แปลไทยโดย Takumi Kun
 
ตรวจสอบ       Subaru Kyun
 
****************************************
 

 ทุกๆคนต่างกังวลใจ บางคนรู้สึกพึงพอใจ บางคนเป็นกังวล แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทุกๆคนเชื่อ ยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นอย่างเจียงเฉินไม่มีหวังที่จะป้องกันตัวเขาเองจากหลี่หวู่ซวงที่พละกำลังต่อสู้เพิ่มสูงถึงระดับสูงสุดของอาณาจักรแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง
 
ทุกๆคนต่างรู้สึกว่าให้เจียงเฉินยอมแพ้ตอนนี้จะเป็นการดีที่สุด แม้แต่กวนอั้หยุนยังเตือนเขา
 
เขาจะยอมแพ้จริงๆงั้นหรือ? เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!
 
หากเป็นคนอื่นที่ได้เผชิญหน้ากับสถานการณ์ดังกล่าว แล้วการยอมรับความพ่ายแพ้เป็นหนทางรอดเพียงทางเดียว แต่โชคร้าย หลี่หวู่ซวงต้องสู้กับเจียงเฉิน สัตว์ประหลาดยุคบรรพกาลผู้ครอบครองความรู้และประสบการณ์ของเซียน
 
เจียงเฉินมีประสบการณ์ต่อสู้นับไม่ถ้วน แม้แต่การต่อสู้ที่อันตรายอย่างมาก เขาก็ได้รอดมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดทัศนคติหรือประสบการณ์ เขานำหลี่หวู่ซวงกว่าพันไมล์
 
ในที่สุดแรงผลักดันของหลี่หวู่ซวงได้ไปถึงจุดสูงสุด การโจมตีที่มีพลังเพิ่มทีละน้อยได้พร้อมที่จะปลดปล่อย เขาได้กลายเป็นคนโอหังอย่างมาก และใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่โหดร้ายอยู่
 
“ฮ่าฮ่า เจียงเฉิน ข้าไม่เคยคาดคิดว่าเจ้าจะไม่ยอมแพ้! ประเสริฐ นี่แหละสมบูรณ์แบบ เจ้ากำลังหาที่ตาย อย่าได้ตำหนิข้าละกัน!”
 
หลี่หวู่ซวงหัวเราะเสียงดัง ก่อนที่เขาจะลงมือ เจียงเฉินได้ทำบางอย่างที่เกือบทำให้ทุกๆคนอาเจียนเป็นเลือดออกมา
 
พวกเขาทุกคนมองไปยังหลังของเจียงเฉิน ผู้ที่กำลังยืนด้วยท่าทีไม่แยแส ปีกสีโลหิตได้ปรากฎขึ้น ปีกได้กระพือ และเจียงเฉินได้บินขึ้นสู่ท้องฟ้า ขณะที่เขากำลังลอยอยู่บนอากาศ เจียงเฉินวางแขนไว้แถวอกของเขา เขามองหลี่หวู่ซวงที่อยู่เบื้องล่างด้วยรอยยิ้มสดใสและแย้มอย่างสนใจ
 
“อะไรนะ! เขาสามารถบินได้! มันสามารถเป็นไปได้อย่างไร?”
 
“บ้าจริง นี่มันเกิดอันใดขึ้น? ยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์บินได้อย่างไร? การแข่งนี่จบแล้วล่ะ ไม่ว่าพละกำลังต่อสู้ของหลี่หวู่ซวงจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาไม่สามารถป้องกันตัวเขาเองได้!”
 
บางคนรู้สึกอยากอาเจียนเป็นเลือด พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่ามันจะพลิกผันครั้งใหญ่
 
“ก่ะก่ะ เจ้าหนูนี่ฉลาดจริงๆ เขารอหลี่หวู่ซวงรวมพลังจนสมบูรณ์เสียก่อน และเมื่อเขาพร้อมที่จะปลดปล่อยการโจมตี เจียงเฉินก็บินออกไป! ช่วงเวลานี้หลี่หวู่ซวงเป็นเหมือนลูกศรที่ออกจากคันศร มันไม่มีทางที่เขาจะยั้งการโจมตีได้ หากเขาได้ทำเขาจะบาดเจ็บจากการตีกลับของยันต์กำเนิดพลังและเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน! หากว่าเขาปลดปล่อยการโจมตีไป แล้วโอกาสที่จะไปถึงเจียงเฉินนั้นไม่มีเลยและเขาจะกลายเป็นดั่งศรที่บินไปถึงที่สุดแล้ว! เขาได้วางตัวเขาเองอยู่บนเขียง และตอนนี้เจียงเฉินสามารถทำสิ่งใดก็ได้ที่เขาต้องการทำต่อหลี่หวู่ซวงโดยที่ไม่มีโอกาสที่จะใช้ความสามารถในการขัดขืน! ชั่วร้าย นี่มันชั่วร้ายมากๆ!”
 
หวงต้าหัวเราะด้วยเสีย ‘ก่ะก่ะ’ วิธีการของเจียงเฉินสามารถที่จะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามโดยที่ไม่ต้องโจมตี มันทั้งปราดเปรื่องทั้งชั่วร้าย
 
เจียงเฉินได้นึกขึ้นได้ทั้งหมดนี้ตั้งแต่เริ่มต้น แม้การโจมตีเต็มกำลังของหลี่หวู่ซวงจะอยู่ในขั้นยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลาง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ เขายังไม่มีความสามารถในการควบคุมพลังธรรมชาติและบินได้
 
หากเขารอที่ให้หลี่หวู่ซวงปลดปล่อยการโจมตีออกมา การที่จะจัดการกับการโจมตีของแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางจำเป็นต้องใช้ทริคบางอย่าง นอกจากนี้การโจมตีของนักสู้แก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางนั้นรวดเร็วมาก มันไม่ใช่สิ่งที่รับมือได้ง่าย
 
ดังนั้นเจียงเฉินจึงรอช่วงที่หลี่หวู่ซวงพร้อมที่จะปลดปล่อยการโจมตีแล้วเขาก็จะบินขึ้นฟ้า ไม่ว่า
 หลี่หวู่ซวงจะแข็งแกร่งและทรงพลังเพียงใด มันก็มีจำกัดถึงระยะการโจมตีที่สามารถมาถึงได้ ความสูงที่เจียงเฉินอยู่ตอนนี้อยู่นอกเหนือรัศมีของการโจมตีของหลี่หวู่ซวง
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
 
กวนอี้หยุนหัวเราะเสียงดังออกมา เป็นอีกครั้งที่เจียงเฉินได้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ สถานการณ์ตอนนี้ได้ทำให้หลี่หวู่ซวงตกอยู่ในสถานการณ์กระอักกระอ่วน ไม่รู้ว่าเขาควรจะโจมตีดีหรือไม่ มันเลวร้ายยิ่งกว่าการทานแมลงวันเสียอีก
 
“ชายคนนี้สามารถที่จะรวมกับปีกของสัตว์อสูรได้!”
 
ท่าทางมีความสุขของเหลียงเซี่ยวได้แทนที่ด้วยความประหลาดใจ ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่ายอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นสามารถที่จะบินได้บนท้องฟ้า
 
ชายที่หดหู่ที่สุดในตอนนี้แน่นอนว่าคือหลี่หวู่ซวง เขาปลดปล่อยออร่าออกมาที่จะสังหารเจียงเฉิน ลูกศรนี้ได้ถูกปล่อยออกจากเอ็นคันศรแล้ว และเอ็นคันศรนั้นมีขีดจำกัด อย่างไรก็ตามศัตรูก็ไม่อยู่แล้ว ความรู้สึกนี้ มันทำให้เขาอยากที่จะอาเจียนเป็นเลือดจริงๆ
 
หลี่หวู่ซวงเงยหัวขึ้นมองเจียงเฉินผู้ที่มองมายังเขาด้วยท่าทางดูถูก เขาไม่สามารถที่จะทนได้นานกว่านี้และตะโกนออกมาดังก้องว่า “เจียงเฉิน! หากเจ้ายังมี ***ของผู้ชายอยู่จงลงมาตอนนี้ซะ และมาสู้กันซึ่งๆหน้ากับบิดาของเจ้า!”
 
หน้าของหลี่หวู่ซวงกลายเป็นสีแดงและกล้ามเนื้อในร่างกายเขากำลังสั่น พลังงานมหาศาลหมุนวนรอบตัวเขา เขาไม่สามารถที่จะรั้งได้นานกว่านี้ หากพลังงานไม่ได้ปลดปล่อยออกมาเร็วๆนี้ มันจะย้อนศรกลับมาทำลายตัวเขาเอง
 
“โอ้ โอ้ โว้ว…เจ้าใช้กระทั่งยันต์กำเนิดพลัง เจ้าเป็นบุรุษที่แท้จริง เมื่อเจ้าสมชายชาตรีนัก จงปล่อยการโจมตีออกมาให้ทุกๆคนได้เป็นพยานถึงความทรงพลังของมัน! ข้ากำลังตั้งตารอชม!”
 
เจียงเฉินเหมือนโรยเกลือลงไปโดยไม่มีความกลัวลมแรงมาบิดลิ้นของเขา
 
พรูด!
 
เมื่อได้ยิน หลี่หวู่ซวงได้กระอักเลือดทันที เลือดนี้ ครึ่งหนึ่งมาจากการย้อนศรของพลังอีกครึ่งมาจากความรวดร้าว เจียงเฉินนี่มันน่ารังเกียจและหน้าไม่อาย คนสองคนต่อสู้ซึ่งๆหน้าบนเวที ทำไมไอ้เวรนี่มันบินหนีเช่นนั้น!?
 
“บัดซบ! วิธีการของเจียงเฉินมันช่างน่ารังเกียจและไร้ยางอายนัก! ไม่ได้ทำสิ่งใด เขาได้ทำให้หลี่หวู่ซวงตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเช่นนี้ เฮ้อ…!หลี่หวู่ซวงจบแล้วล่ะ!”
 
“พลังของหลี่หวู่ซวงมาจากยันต์ มันสามารถบอกได้ว่ายืมพลังมาจากภายนอก และพลังงานในตอนนี้เริ่มล้นออกมา หากเขาไม่ปลดปล่อยออกมาเร็วๆ เขาจะตกอยู่ในปัญหาใหญ่”
 
“มีสิ่งใดที่เขาทำได้? มีผู้ใดบอกว่าไม่อนุญาตให้เขาบินด้วยปีก? หลี่หวู่ซวงยอมแพ้เขาตอนนี้เถอะ แล้วปลดปล่อยพลังงานออกมา หากไม่ล่ะก็ ด้วยความสามารถของเจียงเฉินบางทีเจียงเฉินอาจสังหารเขา”
 
“เขาไม่สามารถทำได้! ข้าคาดเดาว่าเจียงเฉินไม่กล้าที่จะสังหารหลี่หวู่ซวง เขาได้ล่วงเกินนิกายอัคคีผลาญฟ้าไปแล้วและหลี่หวู่ซวงเป็นหนึ่งในหน้าตาของนิกายกระบี่สวรรค์ และหากว่าเขาสังหารไป มันเหมือนกับว่าเจียงเฉินประกาศสงครามกับนิกายกระบี่สวรรค์ด้วย!”
 
…………………………………………………………………….
 
ทุกๆคนต่างถอนหายใจ การแข่งขันวันนี้เต็มไปด้วยดราม่าตั้งแต่เริ่ม และทุกๆการต่อสู้ที่เกี่ยวข้องกับเจียงเฉินล้วนจบลงแตกต่างจากที่ทุกๆคนคาดไว้โดยสมบูรณ์ กระทั่งตอนนี้ทุกๆคนคิดว่าเขาจะต้องตาย เขายังสามารถที่จะบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้ พลิกสถานการณ์ทั้งหมด
 
“ฮึ่ยยยยย! เจียงเฉิน ท่านปู่เจ้าสิ!”
 
พลังหลี่หวู่ซวงอยู่ช่วงล้นจนเกือบทลาย เขาได้ต่อว่าโดยไม่สนภาพลักษณ์ ในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้นเขาได้ปล่อยหมัดสู่ท้องฟ้า หมัดสีทองได้พุ่งสวนมายังเจียงเฉินดั่งภูผา
 
หลี่หวู่ซวงไม่สามารถควบคุมพลังงานภายในร่างของเขาได้อีกต่อไป หากว่าเขาไม่ได้ปลดปล่อยมา แล้วเขาก็จะต้องทรมานจากผลย้อนศร การโจมตีที่เขาเพิ่งปลดปล่อยไปนั้นไม่มีทางที่จะสร้างความเสียหายให้แก่เจียงเฉินได้
 
ในใจหลี่หวู่ซวงตอนนี้ มันเหมือนกับว่ามีตัวอัลปาก้านับหมื่นกำลังวิ่งข้ามผ่าน หากว่าความเศร้าโศกสามารถที่จะสังหารผู้คนได้ หลี่หวู่ซวงจะเป็นคนแรกที่ตายเพราะมัน
 
กำปั้นขนาดยักษ์ก่อเกิดเสียงดังขึ้น มันทำให้ทั้งจตุรัสเกิดเสียงดังแสบแก้วหู การโจมตีของหลี่หวู่ซวงได้เล็งไปยังด้านบนท้องฟ้า หากเขาได้ปลดปล่อยขนานกับพื้นดิน ผู้บริสุทธิ์จำนวนมากจะได้รับบาดเจ็บ
 
พลังที่อยู่ภายในหมัดนี้แข็งแกร่งกว่าการโจมตีครั้งที่แล้วของเขาถึงสองร้อยเท่า มีทางยาวๆสีทองอยู่ด้านหลังหมัดด้วย มันเหมือนน้ำตกเรืองแสง มันสะท้อนแสงอาทิตย์
 
หมัดทองคำความเร็วสูงมาก แต่แย่หน่อยที่เจียงเฉินอยู่สูงเกินไปบนฟ้า เมื่อหมัดมาใกล้ถึงเจียงเฉิน พลังของมันกว่าครึ่งได้หดหายไป นอกจากนั้นระยะห่างนั้นห่างกันมาก การโจมตีของหลี่หวู่ซวงไม่สามารถที่จะโดนเป้าเจียงเฉินได้ ง่ายนิดเดียวเพียงแค่เขากระพือปีกโลหิตบนหลังของเขา เจียงเฉินสามารถที่จะหลบหมัดขนาดยักษ์ได้อย่างง่ายดาย หมัดยักษ์ได้ผ่านเจียงเฉินไปและหายไปกับท้องฟ้า
 
ยันต์กำเนิดพลังเสียเปล่าไปทั้งอย่างนั้น และมันไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆแก่ฝ่ายตรงข้าม ยันต์กำเนิดวิญญาณได้สร้างโดยนักสู้จิตวิญญาณ ไม่เหมาะกับยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ หากนี่เป็นการต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์สองคนและหลี่หวู่ซวงใช้ยันต์กำเนิดวิญญาณ คู่ต่อสู้ของเขาตายอย่างแน่นอน แต่แย่หน่อย มันไร้ผลเหมือนมุกตลกเมื่อคู่ต่อสู้ของเขาคือเจียงเฉิน
 
ตอนนี้พลังของหลี่หวู่ซวงแทบจะหมดไปแล้ว ร่างของเขาโอนเอนและมันสามารถที่จะล้มเมื่อไรก็ได้ กำลังใจของเขาต่ำ เหมือนศรที่บินไปจนสุดแล้ว
 
“ศิษย์น้องหลี่รีบยอมแพ้เร็วเข้า!”
 
เหลียงเซียวตะโกนบอกหลี่หวู่ซวง เพราะเขาเห็นเจียงเฉินบนลงมาจากฟ้า หากว่าเขาไม่ยอมแพ้ตอนนี้ มันจะไม่มีโอกาสสำหรับเขาอีก
 
แต่แย่หน่อยที่หลี่หวู่ซวงได้จมปลักกับความโศกเศร้าและเศร้าโศก การต่อสู้ในวันนี้ได้ทำให้เขาได้อับอายอย่างมากในชีวิตของเขา สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บใจมากคือยันต์กำเนิดพลังได้สูญเปล่าทั้งอย่างนั้น
 
ใบหน้าของหลี่หวู่ซวงกลายเป็นบูดเบี้ยว เขาได้ขวัญหนีดีฝ่อและยืนไร้ปฎิกิริยา ในช่วงเวลานั้นเจียงเฉินได้ลงสู่เวที ในมือของเขามีดาบแสงสีทองที่สร้างมาจากพลังหยวน เหมือนมังกรพล่าน เขาได้แทงใส่หลี่หวู่ซวง
 
เหวออออ……
 
ทุกๆคนกรีดร้องออกมา หลี่หวู่ซวงที่มีชื่อเสียงจะมาตายเช่นนี้รึ? นี่มันน่าสมเพชเกินไปแล้ว นอกจากนี้เจียงเฉินยังมีความกล้าที่จะสังหารหลี่หวู่ซวง เขาบ้าไปแล้ว! การทำเช่นนี้ เขาได้เดินยังถนนที่ไม่มีทางให้ถอยกลับได้อีก
 
“หยุดเดี๋ยวนี้!!!!”
 
เหลียงเซียวตะโกนออกมาอีกครั้งขณะที่ปลดปล่อยออร่าที่แข็งกร้าวออกมา เขาตะโกนในลักษณะที่มิให้ผู้ใดออกจากห้องได้โดยมีข้อสงสัย
 
แต่แย่หน่อยที่เจียงเฉินไม่ได้สนใจคำพูดของเขา เจียงเฉินได้ตัดสินใจว่าจะสังหารหลี่หวู่ซวงวันนี้ แม้หากว่าบิดาหรือพระเจ้าจะอยู่ที่นี่ ไม่มีทางที่เจียงเฉินจะปล่อยให้หลี่หวู่ซวงรอดไปได้
 
เมื่อเขาจะจัดการศัตรู เจียงเฉินจะไม่ให้มีผู้รอดชีวิตไปได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้สังหารหลี่หวู่ซวงในวันนี้ มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงสถานการณ์ในตอนนี้ของเขา และมันไม่มีทางที่จะเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างตัวเขาเองและนิกายกระบี่สวรรค์ หากเรื่องนี้เป็นกรณีนี้ ทำไมเขาต้องทิ้งภัยคุกคามเขาที่มีศักยภาพสูงไว้ด้วยล่ะ? มันไม่ใช่แนวของเจียงเฉิน
 
ฟ้าว!
 
ดาบแสงในมือของเจียงเฉินถึงหัวของหลี่หวู่ซวงในทันที ในขณะนั้นเองผู้คนทุกคนในจตุรัสต่างจ้องดวงตาเบิกกว้าง
 
“ไอ้สารเลวนี่ ข้าบอกให้เจ้าหยุด!”
 
เหลียงเซียวกราดเกรี้ยวอย่างมาก เขาไม่สนใจกฎอีกต่อไป เขาบินลงมาจากหอคอยเพื่อโจมตีเจียงเฉิน
 
“ฮึ่ม! เหลียงเซียว ไม่ต้องพูด! วันนี้หากบิดาเจ้า ท่านปู่เจ้าอยู่ที่นี่ ไม่มีผู้ใดสามารถที่จะช่วยหลี่หวู่ซวงได้!”
 
เจียงเฉินแค่นเสียงเย็นชาออกมา คำพูดของเขาทั้งโหดเหี้ยมทั้งไร้ความปราณี
 
“ข้าขอยอ……”
 
หลี่หวู่ซวงในที่สุดก็มีปฎิกิริยา ภัยคุกคามที่ถึงขั้นสังหารทำให้วิญญาณของเขาสั่นกลัว แต่เลวร้ายยิ่ง เขาได้ช้าเกินไป เขาไม่มีโอกาสที่จะได้พูดว่า “แพ้” ก่อนที่เขาจะถูกเจียงเฉินตัดขาดครึ่ง
 
“เพิ่งมาพูดยอมแพ้ตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว!”
 
เจียงเฉินยืนอยู่อย่างไม่แยแส
 
****************************************
 
จบจ้า
 
ขาดครึ่ง ขาดครึ่ง ตายซะแล้ว! พบกันใหม่จ้า