I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Dragon Martial Emperor ตอนที่ 40.2 เข้าใจในอาคม

| Dragon Martial Emperor | 769 | 2339 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

“ศิษย์พี่ ท่านมิต้องสนใจข้า ท่านช่วยขัดขวางเฟิงเหยาให้ข้าก็พอ”

‘หลงยี่’ตอบกลับไปเสียงดัง

“เจ้ามิต้องกังวลไป ตราบใดที่ข้ายังอยู่ นางมิอาจผ่านไปได้เป็นแน่!”

หลิงหานพูดขณะที่ซวนฉีไหลออกมาจากตัวของมันและสร้างตัวขึ้นเป็นเกราะกำแพงหิน และมีพลังมากพอที่จะต้านพลังของกระบี่ของเฟิงเหยาได้เฟิงเหยายิ้ม

“มันต้องอย่างงี้!”

ในตอนนี้ หลิงหานได้ตรึงเฟิงเหยาเอาไว้ ในขณะที่หลงยี่ถูกล้อมด้วยตันเจี้ยนฮั่วฉิงและฮั่วหยุน มิว่าใครจะว่าอย่างไร หลงยี่คงต้องตายอย่างมิต้องสงสัยเลยเฟิงเหยาแค่ต้องการให้หลงยี่ตายเพียงเท่านั้น.มิเช่นนั้น มันก็ยังคงจะประจบท่านพ่อของนางเฟิงหลงซ่งต่อไป

และพ่อของนางเองก็ยังคงต้องการที่จะมอบนางให้กับมัน นางไม่อยากขัดความต้องการของพ่อนาง นางจึงต้องการให้มันตายไป!ในตอนนี้ นางได้ป้องกันมิให้หลิงหานนั้นเข้าไปช่วยเหลือหลงยี่ และด้วยพลังของวู่เต้าขั้นที่ 8 ทั้งสามคน หลงยี่นั้นต้องตายอย่างแน่นอนในตอนนี้ใจของหลิงหานนั้นกำลังถูกเผาไหม้ด้วยความไม่สบายใจและความเป็นห่วงต่อหลงยี่

แต่สิ่งที่มันทำได้ในตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือตรึงเฟิงเหยาไว้ตามที่หลงยี่กล่าวไว้เมื่อสักครู่นี้ทั้งสองต่างขัดขวางซึ่งกันและกัน และมิมีผู้ใดสามารถเข้าไปยุ่งกับการต่อสู้ด้านหลังได้เลย ฮั่วหยุนเป็นครั้งแรกที่เริ่ม นางปลดทักษะวิชายุทธ์เด็ดมาลาใบไม้ร่วงโรยแล้วเปลี่ยนรูปมาสู่ใบไม้ร่วงหล่นและมาถึงด้านข้างของหลงยี่

ทันทีทันใด นางกำหมัดของนางแน่นและชกใส่มัน

“หมัดปฐพีทลาย!”

หมัดปฐพีทลายระดับดีเลิศตามปกติแล้วมีประสิทธิภาพที่น่ากลัวอย่างยิ่ง!

‘หลงยี่’มิกล้าที่จะปะทะเข้ากับการโจมตีนี้โดยตรง และใช้รองเท้าวายุหิมะตามด้วยทักษะก้าวพริบตาเคลื่อนไปอีกด้านหนึ่ง แต่ความเร็วของฮั่วหยุนนั้นเร็วกว่ามัน!ทักษะของฮั่วหยุนนั้นมีความเร็วสูง แม้แต่หลงยี่ก็มิสามารถที่จะหลบมันพ้นได้หนึ่งหมัดได้กระทบตัวหลงยี่

และทำให้พลังทำลายของมันสร้างแรงสั่นสะเทือนไปยังส่วนต่างๆของร่างกายมัน“เคลือบวัชระมาร!”ผิวสีทองบางๆโผล่ออกมาจากตัวของหลงยี่ ทำให้สามารถต้านพลังได้ไว้เพียงแค่ 50 เปอร์เซนต์ ส่วนอีก 50 เปอร์เซ็นที่เหลือร่างกายของมันจะต้องทนรับมันปัจจัยสำคัญของร่างมารทรราชย์ที่ปรากฏ

การสั่นสะเทือนจากพลังที่อยู่ในหมัดที่จู่โจมเพียงทำให้หลอดเลือดของเขาอวัยวะภายในห้าอย่างได้รับการปะทะอย่างแรงจากการสั่นสะเทือน เพราะส่วนใหญ่ของแรงสั่นสะเทือนนั้นได้ถูกต้านไว้โดยร่างมารทรราชย์แม้หมัดปฐพีทลายระดับสุดยอดล้มเหลวในการที่จะทำอันตรายแก่หลงยี่!

แต่ ทันทีฮั่วฉิงนำกระบี่ของมันออกมาแล้วห่อหุ้มด้วยชี่กระบี่น้ำแข็ง และฟันกระบี่ของมันตัดสู่คอของหลงยี่จากทางด้านหลังชี่กระบี่เย็นเยือกแข็งได้มาถึงหลงยี่ทำให้ทั้งร่างของมันรู้สึกถึงความหนาวเยือกและเป็นเหตุให้ความเร็วของมันจึงได้รับผลกระทบทำให้ช้ากว่าปกติครึ่งหนึ่ง!เฟี้ยว!

หลงยี่ก้มหัวต่ำลงขณะที่เห็นกระบี่ของฮั่วฉิงกำลังมาที่คอของมันและกระบี่ได้ตัดผมของมันไปเพียงเล็กน้อยที่ถูกทำให้แข็งและกลายเป็นสีเงิน

“หัตถ์กักวิญญาณ!”

ตันเจี้ยนกำหมัดของมันแน่นและหมอกสีดำจับตัวกันและได้กวาดมันใส่หลงยี่ทันทีหลงยี่เสียการควบคุมจุดศูนย์ถ่วงของร่างกายของมันและไม่สามารถหลบหนีได้ มันได้แสดง

”ท่าเท้าวายุโฉบ”

ขั้นสูงสุดเท่านั้นและทิ้งภาพติดตาในสถานที่เดียวกันและหลบการเคลื่อนไหวของตันเจี้ยนได้ และในชั่วพริบตามันได้มาถึงเบื้องหลังตันเจี้ยน

“กินหมัดของข้า!”

การได้เปรียบของตันเจี้ยนยังคงพัวพันกับการปลดหัตถ์กักวิญญาณ หลงยี่กระตุ้น

”ตราเก้ามังกรซ่อน”

และต่อยหมัดหนักสู่หลังของตันเจี้ยนแม้ว่าเกราะป้องกันร่างกายของตันเจี้ยนถูกทำให้แตกออกก่อนหน้านี้ แต่ความสามารถป้องกันของมันยังไม่ปกติและหมัดหนักของหลงยี่ไม่อาจทำให้ตันเจี้ยนเปลี่ยนตำแหน่งได้!

“เจ้าเป็นเต่าจริง ๆ!”

หลงยี่สบถเสียงดัง แต่ในเวลานั้นฮั่วฉิงจู่โจมหลงยี่ด้วยกระบี่ของมันที่ครอบคลุมด้วยชี่กระบี่เยือกแข็ง และใช้เด็ดมาลาใบไม้ร่วงโรยของฮั่วหยุนพุ่งสู่หลงยี่

“มาลาลี้ลับเจิ้นเทียน ทำงาน!”

หลงยี่เข้าใจมาลาลี้ลับเจิ้นเทียนในทันทีและปล่อยมันอย่างเร่งด่วน มันได้ล้อมรอบพื้นที่โดยรอบที่ขยายไปถึงรัศมี 100 ฟุตในทันทีความกดดันของมาลาลี้ลับเจิ้นเทียนทำให้การกระทำของตันเจี้ยน ฮั่วหยุนและฮั่วฉิงช้าลง สีสันของความตกตะลึงปรากฏบนใบหน้าพวกมัน การหลอกนี้หยั่งรู้ด้วยเทคนิคมาลาลี้ลับแห่งเจิ้นเทียนดังนั้นมันมีพรสวรรค์อย่างมาก!

อย่างไรก็ดี มันกำลังเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแห่งหวู่เต้าขั้นที่แปดทั้งสามคน ดังนั้นถ้ามันได้เข้าใจมาลาลี้ลับคืออะไรแล้วการควบคุมมาลาลี้ลับเจิ้นเทียนอาจทำให้พลังของพวกมันอ่อนแอและความเร็วลดลงอย่างน้อย 30% เท่านั้น

แต่พลังที่ผสมกันของพวกมันจะยังคงมากกว่าหลงยี่ ไม่เอ่ยถึงการจู่โจมร่วมกันของพวกมันจะยากต่อการจัดการ

“เกราะมารวัชระ!”

ซวนชี่ที่ปลดปล่อยบนร่างของหลงยี่และชั้นแสงสีทองได้ปรากฏบนร่างของมันอีกหนและหลงยี่สะกัดการโจมตีของฮั่วหยุนและฮั่วฉิงกระนั้น ตันเจี้ยนหันไปรอบๆและย่ำเท้าของมันและกำแพงแผ่นหินได้เปลี่ยนไปเป็นหมัดดินหลายร้อยหมัดอีกครั้งและพุ่งปรี่เข้าใส่หลงยี่การเผาผลาญซวนชี่มากเกินไป

“ข้าไม่สามารถใช้เกราะมารวัชระได้อีกครั้ง…..”

หลงยี่คิดด้วยตัวมันและสงบเยือกเย็นในการเผชิญหน้ากับหม้ดดินหลายร้อยหมัดที่จู่โจมจากตันเจี้ยน มันใช้ท่าเท้าวายุโฉบทันทีและร่างของมันได้กลายเป็นแสงดุจสายลมพัดเบาๆ แต่หมัดดินหลายร้อยหมัดได้เข้าใกล้หลังหลงยี่ด้วยระดับความเร็วที่น่าตระหนกและตามติดเพียงไม่กี่นิ้ว

“อย่างไรก็ตาม บางทีมันง่ายที่จะบุกทะลวงระหว่างการต่อสู้”

ในเวลานั้นหลงยี่รู้สึกว่าเส้นชีพจรสวรรค์ของมันได้สัมผัสลึกมากกับโลกนี้มันได้ตระหนักร่องรอยแห่งมาลาลี้ลับเจิ้นเทียนก่อนหน้านี้ แต่ในที่สุดการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวกับคุณภาพได้แทนที่ในระดับความเข้าใจมาลาลี้ลับของมันและเขาได้เข้าใจถึงเสน่ห์อันเย้ายวนใจ!การฝึกเทคนิกเจิ้นเทียนเป็นพื้นฐานกฎแห่งการยับยั้ง

แต่หลังจากความเข้าใจ คนผู้หนึ่งอาจยืมพลังของมันในขณะนี้ ในที่สุดหลงยี่เข้าใจการยับยั้งเสน่ห์และมิอาจลังเลที่จะปล่อยมันการควบคุมอย่างหนักต่อเสน่ห์เจิ้นเทียนได้ล้อมรอบผู้เชี่ยวชาญหวู่เต้าขั้นแปดที่มีพลังมากทั้งสามไว้เรียบร้อยและขัดขวางการเคลื่อนไหวของพวกมันหรือว่ามันอาจเป็นพลังหรือความเร็วมันที่ได้แทรกตรงกลางเพราะผลที่น่าประหลาดใจของการยับยั้งอย่างหนักแห่งเสน่ห์

“เสน่ห์เย้ายวนคือระดับเหนืออารมณ์ ด้วยสิ่งนี้ ข้าจะประสบความสำเร็จทั้งหมดในสนามการต่อสู้ เพราะในสนามนี้ข้าเป็นผู้มีชัย!”

ตาของหลงวยี่ฉายแววสดใส

”แต่การต่อต้านผู้เชี่ยวชาญหวู่เต้าขั้นที่แปดที่บาดเจ็บทั้งหสามเหล่านี้ การเข้าใจเสน่ห์มากยิ่งกว่าพอ!”

ในประโยชน์ของการยับยั้งอย่างหนักแห่งเสน่ห์เจิ้นเทียน ความเร็วของหมัดดินหลายร้อยของตันเจี้ยนช้าในทันทีและหลงยี่หลบหลีกการจู่โจมของมันได้อย่างง่ายดาย!การเคลื่อนไหวของฮั่วหยุนและฮั่วฉิงนั้นช้าลงอย่างมากและตอนนี้พวกมันไม่อาจหยุดยั่งความเร็วของหลงยี่ได้……………

Tan Tan:เหตุที่มันเรียกท่านพี่เพราะEngมาแบบนั้นก่อนจะลงยังไม่ได้ปรับสำนวน(•¿•”มันก็เลยได้ท่านพีไปละครับ5555

Marionette : พี่ก็พี่5555

Eins : เฟี่ยวหน่อยก็ Onii-chann

_______________________________

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments