I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Dragon Martial Emperor ตอนที่ 41.2 สังหารสามผู้แข็งแกร่ง

| Dragon Martial Emperor | 766 | 2339 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

เขาแย่งโสมโบราณระดับสุดยอดไปและขณะการต่อสู้เขาได้พยายามฆ่าฮั่วหยุนและฮั่วฉิงแต่ระหว่างการต่อสู้เขาเสี่ยงกลืนโสมโบราณระดับสุดยอดซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขายังไม่อาจดูดซับหลิงชี่จากมันได้อย่างเต็มที่ด้วยเหตุนี้

เขาไม่อาจพักหลังจากกลืนโสมโบราทณระดับสุดยอดและตอนนี้เขายืนตรงปลายสุดแห่งความตายเกิดระลอกแห่งความเกลียดชังขึ้นในใจของเขาตันเจี้ยนมองหลงยี่ที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา จิตใจของตันเจี้ยนเต้นเร็ว

ขณะนี้เขาไม่อาจสู้หลงยี่หรือหนีจากมันได้ ชีวิตของตันเจี้ยนแขวนบนเส้นซึ่งต่อให้เขาละทิ้งศักดิ์ศรี เขาตัดสินใจปล่อยวางมัน

“หลงยี่ ก่อนที่น้องสาวข้าตันเยว่ได้ดูหมิ่นหยามเจ้า มันเป็นความผิดของนาง หลังจากกลับไปข้าจะสั่งสอนระเบียบวินัยแก่นางอย่างเข้มงวด!”

ตันเจี้ยนพูดด้วยเสียงดัง

“เราเป็นศิษย์นิกายเดียวกัน โปรดฟังข้าวางกระบี่ในมือเจ้าลงเถิด”

ขณะที่พูดคำเหล่านี้ หัวใจของตันเจี้ยนลังเลอย่างยิ่ง อย่างไรก็ดี ขณะนี้ซวนฉีของเขาได้ลดน้อยลงอย่างมาก เขาเพียงต้องอดทน!ความหมายในประโยคชัดเจน ตันเจี้ยนอ้อนวอนความเมตตาอย่างไม่คาดหวังต่อหน้าหลงยี่!เหตุการณ์นี้หลิงหานที่อยู่ด้านข้างไม่ได้คาดหมายโดยเด็ดขาด

ศิษย์ภายในที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งนิกายเจิ้นเทียนจนมุมกำลังขอร้องความเมตตาจากหลงยี! อย่างไรก็ตามหลิงหานวิตกกังวล ประสบท่าทางที่อ่อนน้อมของตันเจี้ยนผู้ที่กำลังร้องขอความเมตตา หลงยี่จะปล่อยมันไปหรือไม่?หลิงหานไม่ได้เอ่ยสิ่งใดและต้องการเห็นว่าคนอย่างหลงยี่จะทำอะไร!

“เจ้าต้องการให้ข้าวางกระบี่ ได้แต่ข้ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”

หลงยี่ยิ้มเล็กน้อย

“เงื่อนไขอะไร?”

ตันเจี้ยนถามเสียงดังอย่างไม่รู้ตัว

“มันง่ายมาก….”

หลงยี่พูดพร้อมกระบี่ในมือ ร่างของเขาเบาดุจลมพัดไหว เขาใช้ก้าวพริบตาก้าวหนึ่งและได้มาถึงด้านหลังตันเจี้ยนทันทีทันใดซวนฉีได้ก่อขึ้นบนกระบี่ทันทีและในชั่วแวบเดียว กระบี่ของหลงยี่แทงทะลุร่างของตันเจี้ยนที่ได้ถูกทำลายเกราะป้องกันของเขา!

ความสนใจของตันเจี้ยนอยู่ที่หลงยี่เพื่อฟังเงื่อนไข เขาจะจิตนาการได้อย่างไรว่าหลงยี่โจมตีทีเผลอเวลาต่อมา กระบี่ที่คลุมด้วยซวนฉีแทงหน้าอกของตันเจี้ยนได้อย่างง่ายดาย!

“เจ้า…..”

ตันเจี้ยนต้องการพูดบางอย่างแต่เขาได้แต่จ้องมองและไม่อาจพูดสักคำแล้วหลงยี่เตะใส่ตันเจี้ยนอย่างหนักหน่วงและเขาล้มลงบนพื้น ทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายเต่าที่น่ารังเกียจตัวนี้ในที่สุดก็ตายในมือของหลงยี่

“แม้นเมื่อเจ้าขอร้องความเมตตา เจ้ายังสะท้อนความไม่เต็มใจและความเกลียดชัง เจ้าคิดจริงๆว่าข้าจะโง่พอที่จะปล่อยเจ้าให้มีชีวิตเพื่อก่อความยุ่งยากแก่ตัวข้าในอนาคต?”

หลงยี่พูดด้วย้ำเสียงเย็นชาแล้วถอนกระบี่ออกจากร่างของตันเจี้ยนกระบี่เงินที่ยาวและเบานั้นเป็นอาวุธเกรดต่ำ แต่เขาไม่ได้แสดงทักษะกระบี่

เขาเพียงใช้ความคมของมันสังหารตันเจี้ยนเขาเงยมองและเห็นหลิงหานกำลังวิ่งมาหาเขาด้วยใบหน้ามีความสุขส่วนเฟิงเหยา หลังจากตันเจี้ยนถูกสังหารโดยหลงยี่ นางรู้ดีว่าด้วยพลังยุทธ์ปัจจุบันของนางในตอนนี้นางเป็นเพียงคนเดียวคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลงยี่และหลิงหาน

ดังนั้นนางได้แสดงทักษะการต่อสู้ชนิดความว่องไวและถอยอย่างเร็วและออกจากที่นั้น

“ท่านพี่ ข้าพัฒนาขึ้นแล้ว!”

หลิงหานหัวเราะและก้าวไปข้างหน้า

“ขอบพระคุณท่านพี่อีกครั้ง”

หลงยี่เอ่ย ถ้าหลิงหานไม่หยุดคนที่ไล่หลงยี่ทันเวลา เขาอาจจะไม่ได้ก้าวเข้าสู่หวู่เต้าขั้นที่เจ็ดอย่างราบรื่น

“ไม่เคยคิดว่าทักษะกาาต่อสู้ชนิดขัดเกลาร่างกายจะแข็งแกร่งมากขนาดนี้ รู้สึกว่าข้าต้องพิจารณาเรียนรู้สักวิชาให้ตัวเอง”

หลิงหานพูดพร้อมยิ้มและวางบนไหล่ของหลงยี่อย่างแผ่วเบา

“ทักษะการต่อสู้ที่แตกต่างย่อมมีปัจจัยที่แตกต่างกัน”

หลงยี่สั่นศีรษะพร้อมพูด

“ในความเป้นจริง ตอนนี้ถ้ามีพลังปล่อยสู่ตันเจี้ยนเพื่อสู้กับข้า อาจจะกลายเป็นข้าที่พ่ายแพ้ในที่สุดเพราะทักษะการต่อสู้ชนิดขัดเกลาร่างกายใช้ซวนชี่จำนวนมากจากร่างของข้า”

เกราะวัชระมาร(เปลี่ยนจากเคลือบเป็นเกราะนะ)แม้นเป็นทักษะการต่อสู้ชนิดป้องกันที่แข็งแกร่งแต่การใช้ซวนฉีมากกว่าทักษะอื่นมันไม่อาจเปรียบเทียบกับทักษะชนิดปกป้องศิลาจักรพรรดิ แต่เกราะวัชระมารโค้งลงคลุมทั้งร่างกายได้ดังนั้นมันให้การปกป้องที่ดีกว่าไว้ใช้กับหมู่ทักษะการต่อสู้ดังเด็ดมาลาใบไม้ปลิว

“ใช่ น้องชาย เฟิงเหยาเมื่อหนีไปนางได้ฝากข้อความไว้ให้กับเจ้า”

หลิงหานละทิ้งสีหน้าที่ดีอกดีใจแลบะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ฮั่วหยุนและฮั่วฉิงแห่งนิกายหานปิงมีพี่ใหญ่นามว่า ฮั่วปู้เซี่ย ขณะนี้เจ้าได้สังหารฮั่วหยุนและฮั่วฉิง เตรียมเผชิญหน้ากับฮั่วปู้เซี่ยที่จะมาหาเจ้าเพื่อแก้แค้นให้แก่ใใพี่น้องของเขา!”

“ฮั่วปู้เซี่ย? วรยุทธ์ของเขาคืออะไร?”

หลงยี่ประหลาดใจชั่วครู่

“ไม่แน่ชัด แต่ฮั่วปู้เซี่ยนดูราวกับว่าเป็นศิษย์หลักที่แข็งแกร่งที่สุดของนิกายหานปิง!”

หลิงหานเอ่ยอย่างเคร่งขรึมศิษย์หลักที่แข็งแกร่งที่สุด!หลงยี่ไม่อาจจะอดคิดถึงเด็กหนุ่มที่ลี้ลับจากนิกายเจิ้นเทียน ปู้ซิง เขาเป็นศิษย์หลักที่แข็ฺแกร่งที่สุดแห่งนิกายเจิ้นเทียนเช่นกันขณะที่หลงยี่คิดนั้น เขารู้สึกกดดันมหาศาลบนตัวเขาในตอนนี้ ถ้าหลงยี่เผชิญหน้ากับเฟิงเหยา เขาอาจจัดการนางได้อย่างง่ายดาย

แต่ถ้าเขาเผชิญหน้ากับปู้ซิง เขาก็ไม่อาจมั่นใจในชัยชนะของเขาไม่สำคัญว่ากลยุทธ์มากมายเท่าใดที่เขาคิดในใจวรยุทธ์ของฝ่ายตรงข้ามได้เข้าถึงระดับแก่นแท้อย่างเหลือคณานับในจุดที่เขาสามามรถหยุดยั้งแม้ผู้อาวุโสคุมกฎ

“เฟิงเหยาสามารถสังหารข้าได้ง่ายด้วยการแจ้งให้ฮั่วปู้เซี่ยว่าข้าได้สังหารฮั่วหยุนกับฮั่วฉิง!”

หลงยี่สบถในใจ

“ท่านพี่ ท่านไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฮั่วปู้เซี่ยไม่อาจจะอาละวาทดมากเกินไปและมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมานิกายเราเพื่อสังหารคนของเรา”

หลิงหานมองสีหน้าของหลงยี่และคิดว่าเขาหวาดกลัวพร้อมพูดเพื่อปลอบประโลมหลงยี่

“ด้วยพรสวรรค์ของเจ้า เพียงแค่เจ้าตั้งใจฝึกฝนอยู่ในนิกายเจิ้นเทียน การพิชิตพลังของฮั่วปู้เซี่ยนั้นไม่อาจเป็นปัญหา”

หลงยี่ได้ยินเช่นนั้นและในเวลานั้น เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีท่านพี่คนนี้นี่มัน…อย่างไรก็ดี คำพูดของหลิงหานที่ปลอบโยนได้มีผลในใจของหลงยี่และเขาเห็นด้วยขึ้นกับ”ตราเก้ามังกรซ่อน”ไม่ช้าก็เร็ว เขาสามารถพิชิตคำพูดหลิงหานและเขาเชื่อว่ามันไม่ใช้เวลานานที่วันนั้นจะมาถึง!

“ใช่ ข้าเพิ่งได้ยินบางสิ่งที่น่าสนใจ มันกล่าวว่าโสมโบราณคุณภาพดีที่สุดจะปรากฏปีนี้แน่ ตอนนี้องค์รัชทายาทและองครักษ์ได้เข้าอุทยานโสมป่าโบราณเพื่อมาเอามันแล้ว”

หลิงหานพูดอย่างไม่ได้คิด ดูเหมือนว่าเขากำลังเล่าเรื่องที่ไม่สำคัญ สำหรับเขา การปรากฏของโสมโบราณคุณภาพดีที่สุดเป็นเหมือนข้อเท็จจริงทางธรรมชาติสำหรับเขาและมันชัดเจนว่าเขาไม่มีสิ่งใดเกี่ยวกับมันอย่างไรก็ตาม

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ในใจของหลงยี่ได้มีแผนปรากฏขึ้น!

Eins : กราบขออภภัยขั้นสูง พอดี gatpat จบไปแล้วเลยกะจะพักอาทิตย์สองอาทิตย์ เลยหายไป sorry จริงๆน้า เดวลงให้ 4 ตอนต่ออาทิตย์ 4 อาทิตย์เลย (เปิดเทอมแล้ว ถ้าปิดเทอมอยู่จะให้เป็น 6 ตอนเลย 555)

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments