แม้ว่า’เย่เฟิง’ จะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคนที่ช่วยเขาไว้ แต่อย่างไรเขาต้องใช้โอกาสนี้เอาคืนชายจมูกงุ้มเสียบ้าง ที่ทำให้เขาต้องมาเจอกับเรื่องยุ่งยากเหล่านี้ หลังจากกุญแจมือถูกปลดออก ‘เย่เฟิง’ยิ้มด้วยท่าทางเป็นมิตร พร้อมกับตบไปที่ไหล่ของชายจมูกงุ้มแล้วพูดว่า
“ขอบคุณครับที่ช่วยดูแลผมอย่างดี เหตุการณ์ในครั้งนี้ผมจะไม่มีวันลืมเลย”
ใบหน้าของชายจมูกงุ้มเปลี่ยนเป็นมืดครึ่มอย่างน่ากลัว แต่เขายังคงยิ้มแล้วกระซิบ
“ผมแค่ตาบอดไปชั่วครู่เท่านั้นคุณเย่เชา คุณอย่าได้ใส่ใจกับคนตำแหน่งเล็กน้อยอย่างผมเลย…….”
“โอ้ งั้นหรือ ก่อนหน้านี้ ผมนึกว่าคุณได้พูดคุยกับคนใหญ่คนโตบางคนมาแล้วเสียอีก”
‘เย่เฟิง’ยิ้มบางๆพร้อมกับกล่าวออกมา
“คุณพูดเรื่องอะไร?”
ชายจมูกงุ้มรู้สึกกลัวจนขี้หดตดหาย เขาแช่ง’ประธานเทียน’ในใจหลายต่อหลายครั้ง ที่ทำให้เขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ความจริง เขาควรตรวจสอบประวัติเบื้องหลังของเจ้าหนุ่มนี่ให้ดีก่อนจะแสดงท่าทีคุกคามแบบนั้นออกไป เพราะความผิดพลาดในครั้งนี้ คงจบด้วยการที่ตัวเขาถูกเตะอัดกำแพงเป็นแน่
เพื่อให้รอดจากสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ชายจมูกงุ้มตัดสินใจบอกความจริงอย่างรวดเร็ว
“คุณเย่เชา ที่ผมทำสิ่งที่ล่วงเกินคุณไปเพราะได้รับคำสั่งมาจากประธานเทียน ประธานบริษัทหลานเทียนแอดเวอร์ไทซิ่ง……..”
“ลูกชายของเขามีชื่อว่าเทียนโย่วเหลียงใช่ไหม?”
‘เย่เฟิง’ถาม
“ใช่ครับ”
ชายจมูกงุ้มจ้องมองอย่างแปลกใจอยู่ชั่วครู่
“เหอะ เรียกตัวเองว่าเป็นตำรวจผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ แต่กลับถูกใครบางคนจูงจมูกอย่างง่ายดาย พวกคุณก็กลับไปคิดทบทวนเอาเองเถอะ”
‘เย่เฟิง’พ่นลมออกทางจมูกอย่างเย็นชาพลางหันไปมอง’หลิวจี้’ เมื่อ’ผู้กำกับหลิว’เห็นสายตาของ’เย่เฟิง’ที่มองมา เขารีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“คุณเย่เชา สบายใจได้ จางกว๋อฉายทำผิดวินัยของตำรวจ เขาจะถูกปลดออกจากหน้าที่ทันที และมีการสอบสวนเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นครับ”
“อืม”
‘เย่เฟิง’เต๊ะท่าวางมาดพลางมองไปรอบๆ จากนั้นจึงเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วเดินเชิดหน้าออกไป ‘ผู้กำกับหลิว’ยิ้มกว้างขณะเดินก้มหัวไปส่ง’เย่เฟิง’ที่หน้าสถานีตำรวจ แต่เมื่อเห็นโทรศัทพ์มือถือ เขานึกบางสิ่งขึ้นได้จึงเงยหน้าแล้วกล่าวกับ’เย่เฟิง’ว่า
“เดี๋ยวก่อนครับคุณเย่เชา ผมลืมบอกไปเรื่องหนึ่ง รบกวนคุณไปที่ทะเลสาบเหวยหมิงด้วย มีใครบางคนรอคุณอยู่ที่นั่น”
“ทะเลสาบเหวยหมิงงั้นหรอ?”
‘เย่เฟิง’แสดงอาการขมวดคิ้ว แต่ก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าคงเป็นคนที่ช่วยเขาไว้ รอเขาอยู่ที่ทะเลสาบเหวยหมิงตอนนี้ ตามความทรงจำของ’เย่เฟิง’คนก่อนแล้ว ชัดเจนว่าเขาไม่เคยมีเพื่อนคนไหนที่เป็นคนใหญ่คนโตมาก่อน
ดังนั้น ‘เย่เฟิง’จึงอยากรู้เช่นกันว่าบุคคลที่ช่วยเขาไว้ในเวลาลำบากเช่นนี้คือใครกัน
“ผมเข้าใจแล้ว”
‘เย่เฟิง’พยักหน้าและเดินออกไปจากสถานีตำนรวจ ในวันนี้ เขาไม่คิดเลยว่าจะต้องเจอกับเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงหลายต่อหลายอย่าง และตอนนี้ เขากำลังจะได้พบกับคนที่ช่วยเหลือเขาไว้ซึ่งน่าจะมีอิทธิพลไม่น้อยเลยทีเดียว
หลังจาก’เย่เฟิง’กลับไปแล้ว ‘ผู้กำกับหลิว’ค่อยรู้สึกผ่อนคลายลง
“ท่านหลิว ใครคือคนที่หนุนหลังเจ้าหนุ่มคนนั้นกัน?”
ชายจมูกงุ้มอดไม่ได้ที่จะถามเขา
“เอาละ เรื่องในวันนี้ คุณห้ามบอกให้ใครรู้เด็ดขาด และตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ให้คุณพักอยู่บ้านสัปดาห์หนึ่ง ไม่ต้องมาทำงาน”
ทั่วร่างของ’ผู้กำกับหลิว’เต็มไปด้วยเหงื่อขณะกล่าวเตือนชายจมูกงุ้ม เขาหันตัวจากไปทันที เพราะแม้ว่าเรื่องของ’เย่เฟิง’ได้จบลงแล้ว แต่เรื่องของเขายังไม่จบ ‘หลิวจี้’ยังต้องหาเรื่องมาอธิบายกับประธานบริษัทในเครือซูเฉิงกรุ๊ป รวมทั้งหัวหน้าของเขาด้วย แต่เขาคงไม่มีทางบอกไปตรงๆว่าคนที่ช่วยเหลือเย่เฟิงมีอิทธิพลมากกว่าหัวหน้าของเขาแน่ๆ
เขาหวังเพียงว่าตัวเขาจะไม่ถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้กำกับการของสถานีตำรวจแห่งนี้ เพราะไม่สามารถนำสมุนไพรทั้งสามต้นไปมอบให้หัวหน้าของเขาได้
ในเวลาเดียวกัน ตอนนี้ปรากฏร่องรอยแห่งชัยชนะขึ้นบนใบหน้าของ’เทียนโย่วเหลียง’ เขาได้กระจายข่าวที่’เย่เฟิง’เข้าไปมีส่วนพัวพันกับการค้าประเวณีออกไปแก่ทุกคนในห้องเรียนแล้ว และบอกไปว่า’เย่เฟิง’จะถูกคุมขังไว้เป็นเวลาสิบวัน ข่าวนี้ต้องทำให้ชื่อเสียงของมันย่อยยับอย่างแน่นอน
ภายในหมู่บ้านเหยียนซีเวลานี้ ‘ซูเหมิงหาน’อารมณ์เสียกับการที่เธอถูกขังอยู่แต่ในห้อง และเพื่อบรรเทาความเบื่อ เธอจึงเปิดคอมเล่นอินเตอร์เน็ต แน่นอนว่าเธอพบกับข่าวของ’เย่เฟิง’เช่นกัน
“เขาไปที่แหล่งค้าประเวณี……..?”
‘ซูเหมิงหาน’คิดถึงลักษณะของ’เย่เฟิง’ก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ‘เย่เฟิง’ที่เธอรู้จักไม่น่าจะใช่แบบนั้น แม้เขาจะชอบโดดเรียนไปยังร้านเกมส์ออนไลน์อยู่บ่อยๆ แต่เรื่องนี้มันเหลือเชื่อสำหรับเธอเกินไป ‘ซูเหมิงหาน’คิดจะโทรถาม’เย่เฟิง’ แต่ก็รีบสงบใจลง เธอคิดในใจว่าท่าทางของ’เย่เฟิง’ตลอดเวลาที่แสดงออกมาคือการเสแสร้งงั้นหรือ?
เพียงแค่คิดว่า’เย่เฟิง’ได้ไปหาหญิงขายบริการเข้าจริงๆ กระแสของความอึดอัดก็ถาโถมเข้ามาในจิตใจของเธอจนเธอไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้อีก ‘ซูเหมิงหาน’รู้สึกสมเพศตัวเองที่ชอบคิดถึงยามที่เธอต้องอยู่ในอ้อมกอดของเขาเป็นเวลานานขณะหลบหนีจากกลุ่มชายขี้เมา
เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกอึดอีดใจอย่างบอกไม่ถูก ‘ซูเหมิงหาน’จึงเลิกคิดถึงสิ่งเหล่านี้ แล้วเตรียมตัวที่จะอาบน้ำ แต่ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอก้มลงมองและเห็นว่าเป็นสายจาก’ซูซินฉาง’
‘ซูเหมิงหาน’ลังเลเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นรับ
“ซูเหมิงหาน เกี่ยวกับเรื่องของลูกแล้ว พ่อเอาแต่คิดเรื่องนี้มาตลอดทั้งวัน”
น้ำเสียงพอใจของ’ซูซินฉาง’ดังออกมาจากโทรศัพท์และเหมือนว่าเขาจะตำหนิตัวเองอยู่เล็กน้อย
“ถ้าลูกไม่อยากจะอยู่กับน้าเซี่ย งั้นพรุ่งนี้ ลูกจะกลับไปอยู่หมู่บ้านชิงเฟิงก็ได้………”
“ทำไมจู่ๆพ่อถึงใจดีขึ้นมาแบบนี้ ถ้าพ่อต้องการอะไรก็บอกหนูมาตามตรงดีกว่า”
‘ซูเหมิงหาน’พูดพร้อมกับพ่นลมหายใจออกทางจมูกเบาๆ ‘น้าเซี่ย’คือภรรยาใหม่ของพ่อเธอที่แต่งงานใหม่หลังจากแม่ของเธอเสีย ‘น้าเซี่ย’คนนี้มาจากตระกูลเซี่ย ซึ่งตระกูลเซี่ยนี่เอง ที่เป็นส่วนสำคัญที่ผลักดันให้เขาประสบความสำเร็จทางธุรกิจในปัจจุบัน
“ซูเหมิงหาน ลูกเข้าใจผิดแล้ว”
‘ซูซินฉาง’ถอนหายใจ
“ตั้งแต่วันนี้ไป พ่อจะไม่ห้ามกับความสัมพันธ์ระหว่างลูกกับเย่เฟิงอีก เมื่อคืน พ่อมองเขาในง่ายร้ายเกินไป ถ้าลูกชอบเขา พ่อก็จะสนันสนุนเรื่องลูกกับเขาเต็มที่”
ความจริงแล้ว ‘ซูซินฉาง’ไม่ได้รู้สึกผิดหรือเห็นอกเห็นใจอะไร เพียงแต่เขาพึ่งได้รับโทรศัพท์จาก’ผู้กำกับหลิว’ที่บอกเขาว่า ‘เย่เฟิง’มีคนคอยหนุนหลังและคนๆนั้นมีอิทธพลมากถึงขนาดที่หัวหน้าของเขายังไม่กล้าล่วงเกิน’เย่เฟิง’
เมื่อเป็นแบบนี้ หากเขาสามารถทำให้’ซูเหมิงหาน’ลูกสาวของเขาใกล้ชิดกับ’เย่เฟิง’จนลงเอยกันในที่สุดได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะรู้สึกยินดีแค่ไหน
ในปัจจุบันนี้ แม้ซูเฉิงกรุ๊ปจะเป็นแหล่งศูนย์กลางอำนาจทางการเมืองและเศษฐกิจของเมืองเหยียนจิงในประเทศจีน แต่ก็ยังมีเพียงอิทธิพลชั้นสองเท่านั้น และยังต้องคอยพึ่งพาตระกูลเซี่ยซึ่งเป็นตระกูลชั้นสองเช่นกัน ด้วยความทะเยอทะยาน ‘ซูซินฉาง’ไม่ต้องการหยุดอยู่เพียงเท่านี้
หากเขาสามารถสร้างสายสัมพันธ์กับ’เย่เฟิง’ได้ นี่ก็คือโอกาสอันดีที่จะเพิ่มอำนาจของเขาให้มากขึ้นไปอีก!
“หนูไม่ได้ชอบเขา!”
‘ซูเหมิงหาน’พูดแล้ววางหูโทรศัพท์ น้ำเสียงของเธอนั้นแสดงถึงความรังเกียจต่อ’เย่เฟิง’อย่างชัดเจน ‘ซูซินฉาง’ถึงกับมึนงงเมื่อได้ยินคำตอบของลูกสาวเขา แต่แน่นอนว่าเขายังคงไม่ยอมแพ้ที่จะผลักดัน’ซูเหมิงหาน’ให้กับ’เย่เฟิง’ เขาจึงคิดที่จะใช้แผนเด็ดขาดที่’ซูเหมิงหาน’จะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องฟังตามคำพูดของเขา
เมื่อ’เย่เฟิง’ออกมาจากสถานีตำรวจ ตอนนี้ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว ทะเลสาบเหวยหมิง เป็นทะเลสาบเทียมในมหาวิทยาลัยเหยียนจิง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเหตุใด คนๆนั้นถึงเลือกจะพบเขาที่นั่น แต่เย่เฟิงก็ยังคงเรียกแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้าไปยังทะเลสาบนั้น
ในช่วงก่อนฤดูใบไม้ผลิช่วงเดือนเมษายน จะมีคู่รักที่แสดงความรักอย่างเปิดเผยปรากฏอยู่ทั่วมหาลัยเหยียนจิง ‘เย่เฟิง’เป็นเพียงนักเรียนมัธยมปลายซึ่งเคยมาเยี่ยมชมมหาลัยครั้งหนึ่งตอนมาทัศนศึกษากับโรงเรียน เขาจึงเดินไปยังทะเลสาบเหวยหมิงที่อยู่ในความทรงจำ “
ทะเลสาบเหวยหมิงไม่ใช่เล็กๆเสียด้วย แล้วฉันจะหาเขาเจอได้ที่ไหนกัน?”
‘เย่เฟิง’เดินไปเรื่อยๆพร้อมกับความสงสัยในใจจนมาถึงยังถนนหินบนทะเลสาบเหวยหมิง เขามองไปยังต้นหลิวที่โบกสะบัดไปตามสายลม พร้อมกับความรู้สึกปลอดโปร่งและสบายใจ ที่นี่มีผู้คนเดินไปมามากมาย แต่เขาไม่พบใครที่ดูน่าสงสัยในกลุ่มคนเหล่านั้นเลย แต่ทันใดนั้น มีกระแสจากแรงลมจู่โจมเข้ามาทางด้านหลังของเขา!
“แอบลอบโจมตี?”
‘เย่เฟิง’ตอบสนองทันที เขาต้องการหลบไปยังด้านข้างเพื่อดูว่าเป็นใครที่ลอบโจมตีมา แต่มันกลับไม่เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ เขาไม่สามารถหลบการโจมตีนั้นได้! และทันใดนั้น สิ่งที่กระแทกเข้ากับหัวของเขาดูเหมือนจะเป็นลูกเกาลัดลูกหนึ่ง
ปัก! ‘เย่เฟิง’ที่โดนลูกเกาลัดลูกนั้นเข้าไปถึงกับเสียการทรงตัวจนล้มใส่ลำต้นของต้นหลิว มันทำให้เขารู้สึกมึนงงและสายตาพร่าเลือนไปหมด ใจของเขาร้องเตือนให้รีบลุกขึ้นยืน แต่เมื่อหันไปมองรอบๆ เขากลับไม่เห็นใครที่น่าสงสัย
ที่นี่ยังคงมีเพียงเหล่าคู่รักที่นั่งจู๋จี๋กันตามทะเลสาบ
‘เย่เฟิง’จึงรู้สึกสับสนอย่างมาก คู่รักเหล่านั้นต่างก็รู้สึกแปลกใจเมื่อเห็น’เย่เฟิง’ที่เดินมาดีๆ จู่ๆก็เอาหัวไปกระแทกกับต้นไม้เสียอย่างนั้น ใครกัน!?
‘เย่เฟิง’ตื่นตระหนกเพราะคนที่ลอบจู่โจมเขา อาจเป็นคนที่มาจากโลกเทวะเช่นเดียวกัน
“ไอหนู ตอนนี้แกกำลังแกล้งทำใจกล้าอยู่สินะ?”
น้ำเสียงแหบแห้งเล็กน้อยลอยเข้ามาในหูของเขา
………………………….
แปลโดย : Mediate
ปรับสำนวน : Solar Spark
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป