บทที่ 321 พบเจอเฉินฮุยอีกครั้ง
 
 
 
ไม่ว่าจื่อเจี้ยนหลานจะชอบหรือไม่แต่มีน้ำแข็งพันปีเร้นลับอยู่ด้วย มันพูดได้เลยว่าเหมือนได้โชคสองชั้น 
 
 
 
ถ้าซูเฟยหยิ่งที่ไล่ตามเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาได้จัดการเรียบร้อย หลังจากนั้นมันคงจะไม่มีอะไรหยุดยั้งเย่เฟิงในโลกนี้ได้
 
 
 
“คนชั่ว ระวังตัวด้วย มันมีกลุ่มคนขนาดใหญ่กำลังล้อมรอบเข้ามา!”
 
 
 
เย่เฟิงโอบร่างอันเนียนนุ่มจื่อเจี้ยนหลานไว้ในอ้อมแขนข้างหนึ่ง ต้องการที่จะช่วยประคองเธอขึ้นมา ขณะนั้นก็ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆของหลงหวางเอ๋อจากบนกิ่งไม้แห่งหนึ่ง เข้ามาในหูของเย่เฟิง
 
 
 
เย่เฟิงมีวรยุทธ 20 ปีสามารถที่จะใช้ออกวิชาเซียนจิตสื่อสารได้แล้ว แน่นอนว่าหลงหวางเอ๋อก็สามารถใช้ได้เช่นกัน ตอนนี้พวกเขาสามารถสื่อสารกันได้โดยคนอื่นไม่สามารถได้ยินอย่างแน่นอน แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีอุปกรณ์ที่ทันสมัยก็ไร้ประโยชน์
 
 
 
“เป็นใครกัน?”
 
 
 
เย่เฟิงเอ่ยปากถาม
 
 
 
“อาจจะเป็นคนของวังไท่จี๋”
 
 
 
หลงหวางเอ๋อเอ่ยปากตอบ ก่อนที่เย่เฟิงจะสัมผัสได้ถึงลมที่พุ่งเข้ามาด้านหลังและร่างก็ปรากฏขึ้นมาห่างออกไปไม่ไกลจากเขา หลงหวางเอ๋อใส่เสื้อเชิ้ตกระโปรงสั้น ดูน่ารักดึงดูดอย่างมาก ปรากฏขึ้นอยู่ใต้ต้นไม้ที่อย่างรื่นรมย์
 
 
 
“วังไท่จี๋งั้นหรือ?”
 
 
 
เย่เฟิงคิ้วขมวด วังไท่จี๋ที่มาที่นี่ มาเพื่อไล่ตามเขางั้นหรือ?
 
 
 
มันเหมือนเป็นเรื่องเดียวที่เป็นไปได้และอาจจะเป็นเพราะสองเดือนมันใกล้ถึงกำหนดแล้วก็เป็นได้ อีกฝ่ายหวาดกลัวว่าเย่เฟิงจะหลบหนี ดังนั้นจึงให้ผู้คนมาไล่ตามเขา เย่เฟิงคิดเช่นนั้น ด้วยท่าทางที่สบายๆ
 
 
 
“เสี่ยวเฉิน เมื่อพวกเขามาแล้วให้นายรับมือก่อน”
 
 
 
เย่เฟิงใช้วิชาเซียนจิตสื่อสารไปยังท้องฟ้า ในทิศทางที่หลิงเฉินและจ้าวอี้เปยทั้งคู่ลอยอยู่อย่างสงบ เมื่อได้ยินคำของเย่เฟิงก็พลันลืมตาขึ้นในทันที
 
 
 
ราวกับสายลม ร่างทั้งสองกระจายกันออกไปโดยทันที
 
 
 
วูบ! วูบ! วูบ! 
 
 
 
ใบไม้ฉีกขาดเป็นชิ้นๆจากสายลม จ้าวอี้เปยและหลิงเฉินตอนนี้พวกเขาต่างมีวรยุทธถึง 10 ปี! เหล่าสมบัติสวรรค์พวกเขาต่างได้รับการดูดซับ และตอนนี้เย่เฟิงยังมีสาวอีกสองคนที่ช่วยเหลืออยู่ด้านข้าง
 
 
 
ประสิทธิภาพของการต่อสู้ ความสามารถการหลบซ่อนและความสามารถการลอบโจมตี จ้าวอี้เปยและหลิงเฉิน เหนือกว่าหนานฟาง หน้าบากและพวกที่เหลือ เนื่องจากพวกเขาเป็นผู้ฝึกวิญญาณ ดังนั้นเย่เฟิงจึงให้ความสำคัญกับพวกเขา
 
 
 
ผู้ฝึกวิญญาณที่มีวรยุทธสิบปีจะสามารถสร้างพลังวิญญาณและรวบรวมพลังวิญญาณได้ ผู้ฝึกวิญญาณที่มีวรยุทธสิบปีจะสร้างร่างวิญญาณให้มีตัวตนขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ใช่แค่เพียงมีลมหายใจแต่ยังคงพูดได้ เคลื่อนไหว ฯลฯ ซึ่งไม่ต่างไปจากคนธรรมดา มีเพียงแค่สีผิวเท่านั้นที่จะดูซีดเซียวกว่าคนธรรมดา
 
 
 
ยิ่งวรยุทธสูงขึ้น ช่วงเวลาของร่างกายก็ยิ่งยาวนานขึ้น
 
 
 
ปัจจุบันหลิงเฉินและจ้าวอี้เปยสามารถสร้างร่างกายได้นานไม่เท่ากัน เนื่องจากจ้าวอี้เปยไม่เคยฝึกฝนอะไรมา เส้นทางผู้ฝึกวิญญาณสำหรับเขาจึงราบรื่น แต่กับหลิงเฉินที่เคยฝึกฝนวิทยายุทธมาก่อน เส้นทางผู้ฝึกวิญญาณจึงเป็นเรื่องยากที่จะประสบความสำเร็จ
 
 
 
จ้าวอี้เปยสามารถสร้างร่างได้สิบนาที ส่วนหลิงเฉินสร้างได้เพียงแค่ห้านาทีเท่านั้น
 
 
 
เมื่อรอเวลาที่ได้พบผู้อาวุโสหลี่เสวียนของวังไท่จี๋ หลิงเฉินมีคำพูดในใจมากมายที่ต้องการจะบอก และต้องการบอกว่าได้ช่วยเหลือเย่เฟิงอย่างเต็มใจ!
 
 
 
“ให้ผมจัดการเองน่ะหรือ”
 
 
 
ความคิดของหลิงเฉินส่งผ่านไปภายในหัวเย่เฟิง ร่างที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าล่องลอยอยู่กลาง อากาศ เขาและจ้าวอี้เปยทั้งสองลอยรอบๆอยู่ไม่ไกลจากเย่เฟิง มีหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันและรักษาความปลอดภัย 
 
 
 
นี่คือกองกำลังผู้ฝึกวิญญาณอันน่าตกใจของเย่เฟิงในอนาคต อย่างที่ว่ากันตราบเท่าที่มีพวกเขาอยู่ จะไม่มีใครสามารถทำอะไรเย่เฟิงได้แม้แต่นิด!
 
 
 
ไม่นานกลุ่มคนของวังไท่จี๋ก็ค่อยๆเข้ามาอยู่ในระยะของทักษะสัมผัสวิญญาณของเย่เฟิง
 
 
 
อีกฝ่ายเข้ามาอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ยังมีคนมากมาย ผู้นำเป็นชายชราชุดขาวซึ่งก็คือหลี่เสวียน ที่เย่เฟิง “คุ้นเคยดี” มันยังมีจอมยุทธรุ่นเยาว์อันดับหนึ่ง อัจฉริยะเฉินฮุยอีกด้วย
 
 
 
สหายผู้นี้ปรากฏตัวที่เขตหลินไห่ตอนมีเรื่องกับสำนักเซียนเร้นลับ ถูกเย่เฟิงต่อยกระเด็นต่อหน้าผู้คน และลอยลงไปในถังขยะ อับอายขายหน้าอย่างสมบูรณ์ ในตอนนี้คล้ายจะอดไม่ได้จนต้องมาหาเรื่องเย่เฟิงพร้อมกับหลี่เสวียน
 
 
 
ภายในสายตาของหลี่เสวียน หลิงเฉินได้ตายไปแล้วซึ่งหมัดเทพเจ้าและผู้คนมากมายต่างเป็นพยาน มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เขายังมีชีวิตอยู่?
 
 
 
ดังนั้นเวลานี้ เขาไม่คิดว่าจะได้พบเห็นหลิงเฉินอีกครั้ง ต้องการที่จะมาทวงความยุติธรรมกับเย่เฟิง ถ้าเย่เฟิงยังไม่ยอมรับ เขาก็ไม่ลังเลที่จะศัตรูกับเย่เหวินเทียนและตระกูลหลง!
 
 
 
วิชาเซียน ล่องหน!
 
 
 
หลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานทั้งสองสาวกลับมาก็ใช้ออกวิชาล่องหนในทันทีเพื่อซ่อนตัวในป่าห่างออกไปไม่ไกลจากเย่เฟิง ยืนนิ่งๆพร้อมกับเย่เฟิงเป็นสามเหลี่ยม ในกรณีที่เกิดเหตุการณ์อะไร ทั้งสองสาวสามารถช่วยเหลือได้ทันท่วงที
 
 
 
ส่วนเย่เฟิงประคองจื่อเจี้ยนหลานยืนอยู่ที่หินก้อนใหญ่ ทั้งสองด้านเขาก็มีจ้าวอี้เปยและหลิงเฉินอยู่ด้วย เมื่อถึงเวลาที่หลิงเฉินจะต้องไปพบหลี่เสวียน มันจะมีจ้าวอี้เปยคอยคุ้มกันความปลอดภัยอยู่ด้านข้าง
 
 
 
เย่เฟิงเชื่อว่าวิธีลอบโจมตีมากมาย สำหรับหลี่เสวียนที่มีวรยุทธ 95 ปี ไม่คิดจะใช้ แต่มันอาจจะมีการลอบโจมตีจากผู้ที่เรียกว่าอัจฉริยะเฉินฮุย เช่นนั้นสหายผู้นี้ก็สมควรตายแล้ว
 
 
 
แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องคิด เย่เฟิงคร้านที่จะสนใจอีกฝ่าย ถ้าอีกฝ่ายยังไม่รู้ดีชั่ว ก็อย่าได้โทษกล่าวเย่เฟิง
 
 
 
หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดชายชราชุดขาวหลี่เสวียนก็นำศิษย์ของวังไท่จี๋เข้ามาล้อมถึง 30 คน แต่ละคนมีท่าทางดุร้าย ยืนล้อมรอบเย่เฟิงอย่างแน่นหนาห่างออกไปประมาณ 20 เมตร
 
 
 
“เย่เฟิง แกจะหนีไปไหนกัน?”
 
 
 
ร่างเล็กของหลี่เสวียนก้าวออกมา จ้องเขม็งไปยังเย่เฟิงอย่างอาฆาต มือทั้งสองไขว้หลัง เต็มไปด้วยกลิ่นอายของปรมาจารย์ เมื่อเทียบกับอัจฉริยะเฉินฮุยสวมชุดขาวด้านหลังเขา มันดูไม่ค่อยสุขุมนัก
 
 
 
เมื่อเห็นเย่เฟิง บนใบหน้าของเฉินฮุยพลันมีสีหน้าดุร้ายในทันที เห็นได้ชัดว่าเขาคับแค้นใจที่ถูกเย่เฟิงชกในตอนนั้น
 
 
 
พ่อของเขาบอกให้เขาอดกลั้นเอาไว้ เขามองหาโอกาสมานาที่จะล้างแค้นเย่เฟิง ถ้าหากไม่ใช่เพราะเย่เหวินเทียนอยู่ข้างกายเขา เขาสามารถจัดการกับผู้หญิงของเย่เฟิงได้แล้ว!
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็พบโอกาสแล้ว สามารถที่จะทำให้เย่เฟิงตกอยู่ในกำมือ
 
 
 
เฉินฮุยไม่เชื่อว่าภายใต้การคุ้มครองผู้อาวุโสหลี่เสวียน เขาจะไม่สามารถเป็นคู่มือของเย่เฟิงได้ ไม่ใช่ว่าเย่เฟิงเป็นเพียงเด็กหนุ่มซึ่งได้ใช้วิธีการลักไก่ขโมยหมา*ไม่ใช่หรือ? มีเรื่องกับหลินเหรินเทียนของตระกูลหลินก็ได้ใช้พิษของสำนักเซียนเร้นลับ
 
 
 
เฉินฮุยเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน**ต่อเย่เฟิง แต่ไม่รู้เลยว่าหลิงเฉินก็แอบเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันต่อเขาเช่นกัน
 
 
 
[คั่นหนังสือ : *偷鸡摸狗/ลักไก่ขโมยหมา = ทำอะไรผิดศีลธรรม
 
**咬牙切齿/เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน = เกลียดชัง]
 
 
 
เกี่ยวกับเฉินฮุย หลิงเฉินมีความโกรธอย่างลึกซึ้งมาก ภายในวังไท่จี๋ เฉินฮุยนำศิษย์คนอื่นๆต่างต่อต้านเขา เมื่อเหตุการณ์ที่ทะเลตงไห่ เฉินฮุยและพรรคพวกก็ยังไปฉลองกัน มีเพียงแค่หลิงเฉินคนเดียวเท่านั้นที่ต้องไปสืบข่าว
 
 
 
ท้ายที่สุดก็ต้องเผชิญหน้ากับหลี่เฟิงหน่วย NSA และถูกช่วยเหลือจากเย่เฟิง ก่อนที่มันจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา
 
 
 
เมื่อคิดถึงยามปกติภายในวังไท่จี๋ เฉินฮุยมักพาพรรคพวกมาเยาะเย้ยและดูถูกต่อหน้าเขาเสมอ ภายในใจหลิงเฉินโกรธแค้นฝังลึกอย่างชัดเจน
 
 
 
เฉินฮุยผู้นี้ฉากหน้าเหมือนเป็นผู้มีคุณธรรม แต่เบื้องหลังไม่มีใครรู้ว่าเขาได้หยอกล้อเล่นกับสาวน้อยผู้บริสุทธิ์ ทำให้ครอบครัวธรรมดาหลายครอบครัวต้องแตกร้าวมากมายเท่าใด!
 
 
 
……………………………..
 
 
 
แปลโดย คั่นหนังสือ