บทที่ 322 ลงมือ
 
 
 
เย่เฟิงไม่ได้ล่องหนรวมกับจื่อเจี้ยนหลาน แน่นอนว่ามีเหตุผล 
 
 
 
หลี่เสวียนและคนของวังไท่จี๋ต่างไล่ล่าตัวเขา แต่เมื่อมาถึงแล้วแต่ไม่เจอตัวเขา แน่นอนมันจะต้องทำให้อีกฝ่ายสงสัย ด้วยวรยุทธ 95 ปีของหลีเสวียน เมื่อเข้าใกล้จะต้องพบเย่เฟิงได้อย่างแน่นอน
 
 
 
แต่ถ้าเย่เฟิงดึงดูดความสนใจของอีกฝ่าย อีกฝ่ายจะต้องไม่มีเวลาค้นพบหลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานที่อยู่รอบๆ
 
 
 
“ฉันไม่ได้คิดหนีไปไหน”
 
 
 
เย่เฟิงกล่าวตอบคำถามหลีเสวียนเบาๆ “ตามที่ได้ตกลงกันไว้ คุณจะต้องได้พบศิษย์ของคุณหลิงเฉินแน่นอน แต่คุณกลับรีบร้อนเกินไป แถมยังพาสหายผู้นี้มาอีกด้วย”
 
 
 
เย่เฟิงหรี่ตามอง เหลือบมองไปยังเฉินฮุยที่อยู่ใกล้ๆหลี่เสวียน เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจตัวตนของเขา
 
 
 
“เฮอะ แกกล่าวว่าศิษย์ของฉันหลิงเฉินยังมีชีวิตอยู่ มันจะเป็นไปได้ยังไง!”
 
 
 
หลี่เสวียนแค่นเสียง ร่างพลันปรากฏตัวอยู่ห่างจากเย่เฟิงเพียงสองก้าว “หลิงเฉินตายไปแล้ว ภายในยุทธภพต่างรู้กันดี เป็นไปได้อย่างไรที่เข้าจะหนีรอดไปจากกระบี่ของหลงโมหรัน?”
 
 
 
นอกจากนี้ มันยังเพราะเป็นโล่มนุษย์ให้กับแกไง
 
 
 
คำพูดเหล่านี้ หลีเสวียนไม่ได้พูดออกไปเพียงแค่ขบคิดในใจ รู้สึกเกลียดชังต่อเย่เฟิงมากยิ่งขึ้น
 
 
 
บอกกล่าวตามตรงเกี่ยวกับหลิงเฉิน ตัวหลี่เสวียนไม่ได้หวังอะไรมาก แต่ภายในวังไท่จี๋ไม่ได้มีแหล่งทรัพยากรที่ดีเท่าไหร่ แต่กล่าวได้ว่าหลิงเฉินเป็นคนของวังไท่จี๋ แต่ก่อนเขาได้ถูกช่วยออกมาจากกองเพลิง ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงเรื่องที่ทำให้เขาเสียหน้าเลย
 
 
 
“ถูกต้อง” 
 
 
 
เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่เสวียน เฉินฮุยก็ก้าวออกมาข้างหน้า มองอย่างรังเกียจไปยังเย่เฟิง “สังหารศิษย์วังไท่จี๋ แกรอดมาเกือบถึงสองเดือนถือว่าเป็นบุญแล้ว วันนี้หากแกต้องการหนีรอดจากเงื้อมมือพวกเรา มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”
 
 
 
ขณะที่เฉินฮุยพูดอยู่ก็เหลือบมองไปยังจื่อเจี้ยนหลานที่อยู่ในอ้อมแขนเย่เฟิง แววตาปรากฏความหลงใหลและหื่นกระหาย
 
 
 
พูดได้ว่าเฉินฮุยยังมีความต้องการต่อจื่อเจี้ยนหลานอยู่ ได้ยินมาว่าเย่เฟิงยังมีสองสาวอยู่ที่เหยียนจิงและไม่ได้จัดการจื่อเจี้ยนหลาน เฉินฮุยขบคิดว่ามันช่างเสียของจริงๆ ถ้าหากเปลี่ยนเป็นเขา มีหรือที่จื่อเจี้ยนหลานจะไม่ถูกจัดการ?
 
 
 
ต้องเผชิญหน้ากับสาวสวยเช่นนี้ แต่ยังปล่อยให้เธอนอนเล่นไปอีกวัน หากเป็นเช่นนั้นก็ไม่นับว่าเป็นผู้ชายแล้ว
 
 
 
เมื่อเห็นจื่อเจี้ยนหลานที่เย่เฟิงโอบกอดเอาไว้อยู่เบื้่องหน้า ในอกเฉินฮุยก็ระเบิดไปด้วยความโกรธ นั่นมันคือผู้หญิงของเขา แต่มันกลับถูกเย่เฟิงโอบกอดเอาไว้ ไร้เหตุผลสิ้นดี! ในเวลานี้ไม่ว่าอย่างไร เขาก็จะต้องเอาคืนเย่เฟิงให้สาสม ไม่เพียงแค่เล่นสนุกกับจื่อเจี้ยนหลาน แต่จะยังไปเล่นสนุกกับผู้หญิงอีกสองคนของเย่เฟิงเช่นกัน
 
 
 
ในใจเฉินฮุยจินตนาการว่าจะทรมานผู้หญิงของเย่เฟิงเช่นไร ที่จะทำให้เย่เฟิงเจ็บปวดอย่างยิ่ง
 
 
 
อย่างไรก็ตามเวลานี้ ลมอันหนาวเย็นพลันพัดผ่านมาจากด้านข้างป่า ทำให้หลี่เสวียนกับเฉินฮุยและศิษย์ของวังไท่จี๋ตื่นตัว นี่มันเรื่องอะไรกัน หรือว่ามีใครแอบลอบโจมตี?
 
 
 
ไม่นานก็มีเงาร่างปรากฏขึ้นจากด้านข้าง ทำให้กลุ่มคนตกตะลึงทันที
 
 
 
หลิงเฉิน?
 
 
 
เรื่องนี้เป็นไปได้ยังไง!
 
 
 
ชายหนุ่มสวมหน้ากากเสื้อทีเชิ้ตแขนสั้นค่อยๆก้าวเดินออกมาจากข้างป่ามันเป็นรูปร่างเหมือนกับหลิงเฉิน
 
 
 
ทีละก้าวๆ หลิงเฉินเดินเข้าไปหายังหลี่เสวียน ชายหนุ่มที่สวมหน้ากากที่หลี่เสวียนเป็นคนช่วยเขาออกจากกองเพลิง ภายในใจเต็มไปด้วยความกตัญญู ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ถ้าหากไม่มีหลี่เสวียนก็ไม่มีเขาในวันนี้ บุญคุณนี้ เขาจดจำอยู่ในใจเสมอมา
 
 
 
นี่เป็นหลิงเฉินผู้ฝึกวิญญาณที่สร้างร่างขึ้นมา มันเป็นร่างก่อนที่เขาจะตาย ก่อนที่เขาจะรักษาใบหน้าที่ถูกเผาเช่นกัน แต่มันสามารถเพียงคงอยู่ได้แค่ห้านาทีเท่านั้น
 
 
 
“อาจารย์”
 
 
 
หลิงเฉินปรากฏอยู่ห่างจากหลี่เสวียนสิบเมตร เหล่าศิษย์วังไท่จี๋ต่างยังไม่ทันคืนสติ เรื่องนี้มันทำให้พวกเขาตกตะลึง
 
 
 
เมื่อสองเดือนที่แล้วในทะเลตงไห่ภายใต้คมกระบี่ของหลงโมหรัน เขากลับปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่คาดคิด เรื่องนี้มันแทบเป็นไปไม่ได้  หรือว่าเย่เฟิงมีความสามารถที่ฟื้นชีพคนตายกัน?
 
 
 
แต่เมื่อกลับมามีชีวิตแล้ว หลิงเฉินไม่ควรที่จะอยู่กับเย่เฟิง นอกจากนี้เย่เฟิงยังใช้เขาเป็นโล่มนุษย์ ทำให้เขาเสียชีวิตลง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ศิษย์วังไท่จี๋คิด เห็นได้ว่ามันเป็นเพียงแค่ข่าวลือ
 
 
 
พวกเขาไม่รู้ว่าหลิงเฉินมีความเกี่ยวข้องอะไรกับเย่เฟิง แต่หลิงเฉินต้องการปรากฏตัวบอกเรื่องนี้กับหลี่เสวียน
 
 
 
แน่นอนว่าเกี่ยวกับเรื่องผู้ฝึกวิญญาณและเรื่องผู้ฝึกเซียน หลิงเฉินจะไม่พูดออกไป ตราบเท่าที่เขาบอกหลี่เสวียน เปิดเผยถึงเรื่องราวการตายของเขาเป็นตัวเขาเองที่เต็มใจ แต่ไม่ใช่เย่เฟิงฝืนบังคับเขา แล้วนอกจากนี้ เขาต้องการที่จะติดตามเย่เฟิงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
 
 
 
“อาจารย์ ผม…”
 
 
 
หลิงเฉินเริ่มเอ่ยปากต้องการที่จะอธิบาย
 
 
 
ขณะนั้นเอง เฉินฮุยที่อยู่ใกล้ๆพลันโพล่งออกมา “ช่างกล้านัก แกเป็นใคร ถึงกล้ามาปลอมเป็นศิษย์ของวังไท่จี๋! ศิษย์พี่หลิงเฉินตายไปตั้งนานแล้ว แกกลับมาล้อเล่นกับการตายของเขาอีก มันช่างชั่วร้ายจริง!  ”
 
 
 
ด้วยคำพูดนี้เอง ทำให้เหล่าศิษย์ทั้งหมดของวังไท่จี๋พลันคืนสติทันที
 
 
 
ใช่แล้ว ในเมื่อหลิงเฉินตายไปแล้วเป็นไปไม่ได้ที่จะฟื้นคืนชีพได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้มันจะต้องไม่เป็นความจริง เขาจึงต้องสวมหน้ากากอยู่ไม่ใช่หรือ? แค่หาคนที่รูปร่างคล้ายกันก็ปลอมแปลงได้แล้ว!
 
 
 
หลี่เสวี่ยนเอ่ยปากด้วยท่าทางเย็นชา “แกเป็นใคร!”
 
 
 
หลิงเฉินเป็นเพียงชายหนุ่ม เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ก็ตกใจ “อาจารย์ เป็นผมเอง”
 
 
 
“หุบปาก! ผู้อาวุโสท่านกระชากหน้ากากมันก่อนเถอะ!”
 
 
 
เฉินฮุยตะโกนลั่น
 
 
 
หลี่เสวียนปราศจากความลังเล ยกมือขึ้นพลางกระตุ้นพลังภายในทันที พุ่
 
ออกไปใช้หมัดสายลม คล้ายกับแรงลมอันรุนแรงที่กวาดผ่านไปอย่างต่อเนื่องตรงไปยังตำแหน่งของหลิงเฉิน เป้าหมายคือหน้ากากของเขา
 
 
 
หลิงเฉินไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะตัดสินใจกระทำเช่นนั้น จ้องมองอย่างตกใจ และเพียงพริบตาที่ตกใจอยู่ “หน้ากาก” ของเขาบนหน้าก็พังด้วยหมัดสายลมของหลี่เสวียน แตกสลายหายไปเป็นควันอากาศ ราวกับฝุ่นผง
 
 
 
หน้ากากของเขา มันถูกสร้างขึ้นจากพลังวิญญาณของเขาเช่นกัน เมื่อต้องปะทะกับหมัดสายลมที่รุนแรงโดยหลี่เสวียน ก็ไม่สามารถต้านทานได้ มันไม่ใช่เพียงแค่นั้น ร่างของเขาก็ยัง แตกสลายไปโดยหมัดสายลมของหลี่เสวียนเช่นกัน
 
 
 
ทั้งร่างราวกับเม็ดทราย สลายเป็นผงด้วยหมัดของหลี่เสวียน!
 
 
 
“มันหลอกลวงจริงๆด้วย!”
 
 
 
เฉินฮุยหัวเราะ ยกมือขึ้นชี้ไปยังเย่เฟิง “ตอนนี้แกยังมีปาหี่อะไรให้ใช้อีก!”
 
 
 
“จัดการเลย”
 
 
 
เย่เฟิงออกคำสั่งไปยังหลิงเฉิน ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
 
 
 
ในเมื่ออีกฝ่ายตัดสินใจเช่นนั้น เย่เฟิงก็ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวพวกเขา แต่หลิงเฉินไม่มีพลังที่จะคงร่างอยู่ได้อีกแล้ว ยังไงร่างของผู้ฝึกวิญญาณก็จะต้องระเบิดสลายไปต่อหน้าอีกฝ่ายอยู่แล้ว
 
 
 
ในเมื่อพูดดีๆไม่ได้ ก็ต้องใช้กำลัง!
 
 
 
ไม่ไร้เดียงสา เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ปราศจากความลังเล มีชื่อเสียงเพียงชั่วข้ามคืน!
 
 
 
ทุกครั้งเย่เฟิงโจมตีเพื่อสังหารตลอด เวลาต่อสู้จะต้องได้รับชัยชนะ
 
 
 
ในเวลานี้ปราศจากความลังเล ส่งคำสั่งออกไปรอบๆ ให้กับหลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานที่ซ่อนตัวอยู่ เช่นเดียวกับจ้าวอี้เปยและหลิงเฉินก็เริ่มลงมือ เป้าหมายคือหลี่เสวียน
 
 
 
ภายในศิษย์วังไม่จี๋นอกจากหลี่เสวียนที่มีวรยุทธ 95 ปี คนอื่นเช่นหลิงเฉินก็เป็นเพียงธรรมดา 30-40 ปี เป็นอย่างต่ำ 
 
 
 
ตราบเท่าที่จัดการหลี่เสวียนได้ คนอื่นก็ไม่ถือเป็นภัยคุกคาม
 
 
 
มีเพียงคนเดียวที่เย่เฟิงเป็นห่วง หลี่เสวียนเป็นอาจารย์ของหลิงเฉิน ซึ่งช่วยเหลือเขาออกมาจากกองเพลิง ออกคำสั่งให้ลงมือกับหลี่เสวียน มันเป็นไปได้มากที่หลิงเฉินจะลงมือไม่ได้
 
 
 
……………………………..
 
 
 
แปลโดย คั่นหนังสือ