ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถเรียนรู้สกิลได้ เมื่อแตะร่างกายคนอื่น’ แทฮยอคสัมผัสกับมือของยู ชุนโฮอย่างจงใจตอนที่เขาจ่ายเงิน
อย่างไรก็ตามไม่มีปฏิกิริยาใดๆ จากกระจก
‘แล้วมันคืออะไร?’ ไม่ได้เป็นเพียงสกิลการโจรกรรมหรือ? มีหลายอย่างที่เขายังไม่รู้
‘ตอนนี้คิดเรื่องยู ชุนโฮก่อนเถอะ ‘
มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจับฆาตกรได้ทันที เขาไม่ได้ประเมินความสำเร็จเอาไว้ ดังนั้นจะเป็นการฆ่าตัวตายถ้ายังคิดจะจับเขาในตอนนี้
เหลือเพียงแค่วิธีเดียว
อัยการมั่นใจว่าพวกเขาจะจับยู ชุนโฮได้ในวันพรุ่งนี้ อย่างไรก็ตามในความฝันของแทฮยอค ยู ชุนโฮจะเริ่มหนีไปทั่วประเทศเป็นเวลานานกว่าหนึ่งเดือน ภายในช่วงเวลานั้นมีผู้บริสุทธิ์ 3 คนถูกฆ่าตาย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือวันเวลาที่กำหนดอาจคลาดเคลื่อน
ถ้ายู ชุนโฮถูกจับได้วันนี้ … ทั้ง 3 คนที่ถูกฆ่าตายก็จะมีชีวิตรอด เขาหวังว่าจะสามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตได้
แทฮยอควิ่งไปอย่างรีบร้อน
‘ใช่, ฉันต้องโทรหานักสืบที่ไว้ใจได้ ‘
แทฮยอคคิดว่าจะติดต่อใครได้บ้างขณะกำลังหาของในกระเป๋ากางเกง จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรออก ‘แบตเตอรี่หมดแล้ว’
โทรศัพท์มือถือล้าสมัยที่เขาได้รับมาจากพี่สาว แม้ว่าจะชาร์จแบตทุกวัน แต่แบตเตอรี่ก็ยังหมดเร็วอยู่ดี แทฮยอคจึงเดินไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้ๆและชาร์จแบตโทรศัพท์มือถือของเขา ชาร์จได้ไม่นานแบตเตอรี่ก็เพียงพอที่จะโทรออกได้
ขณะนั้นทีวีในร้านกำลังเสนอข่าวของยู ชุนโฮ
– แม้ว่าจะมีเงินรางวัลถึง 50 ล้านวอน ท้ายที่สุดก็ยังจับตัวเขาไม่ได้
‘เงินรางวัล!’ แทฮยอคเกือบจะหงายหลังเมื่อได้ยินคำนั้น
‘ทำไมฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน? เขาเป็นนักโทษที่หลบหนี ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีรางวัลนำจับ !
มาลองคิดดูแล้ว เมื่อเช้าน้องชายเขาก็พูดบางอย่างที่คล้ายกัน
ในตอนแรกเขาเพียงจะพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นแค่ความฝันเท่านั้น แต่หลังจากนั้นเขาก็ได้เรียนรู้สกิลอาชญากรรมแปลกๆ แต่ความจริงข้อนี้ก็ไม่ได้สำคัญนัก
’50 ล้านวอน … ‘ เป็นจำนวนเงินที่ไม่เพียงซื้อเสื้อผ้าให้แก่พี่สาวผู้ทำงานหนักได้เท่านั้น แต่ยังช่วยให้พวกเขาออกจากห้องเช่ารายเดือนนั้นได้ด้วย
คนที่เขาจะโทรหาต้องเป็นคนที่มีจิตใจซื่อสัตย์ ด้วยเหตุนี้คนคนนั้นจะต้องเป็นคนที่เขารู้จักดี
‘ใช่แล้ว ฉันจะโทรหาพี่โช คังซ็อก ‘
เขาเป็นนักสืบทีมอาชญากรรม ซึ่งในอดีตเคยสอบปากคำแทฮยอคหลายต่อหลายครั้ง เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ปฏิบัติกับแทฮยอคเหมือนมนุษย์ทั่วไปแทนที่จะเป็นนักโทษประหารชีวิต
โชคไม่ดีที่เขาไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง แม้ว่าเขาจะมีความยุติธรรมแต่เขาก็ยังคงอยู่ในสายงานจนเลยวัย 40 ปี
‘ตอนนี้เขาน่าจะอายุ 30 ปี’
หลังจากดูให้แน่ใจแล้วว่าแบตเตอรี่ที่ชาร์จไว้ใช้ได้เพียงพอ แทฮยอคก็กดหมายเลขโทรศัพท์
– สวัสดีครับ สถานีตำรวจแห่งคังดงครับ
“ผมอยากคุยกับนักสืบโชคังซ็อก”
– รอสักครู่
เกิดความเงียบชั่วขณะ ก่อนที่จะได้ยินเสียงพูดของโชคังซ็อก
– ผมโชคังซ็อกจากหน่วย 2 สถานีตำรวจคังดง กำลังพูดครับ
หลังจากนั้น…
“ผมจะได้เงินรางวัลจริงๆ ใช่ไหม ถ้าจับยู ชุนโฮได้?”
แทฮยอคถามอย่างตรงไปตรงมา
– แจ้งกับเราโดยตรงหรือสามารถบอกวิธีที่นำไปสู่การถูกจับกุมได้ … เฮ้,แกเป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลายหรือเปล่า? โทรมาเล่นพิเรนทร์น่ะซี? ฉันจับแกได้นะ!
ปฏิกิริยาของโชคังซ็อกเป็นไปตามที่แทฮยอคคาดหวังไว้ เขาเหมือนเป็นพี่ที่อยู่ข้างบ้านมากกว่านักสืบซะอีก
“งั้นเหรอ ได้เงินสดหรือเปล่า? หักภาษีกี่เปอร์เซ็นต์? “
– ตอนนี้พี่ยุ่งมากๆ เพราะงั้นพี่จะวางสายแล้วนะ
“นี่เป็นสถานการณ์ที่พี่ต้องทำทุกทางเพื่อจะหายู ชุนโฮให้พบ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเมล็ดข้าวที่ยู ชุนโฮทิ้งไม่ใช่หรือ? ลองตรวจสอบดูไหมล่ะ?
–ฉันจะตรวจสอบดู หวังว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ฉันจะต่อยแกสักหมัดให้ฟันหลุดสักสามซี่ จากนั้นก็น๊อคเอาท์
“พี่ไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่”
-แกเห็นหน้าเขาได้ยังไง
“ผมส่งอาหารให้เขามาแล้ว” แม้แต่นักโทษที่หลบหนีก็ยังต้องกิน แทฮยอคยิ้มกว้าง
ถึงเขาจะมีนิสัยหยาบคาย แต่โช คังซ็อกก็เป็นนักสืบที่ละเอียด เขาจะตรวจสอบจากเบาะแสเล็กๆ โดยตรง
แทฮยอคบอกตำแหน่งให้กับคังซ็อก
* * *
“เวรเอ้ย นี่เรื่องจริง เขาซ่อนตัวอยู่ในที่แห่งนี้ ไอบ้าเอ้ยย “
คังซ็อกใช้เครื่องรับส่งวิทยุเพื่อขอให้สำนักงานสืบสวนส่งกำลังมา “ฉันพบเขาซ่อนอยู่ที่.….สถานที่ตั้ง.. …”
คังซ็อกตบหัวของแทฮยอคเบาๆ
“ฉันขอโทษที่สงสัยเธอ”
“ไม่เป็นไร ขอแค่จับเขาได้ก็พอ “
“คอยดูล่ะกัน ฉันจะจับเขาให้ได้ “
แทฮยอคเลียไอศกรีมที่คังซ็อกซื้อให้และเฝ้าดูการจับกุม
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว….
การสืบสวนเจอปัญหาเนื่องจากไม่มีพยานรู้เห็นในเหตุการณ์ แต่ตอนนี้พวกเขารู้ว่าเขาซ่อนอยู่ที่ไหน โชคังซ็อกทำหน้าที่ของเขาได้อย่างรวดเร็ว
หลังจากติดต่อสำนักงานสืบสวนใหญ่ ก็มีรถตำรวจขับเข้ามาหลายสิบคัน แทฮยอคจับตาดูขณะที่พวกเขาเดินผ่านประตูตึกไป ยู ชุนโฮถอดเสื้อผ้าที่ใส่ออกและรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว โช คังซ็อกกระโจนตัวเข้าหายู ชุนโฮเหมือนเหยี่ยวที่กำลังตะครุบเหยื่อ
ยู ชุนโฮถูกใส่กุญแจมือและเริ่มกรีดร้อง
“อ๊ากก! ไอเลวคนไหนที่บอกว่าฉันอยู่ที่นี่? บอกฉันมา! ฉันกัดเนื้อมันไม่ให้เหลือซาก! “
ตำรวจห้านายพายู ชุนโฮออกไปในระหว่างที่ยังโกรธแค้นอยู่
แทฮยอคชายตามองขณะที่หยิบไอศกรีมคำสุดท้ายเข้าปาก ..
“โอ้!” ทั้งหวานและอร่อย
หลังจากที่ยู ชุนโฮถูกลากตัวออกไป ตำรวจก็เข้าไปในโบสถ์เพื่อหาหลักฐานเพิ่มเติม โชคังซ็อกเดินไปพร้อมกับใช้เครื่องส่งรับวิทยุตรวจสอบว่ามีพยานอีกคนหนึ่งหรือยัง แทฮยอคคิดว่าดีที่สุดแล้วที่ตกรางวัลให้เขา
‘อา,พี่โชคังซ็อก พี่ดูดีขึ้นนะ ไม่ได้พุงพลุ้ยอีกต่อไป ‘ ต่างจากโชคังซ็อก แทฮยอคจำได้ว่าเขาไม่สามารถช่วยให้แทฮยอคยิ้มได้ แววตาที่เผาไหม้ดั่งเปลวไฟแห่งความยุติธรรมนี้ก็เช่นกัน
“นักสืบโชคังซ็อก ตอนนี้คุณได้เลื่อนตำแหน่งพิเศษแล้ว “
“เด็กเลว ถ้าแกมีปัญหาอะไรก็ติดต่อพี่ได้เลย …แต่แกดูไม่เหมือนคนที่จะถูกรังแกได้ง่ายๆนะ “
“อา แกกินข้าวเที่ยงแล้วยัง? พี่จะซื้อจาจังมย็อนให้”
“ว้าา ผมทำให้พี่ได้รับความดีความชอบจากการจับคนร้ายได้ พี่ยังจะซื้อจาจังมย็อนให้ผมหรือ?”
“อ๋อ งั้นแกอยากได้ทังซูยุกหรือ? “
“ไม่ล่ะ ผมกินแล้ว แต่ผมอยากให้พี่ช่วยรับเงินรางวัลให้ด้วย นี้เป็นครั้งแรกของผมที่จับคนร้ายได้ “
โชคังซ็อกหัวเราะ เขาดูจะชอบความก๋ากั่นของแทฮยอค
“ฮ่า ๆ แกไม่ได้วางแผนจะทำแบบนี้อีกครั้งหรือ? “
“……”
“ว่ะฮ่าๆๆ รู้สึกไงบ้างคังช็อค? แล้วเธอคือแทฮยอคหรือ? ขอบคุณจริงๆ ที่แจ้งให้เราทราบ ยู ชุนโฮเป็นคนร้ายที่อันตรายมาก ถ้าเขาหนีไปแล้ว เขาจะต้องเริ่มฆ่าอีกครั้งแน่ เราสามารถจับตัวเขาได้โดยไม่เกิดการบาดเจ็บใด ๆ ก็เพราะเธอ”
แทฮยอครู้สึกว่ามีบางอย่างร้อนขึ้นอยู่ภายในใจ เขาไม่ได้ตระหนักในเรื่องนี้เพราะเขามุ่งเน้นไปที่เงินรางวัล แทฮยอคได้ช่วยชีวิตเหยื่อ 3 คนที่จะถูกฆาตกรรมในอนาคต ตอนนี้โศกนาฏกรรมที่เกิดในอนาคตได้ถูกเปลี่ยนแปลงแล้ว
ตอนนั้นเอง
กระจกก็สั่นขึ้น
‘เอ่อ,ฉันยังไม่ได้ชนกับใครเลย’
ดูเหมือนสกิลอาชญากรรมจะเปิดใช้งานได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงเจตจำนงของแทฮยอค
อย่างไรก็ตามมีเงื่อนไขว่าเขาต้องสัมผัสคนอื่น เขาดึงกระจกออกมาเพื่อดูข้อความที่ปรากฎขึ้น
[ได้รับค่าความสัมพันธ์ 3 คะแนน]
[คุณสามารถใช้ค่าความสัมพันธ์ เพื่อเพิ่มสกิลอาชญากรรมหรือเปิดใช้งานคุณสมบัติที่ปิดอยู่]
“มันคืออะไร?”
———————————————————————————————————————–
ฝากติดตามต่อด้วยนะครับบบ