I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

| Great Demon King | |

การตายอย่างฉับพลันทันทีของเอลลิซเป็นการเปิดเผยตัวตนของหา นซั่ว โดยสมบูรณ์ ในขณะที่อาวุธลอยกลับมาอยู่ ใน มือ หา นซั่ว ก็กระโดดลงมาจากต้นไม้

ในตอนนั้นเอง ก็มีลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งออกมาจากทางด้านข้าง และโจมตีใส่นักเวทย์ธาตุสายฟ้าระดับกลางของหน่วยทหารรับจ้างเพลิงสงครามทันที ซึ่งน่าจะเป็นฝีมือนักธนูจาก “ ปีศาจ เงา ” ที่อยู่บนหลังคา

ในขณะที่นักดาบระดับสูงอีกคนหนึ่งก็กระอักเลือด ราวกับว่า ถูกเวทย์คมมีดวายุ โจมตีจนเลือดสาดออกมาจากบาดแผลมากมาย ก่อนจะร่วงลงไปกองบนพื้น

“ รีบหนีไปจากที่นี่ !”

แล้ว หา นซั่ว ที่ลงมาจากต้นไม้ ด้วยท่าทีคล่องแคล่วก็ รีบประเมินสถานการณ์ แม้ว่าเอลลิซจะถูกฆ่าไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ จึงรีบตัดสินใจสั่งให้ทุกคนถอยทันที

ตั้งแต่ที่พวกนักฆ่าพวกนี้มาถึง เหตุการณ์เข้าปะทะและ การ ต่อสู้ ทุกอย่างเมื่อครู่ล้วนเกิดขึ้นใน ช่วงระยะ เวลาเพียงสั้น ๆ ซึ่งกว่าจะถึงเวลาที่ทหารยามรักษาการณ์ประจำเมืองเปลี่ยนกะเสร็จ พวกนักฆ่าก็ยังมีเวลา อีก เหลือเฟือที่จะฆ่าพวกของหา นซั่ว ได้อีก และเมื่อปีศาจปฐมภูมิที่หา นซั่ว สั่งให้สอดแนมอยู่ไกลออกไป สัมผัสได้ถึงนักฆ่าอีกกลุ่มหนึ่ง ที่แยกตัวออกไปวางกับดักในตอนแรก กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ หา นซั่ว จึงรู้ดีว่าการมาถึงของคนกลุ่มนั้นหมายถึงโอกาสรอดชีวิตของพวกเขาที่ น้อยลงทันที

ดวงตา งดงามของทั้ง ฟี บี้และแคน ดิซ เป็นประกายขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินหา นซั่ว สั่งให้ถอย ราวกับว่ารู้ดีอยู่แล้วว่าจะหนี ไปทางไหน

แต่ก่อนที่ทั้งสองคนจะได้ทันตัดสินใจ ความคิดเกี่ยวกับสถานที่แห่งหนึ่งก็วูบเข้ามาในหัวของหา นซั่ว จนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าและรีบพูดออกมาทันที

“ ตามข้ามา !”

ร่างของหา นซั่ว รีบพุ่งตรงไปยังซากของกำแพง ด้านหนึ่งของตัวบ้าน พร้อมด้วยคมมีดพิชิตมารที่ลอย จากมือของเขาและพุ่งออกไปราวกับมังกรชั่วร้าย ทันใดนั้น เอง ก็เกิด รูใหญ่ ขึ้นตรง กลาง ของ กำแพง พร้อม ด้วยเสียงระเบิดดังลั่น หา นซั่ว ยื่นมือออกไปคว้าคมมีดพิชิตมารที่ลอยกลับมาเอาไว้ได้อย่างแม่นยำ และพุ่งตัวผ่านรูนั้นไป

ฟี บี้และแคน ดิซ ที่ตามหลังหา นซั่ว มาติด ๆ ก็พุ่งตัวตามเข้าไปอย่างไม่ลังเล จน ทั้ง 3 คน หายตัวเข้าไปใน รูใหญ่กลางกำแพงใน เวลาเพียง ชั่วพริบตา

ส่วนทหารรับจ้างหน่วยเพลิงสงครามอีก 2 คนที่เหลืออยู่ต่างมองหน้ากันไปมาเมื่อเห็นว่าแคน ดิซแ ละ ฟี บี้หนีไปแล้ว จึงรีบ แยกย้ายหนีกันไปคนละท ิศคนละ ท าง

“ ไม่ต้องไปตามพวกนั้น ตามผู้หญิง 2 คนนั่นไป !”

ในที่สุด จอมขมังเวทย์ในชุดคลุมสีดำก็อ้าปากพูด เสียงของเขาทั้งแหลม สูง และไม่รื่นหูเอาเสียเลย

ตอนนั้นเอง เหล่านักฆ่าก็เลิกไล่ตามทหารรับจ้าง 2 คน และพุ่งตัวผ่านรูใหญ่นั้นเพื่อไล่ตามหา นซั่วแ ละ หญิงสาวทั้ง 2 คน ตามคำสั่งของจอมขมังเวทย์ทันที

ด้วยผลจากการฝึกเวทมนตร์ หา นซั่ว ออก วิ่งด้วยความเร็วสูงอย่างน่าเหลือเชื่อ ในขณะที่นักดาบสาวงาม ทั้ง 2 คนอย่าง ฟี บี้และแคน ดิซ ก็วิ่งตามมาไม่ห่าง ทั้งคู่ไม่พุ่งความสนใจไปที่สิ่งอื่น ใด เพียงแต่จับตามองและวิ่งตามหา นซั่ว อย่างไม่ละสายตา

แม้ว่าจะมี ปีศาจปฐมภูมิตนหนึ่งลอยอยู่ห่างออกไปเพียงก้าวเดียว แต่ก็ ไม่มีใครรับรู้ถึงตัวตนของพวกมันทั้ง ๆ ที่อยู่บนทิศทางเดียวกับหา นซั่ว เมื่อเปรียบเสมือนมีดวงตาอีกคู่หนึ่งอยู่ในทิศเบื้องหน้า ก็ ทำให้หา นซั่ว สามารถเลือกเส้นทางที่ปลอดภัยในการหนีได้ ไม่ว่าจะลัดเลาะไปตามสนามหญ้าหรือต าม ต รอกซอกซอยต่าง ๆ … ด้วยพลังของปีศาจปฐมภูมิ นี้เอง ที่ทำให้ หา นซั่ว สามารถวาดภาพแผนที่เส้นทางรอบกายของเขาโดยไม่ผิดพลาดเลยแม้แต่น้อย

ในที่สุด กลุ่ม 3 คนของหา นซั่ว ก็ค่อย ๆ ทิ้งห่างพวกนักฆ่ามากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะความได้เปรียบด้านพื้นที่ ก่อนที่พวกเขาจะ ปรากฏตัวขึ้นบนถนน และพุ่งตรงไปยังอีกทิศทางหนึ่งที่ ซับซ้อนและ คดเคี้ยวไปมา ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งก็เข้าสู่ถนนที่กว้างขึ้นจน ไม่สามารถซ่อนเร้นกายเมื่ออยู่กลางถนนได้มากนัก

ขณะวิ่งตามหลังหา นซั่ว ทั้ง ฟี บี้และแคน ดิซ ต่างประหลาดใจและสงสัยในความคุ้นเคยพื้นที่ อย่างน่ามหัศจรรย์ ของหา นซั่ว พวกเธอเฝ้ามองเขาใช้ทักษะนั้นทิ้งห่าง ผู้ไล่ตาม ออกไปเรื่อย ๆ

เมื่อทั้ง 3 คนกลับเข้าสู่ถนนใหญ่อีกครั้ง ฟี บี้และแคน ดิซ นึกว่าหา นซั่ว จะเลาะเลี้ยวไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยววกวนไปมา เพื่อใช้โอกาสนั้นสะบัดนักฆ่า ที่ ไล่ตามมาให้หลุด แต่อยู่ดี ๆ หา นซั่ว ก็หยุด นิ่ง และดึงเอาผ้าคาดหน้าสีดำขึ้นมาใส่ ก่อนจะโยนผ้าอีก 2 ชิ้นให้พวกเธอ ทั้ง 2 คน

“ ใส่นี่ ซะ !”

ฟี บี้รีบรับผ้ามาใส่ปิดบังใบหน้าสวยงาม ทันทีโดยไม่แม้แต่จะอ้าปากถาม ในขณะที่ แคน ดิซ ลังเลอยู่ และเมื่อเห็นว่ากลุ่มผู้ไล่ตามโผล่ออกมาจากมุมถนน เธอก็รีบเร่งเร้าแคน ดิซทั นที

“ รีบ ๆ ใส่ เร็ว เข้าสิ !”

เมื่อได้ยินที่ ฟี บี้พูด แคน ดิซ ก็หยุด ลังเลและใส่ผ้าคาดหน้านั้นอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งเรียกเอาชุดดำอำพรางตัวที่เหมือนกับของพวกนักฆ่าออกมาจากแหวนมิติของเธอเอง ราวกับตั้งใจจะใส่ให้ครบชุด

“ ไม่ต้องใส่ชุดนั่นแล้ว รีบหนี ก่อน !”

หา นซั่ว รีบร้องบอกทันทีเมื่อเห็นกลุ่มนักฆ่ากำลังใกล้เข้ามา หลังจากที่หยุดไปไม่กี่วินาที ร่างของเขาก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งผ่านเส้นทาง ที่เงียบสงัดและมีลมพัดแรง และเข้าสู่ถนนใหญ่โดยไม่ซ่อนเร้นกายอีกต่อไป

แม้ว่า ฟี บี้จะตกใจและไม่เข้าใจว่าทำไมหา นซั่ว ถึงทำเช่นนั้น แต่เพราะขณะนั้นไม่ใช่เวลาเหมาะสมที่จะ ถามคำถาม แ ละ เพราะเธอเชื่อ หา นซั่ว อย่างสุดหัวใจ จึงรีบลากแคน ดิซ ให้ออกวิ่งและตามหลังหา นซั่ว ต่อไปด้วยท่าทีเด็ด เดี่ยว

“ ไม่ต้องวิ่งเต็มกำลัง แค่ให้แน่ใจว่าพวก นักฆ่า ข้างหลังจะตามพวกเรามาได้ทันก็พอ !”

หา นซั่ว ลดความเร็วลงทันที และถอยไปวิ่งอยู่ตรงกลางระหว่างหญิงสาวทั้งคู่ และกระซิบบอกพวกเธอ

“ ทำบ้าอะไรของเจ้าอีกน่ะ ? ถ้าพวกเราไม่วิ่งช้าลงและตรงไปตามทางหนี เดิม ของพวกเราเรื่อย ๆ ป่านนี้คงหนีพวกนักฆ่านั่นพ้นไป ตั้ง นานแล้ว แล้ว ทำไมเจ้าต้องวิ่งอ้อมไกลขนาดนี้ แถมยังให้ใส่ผ้าคาดหน้านี่อีก พวกนั้นรู้อยู่ แล้ว ว่าพวกเราเป็นใคร ไม่มีเหตุผลเอา ซะ เลย ทำแบบนี้ยิ่งทำให้พวกเราดูโง่มากกว่าเสียด้วยซ้ำ !”

แคน ดิซ บ่น

“ หึหึ หึ ที่ข้าให้เอาผ้ามาคาดหน้าน่ะ ไม่ใช่เพราะจะหลอกพวกนั้นหรอก แต่เพราะไม่อยากเปิดเผยใบหน้าของพวกเรากับคนอีกกลุ่มนึงต่างหาก ตอนที่ข้าเข้ามาที่นี่เมื่อวาน ข้าไปเจอเข้ากับพวกที่ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ในเงามืดของบ้านหลังข้างหน้า พวกนั้น แข็งแกร่งมาก และดูท่าจะไม่ได้ทำงานใต้บังคับบัญชาของใคร ถ้านักฆ่า “ ปีศาจเงา ” เจอกับพวกนั้นเข้า อาจจะสร้าง ปัญหาให้ ทั้งสองฝ่าย แน่ ๆ และเราก็ จะ ใช้โอกาสนี้แหละ กำจัดพวกนักฆ่า “ ปีศาจเงา ” ทั้งหมด ได้ในครั้งเดียว “

หา นซั่ว อธิบายด้วยท่าทีธรรมดา ๆ แต่น้ำเสียงแฝงไปด้วยความมุ่งร้าย

“ เจ้านี่มันเลว จริง ๆ!”

แคน ดิซ โพล่งออกมาหลังจากนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง

“ ไบรอัน เราทำให้คนบริสุทธิ์ ตกอยู่ใน อันตรายไม่ได้นะ เจ้าแน่ใจเหรอว่าพวกนั้นไม่ใช่คนดี ?”

ฟี บี้เองก็ตกใจจึงรีบถามหา นซั่ว

“ อย่าห่วงไปเลย ข้าแน่ใจว่าพวกนั้นไม่ใช่คนดีอะไร เมื่อวาน ข้าเห็นพวกมันแอบดอดเข้าไปในวิทยาลัยและขโมยของบางอย่างออกมา เรื่องแบบนั้นคนดี ๆ เขาคงไม่ทำกันหรอก !”

หา นซั่ว ยืนยันให้ ฟี บี้มั่นใจ ก่อนจะพูดกับเธอด้วยเสียงแผ่วเบา

“ ระวังตัวด้วยนะ มันคือลาน ข้างหน้านี้เองแหละ อีกเดี๋ยวข้าจะโจมตีพวกมันจากระยะไกล แล้วพวกเราก็จะวิ่งพุ่งตรงไปที่ด้านหลังของลานนั่นทันที ไม่ว่ายังไง ห้าม เปิดเผยใบหน้าให้พวกมันเห็น เด็ดขาดเลยนะ “

จู่ ๆ หา นซั่ว ก็เร่งความเร็วขึ้น พร้อมด้วย ฟี บี้และแคน ดิซ ที่วิ่งตามไปติด ๆ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังลานกว้างแห่งนั้น ตอนนั้นเอง เมื่อ หา นซั่ว มาถึงหน้าประตูทางเข้า เขาก็ หยิบ หน้าไม้ออกมา และ ยิงลูกดอกออกไปโดยไม่ได้เล็งเป้าหมายใด ๆ จากนั้นจึงดึงเข็มโลหะ ขึ้น มาและเขว ี้ ยงมันออกไปในสนามที่อยู่เบื้องหน้า

หลังจากทำ เช่น นั้น หา นซั่ว ก็รีบลากทั้ง ฟี บี้และแคน ดิซ ไปยังที่ซ่อนที่ปีศาจปฐมภูมิมาดูลาดเลาไว้ให้ล่วงหน้าแล้ว — เป็น พื้นที่ในมุมหนึ่ง ซึ่ง เป็นที่ตั้งของ ถังที่ทำจากหินไม่มีฝาปิด ซึ่ง ใช้เป็นที่ทิ้งขยะด้านหลังตัวบ้ าน

“ อี๋ … เหม็นชะมัด !”

แคน ดิซ บ่นเบา ๆ และรีบปิดจมูกทันที แม้แต่ ฟี บี้เองก็ปิดจมูกเช่นกัน พร้อมด้วยความรังเกียจและกระอักกระอ่วนใจปรากฏวาบขึ้นในดวงตา

พื้นที่ตรงนั้นแคบมาก และมีถุงขยะ 2-3 ใบวางอยู่ หา นซั่ว ย่อตัวลง ตรงกลาง ในขณะที่ ฟี บี้และแคน ดิซเ องก็ย่อตัวลง มา ขนาบทั้งสองข้างของหา นซั่ว ร่างของพวกเขาแนบชิด ติด กันมาก แม้แต่หา นซั่ว ก็หนีไม่พ้นกลิ่นเหม็นที่แคน ดิซแ ละ ฟี บี้สัมผัสได้ เขา ทำได้ เพียง อาศัยผ้าคาดหน้าที่กำลังปิดจมูกไว้เพียงเท่านั้น

หา นซั่ว ไม่ได้พูดอะไร และเพียงแต่ใช้นิ้วชี้ขึ้นมาวางที่ปากเป็นสัญญาณบอกให้ทั้งสองคนนั้น เงียบเสียง และคอยเฝ้าสังเกตการณ์สิ่งรอบข้างอย่างใกล้ชิด

“ ศัตรูบุก !”

เสียงร้องหนึ่งดังขึ้นทันทีจากภายในสนามแห่งนั้น ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าจำนวนหนึ่งที่ราวกับว่าพยายามตามหาร่องรอยของผู้บุกรุก

ในตอนนั้นเอง ทั้งหา นซั่ว ฟี บี้ และแคน ดิซ ที่ย่อตัวลงซ่อนกายอยู่ ก็เห็นจอมขมังเวทย์ ที่ กำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศ สามารถไล่ ตามมา จน ทันพร้อมกับนักฆ่า “ ปีศาจเงา “ อีกจำนวนหนึ่ง

“ พวกมันหนีเข้าไปในสนามนี่ครับ !”

นักดาบคนหนึ่งรีบรายงาน ทันทีที่พวกของ จอมขมังเวทย์ มาถึง

จอมขมังเวทย์พยักหน้ารับ และโบกคทาเวทมนตร์ที่ ถื ออย ู่ ใต้เสื้อคลุมยาว ก่อนที่ คลื่นพลังมนตราจะแผ่กระจายเป็นวงกว้างอีกครั้ง เวทย์แผ่นดินไหวที่เคยใช้กับบ้านของ ฟี บี้ สำแดงอิทธิฤทธิ์ กลางลานนั่นทันที ทั้ง สิ่งปลูกสร้างและอาคารทั้งหมดในพื้นที่นั้นก็ค่อย ๆ พังทลายลงตามลำดับ

เสียงสาปแช่งและร้องตะโกน ดังลั่นระงมจากภายในอาคาร ทั้งดุ ๊คแ ละเอริค พร้อมด้วยคนอื่น ๆ รีบหนีออกมายังลานกว้างทันที และทั้งแสงประกายจากออร่าต่อสู้และเวทมนตร์จำนวนมากก็พร้อมใจกันพุ่งโจมตีจอมขมังเวทย์ในชุดคลุมสีดำอย่างทันทีทันใดและปราศจากเสียงร้องเตือน

แล้วดุ ๊ค ก็ลอยตัวสูงขึ้นไปในอากาศ ดูเหมือนว่าดุ ๊คเ องก็เป็นจอมขมังเวทย์เช่นกัน คทาเวทมนตร์ หรูหรา โบกอยู่ในมือ ก่อเป็นเวทย์คมมีดวายุนับร้อยเล่มรวมตัวกันเป็นพายุขนาดใหญ่ หมุนคว้างโจมตีเข้าใส่จอมขมังเวทย์อีกคนและ พวกของเขาคนอื่น ๆ ทันที …พายุขนาดใหญ่ที่ประกอบไปด้วยคมมีดวายุนับร้อยเล่มนั้นทรงพลังอย่างน่ากลัว ทั้งดินทราย หินเล็ก ๆ หรือแม้แต่ต้นไม้ขนาดย่อมที่อยู่ในเส้นทางการเคลื่อนตัวของพายุล้วนถูก สูบเข้า ไปและ ถูก บดทำลายจนกลายเป็นเพียงฝุ่นธุลี

“ บ้าจริง ทำไมถึงมีจอมขมังเวทย์โผล่มาอีกคนได้ล่ะนี่ ? โกร เวอร์ ไม่เห็นบอกพวกเราเรื่องนี้เลย !”

เสียงอุทานอย่างสั่นเครือดังมาจากปากของจอมขมังเวทย์ในชุดคลุมสีดำ ในขณะที่เขาร่ายเวทย์กำแพงดินให้ยกตัวสูงขึ้นมาปกป้องเขาไว้ และรีบถอยหนีทันที

พวกนักดาบจากฝ่ายของโกร เวอร์ และนักธนูคนหนึ่งจากองค์กร “ ปีศาจเงา ” ที่ตั้งตัวไม่ทันล้วนถูกสูบเข้าไปในพายุใหญ่ เกิดเป็นเสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดแสนสาหัสไร้ที่สิ้นสุด จนกระทั่ง ทั้งสองถูกคมมีดฟันจนร่างฉีกขาด ทั้งเศษเนื้อและเลือดปริมาณมากสาดกระเซ็นไปทั่ว จนภายในพายุใหญ่นั้นราวกับเต็มไปด้วยละอองหมอก สีเลือด และไร้ซึ่งสัญญาณชีวิตใด ๆ ปรากฏให้เห็นอีกต่อไป

“ ตามพวกมันไป !”

ดุ ๊ค พ่นลมอย่างดูถูกก่อนที่จะเดินย่ำข้ามสนามไปกับพวกเอริ คแ ละคนอื่น ๆ เพื่อ ไล่ตามสมาชิกของ “ ปีศาจเงา ” ที่กำลังหนีอยู่ เวทมนตร์ของทั้งสองฝ ่าย ปะทะใส่กันไม่หยุดไปตลอดทาง พร้อมด้วยเสียงระเบิดดังลั่น

“ เอ๋ ? คนพวกนี้มาจากไหนน่ะ ? ช่าง แข็งแกร่งเหลือเกิ น !”

แคน ดิซ พึมพำออกมาด้วยความตกตะลึงสุดขีดทันทีที่พวกนั้นออกไป

“ ลานกว้างนี ่ พังทลายและไม่มีใครอยู่ข้างในอีกต่อไปแล้วล่ะ พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ที่นี่แล้ว “

ฟีบี้รีบพูดแล้วก็กระโดดออกมาให้ห่างถังที่ทำจากหินสำหรับใส่ขยะนั่นทันที

ทั้งแคน ดิซแ ละหาน ซั่ว เดินตามออกมา ในขณะที่หา นซั่ว หัวเราะเบา ๆ

“ ตอนนี้ พวกทหารยามรักษาการณ์ประจำเมืองน่าจะเปลี่ยนกะกันเสร็จแล้ว ข้าว่าอีกไม่นานพวกคน 2 กลุ่มนั่นก็จะดึงดูดความสนใจของพวกทหารให้ตาม ไปทางนั้น กันเองแหละ “

“ เจ้านี่ร้ายกาจจริง ๆ แล้วพวกเราจะทำยังไงกันต่อดีล่ะ ?”

ตอนนั้นเอง แคน ดิซ ก็ ยอมรับให้หา นซั่ว กลายเป็นผู้นำตั้งแต่เมื่อ ใดก็ ไม่อาจทราบได้ แต่ เพราะอันตรายทุกอย่าง ได้รับการแก้ไขทั้งหมดแล้ว และ เขาเองลากทั้ง นักฆ่า “ ปีศาจเงา ” และคนของโกร เวอร์ ให้เข้าไปเจอกับ อันตรายใหญ่หลวง จึงเอ่ยปากถามเขาทันที

“ ท่าน ฟี บี้ ข้าคิดว่าข้ารู้แล้วว่าชู้รักของโกร เวอร์ ซ่อนตัวอยู่ที่ไหน …”

อยู่ดี ๆ หา นซั่ว ก็โพล่งคำนี้ออกมา

ฟี บี้ แสดงสีหน้าสุขจนล้นใจออกมาทันที ก่อนจะมองหน้าหา นซั่ว ด้วยท่าทีตื่นเต้นและถามรีบถามต่อ

“ หล่อนอยู่ที่ไหนเหรอ ?”

“ ตามข้ามา ดูเหมือนว่าคืนนี้พวกเราคงจะไม่ได้พักกันสักเท่าไหร่นะ “

หา นซั่ว ยักไหล่อย่างยอมจำนน และ นำทางพวกเขาผ่านไปยังถนนเส้นใหญ่ ก่อนที่จะลัดเลาะเข้าสู่เส้นทางมืด ๆ แคบ ๆ เส้นหนึ่ง

เพราะโกร เวอร์ ปรากฏตัวให้เห็นตั้งแต่ตอนแรก ในขณะที่ เอลลิซและนักฆ่า “ ปีศาจเงา ” พุ่งเข้าโจมตีบ้านของ ฟี บี้ โกรเวอร์เองก็กลับมาหลบอยู่ในบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนักเพื่อรอฟังข่าว ปีศาจปฐมภูมิตนหนึ่งลอยตัวอยู่เคียงข้างโกร เวอร์ เพื่อจับตาดูเขา

ทันทีที่บ้านของ ฟี บี้พังทลายลงมา โกร เวอร์ ก็หลบออกมาเพียงลำพัง เขาไม่ได้กลับไปที่สมาคม พ่อค้าฯ แต่ กลับ ขึ้นรถม้าที่ถูกจัดเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ และ รีบ ร้องบอกคนขับ

“ ไปที่บ้านของคาร่า ระวังด้วยล่ะ !”

เพราะหา นซั่ว รู้มาจาก ฟี บี้ตอนที่คุยกันเมื่อครั้งที่แล้ว ว่าชู้รักของโกร เวอร์ มีชื่อว่าคาร่า จึงรีบบอก ฟี บี้และแคน ดิซทั นที

เพราะ ปีศาจปฐมภูมิจะยิ่งควบคุมได้ยากขึ้นหากพวกมันอยู่ในระยะที่ห่างไกลจากหา นซั่ว มากเกินไป เมื่อ โกร เวอร์ หนีไปจนทิ้งระยะห่างออกไปเรื่อยๆ ทั้งดุ ๊คแ ละเหล่านักฆ่า “ ปีศาจเงา ” ทางฝั่งของโกร เวอร์ เพิ่งเริ่มเข้าปะทะกัน ทำให้การควบคุมปีศาจปฐมภูมิของหา นซั่ว เริ่มเป็นไปได้ยากขึ้น อีก เมื่อรถม้าของโกร เวอร์ กำลังควบห่างออกไป ทันทีที่ ฟี บี้และแคน ดิซต อบตกลง พวกเขาก็เร่งความเร็วเต็มฝีเท้าเพื่อไปยังตำแหน่งที่โกรเวอร์อยู่ทันที

ในขณะที่ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นอย่างช้า ๆ หานซั่วก็วิ่งมาถึงถนนใหญ่ทางฝั่งตะวันตกของตัวเมืองพร้อมด้วยฟีบี้และแคนดิซ เมื่อเทียบกับเขตทางตอนเหนือและตอนใต้ของเมืองแล้ว พื้นที่บริเวณนี้ค่อนข้างสกปรกและไร้ระเบียบโดยสิ้นเชิง ขยะมากมายเกลื่อนกลาดเต็มท้องถนน ขอทานจำนวนหนึ่งในเสื้อผ้าชุดบางกำลังนอนขดตัวอยู่ข้าง ๆ กองขยะท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ ราวกับพยายามจะซึมซับไออุ่นจากถุง ขยะเหล่านั้น

“ นึกภาพ คนที่มีฐานะมั่งคั่งร่ำรวยอย่างโกร เวอร์ เข้ามาในแหล่งเสื่อมโทรมแบบนี้ไม่ออกเลย จริง ๆ มิน่าล่ะ ว่าทำไมเราถึงค้นหาเธอไม่เจอเลยสักที โกร เวอร์ นี่คาดเดายากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย !”

ฟี บี้นิ่วหน้าขณะมองไปรอบ ๆ และพูดกับหา นซั่ว ด้วยเสียงแผ่วเบา

“ เอาล่ะ ที่นี่แหละ ตามข้ามา คราวนี้ โกร เวอร์ หนีไปไหนไม่รอดแน่ !”

หานซั่วมองผ่านทัศนวิสัยของปีศาจปฐมภูมิและเห็นโกรเวอร์กำลังเข้าไปในบ้านที่ทั้งสกปรกและผุพังแห่งหนึ่ง เขารีบอ้อมผ่านกองขยะที่อยู่เบื้องหน้าก่อนจะหันไปพูดกับ ฟี บี้ จากนั้นจึงพุ่งเข้าไปในตรอกที่เต็มไปด้วยแมลงวันและแมลงต่าง ๆ มากมายที่กำลัง บินว่อนอยู่เต็มไปหมด