ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลไทย : XiaoeyuGao
นัยน์ตา’เต้าหลิง’จ้องไปที่’เฉียนจิ่ง’ มันยิ้มเยาะออกมาก่อนจะกล่าว
“ ข้าก็อยากจะรู้เหมือนกัน ในเมื่อปากเจ้าเก่งถึงเพียงนั้น มีวิชาอะไรดีก็งัดออกมาได้เลยตามสบาย ”
แม้ว่า’เฉียนจิ่ง’จะทะลวงสู่ครึ่งก้าวขั้นซึมซับวิญญาณ ทว่าก็ยังไม่ใช่ขั้นซึมซับวิญญาณจริงๆ ระยะห่างระหว่างสองขั้นพลังนี้กว้างขวางยิ่ง ‘เต้าหลิง’เองก็ทำลายขีดจำกัดของร่างกายไปแล้ว วรยุทธ์ของมันย่อมไม่ธรรมดา
แน่นอนมันย่อมไม่หวาดกลัวไอ้คนที่ไปได้แค่ครึ่งก้าวขั้นซึมซับวิญญาณแน่ ได้ยินดังนั้น สีหน้า’เฉียนหลิน’พลันเขียวปัด หมัดทั้งสองกำแน่น มันคำรามออกมาด้วยใบหน้าโกรธจนอัปลักษณ์ว่า
“ เจ้าไอ้ขยะ รนหาที่ตายเองนะ ข้าจะฆ่าเจ้าไอ้เดรัจฉาน ! ”
ปรากฏเสียงตูมดังขึ้นทันทีคำพูดสิ้นสุดลง ทั่วร่างของ’เฉียนจิ่ง’ปลดปล่อยคลื่นพลังสีดำออกมาโอบล้อมทั่วร่าง ทำเอามวลอากาศโดยรอบสั่นสะท้าน ร่างของมันเปล่งแสงออกมา และนี่ก็คือพลังมหัศจรรย์ชนิดหนึ่ง ทุกเส้นพลังจะแฝงไว้ด้วยคลื่นพลังที่แข็งแกร่งยิ่ง มันคือขั้นซึมซับวิญญาณ !
พลังทั่วร่างมันพลันเปลี่ยนไปทันที หากสามารถทะลวงได้สำเร็จ พลังในร่างก็จะเปลี่ยนไป และจะสามารถยืมพลังฟ้าดินมาสังหารศัตรูได้ ถึงตอนนั้นพลังของมันจะแข็งแกร่งจนน่ากลัวยิ่ง !
ร่างกายของเจ้าแข็งแกร่งอย่างนั้นหรือ ? เช่นนั้นข้าจะใช้อำนาจพลังฟ้าดินจัดการเจ้าซะ !
ร่างของ’เฉียนจิ่ง’พุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ในขณะเดียวกันทั้งฝ่ามือของมันก็ปรากฏแสงสีดำโอบล้อมเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงเข้าใส่หน้าอกของ’เต้าหลิง’
‘เต้าหลิง’ส่งเสียงหึในลำคออย่างเยือกเย็น ฝ่าเท้ามันพลันกระทืบลงพื้น มวลอากาศแตกกระจายออก ทั่วทั้งหมัดโอบล้อมไปด้วยคลื่นพลังสีทองราวกับทองคำ ก่อนจะพุ่งออกไปปะทะตรงๆ
ตูม !
มวลอากาศฉีกขาดออก เสียงระเบิดดังขยายออกไปทั่ว ทั้งฝ่ามือและหมัดต่างประสานกันอย่างรุนแรง พลันปรากฏคลื่นพลังขนาดใหญ่ระเบิดกระจายออกเป็นวงกว้าง ‘เต้าหลิง’คำรามออกมาลั่น ผมสีดำปลิวไสวอย่างรุนแรง ทั่วร่างระเบิดพลังที่ดุร้ายออกมาราวกับเตาอบที่กำลังไหม้แผดเผา
กล้ามเนื้อทุกๆมัดล้วนปรากฏเสียงเปรี๊ยะดังออกมา กระดูกทั่วร่างส่งเสียบกรอบแกรบ !
ทั่วร่างมันกลายเป็นดั่งเครื่องจักรสังหาร ออกโจมตีทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัว ก่อนที่หมัดของมันจะพุ่งเข้าใส่ร่างของเฉียนจิ่ง ทุกๆการโจมตีล้วนอัดแน่นไปด้วยพลาอานุภาพที่แกร่งกล้ายิ่ง ! ภายในร่างของ’เต้าหลิง’ ปรากฏสายธารพลังโคจรทั่วร่าง พลังสีทองที่เป็นแหล่งต้นพลังก็เดือดพล่าน
มันรู้สึกได้เลยว่าตอนนี้พลังของมันกำลังเพิ่มขึ้นราวกับติดปีก !
ตั้งแต่ที่พลังของมันแข็งแกร่งขึ้น มันก็ยังไม่เคยได้ทดสอบพลังเลย และแน่นอนการประมือครั้งนี้จะช่วยให้มันได้ทดสอบพลังได้เป็นอย่างดีแน่ ! ยิ่ง’เฉียนจิ่ง’ออกกระบวนท่ามันยิ่งรู้สึกตกใจ มันรู้สึกเหมือนกับว่ามันกำลังโจมตีใส่หินยักษ์อยู่ ทั้งยังให้ความรู้สึกที่ว่าไม่สามารถทำให้มันสั่นสะเทือนได้อีกด้วย และนี่ก็ทำให้มันรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองยิ่ง
อีกทั้งความเร็วของ’เต้าหลิง’ก็ยิ่งทวีเพิ่มขึ้น และทุกกระบวนท่าก็ยิ่งสวยงามขึ้นเรื่อยๆ และในช่วงเวลานั้นเฉียนจิ่งก็คิดว่าตัวมันนั้นเหมือนกับหินลับมีดก็มิปาน
( เปรียบเต้าหลิงเหมือมีดยิ่งลับยิ่งคม )
“ บ้าเอ๊ย นี่ข้าคิดอะไรไร้สาระของข้าเนี่ย ข้าจะต้องฆ่ามันให้ได้ ! ”
ทั่วทั้งใบหน้า’เฉียนจิ่ง’เต็มไปด้วยจิตสังหารเย็นยะเยือก แม้แต่ขยะตัวเดียวก็จัดการไม่ได้ หากคนอื่นรู้เข้าคงได้ถูกหัวเราะฟันร่วงแน่ ฝ่ามือ’เฉียนจิ่ง’พลันกดต่ำลง ปรากฏประกายแสงบาดตาจำนวนมากออกมา ฝ่ามือมันราวกับกระบี่วิเศษก็มิปาน ปลดปล่อยพลังที่หนาวเยือกออกมา
“ ภูผาสะเทือน ! ”
ทันที’เฉียนจิ่ง’คำรามออกมา ตรงกลางฝ่ามือของมันก็ปรากฏพลังหนึ่งขึ้น ให้ความรู้สึกหนักแน่นประดุจขุนเขา ก่อนที่มันจะปล่อยฝ่ามือออกไป วิชาระดับสูงภูผาสะเทือน หากฝึกฝนจนทะลวงสู่ขั้นสูง ก็จะสามารถทำให้ภูเขาขนาดใหญ่สั่นสะเทือนได้ อานุภาพนับว่าแข็งแกร่งยิ่ง !
ฝ่ามือพุ่งเข้ามาหมายปลิดชีพ นัยน์ตา’เต้าหลิง’เหล่มองเล็กน้อย นี่เป็นวิชาระดับสูง มันรู้สึกได้เลยว่าพลังของ’เฉียนจิ่ง’เพิ่มขึ้นในพรวดเดียวสามสี่ส่วน และนี่เองก็เป็นความสามารถของวิชานี้นั่นเอง
ทว่าสำหรับมันแล้ว ความแข็งแกร่งเพียงแค่นี้ยังไม่พอให้มันเหลียวแลหรอก ฝ่ามือมันเกร็งขึ้น พลังสีทองในร่างพลันระเบิดออกมา ก่อนจะไปรวมอยู่กลางฝ่ามือ พลังทั่วร่างโคจรไปมาอย่างรวดเร็ว ทั่วทั้งฝ่ามือปรากฏแสงสีทองสว่างจ้าประดุจทองคำขึ้น ก่อนที่ฝ่ามือทั้งสองข้างจะง้างไปด้านหลังและเหวี่ยงมาตบกันจนเกิดเสียงดังลั่นทั่วฟ้าดิน
มวลอากาศระเบิดกระจายออกไปทั่วทิศ กำแพงด้านข้างล้วนสั่นสะท้าน
‘เฉียนจิ่ง’กระเด็นถอยออกไปทันที และยังคงลากยาวไปเจ็ดแปดเก้าก่อนจะทรงตัวได้ มันรู้สึกว่าทั่วทั้งฝ่ามือของมันกำลังจะระเบิดออก ง่ามมือระหว่างนิ้วชี้และนิ้วโป้งปรากฏโลหิตหลั่งออกมาเต็ม พลังทั่วร่าง’เต้าหลิง’เกิดการกระเพื่อม รู้สึกถึงพลังที่ปลุกปั่นอยู่ในร่างกำลังสั่นไหว
ฝ่าเท้ามันกระทืบลงพื้น ทั่วทั้งร่างพลันเปล่งแสงสีทองออกมา วิชากลืนฟ้าหมุนอยู่สองสามครั้ง ก่อนที่พลังที่บ้าคลั่งนั้นจะถูกกำราบลง ครั้งนี้ดูน่าจะควบคุมพลังได้ดีกว่าครั้งก่อนๆเยอะ
“ ครึ่งก้าวขั้นซึมซับวิญญาณ ! ”
ทั่วร่าง’เฉียนจิ่ง’สั่นสะท้าน ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้ขยะนี้จะทะลวงเข้าสู่ครึ่งก้าวขั้นซึมซับวิญญาณ ตอนนี้มันดันไปหาเรื่อง ช่างรนหาที่ตายจริงๆ สีหน้า’เฉียนจิ่ง’ดูไม่สู้ดีนัก ตอนนี้คงต้องใช้ไพ่ตายสุดท้ายแล้ว ไม่อยากเชื่อว่ามันจะรับมือกับ’เต้าหลิง’ไม่ไหว ไอ้เด็กคนนี้มันมาจากไหนกัน ? ถึงได้ต้านวิชาของมันได้ !
พอคิดถึงตรงนี้ ‘เฉียนจิ่ง’ก็ยิ้มอย่างเย็นชาออกมา ในมือมันปรากฏกระบี่ยาวสีดำเล่มหนึ่งขึ้น มันเปล่งแสงสีดำออกมา อีกทั้งคมกระบี่ก็โชยกลิ่นไอหนาวเยือกออกมาด้วย
“ น้องชาย เจ้าแข็งแกร่งมาก แต่ยังไงก็ต้องถูกข้าฆ่าอยู่ดี ! ”
‘เฉียนจิ่ง’ยิ้มเยาะออกมา นี่คือศาสตราวุธวิญญาณชั้นเยี่ยม เต้าหลิงไม่มีทางรับมือกับมันได้แน่
“ จะทำอะไรอย่าอวดดีให้มากนัก มิเช่นนั้นจะตายไม่รู้ตัว ”
‘เต้าหลิง’ยักไหล่พลางกล่าวออกมา ใบหน้า’เฉียนจิ่ง’พลันบังเกิดโทสะขึ้นทันใด นี่มันไม่รู้หรือว่าข้าเป็นใคร ? ข้าเป็นหลานชายของท่านผู้นำตระกูลเฉียนนะ เหตุใดมันได้ถึงกล้าพูดกับข้าเช่นนั้น ?
“ ตายซะ ! ”
‘เฉียนจิ่ง’ระเบิดเสียงคำรามออกมา พลังที่ไหลเวียนในร่างแล่นเข้าสู่ศาสตราวุธวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นกระบี่ของมันพลันแกร่งกล้าขึ้นทันใด ก่อนจะระเบิดแสงของกระบี่ออกมาเจิดจ้าบาดตายิ่ง
“ ตาย ! ”
‘เฉียนจิ่ง’ถือกระบี่ด้วยสองมือของมัน ก่อนจะฟันลงมาอย่างรวดเร็ว แสงกระบี่สีดำส่องแสงวูบวาบผ่าลงมาหั่นอากาศจนแตกกระจายออก !
“ ศาสตราวุธวิญญาณ ! ”
นัยน์ตา’เต้าหลิง’หรี่เล็กน้อย ก่อนที่ร่างมันจะเบี่ยงหลบไปด้านข้าง ทันใดนั้นก็ปรากฏคลื่นพลังกระบี่ซัดสาดออกไปฟันเข้าที่กำแพงจนแตกร้าวเป็นแนว นี่เป็นศาสตราวุธชนิดหนึ่งที่น่ากลัวยิ่ง แม้ว่าศาสตราวุธวิญญาณจะเป็นของล้ำค่าที่ระดับต่ำที่สุด ทว่าอานุภาพด้านการสู้รบกลับดีเยี่ยม
ในโลกใบนี้มีของล้ำค่าเพียงไม่กี่ชิ้นที่น่าหวาดกลัวยิ่ง ทุกชิ้นล้วนใช้ออกไปนิดเดียวก็สามารถทะลวงภูเขาใหญ่ได้แล้ว ! หลังจากที่หลบการโจมตีอยู่หลายครั้ง ‘เต้าหลิง’ก็เห็น’เฉียนจิ่ง’ที่เริ่มออกอาการหอบออกมาด้วยความเหนื่อยแล้ว มันจึงยิ้มเยาะออกมาก่อนจะกล่าว
“ เจ้ามีถึงศาสตราวุธวิญญาณ แต่ทำได้แค่เองนี้หรือ ? ”
‘เฉียนจิ่ง’ระเบิดโทสะออกมาในทันที เส้นเลือดสีดำทั่วร่างมันปูดออกมาจนแทบจะระเบิดออก กระบี่วิญญาณในมือมันเร่งรัวฟันลงมาราวกับคนบ้าก็มิปาน
“ ศาสตราวุธวิญญาณนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่คนที่คุมเกมคือข้าต่างหาก ”
‘เต้าหลิง’ส่งเสียงหึในลำคออย่างเยือกเย็น ก่อนจะพุ่งร่างเข้าไป
“ ชิ ! ”
กระบี่วิญญาณเหวี่ยงคมกระบี่ไปที่คอของเต้าหลิง มวลอากาศโดยรอบพลันระเบิดออกทันที ทว่า’เต้าหลิง’ก้มหลบได้ ทำให้กระบี่วิญญาณอยู่ห่างจากหัวมันนิดเดียว หากถูกฟันเข้าหัวของมันคงได้หลุดหล่นลงพื้นแน่ ความเร็วของ’เต้าหลิง’รวดเพิ่มขึ้นไปอีก ร่างของมันกดต่ำแทบจะแนบกับพื้น
เพื่อหลบคมกระบี่วิญญาณให้พ้น เมื่อหลบพ้นมันช่วงชิงจังหวะหนึ่งใช้ฝ่ามือจับเข้าที่แขนของ’เฉียนจิ่ง’ ก่อนจะบีบเข้าไปอย่างแรง ‘เฉียนจิ่ง’ร้องโหยหวนออกมาอย่างน่าเวทนา รู้สึกราวกับถูกดึงแขนออกทั้งดุ้น เหงื่อผุดขึ้นมาทั่วร่าง ก่อนที่กระบี่ล้ำค่าในมือมันจะหลุดออกจากมือไป
“ ไสหัวไป ! ”
‘เต้าหลิง’ส่งเสียงหึในลำคอ ก่อนจะใช้ฝ่าเท้าพุ่งออกไปประดุจกระบี่ที่แหลมคมพุ่งออกจากฝัก ด้วยความเร็วและรุนแรงทำให้มวลอากาศรอบข้างระเบิดออกทันที ก่อนจะถีบเข้าที่ท้องของ’เฉียนจิ่ง’อย่างจัง
“ อั๊คค! ”
‘เฉียนจิ่ง’สำรอกโลหิตกองใหญ่ออกมา ร่างที่สั่นเทาลอยขึ้นสูงออกไป ก่อนจะไปตกอยู่ที่พื้นและกลิ้งต่อไปอีก มันรู้สึกว่าทั่วร่างมันกำลังจะระเบิดออก
‘เต้าหลิง’ปิดเส้นพลังลง ก่อนจะก้าวยาวไปที่เฉียนจิ่ง และเตะไปที่หลังของมันอีกครั้ง
“ หยุดมือเดี๋ยวนี้ ! ”
ทันใดนั้นปรากฏเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวโกรธดังขึ้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเขียวปัด มันไม่คิดเลยว่าที่เมืองเล็กๆนี้จะมียอดฝีมือโผล่ออกมา แม้แต่’เฉียนจิ่ง’ก็มิใช่คู่มือของมัน คนแบบนี้จะปล่อยเอาไว้ไม่ได้ !
“ พี่ รีบฆ่ามันเร็ว ! ”
สีหน้าของ’เฉียนจิ่ง’ดูดีใจยิ่ง ก่อนจะแผดเสียงดังออกมาว่า
“ รีบฆ่าไอ้เดรัจฉานนี่ซะ ! ”
“ ถึงตอนนี้ยังจะอวดดีอีกนะ ! ”
‘เต้าหลิง’ยิ้มเยาะออกมา มันใช้เท้าเตะซ้ำเข้าไปอีกที ซึ่งมันก็โดนกลางหลังของ’เฉียนจิ่ง’พอดี ทำให้กระดูกของมันแตกร้าวเป็นแนว เหมือนกับสุนัขตายที่ถูกเตะปลิวไปซะไม่มีผิด
“ บัดซบ นี่เจ้ารนหาที่ตายเองนะ ! ”
‘เฉียนหลง’กะว่าจะแค่เดินเข้าไปสั่งสอน’เต้าหลิง’เสียหน่อย แต่ทว่ามันกลับได้เห็นฉากที่’เฉียนจิ่ง’ถูกเตะไป มันบังเกิดโทสะขึ้นทันที นัยน์ตาทั้งสองข้างปล่อยจิตสังหารออกมาอย่างมากมาย ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะกล้าขัดคำสั่งของข้า !
“ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ! ”
‘เฉียนหลง’แผดเสียงคำรามออกมา ทั่วร่างปลดปล่อยคลื่นพลังจำนวนมหาศาลออกมาทั่ว ทำเอาผืนปฐพีล้วนสั่นสะท้าน คลื่นพลังที่น่าหวาดกลัวนี้คล้ายกับคลื่นลูกใหญ่ซัดสาดโหมกระหน่ำเข้าใส่ร่างของ’เต้าหลิง’ สภาวะสุญญากาศที่เปิดออกพลันเสียรูปทรง !
‘เต้าหลิง’รู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่โหมกระหน่ำเข้ามา สายตาที่เย็นเฉียบมองไปที่’เฉียนหลง’ ในใจคิดกังวลยิ่ง ขั้นซึมซับวิญญาณแข็งแกร่งสุดๆ สามารถดึงพลังฟ้าดินมาใช้ในการต่อสู้ได้
“ เต้าหลิง เจ้านี่มันซวยจริงๆ เตรียมตัวตายซะ ! ”
‘เฉียนหลิน’กล่าวด้วยใบหน้าอำมหิต ก่อนจะแผดเสียงดังออกมาว่า
“ พี่หลงฆ่ามันเถอะ ฆ่าไอ้เดรัจฉานนี่ ”
“ หุบปาก ! ”
‘เฉียนหลง’ใช้สายตาเย็นเฉียบมองไปที่’เต้าหลิง’ หมัดกำจนแน่น ไอ้ขยะนี่ก็เป็นแค่ไอ้บ้านนอกคนหนึ่ง แต่มันกลับกล้าตีน้องของข้า คงอยากจะตายมากนักล่ะสิ
“ คุกเข่าต่อหน้าข้าซะ ! ”
‘เฉียนหลง’มองไปที่’เต้าหลิง’ด้วยแววตาเย็นเฉียบและโอหัง ทันทีที่มันว่าจบ พลังทั่วร่างมันรุนแรงขึ้นทันที ร่างมันเปล่งแสงเจิดจ้าบาดตาอกมา ต้นไม้ขนาดใหญ่สองสามต้นที่อยู่ด้านข้างล้วนถูกฉีกออกจนเละกลายเป็นเศษผุยผง ! ___________________________________________
ฝากเม้นติชมให้กำลังใจด้วยครับ ^^ ช่วงภาษาจีนตอนละนิดชีวิตประจำวัน
ตอนนี้เสนอคำว่า 工作(gōngzuò) กงจั้ว แปลว่า ทำงาน,งาน
ตัวอย่างการใช้ในชีวิตประจำวัน
我在做工作(wǒ zài zuò gōng zuò) หว่อไจ้จั้วกงจั้ว ฉันกำลังทำงานอยู่
我工作很忙(wǒ gōng zuò hěn máng) หว่อกงจั้วเหิ่นหมาง งานของฉันยุ่งมาก
你做什么工作？(nǐ zuò shén me gōng zuò) หนี่จั้วเสินเมอกงจั้ว คุณทำงานอะไร ?
ที่มา:
(0 votes) 0/5