ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลไทย : XiaoeyuGao
ผู้คนต่างตกตะลึง พลังของภูติทั้งสองตนเมื่อครู่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ทว่าตอนนี้กลับตายไปหนึ่งเจ็บอีกหนึ่ง อีกทั้งเด็กหนุ่มที่ออกมือ ยังโจมตีได้อย่างคล่องแคล่ว มันมาจากไหนกัน ?
มีบางคนเข้าใจแล้วว่าเหตุใดมันถึงกล้าล่วงเกินวิหารแห่งยุทธ์ ที่แท้พลังของมันก็น่ากลัวถึงเพียงนี้นี่เอง เดาว่าจะต้องเป็นผู้สืบทอดตระกูลใหญ่ๆแน่ อีกทั้งมันยังมีร่างกายที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง หรือแม้กระทั่งมีบางคนคิดว่านี่เหมือนกับการโจมตีของสัตว์อสูรดึกดำบรรพ์ไม่มีผิด
‘อู่เผิงไห่’ตกใจสะดุ้งเฮือก ครั้งก่อนที่มันประมือกับ’เต้าหลิง’ อีกฝ่ายยังไม่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ทว่าในช่วงเวลาสั้นๆมันกลับแข็งแกร่งขึ้นมาได้ขนาดนี้ นี่มันเป็นปีศาจหรืออย่างไรกัน
“ ที่แท้อักขระก็หลอมรวมกับร่างกายได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นพลังโจมตีก็จะเพิ่มขึ้นอีกมาก เพียงแต่ต้องเสียพลังงานมากหน่อย ”
‘เต้าหลิง’คิดขึ้นในใจอย่างปีติ อยากจะรีบทะลวงไปขั้นซึมซับวิญญาณให้ได้เร็วๆ คลื่นพลังโคจรทั่วร่าง’อู่หงเซิ่ง’ สีหน้าเริ่มเรียบนิ่ง ก่อนกล่าวน้ำเสียงเรียบๆว่า
“ ไม่เลว มีคุณสมบัติพอให้ข้าออกมือ ”
ในขณะที่’อู่เผิงไห่’คิดจะหนี มันก็เหลือบไปเห็นท่าทีที่ไม่แยแสของ’อู่หงเซิ่ง’ ในใจมันพลันสงบลงทันที เดาว่า’อู่หงเซิ่ง’จะต้องมีวิธีจัดการกับ’เต้าหลิง’ได้แน่
“ ฝีปากเจ้ากล้าดี เดาว่าคงแกร่งไม่เบา ! ”
นัยน์ตาดำขลับของเต้าหลิงฉายแววดีใจออกมา พริบตาเดียวมันก็พุ่งร่างเข้าไปอย่างฉับพลัน ร่างกายปรากฏอักขระซ่อนอยู่ใต้ผิวหนัง เปล่งแสงจ้าละลานตา ‘อู่หงเซิ่ง’ไม่ยี่หระ เพียงเห็นเงาที่พุ่งเข้ามา มือขวาของมันพลันพุ่งออกไป ปรากฏสายฟ้าโอบล้อม สายฟ้าแต่ละเส้นทำเอามวลอากาศแตกกระจายออก ก่อนโจมตีเข้าใส่เงาที่พุ่งเข้ามา
“ ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่จะฝึกเทคนิคลับโบราณอัสนีฟาดของตระกูลได้สำเร็จ ! ”
‘อู่เผิงไห่’ดีใจยิ่ง นี่เป็นเทคนิคลับที่น่ากลัวอย่างหนึ่ง หากอยากจะฝึกให้สำเร็จจะต้องกระตุ้นสายฟ้าขึ้นมาให้ได้ และวิธีการฝึกมันก็อันตรายเป็นอย่างมาก ในวิหารแห่งยุทธ์มียอดฝีมือรุ่นอาวุโสจำนวนไม่น้อยที่ทดลองฝึกวิชาลับโบราณนี้
จนท้ายที่สุดก็ตายลงท่ามกลางสายฟ้าฟาด อักขระสีทองพุ่งเข้าไปปะทะกับสายฟ้า ทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือนร่วม ทุกเส้นสายฟ้าล้วนรุนแรงเป็นอย่างมาก ทำให้อักขระสีทองมอดดับหายไป ! ‘เต้าหลิง’ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะว่ามันพึ่งจะใช้อักขระสีทองออกมาได้ อานุภาพของมันจึงไม่ได้รุนแรงอะไรมากมายนัก
ผิวกายของมันปรากฏอักขระสีทองลอยขึ้นมาอีกครั้ง เปล่งแสงสว่างจ้าละลานตา พลังที่ระเบิดออกมาทั่วทั้งร่างพลันเข้มข้นขึ้นทันที ก่อนจะปะทะกับอู่หงเซิ่งในระยะประชิด พื้นสั่นสะเทือนหินขนาดใหญ่หมื่นจินจำนวนมากล้วนแตกร้าวเป็นแนว
“ เด็กหนุ่มนั่นน่ากลัวจริง แม้ว่าอัจฉริยะแห่งวิหารยุทธ์จะมีเทคนิคลับช่วยอยู่ แต่ว่ามันกลับใช้ร่างกายที่แข็งแกร่งของมันโจมตีใส่แต่จุดที่สายฟ้าอ่อนแรงเท่านั้น ”
ภูติตนหนึ่งกล่าวขึ้น ทำให้ผู้คนโดยรอบต่างเห็นด้วย สีหน้าของ’อู่หงเซิ่ง’ดูเคร่งเครียด เดิมทีมันคิดว่า’เต้าหลิง’ใช้อักขระสีทองถึงเอาชนะผู้ติดตามของมันได้ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าร่างกายของมันจะแข็งแกร่งถึงขนาดเข้าปะทะกับตนได้ ใครๆก็รู้ว่าสายฟ้านี้รุนแรงขนาดไหน มันเป็นเทคนิคลับที่ใช้สังหารศัตรูลงได้อย่างบ้าระห่ำสุดๆ
ทว่ามันกลับทำอะไรร่างกายของเต้าหลิงได้ไม่มากนัก นี่จึงทำให้อู่หงเซิ่งตกตะลึงเล็กน้อย หลังจากปะทะกันร่วมร้อยกระบวนท่า สีหน้าของ’อู่หงเซิ่ง’ก็เริ่มไม่ไหวแล้ว ฝ่ามือของมันพลันเปล่งแสงสีม่วงออกมาราวกับแกะสลักขึ้นจากหยกม่วง สายฟ้าที่ระเบิดออกมารุนแรงยิ่งขึ้น ก่อนพุ่งเข้าไปส่งเสียงครืนๆ
‘เต้าหลิง’พุ่งหมัดออกไปด้วยความรุนแรงและดุดันยิ่งขึ้น ทั้งยังแฝงไว้ด้วยอักขระสีทอง ก่อนพุ่งปะทะกับสายฟ้าฟาด ทั้งสองประสานกันก่อขึ้นเป็นลมพายุคลั่งห่อหุ้มร่างทั้งสองไว้
“ ขั้นพลังข้ายังต่ำไปทำให้มีพลังไม่เพียงพอ อักขระถึงได้อ่อนแอถึงเพียงนี้ ”
‘เต้าหลิง’ส่ายหน้า ไม่อยากจะทดสอบมันต่อแล้ว
“ แหลกไปซะ ! ”
‘อู่หงเซิ่ง’คำรามลั่น เส้นผมปลิวไสวอย่างบ้าคลั่ง นัยน์ตาฉายประกายสายฟ้าสีม่วง เวลานี้มันดุดันอย่างยิ่ง อ้าปากพ่นสายฟ้าสีม่วงออกมา ทั้งยังแฝงไว้ด้วยคลื่นพลังทำลายล้าง มวลอากาศพลันบิดเบี้ยวระเบิดกระจายออกเป็นชั้นๆ !
“ ดี ร่างกายพี่ให้กำเนิดต้นพลังสายฟ้าแล้ว จะต้องฆ่าไอ้เด็กนี่ได้แน่ ! ”
‘อู่เผิงไห่’กล่าวชมเชย เพราะว่านี่เป็นพลังระดับสูงสุดที่หอคอยทงหลิงจะรับได้แล้ว ! คนโดยรอบต่างตะลึง นี่คือความน่ากลัวของวิชามหัศจรรย์ มีวิชาโบราณจำนวนมากที่สามารถกักเก็บความพิเศษไว้ในร่างกายได้ จึงทำให้อานุภาพในการโจมตีสูงยิ่งขึ้น !
‘เต้าหลิง’รู้สึกได้ถึงอันตราย สายฟ้านี้รุนแรงจริงๆ สามารถทำให้ร่างกายของมันได้รับบาดเจ็บได้ ฝ่าเท้ามันพลันกระทืบลงพื้น ปรากฏรอยแยกขนาดใหญ่ขึ้น หมัดกำแน่น พลังเอ่อล้นทะลักออกมา อักขระสีทองระเบิดออกเป็นระลอกคลื่นขึ้นโอบล้อม !
หมัดพุ่งทะยานออกไป พลังโคจรไปทั่ว ปรากฏอักขระสีผืนใหญ่ทองตามหลังกำปั้นไป เสียงหวีดร้องดังขึ้นประดุจมังกรวารีโลดแล่นท่ามกลางมหาสมุทร ครืนนน ! พื้นโดยรอบแตกร้าวพังทลาย
หินจำนวนมากลอยขึ้นอากาศ ราวกับทุกอย่างกำลังจะพังพินาศย่อยยับ ก่อนพลังเอ่อทะลักพุ่งกระจายเข้าใส่ผู้คนโดยรอบทำให้หายใจติดขัด มีคนเห็นเงาสีทองที่ตั้งอยู่เงาหนึ่ง ทั่วร่างโอบล้อมไปด้วยอักขระ หมัดรัวใส่สายฟ้าสีม่วงสามหมัด ก่อนฝ่ามือผายไป หินจำนวนมากบนพื้นถูกอักขระสีทองหอบขึ้นมา แล้วพุ่งอัดเข้าใส่ร่างอู่หงเซิ่งจากรอบทิศ !
ผู้คนโดยรอบตัวสั่นเทา จนมีคนตะโกนขึ้นมาว่า
“ น่ากลัวจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะใช้มือเปล่าปะทะกับสายฟ้านั้นได้ หรือว่ามันจะเป็นอัจฉริยะในหมู่มนุษย์ ”
สายฟ้านี้เป็นพลังระดับสูงสุดที่มวลอากาศจะรับไหวแล้ว แต่ว่ามันกลับสามารถปะทะด้วยมือเปล่าได้ ! ปรากฏฝุ่นควันกระจายออกมา ผู้คนกลุ่มหนึ่งรีบเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว เพื่อรอดูว่าใครจะรอดออกมาบ้าง ทว่านอกจากกลุ่มของอู่เผิงไห่ที่ร้องโอดครวญแล้ว ก็ไม่เห็นเงาของ’เต้าหลิง’เลย
“ บัดซบ ! ”
สีหน้า’อู่หงเซิ่ง’ดูย่ำแย่ มันโมโหสุดขีด นัยน์ตาแดงก่ำ ไม่คิดเลยว่าตนเองจะมาพ่ายแพ้ที่นี่ มันเป็นความอัปยศครั้งใหญ่จริงๆ
“ รีบไปตามคนมาเร็ว เมื่อครู่มันจะต้องบาดเจ็บแน่ ! ”
‘อู่หงเซิ่ง’คำรามลั่น คนคนนี้สามารถใช้มือเปล่าเอาชนะสายฟ้าได้ นี่ก็แสดงว่าพลังแฝงของมันน่ากลัว ทั้งยังทำให้เกิดภัยพิบัติรุนแรงถึงเพียงนั้น จะต้องรีบฆ่ามันให้เร็วถึงจะเป็นการดีที่สุด
ณ ชั้นเจ็ด เต้าหลิงกำลังมองไปยังกำปั้นที่ไหม้ดำของตน เมื่อครู่แม้ว่ามันจะทำลายพลังนั้นได้ แต่ทว่าก็ถูกสายฟ้าฟาดจนบาดเจ็บเช่นกัน มันนั่งขัดสมาธิลง กระตุ้นพลังชีวิตที่เปี่ยมล้นโดยรอบให้มาฟื้นฟูบาดแผลของมัน กระดูกฝ่ามือที่แตกร้าวค่อยๆฟื้นสภาพคืน พลังบริสุทธิ์เอ่อล้นทะลักส่งเสียงเปรี๊ยะกรอบแกรบ
บาดแผลที่เกิดจากสายฟ้าฟาดนั้นยากจะรักษาได้ แต่ทว่าร่างกายของเต้าหลิงไม่ธรรมดา มันสามารถรับมือกับบาดแผลจากอานุภาพของสายฟ้าได้ หนึ่งชั่วยามผ่านไปเปลือกตาของมันก็เปิดออก ยันกายขึ้นก่อนจะหาทางขึ้นไปชั้นต่อไป พริบตาเดียวมันมองเห็นปากทางขึ้นไปชั้นแปด
แรงกดดันในชั้นแปดสูงมาก ทำเอาร่างกายของเต้าหลิงหนักอึ้ง ภายในนี้ปรากฏเงาคนเงาหนึ่งอยู่ไกลๆ เพียงสัมผัสได้ถึงคนที่เดินเข้ามา ภูติตนหนึ่งก็เปิดเปลือกตาทั้งสองแล้วหันมองมา เพียงเห็นอักขระทั่วร่าง แต่เห็นเงารูปร่างที่แท้จริงไม่ชัด ภูติตนนี้ก็ปิดเปลือกตาแล้วหันกลับไปตามเดิมไม่สนใจอีก
‘เต้าหลิง’ใช้อักขระปกปิดร่างที่แท้จริงเอาไว้ ไม่อยากให้คนอื่นเห็นลักษณะรูปร่างของมัน มันเดินเตร่อยู่บนชั้นแปดได้พักหนึ่ง จนมาถึงส่วนที่ลึกที่สุด หาที่เหมาะๆแล้วนั่งขัดสมาธิลงไป
พลังที่เปี่ยมล้นโดยรอบแล่นไหลเข้าสู่ร่างกายอย่างต่อเนื่อง พลังธาตุไม้ในร่างของมันค่อยๆเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นทีละนิด มันคิดจะฝึกฝนอยู่ในชั้นนี้ซักระยะหนึ่งแล้วค่อยขึ้นไปบนชั้นเก้า
แรงกดดันในชั้นเก้าน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ชั้นแปดนั้นไม่สามารถเทียบติดได้เลย มันเคยได้ยินมาว่ามีสัตว์อสูรดึกดำบรรพ์ถูกกดทับตายทั้งเป็นอยู่ที่นี่จำนวนมาก !
ในชั้นแปดนี้มีภูติกับมนุษย์ร่วมสิบกว่าชีวิตกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ ทั้งยังมีพื้นที่ดูดซับพลังบริสุทธิ์เพื่อหลอมรวมกับร่างกายเป็นของตนเอง ไม่รบกวนกันและกัน พลังที่อยู่ในหอคอยทงหลิงนั้นมีประโยชน์ต่อร่างกายในระดับสูงสุด ทำให้อัจฉริยะจากทวีปใหญ่ๆจำนวนมากมาเพื่อฝึกพลังกัน
ณ ที่แห่งนี้ ห้าวันผ่านไปไวดั่งโกหก ในชั้นแปดบังเกิดเหตุการณ์น่าสลดขึ้น เมื่อมีคนที่อยู่ในขั้นพลังกายถูกพลังตี ย้อนกลับ จากนั้นก็ถูกแรงกดดันของหอคอยทงหลิงบดทับจนตายตาที่
ณ ส่วนลึกที่สุด เสียงฟ้าร้องดังสนั่น เงาหนึ่งกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ ทั่วร่างปรากฏเมฆแสงเรืองรองลอยขึ้น แสงสีเขียวมรกตไหลขึ้นไปรวมกันอยู่ที่กลางหัวของมัน ก่อนระเบิดคลื่นพลังชีวิตออกมาอย่างต่อเนื่อง ด้วยแรงกดดันในชั้นแปดนี้ทำให้ร่างกายของ’เต้าหลิง’แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ในช่วงเวลาห้าวันที่ผ่านมานี้ มันรู้สึกได้ถึงการเกาะกลุ่มที่หนาแน่นของร่างกาย ดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าหลายวันที่ผ่านมา และวันนี้เปลือกตาของมันก็เปิดขึ้น ก่อนยันกายขึ้นแล้วเดินจากไปอย่างเงียบสงบ พริบตาเดียวมันก็มาถึงปากทางเข้าชั้นที่เก้า
ปากทางเข้าดูน่ากลัวเล็กน้อย พลังบริสุทธิ์พรั่งพรูออกมา ดูน่าเกรงขาม ทั้งยังมีอักขระสีทองขึ้นโอบล้อม ด้านข้างเป็นคราบโลหิตแห้ง ไม่รู้เหมือนกันว่ามีกี่คนแล้วที่ต้องมาสังเวยชีวิตกลายเป็นหมอกโลหิตเช่นนี้ สายตาเต้าหลิงมองเข้าไป เป็นทางเดินสีทองเส้นหนึ่ง
ด้านในปรากฏหมอกแสงสลัว ดูศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก มันเดินเข้ามาได้ครึ่งก้าว ก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ถาโถมเข้าใส่ราวกับน้ำไหลเชี่ยวกราด ทำให้ร่างของมันสั่นไหว ฝ่าเท้าทั้งสองข้างย่ำเดินเข้าไป ทั่วร่าง’เต้าหลิง’สั่นสะเทือน กระดูกส่งเสียงเปรี๊ยะดังออกมา ราวกับใกล้จะระเบิดแตกออก นี่ทำให้มันตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง
“ แรงกดดันน่ากลัวจริงๆ นี่แค่ปากทางเข้ายังขนาดนี้ ! ”
‘เต้าหลิง’กัดฟันเดินเข้าไป พื้นยุบเป็นหลุม หากไม่ใช่ทางเดินมีอักขระสีทองอยู่ ป่านนี้ทั่วทั้งร่างของมันคงจมไปในพื้นอย่างแน่นอน
“ ได้ยินว่าชั้นเก้าซ่อนของล้ำค่าไว้มากมาย แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไรกันแน่ แล้วก็ยังมีชั้นสิบอีก มันจะมีของแบบไหนกัน ? ”
‘เต้าหลิง’พึมพำกับตนเองในใจ ความเร็วในการเดินของมันก็ช้าลง พลังงานที่ใช้ไปก็มากขึ้น เส้นทางสีทองยาวไกล ดูศักดิ์สิทธิ์และน่าเกรงขาม ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ร่างของ’เต้าหลิง’ค่อยๆเดินเข้าไปลึกขึ้น
ในขณะนี้ดวงตามันพลันหรี่ลง มองไปยังเงาคนกลุ่มหนึ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า เงาพวกนั้นดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก ยืนตระหง่านอยู่กลางเส้นทางสีทอง พลังของมันเหมือนดั่งภูเขา กดทับอักขระสีทองจนบิดเบี้ยว
ที่มา:
(0 votes) 0/5