I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

GSDZ (盖世帝尊) ตอนที่ 40 หอคอยเล็ก

| GSDZ (盖世帝尊) | 1685 | 2337 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลไทย : XiaoeyuGao

‘เต้าหลิง’กำหมดแน่น สายตากวาดมองไปโดยรอบ ก็รู้สึกได้ว่าที่นี่ไม่มีอันตรายใดๆแล้ว มันเม้มริมฝีปาก ฝ่าเท้าที่หนักอึ้งเล็กน้อยก้าวเดินไปด้านหน้า สายตามองไปยังแอ่งน้ำสีทอง แอ่งน้ำนี้น่ากลัวมาก ด้านในแผ่คลุมไปด้วยแสงสีเขียวมรกตอย่างหนาทึบ หมอกแสงปกคลุม ไม่รู้ว่าจะมีอยู่กี่หยดล้ำค่ากันแน่

อีกทั้งของเหลวล้ำค่านี้ยังเป็นสีทอง ไม่เหมือนกับของน้ำผุวิญญาณแม้แต่น้อย มันสัมผัสได้ถึงพลังจากแหล่งต้นกำเนิดพลังสะอาดบริสุทธิ์ที่สุดจากแอ่งน้ำสีทองแห่งนี้

“ หรือว่านี่จะเป็นเซิงมิ่งเหลวล้ำค่า ? เพียงแค่ระดับมันสูงกว่าชั้นเก้า ! ”

‘เต้าหลิง’ตกตะลึง ตามตำนานชั้นสิบไม่เคยมีใครเข้ามาได้ก่อน และก็ไม่รู้ด้วยว่ามันจริงหรือเท็จ    หากไม่เคยมีคนเข้ามาได้ เช่นนั้นมูลค่าของของเหลวล้ำค่าจากแอ่งน้ำนี้จะต้องล้ำค่ามากๆแน่ หากมันออกไปข้างนอกคงเป็นตัวชักจูงให้เกิดสงครามนองเลือด มันเดินมายืนข้างแอ่งน้ำ

ทุกๆหยดล้ำค่าสีทองล้วนอัดแน่นไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ ไม่รู้ว่าหยดหนึ่งจะมีมูลค่ามากมายมหาศาลขนาดไหน และก็ไม่รู้ด้วยว่าในนี้จะมีอยู่กี่หยด เต้าหลิงขบริมฝีปากแน่น ของสิ่งนี้ล้ำค่ามากจริงๆ มันเกาหัวสองสามครั้ง ก่อนปรากฏไผ่ดำขึ้นในมือ ในตอนที่ไผ่ดำพึ่งปรากฏตัวออกมาแง่งของมันก็เริ่มดูดซับพลังงานโดยรอบทันที

“ มันมีมากขนาดนี้ ให้ไผ่ดำดูดซับซักหน่อยดีกว่า ไม่แน่มันอาจจะพัฒนาขึ้นก็ได้  ”

‘เต้าหลิง’เอามือถูกัน ก่อนนำส่วนรากของไผ่ดำจุ่มลงไปในแอ่งน้ำ ให้มันดูดซับพลังงานสีทอง ในตอนที่แง่งของมันจุ่มลงไป ไผ่ดำพลันเปล่งแสงสว่างไสวจ้าออกมา ทั่วทุกส่วนของไผ่ดำล้วนดูน่ากลัวทันที อีกทั้งยังปรากฏธาตุวิญญาณออกมาอย่างเบาบางด้วย มันกำลังผลัดเปลี่ยน เปลือกของมันปริแตกออก

เผยให้เห็นเนื้อไผ่สีขาวบริสุทธิ์ ปลดปล่อยคลื่นพลังศักดิ์สิทธิ์ออกมา อีกทั้งยังยาวขึ้น เดิมทีมันมีแค่สามปล้อง แต่ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นกลายเป็นหกปล้อง

“ น่ากลัวมาก ”

‘เต้าหลิง’ตกตะลึง สายตามองสำรวจไปยังด้านในแอ่งน้ำ พลังงานสีทองนี้มีมากมายจริงๆ เห็นได้ถึงระดับความรุนแรงของพลังงานได้เลย ต้นไผ่ดูดซับพลังงานสีทองอย่างละโมบ พลังศักดิ์สิทธิ์ที่ปลดปล่อยออกมายิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ในตอนที่ พลังงานสีทองสูญเสียไปอีกส่วนหนึ่ง

ต้นไผ่ก็ยาวขึ้นไปอีกหนึ่งปล้อง เต้าหลิงเกาหัว สีหน้าดูประหลาดใจเล็กน้อย ไม่อยากจะเชื่อต้นไผ่นี้จะเรียกอักขระสีทองออกมาได้ นี่มัน จะสุดยอดเกินไปแล้ว หรือว่าพลังงานสีทองนี้จะทำให้มันถือกำเนิดขึ้นเป็นสมบัติล้ำค่า ?

อักขระสีทองห่อหุ้มร่างของไผ่เป็นชั้นๆ ความเร็วในการดูดซับของไผ่หยุดลง ราวกับมันนี้อิ่มแล้ว ‘เต้าหลิง’ดึงต้นไผ่ออกมา สีหน้าดูประหลาดใจ ตอนนี้ต้นไผ่ไม่ปรากฏคลื่นพลังแม้แต่น้อย ราวกับมันกำลังหลับสนิท

“ ข้าเข้าใจแล้ว พลังงานนี้ทำให้ต้นไผ่วิวัฒนาการ ตอนนี้มันก็เลยหลับสนิท หลังจากตื่นมาแล้วมันคงน่ากลัวน่าดู ”

‘เต้าหลิง’ขบริมฝีปาก ก่อนนำต้นไผ่เก็บยังกำไลมิติด้วยใบหน้าตื่นเต้น มันเรียกโถใบหนึ่งออกมาอย่างเบิกบานใจ ก่อนนำพลังงานสีทองใส่ลงไป ครั้งนี้มันได้ของล้ำค่ามาเยอะจริงๆ

พลังแฝงที่อยู่ในพลังงานสีทองอัดแน่นไปด้วยพลังชีวิตที่เปี่ยมล้นเช่นนี้ จะทำให้สามารถทะลวงขั้นพลังได้ หลังจากทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เต้าหลิงก็สงบจิตสงบใจลง สายตามองสำรวจไปรอบๆ ที่นี่ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย จนท้ายสุดสายตาของมันก็มองไปยังหินก้อนหนึ่ง

บนหินก้อนนี้ปรากฏหอคอยเล็กอันหนึ่ง หอคอยเล็กนี้ดูแปลกเล็กน้อย มีแค่ชั้นเดียวเท่านั้น ฝีเท้ามันเดินเข้าไป ในขณะที่กำลังจะเข้าใกล้หอคอยนั้น หอคอยพลันสั่นไหว ก่อนจะหายไป

“ ของล้ำค่า ? ”

ใบหน้า’เต้าหลิง’พลันบิดเบี้ยว สีหน้ามืดลงทันที สายตามองมาอย่างบ้าคลั่ง ที่นี่ก็มิได้ใหญ่อะไรมากมาย หรือว่ามันจะบินหายไป ? มันเดินมาถึงหน้าประตูหนึ่ง สีหน้าพลันเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง แรงกดดันที่เส้นทางสีทองปลดปล่อยออกมากำลังจะหายไปแล้ว

“ ไม่ดีแล้ว ! ”

ฝีเท้าพลันกระทืบลงพื้น พุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง มาถึงตรงกลางเส้นทางสีทองมันก็คำรามเสียงดังลั่นออกมา ทั่วทั้งร่างเปล่งแสงสีทองจ้า แขนทั้งสองโอบล้อมไปด้วยอักขระสีทอง ราวกับปีศาจ ก่อนใช้มือจับไปที่กระบี่โบราณแล้วขยับมันออกมา

‘เต้าหลิง’รู้สึกว่ากระบี่โบราณเล่มนี้หนักเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังมีความยาวพอๆกับต้นไผ่ ทว่าพอดึงไปได้ซักพักกระบี่โบราณกลับหักใน ทำให้มีแค่สามส่วนของกระบี่ มันนิ่งเงียบพูดไม่ออกไปพักหนึ่ง

มันอุ้มกระบี่หักพุ่งทะยานออกไปด้านนอก พลังคุมกฎของชั้นเก้าก็ค่อยๆหายไปแล้ว อีกทั้งแรงกดดันก็ค่อยๆลดต่ำลง นี่ทำให้มันยิ่งตื่นตระหนก แรกกดดันของหอคอยทงหลิงใกล้จะมลายหายไปแล้ว

“ ต้องออกไปให้ได้ ”

‘เต้าหลิง’คำรามลั่นพร้อมกับพุ่งทะยานออกไปด้านนอก หากแรงกดดันของหอคอยทงหลิงหายไป คงต้องเป็นที่สังเกตแก่ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ด้านนอกแน่ ตามคำเล่าลือชั้นที่สิบไม่เคยมีใครขึ้นไปได้มาก่อน หากมีคนรู้ว่าของล้ำค่าในชั้นสิบหายไป พวกที่ตามล่าสมบัติล้ำค่าจะต้องมาตรวจสอบแน่

ดังนั้นจะต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด มิเช่นนั้นได้เกิดเรื่องใหญ่แน่ ประตูทางเข้าชั้นเก้า ปรากฏเด็กสาวคนหนึ่งกำลังนั่งขัดสมาธิ เกราะสีทองเปล่งปลั่งแสง ผิวหนังสีขาวประดุจหิมะขาวแวววาว กระบี่ใหญ่สีทองเล่มหนึ่งวางพาดบนตักอย่างมั่นคง เปลือกตาทั้งสองของนางปิดอยู่ ดูดกลืนพลังชีวิตโดยรอบ

ในขณะที่ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นเปลือกตาของนางพลันเปิดขึ้น ปรากฏไอกระบี่ลอยขึ้นอบอวลไปด้วยคลื่นพลังที่น่ากลัว เพียงเห็นเงาที่พุ่งเข้ามา สีหน้าของนางดูปีติ จากนั้นจึงถือหยิบกระบี่ใหญ่ขึ้นด้วยใบหน้าขรึม ก่อนจะฟาดลงปลดปล่อยไอกระบี่สังหารพุ่งเข้าไป

เห็นดังนั้น ใบหน้าเล็กของ’เต้าหลิง’มืดลงทันที ก่อนยกแขนขึ้นควงกระบี่หัก เวลานั้นรู้สึกได้ถึงไอกระบี่ที่ตื่นขึ้นมา ก่อนไอกระบี่จะพุ่งปะทะเข้าไป  ไอกระบี่ทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน ฟ้าดินพลันสั่นสะเทือน สีหน้าของ’เจี้ยนเซียวเซียว’ดูตกตะลึง สายตามองไปยังกระบี่หักในมือของ’เต้าหลิง’ อานุภาพของมันไม่เบาเลยทีเดียว

“ หือ ของล้ำค่านั่นแข็งแกร่งจริงๆ ”

นัยน์ตา’เต้าหลิง’ฉายประกาย ครั้งนี้มันได้ของล้ำค่ามากเยอะมากเกินไปจริงๆ แค่มูลค่าของกระบี่หักเล่มนี้ก็ประเมินค่าไม่ได้แล้ว ‘เจี้ยนเซียวเซียว’เงียบกริบ ไม่พูดต่อ กุมกระบี่ใหญ่ฟาดฟันลงมา ราวกับเทพีสงครามสีทอง ดูแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะกระบี่ใหญ่ของนาง ปรากฏลวดลายโอบล้อม

‘เต้าหลิง’ทะลายไอกระบี่ที่พุ่งเข้ามา ตอนนี้มันไม่มีเวลาจะมาประมือกับนางแล้ว ร่างของมันพลันหายวับไป พุ่งทะยานไปตามเส้นทางสีทองด้วยความรวดเร็ว ‘เจี้ยนเซียวเซียว’จะปล่อยมันไปได้อย่างไร หนึ่งเดือนกว่าแล้วที่พวกมันทั้งสามร่วมแรงร่วมใจกันสู้ แต่ผลสุดท้ายพวกมันทั้งสองคนกลับชิงของล้ำค่าหนีไป

นางโกรธแค้นจนมิอาจระบายความคับแค้นออกมาได้ นางออกตามล่าพวกมันมาร่วมเดือนกว่า ด้วยความดื้อรั้นไม่ยอมแพ้ ฝ่ามือของนางพุ่งเข้าไป ฝ่ามือขาวบริสุทธิ์ประดุจหยกพลันแกร่งกล้าขึ้นมา ราวกับเปลี่ยนเป็นกระบี่ล้ำค่า บดขยี้มวลอากาศจนแหลก

‘เต้าหลิง’กำหมัด พลังเอ่อล้นทะลักประดุจน้ำเชี่ยวกราด หมุนตัวกลับก่อนปล่อยหมัดออกไป บดขยี้ฝ่ามือของนางจนสั่นสะท้าน มันรู้ดีว่าที่’เจี้ยนเซียวเซียว’ตามมาก็เพื่อจะเอาเซิงมิ่งเหลวล้ำค่านั่นเอง

“ อะไร ? ”

สีหน้า’เจี้ยนเซียวเซียว’ตกตะลึง รู้สึกได้ว่าร่างกายของ’เต้าหลิง’น่ากลัวจริงๆ อีกทั้งตอนที่ออกฝ่ามือไปเมื่อครู่ นางก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ดุดันอย่างไม่เคยเจอมาก่อน !

ในขณะที่นางกำลังหวาดผวาอยู่นั้น ก็สัมผัสได้ว่าแรงกดดันบนเส้นทางสีทองได้หายไปแล้ว สีหน้าของนางตกตะลึงทันที สายตามองไปยังเต้าหลิงที่กำลังหนีไปราวกับคนคลั่ง ก่อนนางจะรีบตามไป เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับมันแน่

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเหตุใดแรงกดดันบนเส้นทางสีทองถึงหายไป ทว่ามันรู้ว่าตอนนี้หอคอยทงหลิงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น  มิเช่นนั้นมันคงไม่หนีราวกับคนคลั่งแบบนี้แน่

“ เหตุใดข้าถึงรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งที่กลัวกำลังมา ? ”

ชั้นแปด ภูติตนหนึ่งที่กำลังหลับตาอยู่พลันเปิดเปลือกตาขึ้น  สีหน้าดูสงสัย เมื่อครู่มันรู้สึกได้ว่ามีพลังที่น่ากลัวหนึ่งกำลังพุ่งออกมา กดทับร่างกายของมันจนสั่นสะท้าน ทำให้มันตะลึงเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าแรงกดดันชั้นแปดจะค่อยๆหายไป

ทว่ามันก็ยังคงอยู่ ‘เต้าหลิง’วิตกและหวาดผวายิ่งขึ้น รู้สึกได้ว่าพลังงานโดยรอบกำลังลดต่ำลง

“ นั่นไงมัน เจ้าลูกกระต่ายน้อยเจ้าจะหนีไปไหน มาให้ข้าขยี้เจ้าซะดีๆ ! ”

ปากทางเข้าชั้นห้า ปรากฏคนกลุ่มหนึ่งยืนอัดแน่นอยู่หน้าประตูทางเข้า โดยมี’อู่หงเซิ่ง’ยืนนำอยู่ด้านหน้า โดยรอบเต็มไปด้วยยอดฝีมือ และในตอนที่เห็นคนพุ่งตัวออกมา สีหน้ามันอัปลักษณ์ทันที ก่อนตะโกนเสียงแหลมดังออกไป

“ หึ เจ้าเด็กน้อยคุกเข้ารับความตายซะ กล้าล่วงเกินวิหารแห่งยุทธ์ของพวกข้า เจ้าสมควรตาย ! ”

“ ไม่ผิด แม้แต่บุคคลสำคัญของวิหารแห่งยุทธ์ยังกล้าล่วงเกิน ใครก็ช่วยเจ้าไม่ได้ รีบยอมมอบตัวซะ ! ”

ปากทางเข้าชั้นห้าดูวุ่นวายอย่างยิ่ง คนกลุ่มหนึ่งหัวเราะเสียงดังออกมา ราวกับเห็นศพของเต้าหลิงที่อยู่เบื้องหน้า

“ ให้ข้าจัดการมันเอง พวกเจ้าอย่ายุ่ง ”

‘อู่หงเซิ่ง’ไม่พูดไม่จา ปรากฏหอกนักรบจำนวนหนึ่งขึ้นกลางอากาศ ก่อนหอกทั้งเก้าจะพุ่งฝ่าอากาศออกไป ปลดปล่อยไอสังหารที่ดุร้ายออกมา

“ น่ากลัวจริง เดาว่านี่จะต้องเป็นพลังรุนแรงที่สุดที่หอคอยทงหลิงจะรับได้แล้ว ! ”

ผู้คนโดยรอบตกตะลึง ใจคิดเจ้าเด็กนี่ซวยแน่ๆ   นัยน์ตาเต้าหลิงยังคงเรียบเฉย มองกวาดไปยังหอกนักรบโดยรอบ ฝ่าเท้าพลันกระทืบลงพื้น ระเบิดพลังงานสีทองจำนวนมหาศาลออกมา ก่อนกระจายออกเป็นวงกว้าง !

ครืนครืน ! ปรากฏเป็นภาพที่น่ากลัว พลังงานนี้เหมือนกับพายุสีทองขนาดมหึมาก่อตัวขึ้น หอกนักรบส่งเสียงเปรี๊ยะ ก่อนจะระเบิดแตกออก ! ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงโดยรอบ

ปรากฏเงาสีทองหนึ่งเดินออกมา เส้นผมปลิวไสว กำปั้นของมันปล่อยเข้าไปเพียงหมัดเดียว ฟ้าดินสั่นสะเทือน ราวกับประตูน้ำที่เปิดออก น้ำไหลทะลักออกมา

ทำเอาคนร่วมหลายสิบคนหน้าประตูทางเข้าชั้นห้าปลิวกระเด็นลอยออกไป สำรอกโลหิตกองใหญ่ออกมา

ที่มา:

(0 votes) 0/5
ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments