I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Isekai Mahou wa Okureteru! ตอนที่ 47 พบกันอีกครั้ง

| Isekai Mahou wa Okureteru! | 1359 | 2365 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

หลังจากเหตุการณ์อันน่าระทึกขวัญนั้น วันรุ่งขึ้น ‘ซุยเมย์’ ก็ยังคงมาที่หอสมุดจักรพรรดิเช่นเดิน แต่ครั้งนี้ใช้เส้นทางจากในเมือง แต่เพราะว่านี้เป็นเวลากลางวัน บนถนนแห่งนี้จึงคึกคักไปด้วยฝูงชนที่ออกมาจับจ่ายซื้อของ

อย่างที่ ‘กิลเบิร์ต’ บอกไว้ ว่าในช่วงหลังมานี้ร้านค้าทวีจำนวนมากขึ้นตามความเจริญของเมืองหลวงประชาชนเองก็เริ่มจะแออัดแล้ว ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้น  ‘ซุยเมย์’ หวนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

หลังจากที่เงาดำนั้นหายไป กำแพงเวทที่กักขัง ‘ซุยเมย์’ และคนที่เขาช่วยไว้ก็พลังหายไปด้วย ทั่วทั้งตรอกก็สว่างขึ้นอย่างที่มันควรจะเป็น

หลังจากที่เหตุการณ์ทั้งหมดสงบลง ชายสูงศักดิ์คนนั้นก็ปฏิเสธที่จะบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น  ‘ซุยเมย์’ ผู้ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนั้นจึงได้แต่ปล่อยให้มันผ่านไป

“………”

แม้ว่าเงามืดนั้นจะหายไปแล้วก็จริง แต่ความท้าทายที่ได้พบกับเวทมนตร์ที่ไม่น่ามีอยู่ที่นี่ ก็ทำให้ ‘ซุยเมย์’ อดที่จะตรวจสอบบริเวณรอบๆไม่ได้ –แอบ

“……….”

ถ้าความรู้สึกของเขาไม่ผิดพลาด มีใครบางคนกำลังแอบมองเขามาจากกลางฝูงชนนั้นอยู่ ยังไงซะที่นี่ก็เต็มไปด้วยผู้คนที่อยู่ในบาร์ ร้านค้าต่างๆ รามถึงตำรวจสายตรวจอีก มันคงจะไม่แปลกอะไรหากว่ามีคนมองเขาอยู่

หลังจากที่ความรู้สึกจากสายตานั้นหายไป ซุยเมย์ก็เดินต่อ –แอบ

“…….”

คราวนี้เขาไม่หันไปมองด้านหลังแล้ว แต่ใช้เวทมนตร์ในการมองแทน และก็พบบางอย่างอยู่ในตรอกด้านหลัง เสื้อคลุมสีขาวและผมสีเงินที่โผล่ออกมาจากมุมตึก

“เฮ้อ……”

‘ซุยเมย์’ ถอนหายใจ ก่อนจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ตัวและเดินต่อไป

สภาจอมเวทแห่งแอสเทล เปลวไฟสีขาวหรือที่ชื่อจริงคือ ‘เฟลเมเนีย สติงเรย์’  หลังจากแยกจากพวก ‘เรอิจิ’  เธอก็เดินทางมาที่ฟีรัส เฟเรีย เมืองหลวงของจักรวรรดิเนลเฟเรียน เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

หลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นราชา ‘เอลมาเดียส’ ก็มอบหมายงานบางอย่างให้กับเธอ งานที่ว่านั้นคือตามหาจอมเวทจากอีกโลกหนึ่ง  ‘ซุยเมย์ ยาคางิ’  ให้พบและให้ความร่วมมือกับเขา ราชา เอลมาเดียส’ ที่เฝ้ามอง

‘ซุยเมย์ ยาคางิ’  เดินออกจากปราสาทไป ได้เรียกเฟเมเนียมาสั่งงาน และเพราะว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณราชาเอลมาเดียสอยู่ เธอจึงไม่สามารถปฏิเสธได้ ในฐานะของข้ารับใช้ เธอไม่มีสิทธิตั้งคำถาม (นี่ฉัน…..กำลัง…..ทำอะไรอยู่ละเนี่ย)

ตอนนี้เธอกำลังพบเจอกับปัญหาใหญ่ ตั้งแต่ที่เขามาที่ฟีรัส เฟียเรีย เขายังไม่ได้ใช้เวทมนตร์เลยสักครั้ง และวันนี้เธอได้พบกับเขา…….

แต่ก็ตามไปไม่ทัน ที่ปราสาท ผลการต่อสู้ระหว่างเธอและ ‘ซุยเมย์’ ยังคงตามหลอกหลอนเธอมาจนถึงทุกวันนี้ จะพูดว่าเธอกลัวการเผชิญหน้ากับเขาอย่างที่สุดก็คงจะไม่ผิดนัก ในตอนนั้น ตอนที่ได้ยินคำสั่งของราชา ‘เอลมาเดียส’  เธอถึงกับพูดไม่ออก

“……เอ่อ…..คือว่า…..”

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้อีกว่าการได้พบกับ ‘ซุยเมย์’ อีกครั้งนั้นทำให้เธอรู้สึกมีความสุข ความแข็งแกร่งของ ‘ซุยเมย์’ นั้นทำให้เธอประทับใจเป็นอย่างมาก แต่เธอก็กลัวที่จะพูดมันออกมา

แน่นอนว่าต่อหน้าราชาเอลมาเดียสไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้ หลังจากที่ชายหนุ่มจากไปหลายวัน เขาสังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นจากชายหนุ่มที่ชื่อ ‘ซุยเมย์ ยาคางิ’ คนนั้น ในที่สุดแล้วเธอก็ต้องมาที่นี่ แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องมาที่ฟีรัส เฟเรีย

“ในที่สุดฉันก็หาซุยเมย์โดโนะเจอ……..แต่อย่างน้อยฉันก็ควรจะรู้ว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหน”

ท่ามกลางฝูงชนที่พลุพล่านในเมืองหลวงของจักรวรรดิ  ‘เฟลเมเนีย’ ลอบกำหนดเป้าหมายในใจ หากไล่ตามไปแบบนี้มีความเป็นไปได้สูงว่าจะถูก ‘ซุยเมย์’ สงสัย แต่ ‘เฟลเมเนีย’ ก็อายเกินกว่าที่เข้าไปหา ‘ซุยเมย์’ ตรงๆได้ หลังจากลับมุมตึกไป เธอก็พบว่า ‘ซุยเมย์’ หายตัวไปแล้ว

“…..หายไปไหนแล้ว”

ไม่ว่ามองไปทางไหน ก็ไม่มีแม้แต่เงา อีกทั้งถนนนี่ปูด้วยอิฐ อาคารแถวนี้เองก็สูง ไม่มีตรอกซอกซอย ไม่มีทางที่จะไปซ่อนที่ไหนได้ ไม่มีทาง

“ยังมีงานอดิเรกอย่างการไล่ตามใครสักคนและตามดมกลิ่นไปรอบๆอยู่อีกงั้นเหรอ?”

“อุต๊ะ!!!”

เสียงจากด้านหลังนั้นทำให้เฟลเมเนียตกใจจนแทบหงายหลัง ยังดีที่เจ้าของเสียงนั้นมารับไว้ทัน  ‘ซุยเมย์’ มองคนในอ้อมแขนอย่างประหลาดใจ

“ตกใจอะไร?”

“ไม่ได้ตกใจสักหน่อย แต่เดี๋ยวก่อนเมื่อกี้คุณไปอยู่ที่ไหนน่ะ?”

“ในเงาเธอไง”

“เงางั้นเหรอ….”

ในโลกเวทมนตร์แห่งนี้เป็นเรื่องง่ายมากหากจะซ่อนตัว ความอัปยศที่ ‘เฟลเมเนีย’ ได้รับนั้นมันทำให้เธอแทบจะร้องไห้ เมื่อมองเห็นสีหน้า ‘เฟลเมเนีย’ เป็นแบบนั้นแล้ว ‘ซุยเมย์’ ก็พูดขึ้น

“………ถ้ามีอะไรอยากจะพูดไปพูดในร้านค้าก็แล้วกัน”

“ค่ะ”

จากนั้น ‘ซุยเมย์’ และ ‘เฟลเมเนีย’ ก็เดินออกจากตรอกนั้นไป

ไม่นานนัก ‘ซุยเมย์’ และ ‘เฟลเมเนีย’ ก็เดินเข้าไปในร้านขนมก่อนจะหาที่นั่งคุยกัน หลังจากสั่งพนักงานของร้านให้เอาน้ำองุ่นมาให้สองถ้วย ไม่นานนักก็มีถ้วยดินเผาที่มีน้ำสีม่วงเข้มมาวางอยู่บนโต๊ะ  ‘เฟลเมเนีย’ มองหยดน้ำเหล่านั้นอย่างกระวนกระวายใจ  ‘ซุยเมย์’ ยกน้ำองุ่นขึ้นจิบ ก่อนจะรอฟังคำอธิบาย

“รู้ใช่มั้ยว่าฉันจะถามว่าอะไร”

“ค่ะ”

หลังจากดื่มน้ำองุ่นเข้าไป ดูเหมือนว่า ‘เฟลเมเนีย’ จะเริ่มสงบลงบ้างแล้ว  ‘ซุยเมย์’ จึงถามออกไปทันที

“เธอมาทำอะไรที่นี่ มาตามหาฉันงั้นเหรอ?”

“ฝ่าบาทให้ฉันมาช่วย ‘ซุยเมย์โดโนะ’ ค่ะ”

“ช่วยฉัน?”

ชายหนุ่มถามซ้ำอีกครั้ง  ‘เฟลเมเนีย’ พยักหน้ารับ ความช่วยเหลือจากราชา ‘เอลมาเดียส’ งั้นเหรอ เขาถึงกับส่งมือดีที่สุดของอาณาจักรมาช่วยเขาเลยอย่างงั้นเหรอ ดูเหมือนว่าจิ้งจอกเฒ่านั้นหวังจะพึ่งเขาจริงๆสินะ เมื่อครั้งที่เขาออกจากปราสาทก็มอบเหรียญทองให้เขามาไม่น้อยแล้ว ครั้งนี้ยังส่งคนมาช่วยเขาอีก  ‘เฟลเมเนีย’ พูดขึ้น

“อีกอย่างนะค่ะซุยเมย์โดโนะ จักรวรรดิเป็นประเทศที่เข้มงวดมาก หากคุณจะอยู่ที่นี่ คุณจะต้องมีคนคอยช่วยเหลือ”

“……อย่างนั้นเหรอ แล้วหาฉันเจอได้ยังไง?”

“ฝ่าบาทให้ฉันมาที่นี่ค่ะ”

จากคำพูดของ ‘เฟลเมเนีย’  ดูเหมือนว่าราชาเอลมาเดียสจะรู้ว่าเขากำลังจะไปที่ไหนสินะ เอาเถอะ ครั้งนี้จะยอมรับความช่วยเหลือไว้ก่อนก็แล้วกัน ส่วนในอนาคตนั้น จะช่วยเท่าที่ทำได้ก็คงไม่น่าเกลียดเท่าไหร่นัก แม้จะพอนึกออกว่าราชาเอลมาเดียสรู้เรื่องเขาได้ยังไง

แต่ถึงขั้นส่ง ‘เฟลเมเนีย สติงเรย์’ มาเลยนี่มัน (เดาทางเก่งจริงๆ ถึงกับทำขนาดนี้เพื่อผูกมัดฉันไว้เลยอย่างนั้นเหรอ……) ถึงแม้ว่า ‘ซุยเมย์’ จะมีคุณธรรมและจริยธรรมอยู่ไม่มากนัก แต่ก็ใช่ว่าเขาจะเป็นคนเนรคุณคนซะที่ไหน เมื่อมีคนหยิบยื่นไมตรีมา เขาก็ควรจะตอบแทนสักหน่อย สิ่งที่ราชา ‘เอลมาเดียส’ ทำนี้ บางทีอาจจะไม่มีใครรู้เหตุผลที่แท้จริงก็ได้

“เขาใช้อะไรบังคับให้เธอมาล่ะ?”

“ฉันเป็นหนี้บุญคุณเขาอยู่ค่ะ”

‘เฟลเมเนีย’ ถอนหายใจเล็กน้อย  ‘ซุยเมย์’ นิ่งคิดชั่วครู่

“อืม มันก็ไม่เลวนักหากได้ผู้ช่วยสักคน แต่ก็คงไม่ยุติธรรมถ้าหากให้เธอมาช่วยเปล่าๆ…..อยากจะได้อะไรล่ะ”

“ได้เหรอค่ะ ฉันอยากจะเรียนรู้เวทมนตร์ของโลกคุณค่ะ จากคำแนะนำก่อนหน้านี้ มันทำให้เวทมนตร์ของฉันพัฒนาไปได้อย่างน่าเหลือเชื่อทีเดียว เพราะฉัน ฉันจึงอยากจะเรียนรู้มันอีก”

“นี่คือความต้องการของเธอ?”

คำพูดของ ‘เฟลเมเนีย’ ทำให้ ‘ซุยเมย์’ พยักหน้าอย่างพอใจ แม้ว่าเหตุผลในการมาจักรวรรดิของเธอจะไม่ดีนัก แต่ความต้องการของ ‘เฟลเมเนีย’ ก็นักว่าไม่เลว

“ค่ะ”

“เข้าใจแล้ว แต่ว่า ถ้าหากเธออยากจะแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ ล่ะก็”

‘ซุยเมย์’ ลุกขึ้นพลางก้มศีรษะลง ทำให้ ‘เฟลเมเนีย’ รีบลุกขึ้นยืนทันที แม้ว่าจะไม่มีเหตุผลให้ต้องทำ แต่มันก็เป็นส่วยหนึ่งของพิธีกรรม

“ทะ-ทำอะไรกันค่ะ…..”

“สิ่งที่ต้องทำ”

จากนั้น ‘ซุยเมย์’ ยื่นมือออกมาเพื่อขอจับมือกับ ‘เฟลเมเนีย

“ผู้ใช้เวทของสมาคม  ‘ยาคางิ ซุยเมย์’  ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้ง”

“เช่นกันค่ะ”

‘เฟลเมเนีย’ ยื่นมือออกไปจับ  ‘ซุยเมย์’ ยิ้มมุมปาก

“……เปลี่ยนที่คุยกันเถอะ”

หลังจากเหตุการณ์ที่น่าตกตะลึง ที่ ‘ซุยเมย์’ ทำกับ ‘เฟลเมเนีย’  ทำให้สีหน้าขอเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“……….ฟุทซึ”

“อะไร?”

“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรแค่คุณนี่นิสัยเหมือนเด็กเลยนะค่ะ”

“…..เด็กงั้นเหรอ”

‘ซุยเมย์’ ทำหน้าบิดเบี้ยว หลังจากนั้นพวกเขาก็พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องน่าสงสับบางอย่าง แต่ว่าเป็นเรื่องอะไรนั้น ยังคงต้องรอต่อไป

ปล.1  ‘เฟลเมเนีย’ อดีตนางเอกผู้หวนคืนมาทวงบัลลังก์  ‘เลฟิลเลีย’ จะสามารถรักษาบัลลังก์นางเอกไว้ได้หรือไม่ หรือจะถูกนางเอกใหม่อย่างลิเลียน่าแย่งชิงไป โปรดติดตามตอนต่อไป

ปล.2  ‘เฟลเมเนีย’  เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเรอะ orz.

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments