*  ฟิ้ววว  แปะ *
 
ประกายเสมหะผสมกับน้ำลายพุ่งเหมือนดาวหาง รวดเร็วดุจสายฟ้าปะทะเข้าที่ใบหน้าของ ‘กง ลู่หยุน’
 
ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก ด้วยระยะห่างของเขาและ’ชูเฟิง’ ทำให้ ‘กง ลู่หยุน’ นั้นไม่สามารถหลบมันได้ จึงต้องเอาหน้ารับเสมหะไว้เต็มๆ
 

 
” ข้าจะฆ่าเจ้า “
 
ใบหน้าของ ‘กง ลู่หยุน’ สัมผัสได้ถึงความเหนียวหนืด ด้วยความพิโรธเค้าชกไปที่หน้าของ’ชูเฟิง’
 
หมัดที่รุนแรง ทำให้อากาศนั้นกระจายออกจนเกิดเป็นเสียงลม ยากที่’ชูเฟิง’จะต้านทานไหว ผมของเขาถูกพัดไปข้างหลังใบหน้าของเขาถึงกับหันเลยทันทีที่สำผัสกับหมัดอันรุนแรง ต่อให้ ‘ชูเฟิง’ ที่มีเนื้อหนังแข็งแกร่งดุจโลหะก็ไม่สามารถที่จะรับไหว
 
เห็นเช่นนั้น บางคนไม่สามารถทนดู ได้แต่เอามือปิดตาของตน พวกเขาคิดว่า ‘ชูเฟิง’ คงจะถูกเขาฆ่าตายกองอยู่ตรงนั้น โดยไม่มีใครสามารถห้ามความโกรธ ‘กง ลู่หยุน’ ไว้ได้
 
ศิษย์ # 1 ของโรงเรียนมังกรฟ้านับว่ามีตำแหน่งที่สูงมากทีเดียว ทุกคนรู้ว่าเขาคือผู้นำของโรงเรียนในอนาคต ‘ชูเฟิง’ก็เปรียบเสมือนมดตัวน้อยๆ หาก’ชูเฟิง’จะถูกเขาฆ่าตายจริงๆ ‘กง ลู่หยุน’ ก็จะไม่ได้รับการลงโทษใดๆ มากสุดก็แค่โดนเตือนไม่กี่คำ
 
แต่เมื่อเทียบกับใบหน้าของคนอื่นๆที่ไม่อาจทนดูไหว เขายังพอมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง แต่ ใบหน้าของ บางคน กลับไม่มีท่าทีของความเห็นอกเห็นใจเมื่อมองไปที่ดวงตาของพวกเขา
 
พวกเขาหวังให้’ชูเฟิง’ถูกฆ่าตาย ขณะที่สายตาพวกเขาจ้องมองที่ใบหน้าของ’ชูเฟิง’ที่อาบไปด้วยเลือด สมควรโดนแล้วที่ไปต่อต้านศิษย์ # 1
 
* ปั้งงง *
 
ทุกคนต่างรู้สึกว่า ‘ชูเฟิง’ คงไม่รอด หน้าที่อาบไปด้วยเลือด เสียงกระดูกที่หัก จู่ๆ ก็มีพลังที่แข็งแกร่ง เข้ามาคว้าข้อมือของ ‘กง ลู่หยุน’ เพื่อหยุดหมัดของเขา
 

 
” นั้นเขาจริงๆ “
 
เห็นหน้าของเค้าที่กำลังหยุดหมัดของ ‘กง ลู่หยุน’ ทุกคนตกใจอย่างมาก ชายชราผอมบางผมเหมือนอีแร้ง น่าตาน่ากลัวดูเหมือนคนตาย
 
เขานั้น เป็นที่รู้จักของทุกคนเป็นอย่างดี เขาเป็นคนแก่ที่อยู่ในตำหนักของศิลาการทดสอบ เป็นผู้รับผิดชอบเสื้อผ้าของศิษย์ใหม่ ไม่มีใครรู้จักชื่อของเขา แต่ทุกคนเรียกเขาว่า ‘ผู้เฒ่าหลี่’
 
ตำแหน่งของ ‘ผู้เฒ่าหลี่’ ในพื้นที่หลัก มิได้สูงมากนัก เขาเป็นชายชราที่คอยรับคำสั่งจากอาวุโสคนอื่นๆศิษย์หลักคนอื่นๆต่างมักจะดูถูกเขา และไม่มีใครเห็นเขาอยู่ในสายตา
 
แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่า’ผู้เฒ่าหลี่’ สามารถหยุดหมัดของ ‘กง ลู่หยุน’ ไว้ได้ เป็นธรรมดาที่ทุกคนจะรู้ว่าเขานั้นไม่ได้อ่อนแอ จริงๆแล้วเขาก็แข็งแกร่งไม่แพ้อาวุโสท่านอื่นๆ
 

 
” ถอยไป!!! “
 
การที่ผู้เฒ่าหยุด ‘กง ลู่หยุน’ นั้นมันทำให้เขาโกรธเป็นอย่างมาก เขาจึงใช้ทักษะลับ เพื่อสะบัดแขนของผู้เฒ่าออก
 
แต่มันก็ไม่สามารถทำให้มือของผู้เฒ่านั้นหลุดออกไปได้ เนื่องจากพลังที่น่าสะพึงกลัวของผู้เฒ่าที่จับข้อมือของเขาไว้แน่น
 

 
” กง ลู่หยุน เจ้าเป็นถึง ศิษย์ # 1 ของโรงเรียนมังกรฟ้า เจ้าควรจะคอยปกป้องศิษย์น้องของเจ้าสิ ทำไมเจ้าถึงได้ลงมือกับเขาเช่นนี้ “
 
‘ผู้เฒ่าหลี่’ไม่รอช้า เขาหันหน้าไปมอง’กง ลู่หยุน’พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะน่ากลัว
 
ปกติแล้ว ‘กง ลู่หยุน’ ไม่คิดว่า ผู้เฒ่าหลี่ จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ ในความคิดของเขา นอกจาก ผู้นำโรงเรียนมังกรฟ้า ปราการทั้ง 6 และ ท่าน ‘จูเก่อ หลิวหยุน’ คนอื่นๆไม่มีค่าแก่การควรเคารพ
 

 
” ถ้ามีการลงโทษ เจ้ายังจะทำมันอยู่อีกมั้ย อย่าให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ “
 
‘ผู้เฒ่าหลี่’ยิ้มอย่างเย็นชาพร้อมกับโยนแขนของ ‘กง ลู่หยุน’ ออกไป ทำให้เขาถึงกับกระเด็นออกไป
 

 
” ชายแก่ผู้นี้ แข็งแกร่งอย่างมาก “
 
ขณะนั้น เหล่าลูกศิษย์ตกใจกันอย่างมาก ด้วยความแข็งแกร่งของ ‘กง ลู่หยุน’ พวกเขาคิดว่าคงไม่ด้อยไปกว่าผู้เฒ่า แต่นี้เขากลับไม่สามารถทำอะไรได้ แสดงว่า ‘ผู้เฒ่าหลี่’นั้นแข็งแกร่งมากกว่า ‘กง ลู่หยุน’
 
ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแก่นแท้วิญญาณ ปัจจุบันอาวุโสในโรงเรียนมังกรฟ้า มีไม่เกิน 10 คน แต่ละคนล้วนมีสถานะตำแหน่งที่ไม่ธรรมดา พวกเขาต่างเป็นที่เคารพนับถือของเหล่าศิษย์หลัก
 
แต่ผู้เฒ่าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ กลับต้องมาทำงานที่ต้อยต่ำ ทุกคนจึงไม่สามารถเข้าใจความคิดของเขาว่าเป็นคนยังไงกันแน่ แต่ต่อจากนี้พวกเขารู้แล้วว่า ‘ผู้เฒ่าหลี่’ นั้นแข็งแกร่งขนาดไหน
 

 
” ท่านคิดจะปกป้องเขางั้นหรอ ? “
 
‘กง ลู่หยุน’ถูกเหวี่ยงต่อหน้าผู้คน ทำให้เขานั้นอาบอายเป็นอย่างมาก
 

 
” ข้าไม่ได้ปกป้องเขา แต่ข้าไม่ต้องการเห็นเด็กมีความสามารถเช่นเขาถูกใครฆ่า “
 
‘ผู้เฒ่าหลี่’ ยิ้มเบาๆ
 

 
” เด็กมีความสามารถ ท่านประเมินเขาสูงเกินไปหรือปล่าว!!! “
 
‘กง ลู่หยุน’ยิ้มอย่างเย็นชา
 

 
” เจ้าจะได้รู้เมื่อเวลานั้นมาถึง ว่าเด็กคนนี้มีความสามารถหรือไม่ นี้เป็นเพราะว่าเจ้านั้นฝึกฝนมาหลายปีจนแข็งแกร่ง แต่กลับเอามาใช้กลั่นแกล้งคนที่อายุน้อยกว่า เจ้าไม่คิดว่าตัวเองไร้คุณธรรมบ้างหรอ “
 
 
” ไร้คุณธรรม ? ท่านกำลังจะบอกว่าที่ข้าฝึกฝนมาหลายปีเพราะไว้ใช้รังแกคนอ่อนแองั้นหรอ ? “
 
เมื่อ ‘กง ลู่หยุน’ ได้ยินเขาก็ยิ่งโกรธ เนื่องจากเขาคิดว่าตัวเองนั้นเป็นอัจฉริยะที่หาใครเทียบ และคนรอบๆตัวเขาก็คิดเช่นนั้น แต่ในเวลานี้กลับมีคนกล้ามาพูดเช่นนี้กับเขา ? เขาไม่สามารถทำใจยอมรับได้ว่าเขานั้นใช้ความแข็งแกร่งของตัวเอง รังแกผู้ที่อ่อนแอ
 

 
” ถ้ามันไม่ใช่อย่างที่ข้าพูดแล้วสิ่งที่เจ้าทำอยู่คืออะไร ? “
 
‘ผู้เฒ่าหลี่’ยิ้ม
 

 
” ก็ได้!!! ข้าจะให้เวลาเขาอีก 10 ปี ถ้าหลังจาก 10 ปี แล้วเขายังไม่สามารถเอาชนะข้าได้ ข้าจะให้เจ้าสองคนคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับขอขมาข้า “
 
‘กง ลู่หยุน’ พูดกับผู้เฒ่าหลี่ด้วยโทสะ
 
คำพูดของ ‘กง ลู่หยุน’นั้น ทำให้ ‘ผู้เฒ่าหลี่’ ยิ้มออกมาด้วยความโล่งอก เขาไม่ได้ตอบใดๆแต่กับมองไปที่ ‘ชูเฟิง’ ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาและถาม
 

 
” สหายน้อย เจ้าคิดว่าไง ? “
 
 
” 10 ปีงั้นหรอ ข้าขอ 1 ปีก็พอ . . . “
 
‘ชูเฟิง’ยิ้มเบาๆและกล่าวเมื่อเขาพูดออกมาเช่นนั้น ไม่ต้องพูดถึงหน้าของคนอื่นๆ แม้แต่หน้าของผู้เฒ่าก็ยังเต็มไปด้วยความตกใจ
 

 
” 1 ปี งั้นหรอ ได้!!! ถ้าเจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าหลังจาก หนึ่งปี เจ้าจะต้องมาคุกเข่า ขอขมาข้า”
 
หลังจากทบทวน ‘ผู้เฒ่าหลี่’ยิ้มพร้อมกับถาม
 

 
” สหายน้อย เจ้าแน่ใจนะว่าต้องการเวลาแค่ 1 ปี ? “
 
 
” 1 ปีก็เพียงพอ ข้า ชูเฟิง มีแค้นก็ต้องรีบชำระ จะให้ข้ารอนานถึง 10 ปีได้ยังไง “
 
‘ชูเฟิง’ตอบอย่างหนักแน่น
 

 
” ฮ่าๆๆ 1 ปีงั้นหรอ ทำไมเจ้าช่างโอหังยิ่งนัก อย่าบอกนะว่าเจ้าจะสามารถเอาชนะข้าได้ หลังจากเวลาแค่ปีเดียว แค่เจ้าทนรับข้าภายใน 3 กระบวนท่าได้ ก็นับว่าเจ้าเก่งแล้ว “
 
‘กง ลู่หยุน’หัวเราะอย่างเย็นชา
 
‘ชูเฟิง’ยิ้มเบาๆ และกล่าว
 

 
” คอยดู หลังจาก 1 ปี ข้าจะกลับมาตีเจ้าให้ตาย!!! “
 
โปรดติดตามตอนต่อไป. . . . . . .
 
ที่มา: