* เปรี้ยง ปั้งง *
 
เสียงปะทะดังกระหึ่ม
 
 
 
‘ชูเฟิง’ ยังคงปะทะกับ 3 ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรกำเนิดวิญญาณด้วตัวคนเดียว แม้ว่าเขาจะทำอะไรได้ไม่มาก แต่ที่เขาทำก็ไม่ได้สูญเปล่า
 
 
นี้เป็นปาฏิหาริย์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นต่อหน้าผู้คนมาก่อน ผู้คนจากตะกูล ชู ต่างภาวนา ให้ ‘ชูเฟิง’ ได้รับชัยชนะ ไม่เพียงแต่พวกเขานั้นจะรอดจากหายนะครั้งนี้ไปได้ แต่ยังหมายถึง ความยิ่งใหญ่ของตะกูล ชู ณ ตอนนี้
 
 
กับเด็กหนุ่มที่สร้างปาฏิหาริย์ พวกเขารู้แล้วว่าบัดนี้ ตะกูล ชู คงเขาไม่ต้องยอมก้มหัวให้ใคร หรือ เกรงกลัวใครน่าไหน อย่างน้อยก็รอบๆพื้นที่ ภูเขาชูพิง
 
 
* เปรี้ยงงงง *
 
 
 
 
ทันใดนั้น มังกรสายฟ้าหลายตัว ทะยานออกไปยังคนละทิศคนละทางมันพุ่งเข้าปะทะกับทักษะต่อสู้ของผู้นำทั้ง 3 จนพวกนั้นต้องถอยร้นกลับไป
 
 

  
” เจ้าหนุ่มไม่คิดเลยว่าเจ้าจะทำได้ถึงขนาดนี้ “
 
 
 
หลังจากที่การโจมตีของพวกเขาทั้ง 3 ถูกทำลาย ขณะเดียวกันเขาก็เค้นพลังวิญญาณออกมา เพื่อใช้ทักษะต่อสู้ที่รุนแรงโจมตีใส่ ‘ชูเฟิง’
 
 
ไม่ว่าการโจมตีของผู้นำทั้งสามตะกูล จะเข้ามามากแค่ไหน ต่อหน้าสายฟ้าของ ‘ชูเฟิง’ ที่หลอมหลวมอยู่ในสายเลือด พลังของพวกเขานั้นไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย
 
 

  
” ไอเจ้าเด็กนี้มันเป็นมนุษย์อยู่หรือป่าว ทำไมพลังวิญญาณของเขาถึงไม่หมดไม่สิ้นซะที “
 
  
” ไม่ต้องรีบร้อนไป เขาสามารถใช้ทักษะระดับ 5 แสดงว่า ตัวของเขาต้องฝึกทักษะลับมาแล้วอย่างแน่นอน ถึงได้มีพลังวิญญาณในร่างกายที่เยอะผิดปกติ ยังไงก็ตามหากเขายังใช้ทักษะระดับ 5 อยู่ละก็พลังของเขาต้องหมดลงไปในไม่ช้า”
 
  
” ใช่ๆ แม้ว่าพลังวิญญาณจะเยอะมากก็จริง หากพลังวิญญาณเหือดแห้งแล้วล่ะก็ เขาจะไม่สามารถทนการโจมตีของพวกเราได้ ถ้าเรายังโจมตีเขาต่อไป ในไม่ช้าเขาต้องแพ้อย่างแน่นอน “
 
 
 
ผู้นำทั้งสามคุยกันอย่างมั่นอกมั่นใจ
 
 
แต่แท้จริงพลังวิญญาณของพวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว พวกเขาคิดว่า หากชูเฟิงใช้ทักษะระดับ 5 ต่อไป แล้วพลังของเขาก็จะหมด และเมื่อหากเวลานั้นมาถึง พวกเขาจะสามารถเอาชนะ ‘ชูเฟิง’ ได้
 
 
* ฟวู่ววว * .
 
 
ลมเกิดขึ้นใต้ฝ่าเท้าของ ‘ชูเฟิง’ หลังจากนั้นเขาก็หายตัวไป ทันใดนั้นเขาก็มาโผล่ด้านหลังของผู้นำตะกูล ม่า ‘ชูเฟิง’เปลี่ยนมือให้เป็นเหมือนคมดาบฟันไปที่คอของเขา
 
 
* ซึบบบบ *
 
 
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน เมื่อพวกเขารู้สึกตัวอีกทีมือของ’ชูเฟิง’ถูกปกคลุมไปด้วยสายฟ้า จากนั้นก็มีเลือดพุ่งออกมา ก่อนที่หัวของผู้นำตะกูล ม่า จะหลุดคามือของเขา ‘ชูเฟิง’ขณะนั้นโยนหัวของเขาลงกับพื้นพร้อมกับยิ้มที่ชั่วร้าย
 
 

  
” สหายข้า อย่าได้ประมาทมัน “
 
 
 
เขาฆ่าผู้นำตะกูลม่า ได้แล้วคนหนึ่ง ‘ชูเฟิง’ ขณะนั้นมีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏอยู่บนใบหน้า จากนั้นเขาก้าวออกมาพร้อมกับลมที่ฝ่าเท้า
 
 

  
” ไอเด็กนี้มันเร็วมาก ระวังตัวไว้ด้วย “
 
 
 
เห็นเช่นนั้น ผู้นำทั้งสองก็เริ่มที่จะขมวดคิ้ว ไม่กล้าแม้แต่จะประมาท พวกเขายืนเอาหลังชนกันเพื่อรับการโจมตี
 
 
* พรึบบ* .
 
 
ทันใดนั้น ‘ชูเฟิง’ ก็ปรากฏตัว พร้อมกับแขนที่ปกคลุมไปด้วยสายฟ้าของเขา ฟันเข้าใส่พวกเขาทั้งสองให้แยกออกจากกัน
 
 

  
” เจ้าหนู อย่ามาดูถูกเรานักนะ”
 
 
 
ผู้นำทั้งสองตะกูลใช้ทักษะที่แข็งแกร่งของพวกเขา ป้องกันการโจมตีของ ‘ชูเฟิง’
 
 
* ฟวื๊ดดด *
 
 
พวกเขาเห็นรอยยิ้มเบาๆของ’ชูเฟิง’ ก่อนที่คมดาบสายฟ้าจะฟันใส่พวกเขาทั้งสอง แยกออกจากกัน หลังจากนั้น’ชูเฟิง’ก็มุ่งเป้ามาหาผู้นำตะกูล หวัง
 
 

  
” ระวัง!!! “
 
 
 
ผู้นำตระกูล สู่ เห็นเช่นนั้นเขารีบตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง
 
 
แต่มันก็สายไปแล้ว ‘ชูเฟิง’ ฟันสายฟ้าเข้าไปที่ต้นคอของผู้นำตะกูล หวัง จนหัวหลุดกระเด็น จากนั้นร่างของเขาก็ทรุดลงกองกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
เห็นเหล่าสหายร่วมรบ ถูก ‘ชูเฟิง’ ฆ่าตายอย่างง่ายดาย จากความโกรธบนใบหน้าของผู้นำตะกูล สู่ เปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว บัดนี้ความตายนั้นมาเยือนเหตุใดเขาจึงไม่กลัว
 
 
วินาทีนั้นเขามีความคิดขึ้นมาว่าหากสู้กับ’ชูเฟิง’ ตัวต่อตัว คงจะหมดโอกาสที่จะเอาชนะได้แน่ๆ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นได้แต่ต้องสู้เท่านั้น
 
 

  
” เจ้าาาาาา . . . . . . . . ข้าจะฆ่าเจ้าาาา!!!! “
 
 
 
ผู้นำตะกูล สู่ รู้ว่าจุดจบของเขานั้นมาถึงแล้ว เขาจึงใส่ทุกอย่างที่เขามีโดยไม่ให้มีอะไรข้างคา เขาใส่การโจมตีที่รุนแรงที่สุดลงไปในครั้ง นี้
 
 
ยังไงก็ตาม ในสายตาของ’ชูเฟิง’การโจมตีของเขานั้นมันช่างไร้ประโยชน์ ต่อหน้า ทักษะ ท่อง นภา มีหรือเค้าจะตามความเร็วของ ‘ชูเฟิง’ ทัน แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแก่นแท้วิญญาณระดับ 1 ยังยากที่จะทัน
 
 
* พรึบบ *
 
 
‘ชูเฟิง’หลบการโจมตีได้ไวเหมือนกับปีศาจ จากนั้นเขาก็ปลิดชีพของผู้นำ ตะกูล สู่ ลงได้ในที่สุด
 
 
ผู้นำระดับอาณาจักรกำเนิดวิญญาณทั้งสาม อีกทั้งคนในตะกูลของพวกเขามากมาย ตายด้วยน้ำมือของ ชูเฟิง เพียงคนเดียว พวกเหล่าผู้นำเหมือนพาเหล่าครอบครัวนั้นมาตาย หากจะโทษก็ต้องโทษตัวพวกเขา
 
 

  
” ฟู่วว ว วว “
 
 
 
 
 
ตอนนั้นตะกูลชูต่างพากันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก การต่อสู้ของ ‘ชูเฟิง’ พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้
 
 
บัดนี้ไม่มีใครส่งเสียงเฮใดๆ หลงเหลือไว้ที่เพียงความเงียบสงัดและเสียงหายใจ อารมณ์ของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความยินดีเปี่ยมล้นภายในใจ
 
 
เด็กหนุ่มที่อยู่แค่ระดับ 7 ห้วงวิญญาณขณะนี้เขาสามารถฆ่า ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรกำเนิดวิญญาณ ทั้ง 3 คนลงได้
 
 
เด็กหนุ่มอายุเพียง 15 ปี ที่กลายเป็นสาวกหลักของโรงเรียนมังกรฟ้าอีกทั้งสามารถใช้ทักษะระดับ 5
 
 
คนผู้นี้สมควรถูกเรียกว่า อัจฉริยะ อย่างแท้จริง ความสามารถของเขานั้นอยู่เหนือทุกๆคนในตะกูล ชู หากเขาต้องการที่จะเป็นใหญ่พวกเขาก็ยินดีที่จะติดตามรับใช้
 
 
ม่านของสงครามครั้งใหญ่ของตะกูลชู บัดนี้ได้สิ้นสุดลง พวกเขาเริ่มเก็บกวาดจำนวนศพ ที่อยู่รอบๆภูเขาชูพิง ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกตะกูล ชู หรือ ชาวบ้าน ทุกคนต่างถูกฝังอย่างสมเกียรติ
 
 
ส่วน ศพของเหล่า ผู้นำตะกูลทั้งสามไม่ว่าจะเป็นตะกูล สู่ ตะกูล ม่า และ ตะกูล หวัง พวกเขาต่างถูกแขวนประจานไว้บนกำแพงเมืองของตะกูล ชู บนภูเขา เพื่อเป็นการ
 
 

  
” เชือดไก่ให้ลิงดู “
 
 
 
ในหอประชุมของตะกูล ชู เมื่อก่อน ‘ชูเฟิง’ นั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วม แต่บัดนี้ตะกูลของเขาต่างยอมรับให้เขานั่งในตำแหน่งเก้าอี้ของผู้นำ
 
 

  
” เฟิง เอ๋อ เจ้าจะเขียนจดหมายเทียบเชิญ ตะกูลต่างๆบริเวณภูเขา เพื่อให้เขามาเข้าร่วมมือกับเรา. . . .งั้นหรือ “
 
 
 
อาการบาดเจ็บ ของ ‘ชู หยวนบ้า’ บัดนี้ถูกรักษาแล้ว เขานำข่าวสารมารายงานกับ ‘ชูเฟิง’ ขณะที่ทำตัวเกรงๆ
 
 
‘ชูเฟิง’พยักหน้า ไม่พูดอะไรสักคำ เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าของ ‘ชู หยวนบ้า’ แต่เขากับมองไปที่หนังสือในมือของเขา
 
 

  
” หึหึ “
 
 
 
ทัศนคติของ’ชูเฟิง’ ที่มีต่อ ‘ชู หยวนบ้า’ ทำให้เขาหัวเราะออกมาอย่างแห้งๆ ส่วนคนอื่นๆในตะกูล ต่างไม่กล้าพูดอะไรสักคำ พวกเขาสิ้นความยำเกรงต่อ ‘ชู หยวนบ้า’ ไปหมดสิ้นแล้ว
 
บัดนี้คำพูดของ ‘ชูเฟิง’ เท่านั้นที่มีน้ำหนักมันไม่เกี่ยวกับอายุหรือประสบการณ์หรือสถานะตำแหน่ง บัดนี้ ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของ’ชูเฟิง’เพียงเท่านั้น หากสิ้นเขาแล้ว ป่านนี้พวกเขาก็ไปเฝ้ายมบาล
 

 
” ลูกเฟิง ทำไมเจ้าถึงได้ส่งจดหมายเทียบเชิญตะกูลเหล่านั้นให้เข้าร่วมกับเราล่ะ “
 
ในที่สุด ‘ชู หยวน’ ก็ต้องเป็นคนพูด หากเป็นคนอื่นคงไม่มีใครกล้าถามเขาเช่นนั้น
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ ‘ชู หยวน’ ‘ชูเฟิง’ปิดหนังสือในมือของเขา ขณะยกศีรษะพร้อมกับรอยยิ้มและกล่าว
 

 
” ลูกคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่รอบๆภูเขาแห่งนี้จะรวมพลังกันให้เป็นหนึ่ง  “
 

  
 
 
 
 

 ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
 
 
 
 
 
 
 

 โปรดติดตามตอนต่อไป . . . . . . .
 
 
 
 

 ที่มา: