ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปตามตัว ‘ชูเฟิง’ ในปัจจุบัน เต็มไปด้วยเลือด แต่ในนั้นไม่มีเลือดเขาสักหยด นี้ล้วนแล้วแต่เป็นเลือดของศัตรูที่เขาสังหารไปดวงตา ‘ชูเฟิง’ ณ ตอนนั้น ดูน่ากลัว เหมือนกับว่าดวงตาคู่นั้นถูกย้อมไปด้วยโลหิต เป็นสีแดงฉาน
” ไอเจ้าชั่วว!!! ถ้าข้าไม่ถลกหนังเจ้าวันนี้ อย่ามาเรียกข้าว่าผู้นำตะกูล สู่ “
แม้ว่า ‘ชูเฟิง’ จะทำให้ทุกคนตะลึงก็ตาม แต่ผู้นำตะกูล สู่ ก็มิได้สนใจแต่อย่างใด เนื่องจากความโกรธของเค้ามันบดบังความกลัวไปแล้วรอบๆตัวของเขาปล่อยออร่าของอาณาจักรกำเนิดวิญญาณออกมาร่างกาย แรงดันวิญญาณมหาศาลพวยพุ่งออกมาจนเกิดเป็นพายุปะทะขึ้นกลางอากาศ
ถ้าหาก ‘ชูเฟิง’ ไม่คอยรับแรงกดดันนั้นไว้ คนตะกูล ชู คงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสด้านผู้นำตะกูล หวัง และ ตะกูล ม่า ก็เช่นกัน พวกเขาเจ็บปวดใจอย่างมากเมื่อเห็นคนในตะกูลของพวกเขาถูกฆ่าตาย ต่อหน้าต่อตาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นคนในตะกูลถูกฆ่าบั่นคอ ศพหนึ่งร่างแยกเป็นสองส่วน จะให้พวกเขาทนได้อย่างไร ?
” ชูเฟิง ยอมตายแต่ซะโดยดี แล้วเจ้าจะไม่เจ็บตัว!!! “
ทันใดนั้นผู้นำตะกูลหวัง ก็เข้าโจมตี เขายกฝ่ามือทั้งสองสร้างคลื่นน้ำขนาดใหญ่ สูงถึงสอง เมตร ฝ่าอากาศอย่างรุนแรงเข้าหา ‘ชูเฟิง’ การโจมตีนี้ แม้ว่าจะเป็นแค่ทักษะต่อสู้ ระดับ 3 แต่มันถูกใช้โดยผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรกำเนิดวิญญาณ อำนาจของมันจะรุนแรงขึ้นเป็นสิบๆ เท่า
” ฟู่วววว. . . “
แม้ว่ามันจะเป็นการโจมตีที่ดูน่ากลัว แต่สีหน้าของ ‘ชูเฟิง’ ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด เขาเผชิญหน้าอย่างกล้าหาญ พร้อมกับเคลื่อนทักษะลับ แล้วใช้ ฝ่ามือ ลวงตา เข้าปะทะกับฝ่ามือของผู้นำตะกูล หวัง
* ปั้งงงง . . . . . . . *
อย่างไรก็ตาม ‘ชูเฟิง’ คิดไว้แล้วว่าฝีมือผู้เชี่ยวอาณาจักรกำเนิดวิญญาณนั้นไม่ธรรมดา แม้ว่าเขาจะเผชิญฝ่ามือ ของผู้นำ ตะกูลหวัง แต่เขาก็สามารถต้านทานพลังมันเอาไว้ได้แม้ว่าเขาจะถอยหลังออกไปก็ตาม
” เจ้าหนุ่ม ดูสิว่าหากเจอกับฝ่ามือ พสุธา ข้ายังจะทนได้อีกมั้ย “
เห็น ‘ชูเฟิง’ ถูกพลักออกไป ผู้นำตะกูล หวัง พอใจในพลังของตนเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นผู้นำตะกูล ม่า ก็ไม่รอช้า ขณะนั้นพื้นดิน หิน ทราย ถูกปล่อยออกมาครอบคลุมพื้นที่กลางอากาศ มันคือ ฝ่่่ามือ พสุธา ของผู้นำกระตูล ม่าการโจมตีของเขาไม่ได้เล็งเพียงแค่ ‘ชูเฟิง’ เท่านั้น
แต่เขายังเล็งไปยังตะกูล ชู ที่อยู่ด้านหลังของ ‘ชูเฟิง’ เพื่อต้องการสังหารพวกเขาทั้งหมดในการโจมตีเดียว ‘ชูเฟิง’ ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาก้าวออกมาเล็กน้อยอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นเสื้อผ้าบนร่างกายของเขาก็เริ่มปลิวไสว ทั้งๆที่ไม่มีลม ตอนนั้นภายในดวงตาของเขามีสายฟ้าปรากฏขึ้น
* เปรี้ยยะ *
แสงขนาดใหญ่เหมือนกับมังกรสายฟ้า ก่อตัวขึ้นบนร่างของ ‘ชูเฟิง’ ขณะที่ทะยานอยู่รอบๆตัวของเขา พลังสายฟ้าที่รุนแรงก่อตัวเป็นแนวป้องกันหนาแน่นแม้แต่ลมก็ไม่สามารถผ่านตัวเขาไปได้ การก่อตัวของมันเกิดจากการควบคุมบีบอัดอำนาจพลังวิญญาณ
” ย้าาาาาก ! “
ทันใดนั้น ‘ชูเฟิง’ ก็ตะโกนออกมา มังกรสายฟ้าเหล่านั้นทิ้งแนวป้องกันและเข้าโจมตี มันคำรามออกมา ดังไปถึงแก้วหู พร้อมกับทะยานเข้าหาผู้นำทั้งสามตะกูล
” รูปแบบพลังเช่นนี้มัน ทักษะระดับ 5 ไอ้เจ้าเด็กนี้สามารถใช้ทักษะระดับ 5 !!! “
สีหน้าของผู้นำทั้งสามเปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาไม่เคยนึกเลยว่า ‘ชูเฟิง’ จะสามารถใช้ทักษะระดับ 5 ได้ ขนาดทักษะระดับ 4 พวกเขายังไม่สามารถไขว่คว้ามันมาได้ ยิ่งทักษะระดับ 5 เขาคงทำได้แค่ฝันสาวกหลักเท่านั้นที่สามารถฝึกฝน ทักษะระดับ 4 และ ระดับ 5 ได้
หากพวกเขาฝึกมันจนสำเร็จมันจะเป็นขุมพลังอันมหาศาลสำหรับผู้ที่ฝึกแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรกำเนิดวิญญาณบางคนที่ฝึกทักษะระดับ 5 ก็ไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างชำนาญ แต่สำหรับพวกเขานั้นไม่เคยสำผัสทักษะระดับ 5 มาก่อนเลยดังนั้น การที่เห็น ‘ชูเฟิง’ ใช้ทักษะ สายฟ้า สามผสาน รูปแบบ 3 มันทำให้พวกเขาทั้งตกใจทั้งอิจฉาในเวลาเดียวกัน
เพราะเขาต่างใฝ่หาทักษะระดับ 5 มาเป็นเวลานานพวกเขาอยู่บนโลกจนถึงบัดนี้ ก็นับเป็นเวลานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้ฝึกฝนแม้แต่ทักษะระดับ 4 แต่ ‘ชูเฟิง’ สามารถฝึกทักษะระดับ 5 ขณะที่มีอายุเพียงเท่านี้ มันทำให้พวกเขาต่างรู้สึกว่าโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมโลกนี้มีอะไรบ้างที่ยุติธรรม ? ณ ตอนนี้ โลกเป็นยุคสมัยของผู้ที่แข็งแกร่งกดขี่ผู้ที่อ่อนเอ ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะอยู่รอด
” ย๊ากกก! “
ด้วยความตกใจ ผู้นำทั้งสามตะกูล ไม่รอช้า พวกเขาทั้งหมดใช้ทักษะพร้อมกันเพื่อป้องกันการโจมตีของ ‘ชูเฟิง’ แม้ว่าทักษะของพวกเขานั้นเป็นทักษะต่อสู้ระดับต่ำกว่าของ ‘ชูเฟิง’ ที่อยู่ในระดับ 5 แต่เนื่องจากแหล่งกำเนิดวิญญาณของพวกเขา จึงช่วยทดแทน
* บึ้มมมม*
ก้องกระหึ่มดังก้องคลื่นของพลังงานที่ปะทะกันจนระเบิดทำให้ อากาศกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง แม้แต่คนจากตะกูล ชู ก็ยังต้องถอยหลัง เพราะคลื่นพลัง
” เฟิง เอ๋อ แข็งแกร่งมาก!!! เขาสามารถสู้กับสามผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรกำเนิดวิญญาณระดับ 7 ได้ด้วยตัวคนเดียว “
‘ชู หยวนบ้า’ ปัจจุบันถึงกับลืมอาการบาดเจ็บของตัวเอง สายตาของที่คอยจ้องมองการต่อสู้ระหว่าง ‘ชูเฟิง’ กับ ผู้นำตะกูลทั้งสาม เขาไม่เคยเห็นเหตุการณ์ที่ผู้มีพลังที่ระดับต่างกันสามารถสู้กันโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเช่นนี้มาก่อน
” คุณชาย ชูเฟิง แข็งแกร่งจริงๆ “
นอกจาก ‘ชู หยวนบ้า’ สมาชิกคนอื่นๆของตะกูล ชู ก็ยังตกใจในความสามารถการต่อสู้ของ ‘ชูเฟิง’ ยังไงก็ตามขณะที่มองดูการต่อสู้ที่แสนจะน่าตกใจ พวกเขาก็มีความรู้สึกบางอย่างที่ซับซ้อนภายในตะกูล ชู นั้น นอกจาก ‘ชู หยวนบ้า’ และ ‘ชู หยวน’ ที่ไม่ได้เป็นผู้ที่ยืนหยัดในการต่อสู้แล้ว
ขณะที่ภัยพิบัติมาเยือน ตะกูล ชู แต่ผู้ที่ยืนหยัดต่อสู้กับเป็นแค่เด็กหนุ่มคนหนึ่งเท่านั้นเมื่อมองย้อนกลับไปตอนที่เขายังเด็ก ‘ชูเฟิง’ ต่างถูกพวกเขาดูถูก รังแกกลั่นแกล้งสารพัด อีกทั้งยังเลือกปฏิบัติกับเขา
แต่บัดนี้ กลับเป็น เด็กหนุ่มผู้นี้ ที่ยืนต่อสู้เพื่อพวกเขา ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดต่างคิดว่าตัวเองนั้นช่างเลวทรามต่ำช้า เมื่อความอยู่รอดของตะกูลขึ้นอยู่กับเขา บัดนี้พวกเขารู้แล้วว่าผู้ใดกัน ที่สมควรแก่การยกย่องเข้าไปในหัวใจของพวกเขา
” ชูเฟิง พยายามเข้า ! “
” จัดการพวกมันให้ได้!!! “
” อย่าเอาเมืองของฉันไป!!! “
” สร้างแลนด์มาร์ค “
ตอนนี้ไม่ว่าพวกเขาจะเต็มใจหรือไม่ ถูกคนจากตะกูล ชู ต่างส่งเสียงออกจากหัวใจ ให้กับเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขา เพราะการอยู่รอดของตะกูลขึ้นอยู่ภายในมือของ ‘ชูเฟิง’ อย่างแท้จริง
โปรดติดตามตอนต่อไป . . . . . . .
ที่มา: