I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

My Wife is a Beautiful CEO ตอนที่ 29

| My Wife is a Beautiful CEO | 860 | 2372 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ขณะที่’หยางเฉิน’เดินไปที่โต๊ะทำงานของเขานั้น เพื่อนร่วมงานต่างทักทาย’หยางเฉิน’กันทั่วหน้า

“เฮ้ สุดหล่อ ฉันชื่อ จ้าวฮงหยาน”

สาวสวยในชุดสูทสีเบจ กับดวงตานกฟีนิกห์ เธอกล่าวอย่างอบอุ่นในขณะที่ผายมือแนะนำตัว

“พี่ฮงหยาน เพื่อนร่วมงานของเราเพิ่งเข้ามาทำงานวันแรก พี่ก็ทำให้เขากลัวซะแล้วหรือ”

สาวสวยในชุดสีฟ้าหัวเราะ คิคิ เธอมีใบหน้ากลม และรูปร่างค่อนข้างอวบ

“คุณชื่อหยางเฉินใช่ไหม ในแผนกประชาสัมพันธ์ของเรา สิ่งที่คุณต้องระวังมากที่สุด คือพี่ฮงหยาน เธอกินผู้ชายไม่เหลือไว้แม้แต่กระดูกเชียวล่ะ”

‘จ้าวฉงหยาน’ส่งเสียง ‘ฮึ่ม’ พร้อมกับยื่นมือไปหยิกเข้าที่ช่วงล่างอันโดนเด่นของสาวอวบ

“จำไว้เลย จางไช่ เธอนอนไม่หลับแน่ถ้าไม่ได้นอนกับหนุ่มๆ”

“ฮึ่ม ไม่เกี่ยวกันเลย พี่ฮงหยานดูสิ พี่หมิงหยูของพวกเรายังไม่ได้แต่งงาน เราไม่ควรจะแย่งเขามาจากเธอนะ”

‘หยางเฉิน’มองตามสายตาของจางไช่ เธอเป็นสาวสูงในชุดสีชพู ผมสีม่วงปนกับสีอื่นหลากสียาวประบ่า เป็นสไตล์ของสาวออฟฟิตที่ฉูดฉาด

‘หลิว หมิงหยู’ ยิ้มหวานกล่าวว่า

“มองอะไรกัน ฉันแค่ทักทายต้อนรับสมาชิกใหม่ และฉันก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่ว่าด้วย”

พูดจบเธอก็ยื่นมือออกมา

“น้องเฉิน ไม่รังเกียจที่จะจับมือใช่ไหม”

“โอ้ แน่น่อนครับ”

‘หยางเฉิน’ไม่นึกว่าจะใกล้ชิดกับสาวสวยพวกนี้ อย่างไรก็ตาม มันจะดีกว่าถ้าเขาได้หยิกก้นพวกเธอ เหมือนกับ’จ้าวฮงหยาน’หยิกจางไช่

ทันทีที่สัมผัสกับมือเรียวของ’หลิวมิ่งหยู’ ‘หยางเฉิน’รู้สึกมีมีอะไรมาถูที่มือเบาๆ เขาเงยหน้ามอง’หลิวหมิงหยู’ทันที ตามคาดเธอขยิบตาทะลึ่งให้เขาไปหนึ่งที

เพียงแค่ได้สัมผัสแรกเริ่ม ‘หยางเฉิน’ก็ล่องลอยอยู่ในเมฆชั้นเก้า ไม่แปลกใจเลยที่ใครก็ใครต่างอยากเข้ามาทำงานที่นี่ คุณภาพด้วยเฉลี่ยของหญิงสาวที่นี่สูงมาก และยังมีอีกอย่างที่สำคัญ คือพวกเธอ เฟรนลี่เอามากๆ อีกด้วย

หลังจากที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากสามสาว สาวสวยคนอื่นๆ ต่างมาทำความรู้จักกับ’หยางเฉิน’กันถ้วนหน้า แน่นอนว่าพวกเธอไม่พลาดที่จะทำแบบเดียวกับ ‘หลิวมิ่งหยู’

สิบนาทีผ่านไป ‘หยางเฉิน’พลันสังเหตเห็นผู้ชายคนอื่นในออฟฟิต ชายผู้นี้มีรูปร่างเล็กผิวพรรณกระจ่างใส สวมเสื้อสีขาวเหมือนเด็กมหาลัย พร้อมด้วยใบหน้าจิ้มลิ้มดั่งเด็กวัยมัธยม และมีลักษณะท่าทางที่ขี้อาย

‘หยางเฉิน’สังเกตผู้ชายคนเดียวในแผนกไม่ได้มาทักทายเขา และยังทำท่าทางขี้อายใส่ ‘หยางเฉิน’คิดอย่างสนุกว่าผู้ชายคนนี้รู้สึกว่าจะขึ้อายกว่าหญิงสาวซะอีก เขาเดินไปยื่นมือทักทาย กล่าวว่า

“ผมหยางเฉิน ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นชายคนเดียวในนี้ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

ชายคนนั้นจับมือ’หยางเฉิน’ พร้อมด้วยด้วยใบหน้าแดงก่ำ เขาเงยหน้ากล่าวว่า

“เอ่อ….. ฉัน….. ฉันชื่อเฉินป๋อ ยินดี……ยินดีต้อนรับเข้าสู่แผนกของเราครับ”

‘เฉินป๋อ’? เคารพธงชาติในตอนเข้า ชื่ออะไรกันนี่ แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ไม่ชอบชื่อนี้นะ (ชื่อเฉินป๋อพ้องเสียงกับ การแข็งตัวของอวัยวะเพศชายในตอนเช้า)

‘หยางเฉิน’หัวเราะ กล่าว่า

“ชื่อของนายความหมายดีจริงๆ มันแมนมากๆ”

‘เฉินป๋อ’ได้ยินดังนั้นก็ก้มหน้าอย่างเอียงอาย กล่าวด้วยเสียงค่อยว่า

“ขอบคุณครับ”

เขาเป็นหนุ่มขี้อายอย่างแน่แท้ ชายผู้ซึ่งมีชื่อว่า ‘แข็งตัวในตอนเช้า’ เป็นหนุ่มขี้อายอย่างกับหญิงสาว หญิงสาวรอบๆ เริ่มเข้ามามุง และสาวอวบเจ้าที่ชื่อว่า ‘จางไช่’ หัวเราะคิคิ กล่าวว่า

“หยางเฉิน คุณอาจไม่รู้ว่าป๋อน้อยเป็นนักวิชาการจากมหาวิทยาลัยจงเป่ย ก่อนคุณมาเขาเป็นผู้ชายคนเดียวในแผนกเรา”

“เมื่อพี่ชายหยางมา ทุกอย่างค่อยๆ เยี่ยมยอดขึ้นความสมดุลของหยินกับหยางก็ดีขึ้นมานิดนึง”

หญิงสาวอายุน้อยที่สุดเริ่มต้นเรียก’หยางเฉิน’ว่าพี่ชาย

‘หยางเฉิน’พูดคุยหยอกล้อหญิงสาวในแผนกอยู่สักพัก ก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน และเริ่มจัดระเบียบเอกสารต่างๆ รวมทั้งอุปกรณ์เครื่องใช้

โต๊ะที่ใกล้กับ’หยางเฉิน’เป็นโต๊ะของ’จ้าวฉงหยาน’ นั่นทำให้เธอรู้สึกยินดีอย่างยิ่งก่อนถามว่า

“สุดหล่อ มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะ ถ้านายไม่เข้าใจตรงไหนถามฉันได้เลยนะคะ”

‘หยางเฉิน’คิดซักครู่ก่อนถามว่า

“ป๋อน้อยขี้อายอย่างนี้ เขาจะทำงานตำแหน่ง พีอาร์ (ประชาสัมพันธ์ หรือจะพริตตี้ดี 5555)ได้เหรอครับ ไม่ใช่ว่าพีอาร์ต้อง พบปะผู้คนติดต่อกับลูกค้าหรือครับ อย่างนี้เขาจะกล้าพูดเหรอ?”

‘จ้าวฉงหยาน’ไม่คิดว่า’หยางเฉิน’จะถามแบบนี้ เธอกัดริมฝีปากก่อนกล่าวว่า

“ป๋อน้อยเข้ามาทำงานทางประตูหลัง ทุกคนรู้ว่าเขาขี้อาย ก็เลยให้งานเสมียนเล็ก ๆ เราไม่อนุญาตให้เราไปคุยกับลูกค้าหรอกค่ะ”

‘หยางเฉิน’พยักหน้ารับ คุณอย่างลงตัวแล้ว ทันใดนั้น’หยางเฉิน’เหมือนคิดอะไรได้ เขาหัวเราก่อนกล่าวว่า

“ความจริงผมไม่ถนัดพูดซะด้วยสิ ผมไม่รู้วิธีการคุยกับลูกค้า ผมคิดว่าในอนาตนพวกพี่จะให้งานอื่นๆ กับผมอย่างเช่น เซิฟกาแฟ ส่งข้าวส่งน้ำ ผมทำงานแบกหามได้ทุกอย่าง”

‘จ้าวฮงหยาน’ฟังอย่างไม่เชื่อ ก่อนหัวเราะและกล่าวว่า

“สุดหล่อ คุณนี่ตลกดีจัง ฉันได้ยินมาว่าคุณจบจากฮาวาร์ด แล้วคุณจะมาทำงานใช้แรงงาน อย่างชงกาแฟ เสิร์ฟน้ำได้ยังไงกัน “

“ผมจริงงจังนะครับพี่ เชื่อผมเหอะ”

‘หยางเฉิน’กล่าวอย่างจริงจัง ทำไมไม่มีใครเชื่อเขาสักคน ทั้งที่เขาพูดความจริงแท้ๆ

‘จ้าวฉงหยาน’รู้สึกว่า’หยางเฉิน’จะไม่ได้โกหก เธอยกมือโบกก่อนกล่าวว่า

“โอเค โอเค ฉันเชื่อนายก็ได้ ความจริงนายก็อยูในช่วงทดลองงานอยู่แล้ว คงไม่มีงานอะไรให้ทำนัก ต่อไปนายมีหน้าที่ที่จะต้องซื้ออาหารเข้าให้ทุกคน ชงกาแฟ ยกของ เมื่อก่อนพวกเราต้องทำกันเอง แต่ตอนนี้นายต้องเป็นคนทำคนเดียว ว่าไง โอเคไหม?”

“จริงหรือครับ?”

‘หยางเฉิน’อุทานอย่างมีความสุข ซื้ออาหารเช้า ชงกาแฟ ยกของ งานพวกนี้เหมาะกับเขาอย่างแท้จริง เมื่อเห็นท่าทางดีใจของ’หยางเฉิน’ ‘จ้าวฮงหยาน’ไม่รู้จักทำเช่นไรดี ความจริงเธอแค่จะล้อเล่นเท่านั้น ‘แปลกคนจริงเชียว’

“ดีมาก ทุกคนครับ ตั้งแต่พรุ่งนี้เเป็นต้นไปผมจะเป็นคนซื้ออาหารเช้ามาให้ทุกคนเอง ของอย่างเงินน่ะจ่ายทีหลังก็ได้ “

‘หยางเฉิน’ประกาศออกไปเสร็จก็กลับมานั่งที่โต๊ะ โดยไม่เหลียวมอง’จ้าวฮงหยาน’ที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่

ห้านาทีต่อไป ‘จ้าวฮงหยาน’กลับมาตรวจดูอีกครั้งว่า’หยางเฉิน’กำลังทำอะไรอยู่ แล้วเธอต้องตกตะลึงไปในทันที

เธอเห็น’หยางเฉิน’ทิ้งเอกสารทั้งหมดลงในกล่องใต้โต๊ะ เหลือไว้แต่เพียงคอมพิวเตอร์ โดยภาพหน้าจอของคอมเป็นสิ่งที่คุ้นเคยกับทุกคน นั่นคือโปเกม่อน!

ผู้ชายคนนี้ เขาวางแผนจะเป็นซาโตชิอย่างนั้นหรือ ในวันแรกของการทำงานเขาก็เล่นเกมซะแล้ว ‘จ้าวฮงหยาน’รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

ทันใดนั้นเอง หญิงสาวในชุดสีดำรัดรูป เดินมาพร้อมกับถุงน้องสมัยโบราณ มาที่โต๊ะของพีอาร์ เธอถามอย่างสงบว่า

“วันนี้สมาชิกใหม่หยางเฉิน อยู่ที่นี่ไหม”

หลังจากที่ทุกคนเห็นเธอ คนในแผนกต่างรู้สึดแปลกใจปนระทึก และต่างมองมายัง’หยางเฉิน’ เป็นความจริงที่ว่าเขายังเล่นไม่จบเกม สุดท้ายเขาจำต้องยกมือขึ้น กล่าวว่า

“ผมเองครับ พี่สาวมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”

พี่สาว? สมาชิกในแผนกต่างกำลังกลั้นหัวเราะอย่างยากลำบาก ดังคาด เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย หลังจากที่ถูกจั้วชื่อเรียก แบบนั้นเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“ฉันเป็นเลขา และผู้ช่วยของ ชีอีโอ ชื่อ วูยู่ ซีอีโอต้องการให้คุณเข้าพบเดี๋ยวนี้ “

ซีอีโอ? วันแรกเลยงั้นหรือ ต้องทำซีอีโอต้องการพบฉัน?

‘หยางเฉิน’ยืนขึ้น ไม่มีการถามคำถามใดๆ เขาตามเลขาออกไปออฟฟิตไป ขณะที่’หยางเฉิน’ออกไป พนักงานทุกคนในแผนกต่างรู้สึกตกใจระปนสงสัย ในห้องหัวหน้าแผนก ‘โมเชี่ยนหนี่’เห็น’อย่างเฉิน’เดินออกไป เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อยในหัวใจ

ที่มา : https://www.facebook.com/maddoxtranstation/posts/163189170756931

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments