I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

My Wife is a Beautiful CEO ตอนที่ 45 การเจรจา

| My Wife is a Beautiful CEO | 1035 | 2338 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ภายในห้องอาหารพิเศษ เหล่าผู้บริหารแบ่งออกเป็นกลุ่มๆ คล้ายกับกลุ่มนักเรียนมัธยมที่ ต่างรวมกลุ่มเม้ามอยกัน ข้างๆ ซีอีโอหลินรั่วซี คือเลขาและผู้ช่วย อู๋เยี่ย มีผู้บริหารอีกสามคนนั่งอยู่ โดยไม่มีใครกล้าสบสายตากับหลินรั่วซีโดยตรงทั้งนี้เป็นเพราะ รอบๆกายหลินรั่วซีเต็มไปด้วยสภาวะที่แปลกประหลาดคล้ายพลังคอสโม่คนที่นั่งใกล้ที่สุดคือ โมเชี่ยนหนี่

เธอกำลังจมอยู่ในความคิด และอยู่ ๆ ก็พูดขึ้นว่า

“บอสหลิน คนที่คุณพบเมื่อวานเป็นอย่างไรบ้างคะ”

หลินรั้วซีที่นั่งรับประทานอาหารด้วยท่าทางคล้ายดั่งเจ้าหญิงในครอบครัวผู้สูงศักดิ์ เมื่อได้ยินคำถามของโมเชี่ยนหนี้ เธอไม่มีอารมณ์ในการกินอีกต่อไป เอ่ยถามด้วยเสียงต่ำว่า

“ใคร?”

“หยางเฉินค่ะทัศนะคติของเขาแย่มากใช่มั้ยคะ”

โมเชี่ยนหนี่เดินเกมใส่ไฟหยางเฉินมันยากที่จะบอกได้ว่าหลินรั้วซีตั้งใจหรือไม่ตั้งใจมองออกไปยังห้องอาหารด้านนอก เธอหยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วกล่าวว่า

“ถ้าเขาไม่ได้ทำให้บริษัทเสียผลประโยชน์ของ หรือทำให้ภาพลักษณ์ของบริษัทเสื่อมเสีย ฉันก็ไม่สนใจเขา”

เธอพูดพร้อมกับคีบอาหารใส่ปากโมเชี่ยนหนี่เห็นดังนั้นก็ยิ่งสับสนมากขึ้น เมื่อเธอเห็นสีหน้าของซีอีโอเปลี่ยนไปวูบหนึ่ง หลายปีที่ผ่านมาจากประสบการณ์บอกเธอไม่ควรถามอะไรต่อ’ดีมาก! ถึงแม้บอสจะไม่ไล่นายออก ฉันนี่แหละจะเป็นคนทำให้นายออกไปเอง เตรียมตัวไว้เถอะ!’

โมเชี่ยนหนี่ตัดสินใจจัดการหยางเฉินด้วยตัวเองช่างบ่ายหยางเฉินเล่มเกมอย่างเต็มที่ ในตอนแรกเขาตั้งใจจะทำงานแนวนอนจากหมอนที่ยืมมาจากจ้าวฮงหยาน แต่โมเชี่ยนหนี่เดินมาหาซะก่อนเธอเดินมาหาหยางเฉินด้วยความสง่างาม ดั่งพกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม หยางเฉินเห็นดังนั้นก็รู้สึกขนลุก ทำไมกันด้วยใบหน้าน่ารักนั่น ถึงมีรอยยิ้มที่เหมือนกับหมาป่า

“หยางเฉิน นายอยู่ว่างมาทั้งวันแล้ว มากับฉัน ฉันมีงานให้งานทำ”

หยางเฉินมองไปรอบ ๆ พนักงานคนอื่นต่างก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเคร่งเครียดขึ้นมาทันที และพยายามกลั้นเสียงหัวเราะกันอย่างเต็มที่

“ผมเป็นโชเฟอร์ได้นะครับ ส่วนงานอย่างอื่นผมขอคิดดูอีกที”

“เมื่อเวลามาถึงนายจะรู้เองว่าต้องทำอะไร”

โมเชี่ยนหนี่โกรธเป็นอย่างมาก ชายผู้นี้ไม่อยากจะมีชีวิตแล้วจริงๆหยางเฉินติดตามโมเชี่ยนหนี่ไปที่ลานจอดรถ รถของเธอคือ Audi A4 คันสีแดง ทันทีที่เข้าไปในรถกลิ่นน้ำหอมก็ลอยมาแตะจมูกหยางเฉินไม่อาจต้านท้านได้อีกต่อไป เขาหัวเราะแล้วพูดขึ้นว่า

“คุณโมครับ รถคุณหอมจริงๆ กลิ่นเดียวกับคุณเลย”

“นายนี่หน้าหนาจริงๆ”

“มันไม่มีอะไร กลิ่นมันหอม แล้วผมก้อแค่ดม”

“ฉันขี้เกียจจะพูดกับนาย”

โมเชี่ยนหนี่สตาทเครื่องยนต์ ไม่สนใจหยางเฉินอีก แต่ก่อนที่จะออกรถ เธอก็นึกอะไรบางอย่างได้ และหันไปถามหยางเฉิน

“นี่หมายความวว่า นายแต่งกับภรรยา เพราะกลิ่นน้ำหอมของเธอใช่ไหม”

หยางเฉินนิ่งไปชั่วครู่ และใบหน้าอันเย็นชาของหลินรั่วซีลอยขึ้นมา

“ภรรยาของผมมีกลิ่นที่ทุกคนไม่อาจต้านทานได้แต่นั่นไม่ใช่จุดสำคัญ ผมชอบกลิ่นของภรรยา แต่ก็ชอบของผู้หญิงคนอื่นด้วย คุณโม ของคุณก็ไม่เลวนะครับ”

“นาย……”

ถ้าหากรถออดี้มีที่ดีดตัวแบบเครื่องบินรบล่ะก็ เธอไม่ลังเลเลยที่ จะดีดเขาออกจากรถใบหน้าของโมเชี่ยนหนี่เป็นสีแดงตลอดการเดินทางผ่านไปสิบห้านาที รถก็หยุดอยู่ที่ออฟฟิตเก่าๆ แห่งหนึ่ง โมเชี่ยนหนี่หันไปหาหยาบเฉินด้วยสายตาเย็นชา กล่าวว่า

“นายเห็นบริษัทหัวเฉิงบ้างรึเปล่า?”

หยางเฉินมองเข้าไปด้านในมีป้ายสีขาว ตัวอักษรสีดำเขียนอยู่ว่า ‘บริษัท หัวเฉิง เครื่องนุ่งห่มและสิ่งทอ จำกัด ‘

“ตึกนี้แหละครับเราจะเข้าไปเลยมั้ย”

หยางเฉินถาม

“นายคนเดียว ไม่ใช่ฉันฉันต้องไปเจรจาอีกบริษัทหนึ่ง”

“เจรจา? เจราอะไร?”

“บริษัท หัวเฉิง สั่งซื้อเครื่องแต่งกายมูลค่า 600,000 ดอลลาร์ในปีที่ผ่านมา แต่ยังคงเป็นหนี้เรา 400,000 ดอลลอร์ แต่เดิมกำหนดเส้นตายคือปีหน้า แต่ฉันได้ยินมาว่า บริษัทใกล้จะล้มละลาย ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องทวงเงิน 400,000 เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดหนี้เสีย”

หยางเฉินรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

“คุณโม คุณจะให้พนักงานใหม่อย่างผม ไปทำงานทวงเงินหรือครับ มันจะไม่ยากไปซักหน่อยหรือ?”

“ทุกคนในแผนกพีอาร์มีงานยุ่งไปหมด เหลือแต่นายคนเดียวที่ว่างงานต้องทำ”

โมเชี่ยนหนี่ส่งสายตาพร่างพราวมาที่หยางเฉิน

“ถ้าเสร็จแล้วก็โทรหาฉันล่ะ”

เธอขับรถออกไปทันที หันมายิ้มให้หยางเฉินและปิดโทรศัพทืมือถือหยางเฉินไม่สามารถทำอย่างไรได้ เขาเดินเข้าไปในอาคารอย่างไม่เร่งรีบทันทีที่เข้าไปหยางเฉิน พบพนักงานต้อนรับคนหนึ่งในเครื่องแต่งกายเซ็กซี่พร้อมเครื่องสำอางหนาเตอะ อยู่ในสภาพเบื่อหน่าย

เมื่อเห็นเธอเห็นหยางเฉิน เดินเข้ามา เธอจึงรีบเดินมาต้อนรับเขาในทันที

“คุณผู้ชายท่านนี้ ต้องการอะไรหรือเปล่าค่ะ?”

หยางเฉินยื่นซองสีน้ำตาลในมือในพนักงาน

“ผมมาจากบริษัทยูเล่ยครับ ผมจะขอปรึกษาปัญหาธุรกิจสักหน่อยน่ะครับ”

“ยูเล่ย?”

หญิงสาวนางนั้นส่งสายตาแปลกๆมาให้หยางเฉิน แล้วจึงก้มลงกดอะไรบางอย่างในคอมพิวเตอร์

“ขอโทษนะคะ เกี่ยวกับยอดเงินค้างชำระใช่มั้ยคะ”

“ใช่แล้วครับ”

หยางเฉินรู้สึกดีขึ้นมาในทันที ดูเหมือนว่าบริษัทจะมีแผนรองรับการชำระเงินแล้ว

“โปรดตามฉันได้เลยคะ ฉันจะพาคุณไปพบผู้จัดการของที่นี่ค่ะ”

พูบจบเธอก็เดินอย่างเย้ายวนพาหยางเฉินขึ้นลิฟท์หยางเฉินเห็นดังนั้นก็รู้สึกว่า โมเชี่ยนหนี่ก็ไม่ได้เลวร้ายซะดีเดียว งานนี้ช่างเยี่ยมยอดจริงๆ

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments