ตอนที่แล้วตอนต่อไปกลยุทธ์ในการจัดการจวินโม่เซี่ยของลี่โหยวหลานนั้นช่างสมบูรณ์แบบเสียจริง มีการพิจารณาลักษณะของจวินโม่เซี่ยอย่างรอบด้านและตระเตรียมรายละเอียดต่างๆอย่างครบถ้วน แผนการนี้สมบูรณ์แบบแล้วอย่างแน่นอน
แต่ด้วยการล้อเล่นของสวรรค์ ด้วยแผนการที่สุดแสนจะสมบูรณ์แบบนี้ก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น หากเป้าหมายของกลยุทธ์นี่คือจวินโม่เซี่ย ความสำเร็จในการจัดการจะเป็น ร้อยเปอร์เซ็น !
หากแต่ว่า จวินโม่เวี่ยในวันนี้คือจวินเซี่ย แล้วแผนการจะดำเนินไปอย่างราบรื่นอีกหรือไม่ ?
……
ณ. หอทองพันชั่ง
“ เราจะมีการวางเดินพันกับนายน้อยสามอย่างปกติหรือไม่ ? โดยเริ่มที่ หนึ่งพันเหลียง ? … หรือเราจะเพิ่มไปสักเล็กน้อยดี ? ”
ลี่เฟิงถามออกไปหลังจากที่ทุกคนนั่งลงแล้ว
“ จากหนึ่งพันเหลียง ? ”
ตู่กูเซียวอี้ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าขาวนวลของนางนั้นแดงก่ำเพราะความเขิลอาย
“ พวกเจ้าวางเดิมพันกันสูงขนาดนี้เชียว ? ”
นางเป็นลูกสาวเพียงผู้เดียวของตระกูลตู่กู สิ่งจำเป็นปกติ อย่างเช่น อาหาร เสื้อผ้า และสิ่งต่างๆจะถูกตระเตรียมเอาไว้ก่อนแล้วสำหรับนาง เว้นแต่การจับจ่ายเพื่อซื้อ เครื่องประดับเงินทองและอัญมณี นางก็มิได้ใช้จ่ายเป็นจำนวนมากมายอะไร
นางคิดว่าเงินหนึ่งพันเหลียงเงินเป็นเงินทั้งหมดที่นางเอามา แล้วนางจะจินตนาการได้เยี่ยงไรว่าการพนันต่ำสุดจะเป็นหนั่งพันเหลียงเงินเล่า ! เงินทั้งหมดในถุงเงินของนางก็มีเพียง หนึ่งในสิบ …
นี่คือเรื่องปกติ หนึ่งพันเหลียงเงินนั้นมีน้ำหนักอย่างน้อยก็ มากกว่าโหลของจิน (0.6047 กิโลกรัม) ไม่มีตระกูลที่ร่ำรวยไหนโง่พอที่จะเอาเหลียงเงินออกมาเป็นโหลจินในระหว่างที่พวกเขาไปเดินเล่นหรอก นอกจากนั้น โลกนี้ก็เรียกว่า ตั๋ว …
“ พันเหลียง ? มากขนาดนั้นมันจะใช้เวลานานไป นายน้อยสามผู้นี้ไม่มีเวลามากมายขนาดนั้นหรอก ครึกครื้นกันหน่อย ทุกเกทส์จะต้องเริ่มที่ หนึ่งหมื่นเหลียง ไม่จำกัดจำนวน เอาตามนี้ ”
จวินเซี่ยหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ นายน้อยสามผู้นี้มีเงินเหลือเฟือ นี่แค่เล็กน้อยเท่านั้น ! ”
ทางหยวนถึงกับตกตะลึง
“ หนึ่งพันเหลียงในระหว่างเริ่มเกมส์นี่มิใช่น้อยๆน่ะ นายน้อยสาม ”
เขารู้ดีว่าจวินเซี่ยมีเงินแค่ห้าหมื่นเหลียง หากเกมส์จะเริ่มที่หนึ่งหมื่นเหลียงจริงๆ เขาจะสามารถจบเกมส์และสูญเสียทุกสิ่งอย่างไปภายในไม่กี่นาที และมันจะเป็นโชคร้ายของเขา
แต่หลังจากที่คิดถึงเรื่องนั้นอีกครั้ง การสูญเสียทุกสิ่งอย่างก็มิได้ถือว่าโชคร้าย เพราะเขานั้นสูญเสียไปมากมายแล้ววันนี้ รวมถึงสัญญานั่นก็ได้คืนมาแล้วด้วย เขามิควรลากท่านพี่ผู้นี้ไปยังจุดที่อันตราย การเสี่ยงพนันสักห้าหมื่นเหลียงคงไม่ใช่เรื่องใหญ่มากมายอะไร หลังจากครุ่นคิดถึงมัน เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่แทรกแซงเรื่องนี้
“ นายน้อยสามแห่งตระกูลจวินช่างเป็นผู้ที่ตรงไปตรงมาเสียจริง ? เกมส์ลูกเต๋าเป็นสิ่งที่ข้าชื่นชอบ เกมส์แห่งการโชคดี ! ทั้งสองฝั่งสามารถเห็นผลลัพธ์ของการหมุนได้ ทำให้มันยุติธรรมและสมเหตุสมผล ! ”
เมิงไฮ่โจวหัวเราะ
“ จะไร้สาระกันไปใหน ทำไมเราไม่รีบเริ่มเกมส์กันละ ? ค่าต่ำหรือสูงจะชนะละ ? หรือพวกเราจะเดาค่ากันเองดีนะ ? ”
ดูเหมือนว่าจวินเซี่ยจะอดทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว หากมีผู้ใดได้มองจวินเซี่ยอย่างถี่ถ้วน เขาจะบอกว่าตาของจวินเซี่ยเริ่มแดงแล้ว ซึ่งนั่นหมายถึงยานั่นกำลังแสดงผล
เวลามันใกล้เข้ามาแล้ว !
เมิงไฮ่โจวมองไปที่ตาของจวินเซี่ยอย่างเงียบๆและตอบ
“ ทำให้มันง่ายเถิดและวางเดิมพันทั้งเล็กและใหญ่ หรือว่าเจ้าคิดว่ายังไง ? ”
จวินเซี่ยพยักหน้า
“ เรียก ! ”
เพื่อความเป็นธรรม ผู้ที่เข้าร่วมเกมส์นี้จะต้องมีตั๋วเงินเพียงพอ แล้วหมุนลูกเต๋า หากได้เต๋าใหญ่สุดผู้นั้นจะมาเป็นเจ้ามือ โดยมันจะขึ้นอยู่กับจำนวนของผู้เข้าร่วม ซึ่งแต่ละเกมส์จะมีจำนวนลูกเต๋าแตกต่างกันไป หากมีผู้เข้าร่วมเจ็ดคนก็จะใช้ลูกเต๋าเจ็ดลูก หากมีหกคนก็ใช้ลูกเต๋าหกลูก หลังจากถึงรอบสุดท้ายของเกมส์นั้นแล้วผู้ชนะก็จะกลายมาเป็นเจ้ามือ
ตอนนี้ จวินโม่เซี่ย เมิงไฮ่โจว เมิงเฟ้ย ลี่เฟิง และลี่เจิน เป็นผู้เข้าร่วมเล่น ทางหยวนนั้นถูกขับออกไปแล้ว และมีสิทธิแค่ดูจากด้านข้างเท่านั้น ในระหว่างที่ ตู่กูเซี่ยวอี้ผู้ที่เขามาด้วยท่าทางที่มีชัย นางไม่มีเงินมากพอ หากไม่มีเงินมากพอ แม้แต่องค์จักรพรรดิ ก็ไม่ได้รับการไว้หน้า และทำได้แค่นั่งเป็นผู้ชมอยู่ข้างๆเท่านั้น ใบหน้าของนางนั้นแดงก่ำและปกคลุมไปด้วยความอับอาย
ฟันเฟืองในสมองของจวินเซี่ยได้ขับเคลื่อนไป เขาจะไม่สร้างความได้เปรียบจากผู้สนับสนุสที่มีอิทธิพลได้อย่างไรกัน ?
“ แม่นางตู่กูเป็นหญิง มันไม่ใช่เรื่องปกติหากเจ้าจะเข้าร่วมกับพวกเรา เหตุใดท่านไม่เล่น ‘กระดานฝั่งตรงข้ามล่ะ’ ? ”
( ‘accross the board’ เป็นสำนวน แปลว่า ทั่วถึง เท่าเทียม เสมอ แต่ถ้าเอามารวมในประโยคแล้วจะงง เลยแปลเป็นแบบนั้นดีกว่าเนาะ แนะนำกันได้น่ะสำหรับประโยคนี้ )
“ หะอะไรคือการเล่นกระดานฝั่งตรงข้าม ? ”
แววตาของตู่กูเซี่ยวอี้เปล่งประกาย
“ สิ่งที่เรียกว่า เล่นกระดานฝั่งตรงข้ามนั้น คือการวางเดิมพันนอกกระดาน ซึ่งก็คือ แม้ว่าเจ้าไม่ได้เข้าร่วมในการเล่นครั้งนี้ แต่เจ้ายังสามารถที่จะวางเดิมพันได้! อย่างเช่น เจ้าสามารถที่จะวางเดิมพัน ห้าเหลียงเงินว่าข้าจะชนะ หากข้าแพ้ ข้าก็จะลากเจ้าลงไปด้วยและเจ้าจะเสียเงินห้าเหลียงไป ซึ่งก็คือ เราจะแพ้ทั้งคู่ แต่หากข้าชนะ มันก็จะกลับกัน รวมถึงเจ้าจะได้เงินไป สิบเหลียงเงินด้วย ”
จวินเซี่ย อธิบายอย่างระมัดระวัง
“ เยี่ยมเลย ! ”
ตู่กูเซี่ยวอี้นัยตาเป็นประกายเริ่มรู้สึกถึงความหวัง
“ ในรอบแรกจะวางเดิมพันห้าเหรียญ… ห้าเหรียญที่เจ้า ! ”
จวินเซี่ยหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ ด้วยการวางเดิมพันของหญิงงามผู้นี้ ข้าจะต้องโชคดีอย่างมิต้องสงสัยเลย ! ”
ลี่เฟิงที่ เฝ้าดูทุกอย่างที่เกิดขึ้น พ่นลมออกทางจมูกในใจ หัวเราะไปเถอะ อีกไม่นานเจ้าก็จะต้องร้องไห้แล้ว !
ทุกๆคนโยนเต๋าออกไปแล้ว เว้นแต่จวินเซี่ย และผู้ที่นำอยู่ตอนนี้คือ เมิงไฮ่โจวที่เต๋าลูกที่หนึ่งหกแต้มและ อีกสองลูกลูกละห้าแต้ม รวมเป็น สิบหกแต้ม ซึ่งเป็นแต้มที่ค่อนข้างสูง ! หากต้องการที่จะล้มเขา ต้องมีอย่างน้อย สิบเจ็ดหรือสิบแปดแต้มเท่านั้น
ลี่เฟงแสดงความมีชัยออกมาทางสีหน้า ตราบใดที่เมิงไฮ่โจวเป็นเจ้ามือ ดังนั้นโอกาสที่จะคว้าตัวจวินโม่เซี่ยไว้จะเป็นที่แน่ใจได้ พวกเขาจะทำให้มั่นใจว่า จวินโม่เวี่ยจะแพ้จนถึงจุดที่ไม่มีกางเกงใส่ ! ครั้งหนึ่งเขาเคยแพ้จนเกือบจะบ้า เมื่อนั้นแผนก็จะดำเนินไปอย่างราบรื่น
จวินเซี่นรวมลูกเต๋าสามลูกมาใว้ในมือ ในขณะที่ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ในหัวใจเขานั้นทุกข์ทรมาณ ไม่เพียงแต่พวกเขาใส่อะไรบางอย่างไปในชาเท่านั้น หากแต่ทำอะไรบางอย่างกับลูกเต๋านี่ด้วย !
มันมีบางอย่างผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด สมดุลและการสัมผัสมันผิดธรรมดาไปอย่างมาก
สารที่ใช้กรอกเข้าไปมิใช่ตะกั่วอย่างแน่นอน เพราะว่าด้านนึงของลูกเต๋าหนักกว่าอีกด้าน แม้ว่าลูกเต๋าจะมีน้ำหนักที่เหมือนกันอย่างชัดเจน แต่สารนั้นมีสามารถเคลื่อนที่ได้ราวกับว่าเป็นปรอท และมีแค่ผู้ที่เคยชินกับลูกเต๋านี้เท่านั้นที่จะสามารถกำหนดผลลัพธ์ที่ตนต้องการได้ หากแต่ผู้คนโดยทั่วไปก็รู้ได้ว่านี่คือการโกง แต่ก็ยังคงไม่ทำอะไร จวินเซี่ย ในเงื้อมมือผู้อื่น …..
จวินเซี่ยถอนหายใจ เขาหมุนข้อมือเพื่อทอยลูกเต๋าที่อยู่ในถ้วย ทำให้มีเสียงของการกระทบกันดังออกมา และในเวลาเดียวกัน มือขวาของจวินเซี่ยที่อยู่บนโต๊ะก็ปลดปล่อนเส้นใยของปราณออกมามันเรียวราวกับเข็ม โดยที่เส้นสายนั้นยืดเข้าไปที่ถ้วยลูกเต๋าอย่างลับๆโดยมิมีผู้ใดสังเกตได้ ..
พวกเขากลั้นหายใจ ในระหว่างที่เพ่งมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
ลูกเต๋าทั้งสองหมุนลงเล็กน้อยก่อนที่มันจะหยุดลง
“ นี่ … เป็นไปได้อย่างไร ? ”
ลี่เจินร้องออกมาในขณะที่เพ่งมองไปด้วยสีหน้าที่หดหู่
กลุ่มของเมิงไฮ่โจวถอนหายในออกมาด้วยความผิดหวัง ทางหยวนเป็นเพียงผู้เดียวที่โห่ร้อง หัวเราะ และเต้นอย่างมีความสุข
เต๋าหกแต้มสองลูก และห้าแต้มหนึ่งลูก ! แต้มสูงกว่าเมิงไฮ่โจวเพียงแต้มเดียวเท่านั้น
ความหวังของกลุ่มของ เมิงไฮ่โจวถึงกับต้องแตกสลาย และทำได้แค่มองไปยังจวินโม่เซี่ยด้วยสายตาที่ตกตะลึง ไอโง่จวินโม่เซี่ยนี่วันนี้มันต้องมี ประกายของโชคลาภอยู่แน่ๆ !
จวินเซี่ยร้องออกมาด้วยความยินดี
“ ฮ่าฮ่า แม่นางตู่กูช่างเป็นผู้นำโชคมาให้ข้าจริงๆ ท่านมีความเมตตาแก่ข้าด้วยความรุ่งโรจน์ สวรรค์ช่างบรรดาลโชคให้แก่ผู้ที่ซื่อตรงจริงๆ! วันนี้พี่จะเริ่มสังหารหมู่แล้วนะจ๊ะ ! ”
จากนั้นเขาก็คว้าถ้วยลูกเต๋าขึ้นมาบนมือและเขย่ามันในระหว่างที่กำลังปลุกเร้า
“ วางเดิมพันเจ้าซะ วางเดิมพันของเจ้าสิ รีบวางเดิมพันซี่ ! ”
สีหน้าของเขาปรากฏถึงความเร่าร้อนใจ
“ พา ! ”
จวินเซี่ยกระแทกถ้วยลูกเต๋าลงกับโต๊ะดัง ปัง !
ทันทีที่เขาปล่อยมือออกไป อีกมือหนึ่งก็วางลงบนโต๊ะอย่างนุ่มนวล ดูเหมือนว่าสีหน้าของเขาจะเคร่งเครียด แต่พลังภายในของเขานั้นได้เข้าไปยังถ้วยลูกเต๋าและพร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้ว !
Translate by iHaveNoName