I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Otherworldly Evil Monarch ตอนที่ 18 ชนะเงินรางวัล

| Otherworldly Evil Monarch | 819 | 2336 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ลี่เฟิง หยุดพักและสอดส่ายสายตามองหาเมิงไฮ่โจว ท่ามกลางพวกเขาทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ เมิงไฮ่โจวนั้นเป็นผู้ที่ช่ำชองในการพนันที่สุด ความสามารถในการฟังเสียงการเคลื่อนไหวของลูกเต๋าสูงส่งเป็นพิเศษ โดยเฉพาะช่วงเวลาที่ลูกเต๋าเหลือเพียงหนึ่งลูกเขาจะเตรียมตัว และทุกๆคนในที่นี้เตรียมพร้อมที่จะปล้นทุกสิ่งอย่างที่จวินโม่เซี่ยมี

เมิงไฮ่โจวขยิบตา เขาพูดอย่างมั่นใจ

“ สูง ! ”

เขากำตั๋วเงินห้าหมื่นและวางไปที่ตำแหน่งสูง ลี่เฟิงก็ตามไป สีหน้าของพวกเขาเผยให้เห็นถึงความตื่นเต้นในระหว่างที่เฝ้ารอสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

เมื่อทางหยวนมองดูสิ่งเหล่านี้เขาถึงกับรู้สึกตกตะลึง เขารู้ว่าจวินเซี่ยเอามาแค่ห้าหมื่นเหลียงเงิน หากเขาแพ้ในรอบนี้เขาจะเสียงเงินทั้งหมดไปและมีไม่เพียงพอที่จะจ่ายให้กับทุกคน ซึ่งมันเลวร้ายมาก !

จวินเซี่ยใช้พลังภายในเคลื่อนลูกเต๋าอย่างเงียบๆ และเขาตะโกนออกไปอย่างผ่อนคลาย

“ ผู้วางเดิมพันทั้งหมดตัดสินใจแล้ว ! ข้าจะเปิดมันละนะ ”

เมื่อเขาเปิดฝาถ้วยออก มันเผยให้เห็นลูกเต๋าสองแต้มหนึ่งลูก และหนึ่งแต้มสองลูก รวมกันเป็นสี่แต้ม … ต่ำจ่ะ !

เมิงไฮ่โจวถึงกับลำใส้บิดเบี้ยวกลายเป็นสีเขียว ! มันเป็นไปได้อย่างไรกัน ? เขามั่นใจว่าผลรวมของลูกเต๋าที่เขาได้ยินนั้น มันจะต้องเป็น หกแต้มสิ โอกาสที่ผลรวมทั้งหมดจะออกเป็นแต้มสูงมีถึงเก้าสิบเปอร์เซ็น หากแต่แต้มที่ออกมานั้นไม่มีเต๋าสักลูกที่เป็นหกแต้ม นี่เขาผิดพลาดและได้ยินผิดจากหกเป็นหนึ่งหรือ ?

โดยที่ไม่มีความถ่อมตัวใดๆ จวินเซี่ยรวบตั๋วเงินทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าเขามา และเขาก็มอบสิบเหลียงเงินแก่แม่นางตู่กู ก่อนที่จะเพิ่มให้อีกหนึ่งพันเหลียง

“ แม่นางตู่กู ยินดีด้วย ! เพื่อตอบแทนความโชคดีของท่าน โปรดรับ หนึ่งพันเหลียงเงินนี่เพื่อเป็นสินน้ำใจเถิด ! ”

ตู่กูเซี่ยวอี้ ใช้มือน้อยๆของนางรับตั๋วเงินมา นางหลี่ตาอันบ้องแบ๊วของนางลงเป็นเส้นเล็กๆ พร้อมด้วยใบหน้าที่เปรี่ยมสุข(*กระดกลิ้นเพื่อจริต) นางตบไหล่จวินเซี่ยเบาๆอย่างตรงไปตรงมา

“ ดีล่ะ ! จวินน้อย รอบหน้าข้าจะพนันเจ้าอีก ! โดยใช้เงินพันเหลียงนี่วางเดิมพัน ! ”

นางได้ลืมว่าคนผู้นี้คือบุคคลที่นางเกลียดมากที่สุดไปเรียบร้อยแล้ว ไอ้คนลามกที่สุดคนนี้ ….

ลี่เฟิงยิ้มแห้งออกมา

“ โชคของนายน้อยสามช่างดีเสียจริงๆ แค่เริ่มเกมส์ก็ชนะแล้ว ”

แม้ว่าเขาจะมองเมิงไฮ่โจวอย่างตำหนิ สีหน้าของเมิงไฮ่โจวมืดลงในระหว่างที่เขาพยักหน้า เขาไม่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้น !

จวินเซี่ยได้รับยาเข้าไปแล้ว และในขณะที่เขาคุ้นเคยกับลูกเต๋านี่เป็นอย่างดี ลูกเต๋า ‘หยกเหลว’ อาจจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ? ในความเป็นจริง ความสามารถในการฟังเสียงการเคลื่อนที่ของลูกเต๋าของเขานั้นบรรลุไปถึงขั้นสูงแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะผิดพลาด นี่เป็นครั้งแรก ทั้งหมดที่เขาต้องการ คือชนะในเกมส์ถัดไป เขายังพอมีเวลา และเงิน …

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ จวินเซี่ยยังคงชนะในเกมส์ต่อๆไปอย่างง่ายดาย เขาชนะ อีกครั้งและอีกครั้ง ตั๋วเงินเหลียงของเขากองสูงขึ้นราวกับว่ามันมารวมหัวกัน รวมทั้งหมดมีตั๋วเงินถึงสามล้านเหลียง ! ตู่กูเซียวอี้ที่วางเดิมพันที่เขาก็ชนะจนได้ตั๋วเงินถึงสองหมื่นเหลียงเงิน ลี่เมิง และพี่น้องเมิงก็ถึงกับหน้าซีด

“ เจ้า เจ้า เจ้า … เจ้ามันไว้ใจไม่ได้ ! เจ้าขี้โกง ! ”

ลี่เจินกระโดดขึ้นด้วยสีหน้าอันแดงก่ำ เดิมพันของเขานั้นสูงสุด และตอนนี้ตั๋วเงินเจ็ดแสนเหลียงของเขาได้ลดลงจนเกือบหมด เขาชี้ไปยังจวินเซี่ย ด้วยใบหน้าที่โกรธจัด

มิใช่เพียงแค่เขา หากแต่เมิงไฮ่โจวก็เริ่มกังขามากขึ้น เหตุใดเขาถึงทำนายผิดครั้งแล้วครั้งเล่า ? จวินเซี่ยในสายตาของอีกฝ่ายนั้นเริ่มน่าสงสัยมากขึ้น เหตุใดเขาถึงชนะครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับเทพแห่งความมั่งคั่งสิงสู่อยู่ในตัวเขา ? หากเกิดขึ้นติดต่อกัน หนึ่งหรือสองครั้ง ก็อาจจะเป็นไปได้ แต่มันติดต่อกันทุกครั้งเช่นนี้มันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี !

“ หากเจ้าไม่มีเงินแล้ว ก็ไปซะ ! หากเจ้ารับไม่ได้ที่จะเสียก็ไม่ต้องมาเล่น ! ”

จวินเซี่ยไม่แม้แต่จะมองไปที่ลี่เจินเลย เขาพูดอย่างดูถูกในระหว่างที่เอาจมูกชี้ขึ้นฟ้า

“ หากจะจับขโมย จะต้องจับที่ของที่ถูกขโมย หากจับคู่หูที่โกง จะต้องจับคนสองคน เจ้าเห็นการโกงของข้าหรือ ? แม่นางตู่กู ท่านมีความชำนาญ เจ้าเห็นข้าได้ทำอะไรหรือไม่ ? ”

ลี่เจินเพ่งมองไปที่เขาอย่างชั่วร้าย แม้ว่าเขาต้องการที่จะกลืนกินจวินโม่เซี่ยเข้าไปทั้งหมด แต่เมื่อจวินเซี่ยดึงแม่นางตู่กูเข้ามาด้วย พวกเขาก็จะเป็นฝ่ายผิด เพราะพวกเขานั้นเกรงกลัวอิทธิพลของตระกูลนาง

ตู่กูเซี่ยวอี้ไม่รู้ว่าอะไรคือข้อกำหนดและไม่มันใจว่านางเป็นอะไรที่จวินเซี่ยเรียกว่า ผู้ช่ำชอง อย่างไรก็ตาม นางก็ยังคงชนะอย่างต่อเนื่องในขณะที่นางวางเดิมพันไว้ที่จวินโม่เซี่ย และชนะไปถึงสองหมื่นเหลียงเงิน นางมีความสุขมาก นางก็ไม่สามารถที่จะบอกได้ แต่ก็ตอบไปแบบส่งๆ

“ งี่เง่าอะไรกัน เมื่อเจ้าชนะ เจ้าจะหัวเราะและบังคับให้พวกเขาขอความช่วยเหลือ หากแต่เจ้าแพ้เจ้าก็จะกล่าวหาผู้คนเหล่านั้นว่าโกง เจ้าเป็นคนจากตระกูล ลี่ เจ้ากล้าที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไรกัน ! ครั้งนี้ข้าอยู่ข้างจวินโม่เซี่ย เขาทอยลูกเต๋าตามกปกติ แล้วเขาจะไม่ซื่อสัตย์กับพวกเจ้าได้อย่างไร ? เขาโกงพวกเจ้ายังไง ? ”

“ ใคร … โดนบังคับให้ไปขอความช่วยเหลือ ? ”

ลี่เจินถามในขณะที่เขาขาดสติ

“ เขา ”

ตู่กูเซี่ยวอี้ ชี้ไปที่ทางหยวน

“ เขาไปพาจวินโม่เซี่ยมาที่นี่ มันจะแปลกไปน่ะ ถ้าเขาไม่ถูกเรียกมาให้ช่วย ! อีกอย่าง มีการพนันมากมายที่นี่ นั่นก็หมายความได้อย่างเดียวว่า เขาเสียทุกอย่างให้กับคนของเจ้า ! เขาจะไม่เลือกวางเดิมพัน หากเขาไม่มีเงินเพื่อเดิมพัน ! เจ้าคิดว่า แม่นางผู้นี้โง่หรือ ? ”

ทุกคนถึงกับตกตะลึง พวกเขาไม่คาดหวังว่า คนใจร้อนอย่างนั้นจะมีไหวพริบขนาดนี้

ณ.ที่พักของมหาอุปราชย์

“ ข้ามารายงานว่า จวินโม่เซี่ยได้เข้าไปยังหอทองพันชั่งแล้ว แต่เขาได้พาแม่นาง ตู่กูเซี่ยวอี้แห้งตระกูลตู่กูเข้าไปด้วย ”

องครักษ์รายงาน

“ตู่กูเซี่ยวอี้ ? เหตุใดนางถึงเข้าไปยังหอทองพันช่างกัน ? ”

ลี่โหยวหลานขมวดคิ้ว

“ มันค่อนข้างเป็นเรื่องบังเอิญ พวกเขาเจอกันที่ถนน และแม่นางตู่กูเซี่ยวอี้คงจะรำคาญจวินโม่เซี่ยเล็กน้อย สุดท้าย นางก็บังคับให้จวินโม่เซี่ยพานางไปหอทองพันช่างด้วย ”

องครักษ์ที่เฝ้ามองทุกอย่างอยู่ในความมืด และเห็นเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น

“ หากแต่มันเป็นสิ่งที่บังเอิญ แต่การเปลี่ยนแปลงได้เกิดขึ้นแล้ว จวินโม่เซี่ย ! โชคของเจ้าลูกนอกสมรสนี่ช่างดีจริงๆ ”

ลี่โหยวหลานสูดหายใจเข้าและยิ้ม

“ หากเป็นเช่นนี้ เจ้าห้องรีบไปแจ้งให้ ลี่เฟิง ลี่เจิน และเมิงไฮ่โจวล้มเลิกแผนการในวันนี้โดยเร็ว บอกพวกเขาให้หาข้ออ้างเพื่อออกไป แม้ว่าพวกเขาจะเสียเงินไปบ้างในการนี้ พวกเขาต้องกำหนดนัดหมายอีกครั้งกับจวินโม่เซี่ยด้วย ไป ! ”

“ ขอรับ ! ”

องครักษณ์เรียบมุ่งหน้าออกไปอย่างร่วดเร็วหลังจากที่ตอบรับ

“ ดีมาก ! เจ้าตัดสินใจได้อย่างทันท่วงที ช่างเฉียบขาดจริงๆ ”

ลี่ชางหัวเราะเบาๆ

“ หากจวินโม่เซี่ยตกหลุมพรางในขณะที่ตู่กูเซี่ยวอี้อยู่ด้วย นางจะต้องแพร่งพรายออกไปอย่างแน่นอนเมื่อนางกลับบ้าน พวกหัวโบราณพวกนั่นจะต้องคิดถึงมันแน่นอน การแหวกหญ้าให้งูตื่น มิใช่ผลลัพทธ์ที่ดี เลือกได้ถูกต้องแล้ว ! แม้จะเสียเงินให้เขาไปบ้างก็มิใช่เรื่องใหญ่อะไร มันจะเป็นการเพิ่มความกล้าได้กล้าเสียให้กับเขา และทำให้แผนการต่อไปง่ายขึ้น ”

ลี่โย่วหลานยิ้มอย่างเป็นกลาง แล้วสมองเขาก็คิดไป หากจวินโม่เซี่ยเจตนาจะนำแม่นางตูกูไปด้วย ! ถ้าจะคิดอย่างนั้น มังคงจะน่าขันนัก เจ้าจวินโม่เซี่ยโง่นั่น จะมีสมองที่เฉียบแหลมอย่างนั้นเชียวรึ ?

ดูเหมือนว่าเจ้าลูกนอกสมรสนั่นจะมีโชคที่ดีจริงๆ !

ในตอนนี้ ลี่โหยวหลานยังคงไม่รู้ว่ามันสายไปเสียแล้ว !

เสียไปเพียงเล็กน้อยมันไม่มากพอที่จะใช้แก้ปัญหา !

ณ. หอทองพันชั่ง

จากการคัดค้านของพวกเขา กฏของการเดิมพันก็ได้เปลี่ยนไปถึงสามครั้ง จวินเซี่ยตะโกนออกมาอย่างหยิ่งทะนง เป็นเหตุให้ชายเสเพลทั้งหกนั้นอารมณ์คุกรุ่นถึงขั้นมีควันโพยพุ่งออกมา เขายิงคำพูดออกมาราวกับพ่นพิษและแน่นอนเขายังคงชนะ เขาลากพวกนั้นไปจนถึงจุดที่ ปากของพวกเขาเริ่มจะโค้งงอ ดวงตากระตุก และกระเป๋าตังว่างเปล่า !

จวินเซี่ยรู้สึกมีชัยและหัวเราะอย่างมีความสุข ตู่กูเซี่ยวอี้นั้นง่วนอยู่กับการหารส่วนแบ่งที่พวกเขาแย่งมาได้ เมื่อมองไปที่กองของตั๋วเงิน เหล่าผู้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามนั้น ก็ทำได้เพียงแค่นั่งเพ่งมองไปอย่างโง่งม เมื่อพวกเขาเห็นจวินโม่เซี่ยนับตั๋งเงินเหล่านั้นทีละใบ มันทำให้พวกเขาเจ็บปวดจากความโมโห

นั่นมันของพวกเรา !

ในขณะที่จวินเซี่ยไม่ได้จ่ายค่าตอบแทนอย่างเหมาะสม แม่นางตู่กูก็หมุนตาไปรอบๆ นางเอื้อมมือไปคว้าเอาตั๋วเงินมาหนึ่งกำมือ ทั้งหมดนั้นคงจะมีสักแสนเหลียงเงินเป็นอย่างน้อย นางยัดมันเข้าไปในเต้านมอันเต่งตึงสวยงามของนาง อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าแล่ป นางงึมงัมและพูด

“ จวินโม่เซี่ย ชัยชนะของเจ้าใครตั้งนี้ เพราะมีข้าอยู่ เพื่อเพิ่มโชคให้เจ้า ข้าจะขอมันเพิ่มน่ะ เจ้าคงไม่ว่าอะไรหรอกใช่ไหม ? ”

เจ้าเอายัดไปในนมของเจ้าแล้ว ถ้าข้าพยายามจะเอาคืน ข้าจะไม่ถูกมองเป็นพวก วิตถารหรอกหรือ ? เขาจับจมูก ยิ้มเล็กน้อย

“ แน่นอนข้าไม่ว่าอะไร ! ข้าจะสนทำไม ? ถ้ามันไม่ใช่เพราะโชคของแม่นางตู่กู ข้าจะชนะมากมายขนาดนี้ได้เยี่ยงไร ? มันก็ไม่แปลกที่เจ้าจะเอาไปเพิ่ม ”

แววตาของตูกูเซี่ยวอี้เปล่งประกาย นางโชว์ฟันกระต่ายของนางและพูด

“ ถ้าอย่างนั้น …. ข้าเอาอีกได้ไหม ? ”

จวินเซี่ยตกตะลึง เขาเหล่ตามองนาง

“ ยัยป้า เจ้าได้รางวัลของเจ้าไปแล้วน่ะ อีกทั้งเจ้ายังได้รับสินน้ำใจจากข้า ในฐานะมนุษย์ เราควรจะมียางอายบ้างน่ะ ! ”

“ คิคิ … ข้าล้อเจ้าเล่นหน่ะ นี่มันแค่เงินเพียงเล็กน้อย ดูหน้าที่แสนตระหนี่ของเจ้าสิ ! ”

ตู่กูเซี่ยวอี้ตะโกนออกมาอย่างมีความสุข รู้สึกว่าที่นางตัดสินใจออกมาในวันนี้ถูกต้องแล้ว นางไม่ได้แค่ได้รับประสบการณ์เรื่องการพนัน หากแต่นางยังได้กำไรอย่างมหาศาลอีกด้วย ! รวมๆจากที่นางชนะและนางหยิบมาเมื่อครู่ ก็ราวๆสองแสนเหลียงเงิน ! นี่น่าสนุกชะมัด !

เงินเพียงเล็กน้อยหรือ ? เจ้าคิดว่าเงินหนึ่งแสนเหลียงนี่เล็กน้อยหรือ ? เจ้าอ้วนที่อยู่ด้านนอกนั้นก็รู้สึกอยากที่จะได้รับส่วนแบ่งเหมือนกัน แต่เขาไม่มีความกล้ามากพอและทำได้แค่มองจวินเซี่ยอย่างสิ้นหวัง แต่จวินเซี่ยก็ไม่สนใจที่จะมองไปที่เขา ทำให้ ทางหยวนก็รู้สึกสิ้นหวังในทันที

ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ยังเป็นชาย ข้าคงไม่สามารถที่จะหยิบเงินมาให้ตัวเองเหมือนกับแม่นางผู้นั้นหรอก อ่าาห์ ! เหตุใดข้าถึงไม่เป็นผู้หญิงน่ะ !

หัวใจของจวินเซี่ยรู้สึกเหมือนโดนบีบรัด เจ้าอ้วนสี่ร้อยจิน เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำเป็นทุกข์ระทมอย่างที่น้องสาวบุญธรรมทำได้หรือ ? มันดูราวกับวางน้ำเต้าขนาดใหญ่ไว้บนหัวหมู ความจริงแล้วข้าอยากให้เงินเจ้าสักเล็กน้อยน่ะ

แต่พอข้าได้เห็นหน้าเจ้าแล้ว … ลืมเรื่องนั้นซะเถอะ !

Translate by iHaveNoName

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments