ตอนที่แล้วตอนต่อไป
“ หากแม้ชินฮูวไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือไม่ใช่ ที่เจ้าทำดีที่สุดแล้วที่จะช่วยแก้ปัญหานี้ ? คิดดูว่าเจ้าสำนักผิดและพยายามช่วยเหลือมากเพียงใด ข้าเชื่อว่าท่านปู่ของเจ้าคงจะไม่โหดร้ายกับเจ้า นอกจากนี้ ทั้งหมดที่เจ้าต้องทำคือ ยืนยันว่าชินฮูวนั้นน่าสงสัยมาก ด้วยสถานะปัจจุบันของท่านปู่เจ้า แน่ชัดว่าเขาคงจะไม่ยุติในการสืบหาความจริงในเรื่องนี้ เมื่อมันเกิดขึ้น ก็ไม่สำคัญว่าชินฮูวจะมีส่วนเกี่ยวข้องหรือไม่ ในเวลาเดียวกัน เจ้าก็มีส่วนช่วยให้คนธรรมดาไม่ต้องพบเจอกับเรื่องเลวร้าย หากคิดอย่างนี้ เหตุใดเจ้าถึงไม่ทำมัน ? ”
ลึกเข้าไปข้างใน …
“ มันก็จริงของเจ้า ท่านปู่ข้าให้คุณค่ากับสิ่งนั้นอย่างมาก ตราบใดที่เขาพบร่องรอย เขาจะระดมพลได้ในทันที !”
ถังหยวนคิดเสียงดัง
“ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้จะต้องจบลงอย่างถูกต้อง มิฉนั้นในวันข้างหน้าข้าจะต้องเจอกับความทรมาณอย่างที่สุด ดีละ ! ข้าจะทำตามแผนการของเจ้า ! ”
ยิ่งเขาใครครวญถึงมันเท่าใหร่ เขาก็ยิ่งเชื่อว่านี่เป็นแผนการที่ยอดเยี่ยม ถังหยวนเริ่มใจร้อนและพูด
“ นายน้อยสาม จะเป็นไรไหมหากข้าจะให้คนของข้าไปส่งเจ้าที่เทศกลาสำราญแดง แล้วเจ้าก็สามารถมีความสุขกับความสงบที่นั่นได้ ข้าต้องการที่จะรีบกลับไปเพื่อรายงานให้ท่านปู่ หาไม่แล้ว หากท่านปู่ข้าพบว่าข้าไปเข้าซ่องหลังจากที่พบเรื่องนี้แทนที่จะไปรายงานเขาก่อน สถานการของข้าก็คงจะเลวร้ายกว่านี้ ”
“ มันย่อมไม่เหมาะสม เมื่อเจ้ามีสิ่งที่จะต้องไปทำ แล้วข้าจะมีอารมณ์ไปซ่องได้อย่างไรกัน ? ข้าคงจะไปเดินเล่น ”
จวินเซี่ยหัวเราะ
“ ถังอ้วน ยินดีกับเจ้าด้วย ! เจ้ากำลังจะได้รับอิสระ ”
ถังหยวนยิ้มกว้าง ราวกับพบทางสว่าง
“ ข้าขอบคุณท่านมากที่ชี้แนะ ”
หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว ถังหยวนจึงให้คนพาเขากลับ จวินเซี่ยลงจากรถม้าและพวกเขาทั้งสองก็แยกทางกัน ขณะที่เฝ้ามองรถม้าของถังหยวนเคลื่อนไป จวินเซี่ยเผยรอยยิ้มออกมา
หากสกุลถังกระทำการใด เขาควรจะทำอะไรต่อไป ? แกนเชวียนยังคงอยู่ในกำมือเขา และเขายังไม่รู้แน่ชัดว่าจะใช้มันให้เป็นประโยชน์อย่างไร เขาจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ?
หรือข้าควรจะกระจ่ายข้าวของสิ่งนี้ออกไปยังยอดฝีมือระดับสูงในอณาจักรเทียนเชียง ? ในโลกอันใหญ่โตนี้ คงจะมีคนที่มีฝีมือ และน่าจะรู้ในสิ่งที่ข้องต้องการ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้จะต้องถูกปิดบังไว้จาก ท่าปู่และน้าสาม ด้วยความเที่ยงธรรมและซื่อสัตย์ของท่านปู่ ความตรงไปตรงมาของท่านน้าสาม พวกเขาคงจะคืนมันแก่สกุลถังเป็นแน่ อีกทั้ง หากเกิดหลุดปากอะไรไป ปัญหาที่จะตามมาคงจะใหญ่โต มันคงจะดีกับข้า หากจะบอกพวกเขาหลังจากที่ได้ใช้แกนเชวียนไปแล้ว ถูกแล้วหล่ะ ข้าจะจบมัน… ทางนั้นข้าจะ เดินหน้าไปอย่างเงียบๆ !
พลังลึกลับที่จวินเซี่ยได้มาจากการฝึก เคล็ดปลดผนึกชะตาสวรรค์ และมันแตกต่างไปจากการฝึกฝนปราณเชวียน จวิเนวี่ยเชื่อว่า แกนเชวียนไม่สามารถใช้ได้กับเขา
อย่างไรก็ตาม แม้แกนเชวียนไม่สามารถใช้ได้กับเขาในการฝึกเคล็ดปลดผนึกชะตาสวรรค์ มันก็ยังช่วยอย่างอื่นเขาได้ น่าเสียดาย ผู้ไร้ประสบการณ์ผู้นี้ยังคงคิดไม่ออก …
อีกทั้ง เขายังคงควรจะไปงานเทสการนักปราชญ์วันพรุ่งนี้หรือไม่ ?
เขาครุ่นคิดขณะที่เดินไปต่อไปเรื่อยๆ หลังจากที่เดินไปไม่รู้ไกลเท่าใหร่ สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจ สัมผัสไปยังมีดบินรอบตัวเขา ถอนหายใจ หลังจากที่เผชิญกับเหตุบังเอิญครั้งก่อน มีดบินที่เขาทำไม่สามารถที่จะต่อกรกับ ยอดฝีมือปราญเชวียนในโลกนี้ได้ แม้ฝ่ายตรงข้ามจะเป็นเพียงแค่ผู้ฝึกเชวียนเงิน มีดบินของเขาก็ถึงกับหักและบิดงอ ! จะเกิดอะไรขึ้นหากอีกฝ่ายอยู่ในขั้นเชวียนทอง เชวียนหยก ? เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้แล้ว จวินเซี่ยถึงกับเหงื่อตก สิ่งหนึ่งที่เขาคิดได้คือคุณภาพของเหล็กในตอนนี้ มีดบินของเขาไม่สามารถให้ผลที่น่าพอใจในการต่อกรกับผู้มีฝีมือระดับสูง ! สุดท้าย มันก็ยังไม่มีความสามารถในการสร้างบาดแผลที่รุนแรงได้
เมื่อความแข็งแกร่งของจวินเซี่ยในตอนนี้ยังไม่ได้อยู่ในขั้นสูง สิ่งแรกเขาจะต้องสร้างอาวุธเพื่อป้องกันตัวเอง และอย่างน้อยที่สุด อาวุธปาของเขาก็จะต้องสามารถทะลวงร่างของผู้ฝึกเชวียนหยกได้ นี่คือสิ่งที่จวินเซี่ยต้องการอย่างน้อยที่สุด ! อย่างไรก็ตาม เหล็กธรรมดาก็ไม่สามารถใช้ได้แล้ว
จวินเซี่ยเดินก้มหัวขณะที่เขามุ่งหน้าไปยัง ร้านศาตราเทพเจ้า เพื่อที่จะหาวัตถุดิบขั้นสูงเพื่อเอามาใช่ทำมีดบินขิงเขา ร้านศาตราเทพเจ้า อาจเป็นเพียงร้านเดียวในอาณาจักรเทียนเชียง ที่สามารถหามันได้ จากการคำนวนของจวินเซี่ย วัตถุดิบที่สามารถใช้ได้ดีที่สุดคือ โลหะลึกลับ เหล็กเย็นก็สามารถจะพอทดแทนกันได้ หากไม่มีเลย เขาคนจะต้องหันไปพึ่งเหล็กชั้นดี
หลังจากที่แบกทางกับจวินเซี่ย นายน้อยอาวุโสถัง ถังหยวนก็มุ่งหน้ากลับบ้านอย่างกระตือรือล้น เมื่อเขามาถึงบ้าน เขาก็ขอเข้าพบท่านปู่โดยทันที
สำหรับไม่กี่วันก่อนหน้านั้น ปู่ถังมีความรู้สึกได้ว่ามีอารมณ์ค่อนข้างรุนแรง รวมไปถึงความภูมิใจและความสุขของเขา แกนเชวียนถูกขโมยไป ซึ่งไม่มีข่าวหรือเบาะแสใดๆเลย ซึ่งมันทำให้เขาโกรธแค้นอย่างมาก ในหัวของเขาก็จะคิดกลับไปถึงถังหยวน ว่าหากไอชั่วนี่ไม่ไปมีเรื่องกับนักพนัน เรื่องนี่ก็คงจะไม่เกิดขึ้น ยิ่งเขาคิดมากเท่าใหร่ ความโกรธของเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น สุดท้ายเขาก็สั่งให้คนรับใช้ไปเรียกตัวถังหยวนมาเพื่อให้เขาระบาอารมณ์ได้
เมื่อเขาสั่งออกไป ทันใดนั้นคนรับใช้ก็เข้ามาเพื่อรายงานว่า นายน้อยอวุโสถังได้มารออยู่แล้ว เขาประหลาดใจมาก เมินเฉยต่อสถานะการปัจจุบัน การพบกับเจ้าชั่วครั้งนี้มิใช่วันที่ปกติ วันนี้ ถังหยวนควรจะเก็บตัวที่สุดให้มากที่สุดท และตอนนี้เขากลับกล้าที่จะมาอยู่ตรงหน้าเขาได้อย่างไรกัน ? หรือเพราะเขาโดนด่าจนเป็นบ้าไปแล้ว ?
“ พาเข้ามา ! ”
หลังจากที่คิดเล็กน้อย
“ เอาลูกคิดเหล็กเข้ามาด้วย ! ”
หลังจากที่เขาเข้ามา สิ่งแรกที่ถังหยวนเห็นคือลูกคิดเหล็ก ทำให้สีหน้าของเขาขื่นขมลง
“ ครั้งนี้มีปัญหาอะไรอีก ? ”
ปู่ถังที่กำลักโกรธมาก ! ขณะที่เขาถาม คางของเขาชี้ไปทางลูกคิดเหล็ก เพื่อบอกให้ถังหยวนคุกเข่าลงไปบนนั้นก่อนที่จะพูดอะไร เขาจะไม่เข้าใจหลานชายของเขาได้อย่างไรกัน ? เหตุผลเดียวที่ถังหยวนต้องการเข้าพบเขา คงจะเป็นเรื่องของปัญหาที่เขาแก้ไม่ได้ ! หากไม่ใช่เรื่องนี้ ถังหยวนก็คงจะไม่มีหน้ามาหาเขา !
ใบหน้าของถังหยวนเต็มไปด้วยความขื่นขมขณะที่เขาคุกเข่าลงไป พุงของเขาไหลลงไปบนพื้น ทำให้เกิดเสียงที่สามารถได้ยินได้
“ เกิดอะไรขึ้น ? ”
เมื่อมองไปยังพุงของหลานชายที่ไหลลงไปยังพื้น เขาพบว่าตัวเองไม่สามาาถที่จะโกรธได้
“ มันทำให้เจ้าเจ็บปวดจนน้ำหนักลดงั้นหรือ ? หรือเจ้าไม่ต้องการที่จะเป็นหมูแล้ว ? ”
เดิมทีแล้วถังหยวนนั้นกระตือรือล้นคิดจะสร้างผลงาน แต่หลังจากที่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ เขาจึงผิดหวัง เมื่อมองไปยังพุงของเขา และตอบไปด้วยความจริงใจ
“ มันมิใช่ว่าข้าต้องการที่จะอ้วนแบบนี้ … เมื่อได้รับการดุด่ามากหลายวัน ข้าไม่สามารถที่จะกินอะไรได้เลย แต่ จะดื่มน้ำ … ”
“ มากไปแล้ว ! บอกข้ามาเหตุใดถึงมานี่ ! ”
ปู่ถังรู้สึกโกรธ และตอนนี้ก็รู้สึกเหมือนจะหัวเราะ
“ อย่าพูดไร้สาระ เจ้าทำตัวมีปัญหาอะไรอีกครั้งนี้ ? ”
“ ท่านปู่ ข้า … ”
ถังหยวนเริ่มตื่นเต้น ขณะที่เขาคิดถึงสิ่งที่จวินเซี่ยพูดว่าเขากำลังจะหลุดพ้นจากความทุกยาก เขาไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ยืนขึ้น และไม่สนใจใบหน้าที่โกรธของปู่ถัง
“ ท่านปู่ ข้าคิดว่าข้าอาจจะเจอเบาะแสของผู้ที่ขโมยแกนเชวียนแล้ว ”
“ หือ ? ”
เดิมทีที่ปู่ถังกำลังโมโห และกำลังจะให้ถังหยวนคุกเข่าลงไปอีกครั้ง เริ่มประหลาดใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะที่เขาไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้
“ เร็วเข้า บอกสิ่งที่เจ้ารู้มา ”
“ ตั้งแต่วันที่แกนเชวียนโดนขโมยไป หลานผู้นี้เป็นกังวลตลอกวันคืน สำหรับไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้าทุ่มเทความกังวลให้ทั้งหมด ทั้งสมองและความสามารถให้กับเรื่องนี้ ข้าโยนทั้งหัวใจและจิตวิญญาณให้มัน ขณะที่ข้าปวดหัวที่จะคิดและไตร่ตรองสิ่งที่เกิดขึ้น ข้าใช้ทั้งชีวิตและความพยายามของข้าเพื่อรวบรวมเบอะแสที่ข้าสามาถหาได้ … ”
ถังหยวนแสดงสีหน้าที่จริงใจออกมา ขณะที่คิดว่าเขาจะกลายเป็นคนใหม่และดีกว่า
“ หยุด ! หยุด หยุด หยุด ! ”
ปู่ถังตะโกนออกไปด้วยความโมโห
“ หรือเจ้าอยากที่จะคุกเข่าลงไปก่อนที่จะบอกข้าว่าเกิดอะไรขี้นงั้นหรือ ? ”
เขาชี้ไปยังลูกคิดเหล็ก
ถังหยวนสะดุ้ง
“ วันนนี้ ข้าได้ออกไปหาเบาะแส ที่ หอดื่มด่ำนิรันดร์ ข้าได้พบกับผู้นำสกุลเมืองทางเหนือ ชินฮูว ลูกของชินฮูว ชินเซี่ยวเป้า นั้นโอหังและข่มเหงผู้บริสุทธิ์ เมื่อเห็นอย่างนั้น หลานผู้นี้ก็ช่วยไม่ได้ที่จะโมโห ตามที่ท่านปู่ได้สอนสั่ง หลานผู้นี้ไม่สามารถที่จะทนต่อความระยำนั้นได้ ความโมโหของข้าพุ่งขึ้นสู่สวรรค์ และสายลมกระซิบแก่ข้าขณะที่ข้า เดินหน้าสู้เพื่อความถูกต้อง และช่วยเหลือผู้ที่อ่อนแอ ! เมื่อโชคอยู่ด้านความอยุติธรรม ผู้หนึ่งก็ต้องจับอาวุธขึ้นสู้กับความอยุติธรรมด้วยหัวใจที่กล้าหาญ เพื่อประชาชนและเพื่อประเทศ … เอ่อ หลังจากนั้น หลังจากนั้น ชินฮูวก็ได้นำคนจำนวนมากมาเพื่อเอาเรื่อง ! เมื่อเขารู้ว่าคือข้า เขาจึงตื่นตกใจ ”
ความสามารถในการโอ้อวดของถังหยวนนั้นเป็นสิ่งที่เกินธรรมดา ทุกคำที่เขาพูดไปทำให้เขาเป็นคนดี
“ ไร้สาระ ! ชินฮูวคือใคร ? ถึงกล้าที่จะยุแหย่พวกเรา ? เหตุใดเขาถึงไม่วิตก ? นี่หรือที่เจ้าเรียกว่าเบอะแส ? ”
ปู่ถังพูดเสียดสี เบาะแสไร้สาระอะไรกัน ? และข้าจะฝากความหวังไว้กับคำพูดของหลานที่ใช่ไมได้ … เมื่อได้ยินคำพูดยกย่องตนเองของถังหยวน ใบหน้าของปู่ถังกลายเป็นสีดำและบวมขึ้นด้วยความโกรธ
“ ท่านปู่ หากชินฮูว เสียขวัญในตอนแรก ข้าคงจะเข้าใจ แต่เขามิได้แสดงท่าทีใดๆเลยในตอนแรก มันเกิดขึ้นหลังจากที่ข้าอ้างถึงหัวขโมยที่มีในบ้านของเราและสีหน้าของชินฮูวก็เปลี่ยนไป ราวกับเจอผี ”
ถังหยวนวางท่าเป็นนักสืบขณะที่เขาสรุปอย่างช้าๆ
“ คนนอก รู้เชื่อกันว่า มีเพียงแต่เงินและเครื่องประดับที่ถูกขโมยไป และเป็นเหตุผลที่เราตามหาตัวขโมย ในเหตุการณืนี้ไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับชินฮูวเลย เหตุใดเขาจึงต้องแสดงสีหน้าที่ตกใจ ? หลานผู้นี้เชื่อว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างไม่ชอบมาพากล ! มันอาจจะเป็นไปได้ว่า ชินฮูว คือผู้หนึ่งที่ร่วมกระทำการผลิศีลธรรมนี้ ! ”
Translate by iHaveNoName