ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ อืมม… ”ปู่ถังชำเลืองมอง มีประกายเกิดขึ้นภายในตาของเขา “ พูดต่อไป ”
“ นั่นคือทั้งหมด ” ถังหยวนตอบกลับทันที
“ นั่นคือทั้งหมด?! ไอเศษขี้ ! เจ้ากล้าพูดว่านั่นคือทั้งหมดตอนมาถึงจุดหลักเนี่ยน่ะ ? เจ้าอยากตายงั้นหรือ ? ” ปู่ถังเรื่มโมโหและเตะไปที่ก้นของถังหยวน “ มีเพียงแค่นี้ เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าชินฮูวจากสกุลทางเหนือมีส่วนกับการขโมยนี้ ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? เล่าให้ข้าฟังตั้งแต่เริ่ม ! หากมีอันใดที่ไม่ชัดเจน ข้าจะถลกหนังอ้วนๆของเจ้าซะ ! ”
ถังหยวนเริ่มท้อแท้ เห็นดังนั้น ถังหยวนจึงไม่อาจเสแสร้งได้ เขาจึงรายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปอย่างเชื่อฟัง
ปู่ถังชำเลืองมองขณะที่ฟัง เมื่อได้ยินเรื่องจวินโม่เซี่ยปรักปรัมสกุลทางเมืองเหนือว่ามีการเกี่ยวพันธ์กับการขโมย เขาขัดจังหวะถังหยวนและถาม “ หรือเจ้าลูกเมียน้ำจวินโม่เซี่ยมีเรื่องกับสกุลทางเหมืองเหนือ ? ”
“ หา ? ไม่ ! เป็นไปได้ไง ? จากท่าทางของเขา หากเขามีอะไรไม่พอใจสกุลทางเมืองเหนือ เขาจะบดขยี่สกุลเล็กๆนั้นไปนานแล้ว สกลุทางเหมือเหนือจะอยู่รอดมาได้อย่างไรหากเป็นดังนั้น ? ” ถังหยวนรีบปฏิเสธ
“ ความจริงแล้ว จวินโม่เซี่ย ก็ไม่ควรพยายามใส่ร้ายชิฮูว ด้วยพื้นฐานอำนาจของสกุลจวิน เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องโยนเรื่องนี้มาให้พวกเรา อย่างไรก็ตาม ข้าก็ยังไม่เชื่อจวินโม่เซี่ยในอะไรบางอย่าง หรือจะพูดได้ว่า เขาไม่ควรจะเป็นคนที่จะสามารถคิดแผนการขั้นสูงที่ทำลายผู้อื่นได้ ” ปู่ถังลูบหนวดตัวเอง
“ แต่ … ท่านปู่ แกนเชวียนนั้นสำคัญอย่างมากกับสกุลของเรา ในเวลาแบบนี้ สำหรับพวกเราควรจะเชื่อไว้เป็นดี” เมื่อเห็นว่าแผนการของเขาจะสำเร็จ เขาจึงพูดเพิ่มเข้าไป
“ ถูกต้อง ! ข้าควรจะเชื่อไว้เป็นดี ! นอกจากนี้ มันก็เป็นเพียง กลุ่มโจรใต้ดินเล็กๆ เหตุใดข้าถึงไม่สามารถทำอันใดพวกเขาได้ ? อีกอย่างข้าก็สามารถคิดได้ว่าการกระทำนี้ เป็นการทำเพื่อคนธรรมดา เพื่อกำจัดปิศาจที่ซ่อนตัวอยู่ได้ ! ” ปู่จวินลุกขึ้นอย่างรุนแรง
“ จะบอกว่าสกุลทางเมืองเหนือมีการเชื่อมโยงกับหัวขโมยที่กระทำการโดยผู้เดียวนี้เป็นสิ่งที่แผนการที่เกินจริงเกินไป อย่างไรก็ตาม มีสกุลใหญ่ในเมืองนี้ได้กระทำล้ำเส้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสกุลทางเมืองเหนือนี้ ข้าได้ยินมาว่าพวกมันได้ทำเรื่องชั่วร้ายมากมายมาย รวมไปถึง การสืบถึงเรื่องแกนเชวียนก็ได้กระทำข้ามสกุลพวกนี้ไป เมื่อเป็นดังนั้น ข้าอาจจะต้องไปจับพวกสกุลทางเมืองเหนือมาและไต่ถามพวกมันก่อน ข้าหวังว่า เราจะหาเบอะแสได้จากที่นั่น ” เมื่อปู่ถังคิดถึงเรื่องนี้ แม้จะรู้ว่าเขาไม่สามารถที่จะคาดหวังกับมันได้มาก แต่หากเป็นเพียงความหวังที่ริบหรี่ เขาก็ควรจะไปตรวจสอบมัน
“ ถ่ายทอดคำสั่งข้า ผู้ที่อยู่ในขั้นเชวียนเก้าหรือสูงกว่า ให้มารวมตัวกันทันที เราจะเคลื่อนไหวกันคืนนี้ ! จำไว้ จนกว่าเรื่องนี้จะจบลง อย่าสังหารพวกมันโดยไร้สติ ! ข้าต้องการข้อมูลจากพวกมัน ! ”
“ เข้าใจแล้ว ! ” ถังหยวนดีใจ วิธีของนายน้อยสามจวินนั้นช่างยอดเยี่ยมดีแท้ การปฏิบัติของท่านปู่ต่อเขาเปลี่ยนไปจริงๆ ฮ่าฮ่า …
แผนการจวินเซี่ยนั้น พื้นฐานแล้วเกิดขึ้นมาจกาความไม่พอใจของเขาต่อสกุลทางเมืองเหนือ พวกที่ทำให้ จอมโฉดโกรธนั้นก็ลืมเรื่องการมีชีวิตอยู่ไปได้เลย อย่างไรก็ตาม จวินเซี่ยก็ยังมีเรื่องกังวลถึงผลที่ตามมาของการเคลื่อนไหวในการต่อต้านพวกมันโดยตัวเขาเอง ดังนั้น เขาจึงโยนเรื่องนี้ไปให้ถังหยวน
สำหรับถังหยวน เหตุที่เขขารับบทบาทนี้ไปนั้นเพราะมันทำให้ชีวิตเขาดีขึ้น เขาไม่สารถที่จะทนโดนปฏิบติราวกับคนขี้คลาดในบ้านของเขาได้อีก จากการถูกเหยียดหยามและดุด่าในทุกวัน
สำหรับปู่ถัง ที่เขาตัดสินใจกระทำเรื่องนี้เป็นเพราะเขายังคงหวังว่ามันจะมีการเชื่อมโยงกับแกนเชวียน จากทั้งหมดนี้ การมีความหวังนั้นยังดีหว่าไม่มีหวังเลย นอกจากนี้ เขายังสามารถใช้โอกาศนี้ในการกำจัดกลุ่มที่เป็นอันตรายเพื่อประโยชน์แก่ผู้คนธรรมดา ไม่สำคัญว่าสิ่งนี้จะส่งผลอย่างไร ตราบใดที่เขาสามารถ เปิดเผยอาชญากรรมที่สกุลทางเหมืองเหนือได้กระทำออกมาได้ ชื่อเสียงของสกุลถังก็จะสูงขึ้นไปอีกขั้น ดังนั้น การกระทำของเขาก็เป็นการเพิ่มจำนวนคนที่สนับสนุนพวกเขา
นอกจากนี้ สกุลทางเมืองเหนือก็เป็นสกุลที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาสกุลใหญ่ทั้งหก พวกเขาไม่มีกำลังที่คอยหนุนหลังอยู่ การเคลื่อนไหวเพื่อต่อกรกับพวกเขาจึงเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องคิดให้ถี่ถ้วนนัก ! รวมไปถึง นี่อาจจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีหากมันจะนำพาเบาะแสตรงไปสู่แกนเชวียน
อย่างไรก็ตาม จวินเซี่ย ถังหยวน และปู่จวิน ยังไม่รู้ถึงอะไรบางอย่าง พวกเขาไม่รู้ว่าการกระทำนี้จะกลายเป็นโชคดีครั้งใหญ่ ! นี่เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจจนเกินกว่าจะคาดเดา ! ทุกอย่างจะรวมตัวกันในเย็นวันนี้
สำหรับการเตรียมการของ ลี่โย่วหลานที่ให้ชินฮูวไปสืบเรื่องจวินเซี่ย มันเป็นเพียงแค่การสั่งสอนชินฮูว แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ปู่ถังได้รวบรวมกองกำลังแล้ว …
มันเป็นที่ปรากฏว่าแผนการของลี่โย่วหลานนั้นกำลังจะโดนขัดจังหวะอีกครั้ง โดยไร้ซื่งการเตือนหรือเค้าลางใดๆ แผนการของเขากำลังจะแตกเป็นเสี่ยง ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะ เด็กเสเพลสองคน ผู้หนึ่งซึ่งไม่ต้องการให้ สกลุทางเมืองเหนือมีอยู่ต่อไป ขณะที่อีกคนต้องการจะหนีออกจากสถานะการอันเลวร้ายของเขา เด็กเสเพลที่เห็นแก่ตัวสุดท้ายก็ได้มาขัดขวาง แผนการที่ถูกคิดมาอย่างละเอียดหลายครั้งหลายคราวของลี่โย่วหลาน…
หรือนี่จะเป็นพระประสงค์ของสวรรค์ ?
…
จวินเซี่ยเดินช้าๆไปตามเส้นทาง ร้านศาตราเทพเจ้าตั้งอยู่เบื้องหน้า หน้าร้านนั้นมีรถม้าหรูหราที่มีตรากระบี่ไขว้อยู่ด้านบน !
นี่เป็นตราพิเศษที่มีเพียงแค่ผู้เกี่ยวข้องกับสกุล ตู่กู้วเท่านั้นที่จะมีได้ ! มีบางคนจากสกุลตู่กู้วอยู่ที่นี่ !
จวินเซี่ยตกตะลึง แต่มิได้เอาใจใส่มากนักขณะที่เขาเดินเข้าร้านไปอย่างช้าๆ หากมันเป็นเพียงคนเสเพล จวินโม่เซี่ยนั้น มิกล้าที่จะข้ามเส้นของสมาชิกในสกุลตู่กู้ว แต่ จวินเซี่ยนั้นไม่ ! มีอะไรที่เขาจะต้องเกรงกลัวต่อสกุลตู่กู้ว ?
“ ท่านนายน้อย ท่านกำลังหาอาวุธแบบใดอยู่หรือ ? ” ขณะที่เขาเข้าไปในร้าน ก็มีชายวัยกลางคนเดินออกมา ที่นี่มีนายน้อยจำนวนไม่น้อยในเมืองนี้ที่เหมือนจวินเซี่ย พวกเขาทั้งหมดนั้นเสพติดการมามองหากระบี่ที่งดงาม อย่างไรก็ตาม กระบี่ที่มีของประดับสวยงามเหล่านั้นก็ไม่สามารถนำไปใช้สังหารใครได้จริง แน่นอนว่า อาวุธนั้นถ้าจะเอาไปใช้งานจริงๆไม่ได้แน่
“ ข้ามิได้ต้องการที่จะซื้อาวุธที่ทำเสร็จแล้ว ข้ามาที่นี่เพื่อสอบถาม เจ้ามีเหล็กเย็นขายหรือไม่ ? เรื่องของราคานั้นไม่ใช่ปัญหา ! ” จวินเซี่ยหัวเราะออกมา แสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งและอำนาจ
แววตาของชายผู้นั้นเป็นประกายขณะที่คิดกับตัวเอง ข้าเคยคิดว่าเจ้าเด็กนี้เป็นเพียงพวกเสเพล แต่หรือเขาอาจจะมีฝีมือพอตัว ? ข้าไม่สามารถพลาดได้ ! เขาประเมินจวินเซี่ยก่อนที่จะตอบไป “ มันกลายเป็นว่านายน้อยนั้นช่างมีฝีมือ อย่างไรก็ตาม ร้านของเราตอนนี้นั้นไม่มีเหล็กเย็นอยู่เลย มันเป็นสิ่งที่หาซื้อได้ยาก รับเหล็กร้อยตรวนแทนได้หรือไม่ ? ”
จวินเซี่ยหัวเราะเบาๆและตอบไป “ หากมันรับการตีได้ร้อยครั้งจริง … มันก็เพียงพอ อย่างไรก็ตาม เหล็กร้อยตรวน… ตีได้ร้อยครั้งจริงหรือ ? ”
ชายวัยกลางคนผู้นั้นแสดงสีหน้าอันอึดอัดใจออกมา “ นายน้อยท่านช่างมีประสบการณ์เป็นยอด ถึงแม้ว่า เหล็กร้อยตรวนของร้านเรานั้นจะสามารถตีได้เพียงแค่สิบครั้ง แต่คุณภาพของมันก็ดีพอตัว หากจะเปรียบกับวัตถุอื่นๆทั่วโลก มันถือได้ว่าเป็นของที่ดีที่สุด ”
“ สิบครั้ง … ข้าเข้าใจแล้ว ถ้าเป็นอย่างนั้น แล้วถ้าเป็นเหล้กลึกลับ ? เจ้ามีบ้างหรือไม่ ? ” จวินเซี่ย ถอนหายใจ แย่จริงๆ ! หรือที่นี่จะเป็นที่ที่เทคโนโลยีล้าหลังไปเป็นหมื่นๆปี ? จะฝากความหวังไว้กับวิธีการหลอมโลหะก็คงจะไม่ได้อะไร สำหรับตอนนี้ ที่เขาสามารถทำได้ก็เพียงแต่หาโลหะพิเศษเท่านั้น ! เมื่อพูดถึงโลหะพิเศษ เหล็กลึกลับคือสิ่งที่ดีที่สุด !
“ ไม่มีเลย … ” ชายวัยกลางคนปาดเหงื่อ เหตุใดชายผู้นี้ถึงถามหาโลหะที่หาได้ยากกัน ? ทันใดนั้นเขาก็จำอะไรบางอย่างได้ “ เมื่อไม่กี่วันก่อน เราได้รับชิ้นเหล็กอุงกาบาตมา มันจะเพียงพอหรือไม่ ? ”
“ เหล็กอุกาบาต ! ” แววตาของจวินเซี่ยเปล่งประกาย “ ไปข้าอยากเห็น ! ”
เมื่อถามหาเหล้กลึกลับกลับไป จวินเซี่ยได้แต่เพียงหวัง เขาคาดหวังด้วยว่ามันจะไม่มี แต่ที่คาดไม่ถึง มันกลับดันมีเหล็กอุงกาบาต ! แม้ว่าเหล็กลึกลับจะหาได้ยากแล้ว แต่ที่ยากกว่าคือ เหล็กอุกาบาต ดูเหมือนว่าเขานั้นโชคดีจริงๆ !
จวินเซี่ยตามชายวัยกลางคนไปยังห้องเก็บของ ขณะที่พวกเขาเดินเข้าสู่ คลังที่อยู่หลังร้าน ก่อนที่จะไปถึงห้องเก็บของ ก็มีเสียงดังชัดเจนขึ้นมาจากภายใน “ ยอดเยี่ยม ! ข้าต้องการเหล็กอุกาบาตนี้ ”
เจ้าของเสียงนั้นคือใครบางคนที่จวินโม่เซี่ยหวาดกลัวที่สุด ตู่กู้วเซียวยี้ จากสกุลตู่กู้ว !
เมื่อได้ยินดังนั้นจวินเวี่ยเริ่มกังวล เขารีบเดินผ่านประตูไป โดยไม่รอให้ใครพูดอะไร เขาก็อ้าปากขึ้นอย่างรวดเร็ว “ ฮ่าฮ่าฮ่า … แม่นางตู่กู้ว ข้าไม่คาดว่าเราจะเจอกันที่นี่ สงสัยจะเป็นโชคชะตา ”
“ นี่เจ้า ? จวินโม่เซี่ย ? ” ตู่กู้วเซียวอี้หันกลับมา ดวงตานางเปล่งประกายขณะที่นางเด้งหน้าอกขึ้น “ จวินโม่เซี่ย เจ้านี่ช่างไม่ธรรมดา เหตุใดข้าถึงต้องมาเจอเจ้าตลอดเวลา ราวกับผีที่คอยหลอกหลอน ! แปลกประหลาดเสียจริง ! ” ทันใดนั้น นางก็กระโดดขึ้น ดันใบหน้าของนางไปตรงหน้าจวินเซี่ย ถามอย่างชั่วร้าย “ จวินโม่เซี่ย เจ้าต้องการจะตามตื้อข้าใช่ไหม ? ”
Translate by iHaveNoName