ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ให้ข้าฝึกฝนอย่างสงบ บัดซบ! ไสหัวไปซะ!” หลินเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ในขณะนั้นอุณหภูมิในบรรยากาศเริ่มลดลงอีกครั้ง
ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้มีการแสดงออกอย่างหยิ่งยโสเหมือนตอนที่เขามา ในตอนนี้เขาดูหวาดกลัว หลินเฟิงแข็งแกร่งมาก!
“บัดซบ แล้วข้าจะทำยังไงดีล่ะทีนี้?” ฝ่ายตรงข้ามกล่าวขณะที่เขาดูถูกตัวเองที่เจอคนที่แข็งแกร่งแบบหลินเฟิง
ในขณะนั้น ผู้คนจำนวนมากที่อยู่ในห้องบ่มเพาะพลังสูญเสียสมาธิ และถูกขัดจังหวะในการฝึกบ่มเพาะพลัง พวกเขาสามารถรู้สึกได้ถึงปราณอันหนาวเย็นของหลินเฟิงในชั้นบรรยากาศ มันแผ่กระจายไปทั่วหอฝึกตนและมีแรงกดดันอย่างไม่น่าเชื่อ แน่นอนพวกเขาไม่ได้ออกมาและดูว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาไม่ต้องการเผชิญกับความยากลำบากจากคนที่สามารถปลดปล่อยพลังปราณอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้
“เจ้าจะไส้หัวออกไปหรือไม่?” หลินเฟงกล่าวด้วยนัยน์ตาที่เผยให้เห็นถึงเจตนาฆ่า ทำให้ศัตรูของเขาสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า
เขาเหลือบมองดูหลินเฟิงอย่างชั่วร้าย และเดินไปหาห้องอีกห้องหนึ่งภายในหอฝึกตน ห้องปัจจุบันของเขาต้องทิ้งไว้ให้หลินเฟิง
“ผู้ที่แข็งแกร่งสามารถใช้ความแข็งแกร่งข่มเหงผู้ที่อ่อนแอได้ นี่คือความจริงของโลกนี้” หลินเฟิงคิดขณะเรียกจิตวิญญาณของเขากลับเข้ามาในร่าง ชายในเสื้อคลุมดำต้องการขโมยห้องของหลินเฟิงจนกระทั่งหลินเฟิงแสดงพลังที่แท้จริงของเขาออกมา เพราะเขาคิดว่าหลินเฟิงอ่อนแอ
คนที่สองต้องการยึดห้องของหลินเฟิงเพื่อรบกวนการฝึกฝนของเขา แต่เมื่อพิจารณาพลังที่หลินเฟิงได้แสดงไว้ทำให้คนที่สองกลัวและล้มเลิกทันที เขาไม่กล้าที่จะทำอะไรกับคนที่แข็งแกร่งกว่า
เส้นทางบ่มเพาะพลังเต็มไปด้วยผู้คนที่โหดเหี้ยมที่คำว่า เมตตา ไม่มีความหมายอะไรเลย ผู้ที่อ่อนแอและดูเป็นมิตรจะถูกกลั่นแกล้ง ผู้ที่แข็งแกร่งจะได้ความเคารพและยกย่องจากทุกคน
“หยวนซาน เจ้าสามารถใช้ห้องนั้นได้ เจ้าควรเตรียมหินบริสุทธิ์ของเจ้าเองไว้ด้วย ถ้าหินสามก้อนที่ข้าใส่ไว้มันไม่เพียงพอที่จะฝึกฝนได้เป็นเวลา 3 เดือนถ้าเป็นเช่นนั้นก็ใช้หินของตัวเอง” หลินเฟิงกล่าวกับหยวนซาน หยวนซานพยักหน้า เขาไม่ปฏิเสธแม้แต่น้อย เขาเชื่อมั่นว่าการพึ่งพาพลังของหลินเฟิงจะไม่เป็นปัญหาในการหาห้องใดๆอีกภายในหอฝึกตน
“ต้วนเฟิงและจิ้วยวิ๋นเจ้าทั้งสองยังอ่อนแอเกินไป ถ้าปราณบริสุทธิ์มันหนาแน่นเกินไป มันก็จะไม่มีประโยชน์อันใดสำหรับพวกเจ้า ส่วนหลิ่วเฟยไปที่ห้องนั้น” หลินเฟิงกล่าวขณะชี้ไปที่ห้องอื่น
ต้วนเฟิงและจิ้งยวิ๋นไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่หลิ่วเฟยกล่าว: “ถ้าข้าใช้ห้องนั้น แล้วเจ้าล่ะ?”
“ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงข้า ข้าจะหาห้องอื่นที่เหมาะสมกับตัวข้าเอง”
“ก็ได้”
“เจอกันอีก 3 เดือน” หลิ่วเฟยกล่าว จากนั้นนางก็เข้าไปในห้องบ่มเพาะพลังทันที
จากนั้นหลินเฟิงได้ช่วยต้วนเฟิงและจิ้งยวิ๋นเพื่อหาห้องบ่มเพาะพลังให้พวกเขา ชั้นที่ 11 และชั้นที่ 12 เต็มพวกเขาจึงขึ้นไปที่ชั้นที่ 13 จากนั้นเขาก็พบห้องสองห้องที่ไม่ต้องใช้หินมากนัก
จากชั้นที่ 11 ห้องทุกห้องต้องใช้หินบริสุทธิ์คุณภาพต่ำ พวกเขาเพียงแค่ใช้หินบริสุทธิ์คุณภาพต่ำ 1 ก้อนก็สามารถใช้ห้องได้ 1 วัน ถ้าหินบริสุทธิ์คุณภาพปานกลางของหลินเฟิงมันก็เพียงพอที่จะฝึกฝนได้เป็นเวลา 3 เดือน
มันทำให้หลินเฟิงถึงกับถอนหายใจด้วยความเสียใจบางอย่าง ต้นทุนการบ่มเพาะพลังมันสูงเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องการฝึกบ่มเพาะพลังอย่างรวดเร็ว ถ้าเขาไม่ได้เข้าไปในอารามโบราณในตอนนี้เขาคงไม่มีหินบริสุทธิ์ใดๆเลย เพราะฉะนั้นตอนนี้ต้องขอบคุณอารามโบราณที่ทำให้เขาไม่ได้มีแต่หินบริสุทธิ์คุณภาพต่ำเพียงอย่างเดียวแต่เขายังมีหินบริสุทธิ์คุณภาพปานกลางด้วย
ภายในหอฝึกตนยิ่งสูงเท่าไหร่ยิ่งมีผู้คนน้อยเท่านั้น ทำให้มีห้องว่างมากขึ้น คนที่ฝึกฝนในห้องพวกนี้พวกเขาไม่ค่อยแข็งแกร่งมากนัก พวกเขายังไม่บรรลุขอบเขตจิตวิญญาณขั้นที่ 3 พวกเขาเป็นศิษย์ที่ไม่มีหินบริสุทธิ์มากมายนักเพื่อฝึกบ่มเพาะพลัง
ในทางตรงกันข้าม ผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งมักมีหินบริสุทธิ์จำนวนมาก พวกเขาต้องการฝึกฝนในชั้นล่างๆของหอฝึกตน และถ้าพวกเขาแข็งแกร่งพอพวกเขาก็จะฝึกฝนอยู่ชั้นล่างสุดซึ่งอยู่ติดกับเส้นโลหิตของโลกที่มีปราณอันบริสทุธิ์หนาแน่นมาก
นี่คือวงจร ผู้ที่แข็งแกร่งก็จะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ผู้ที่อ่อนแอก็จะก้าวหน้าไปได้อย่างเชื่องช้า
หลินเฟิงเป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ และเขาต้องการห้องเหมือนกัน เขาไม่ต้องการอยู่ส่วนบนของหอฝึกตน ดังนั้นเขาจึงรีบกลับไปชั้นล่างๆทันที เขาเดินผ่านชั้น 10, 9…และมาถึงชั้นที่ 6 จากนั้นเขาก็หยุดลงไปต่อ
ที่ชั้น 6 มีห้องบ่มเพาะพลังอยู่ 8 ห้อง หากห้องมีเจ้าของ รูข้างประตูที่ผู้ใช้ใส่หินบริสุทธิ์จะกะพริบเล็กน้อย
หลินเฟิงเดินไปรอบๆ และหยุดอยู่ตรงมุมห้องระหว่างห้องสองห้อง จากนั้นเขาก็นั่งลงและเริ่มนั่งสมาธิ
ความรู้สึกที่สดชื่น และปราณบริสุทธิ์กำลังห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้
ชั้นที่หกไม่ได้ไกลจากพื้นดินมากนัก แม้ว่าหลินเฟิงจะไม่ได้อยู่ในห้องก็ตาม ปราณบริสุทธิ์ที่อยู่นอกห้องชั้นที่ 6 ยังหนาแน่นกว่าปราณที่อยู่ในห้องบนชั้นที่ 10 บนชั้นที่ 10 จะต้องใช้หินบริสุทธิ์คุณภาพต่ำ 3 ก้อนเพื่อใช้ห้อง 1 วัน ดังนั้นแม้ว่าจะนั่งอยู่ด้านนอกห้องชั้นที่ 6 มันก็เป็นประโยชน์ต่อการบ่มเพาะพลังของเขาอย่างมาก
ถ้าศิษย์สามารถเลือกชั้นได้ตามที่พวกเขาปรารถนา พวกเขาจะไปที่ชั้นต่ำสุด แต่เห็นได้ชัดว่าผู้คนที่ฝึกฝนอยู่ชั้นแรกจะแข็งแกร่งมากๆ พวกเขาเป็นคนที่มีโอกาสได้เลือกห้องที่อยู่ชั้นแรก ความแข็งแกร่งจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในโลก
แต่หลินเฟิงในตอนนี้ หลินเฟิงกำลังฝึกบ่มเพาะพลังอยู่นอกห้องชั้นที่ 6
หลังจากนั้นไม่นาน บางคนที่เดินผ่านมาได้สังเกตเห็นหลินเฟิงฝึกฝนอยู่นอกห้องบ่มเพาะพลัง พวกเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกที่ทำเช่นนี้ในชั้นล่างๆของหอฝึกตน พวกเขาล้วนประหลาดใจในการกระทำของหลินเฟิง
“นี่มันอะไรกัน…? น่าแปลกใจจริงๆที่มีคนนั่งสมาธิอยู่นอกห้องชั้นล่างๆ เขาไม่กลัวที่จะถูกคนอื่นรบกวนตอนที่เขานั่งสมาธิเลยหรือ?” คนคนหนึ่งสงสัยเมื่อมองหลินเฟิง
ผู้คนที่อิจฉาไม่ลังเลที่จะพยายามรบกวนหลินเฟิง
แต่หลินเฟิงที่กำลังนั่งอยู่ด้านนอกห้องที่มีผู้คนหลายคนเดินผ่าน เป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่ดึงดูดความสนใจจากผู้คน? แต่สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือ ความรู้สึกที่ลึกซึ้งและปราณบริสุทธิ์อันหนาแน่นห่อหุ้มตัวเขา และเจาะทะลุเข้าไปในร่างกายของเขา น่าประหลาดใจที่ไม่มีใครรบกวนเขา
“คนนั้น…แม้ว่าเขาจะไม่มีหินบริสุทธิ์เพื่อเปิดห้องของตัวเอง เขาก็ไม่ควรฝึกฝนแบบนั้น…จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีใครรบกวนเขาในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของการฝึกฝนของเขา?”
“เจ้านั้นมันอวดดีจริงๆ ถ้าคนที่มุ่งร้ายโจมตีเขาทีเผลอ ผลที่ตามมาอาจเป็นผลร้ายต่อการบ่มพลังในอนาคตของเขา”
หลายคนกำลังคิดเช่นเดียวกันเมื่อพวกเขาเดินผ่านหลินเฟิง และเห็นเขานั่งอยู่ในที่โล่ง จริงๆแล้วมันเป็นรื่องต้องห้ามไม่ให้รบกวนคนอื่นที่ฝึกฝนอยู่ในห้อง สำนักสวรรค์ไม่ยอมรับพฤติกรรมดังกล่าวเนื่องจากพวกเขาต้องการให้ศิษย์อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดในการบ่มเพาะพลัง
แต่หลินเฟิงไม่ได้อยู่ในห้องบ่มเพาะพลัง กลับกันเขาตัดสินใจฝึกฝนอยู่นอกห้องบนชั้นที่ 6 การกระทำเช่นนี้เป็นเรื่องที่อันตรายมาก
แต่อย่างไรก็ตาม หลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ข้างห้องบ่มเพาะพลัง ทันใดนั้นปราณบริสุทธิ์ที่อยู่ห้องถัดไปจากหลินเฟิงเริ่มเบาบางลงและเบาบางลง บางคนสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และกำลังเฝ้ามองอย่างมึนงง
บางทีมันอาจหมายความว่าเวลาที่อยู่ในห้องนั้นหมดเวลาแล้ว และกำลังมีใครบางคนออกมา และเห็นหลินเฟิงที่นั่งอยู่ตรงนั้น
ในเวลาเดียวกันหลินเฟิงก็ลืมตาขึ้น ปราณบริสุทธิ์ที่กำลังล้อมรอบตัวเขาอยู่ค่อยๆซึมซับเข้าไปในร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็มองไปที่ประตูห้องถัดไปจากเขา และลุกขึ้นยืน
ฝูนชนรู้สึกประหลาดใจ พวกเขาเพิ่งรู้ว่าทำไมหลินเฟิงถึงนั่งอยู่ด้านนอกห้องที่มีเจ้าของ เขาไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ด้านนอกห้อง แต่เขากำลังรอห้องว่างอยู่
แต่หลินเฟิงจะได้รับห้องอย่างงั้นหรือ?
ในขณะนั้น ผู้คนหลายๆคนเริ่มตรงไปที่ห้องนั้นด้วยใบหน้าที่มุ่งมั่น พวกเขาทุกคนล้วนต้องการห้องที่อยู่บนชั้นที่ห้องของหอฝึกตน
****************************************************
ติดตามได้ที่ –