ตอนที่แล้วตอนต่อไปหลินเฟิงมองซากศพบนพื้นด้วยความสงบ เขาได้ให้โอกาสและแสดงความเมตตากับพวกมันแล้ว แต่พวกมันเลือกที่จะข่มขู่เขา ดังนั้นนี่คือผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับหลินเฟิง
หลินเฟิงไม่จำเป็นต้องลงมือ เพียงประโยคง่ายๆก็เพียงพอให้คนมากมายสังหารพวกมันเพื่อเขาแล้ว
คนเหล่านี้ได้ยินที่หลินเฟิงกล่าว หากพวกเขาชนะการประมูลหลินเฟิงจะลดราคาให้กับพวกเขา หินบริสุทธิ์ระดับปานกลาง 100 ก้อนไม่ใช่จำนวนน้อยๆ หลินเฟิงกล่าวอย่างชัดเจนว่าจะให้มันกับใครก็ตามที่ชนะการประมูล
“มีผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งมากมายอยู่ในเมืองจักรพรรดิ” หลินเฟิงคิดขณะจ้องมองไปที่ฝูงชน หลายคนทะลวงผ่านไปถึงขอบเขตจิตวิญญาณขั้นที่ 7 หรือ 8 แล้ว แม้แต่ขั้นที่ 9 ก็มีให้เห็น พวกเขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าที่หรูหรามากนักแต่พวกเขาสามารถสังหารผู้บ่มเพาะพลังคนอื่นๆได้อย่างง่ายดายราวกับสังหารสุนัข
หลินเฟิงเดินต่อไปจนถึงศาลาประมูลพร้อมกับปีศาจสิงโตเพลิง
มีถนนทอดยาวไปถึงศาลา ทุกคนสามารถเดินได้อย่างอิสระ
หลินเฟิงเดินเข้าไปด้านใน ด้านข้างบันไดมีสาวงามที่คอยให้ความสะดวกแก่แขกผู้มาเยือนยืนอยู่ นางดูสดใสและมีเสน่ห์อย่างมาก นางยังสวมชุดที่สวยงามและทำให้หลินเฟิงรู้สึกดีที่เห็นสาวงามเช่นนี้
“มีอะไรให้ช่วยหรือไม่เจ้าค่ะ?” สาวงามเอ่ยถามเมื่อเห็นหลินเฟิงเดินเข้ามาพร้อมกับปีศาจสิงโตเพลิง นางยิ้มและต้อนรับเขาเหมือนกับลูกค้าคนอื่นๆ นางดูเป็นกันเองอย่างมากและมีน้ำเสียงที่ไพเราะ
“แน่นอน ข้าต้องการที่จะขายสิงโตตัวนี้” หลินเฟิงยิ้มอย่างเป็นมิตร
สาวงามจ้องมองไปที่ปีศาจสิงโตเพลิงและกล่าว “โปรดตามข้ามา”
สาวงามพาหลินเฟิงเดินไปตามทาง
ผู้คนที่นั่งอยู่ในศาลาเห็นหลินเฟิงมาพร้อมกับปีศาจสิงโตเพลิง พวกเขาประหลาดใจ เป็นไปได้ไหมว่าชายหนุ่มคนนี้ต้องการที่จะขายปีศาจสิงโตเพลิงของเขา?
หลินเฟิงไม่ได้ให้ความสนใจกับผู้คน เขาให้ความสนใจกับบรรยากาศในศาลาและคิดว่ามันเป็นสถานที่ที่อบอุ่นและดูสะดวกสบาย มันเหมือนกับว่ามีบางอย่างที่ทำให้ผู้คนรู้สึกดีและสบายใจ
สุดทางเดิน มีเวทีไว้สำหรับประมูลสินค้า มีม่านขนาดใหญ่อยู่ด้านข้างของเวที
“เชิญทางนี้เจ้าค่ะ” สาวงามเดินเข้าไปด้านหลังม่าน
เมื่อพวกเขาผ่านเข้าไปด้านหลังม่าน และไปถึงยังที่ที่มีไว้สำหรับคนที่นำสิ่งของมาประมูล
“นายท่านหรง ดูเหมือนว่าแขกผู้มีเกียรติท่านนี้จะต้องการที่จะขายปีศาจสิงโตเพลิงของเขาเจ้าค่ะ” สาวงามกล่าวกับชายชรา เขาจ้องมองไปที่ปีศาจสิงโตเพลิงด้วยความสนใจอย่างมาก
“ปีศาจสิงโตเพลิงของตระกูลไป๋สุดท้ายก็มีอยู่ในมือของเจ้า” ชายชรายิ้มให้กับหลินเฟิง มันเป็นรอยยิ้มที่ดูลึกลับแต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุขอย่างมาก
“ตระกูลไป๋?” หลินเฟิงกล่าว
“ใช่แล้ว ลานประลองเชลยเป็นของตระกูลไป๋” ชายชรายิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่แปลกมากและทำให้หลินเฟิงรู้สึกบางอย่างเมื่อเห็นมัน
“อ่า ตอนนี้มันก็สมเหตุสมผลแล้ว ตระกูลไป๋เป็นเจ้าของลานประลองเชลย นี่คือเหตุผลที่พวกมันเรียกไป๋เจ๋อว่า ‘นายน้อย’ และยังส่งบางคนไปยังสำนักสวรรค์เพื่อจับตัวข้า” หลินเฟิงคิด
หลินเฟิงสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างคนเหล่านี้กับชายหนุ่มจากตระกูลชั้นสูงที่ต้องการจะมอบปีศาจสิงโตเพลิงให้กับมู่ฟ่าน เขารู้ว่าทั้งหมดมีความเกี่ยวข้องกันแต่ก็ไม่รู้ว่าด้านไหน
“ฮ่าๆๆ ข้าได้ยินมาว่ามีคนของตระกูลไป๋จำนวนมากไปยังสำนักสวรรค์และถูกสังหาร นั่นรวมถึงไป๋เจ๋อด้วย แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแต่ก็ดันเลือกศัตรูผิด” ชายชรากล่าว แววตาของเขาดูเปล่งประกาย มันราวกับว่าเขารับรู้บางอย่างแต่ไม่ได้พูดออกมา
หลินเฟิงเกือบจะแน่ใจแล้วว่าเขตเล็กๆในเมืองจักรพรรดิแห่งนี้มีเจ้าของเพียงคนเดียว… แต่ละเขตจะถูกแบ่งระหว่างตระกูลจำนวนมาก ตัวอย่างเช่น เจ้าของจัตุรัสประมูลแห่งนี้และเจ้าของลานประลองเชลยกำลังแข่งขันกันมาโดยตลอด อย่างไรก็ตามลานประลองเชลยอาจจะทำเงินได้มากกว่าการประมูล
“เจ้ามีคำร้องพิเศษเกี่ยวกับการประมูลหรือไม่?” ชายชราถาม “อย่างเช่น ราคาขั้นต่ำที่เจ้าต้องการรับ? หรือสิ่งของบางอย่างที่สามารถนำมาแลกเปลี่ยน?”
“หินบริสุทธิ์” หลินเฟิงตอบ
“ในตอนที่ประมูล มีความเป็นไปได้ที่บางคนต้องการที่จะใช้บางอย่างเพื่อเสนอราคา พวกเราจะแลกเปลี่ยนสิ่งของเหล่านั้นเป็นหินบริสุทธิ์จากนั้นก็จะคิดค่าธรรมเนียมเล็กน้อยจากยอดรวมทั้งหมด”
“ก็ได้ ท่านสามารถใส่หินบริสุทธิ์ระดับกลางจำนวน 100 ก้อนไว้ในการประมูลและมอบให้กับผู้ที่ชนะการประมูลได้หรือไม่? ข้าได้สัญญากับพวกเขาไว้แล้ว” หลินเฟิงกล่าว
“ไม่มีปัญหา” ชายชราพยักหน้า เขายื่นแผ่นสัญญาสีทองให้กับหลินเฟิง จากนั้นก็กล่าว “เมื่อการประมูลจบลง ให้มาที่นี่และมาแลกหินบริสุทธิ์ของเจ้า”
“อืม” หลินเฟิงพยักหน้าและจากไป
สาวงามยิ้มให้กับหลินเฟิงและกล่าว “งานประมูลของพวกเรามีสินค้ามากมาย ท่านสามารถพักผ่อนและดูสิ่งที่ทางเราจะนำเสนอ หากท่านสนใจท่านก็สามารถเสนอราคาได้เช่นกัน”
“แน่นอน” หลินเฟิงยิ้ม
“ทางนี้เจ้าค่ะ” สาวงามแนะนำที่นั่งให้กับหลินเฟิง มีคนมากมายที่มานั่งคอยและเฝ้าดูการประมูลจำนวนมาก
นอกจากนี้หลินเฟิงยังพบว่าคนจำนวนมากสวมหน้ากาก พวกเขาทั้งหมดปิดบังตัวตนเหมือนกับเขา พวกเขาไม่ต้องการให้ผู้อื่นรู้ถึงสถานะที่แท้จริงของตัวเอง
“ทำไมถึงได้พาข้ามาที่นี่?” หลินเฟิงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ นี่มันที่สำหรับแขกผู้มั่งคั่ง
“ที่ตรงนี้เป็นที่นั่งสำหรับแขกผู้มีเกียรติและทุกท่านก็ยังเป็นผู้บ่มเพาะพลังจากตระกูลชั้นสูงที่อยู่ในละแวกนี้ เฉพาะผู้ที่นำสินค้ามูลค่ามหาศาลมาประมูลหรือผู้ที่มีสถานะที่สูงส่งเท่านั้นถึงจะได้นั่งในพื้นที่ตรงนี้ ที่ตรงนี้คือที่ที่ดีที่สุดและได้รับความนิยมที่สุดของทางเราเจ้าค่ะ” สาวงามอธิบายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน
“ผู้บ่มเพาะพลังจากตระกูลชั้นสูง!” หลินเฟิงคิดขณะหัวเราะ ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมพวกเขาถึงสวมหน้ากาก มันจะดูโจ่งแจ้งเกินไปและทำอะไรได้ไม่สะดวก เหล่าคนที่ไม่สวมหน้ากากก็คือคนธรรมดาสามัญ
หลินเฟิงเดินตรงไป ทุกสายตาจับจ้องไปที่เขา แต่ก็ถูกเมินเฉยในทันที
“โปรดนั่งตรงนี้นะเจ้าค่ะ” สาวงามผายมือไปยังที่นั่ง
หลินเฟิงพยักหน้าและนั่งลง ที่นั่งของเขาค่อนข้างดี เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างได้จากตรงนี้
ความงามของหญิงสาวคนนี้ไม่อาจปฏิเสธได้ ความงามและเสน่ห์ของนางดึงดูดบุรุษเพศจำนวนมาก
“หืม?” เมื่อเขานั่งลง หลินเฟิงก็สัมผัสได้ถึงคนที่อยู่ด้านหลังของเขา ชายคนนั้นจ้องมองเขาด้วยเจตนาฆ่าฟัน จากนั้นหลินเฟิงก็หันกลับไป
มีชายหนุ่มที่สวมเสื้อผ้าที่หรูหรานั่งอยู่ด้านหลังของเขา ชายหนุ่มกล่าวอย่างเย็นชา “ไสหัวไป เจ้าไม่เห็นหรือว่ากำลังบังข้าอยู่?”
หลินเฟิงประหลาดใจ สาวงามกล่าวอย่างสุภาพกับชายหนุ่ม “ท่านสามารถเลือกนั่งได้ตามใจเจ้าค่ะ หากท่านไม่ชอบที่นั่งในตอนนี้ ข้าสามารถเลือกที่นั่งที่ดีกว่าให้ได้นะเจ้าค่ะ”
“ใครใช้ให้เจ้ามาพูดกับข้าแบบนี้?” ชายหนุ่มกล่าวอย่างเย็นชา
จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่สาวงามด้วยแววตาที่ชั่วร้ายและกล่าว “เจ้าเป็นเพียงคนรับใช้ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น มานั่งข้างๆข้า ข้าจะพาเจ้ากลับบ้านและดัดนิสัยเจ้าเอง”
ติดตามได้ที่ –