ตอนที่แล้วตอนต่อไปทุกคนอยู่ในอาการตกตะลึง
ทางด้านนอกหมู่บ้าน เจ้านกอสูรที่ดูเหมือนรูปปั้นโลหะก็เกิดอาการเช่นกัน และทันใดนั้นก็ผงกหัวขึ้นแล้วจ้องมองไปที่ประกายแสงที่แผ่พุ่งออกมาแล้วพิศดูไปที่แท่นสักการะอย่างพินิจและระมัดระวัง
ไข่อสูรถูกลูบไล้ด้วยแสงที่งดงามและอ่อนโยนจากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ บริเวณรอบๆปกคลุมหนาแน่นไปด้วยแสงสว่าง ในตอนนี้ไข่อสูรตรงหน้าช่างดูเหมือนวัตถุศักดิ์สิทธ์ จนน่าตกใจ
บนเปลือกไข่มีจุดที่เปล่งสว่างออกหลายจุดแต่ละจุดแผ่พลังเผาไหม้จนสัมผัสได้ พลังชีวิตที่พลุ่งพล่านคล้ายลกโชนขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น บริเวณแต่ละจุดบนไข้ปรากฏลวดลายลึกลับดูอสรพิษเลื้อยไปมา ภาพทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นคล้ายวิหคสีชาดที่อาบไปด้วยเปลวเพลิง
ไข่ใบนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงจนไม่อาจพรรณนาได้ ลวดลายลึกลับค่อยๆถักทอเข้าหากันจนกลายเป็นลวดลายอันงดงาม คล้ายพลังสี่สายที่ไหวเวียนประสานกัน
“พลังชีวิตในไข่พวกนั้นเพิ่มขึ้นหลายเท่านัก ลวดลายพวกนั้นสามารถยืนยันได้ว่าไข่พวกนี้คือทายาทวิหคอสูรโบราณ และถ้าไข่ใบนั้นฟักออกมาจะต้องแข็งแกร่งกว่าอินทรีเกล็ดเขียวอย่างแน่นอน”
หัวหน้า ‘ฉีหยุ่นเฟิง’เอ่ยออกอย่างตกตะลึง
ไข่ใบนี้จะมีความพิเศษตรงที่ได้รับการจุติพลังจากการสืบทอดวิหคอสูรโบราณ และผลัดเปลี่ยนกลายเป็นสายเลือดแท้ความบริสุทธิ์สูงมาก มากกว่าที่สืบทอดโดยตรงจากบิดามารดาเลยทีเดียว
ทุกคนในหมู่บ้านตกตะลึงหลังจากได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นกับไข่ใบนั้น นี่คือนกอสูรที่หายากมาก มันมีศักยภาพไร้ขีดจำกัด
ภายนอกหมู่บ้าน อินทรีเกล็ดเขียวที่ถูกคลุมไปด้วยเกล็ดแวววาวเกาะอยู่บนยอดเขา ดวงตาทั้งคู่จดจ้องไปที่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นราวกับไม่อยากเชื่อเช่นเดียวกัน
มันแทบอยากจะเข้าไปดูให้ใกล้กว่านี้ แต่หลังจากจ้องไปที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ สัญชาติญาณของมันร้องเตือนอย่างรุนแรงว่าให้อยู่ห่างๆแล้วร้องไห้เงียบๆตัวเดียว
ช่างดูน่าเอ็นดูยิ่งนัก ที่กิ่งที่คล้ายหยกเลอค่าของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แสดงการเคลื่อนไหวที่ราวกับมีชีวิตกำลังค่อยๆขัดถูไข่อสูรอยู่ชัดแจ้งแล้วว่า มัน ไม่สนใจอย่างอื่นเลยนอกจากเพียงแค่ขัดถูเท่านั้น
บรรดาชาวบ้านปลื้มปริ่มเป็นอย่างมากและค่อยๆสงบลงหลังจากนั้นไม่นาน
“หัวหน้า จะเก็บไข่ใบนี้ไว้ดีไหมขอรับ”
‘ฉีหลิงหู่’ถามขึ้น ตอนนี้ชาวบ้านทั้งหลายเคลื่อนตัวเข้ามาด้วยความโลภ นี่คือไข่มหัศจรรย์ที่ประเมินค่าไม่ได้ หากปล่อยให้โอกาสงามแบบนี้หลุดมือไปคงน่าอดสูยิ่งนัก
“นี่เจ้าไม่เห็นเจ้านกขี้โมโหข้างนอกนั่นรึไง ถ้าพวกเราเก็บไข่เอาไว้ งานมาแน่นอน”
‘ฉีหยุ่นเฟิง’ตำหนิออกมา
ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์นั้นทั้งทรงพลังและน่าพิศวงมากๆ ซึ่งทำหน้าที่คอยปกป้องหมู่บ้านมาอย่างสม่ำเสมอและขับไล่บรรดาสัตว์ร้ายที่จะมาจู่โจมหมู่บ้าน แต่ก็แค่ป้องกันเท่านั้น ไม่เคยมีทีท่าว่าจะเคลื่อนตัวไปนอกหมู่บ้านเลย เพื่อจู่โจม บางสิ่ง อย่างจงใจเลยซักครั้ง
เจ้าอินทรีเกล็ดเขียวแม้จะไม่กล้าพอจะเข้ามาภายใน แต่เพียงแค่คอยเฝ้าทางออกจากหมู่บ้านก็สามารถกดดันทุกคนได้ เพราะชาวบ้านเองจำเป็นต้องออกล่าเพื่อประทังชีวิตเช่นกัน
“ลืมมันไปได้เลย คืนไข่ให้เจ้าปุกปุยที่อยู่ข้างนอกนั่นไปซะ”
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งได้กล่าวไว้
พวกชาวบ้านทั้งหมดพากันท้อแท้แต่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เนื่องจากอินทรีเกล็ดเขียวทรงพลังเกินไป ภายในทวีปนี้มันเป็นเหมือนนักล่าผู้อยู่จุดสูงสุด ถือได้ว่าเป็นราชันย์แห่งหุบเขาได้เลยทีเดียว
เมื่อจำเป็นต้องคืน ถึงขึ้นต้องใช้อาติแฟ็กโบราณทั้งสองชิ้นเพื่อป้องกันในขณะที่ลำเลียงไข่ทั้งสามไข่ไปที่ปากทางเข้าหมู่บ้าน เขานำไข่ไปวางบนถาดแก้วแล้วรีบชิ่งกลับเข้าหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว
ในตอนนั้นเองไข่อสูรกลายพันธุ์ก็ปล่อยพลังเผาไหม้จนสร้างบรรยากาศร้อนระอุออกมาแต่ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น อย่างไรก็ตามลวดลายลึกลับเหล่านั้นก็ไม่ได้จางหายไป ไข่อสูรใบนี้แตกต่างจากสองใบที่เหลืออย่างเห็นได้ชัดราวกับว่าเป็นสัตว์ร้ายคนละสายพันธุ์กัน
เจ้าอินทรีเกล็ดเขียวกระพือปีกของตนเพื่อสร้างแรงส่งตัวไปข้างหน้าเหนือไข่ทั้งสามใบ แล้วกางปีกทั้งสองข้างออกในทันทีเพื่อปกป้องไข่เหล่านั้น หลังจากนั้นก็จ้องไปที่ลวดลายที่มันเงาและเป็นประกายของ ไข่พิเศษ อย่างพินิจ
หลังจากนั้นก็ปล่อยเสียงร้องออกมา ดูเหมือนว่าจะแสดงอาการตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เสียงของมันพุ่งแหวกท้องฟ้า สะเทือนไปทั้งหุบเขาและผืนป่า เกิดกระแสลมคลุ้มคลั่งพัดใบไม้ใบหญ้าแตกกระจาย
ผ่านไปชั่วครู่ มันเงยหน้าขึ้นมาในดวงตาทอประกายประหลาด มันยังคงหวาดกลัวแม้แสงนั้นจะหายไปแล้วแต่เพ่งมองไปต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ภายในหมู่บ้านแต่ก็ไม่ได้มีท่าทีจะเข้าไปแต่อย่างใด
“เฮ้ย!! ไปซักทีสิฟะ ”
ชาวบ้านบางคนตะโกนไล่ราวกับพบโรคระบาด
ในตอนนั้นเองเกิดเรื่องเหนือความคาดหมายขึ้น เมื่อเจ้าอินทรีเกล็ดเขียวกระพือปีกอย่างรวดเร็วปลดปล่อยพายุผลักไข่ทั้งสามใบกลับเข้าไปในหมู่บ้านบริเวณต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
“อะไรกัน!! มันไม่อยากได้ไข่คืนแล้วหรือ ถึงได้ส่งให้แก่พวกเรา”
ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต่างแสดงอาการมึนงง เกิดอะไรขึ้น มีเหตุประหลาเกิดขึ้นอีกแล้ว
“มันคงพบเห็นพลังเจตลักษณ์ที่ลี้ลับปกคลุมไข่ใบนั้น ในอนาคตทายาทของมันจะต้องเหนือกว่านี้อีกแน่นอน มันคงต้องการรับรู้ได้การอยู่ที่นี่เป็นสิ่งที่ดีสุดสำหรับทายาทของมัน”
‘ฉีหยุ่นเฟิง’กล่าวออกมา
“มีเรื่องเช่นนี้ด้วยรึ”
บรรดาผู้คนแสดงความประหลาดใจ
“อย่าได้ลืม นี่คือนกโบราณที่มีพลังเจตลักษณ์เต็มเปี่ยมอยู่ภายใน เรื่องราวในตำนานก็มีไม่น้อยที่สายเลือดโบราณจะมีความฉลาดล้ำเลิศเสียยิ่งกว่ามนุษย์”
จากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านก็ส่งเสียงถามไถ่ดังลั่นว่า
“ต้องการให้ทายาทของเจ้าอยู่ที่นี่จริงหรือ”
อินทรีเกล็ดเขียวผงกหัวเป็นเชิงตอบรับ แล้วหรี่ตาเพ่งมองไปที่ไข่ทั้งสามใบ ก่อนจะเหลือบตาไปที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
หลังจากนั้นก็กระพือปีกทั้งสองข้างที่ยาวไม่ต่ำกว่าสิบห้าเมตร ก่อนจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า บินหายไปจากระยะสายตาก่อนจะหายเข้าไปในหมู่เมฆ
ทุกคนตกอยู่ในสภาพมึนงง ไปทั้งอย่างนี้เลยเหรอฟะ ไข่สามใบที่เปล่งประกายนวลใยถูกทิ้งไว้ที่พื้น ไม่มีใครคาดไว้เรื่องมันจะจบแบบนี้
“ท่านลุงหลิงหู่ พวกเราควรจะทำยังไงต่อดีขอรับ”
‘เมิ่งเอ๋อ’ถามอย่างสงสัย
“ทำยังไงงั้นหรือ สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพราะพวกเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าเด็กสองตัวบาททั้งหลายต้องรับผิดชอบ”
‘ฉีหลิงหู่’ด่าออกมาเสียงดัง
“ไม่นะ!! ปราณีพวกเราเถอะ”
พวกเด็กเริ่มกรีดร้องอย่างน่าสังเวช
ไข่อสูรทั้งสามใบวางอยู่ข้างแท่นสักการะต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ชาวบ้านบางคนได้รับมอบหมายให้มาปกป้องพวกมันและเฝ้ารอจนกว่าพวกนกจะฟักออกมา หลังจากนั้นไข่พวกนี้จะกลายเป็นนกอสูร ดังนั้นพวกมันจึงไม่ต่างจากของล้ำค่า
สิบกว่าวันผ่านไปอย่างหยาบคาย มีเสียงแตกหักดังออกมา เกิดรอยแตกบนเปลือกไข่ใบหนึ่ง เปลือกไข่สีมรกตเริ่มปริออก ภายในมีบางอย่างกลิ้งหลุนๆอยู่ข้างในเป็นเจ้าตัวเล็กที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีเขียวแวววาว
ตามมาด้วยไข่อีกสองใบที่ปริแตกออกมาเช่นกัน มีอะไรบางอย่างที่มีลักษณะคล้ายกับเจ้าตัวเล็กเมื่อครู่พยายามตะเกียกตะกายออกมา มันโผล่ออกมามองไปรอบๆ ดวงตาที่สดใสสังเกตไปรอบๆด้วยความสงสัย
ไข่ทั้งสามใบมีลักษณะพิเศษอย่างมาก เมื่อเปลือกไข่แตกมาก็มีแสงหลากสีพุ่งออกมาทั่วทิศทาง หลังจากนั้นมีเสียงจิ๊บๆดังตามมา เปลือกไข่ที่แตกออกก็มีแสงอันงดงามฟุ้งกระจายไปทั่ว
ในที่สุดก็ฟักตัวออกมาแล้ว ลำตัวนั้นไม่ได้ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีเขียวเพียงอย่างเดียวแต่แซมไปด้วยสีม่วง มีประกายพลังพุ่งพล่านอยู่รอบตัวคล้ายดั่งลูกไฟที่กำลังลุกท่วมดูอัศจรรย์และลี้ลับแตกต่างจากพี่น้องอีกสองตัว
ผ่านไปไม่นานบอลแสงสีม่วงก็ค่อยๆจางหายไป ช่างการฟักตัวที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่น่ามหัศจรรย์ เกล็ดสีม่วงอำไพ ดวงตาโตที่เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวาหันมองไปที่ทุกคนอย่างสนใจ ไม่หวาดระแวงเลยแม้แต่น้อย ช่างเป็นนกอสูรที่พิเศษเหลือเกิน
“ฟักแล้ว!!”
พวกเด็กๆวิ่งกลับบ้าน แล้ววิ่งออกมาพร้อมกับเนื้อและอาหารสำหรับเจ้าตัวน้อยทั้งสาม
ทันใดนั้นคล้ายได้ยินเสียงร้องลากยาวของนก เจ้านกโบราณโฉบลงมาจากหมู่เมฆ มุ่งมาที่หมู่บ้านหินผาอย่างรวดเร็ว จนทาบทับหมู่บ้านเป็นเงาขนาดมหึมา
“เฮ้ย!! หายไปตั้งครึ่งเดือนแล้วกลับมาอีกครั้งหนึ่ง มันจะเบี้ยวสัญญาแล้วพาเด็กๆกลับไปหรือไงฟะ”
ชาวบ้านบางคนร้องออกมาจากตกใจ
“ผิดแล้ว ดูนั่น”
ผู้คนต่างไม่เชื่อสายตากับภาพที่กำลังเกิดตรงหน้า
ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว เกิดจากมีบางอย่างร่วงจากกรงเล็บตกมากระทบพื้นเกิดเป็นหลุมขนาดยักษ์บนผืนดิน เป็นสัตว์ร้ายขนาดใหญ่โต!!
นี่เป็นพญาช้างเขามังกรที่มีความยาว 67เมตรและสูง 56เมตร เขาทั้งคู่ของมันเปล่งประกายเรืองรอง ร่างกายอันใหญ่โตถูกปล่อยร่วงลงมาจากท้องฟ้า ดูเหมือนจะตายแล้ว สังเกตได้จากร่องรอยกลงเล็บที่กะโหลกศีรษะและมีเลือดไหลออก น่าจะตายโดยไม่รู้ตัว
“เจ้าอินทรี!! เจ้าต้องให้เราใช้เจ้านี่เป็นอาหารให้กับเจ้าหนูพวกนี้ใช่ไหม ช่างเหมือนคนยิ่งนัก ฉลาดฝุดๆ”
ชาวบ้านอ้าปากค้างด้วยตะลึงปนชื่นชม
หลังจากตอบรับสั้นๆ ก็กระพือปีกดีดขึ้นไปในอากาศจนกิ่งไม้และใบไม้ปลิวกระจาย โผทะยานหายไปในหมู่เมฆ
ที่มา: