ตอนที่แล้วตอนต่อไปSpirit Vessel บทที่ 25
แปลไทยโดย : SwordGod
บทที่ 25: นังโสเภณีทำอะไรข้าไม่ได้หรอก
รอบๆดวงตาของผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิงเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น แม้ว่าเขาจะอายุมากแต่ลึกๆแล้วก็รู้สึกได้ถึงความกว้างใหญ่ไพศาล
เขายืนอยู่ด้านหลังเฟิงเฟยหยุน
ราวกับว่าเขายืนอยู่ตรงนั้นมานานแล้ว รอยยิ้มยังประทับอยู่บนหน้าของเขา
นี่เขาเป็นมนุษย์เก่าแก่หรือผีกันแน่? ไม่ได้ยินแม้กระทั้งเสียงเท้า!
แฮะๆ!
เฟิงเฟยหยุน ยิ้มแห้งๆ2ครั้ง
“ตงฟางจิงเยว่ เห็นชีวิตเป็นผักปลา ท่านบรรพบุรุษไม่ไปหยุดนางหรอครับ?
ผู้หยั่งรู้ส่ายหัวแล้วก็ยังฉีกยิ้ม
“ในโลกนี้ไม่มีใครหลอกข้าได้ สิ่งที่หลอกลวงด้านหน้าข้านั้นเจ้าไม่ควรทำ บอกความจริงกับข้ามา เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ อยู่ที่ไหนอยู่ที่ไหน? “
สติปัญญาของ ผู้หยั่งรู้ นั้นสูงมากและเขาก็มีไหวพริบ กลยุทธจิ๊บจ้อยแบบนี้หลอกทหารชาวเจียงได้แต่หลอกเขาไม่ได้
“เทพธิดาเทวทูตสวรรค์? ใครหยอ?”
มันไม่ได้แกล้ง มันไม่เคยได้ยินใครพูดถึง เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ มาก่อนเลย มันมองกลับไปที่ใบหน้าที่มั่นใจของชายแก่ที่กำลังจริงจัง
ผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิงขมวดคิ้วแล้วสังเกตุเฟิงเฟยหยุนอีกครั้งแล้วบอกว่า
“ข้ารู้สึกถึง เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ ในร่างของเจ้าอย่างชัดเจนเจ้าต้องเคยติดต่อกับนาง เจ้ามาจากเมืองจวงถ่ายเซิ่นจิงใช่มั้ย? “
“คะ..ครับ!”
เฟิงเฟยหยุน พูด
“แล้วเจ้ารู้จักกับเด็กสาวอายุประมาณ14บ้างมั้ย?”
“เรื่องนี้…”
เฟิงเฟยหยุนรู้จักกับเด็กสาวอายุ14ไม่ใช่น้อยๆ ยิ่งไปกว่านั้นพวกนางมีอายุ14-18ปี รวมทั้งมันยังได้….บังคับฝืนใจพวกนางใน1คืนมันต้องมีสัมพันธิ์สวาทกับพวกนางอย่างแน่นอน
อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่เฟิงเฟยหยุนคิด ความรู้สึกของหญิงสาวนั้นมันไม่สน
หาก1ในนั้นเป็น เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ มันก็คงจะเอาใจใส่เป็นพิเศษ โอ้วว..แม่เจ้า เป็นไปได้ว่ามันได้ ผ่านประตูสวรรค์ ของ เทพธิดาเทวภูติสวรรค์? ไม่ได้การแล้ว มันต้องถุกพวกทหารชาวเจียงโบราณนี้ตามล่าเป็นแน่
เฟิงเฟยหยุนชักสีหน้าเปลี่ยนไปเรื่อยๆ มันอธิษฐานว่าขอให้โชคเข้าข้างมัน มันพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า
“แล้วเดิมที่ เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ นี่คืออะไร?”
ผู้หยั่งรู้สังเกตุสีหน้าของเฟิงเฟยหยุนอย่างละเอียดแล้วลูบเครายาวๆสีขาวของเขาแล้วก็ถอนหายใจ
“เทพธิดาเทวทูตสวรรค์คือธิดาพระผู้เป็นเจ้าแห่งสรวงสวรรค์ ทุกๆ10000ปีนางจะลงมาจุติไหม่ เมื่อนางลงมายังโลกใบนี้แล้ว นางจะเป็นตัวแทน พระคัมภีร์เทวภูติ และ พฤษาวิญญาณเทวภูติ “
“เทพธิดาสวรรค์จะรวมสามชนเผ่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอีกครั้งหนึ่งและนางก็จะกลายเป็นผู้นำสูงสุดของชนเผ่าชาวเจียงโบราณทั้งหมด “
“เมื่อสิบวันก่อนเทพธิดาเทวถูติสวรรค์ได้ตื่นขึ้น นางได้ลงมาอีกครั้งหนึ่ง ชนเผ่าของพวกเรามีภาระหน้าที่และความรับผิดชอบที่จะต้อนรับการกลับมาของเทพธิดาของเรา “
ใบหน้าของผู้หยั่งรู้เต็มไปด้วยความเทิดทูลราวกับว่าเขามองนางเป็นเทพธิดาที่แท้จริง
นี่เป็นความเชื่อ ความเชื่อที่มีอยู่ในใจของทุกคนของชาวเจียงโบราณ
แต่ทว่าเมื่อเฟิงเฟยหยุนได้ยินเรื่องนี้ เหงื่อก็ไหลไปทั่วร่างของมัน เพียงแค่ ตงฟางจิงเยว่ ไล่ตามมันก็พอตัวอยู่แล้ว ไม่มีประตูสู่สวรรค์แล้วยังไม่มีประตูสู่นรกอีก หากผู้ฝึกตนชาวเจียงโบราณร่วมไล่กวดมันอีกผลที่ตามมามันไม่อยากจะคิด
เทพธิดาเทวทูตสวรรค์ ผู้นี้ช่างโชคร้ายนัก พฤษาวิญญาณเทวภูติ อยู่ในร่างนางแต่นางต้องถูกทำให้สกปรกโดยฝีมือเฟิงเฟยหยุน นี่มันช่างน่าอนาถนัก! เฟิงเฟยหยุนหยุดถอนหายใจภายในใจมันไม่ได้
ต่อให้มันเป็นนายน้อยเฟิงผู้ที่มีผลงานที่ดีเยี่ยม มันก็หนีความรับผิดชอบนี้ไม่ได้
“แค่กๆๆ! เอ่อ..ข้าไม่เคยรู้จักใครที่เป็นเทพธิดาเทวทูตสวรรค์ “
เมื่อมันพูดจบ มันก็ดันฝ่ามือดีดตัวขึ้นจากพื้น ขาของมันจ้ำอย่างรวดเร็ว พอที่จะบินได้
ถ้ามันไม่หนีตอนนี้วันหน้ามันจะทำอะไรได้?
ตราบใดที่มันวิ่งออกจากเรือรบนี้ได้ลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราดไปยังต้นน้ำ ผู้หยั่งรู้ จิ้งเฟิง คงจะจับตัวมันไม่ง่ายนัก
ใบหน้าผู้หยั่งรู้มีรอยยิ้มลึกลับตลอดเวลา การหลบหนีของเฟิงเฟยหยุนทำให้เขามั่นใจว่าเฟิงเฟยหยุนต้องเคยได้พบกับเทพธิดาเทวภูติสวรรค์เป็นแน่ ตราบใดที่จับตัวมันได้เขาจะสามารถบังคับให้มันบอกเส้นทางไปพบเทพธิด่เทวภูติสวรรค์ได้อย่างแน่นอน
“ครืนนนนน!”
ผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิง สบัดผ้าคลุมสีดำของเขาเบาๆ เกิดเป็นรูปฝ่ามือที่ร่วงลงมาจากสวรรค์เพื่อจับกุมตัวเฟิงเฟยหยุน
ความกดดันภาพฝ่ามือจิตวิญญาณแยกท้องฟ้าพลังงานของมันทำให้ดูเหมือนว่าทั้งสวรรค์กำลังจะพังลง
ความเร็วของเฟิงเฟยหยุน ชะลอตัวลงราวกับว่ามันหล่นลงไปในบึงโคลน มันรู้ว่าการเดินหน้าต่อไปมันจะหลบหนีจากเรือรบ แต่มันจะถูกฝ่ามือยักษ์จับตัวได้
“การบ่มเพาะของชายชรานี่แข็งแกร่งกว่า ตงฟางจิงเยว่”
เฟิงเฟยหยุนเคยทลวงผ่านระดับรากฐานอมตะมาก่อน โดยะรรมชาติแล้วมันไม่ใช่ตะเกียงที่น้ำมันไกล้หมด ทั้งสองขาตั้งท่าควบม้า มันรีดเค้นพลังรากฐานอมตะลงไปสู่ขาทั้งสูงแล้วดีดพุ่งทยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ต่อจากนั้นชกหมัด..ถัดจากนั้น..มันก็ยักชกหมัดออกๆไป9หมัด
เก้าหมัดเหล่านี้เป็นตัวแทนของ9วิธีเต๋าที่เชื่อมต่อกันและรวมกัน เก้าหมัดเหล่านั้นหยุดอยู่ในอากาศเป็นเวลานาน
ในขณะนี้มันเหมือนกับว่าเฟิงเฟยหยุนมี9แขน หมัดทั้ง9ประกบกับฝ่ามือที่ปกคลุมท้องฟ้าทำให้เกิดช่องว่าง
“ได้เวลาแล้ว”
เฟิงเฟยหยุนชักมือกลับมาแล้ววิ่งผ่านออกไปทางช่องว่าง
โอ้!
ผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย เจ้าหนูนี่ไม่ธรรมดาเลย หมัดทั้ง9เมื่อสักครู่นี้มีความลึกซึ้งอย่างยิ่งกับกฎของสวรรค์ นี้ไมใช่สิ่งที่เด็กน้อยควรจะเข้าใจ
แม้ว่าเขาจะอยู่ระดับเขตแดนรากฐานอมตะขั้นที่1 เขาก็สามารถใช้พลังระดับขั้นกลางได้ นี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆแล้ว
เพื่อให้สามารถกระโดดได้ในระดับที่สูงขึ้นและต่อสู้ นี่เป็นความสามารถสวรรค์!
“สหายน้อย ชายแก่ผู้นี้แค่ต้องการมอบเส้นทางให้แก่เจ้า เจ้าไม่เห็นจำเป็นต้องทำร้ายตัวเองเลยนิ ถึงแม้ว่าเจ้าจะหนีจากเรือรบงาช้างแดงไปได้แต่เจ้าก็ยังไม่อาจหนีจากเงื้อมือแม่นางตระกูลหยินโกวอยู่ดี “
ผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิงไม่ได้รีบร้อนที่จะจับตัวเฟยหยุน เขายืนนิ่งอยู่บนตำแหน่งสูงสุดและบนใบหน้าของเขายังมีรอยยิ้มเก่าๆเหมือนเดิม
เฟิงเฟยหยุนเพิ่งก้าวไปได้เพียงแค่2ก้าวก็ได้หยุด ดังที่ผู้หยั่งรู้พูดไม่ผิดถึงแม้มันจะหนีออกจากเรือไปได้มันก็ยังคงถูกตระกูลหยินโกวตามจับอยู่ดี
เฟิงเฟยหยุน ยักคิ้วแล้วแล้วหันร่างกลับมาถามเสียงดัง
“ท่านบรรพบุรุษท่านจะชี้แสงสว่างแห่งเส้นทางข้าหน่อยจะได้มั้ย?”
“ตระกูลหยินโกวถือได้ว่าเป็น4ตรพกูลใหญ่แห่งราชวงค์จินมีอำนาจมากมายไม่ใช่เพียงแค่แว่นแคว้น แต่ยังรวไปถึงโลกแห่งกานฝึกตนด้วย หญิงสาวคนนี้มี คันแ่องวิญญาณเบิกฟ้า สถาณะของนางในตระกูลหยินโกวต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ตั้งแต่เจ้าถูกนางหมายหัวแล้วต่อให้เจ้าวิ่งไปไกลสุดขอบโลกมันก็ไร้ประโยชน์ “
เฟิงเฟยหยุนพยักหน้ามันเห็นด้วยกับคำพูดของผู้หยั่งรู้
“แต่ทว่าหากเจ้ายอมช่วยเหลือข้าตามหาเทพธิดาเทวภูติสวรรค์พบ เผ่าเจียงโบราณจะถือว่าเจ้าเป็นสหาย เมื่อใดที่เจ้าได้เป็นสหายกับเราแน่นอนว่าข้าจะทำให้เจ้าได้พบกับเส้นทางแห่งแสงสว่าง. “
ชายชราคนนี้สมควรที่จะถูกเรียกว่า ผู้หยั่งรู้ เขามีความสามารถจริงๆ เฟิงเฟยหยุน ไม่มีทางที่จะปฏิเสธคำขอของเขา
เฟิงเฟยหยุนจ้องภาพการต่อสู้ระหว่างทหารชาวเจียงโบราณกับตงฟางจิงเยว่ ผู้หญิงคนนี้ไม่เลว มือข้างหนึ่งใช้คันฉ่องวิญญาณเบิกสวรรค์อีกข้างดีดพิณ ยืนอยู่ด้านบนของคลื่นขนาดใหญ่ที่ร่างกายของนางเป็นธรรมชาติมากยืนอยู่ด้านบนของแม่น้ำกว้างใหญ่และดูเหมือนมีชีวิต
ทหารของชาวเจียงโบราณมีความเข้มแข็งและมีประสบการณ์ในการรบ แต่ละคนมีพลังมหาศาล บางคนเป็นชายแกรรจ์ซึ่งสามารถย้ายภูเขาและวิดน้ำทะเลได้ แต่ไม่มีใครสามารถเดินเข้าไประยะ10ก้าวของนางได้
การบ่มเพาะของผู้หญิงคนนี้สูงมากจริงๆ!
เฟิงเฟยหยุนตระหนักได้ว่า แม้มันจะมีแหวนวิญญาณไร้ขอบเขต มันก็ไม่สามารถทนได้เกิน3กระบวนท่า หากมันถูกตามล่าอีกครั้งแล้วมันจะมี10ส่วนที่ต้องตาย
ผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิง เป็นจอ้งจอกเฒ่าเจ้าเลห์ เมื่อเห็นท่าทางของเฟิงเฟยหยุนเขาก็ราดน้ำมันลงบนกองไฟ
“สหายน้อยอิธิพลของตระกูลหยินโกวนั้นมากมายมหาศาลไม่มีใครในโลกนี้กล้าต่อต้านพวกเขา การสู้กับนางรังแต่จะนำชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ หากตระกูลของเจ้าถูกลากมาเกี่ยวข้องมันจะน่าเศร้า เจ้าต้องคิดให้ดีๆ! “
เฟิงเฟยหยุนมองไปที่รอยยิ้มบนใบหน้าผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิง แม้จะดูดีแต่มันรู้สึกไม่น่าไว้ใจ
เหมือนหนีเสือปะจระเข้า เมื่อมันหนีจากยายแก่ตงฟางจิงเยว่กลับไปที่เมืองจวงถ่ายเซินจิงถัดจากนั้นจะเป็นโลกของมัน หลังจากนั้นมันก็สามารถหลบหนีไปพร้อมกับไม่มีใครหยุดมันได้ นี่คือสิ่งที่เฟิงเฟยหยุนคิดในใจ
“เยี่ยม เมื่อท่านบรรพบุรุษมีความตรงไปตรงมางั้นข้าก็จะไม่อ้อมค้อม ยังไงก็ตามข้ามีเงื่อนไขของข้าหากท่านไม่ยอมตกลง อิ อิ เมืองจวงถ่ายเซิ่นจิงมีผู้คนนับล้านคนเพื่อตามหา เทพธิดาเทวภูติสวรรค์ เพียงแค่คนเดียว ข้าเกรงต้องหาถึงปีหน้า!
แน่นอนว่าผู้หยั่งรู้จิ้งเฟิงได้รับรู้คำขู่ที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของมันด้วยสายตาที่จริงจัง แน่นอนเขาจะต้องเสียเวลาไปมาก ถ้าผู้เชี่ยวชาญอีกสองชนเผ่าเข้าเมืองจวงถ่ายเซิ่นจิงมาแล้วสิ่งต่างๆจะเกิดปัญหา
ในสมัยก่อนสามเผ่าใหญ่ชาวเจียงโบราณถูกแบ่งแยกออกจากกัน ภายในความสัมพันธ์ของพวกเขามีทั้งการแข่งขันและความร่วมมือ ทั้งสามเผ่าอยากจะเชิญเทพธิดาเทวภูติสวรรค์เพราะเผ่าที่ได้รับเกียรติจะมีสถานะสูงกว่าอีก2เผ่าใหญ่
นี่คือการแข่งขันและถ้าใครเป็นเผ่าแรกที่ได้พบเทพธิดาเทวทูตสวรรค์ก็จะเป็นผู้ชนะ
“เงื่อนไขของเจ้าคืออะไรว่ามา?”
เฟิงเฟยหยุน ไอ2ครั้งก่อนจะถอนหายใจเสียงดัง
“นี่นะ … นังโสเภณีตงฟางจิงเยว่มันชอบกดขี่ข่มเหงและหลงรูปลักณ์อันหล่อเหลาของข้าน้อย นางนั่นได้พบกับข้าในทะเลของผู้คนและเกิดหลงรักใบหน้าหล่อๆของข้าน้อยและรอยยิ้มที่มีพรสวรรค์ นางมีความต้องการและไม่อาจหักห้ามเกี่ยวกับตัวข้าน้อยได้ นางจึงไล่ตามตื้อข้ามา3วัน3คืนแล้ว หืมมม! ข้าเฟิงเฟยหยุน อาศัยอยู่ระหว่างสวรรค์และโลกมนุษย์ เป็นคนที่มีความภาคภูมิใจ ข้านุ่งห่มสวรรค์ใต้เท้าเหยียบย่างธรณี ข้าจะปล่อยให้นางย่ำยีร่างกายข้าได้ยังไง? ข้าจึงขอวิงวอนท่านบรรพบุรุษลงมือ เพื่อที่นางจะได้รู้ถึงความโหดร้ายแล้วเปลี่ยนใจ “
“ซิกๆๆฮือๆ! บอกกับนางว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่จะฝืนใจกันได้! ข้าน้อยนั้นมีคนที่ข้ารักอยู่แล้วในหัวใจ ดังนั้นขอให้นางเลิกล้มความคิดที่พิลึกพิลั่นนี้ซะที ฮือออๆๆๆ! “