ตอนที่แล้วตอนต่อไปไดแอสหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมา มันมีสีดำแกมทองและเขาเขียนอะไรบางอย่างลงไปในขณะที่ยิ้มอย่างร่าเริงพร้อมกับฉีกหน้าที่เขียนเสร็จออกมา เขาติดมันไว้ในจุดที่เห็นได้ชัดที่สุดใกล้ประตูทางเข้า จากกระดาษแผ่นบางที่เดิมทีมีขนาดเพียงใบเล็กๆมันค่อยๆขยายออกมาจนกระทั่งมันใหญ่เท่ากับกระเป๋าเอกสารสีดำโดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวเลขที่วาววับและสัญลักษณ์รูปกริชที่สามารถเห็นได้อย่างแจ่มชัด
สิ่งนี้ดูเหมือนกับใบประกาศ…บิล?
เมื่อชิลลินเห็นสัญลักษณ์นั้น ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อยแล้วหัวใจของเขาก็เต้นแรงอย่างกระทันหัน
ระดับแนวหน้า! มันเป็นสัญลักษณ์ของหนึ่งในสี่ของกองกำลังพันธมิตรนักล่าแห่งกาแล็คซี่, แนวหน้า!
กองกำลังนักล่าระดับท็อปทั้งสี่นั้น ทำงานแตกต่างจากนักล่าคนอื่นๆที่ทำงานตัวคนเดียวหรืออยู่ในกลุ่มเล็กๆ พวกเขามีเป้าหมายที่ใหญ่กว่า เป้าหมายที่ใหญ่โตจนน่าทึ่ง จากการค้นพบดาวเคราะห์ดวงใหม่ที่สามารถอาศัยอยู่ได้และได้รับการบุกเบิกอาณาเขตพร้อมกับการขุดเจาะเหมืองแร่และสิ่งต่างๆเป็นจำนวนมาก เป็นต้น พวกเขาทั้งหมดไม่เคยเปิดเผยตัวตน เป้าหมายของพวกเขาอาจจะเป็นครอบครัวบางครอบครัว องค์กร เมืองหรือแม้แต่ดาวเคราะห์และพื้นที่ที่ไม่รู้จักในกาแลคซีก็ตาม และพวกเขามีอำนาจมากพอที่จะทำมัน… ไม่ใช่เรื่องที่นักล่าทั่วๆไปจะสามารถทำได้
สิ่งที่น่ากล่าวถึงก็คือข้อมูลเกี่ยวกับกองกำลังนักล่าระดับท็อปทั้งสี่ ได้เคยถูกตีพิมพ์ลงในนิตยสาร ‘ฮีโร่’ ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมากถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ โดยก่อนหน้านี้มีเพียงแค่ ‘ความรุ่งโรจน์’ และ ‘หลักเกณฑ์’ ในแก็ลเท่านั้นที่สามารถได้รับความสนใจมากกว่าแปดสิบคะแนนขึ้นไป ดังนั้นมันจึงไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าอิทธิพลของกองกำลังทั้งสี่ที่มีอยู่ในมือมันจะมีอำนาจมากมายเพียงใด ตัวตนของพวกเขาแม้แต่ผู้ที่มีอำนาจหรือเจ้าหน้าที่ก็ไม่อาจที่จะแตะต้องได้ ทำได้เพียงแค่ระวังตัวของพวกเขาเอาไว้
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรีบวิ่งอย่างลุกลี้ลุกลน แต่เมื่อหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยเดินเข้าไปในห้องควบคุมและสังเกตเห็นใบประกาศบางอย่าง สีหน้าของเขาก็พลันเปลี่ยนเป็นสีดำมืดสนิทเหมือนกับถ่านหินในทันที อย่างกับว่ามีใครมาขูดผิวหน้าชั้นนอกของเขาออกไป เขาเงยหน้าขึ้นไปมองอีกครั้งและเห็นใครบางคนข้ามขาของเขาไปและนั่งอยู่ในที่นั่งของกัปตันพร้อมกับกัดผลไม้กรอบมีเสียงดัง “กร๊วบๆ”
รายงานท่านหัวหน้า มีโจรทั้งหมดยี่สิบสี่คนบุกรุกเข้ามาในยาน ยี่สิบสามเป็นลมและมีหนึ่งคนที่ตาย ผู้โดยสารบางรายได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ไม่มีผู้เสียชีวิตใดๆ พวกเราอยู่ในระหว่างการปลอบขวัญพวกเขา…”
ขณะที่เขาฟังรายงานของผู้ใต้บังคับบัญชาการ สีหน้าที่แสดงออกมาของหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยกลายเป็นสีเข้มขึ้นและมืดลง เขาต้องการรัดคอโจรเหล่านั้นให้ตาย
โจรกรรม? ทำไมพวกมันถึงไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยว่าฝ่ายตรงข้ามที่พวกมันเจอนั้นเป็นใคร? นี่ต้องเป็นฝีมือของผู้ที่มีประสบการณ์เป็นอย่างมาก พวกเรากำลังพูดถึงเกี่ยวกับนักล่าที่มียีนในระดับเอ พวกมันมีสมองหมูอยู่ในหัวของพวกมันหรือยังไง?! ราวกับว่าพวกมันไม่มีค่าพอ พวกมันโดนเล่นตลกเหมือนกับพวกมันเป็นเด็กสามขวบจากฝ่ายตรงข้าม ค่าหัวของโจรที่ยังมีชีวิตนั้นอย่างน้อยที่สุดก็มีค่ามากกว่าถึงสองเท่าของพวกที่เสียชีวิตแล้ว เงินจำนวนเท่าไหร่กันที่ทีมรักษาความปลอดภัยของพวกเราจะต้องรายงานกลับไป!? และที่สำคัญที่สุดหนึ่งในโจรที่ถูกจับเหล่านี้เป็นคนที่เราพยายามตามหาตัวแต่ล้มเหลวอย่างน่าผิดหวังเสียทุกครั้งไป! ทำไมโจรพวกนี้ถึงได้มายังที่ยากจนเช่นอาณาเขต X ? พูดตามหลักเหตุผลอาณาเขต X ไม่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการบุกรุกใดๆ
ยิ่งเขาคิดมากขึ้นเท่าไหร่ มันก็ยิ่งใหญ่ทำให้เส้นเลือดดำปรากฏขึ้นที่หน้าผากของเขามากขึ้นเท่านั้น เขายกเท้าขึ้นและเตะผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ทางด้านขวาออกจากประตูไป ผู้ช่วยหัวหน้าทีมที่เดินตามเขาดูจะไม่ค่อยพอใจ แม้ว่าเขาต้องการที่จะสั่งสอนคนของเขา แต่เขาก็ไม่ควรทำมันต่อหน้าคนนอก มันจะไม่เป็นการเปิดเผยความอัปยศของตัวเองหรือ? แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นผู้อื่น สีหน้าของตัวเขาเองก็กลายเป็นสีเขียวทะมึนทันที เขาหันหลังกลับไปและเตะคนที่อยู่ข้างหลังเขาเช่นกัน
ดูเหมือนทีมรักษาความปลอดภัยของพวกเขาจะต้องดูก่นด่าเป็นแน่ เมื่อพวกเขากลับไปและเขียนรายงานของพวกเขา ตัวอย่างเช่น “ทุกคนในทีมรักษาความปลอดภัยกินอึเแทนข้าวกันเช่นนั้นหรือ?” “สมองของพวกแกมันอายุเท่าไหร่? พวกแกไม่สามารถหยุดพวกมันได้เลยหรอ?” “เห็นสิ่งที่แวมไพร์หิวเงินมันทำกับสถานที่เช่นนี้ไหม? “
เพียงแค่คิดถึงเรื่องดังกล่าวที่กำลังจะต้องเผชิญ กล้ามเนื้อบนใบหน้าของหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยก็เริ่มกระตุกและสั่นคลอนอย่างไม่สามารถควบคุมได้ “ผู้บัญชาการกองพลฝูงบินB กองทัพที่หก – ไดแอส ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณ”
เนื่องจากชิลลินไม่ได้มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับระดับ ‘ระดับแนวหน้า’ เขารู้แค่ว่ามันคือสี่กองกำลังชั้นยอดของนักล่า แต่ไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับกองรบของพวกเขา ไม่แปลกใจว่าการแสดงออกของไดแอสเป็นเรื่องแปลก เมื่อเขาเปิดเผยชื่อของเขาออกไปและได้พบกับความเงียบสงบไม่แสดงท่าทีตื่นตกใจใดๆของชิลลิน
แต่ชิลลินกลับรู้สึกแปลกใจจริงๆ ไดแอสนั้นอายุยังน้อยเกินไปที่จะเป็นผู้บัญชาการกองพลทหารรักษาการณ์แนวหน้าหรือไม่? เขาไม่ได้ดูอายุมากกว่าชิลลินเกินสิบปีเสียด้วยซ้ำ
ไดแอสยังคงนั่งอยู่อย่างเปิดเผยบนที่นั่งของกัปตัน แม้จะเห็นผู้นำหน่วยรักษาความปลอดภัยเดินเข้ามาหาเขา ไดแอสก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจที่จะได้ยินคนอื่นเรียกชื่อและภูมิหลังของเขาในขณะที่เขายิ้ม “โอ้….มีคนรู้จักข้าด้วย”
สมาชิกหน่วยรักษาความปลอดภัยบางรายหันไปมองด้วยใบหน้าที่สีเขียวซีดเล็กน้อย ในบรรดาผู้ที่ทำงานในหน่วยรักษาความปลอดภัย ใครกันจะไม่ทราบเกี่ยวกับสัญลักษณ์รูปกริชที่อยู่บนใบประกาศก่อนหน้านี้?
พวกเขามีความเข้าใจอย่างชัดเจนสำหรับเรื่องฝูงบินและพวกเขาก็ได้ทำการบ้านเกี่ยวกับกิจกรรมของฝูงบิน B กองทัพที่หกในอาณาเขตโดยรอบนี้ สมาชิกหลักของฝูงบิน B กองทัพที่หกอยู่ในบัญชีดำและได้รับการคุ้มกันอย่างใกล้ชิดให้ปลอดภัยจากพวกโจร แต่ในท้ายที่สุดมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
“ตามสัญญาและกฎหมายที่เกี่ยวข้องพวกเจ้าจะต้องจ่ายค่าตอบแทนให้กับข้าเป็นจำนวนมาก ข้าได้วางบิลไว้ที่นั่นและข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถจัดการมันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ “
“แน่นอน…” หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยแทบสำลักคำพูดออกมาจากปากของเขา เขาแทบจะกระอักเลือดออกมา เพราะเงินประกันจำนวนมากนั้นมาจากการหักเงินเดือนของพวกเขาออกไป หลังจากเรื่องทั้งหมดหากใครสามารถที่จะจับพวกโจรเอาไว้ได้ก็จะได้รับเงินไปนั้นแหละคือ “แวมไพร์หิวเงิน” นี่มันสำหรับนักล่า ไม่ใช่ของพวกเขา
ในเวลานี้เครื่องรับและจอแสดงผลในห้องควบคุมเริ่มสูญเสียการควบคุม
“เรามีสัญญาณรบกวนเข้ามา!” สมาชิกลูกเรือตะโกน
ทันทีที่เขากล่าวว่าดังสั่นคล้ายจังหวะดนตรีดังออกมา
เสียงของปืนใหญ่หกนัดดังกระหึ่มอย่างต่อเนื่องในจังหวะที่เฉพาะเจาะจง ข้อมูลและภาพทั้งหมดที่แสดงในหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ภายในเรือก็สั่นไหวไปตามจังหวะเช่นเดียวกัน ฝูงชนที่ยังคงทะเลาะกันอยู่ภายในเรือเงียบลงทันทีและมันเป็นพลังที่น่าหลงใหลซึ่งดูเหมือนจะสอดคล้องเข้ากันกับจังหวะของหัวใจที่ซาบซ่านไปพร้อมกับพลัง มันเป็นพลังที่ทรงอำนาจเหมือนกับกริชที่เจาะผ่านทุกสิ่งที่มันผ่านเข้าไป
เกิดสัญญาณรบกวนและการดูดกลืนสัญญาณ!
นี่เป็นครั้งแรกที่ชิลลินได้ประสบการณ์เช่นนี้ ในอดีตเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้จากโทรทัศน์และนิตยสารเท่านั้น แต่ก็ยังรู้สึกตกใจมากที่ได้สัมผัสกับมันครั้งแรก
มันคือสัญญาณเพลงบทนำของกองกำลังนักล่าและเป็นเพลงที่มีหน้าที่เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของกองกำลังนักล่า แต่ละฝูงบินภายใต้กองกำลังนักล่าก็จะมีเสียงดนตรีที่แตกต่างกันเล็กน้อยเช่นเสียงจากหกเสียงก่อนหน้านี้ก็จะหมายถึงว่าพวกเขาเป็นคนจากกองทัพที่หกของกองพลฝูงบิน B
ทันใดนั้นยานเอ็นเตอร์ไพรส์ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอและมีสัญลักษณ์ขนาดใหญ่รูปกริซอยู่ด้านบนสุดของยานเอ็นเตอร์ไพรส์ ข้างกริชคือหมายเลขหก
กองพลฝูงบิน B กองทัพที่หก!
“โอ้ คนของข้ามาถึงแล้ว ข้าคงจะไม่ได้นั่งที่ตรงนี้แล้ว ช่างน่าเศร้า “
เสียงของไดแอสฟังเหมือนสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่การแสดงออกของเขาก็เต็กลับเต็มไปด้วยความพึงพอใจ มันเป็นความสุขที่กองทหารรักษาการณ์ปลอดภัยแทบจะต้องอดกลั้นควบคุมไม่ให้พวกเขาตอบตอบแทนไดแอสด้วยลูกกระสุนปืน
และต่อมาใบหน้ายิ้มกว้างๆก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าจอของห้องควบคุม
“ท่านครับ ท่านจะให้พวกเราทำการวาร์ปท่านขึ้นมาบนยานหรือท่านจะมาด้วยตัวเองครับ?
คำเดียวที่อธิบายถึงความรู้สึกของกลุ่มรักษาความปลอดภัยขณะนี้คือความโกรธอย่างบ้าคลั่งที่พวกเขาจ้องมองอย่างดุเดือดไปที่ผู้รับผิดชอบในการควบคุมในห้องควบคุมยาน ชายคนนั้นมองอย่างไร้เดียงสา การแฮ็กและการควบคุมจากระยะไกลของอีกฝ่ายหนึ่งจากการป้องกันของยานสเปซไลเนอร์นั้นรวดเร็วมากเสียจนไม่มีอะไรที่เขาจะสามารถทำได้
“อย่าโง่ไปหน่อยเลย, แน่นอนว่าพวกเราจะทำการวาร์ปขึ้นไป โอ้…ใช่, ตั้งค่าการวาร์ปสำหรับสองคน ข้าจะนำเพื่อนตัวน้อยๆขึ้นไปด้วย”
ชิลลินรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้
ไดแอสหันไปมองชิลลินหลังจากที่เขาตะโกนใส่หน้าจอ
“เฮ้ ชิลลิน ลองไปเยี่ยมชมยานของพี่ชายด้วยตาของเจ้าเถอะ”
แสงสีขาวห่อหุ้มคนสองคนก่อนที่พวกเขาจะหายตัวไปจากห้องควบคุมในพริบตา
การแสดงออกของหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด ขณะที่เขากล่าวต่อคนที่สถานีควบคุม “เรียกดูข้อมูลของพวกเขาในสเปซไลเนอร์ในที่ตอนนี้!”
“เกี่ยวกับเรื่องนั้น… ทุกๆข้อมูลและภาพอื่นๆเกี่ยวกับทั้งสองคนได้ถูกลบไปแล้วครับ” ผู้ดำเนินการตอบกลับ
“พวกไร้ประโยชน์!” หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยได้ทุบเก้าอี้ข้างๆเขาด้วยการชกหนึ่งครั้ง
พวกเขาได้แต่ก้มศีรษะและสาปแช่งอยู่ภายในใจ คนเหล่านั้นมาจากพวกระดับแนวหน้า จะมีวิธไหนที่จะสามารถจัดการกับพวกเขาได้บ้าง?
ในขณะที่ด้านอื่นๆ
หลังจากที่ชิลลินถูกส่งไปยังกองเรือรบของกองพล B กองทัพที่หก ในแนวหน้า เขากล่าวต่อไดแอสว่า “ผมยังมีสัมภาระเหลืออยู่บนสเปซไลเนอร์”
ไดแอสไม่ได้แยแสแต่อย่างใด “อะไรก็ตามที่วางอยู่ภายในที่เก็บสัมภาระก็ไม่ได้สำคัญและเป็นอุปสรรคใดๆต่อเจ้า”
ในขณะที่พูดก็ปรากฏเสียงแปลกๆมาจากระยะไกล
“ท่านนายพล ท่านกลับมาแล้ว!” มีร่างพาดผ่านไปเหมือนสายลมและเมื่อชิลลินสังเกตดูก็พบชายคนหนึ่งยืนเคารพด้วยท่าทีที่ปิติยินดี “ยินดีต้อนรับการกลับมาของท่านผู้นำ” และเขาพูดประโยคถัดไปอย่างหยาบคาย “สิ่งนี้?”
ดูเหมือนไดแอสจะเคยชินกับสถานการณ์แบบนี้และโยนกล่องห้าใบออกไปเบื้องหน้าทันที ในหมู่กล่องพวกนี้ชิลลินนั้นไม่เคยเห็นกล่องที่มีขนาดใหญ่แบบนี้มาก่อน กล่องพวกนี้สร้างขึ้นมาด้วยวัสดุพิเศษที่มีฉนวนป้องกันรังสีและพลังงาน ดังนั้นสิ่งที่อยู่ภายในกล่องก็ควรที่จะบรรจุของที่มีพลังงานบางอย่าง
เมื่อทำการตรวจเช็คสภาพกล่องจนแน่ใจแล้วและหยิบมันขึ้นมา ชายผู้นั้นก็หันหลังกลับมาอย่างร่าเริงและเตรียมพร้อมที่จะเดินออกไป
“เฮ้, จะรีบไปไหนหน่ะแครี่? เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้าพาแขกมาด้วย?” ไดแอสกล่าวขณะที่ดึงหูของแครี่ไว้ แต่ก็ไม่มีความรู้สึกตำหนิที่จะพบได้ในน้ำเสียงของเขา
แครี่ทำหน้าหงอยเพื่อขอความเมตตาจากไดแอส
ชิลลินรู้ว่าแครี่นั้นตั้งใจที่จะทำเป็นไม่เห็นเขา พวกเขาจะไม่เคารพคุณจนกว่าคุณจะได้พิสูจน์ตัวเองอย่างมีค่า ชิลลินคิดขึ้นมาในใจ
เมื่อถือกล่องห้ากล่องด้วยมือข้างเดียว แครี่ก็ปล่อยแขนออกและแขะหูของเขาให้ลึกๆ ก่อนที่จะยื่นมือออกไป เขายิ้มให้ชิลลินแค่พอเป็นมารยาท ซึ่งแสดงให้เห็นถึงร่องรอยของความไม่จริงใจปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา ซึ่งแตกต่างจากตอนที่แสดงออกให้ไดแอสเมื่อก่อนหน้านี้
แครี่กล่าว “สวัสดี” พร้อมกับยื่นมือของเขาออกไปเพื่อจับมือ
******* ยานเอ็นเตอร์ไพรส์ คือ ยานอวกาศขนาดใหญ่ที่ใช้สำหรับการเดินทางระหว่างดวงดาว *******
ฝากกดไลค์ กดติดตามเพจ ให้กำลังใจ และติดตามข่าวสารกันด้วยนะครับ :
*หากมีคำติชมใดๆสามารถเสนอแนะเข้ามาได้ครับ ผิดพลาดประการใดผู้แปลต้องขออภัยผู้อ่านมา ณ ที่นี้ด้วย
*ถ้าอยากอ่านและให้ลงบ่อยๆช่วยกันคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยนะคร๊าบบบบบบบ