” เจ้า. . . . เจ้า. . . . . เจ้าเป็นใคร ? “
‘หลิวมั่ง’ ตกใจกลัวสุดขีด!!! เขาพยายามหาทางที่จะหนี แต่เค้าติดอยู่ที่มุมของผนังห้อง ซึ่งไม่มีทางให้เค้าหนีได้เลย
* พรึบบ *
‘ชูเฟิง’ไม่พูดพ่ำทำเพลง เค้าพุ่งเข้าไปคว้า น้องชาย ของ’หลิวมั่ง’ มือของเค้าเหมือนกรงเล็บที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อ
” เจ้าบอกมาซะ ว่าเจ้าทำอะไรผู้หญิงสองคนนี้ ? “
‘ชูเฟิง’ ยิ้ม แบบแหยงๆให้กับ’หลิวมั่ง’
ก่อนที่’หลิวมั่ง’จะตอบกลับ เขาเห็น รอยยิ้มบนหน้า’ชูเฟิง’
เค้าจึงคิดว่าคงมีโอกาสที่จะรอด หากเค้าเปลี่ยนท่าทางของเค้าในตอนนี้
เค้าจึงรีบตะโกนเสียงดัง !!!
” ทำไมเจ้าถึงกล้าทำเช่นนี้ ? เจ้ารู้ไม๊ข้าเป็นใคร ? ถ้าเจ้ายังกล้าแตะต้องข้าอีกละก็ ข้าจะฆ่าเจ้าซะ !!! “
” ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเจ้าเลย แต่นับจากนี้ก็ไม่แน่ หากเจ้าไม่ไปยุ่งกับนางสองคน เจ้าคงไม่ต้องลงเอยแบบนี้ “
หลังจาก’ชูเฟิง’พูดเสร็จ เค้าก็บีบมือของเค้าอย่างแรง
” ชูเฟิง หยุด!!! “
ในตอนนั้น ‘ซูเหม่ย’ พยายามวิ่งเข้ามาห้าม ด้วยการตะโกนเพื่อให้เค้าหยุด การโจมตี
แต่มันสายไปซะแล้ว เสียงแตกดังโป๊ะดังไปทั่วห้อง เลือดสาดเต็มมือของ ชูเฟิง
” อ้า ~~~~~~~ “
คงจะจุกหน้าดู
‘หลิวมั่ง’ ร้องเหมือนหมูที่กำลังจะตาย มือทั้งสองของเค้ากุมเป้า
พร้อมกับกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น ความเจ็บปวดทำให้เค้าหมดสติไปอย่างรวดเร็ว
” ชูเฟิง เจ้าต้องเจอกับหายนะ !!! “
เห็นฉากนี้ แม้แต่ ‘ซู่เหม่ย’ ก็ไม่สามารถที่จะสงบได้
” หายนะ ? เขาบังอาจมาแตะต้องคนในตะกูลข้า เขานั้นแหละที่ต้องเจอกับหายนะ “
” โชคดีที่มันยังไม่ได้ทำอะไรกับ ชูเยว่ ไม่งั้นข้าคงจะไม่ทำลายอวัยวะเพศของมันเพียงอย่างเดียว ข้ายังเจ้าเอาชีวิตมันอีกด้วย”
‘ชูเฟิง’พูดพร้อมกับเดินเข้าไปหา ‘ชูเยว่’และ’ชูซุย’อย่างรวดเร็ว
” แล้วก็ ~~~~~ “
เมื่อ ‘ชูเฟิง’แก้เชือกให้ ‘ชูเยว่’และ’ชูซุย’ ทั้งสองคนก็กระโดดเข้ามากอด’ชูเฟิง’ในทันที
พวกนางต่างร้องห่มร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้น
ถ้า ‘ชูเฟิง’ มาช้ากว่านี้อีกเพียงนิดเดียว ความบริสุทธิ์ของนางทั้งสองคงถูก’หลิวมั่ง’ทำลาย
หลังจากเหตุการณ์ที่ ‘ชูเฟิง’ บุกมาช่วยตะกูลชู โดยทำลายพันธมิตรหลิว
หลายร้อยคนด้วยตัวคนเดียว เหตุการณ์นี้ต่างเป็นข่าวดังในฝ่ายใน
ชื่อ ของ’ชูเฟิง’ ต่างแพร่กระจายไปทั้วทั้งฝ่ายใน แต่คนไม่รู้ว่า ‘ชูเฟิง’จะอยู่รอดถึงพรุ่งนี้หรือไม่
ไม่เพียงแต่ ‘ชูเฟิง’ จะตั้งตัวเป็นศัตรูกับพันธมิตรหลิว เค้ายังเป็นศัตรูกับตะกูลหลิว อีกด้วย
ซึ่งเรื่องนี้ ปู่ของ’หลิวมั่ง’ คงไม่มีทางปล่อยไปเฉยๆแน่ ?
การมาถึงของหายนะ ซึ่ง ‘ชูเฟิง’ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
แน่นอน หลังจากที่’หลิว เฉิงเจิน’ได้ยินข่าว ที่พักของ’ชูเฟิง’ก็ถูกคนจำนวนมากล้อม
แต่พวกเค้านั้นไม่ใช่คนธรรมดาๆทั่วไป พวกเค้ายังเป็นอาวุโสตำแหน่งต่างๆในฝ่ายใน
ทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญของเมืองและคนที่มาจากแผนกลงทัณฑ์
ซึ่งอาวุโสเหล่านั้น ‘ชูเฟิง’ ไม่สามารถต่อต้านพวกเขาได้เลย ได้แต่ยอมให้พวกเขานำตัวไป
” ชูเฟิง ถูกจับไปแล้ว หลิว เฉินเจินคงไม่ปล่อยให้เค้ามีชีวิตรอดแน่ๆ “
” เฮ้อ น่าเสียดาย อัจฉริยะที่หาได้ยากเช่นเค้า กลับต้องมีจุดจบเช่นนี้ เค้าไม่น่าไปยุ่งกับคนพวกนั้นเลย “
ในตอนนั้น ต่างมีคนมารวมตัวกันด้านนอก ของที่พัก ‘ชูเฟิง’
คนเหล่านั้น เดินตาม ‘ชูเฟิง’ ที่โดนจับไป เมื่อพวกเค้าเห็น’ชูเฟิง’ถูกนำไปฝ่าย ลงทัณฑ์ ทุกคนต่างสงสาร ‘ชูเฟิง’
แต่พวกเขาไม่ได้สังเกตุเห็น ‘ซู่เหม่ย’ ที่วนเวียนอยู่บริเวณนั้น ในทันทีที่อาวุโสโผล่ออกมา เธอก็ทำเนียนมองซ้ายมองขวา
มีอาวุโสหลายฝ่ายมาจัดการ นอกจากตำหนัก ฝ่ายลงทัณฑ์ ยังมี ฝ่ายจัดภารกิจ เป็นสถานที่สำคัญมากในตำหนัก
ในกลุ่มอาวุโส ในตำหนัก มีอาวุโสจำนวนหลายพันคนอยู่ที่นั้น
บริเวณนั้นมีอาวุโสจำนวนมากรวมตัวกันอยู่ ‘ซู่รู่’ ก็เป็นฝ่ายบริหารของที่นั้น
” อะไรนะ ? เจ้าบอกว่า ชูเฟิงทำลายอวัยวะเพศหลิวมั่ง ? “
‘ซูเหม่ย’เข้ามาในตำหนัก อาวุโส พร้อมกับอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ ‘ซู่รู่’ ฟัง ใบหน้าที่งดงามของนางเต็มไปด้วยความตกใจ
” ใช่แล้ว ท่านจะต้องช่วย ชูเฟิง ไม่งั้นเค้าต้องตายแน่ๆ “
‘ซูเหม่ย’ขอร้อง ‘ซู่รู่’และกล่าว
” เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หลิว เฉินเจิน คงทรมานเค้าอย่างแสนสาหัสก่อนที่จะฆ่าเค้า หากถูกฆ่าตายในทันทีก็คงจะดี “
” อ่านั้นสิ ชูเฟิง เค้าใจร้อนเกินไป ข้าไม่สามารถช่วยเค้าได้หรอก “
‘ซู่รู่’ถอนหายใจ พร้อมกับพูดอย่างผิดหวัง ….นี้เจ๊จะปล่อยให้สามีเจ๊ ตายจริงๆหรอ!!!
” ท่านจะปล่อยให้อัจฉริยะ แบบชูเฟิง ถูกฆ่าตายงั้นหรอ ท่านก็รู้ว่าหากช่วยเค้าไว้วันข้างหน้าตะกูล ซู่ ของเราจะได้รับประโยชน์มากมาย หากสามารถดึงตัวเค้าไว้กับเรา “
‘ซูเหม่ย’กังวลเป็นอย่างมาก
” ก็จริงที่ ชูเฟิงเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยาก แน่นอนหากเค้าพัฒนาจะเป็นประโยชน์ต่อตะกูล ซู่ ของเรา แต่มันก็ยังไม่คุ้มที่จะเป็น ปรปักษ์กับ หลิว เฉินเจิน “
‘ซู่รู่’ส่ายหน้า
” แต่เค้าเป็นคนที่มี อำนาจพลังวิญญาณนะ!!! นานแค่ไหน ที่ตะกูลซู่เราจะหาคนแบบเขาได้ เขายังไม่คุ้มค่าพอที่ท่านจะช่วยเค้างั้นหรอ “
‘ซู่เหม่ย’พูดพร้อมกับใส่อารมณ์
” เจ้าพูดเรื่องอะไร ? พูดอีกครั้งได้ไม๊ ? “
ได้ยินคำพูดเหล่านั้น สีหน้าของ’ซู่รู่’เปลี่ยนไปทันที
” ข้าบอกว่าเขายังไม่คุ้มค่าพอที่ท่านจะช่วยเค้างั้นหรอ “
” ไม่ใช่ประโยคก่อนหน้านี้”
” เขาเป็นคนที่มีอำนาจพลังวิญญาณ!!! “
” ศิษย์น้อง เป็นความจริงงั้นหรอ ที่ชูเฟิงมีอำนาจพลังวิญญาณ ? เจ้ารู้ได้ยังไง ? “
ตอนนั้น ‘ซู่รู่’เต็มไปด้วยความตื่นเต้น และคว้าไหล่ของ’ซูเหม่ย’พร้อมตะโกนถาม
” ข้าเห็นมากับตา นี้ท่านไม่รู้งั้นหรอ “
‘ซูเหม่ย’ตะลึงเพราะเห็นการเปลี่ยนแปลงของ’ซู่รู่’
” เจ้าเห็นมันหรอ ? เจ้าไม่ได้หลอกข้าใช่ไม๊ ? “
ดูเหมือนว่า ‘ซู่รู่’ จะไม่รู้ว่า’ชูเฟิง’มีอำนาจพลังวิญญาณ ‘ซูเหม่ย’จึงเล่าเรื่องทุกอย่างในเหตุการณ์การล่าโอสถให้’ซู่รู่’ฟัง
” ถ้าเรื่องที่เจ้าพูดมาเป็นเรื่องจริงล่ะก็ ดูเหมือนว่าเค้าจะมีอำนาจพลังวิญญาณอยู่จริงๆ!!! “
‘ซู่รู่’ค่อยๆหลับตา และสูดลมหายใจ
หลังจากนั้น นางก็รู้ว่าการช่วย’ชูเฟิง’ออกมานับว่าคุ้มค่าอย่างยิ่งเมื่อนางใจเย็นลงนางลืมตาและกล่าวว่า
” ชูเฟิง จะต้องปลอดภัย!!! “
การลงโทษฝ่าย ลงทัณฑ์จะเป็นคนจัดการ ความผิดต่างๆ และเค้าจะจับนักโทษไว้ที่พื้นที่คุมขังคนที่ถูกขังส่วนใหญ่จะเป็นคนที่มาจากเมือง มังกรฟ้า นักโทษที่ถูกขังไม่สามารถหนีไปได้ง่ายๆ
ในตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ถูกล่ามด้วยโซ่เหล็ก และถูกแขวนไว้กลางอากาศ ในคุกที่เค้าถูกขังอยู่เป็นคุกที่เข้มงวดมากที่สุดในการลงโทษทั้งหมดถูกทำมาจากเหล็ก
หน้าห้องขังมี อาวุโสเฝ้าอยู่เป็นจำนวนมาก ส่วนหัวหน้าคือชายแก่ผมขาวมีเคราแพะ ตาแก่นั้นมีคิ้วเหมือนดาบและเคราสีขาว สายตาที่ดุดัน
สามารถบอกได้ว่าเค้าเป็นคนที่ ดุร้าย เขาเป็นหัวหน้าแผนก การลงทัณฑ์ ปู่ของหลิวมั่ง ‘หลิว เฉิงเจิน ‘
ในตอนนั้น ‘หลิว เฉิงเจิน’ หลับตา และถามคนรักษาของหลิวมั่งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ว่า
” อาการบาดเจ็บของ มั่ง เอ๋อ สามารถรักษาให้หายได้ไม๊ “
” ครับ อาการบาดเจ็บของคุณชายสามารถรักษาได้ แต่ข้ากลัวว่าส่วนนั้นของคุณชายจะไม่สามารถงอกออก . . . . . .”
” บัดซบ!!! “
‘หลิว เฉิงเจิน’ลุกขึ้นยืน เก้าอี้ที่เค้านั่งอยู่แตกกระจาย เขาชีไปที่ผู้เฒ่าถัดจากเค้าและกล่าวว่า
” ไม่ว่าจะต้องทำยังไง ต้องรักษา มั่งเอ๋อ ให้หายให้ได้ “
” ได้ ได้ ได้ ได้ ข้าจะทำสุดความสามารถ “
ชายแก่ถอยหลังด้วยความกลัว เค้าหันไปมองซ้ายมองขวา
ตอนนั้น ‘หลิว เฉิงเจิน’ จ้องไปที่ ‘ชูเฟิง’ ด้วยความอาฆาต และพูดว่า
” ตัดไอ้จู๋ของมัน ควักลูกตา ตัดหู จมูก ลิ้น และสับแขนขาของมันซะ “
” ครับ !!! “
เมื่อได้ยินคำสั่ง ‘หลิว เฉิงเจิน’ อาวุโสที่ยืนอยู่ด้านหลังเค้าหยิบอุปกรณ์และค่อยๆเดินเข้าไปหา ‘ชูเฟิง’
สีหน้าที่น่ากลัวปรากฏอยู่บนใบหน้าของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาจะสับ ‘ชูเฟิง’ เป็นหมื่นๆชิ้น ทั้งๆที่พวกเค้าก็คิดจะทำเช่นนั้น
* ปึ้งงง *
เสียงดังสนั่น คุกที่ทำจากเหล็กหนา พังลงในทันที
จากนั้นพวกเค้าก็พบกับสาวงามที่ปรากฏอยู่ด้านหน้าของประตู ‘ซู่รู่’!!!
โปรดติดตามตอนต่อไป . . . . . .
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป