ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป‘หลงยู่อิน’ ตั้งใจเตะด้วยแรงทั้งหมดที่นางมีสามครั้งต่อเนื่องกัน แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการเผยจุดอ่อนของนางออกมาด้วยเช่นกัน
เมื่อคนเราเตะ จะมีการออกแรงตรงส่วนน่องและปลายเท้า เนื่องจากมักจะฝึกซ้อมร่างกายในส่วนต่าง ๆ จึงเป็นการยากที่จะโจมตีพวกเขากลับในส่วนนี้ได้ ดังนั้นโคนขาด้านในจึงเป็นส่วนที่เป็นจุดอ่อน
‘เนี่ยลี่’เพียงแค่ชกเบาๆไปที่ต้นขาด้านในของนาง เพียงเท่านี้ร่างกายของ’หลงยู่อิน’ก็เกิดการเสียสมดุลและล้มลงในที่สุด แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่การชกเบา ๆ แต่ก็ส่งผลกระทบกับร่างกายของนางโดยตรง
‘หลงยู่อิน’ส่งเสียงร้องขณะที่นางล้มลงไปกับพื้น พร้อมกับใบหน้าที่ซีดขาว อาการปวดและชาตรงโคนขาด้านในของนาง ทำให้นางไม่อาจที่จะลุกยืนได้ในทันที นางรู้สึกอับอายจากการจู่โจมของ’เนี่ยลี่’ แต่นางก็แปลกใจเป็นอันมาก ด้วยความจริงที่ว่านางนั้นแข็งแกร่งกว่า’เนี่ยลี่’ และเหตุใดกันนางถึงได้บาดเจ็บหนักจากการต่อยด้วยหมัดเบา ๆ เพียงแค่นั้น
นางคือผู้มีสายเลือดมังกรไหลเวียนอยู่ หมัดของคนธรรมดาไม่ควรที่จะสร้างความเสียหายต่อนางได้
แต่ถึงอย่างไรความแข็งแกร่งของ’เนี่ยลี่’ ก็ได้รับการพิสูจน์แล้ว จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของนางนั้นลุกโชนขึ้นมากขึ้น นางคือ’หลงยู่อิน’ นางไม่มีทางที่จะยอมแพ้เพียงเท่านี้ หลังจากที่นางล้มลง นางได้ลุกยืนขึ้นอีกครั้ง และสบัดขาเตะแรงขึ้นกว่าเดิมไปยัง’เนี่ยลี่’
‘เนี่ยลี่’สัมผัสได้ว่า ‘หลงยู่อิน’โจมตีมาหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิมและรู้เหมือนว่าจะจะมีความแค้นรวมอยู่ในการโจมตีครั้งนี้ด้วย ผู้จริงๆคนนี้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุด นางคิดจริงๆเหรอว่า เขาจะไม่สามารถโจมตีนางกลับได้ เพราะเขาจะไม่สามารถรับการโจมตีที่หนักหน่วงนี้ได้งั้นเหรอ?
ในตอนนี้ ทุกคนอดไม่ได้ที่จะตกใจ และมองดูการต่อสู้ของ’เนี่ยลี่’และ’หลงยู่อิน’ ‘หลงยู่อิน’คือผู้หนึ่งที่มีสายเลือดมังกรไหลเวียนอยู่
คนคนที่มองดูอยู่ แต่เดิมพวกเขาคิดว่า’เนี่ยลี่’คงจะเป็นฝ่ายที่ถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว แต่กลายเป็นว่าในการต่อสู้ครั้งนี้ ไม่มีผู้ใดรู้เลยว่า’เนี่ยลี่’มีการใช้เล่ห์เหลี่ยม ทำให้ดูเหมือนว่า’หลงยู่อิน’ได้รับความเสียหายจากการโจมตีมากกว่าเรื่องนี้มันน่าตกใจมากเกินไปแล้ว!
ลืมเรื่องการชนะ’หลงยู่อิน’บนศิลาอันดับจิตวิญญาณแห่งแสงไปได้เลย ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ที่มีความแข็งแกร่งทางด้านกายภาพมากที่สุด แต่’เนี่ยลี่’ก็ยังแข็งแกร่งกว่าในแง่อื่นๆ ความสามารถของเขานั้นเรียกได้ว่าอยู่ในขอบเขตที่ท้าทายสวรรค์ได้ ตารางที่เคยแปะไว้ เกี่ยวกับการทดสอบรากวิญญาณ เขายังจะมองเห็นใครเป็นคู่แข่งได้อีกหรือ?
แต่ถึงอย่างไร ‘อาจารย์ชิหลิง’ เห็นว่าความแข็งแกร่งด้านกายภาพของ’เนี่ยลี่’นั้นยังด้อยกว่า’หลงยู่อิน’ แต่’เนี่ยลี่’นั้นเข้าถึงเส้นทางแห่งการต่อสู้ได้ลึกล้ำกว่า’หลงยู่อิน’
‘เนี่ยลี่’นั้นรู้จักใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยการใช้หลักการ ‘อ่อนสยบแข็ง’
‘หลงยู่อิน’โจมตีอย่างรวดเร็วและสร้างความกดดันอย่างหนักให้แก่’เนี่ยลี่’ แต่ถึงอย่างไรนางเองก็เข้าถึงในเส้นทางแห่งการต่อสู้ นางมีการจัดรูปแบบการต่อสู้ของนางใหม่ ทำให้สามารถรับมือ’เนี่ยลี่’ได้ดีขึ้นเล็กน้อย ‘หลงยู่อิน’ยังคงจู่โจมอย่างต่อเนื่องและรวดเร็วยิ่งขึ้นจนมองแทบไม่ทัน
‘เนี่ยลี่’หลี่ตาลงเล็กน้อย เขาถอยหลังออกมาโดยไม่ได้ทำอะไร จนกระทั้ง’หลงยู่อิน’ตั้งท่าที่จะเปลี่ยนการจู่โจม ทันใดนั้นเข้าก็พุ่งไปทางด้านขวาแล้วจับขาน่องของ’หลงยู่อิน’ไว้
‘หลงยู่อิน’พยายามที่จะดึงกลับมา แต่นางช้าเกินไปแล้ว และเมื่อถูก’เนี่ยลี่’จับไว้ นางก็ไม่อาจที่จะดึงออกไปได้แล้ว
“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ!”
‘หลงยู่อิน’เอ่ยด้วยความอับอาย
“ถ้าไม่เช่นนั้นอย่าได้มาตำหนิข้าที่ทำอะไรรุนแรงนะ!”
ตั้งแต่ที่นางรู้ว่านี่เป็นเพียงแค่การซ้อมประลอง ‘หลงยู่อิน’ จึงยังไม่ได้ใช้พลังแห่งสายเลือดมังกร เดิมทีนางคิดว่านางจะสามารถเอาชนะ’เนี่ยลี่’ได้โดยที่ไม่ต้องใช้พลังแห่งสายเลือดมังกร
แต่ทว่า ความแข่งแกร่งของเขานั้น เกินกว่าที่นางจินตนาการไว้ ในขณะที่พวกเขาปะทะกัน นางรับรู้ได้ถึงความพ่ายแพ้เล็กน้อย แต่ในตอนนี้ เขากำลังจับขาของนางอยู่
“หืม ให้ปล่อยเจ้างั้นเหรอ? ทำไมข้าต้องทำเช่นนั้นด้วย?ไม่ใช่ว่าเจ้านั้นแข็งแกร่งมากมิใช่เหรอ?”
ความโกรธของ’เนี่ยลี่’นั้นมิได้ลดลงไปเลยแม้แต่น้อย ไม่เพียงแค่ว่า ไม่ยอมปล่อยนางเท่านั้น เขายังจับขาของ’หลงยู่อิน’นั้นยกสูงขึ้น
“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้! ถ้าไม่อย่างนั้นข้าจะไม่ให้เจ้ารอดกลับไปแน่!”
ขาของ’หลงยู่อิน’ ถูกยกสูงขึ้นจนแทบจะสัมผัสกับหน้าอกของนาง เป็นการบังคับให้นางกระโดดถอยหลัง ในใจของนางนั้นสั่นสะเทอนและเต็มไปด้วยความอับอาย ใบหน้าของนาง ใบหน้าของนางดูซีดลงเล็กน้อยในขณะที่ทุกคนจ้องมองอยู่
“หลงยู่อิน เจ้าคิดเหรอว่า สายเลือดมังของเจ้านั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก? จริง ๆ แล้วมันก็แค่พอใช้ได้ เจ้ายังมีฝีมืออะไรที่ซ่อนไว้อยู่อีก? ทำไมไม่แสดงมันออกมาให้หมด ให้ข้ารู้ถึงความสามารถทั้งหมดที่เจ้ามีอยู่”
‘เนี่ยลี่’ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับใช้มือขวาสกัดที่ จุดเสียเว่ย 穴位处ที่ขาของนาง
เขาจับส่วนที่เป็นจุดอ่อนของนาง ทำให้นางไม่อาจที่จะกระโดดถอยหลังไปได้‘หลงยู่อิน’พยายามที่จะโต้กลับแต่’เนี่ยลี่’นั้นเข้ามาใกล้นางมากเกินไป จนไม่อาจที่จะโจมตีกลับไปได้
ใบหน้าของ’หลงยู่อิน’ดูซีดลงนางกัดริมฝีปากของตัวเอง หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ นางพยายามที่จะดึงขาของนางกลับมาอีกครั้ง แต่ไม่ไม่สำเร็จ
การต่อสู้กับ’หลงยู่อิน’ไม่ได้ทำให้’เนี่ยลี่’ใจอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย จากชีวิตก่อนหน้าของเขา ทำให้เขาตระหนักได้ว่าตัวตนที่แท้จริงของนางเป็นเช่นใด เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ เมื่อ’เนี่ยลี่’เดินออกมาจากด่านจิตวิญญาณแห่งแสง ‘หลงยู่อิน’ก็ได้ส่งคนจากตระกูลของนางมาจัดการกับเขา
ผู้หญิงอย่าง’หลงยู่อิน’ ต้องเจอแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน เขาจะจัดการนางให้พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง และจะทำให้นางจมอยู่กับความหวาดกลัว นี่เป็นหนทางเดียว ที่จะทำให้’หลงยู่อิน’ไม่อาจที่จะเป็นภัยคุกคามอาจารย์ของเขาได้อีกต่อไป
‘เนี่ยลี่’คิดว่า แน่นอนว่าเขาจะไม่อ่อนโยนเมื่อต้องเผชิญกับศัตรู เขาจะทำ’หลงยู่อิน’รู้สึกหวาดกลัว เสียจนไม่กล้าที่จะยโสโอหังอีกต่อไป
‘เนี่ยลี่’ขยับหน้าของเขาไปใกล้ ๆหูของ’หลงยู่อิน’แล้วหัวเราะอย่างเย็นชา พร้อมกับพูดว่า
“เจ้าเป็นเพียงแค่ขยะที่ดีแต่ใช้อิธิพลของตระกูลเจ้า ถ้าหากไม่มีตระกูลเจ้า เจ้าก็ไม่มีอะไรเลย สายเลือดมังกรแล้วเป็นไง? มันคงจะเป็นเรื่องตลกไม่น้อย ถ้าหากเจ้าคิดว่ามันสำคัญนัก ”
ดวงตาของ’หลงยู่อิน’มีประกายของหยดน้ำตา ‘เนี่ยลี่’ทำให้นางอับอายต่อหน้าคนจำนวนมาก นางจ้องมองเขา นางไม่เคยรู้สึกอัปยศเช่นนี้มาก่อน
“เนี่ยลี่ เจ้าทำเกินไปแล้ว!”
‘หลงยู่อิน’ ระเบิดพลังที่แข็งแกร่งออกมา ขาอีกข้างของนางยกขึ้นแล้วรัดคอ’เนี่ยลี่’ด้วยการบิด 360 องศาทำให้’เนี่ยลี่’ลงไปอยู่บนพื้น
‘เนี่ยลี่’ไม่คิดมาก่อนเลยว่า ‘หลงยู่อิน’ จะสามารถปล่อยพลังงานที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ออกมาได้ เขาพยายามที่จะหนีออกไปจากขาของนางที่รัดคออยู่ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ตัวเลือกเดียวในตอนนี้คือการโจมตีกลับเท่านั้น
*ตุบ!*
‘เนี่ยลี่’ถูกฟาดลงบนพื้นอย่างรุนแรง แม้ว่าคอของเขาจะยังถูกหนีบอยู่ เขาทำการพลิกตัวตรึง’หลงยู่อิน’ให้อยู่ใต้ตัวเขาจากนั้นก็ทำการจับคอของนางไว้
พวกเขาทั้งคู่ทำการจับล๊อคกันอยู่ในตำแหน่งที่แปลกประหลาด ‘หลงยู่อิน’ใช้ขาในการรัดคอของ’เนี่ยลี่’
แต่ในขณะเดียวกัน นางถูกตรึงลงกับพื้นจากฝีมือของ’เนี่ยลี่’ ร่างกายของนางโค้งงอ และคอของนางถูกจับด้วยมือของ’เนี่ยลี่’ ทุกคนมองดูแล้วรู้สึกราวกับว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่โง่เขลา สำนวนจีนหมายถึง ไม่มีฝ่ายใดที่ได้ประโยชน์ เจ็บตัวกันทั้งสองฝ่าย
‘ลู่เพียว’และ’กู้เบ่ย’ ก็ตกตะลึงเช่นกัน นี่พวกเขากำลังทำอะไรกัน มันไม่ควรจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาน่าจะ…
พวกผู้หญิงในชั้นเรียนคนอื่น ๆกรีดร้องออกมา ด้วยใบหน้าที่แดง ‘เนี่ยลี่’กับ’หลงยู่อิน’ ท่าทางของพวกเขาชวนให้คิดลึกอยู่ไม่น้อย
‘เนี่ยลี่’พูดอย่างเย็นชา มือของเขาค่อย ๆ เพิ่มแรงไปทีละนิดที่คอของ’หลงยู่อิน’
“ปล่อยข้าซะ ถ้าไม่อย่างนั้น ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ใบหน้าของ’หลงยู่อิน’ซีดลงเล็กน้อย แต่นางก็ยังไม่ยอมแพ้ นางจ้องหน้า’เนี่ยลี่’ พร้อมกับน้ำตาที่อยู่ในดวงตาของนาง
“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะลากเจ้าไปกับข้าด้วย!”
‘เนี่ยลี่’ขมึงตาพร้อมกับสาปแช่งอย่างเย็นชา
“เจ้ามันเป็นผู้หญิงบ้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”
เขารังเกียจ’หลงยู่อิน’ที่ชอบมาวุ่นวายกับเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใส่ใจในเรื่องความแค้นในอดีตชาติ แต่ตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้ก็มาอยู่ตรงหน้าเขาอีกครั้ง และอีกครั้ง เอาแต่สร้างปัญหาให้กับเขาไม่จบสิ้น ‘เนี่ยลี่’จึงค่อนข้างที่จะโกรธมาก
‘เนี่ยลี่’ เริ่มรู้สึกว่าด้วยการรัดของ’หลงยู่อิน’ทำให้เขาหายใจไม่ออก ดังนั้นเขากดทับนางให้แรงยิ่งขึ้น
“ปล่อยข้าซะ!”
‘เนี่ยลี่’ ตะโกนออกมาด้วยหน้าแดงก่ำ เขาไม่ต้องการที่จะตายไปพร้อมกับหญิงบ้าคนนี้ นอกจากนี้เขายังไม่อาจที่จะสังหาร’หลงยู่อิน’ในตอนนี้ เนื่องจากในตอนนี้เขายังอ่อนแอเกินไปที่จะรับมือกับตระกูลผนึกมังกร
ใบหน้าของ’หลงยู่อิน’ซีดลงขณะที่นางไอ นางค่อยสงบอารมณ์โกรธแค้นลง และค่อย ๆลดแรงรัดที่ขาของนาง
“เจ้าต้องปล่อยมือของเจ้าก่อน!”
‘เนี่ยลี่’เอามือซ้ายของเขาตีไปที่ก้นของนางจนได้ยินเสียงดังชัดเจน
“ถ้าหากเจ้าไม่ยอมปล่อย อย่ามาหาว่าข้าหยาบคายหล่ะ!”
‘หลงยู่อิน’หยุดชั่วครู่ นางรู้สึกว่าที่ก้นของนางเป็นรอยแดง ใบหน้าของนางแดงก่ำ นางตะโกนด้วยเสียงที่สั่นสะท้านว่า
“เนี่ยลี่ เจ้ากล้าลบหลู่ข้า!”
“อะไรกัน ถ้าหากข้าลบหลู่เจ้าตรงไหนกัน ปล่อยข้าได้แล้ว ถ้าหากเจ้าไม่ปล่อยข้า ขอให้เจ้าเชื่อคำพูดข้าไว้เลย ข้าจะฉีกเสื้อผ้าเจ้าออกเป็นชิ้น ๆ ให้ทุกคนดูเลยดีไหม”
‘เนี่ยลี่’ตะคอกอย่างเย็นชา
“เจ้า…”
เสียงของ’หลงยู่อิน’สั่นสะท้านเมื่อได้ยินคำพูดอันเย็นชาของ’เนี่ยลี่’ นางรู้สึกกลัว กลัวว่า’เนี่ยลี่’จะฉ๊กเสื้อผ้าของนางจริงๆ แล้วนางคงไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับผู้ใดต่อไปอีกในชีวิต และถ้าเป็นเช่นนั้น นางคงต้องฆ่าตัวตายเป็นแน่
ในที่สุดนางก็คลายขาที่รัดคอ’เนี่ยลี่’อยู่ และปล่อยเขาออกมา
‘เนี่ยลี่’ก็ได้ปล่อยมือของเขา เขาปล่อยมือพร้อมกับสำลัก ในตอนนี้เขาคงไม่ต้องการที่จะไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงประชิดตัวกับนางอีก
ในขณะที่’เนี่ยลี่’ปล่อยมือของเขา
ทันใดนั้น’หลงยู่อิน’ก็เข้ามาต่อย และ เตะที่หน้าอกของเขา ‘เนี่ยลี่’ไม่ทันที่จะป้องกัน ด้วยแรงเตะนั้นทำเขาลอยไปชนกับที่กั้นอย่างรุนแรง ‘เนี่ยลี่’ได้รู้สึกถึงรสชาดเลือดในปาก เขาอาเจียนเลือดออกมา
‘เนี่ยลี่’ไม่เคยคิดเลยว่า ‘หลงยู่อิน’ จะใช้วิธีลอบโจมตีเขา!
“เจ้าสมควรที่จะได้รับมัน!”
ดวงตาของ’หลงยู่อิน’เต็มไปด้วยน้ำตา นางต้องได้รับความอับอายด้วยน้ำมือของเนี่ยลี่ ต่อหน้าคนจำนวนมาก นางเกลียดเขายิ่งนัก
พลังและเลือดได้โหมกระหน่ำอยู่ในร่างกายของ’เนี่ยลี่’ เมื่อเขาเงยหน้ามองไปยัง’หลงยู่อิน’ เขาแสดงออกราวกับน้ำแข็ง ดูไร้อารมณ์อย่างสิ้นเชิง อันที่จริงเขาไม่ควรที่จะคิดว่าการจัดการกับ’หลงยู่อิน’เป็นเรื่องที่ง่าย อะไรที่คิดว่าง่าย ผู้หญิงก็จะโต้กลบมาอย่างรุนแรง
ในใจของ’หลงยู่อิน’นั้น กลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็น’เนี่ยลี่’เย็นชาราวกับก้อนน้ำแข็ง และมองดูนางราวกับซากศพ นางคิดได้ว่า นางได้กระทำผิดไปที่เตะใส่’เนี่ยลี่’ หลังจากที่เขาได้ปล่อยนางแล้ว แต่ถึงอย่างไรที่’เนี่ยลี่’ทำกับนางก็ต่ำช้าเกินไป แล้วทำไมนางถึงจะเอาคืนไม่ได้?
‘หลงยู่อิน’กำหมัดทั้งสองข้างจนแน่น ทั้งตอนที่ด่านจิตวิญญาณแห่งแสง และเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งสองเหตุการณ์เป็นความอับอายที่สุดในชีวิตของนาง!
ถึงจะอย่างไร นางจะต้องได้รับการชดใช้จากเรื่องที่เกิดขึ้น
‘เนี่ยลี่’จับที่หน้าอกของเขาพร้อมกับลุกขึ้น มีประกายที่เย็นยะเยือกในดวงตาของเขา ที่กั้นได้ถูกย้ายออกไปแล้ว ‘เนี่ยลี่’เดินผ่าน’หลงยู่อิน’ โดยที่ไม่สนใจนางแม้แต่น้อย เขาเดินไปทาง’ลู่เพียว’และ’กู้เบ่ย’ จากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะไม่คิดว่า สามารถจัดการกับ’หลงยู่อิน’ได้โดยง่ายอีก
‘หลงยู่อิน’เปิดปากของนางน้องต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่ท้ายที่สุดนางก็กลืนคำพูดนั้นลงคอไป นางไม่รู้ว่าทำไม แต่นางรู้สึกหวาดกลัวกับความเย็นชาของ’เนี่ยลี่’..
จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
ที่มา: