“ข้านั้นมีนามว่าไฉ่เตี๋ย 彩蝶 ข้าขอเอ่ยถามว่าท่านนายน้อยทั้งสี่กำลังมองหาสิ่งใดอยู่?”
 
หญิงสาวน่ารัก หยดย้อย นั่งลงข้างๆเนี่ยลี่คนทั้งสาม เสียงของนางนั้น ไม่ว่าผู้ใดที่ได้ยินก็ต้องกระดูกอ่อนระทวยเลยทีเดียว
 

 
“หอการค้าเทียนเป่า 天宝:กรุสมบัติสวรรค์ ช่างรู้ซึ้งในเรื่องการค้ายิ่งนัก จึงได้ส่งหญิงงามเช่นนี้มา มันคงเป็นไปไม่ได้เป็นแน่ที่พวกเราจะไม่ควักเงินออกมา!”
 
‘กู้เบ่ย’หัวเราะ
 

 
“นายน้อยกล่าวชมข้าเกินไปแล้ว ไฉ่เตี๋ยจะรับคำยกยออันสูงล้ำนั้นได้เช่นใด?”
 
หญิงสาวตอบกลับด้วยท่าทางเอียงอายเล็กน้อย
 
‘กู้เบ่ย’ได้เผยโฉมหน้าของหนุ่มเจ้าสำราญอีกครั้ง เขาจับจ้องด้วยสายตาที่แสดงถึงความต้องการเล็กๆน้อย ๆ นั่นก็ทำให้ ‘ไฉ่เตี๋ย’
 ถึงกับหน้าร้อนผ่าว
 

 
“พอได้แล้ว เรามาคุยเรื่องสำคัญกันดีกว่า”
 
‘เนี่ยลี่’ ถอนหายใจขณะที่เขาตบลงไปที่ไหล่ของ’กู้เบ่ย’
 
‘เนี่ยลี่’จ้องไปที่’ไฉ่เตี๋ย’และเอ่ยถามว่า
 

 
“แม่นางไฉ่เตี๋ย ข้าต้องการที่จะซื้อ ของวิเศษระดับหก และระดับที่สูงกว่านั้น ท่านพอจะมีสินค้าที่ตรงกับความต้องการของข้าหรือไม่?”
 
 
“ของวิเศษระดับหก และที่ระดับสูงกว่านั้นเช่นนั้นเหรอ?”
 
‘ไฉ่เตี๋ย’ถึงกับตกตะลึงเล็กน้อย แค่ ของวิเศษระดับหกเพียงชิ้นเดียว ก็มีราคาหลายหมื่นศิลจิตวิญญาณแล้ว! และพวกเขาก็มีเพียงแค่ไม่กี่สิบชิ้นในหอการค้าเทียนเป่าแห่งนี้ ส่วนสำหรับระดับที่สูงกว่าระดับหกนั้น พวกเขาก็มีน้อยยิ่งกว่า และสิ่งแรกที่เขาคิดได้ทันทีหลังจากที่เนี่ยลี่พูดออกมา ก็แปลว่าเขาต้องการที่จะซื้อเป็นจำนวนมากเช่นั้นหรือ?
 
เสื้อเกราะวิเศษระดับหกนั้น มีความทนทานแม้กระทั่งยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ ก็ไม่อาจที่จะทำลายมันได้ สำหรับของวิเศษที่มีระดับสูงเกินกว่านั้น จะสามารถพบมันได้ ที่หอการค้าเสิ่นเจี้ยง神匠:เทพแห่งช่างฝีมือ เท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้พบเห็นในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้
 
‘หลี่ยื่อฟง’ ที่ยั่งอยู่ข้างๆ แสดงท่าทีเหม่อลอยเล็กน้อย
 
หญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหน้าเอ่ยถามเขา
 

 
“นายน้อย ท่านยังต้องการของวิเศษชิ้นนี้อยู่ไหม?”
 
 
“ของวิเศษชิ้นนี้มีราคาสูงไปเล็กน้อย ขอเปลี่ยนเป็นชิ่นอื่นดีกว่า!”
 
‘หลี่ยื่อฟง’ส่ายหน้า และปรากฏให้เห็นความกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ของวิเศษที่อยู่ตรงหน้าเขา มีราคากว่าห้าหมื่นศิลาจิตวิญญาณ ซึ่งมันแพงยิ่งนัก! ถ้าหากว่าเขาซื้อมัน เขาก็จะไม่เหลือศิลาจิตวิญญาณมากพอที่จะซื้อของที่เหลือได้อีก
 

 
“เอาเช่นนั้นเหรอคะ”
 
หญิงสาวมีท่าทางผิดหวังเล็กน้อย และนางก็พูดต่ออีกว่า
 

 
“ถ้าหากนายท่าน ยังคงต้องการที่จะดูของวิเศษชิ้นอื่น เช่นนั้น อู่เตี๋ย舞蝶 จะนำออกมาให้ท่านเลือกชม”
 
‘หลี่ยื่อฟง’มองไปที่ผนังห้อง ที่เต็มไปด้วยของวิเศษ ระดับที่ต่ำที่สุดของพวกมันก็อยู่ในระดับห้า สายตาของเขาจ้องมองไปที่ของวิเศษระดับหน้าชิ้นหนึ่ง  และเขาก็พูดขึ้นมาว่า
 

 
“แม่นางอู่เตี๋ย นำของชิ้นนั้นมาให้ข้าดูหน่อย! ”
 
ทางด้านของ’เนี่ยลี่’ที่อยู่อีกโต๊ะก็มิได้สนใจ’หลี่ยื่อฟง’เลยแม้แต่น้อย พวกเขายังคงพูดกันเท่านั้น
 

 
“สำหรับของวิเศษนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายนักที่จะถูกขโมยไปหลังจากที่เจ้าถูกสังหาร แต่ทว่า ถ้าหากเจ้ามีของวิเศาระดับหก แม้แต่ยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ ก็ไม่อาจที่จะสังหารเจ้าได้โดยง่าย ส่วนยอดฝีมือระดับวิถีมังกรนั้น พวกเขาไม่ค่อยจะปรากฏตัวใกล้ๆกับนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ พวกเขามักจะมุ่งหน้าไปยังส่วนลึกของโลกภายนอกเสียมากกว่า!”
 
‘กู้เบ่ย’พูด
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’มองไปที่’เนี่ยลี่’พร้อมกับยิ้ม
 

 
“ลองฟังความเห็นของเนี่ยลี่ดูบ้าง”
 
‘เนี่ยลี่’ตอบกลับไปว่า
 

 
“ในเมื่อพวกเราวางแผนว่าจะซื้ออะไรบางอย่าง แน่นอนว่าเราจะซื้อให้กับทุกคน ไม่ใช่สำหรับข้าเพียงคนเดียว!”
 
ทุกคนต่างตกตะลึงขณะที่จ้องไปยัง’เนี่ยลี่’ ของวิเศษระดับหกชุดหนึ่งนั้นมีราคาหลายหมื่นศิลาจิตวิญญาณ และ’เนี่ยลี่’ยังวางแผนว่าจะซื้อของอีกหลายสิ่งเช่นนั้นเหรอ? และเขายังต้องการที่จะซื้อชุดให้แก่พวกเขาทุกคนอีกด้วย
 
‘เนี่ยลี่’กวาดสายตาไปยังผนังห้องที่อยู่ใกล้ ๆ และสังเกตุดูของวิเศษชิ้นหนึ่ง หลังจากนั้น เขาก็ชี้ไปยังทิศทางดังกล่าวพร้อมกับพูดว่า
 

 
“แม่นางไฉ่เตี๋ย รบกวนนำของวิเศาชิ้นนั้นมาให้ข้าที! ”
 
นั่นคือของวิเศษระดับหก กระบี่ดาวตก 星岩剑:กระบี่ซิงเหยียน
 

 
“นายน้อยสายตาแหลมคมยิ่งนัก นี่คือของวิเศษระดับหก กระบี่ดาวตก แน่นอนว่ามันคือของวิเศษระดับหกที่ดีที่สุดของเรา ความคมของมันสามารถที่จะตัดเสื้อเกราะทั่วๆที่อยู่ในระดับหกได้เลยทีเดียว! ”
 
‘ไฉ่เตี๋ย’พูดพร้อมกับยิ้มอย่างงดงาม นางนำเอากระบี่ดาวตกมาจากผนังห้อง และถือมันมาวางไว้บนโต๊ะ
 

 
“มันเป็นกระบี่ที่เยี่ยมยอดมาก”
 
‘กู้เบ่ย’ประเมินจากความคมของมันด้วยอาการขนลุก ด้วยกระบี่เล่มนี้ทำให้ตาของเขาเบิกโพลง นับตั้งแต่ที่เขาได้ฝึกฝนเจตจำนงแห่งกระบี่ เขาก็ย่อมที่จะหลงไหลในกระบี่ยิ่งนัก
 

 
“ต้องจ่ายศิลาจิตวิญญาณจำนวนเท่าไหร่สำหรับกระบี่เล่มนี้?”
 
‘เนี่ยลี่’เอ่ยถามไฉ่เตี๋ย
 
‘ไฉ่เตี๋ย’ เม้มริมฝีปากของนางพร้อมกับยิ้มและตอบไปว่า
 

 
“กระบี่ดาวตกเล่มนี้ มีราคาอยู่ที่เจ็ดหมื่นหกพันศิลาจิตวิญญาณค่ะ!”
 
เจ็ดหมื่นหกพันศิลาจิตวิญญาณงั้นเหรอ? หัวใจพวกเขาถึงกับเต้นระรัว กระบี่เล่มนี้ราคาแพงยิ่งนัก
 
ขณะที่’ไฉ่เตี๋ย’พูด ‘เนี่ยลี่’ยิ้มพร้อมกับพูดว่า
 

 
“แม่นางไฉ่เตี๋ย เจ้าพอที่จะขายมันในราคาสามหมื่นหกพันศิลาจิตวิญญาณได้ไหม? ถ้าหากว่าเจ้ายินดี เราก็จะซื้อมัน!”
 
‘ไฉ่เตี๋ย’ ตกตะลึงไปชั่วครู่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ กระบี่ดาวตกนี้ ตั้งราคาขายไว้ที่เจ็ดหมื่นหกพันศิลาจิตวิญญาณ แต่ทว่า
 ราคาต้นทุนของมันอยู่ที่สามหมื่นห้าพันศิลาจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นราคาขั้นต่ำที่หอการค้าเทียนเป่าได้ตั้งราคากระบี่นี้ไว้
 
โดยปกติแล้วคนที่มาซื้อกระบี่ดาวตกมักจะเป็นคนหน้าบาง จึงไม่ค่อยที่จะต่อรองราคามากมายดั่งที่’เนี่ยลี่’กระทำ เขาชั่งน่ากลัวยิ่งนักที่กล้าต่อรองราคาลงไปถึงครึ่งหนึ่งตั้งแต่คำแรก! นั่นเป็นราคาที่ต่ำที่สุดที่เป็นไปได้ที่จะยอมขายออกไป ‘ไฉ่เตี๋ย’ยังไม่กล้าที่จะขายมันออกในราคานี้เลยทีเดียว
 

 
“นายน้อย ข้าเกรงว่าหอการค้าเทียนเป่าคงไม่อาจที่จะยอมรับราคาเพียงเท่านั้นได้”
 
‘ไฉ่เตี๋ย’แสร้งทำเป็นว่าไม่อาจที่จะตัดสินใจได้
 

 
“ข้าต้องการในราคานี้เท่านั้น ถ้าหากว่าเจ้าเอ่ยราคาที่สูงกว่านี้ ข้าก็ไม่ต้องการมัน”
 
‘เนี่ยลี่’ยิ้มและมองไปที่ไฉ่เตี๋ย
 
‘ไฉ่เตี๋ย’ยิ้มอย่างขมขื่น และพยักหน้าตอบกลับไป นางไม่รู้เลยว่า’เนี่ยลี่’ใช้วิธีการประเมินแบบไหน ถ้าหากว่า’เนี่ยลี่’นั้นต่อรองราคาที่สามหมื่นสี่พันศิลาจิตวิญญาณ นางจักต้องปฏิเสธ ไม่ยอมขายให้ในทันที
 
แต่เหตุใดเขาจึงต่อราคาที่สามหมื่นหกพันศิลาจิตวิญญาณ ซึ่งอยู่ในกรอบราคาที่หอการค้าเทียนเป่ายอมรับได้
 นางจึงไม่อาจที่จะปฏิเสธได้ในทันที
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’กับ’กู้เบ่ย’นั้นทั้งสองจ้องไปยัง’เนี่ยลี่’ พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหอการค้าเทียนเป่าสามารถที่จะต่อรองราคาได้
 และ’เนี่ยลี่’ยังต่อรองราคาไปกว่าครึ่ง และที่น่าแปลกใจกว่าก็คือ’ไฉ่เตี๋ย’ยังยอมที่จะตกลงกับราคา ดังกล่าว
 
ส่วน’ลู่เพียว’นั้น มิได้รู้สึกตกใจอันใด แม้ว่าการต่อรองครึ่งราคานี้ไม่ใช่เรื่องปกติทั่วไปก็ตามที
 

 
“ถ้าเช่นนั้นข้าก็ขอซื้อกระบี่ดาวตกเล่มนี่ นี่คือศิลาจิตวิญญาณจำนวนสามหมื่นหกพันก้อน!”
 
‘เนี่ยลี่’ส่งให้พร้อมกับยิ้ม หลังจากที่ได้รับกระบี่ดาวตกแล้วเขาก้โยนให้กับ’กู้เบ่ย’
 

 
“นี่สำหรับเจ้า!”
 
 
“ขอบใจเจ้ามาก!”
 
‘กู้เบ่ย’ตื่นเต้นไม่น้อย ที่ได้กระบี่ที่เหมาะกับเขายิ่งนัก
 
หลังจากที่’หลี่ยู่ฟง’ได้เห็นภาพตรงหน้า ก็รู้สึกงุนงงไม่น้อย นี่หอการค้าเทียนเป่ายอมให้ต่อรองราคาถึงเพียงนี้เชียวเหรอนี่?
 

 
“นายน้อยหลี่ ของวิเศษระดับห้าชิ้นนี้คือ หนามน้ำแข็ง 寒霜刺 ราคาหนึ่งหมื่นสองพันศิลาจิตวิญญาณท่านคิดว่าเป็นเช่นใดบ้าง”
 
‘อู่เตี๋ย’มองไปที่’หลี่ยื่อฟง’พร้อมกับเอ่ยถาม
 

 
“หนามน้ำแข็งนี้ ข้าให้ราคาแค่หกพันศิลาจิตวิญญาณ”
 
‘หลี่ยื่อฟง’คิดและพูดไปตามนั้น เหมือนกับที่’เนี่ยลี่’ทำการต่อรองราคา หอการค้าเทียนเป่านี่ช่างค้ากำไรเกินควร แม้จะต่อรองราคาครึ่งหนึ่งก็คงไม่มีปัญหาสำหรับพวกเขา!
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’หลี่ยื่อฟง’ ‘อู่เตี๋ย’ชำเลืองมองเล็กน้อยพร้อมกับยิ้มและตอบกลับไปว่า
 

 
“นายน้อยหลี่ ข้าเกรงว่าเราคงไม่อาจรับได้กับราคาดังกล่าว”
 
 
“ข้านั้นจะจ่ายเพียงแค่หกพันศิลาจิตวิญญาณเท่านั้น ถ้าต้องจ่ายมากกว่านี้ข้าก็ไม่ต้องการมัน”
 
‘หลี่ยื่อฟง’พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
 
‘อู่เตี๋ย’จ้องมองแล้วตอบกลับอย่างสุภาพว่า
 

 
“คงต้องขออภัยนายน้อยหลี่ หนามน้ำแข็งนี้ ราคาต่ำที่สุดของมันอยู่ที่หนึ่งหมื่นสองพันศิลาจิตวิญญาณ ”
 
‘อู่เตี๋ย’หยิบหนามน้ำแข็งแนะนำไปแขวนกลับไว้ที่เดิม
 
เมื่อได้ยินคำพูดของ’อู่เตี๋ย’ ‘หลี่ยื่อฟง’ถึงกับใบหน้ามืดคล้ำ เหตุใด’เนี่ยลี่’จึงสามารถต่อรองราคาได้กว่าครึ่ง และหญิงสาวคนนั้นก็สามารถยอมรับได้ แล้วพอเขาต่อรองครึ่งราคาบ้าง เหตุใด’อู่เตี๋ย’จึงได้กระทำกับเขาเช่นนี้?
 
‘หลี่ยื่อฟง’นั้นโกรธยิ่งนัก แต่ก็ไม่อาจที่จะทำอะไรได้
 
‘อู่เตี๋ย’อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพัม สินค้าดังกล่าวราคาเริ่มต้นที่หนึ่งหมื่นสองพันศิลาจิตวิญญาณ ‘หลี่ยื่อฟง’ที่เป็นถึงผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งของตระกูลเถ้าอัคคี 苍炎:ชางเอี๋ยน กลับหน้าไม่อายขอซื้อในราคาหกพันศิลาจิตวิญญาณ  ซึ่งอันที่จริงแล้วหนามน้ำแข็งนี้จะไม่ยอมขายออกไปในราคาต่ำกว่าหนึ่งหมื่นศิลจิตวิญญาณอย่างแน่นอน……….
 
จบตอน
 
หมายเหตุ
 บทนี้แปลมาจากต้นฉบับจีนกว่าครึ่ง ดังนั้นอาจมีบางส่วนที่ไม่เหมือนกับอิ๊ง
 ผมไม่ได้แปลผิดนะ 555+
 
แปลโดย นายมะพร้าว
 
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
 
ที่มา: