“นี่เจ้าเด็กน้อย! เจ้ากำลังกลัวอยู่สินะ? เจ้านั้นได้ล่วงเกินคนไปจำนวนไม่น้อย แต่ก่อนที่เจ้าจะตายข้าจักบอกให้รู้ไว้ อาจารย์อู๋เหยี่ยนเป็นผู้ที่ส่งให้ข้ามา!”
 
หญิงในชุดดำเผยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์จากนั้นก็พูดต่ออีกว่า
 

 
“แล้วเจ้าต้องการที่จะตายอย่างสบาย ๆ หรือว่า ต้องการที่จะถูกทรมานก่อนหล่ะ? เจ้าจักต้องเป็นผู้เลือก!”
 
นิ้วมือของหญิงชุดดำลูบไล้ที่ต้นขาด้านในของ’เนี่ยลี่’ อย่างช้า ๆ ‘เนี่ยลี่’ต้องสูดลมหายใจลึก ๆ เพื่อที่จะให้ใจเย็นลง
 
ต้นขาด้านในของเขากำลังถูกคุกคาม จักไม่ทำให้’เนี่ยลี่’นั้นรู้สึกเสียวซ่านได้อย่างไร?
 

 
“ท่านผู้อาวุโส อย่าได้ล้อเล่นกับเด็กเช่นข้าเลย!”
 
‘เนี่ยลี่’ยิ้มอย่างขมขื่น
 

 
“ล้อเล่น? เจ้าคิดว่าข้าล้อเล่นงั้นเหรอ?”
 
หญิงชุดดำใช้มือที่ถือมีดสั้นอยู่ตบไปที่เป้าของ’เนี่ยลี่’ แล้วหัวเราะพร้อมกับพูด
 

 
“ท่านผู้อาวุโสนั้นจักต้องมิได้ถูกส่งมาโดยอาจารย์อู๋เหยี่ยนเป็นแน่ ถ้าหากอาจารย์อู๋เหยี่ยนเป็นผู้ส่งท่านมาจริง ถ้าเช่นนั้น ผีสางเทวดาก็คงจะมีจริงเช่นกัน อาจารย์อู๋เหยี่ยนนั้นอย่างมากก็อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่สาม แต่ท่านผู้อาวุโสนั้นอย่างน้อย ๆ ก็อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่แปด แค่เพียงปลายนิ้วของท่านผู้อาวุโส ก็สามารถที่จะบดขยี้อาจารย์อู๋เหยี่ยนได้แล้ว แล้วเหตุใดคนเช่นท่านจักต้องฟังคำสั่งของอาจารย์อู๋เหยี่ยนด้วยหล่ะ?”
 
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับจ้องไปยังหญิงชุดดำ
 
หญิงชุดดำรู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่คิดเลยว่า’เนี่ยลั้’นสามารถที่จะประเมินระดับพลังของ’อาจารย์อู๋เหยี่ยน’และของตัวนางได้
 
ที่รู้มา’เนี่ยลี่’นั้นอยู่ในระดับชะตาสวรรค์ขั้นห้าชะตาเท่านั้น แต่ด้วยเหตุใดจึงสามารถที่จะประเมินระดับพลังความแข็งแกร่งของผู้ที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรได้?
 

 
“พูดต่ออีกสิ ถ้าหากว่าเจ้านั้นสามารถบอกเหตุผลที่ข้านั้นมาที่นี่ได้ ข้าอาจจะปล่อยเจ้าไปในวันนี้!”
 
หญิงชุดดำยืนกอดอกพร้อมกับพูดขึ้นมา หน้าอกของนางนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ชายที่ได้เห็นนั้นต้องสั่นไหว
 
‘เนี่ยลี่’เผยรอยยิ้มออกมา ด้วยความสามารถระดับเขา จักสามารถที่จะคาดเดาความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างแม่นยำ ได้เช่นใด? หญิงสาวที่มีท่าทางยั่วยวนผู้นี้ ด้วยความแข็งแกร่งของนาง นางจักต้องเป็นผู้มีความสำคัญในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นแน่
 
‘เนี่ยลี่’ครุ่นคิดอย่างรอบคอบ มีคนผู้หนึ่งที่มีลักษณะตรงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้
 

 
“จากความแข็งแกร่งของท่านผู้อาวุโส ข้ารู้สึกว่าท่านนั้นจักไม่ได้อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรเป็นแน่ ข้าคิดว่าท่านนั้นจักต้องอยู่ในระดับเทพสงครามสินะ?”
 
‘เนี่ยลี่’จ้องมองไปที่หญิงชุดดำพร้อมกับพูดออกมา
 
หญิงในชุดดำถึงกับตกใจเล็กน้อย
 
‘เนี่ยลี่’เริ่มจะรู้สึกตื่นเต้น ถ้าหากเขาเดาไม่ผิด หากคนผู้นี้อยู่ในระดับเทพสงคราม คนผู้นี้จักต้องเป็นคนผู้นั้นเป็นแน่
 

 
“จากเคล็ดวิชาที่ท่านใช้ ท่านผู้อาวุโสคงจะมาจากตระกูลผนึกมังกร และผู้ที่บรรลุระดับเทพสงครามในตระกูลผนึกมังกรนั้น ข้าคิดว่าสามารถที่จะรับรู้ตัวตนของผู้อาวุโสได้อย่างชัดเจนแล้ว คงไม่จำเป็นที่จักต้องคาดเดาอีกต่อไป!”
 
‘เนี่ยลี่’พูดขึ้นมาหลังจากที่ขบคิดอยู่ชั่วเวลาหนึ่ง
 

 
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าทายผิดแล้ว ข้านั้นหาได้บรรลุระดับเทพสงครามไม่ ข้านั้นยังอยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่เก้า!”
 
หญิงชุดดำหัวเราะอีกครั้ง หน้าอกของนางถึงกับกระเพื่อมขึ้นลง
 

 
“แต่เจ้าก็ทายถูกที่ว่าข้านั้นมาจากตระกูลผนึกมังกร ก็นับได้ว่าเจ้านั้นมีความสามารถไม่น้อย”
 
ตระกูลผนึกมังกร ระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่เก้างั้นเหรอ?
 
หลังจากที่ได้ยิน’เนี่ยลี่’นั้นไม่รู้เลยว่า คนผู้นี้เป็นใคร เขายิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับพูดออกมาว่า
 

 
“หรือว่าข้านั้นจะคาดเดาผิดไป!”
 
หญิงชุดดำเอามีดสั้นที่ถืออยู่ในมือตบไปที่เป้าของ’เนี่ยลี่’อีกครั้ง และพูดว่า
 

 
“เจ้านั้นรังแกลูกสาวของข้า การที่แม่ของนางจักมาเพื่อที่จะแก้แค้น นี่คงไม่ใช่เรื่องที่ทำเกินไปใช่ไหม?”
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหญิงชุดดำ ‘เนี่ยลี่’ก็รู้ได้ทันทีว่า นางนั้นคือแม่ของ’หลงยู่อิน’!
 

 
“ท่านป้าฟังข้าก่อน…”
 
‘เนี่ยลี่’รีบพูดขึ้นมา และพยายามที่จะอธิบาย
 
หญิงชุดดำโบกมือแล้วพูดว่า
 

 
“ข้านั้นรู้เรื่องราวทั้งหมดดีอยู่แล้ว แต่เพราะว่าเจ้านั้นก็สามารถที่จะทายถูกได้บางส่วน ข้าก็จักยังไม่สังหารเจ้า! ”
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหญิงชุดดำ ‘เนี่ยลี่’ก็รู้สึกโล่งใจ
 

 
“ถ้าหากว่าเจ้าคิดที่จะหลบหนี โทษของเจ้าคือตายสถานเดียว เจ้าจงเข้าใจไว้ด้วย”
 
หญิงชุดดำเอามีดสั้นตบไปที่เป้าของ’เนี่ยลี่’อีกครั้ง
 
ตรงเป้านั้น’เนี่ยลี่’รู้สึกเย็นยะเยือก ‘เนี่ยลี่’รีบส่ายสะโพกหลบอย่างรวดเร็ว เขานั้นถึงกับแอบร้องไห้อยู่ในใจ เขานั้นยังมิได้นำชะตาวิญญาณไปฝากไว้ที่ห้องโถงวิญญาณเลย แต่ถึงแม้ว่าจะนำไปฝากไว้ การฟื้นฟูชะตาวิญญาณก็เป็นเรื่องที่ลำบากไม่น้อย ในการถูกทำลายไปแต่ละครั้ง เขาจะต้องรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก
 

 
“ท่านป้า ท่านยังยังคงเข้าใจผิดอยู่! ข้านั้นมิได้รังแกหลงยู่อิน และนอกจากนี้นางยังยกให้ข้านั้นเป็นอาจารย์ของนางอีกด้วย”
 
‘เนี่ยลี่’รีบอธิบาย
 

 
“โอ้ มันเป็นเช่นนั้นเชียวเหรอ?”
 
หญิงชุดดำเอาผ้าคลุมศรีษะออก ปล่อยให้ผมสยายลงไปราวกับน้ำตก ถ้ามองดูดี ๆ ก็ช่างคล้ายกับ’หลงยู่อิน’ยิ่งนัก แต่ก็มีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ที่’หลงยู่อิน’ไม่มี ภายใต้ชุดดำนี้ เผยให้เห็นความงดงามที่น่าตกใจ นอกจากนี้นางนั้นยังเร่าร้อนเสียยิ่งกว่า’หลงยู่อิน’ โดยเฉพาะความอวบอิ่มของหน้าอกของนาง ในตอนนั้น’เนี่ยลี่’มีประกายความคิดเข้ามาว่า หาก’หลงยู่อิน’เติบโตจักงดงามเช่นนี้เหมือนกันใช่ไหม?
 

 
“จริงแน่นอน!”
 
‘เนี่ยลี่’พยักหน้าอย่างรวดเร็ว และรู้สึกโล่งใจมากขึ้น ในชีวิตที่แล้วของเขา เขานั้นเป็นยอดฝีมือที่เผชิญหน้ากับจักรพรรดิปราชญ์
 แม้ว่าการบ่มเพาะพลังในชีวิตนี้ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังห่างไกลเมื่อเทียบกับยอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกรที่อยู่ตรงหน้า เขาไม่อาจที่จะรับมือได้แม้แต่น้อย
 

 
“ข้าได้ยินเรื่องราวทุกอย่าง จากลูกสาวของข้าแล้ว เจ้ามีสองทางเลือก หนึ่งคือจักต้องแต่งงานกับหลงยู่อิน และสอง ข้าจะกำจัดเจ้าทิ้งซะ จงเลือกมา!”
 
‘หลงซูอวิ๋น’ 龙淑云:มังกรเมฆาผู้งดงาม ตบไปที่เป้าของ’เนี่ยลี่’พร้อมกับยิ้มและพูดขึ้นมาอีกว่า
 

 
“เจ้าคิดว่ามีดสั้นของข้านี้คมดีหรือเปล่า?”
 
 
“ข้าไม่ทำเช่นนั้นแน่ หลงยู่อินนั้นอยู่ในฐานะศิษย์ของข้า ท่านอย่าให้ความสัมพันธ์ของพวกเรายุ่งเหยิงไปมากกว่านี้เลย”
 
‘เนี่ยลี่’รีบพูดออกไป
 

 
 “หึ! ความสัมพันธ์เช่นศิษย์อาจารย์ของพวกเจ้านั้น ก็ไม่ต่างไปจากการเล่นกันของเด็กน้อย หาใช่เรื่องที่ต้องเอามาพูดจริงจังไม่ ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์อาจจะยุ่งเหยิงไปบ้าง แต่ถ้าใครมาพูดว่าอะไร ข้า หลงซูอวิ๋น จักตัดลิ้นของมันออกมาเอง!”
 
‘หลงซูอวิ๋น’ตอบกลับไปอย่างเย็นชา
 
‘เนี่ยลี่’รู้สึกเศร้าใจยิ่งนัก เขาจักทำเช่นใดเพื่อมิให้ ‘หลงซูอวิ๋น’ อาละวาดได้?
 

 
“ท่านป้า เราจักต้องมาพูดคุยกันอีกยาวเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้านั้นได้หมั้นหมายไปก่อนหน้านี้แล้ว ไม่ใช่ว่าข้านั้นมิได้ชอบหลงยู่อิน แต่ข้าคิดว่า ข้านั้นไม่ดีพอสำหรับนาง! ”
 
‘เนี่ยลี่’รีบพูดออกมา
 

 
“เจ้านั้นหมั้นหมายแล้วก็หาได้สำคัญไม่ ผู้ชายมีเมียสามสี่คนก็เป็นเรื่องปกติ ข้านั้นขอเพียงอย่างเดียวคือ ลูกสาวของข้า นางจักต้องเป็นเมียหลวง!”
 
‘หลงซูอวิ๋น’พูดขึ้นมา และพูดต่ออีกว่า
 

 
“แม้ว่าเจ้านั้นจักยังไม่คู่ควรกับลูกสาวของข้า แต่ลูกสาวของข้าก็แค่รอไปอีกไม่นานก็เท่านั้น!”
 
 
“นั่นมันจักถูกต้องเช่นนั้นเหรอ?”
 
‘เนี่ยลี่’รู้สึกอยากอาเจียนเป็นเลือด นี่เขาทำกรรมอะไรเอาไว้กับ’หลงยู่อิน’กันแน่!
 

 
“เดี๋ยวก่อน หลงยู่อินนั้นก็มีคู่หมั้นอยู่แล้วมิใช่เหรอ?”
 
 
“ถ้าเป็นการหมั้นหมายนั่น ข้าสามารถที่จะยกเลิกได้อย่างง่ายดาย!”
 
‘หลงซูอวิ๋น’โบกมือ
 

 
“ยกเลิกการหมั้นหมาย เรื่องนี้มันหาได้มีความชอบธรรมเลยไม่”
 
หลังจากได้ยินคำพูดของนาง’เนี่ยลี่’ก็ตอบกลับไป
 

 
“ความชอบธรรม? ความชอบธรรมก็แค่เสียงผายลมของสุนัข ความชอบธรรมที่แท้จริงคือกำปั้นของข้านี่ เนี่ยลี่ เจ้าจักต้องตอบข้ามาเดี๋ยวนี้ เจ้าจักแต่งงานกับหลงยู่อินหรือไม่? ถ้าเจ้ายังคิดจะหาข้อแก้ตัวอีกหล่ะก็ หากตัวเจ้านั้นต้องมีริ้วรอยก็อย่าหาว่าข้านั้นไม่สุภาพก็แล้วกัน! ”
 
นางตอบพร้อมกับถามกลับมา ดวงตาของ’หลงซูอวิ๋น’เผยให้เห็นความกระหายเลือด
 

 
“ท่านป้า ข้านั้นหาได้หาข้อแก้ตัวไม่ แค่ข้านั้นยังไม่เข้าใจ!”
 
 
“พูดมาสิ!”
 
‘หลงซูอวิ๋น’มองดูด้วยสายตาที่เย็นชา
 

 
“ตระกูลผนึกมังกรนั้นก็นับว่าเป็นตระกูลที่โดดเด่น หลงยู่อินก็เป็นหนึ่งในผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล แต่ข้านั้นก็แค่มาจากโลกใบเล็ก ไร้ซึ่งพื้นเพใด ๆ เป็นแค่เพียงเด็กยากจนเท่านั้น ทำไมถึงต้องการให้ข้านั้นแต่งงานกับหลงยู่อินด้วย? ”
 
‘เนี่ยลี่’ยิ้มด้วยความทรมานใจ
 

 
“เจ้าไม่จำเป็นต้องถ่อมตัวถึงเพียงนั้น ข้านั้นสายตาแหลมคมเรื่องการดูผู้ชาย แม้ว่าเจ้านั้นจะมาจากโลกใบเล็ก แต่เจ้าก็มีมังกรวารีสายเลือดบริสุทธิ์ และยังเป็นศิษย์ของปรมาจารย์เทียนอวิ๋น ในภายภาคหน้า เจ้าจักต้องคู่ควรกับลูกสาวของข้าอย่างแน่นอน”
 
‘หลงซูอวิ๋น’ตอบกลับและเผยให้เห็นรอยยิ้ม……………..
 
จบตอน
 
แปลโดย นายมะพร้าว
 
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
 
ที่มา: