“ข้ารับรู้ได้ถึงจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำจากร่างกายของเจ้า ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจักครอบครองของวิเศษโบราณชิ้นนี้ และสามารถที่จะเชื่อมต่อกับมันได้”
เสียงลึกลับพูดออกมาอย่างชื่นชม
‘เนี่ยลี่’รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่าพ่อของ’เซี่ยวหยู่’ สามารถที่รับรู้ถึงจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ ที่เชื่อมต่อกับขอบเขตวิญญาณของเขาได้
“เมื่อสายเลือดของลูกสาวข้าถูกปลุกขึ้นมา นางจักได้รับพลังจากการบ่มเพาะของพวกเรา เมื่อครั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ว่าพลังจากเคล็ดวิชา ทำนายสวรรค์ ก็จะพรั่งพรูออกมาจนจักรพรรดิปราชญ์สามารถที่จะรับรู้ได้ ดังนั้นข้าจึงต้องการที่จะให้ลูกสาวของข้าก่อนที่จักปลดปล่อยพลังออกมา ให้ไปซ่อนอยู่ในจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ เพื่อที่จะปิดบังพลังเอาไว้!”
เสียงลึกลับพูดขึ้นมา
“เรื่องการที่จะให้นางเข้าไปหลบซ่อนอยู่ในจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำนี้ หาได้เป็นปัญหาไม่!”
‘เนี่ยลี่’ทุบหน้าอกของเขาอย่างมั่นใจ
“แล้วข้านั้นจักรู้ได้อย่างไรว่าสายเลือดของนางจักถูกปลุกขึ้นมา?”
“เมื่อการบ่มเพาะพลังของนางบรรลุถึงระดับเทพสงคราม หรือว่า…..เมื่อนางได้ตกเป็นของชายสักคน เฉกเช่นหญิงสาวทั่วไป”
เสียงลึกลับเกิดความลังเล แต่สุดท้ายก็พูดออกไป
เมื่อได้ยินเช่นนั้น’เนี่ยลี่’ก็รู้สึกตกใจและเขินอายไม่น้อย เขาคิดว่าการบรรลุถึงระดับเทพแห่งสงครามก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเท่าใดนัก
“จิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำเป็นของวิเศษที่มหัศจรรย์ยิ่งนัก มันสามารถที่จักสร้างโลกที่มีขนาดเล็กขึ้นมา จิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำในอดีตที่ผ่านมา มันเป็นสาเหตุหนึ่งของการต่อสู้แย่งชิง และในช่วงเวลาหนึ่งเพื่อที่จะไม่ให้จิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำได้ตกไปอยู่ในมือของจักรพรรดิปราชญ์ ทุกคนจึงยุติการแก่งแย่งมัน และนำจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำไปซุกซ่อนเอาไว้ และสุดท้ายทุกคนก็ถูกสังหารโดยจักรพรรดิปราชญ์”
เสียงลึกลับพูดขึ้นมาพร้อมกับถอนหายใจ
จักรพรรดิปราชญ์เป็นผู้ที่ควบคุมทั้งพื้นที่และห้วงเวลา ถ้าหากมีมนุษย์หรือของวิเศษที่เป็นภัยคุกคามต่อเขา จักรพรรดิปราชญ์ก็จักทำลายจนหมดสิ้น
จิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำเป็นของวิเศษชิ้นหนึ่งที่จักรพรรดิปราชญ์ต้องการที่จะทำลาย
การที่จิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำยังคงอยู่จนถึงบัดนี้นั้น เพราะมียอดฝีมือบางคนเก็บรักษามันไว้ด้วยเจตจำนงอันสูงส่ง
“จากการที่ต้องเผชิญหน้ากับจักรพรรดิปราชญ์ ยอดฝีมือต้องล้มตายราวกับใบไม้ร่วง จนถึงในตอนนี้ ยังคงเหลือวิธีการที่จะทำลายความสมดุลของพลัง ของจักรพรรดิปราชญ์ ได้สักเล็กน้อยก็คือ จักต้องรวบรวมยอดฝีมือจำนวนมากจาก ดินแดนบรรพชนแห่งเทพ และผนึกพลังของจักรพรรดิปราชญ์ เอาไว้ด้วยกระดูกมนตรา จักรพรรดิปราชญ์จักไม่สามารถที่ใช้พลังทั้งหมดของเขาได้ และจักใช้ได้เพียงแค่ร่างจำลองของเขา ที่มีพลังเพียงแค่หนึ่งในสิบส่วนของเขาเท่านั้น รวมไปถึงพลังในการควบคุมพื้นที่และห้วงเวลา เพื่อให้พวกเราได้มีโอกาสในการกระทำบางอย่าง ถ้าไม่เช่นนั้นแล้ว ข้าเกรงว่าหลายสิบอาณาจักรที่อยู่ใกล้เคียง จักต้องล่มสลายไปเป็นแน่”
เสียงลึกลับพูดขึ้นมาอย่างหดหู่
หลังจากทีได้ยินคำพูดดังกล่าว ‘เนี่ยลี่’ก็ตกตะลึงยิ่งนัก ถ้าเช่นนั้น จักรพรรดิปราชญ์ได้ถูกผนึกพลังไว้โดยกระดูกมนตรา จากคนในดินแดนบรรพชนแห่งเทพ ในชีวิตที่ผ่านมานั้นตอนที่สู้กับจักรพรรดิปราชญ์
‘เนี่ยลี่’คิดว่าจักรพรรดิปราชญ์นั้นอ่อนแอลงกว่าที่คาดคิดเอาไว้ ดูเหมือนว่าในเวลานั้น จักรพรรดิปราชญ์ยังไม่อาจที่จะฟื้นคืนพลังจนถึงขีดสุดได้เช่นนั้นเหรอ!
จากที่’เนี่ยลี่’เคยรับรู้มา จักรพรรดิปราชญ์จู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน ก่อนหน้านี้เขานั้นได้ร่วมกับเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ช่วยกันดูแลดินแดนบรรพชนแห่งเทพ หลังจากที่เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ได้หายไป และดินแดนบรรพชนแห่งเทพได้ถูกลำลายจากเพลิงสีทอง หลังจากที่ดินแดนบรรพชนแห่งเทพได้ถูกลำลายลงไป จักรพรรดิปราชญ์ก็ยังไม่มีเวลาที่จะฟื้นฟูพลังให้กลับมาแข็งแกร่งดังเดิม
แล้วในชีวิตนี้ เขาจักแก้ปัญหานี้ด้วยวิธีไหนกัน?
‘เนี่ยลี่’ได้แต่นิ่งเงียบ
“แม้ว่าจักรพรรดิปราชญ์นั้นจักแข็งแกร่งยิ่งนัก แต่เจ้าก็ไม่จำเป็นที่จักต้องคิดในแง่ร้ายเกินไปนัก มียอดฝีมือมากมายที่ซ่อนเร้นตัวเองเอาไว้ พวกเขายังคงมุ่งมั่นที่จักทำการบ่มเพาะพลัง เพื่อที่จะเผชิญหน้ากับจักรพรรดิปราชญ์ โลกใบเล็กนั้นก็ถูกสร้างขึ้นจากยอดฝือมือในอาณาจักรซากมังกร เขาได้ผนึกโลกใบเล็กเอาไว้ก่อนที่จักสิ้นชีพอย่างทรงเกียรติ แม้แต่จักรพรรดิปราชญ์ก็ไม่อาจที่จะทำลายผนึกนั้นได้ พวกเขาได้ซุกซ่อนของวิเศษมากมายเอาไว้ที่โลกใบเล็ก ถ้าหากว่าเจ้าสามารถที่จะค้นหาของวิเศษเหล่านั้นมาได้ มันก็จักเป็นประโยชน์ต่อเจ้ายิ่งนัก!”
เสียงลึกลับพูดต่ออีกว่า
“ผนึกของโลกใบเล็กนั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก และมีเพียงผู้ที่มาจากโลกใบเล็กเท่านั้นจึงจักเข้าออกได้ดังใจ ลูกสาวของข้าเอง นางก็มาจากโลกใบเล็ก บางทีนางอาจจะช่วยเจ้าได้ ”
เสียงลึกลับพูด
หลังจากทีได้ยินคำพูดจากพ่อของ’เซี่ยวหยู่’ ‘เนี่ยลี่’ก็เข้าใจถึงความสำคัญของผนึกที่ผนึกโลกใบเล็กเอาไว้ นั่นคือต้นกำเนิดที่แท้จริงของโลกใบเล็ก
สิ่งที่พ่อของ’เซี่ยวหยู่’ไม่รู้ก็คือ ‘เนี่ยลี่’เองก็มาจากโลกใบเล็กเช่นกัน
‘เนี่ยลี่’ไม่รู้เลยว่าโลกใบเล็กที่งดงาม จักมีของวิเศษเช่นใดซุกซ่อนอยู่กันนะ?
หนังสือจิตอสูรท่องเวลา กระบี่เทพอัสนีดาวตก หม้อจิตอสูรฝันร้าย คงจะเป็นหนึ่งในของวิเศษพวกนั้น แม้ว่า’เนี่ยลี่’จักได้พบกับของสิ่งอื่นเช่น ไข่มุกพิษมรกต แต่ของสิ่งนี้เมื่อเทียบกับของชิ้นอื่นแล้ว มันก็ไม่อาจที่จะเทียบกันได้เลย
เขาไม่เคยคิดเลยว่าโลกใบเล็กจักเป็นที่ ที่สำคัญถึงเพียงนี้ มีเพียงแค่คนที่มาจากโลกใบเล็กเท่านั้นจึงจักเข้าออกได้อย่างอิสระ ไม่แปลกใจเลยที่นิกายเทพอสูรจึงคิดที่จะรุกรานโลกใบเล็ก เพราะต้องการที่จะทำลายความหวัง และปกครองโลกใบเล็กด้วยความชั่วร้าย
หลังจากที่เข้าใจในเรื่องเหล่านี้ เมฆหมอกที่ปกคลุมอยู่ในใจของเขาก็ถูกพัดออกไปจนหมด ในที่สุดเขาก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
หากประตูทางเข้าไปยังโลกใบเล็กเปิดออกอีกครั้ง เขาจักต้องรีบเข้าไปให้เร็วที่สุด เพราะนี่คือหนทางเดียว ที่จักไปค้นหาของวิเศษที่ถูกซ่อนอยู่ ก่อนที่ยอดฝีมือของนิกายเทพอสูรจักแย่งชิงมันไปได้
แม้ว่าเขาจักอยู่มาถึงสองชีวิต แต่’เนี่ยลี่’กลับคิดว่าความรู้ที่เขาได้รับมาทั้งสองชีวิตนั้น ยังมีความลึกลับที่เขาไม่อาจที่จะไขมันออกได้ เช่นความลึกลับของจักรพรรดิคงหมิงผู้ยิ่งใหญ่ ‘เนี่ยลี่’ยังไม่รู้เลยว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใคร และในตอนนี้เขาอยู่ที่ใดกัน
“เรื่องลูกสาวของข้า ข้าจักปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้า!”
เสียงลึกลับพูดขึ้นมา
“ท่านผู้อาวุโสไม่ต้องกังวล ตราบเท่าที่ข้ายังอยู่ จักไม่มีใครแตะต้องลูกสาวของท่านได้ แต่ถ้าหากว่าข้านั้นตายไป ก็ไม่อาจที่จักรับประกันได้!”
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับยักไหล่
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ เสียงลึกลับก็หัวเราะและพูดขึ้นมาว่า
“หากเจ้าหลีกเลี่ยงได้ก็จงหลบซ่อน ถ้าหากทำไม่ได้ก็จงหลบหนี มันก็เป็นแค่ชีวิต หากมันจักเป็นเช่นใด ก็จงปล่อยมันไปตามทาง….”
เสียงดังกล่าวค่อย ๆ เบาลงและเงียบหายไป
‘เนี่ยลี่’เริ่มที่จะได้สติขึ้นมา และกลับไปยังร่างกายของเขา เขาบีบมือซ้ายและขวาของเขา ความรู้สึกแปลก ๆ ก็ปรากฏตรงอุ้งมือทั้งสองข้างของเขา มันอวบอิ่ม นุ่มนิ่ม จนเขาสามารถที่จะจับได้ด้วยมือข้างเดียว
นี่มันคืออะไรกัน?
เพี๊ยะ!
‘เนี่ยลี่’รู้สึกแสบจนร้อน ใบหน้าของเขาถูกตบอย่างรุนแรง จนเป็นรอยมือบนใบหน้า เมื่อ’เนี่ยลี่’ลืมตา เขาก็เห็นว่า’เซี่ยวหยู่’นั้นสวมเสื้อผ้าแล้ว และจ้องมาที่หน้าเขา
“เจ้าคนบ้ากาม!”
‘เซี่ยวหยู่’อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ ใบหน้าของนางเองก็ร้อนฉ่า
จิตสำนึกของ’เนี่ยลี่’นั้นกลับเข้ามาในร่างหลังจากผ่านไปราวหนึ่งชั่วยาม ร่างกายของ’เซี่ยวหยู่’จึงคลายจุดออกเอง
แต่ว่า ความรู้สึกก่อนหน้านี้มันคืออะไรกันแน่?
‘เนี่ยลี่’จ้องไปที่หน้าอกของ’เซี่ยวหยู่’ มันก็ยังคงแบนราบเช่นเดิม หรือว่าเขานั้นจักเห็นภาพลวงตา? หรือไม่มันก็คงจักเป็นแค่ความฝัน
‘เนี่ยลี่’ยักไหล่แล้วพูดว่า
“ก็ข้านั้นไม่รู้ว่าเจ้านั้นเป็นผู้หญิง ใครให้เจ้าแต่งกายเป็นชายอยู่ตลอดเวลากันเล่า!”
“เจ้า….”
‘เซี่ยวหยู่’ปวดใจยิ่งนัก นางคิดถึงตอนที่’เนี่ยลี่’นั้นสัมผัสไปทั่วร่างของนาง แต่ว่ามันก็ไม่ผิดไปจากที่’เนี่ยลี่’พูด นางนั้นแต่งตัวเป็นชายเอง เพียงแค่นึกถึงตอนที่’เนี่ยลี่’ทำการบีบนวดและทายาให้นางทั่วทั้งตัว แก้มของนางถึงกับร้อนฉ่าขึ้นมา
“เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ข้าจักถือว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น!”
‘เซี่ยวหยู่’โบกมือ นางยังคงไม่พอใจอยู่บ้าง เพราะนางเป็นผู้ที่ถูกเอาเปรียบ แต่นางก็ไม่รู้จะจัดการ’เนี่ยลี่’เช่นใด……..
จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป