“โอ้ มันเป็นเช่นนั้นหรอกหรือ?”
 
ชายชราในเสื้อคลุมสีเทาหรี่ตามอง’หลงเทียนหมิง’
 
‘หลงเทียนหมิง’รีบเปลี่ยนเรื่องคุยในทันที
 

 
“ข้าก็แค่ได้ศิลาจิตวิญญาณมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งท่านก็เห็นได้จากการเติบโตของกองกำลังของข้า ก่อนหน้านี้ข้าได้ส่งยอดฝีมือจำนวนมากไปช่วยเหลือกู้เหิง ข้าเองก็มิได้คาดหวังสิ่งใดกับกู้เหิงมากนัก แต่ทว่า   พวกเราไม่ควรที่จะปล่อยให้กองกำลังอสูรของกู้เบ่ยเติบใหญ่ไปกว่านี้ สำหรับตำแหน่งของผู้นำนิกายนั้น ข้าจะต้องเอามาครอบครองให้ได้!”
 
 
“ข้าจะช่วยให้เจ้าได้ยืนอยู่ในตำแหน่งผู้นำนิกาย แต่อย่าได้ลืมสัญญาที่เจ้าได้ให้ไว้แก่ข้า!”
 
ชายชราในเสื้อคลุมสีเทาจ้องหน้า’หลงเทียนหมิง’และพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
 

 
“แน่นอนว่า มันจะต้องเป็นไปตามนั้น!”
 
‘หลงเทียนหมิง’ยิ้มพร้อมกับตอบกลับไป
 
‘กู้เบ่ย’และคนอื่น ๆ ไม่มีใครทราบเลยว่า ในตอนที่พวกเขาหาทางจัดการกับ’กู้เหิง’ พวกเขากำลังถูกจับตามองอยู่
 
ภายในภาพจิตรกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ
 
‘เนี่ยลี่’ยังคงตั้งใจทำการบ่มเพาะพลัง ด้วยพลังสวรรค์ที่เข้มเข้นและมีจำนวนมากมาย ยังคงไหลบ่าเข้ามายังห้วงขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’อย่างไม่หยุดยั้ง
 
พลังงานสวรรค์ที่อยู่ในภาพจิตรกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำมีมากมายราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด
 
ตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมา ด้วยพลังของสายเลือดอสูรดั้งเดิม ‘เนี่ยลี่’จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการดูดซับพลังสวรรค์ ห้วงขอบเขตวิญญาณของเขาขยายตัวออกอย่างต่อเนื่อง และราวกับว่าจะฉีกขาดออกไปทุกครั้ง ซึ่งทำให้’เนี่ยลี่’รู้สึกเจ็บปวดจนหน้าขาวซีด
 หน้าผากก็เต็มไปด้วยเหงื่อ พลังสวรรค์ที่ดูดซับเข้ามาเป็นจำนวนมากนี้ ราวกับจะทำให้ทั่วร่างของเขาระเบิดออกมา
 
ตูมม!
 
ถ้าเป็นห้วงขอบเขตวิญญาณทั่ว ๆ ไป คงจะฉีกขาดไปจนหมดแล้ว
 
พรึ่บบ!
 
‘เนี่ยลี่’รับรู้ได้ว่ามีสิ่งที่เปลี่ยนไปในห้วงขอบเขตวิญญาณของเขา แต่เขาก็รู้สึกดียิ่งนัก เขารับรู้ได้ว่า เถาวัลย์ลึกลับในห้วงขอบเขตวิญญาณของเขากำลังเติบโตขึ้น ราวกับเป็นต้นไม้ใหญ่ และขยายกิ่งก้านสาขาออกมา และดอกไม้ลึกลับก็ผลิบานออกมาอย่างต่อเนื่อง
 
ดอกไม้เหล่านี้มีสีขาวบริสุทธิ์ กลีบดอกไม้ก็บานแผ่ออกมาราวกับเกล็ดหิมะ
 
ดอกไม้เหล่านี้ส่งกลิ่นหอมหวลราวกับฤดูใบไม้ผลิ
 
‘เนี่ยลี่’สัมผัสได้อย่างบางเบาถึง ส่วนที่ พื้นที่และเวลาได้หยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์ ภายใต้ต้นเถาวัลย์ลึกลับนั่น
 
‘เนี่ยลี่’ได้ลงไปนั่งสมาธิและส่งเจตจำนงไปยังจุดนั้น หนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว และที่จุดตันเถียน 丹田 ดาราวิญญาณดวงที่สามปรากฏขึ้นมาแล้วจุดตันเถียน คือจุดที่ใช้ในการรวบรวมพลังมีทั้งหมดสามจุดคือ บน กลาง ล่าง โดยส่วนใหญ่จะพูดถึง จุดตันเถียนล่าง อยู่สูงกว่าสะดือประมาณสามนิ้ว
 
เจตจำนงของ’เนี่ยลี่’ยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น
 
ผ่านไปอีกสามเดือน ดาราวิญญาณดวงที่สี่ก็ปรากฏขึ้นมา
 
เขานั่งอยู่นิ่วราวกับก้อนหินมิได้ส่งเสียงใด ๆ ออกมา และไร้การเคลื่อนไหวโดยสิ้นเชิง เจตจำนงของ’เนี่ยลี่’จมอยู่กับห้วงเวลาที่หยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์
 
ผ่านไปถึงหกเดือน ในห้วงขอบเขตวิญญาณของเขา ดาราวิญญาณดวงที่ห้าก็ปรากฏขึ้นมา
 
เกิดเสียงดัง ตูมม!
 
ขึ้นในจิตใจของ’เนี่ยลี่’อีกครั้ง เขาได้สติขึ้นมาจากสถานการณ์ที่งุนงงและสับสน เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ลืมตาขึ้นมา ช่างเป็นช่องทางการบ่มเพาะพลังที่วิเศษยิ่งนัก เขาไม่คิดเลยว่าจะใช้เวลาในการบ่มเพาะพลังในจิตรกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำเนิ่นนานถึงเพียงนี้หกเดือนผ่านไป ไม่รู้ว่า’ลู่เพียว’กับ’กู้เบ่ย’พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่นะ
 
หลังจากที่’เนี่ยลี่’ลืมตาขึ้นมาก็เห็น’เซี่ยวหยู่’กำลังจ้องมองมาที่เขา
 

 
“เซี่ยวหยู่ เหตุใดเจ้าจึงได้มองข้าเช่นนี้ ?”
 
‘เนี่ยลี่’ถามด้วยความสงสัย ‘เซี่ยวหยู่’จ้องมองเขาราวกับว่าเห็นผีสางสักตนหนึ่ง
 

 
“ทำไมเจ้าจึงพูดเช่นนั้น? ในเวลาแค่เพียงพริบตาเจ้านั้นได้เพิ่มระดับพลังจากชะตาวิญญาณขั้นเก้าชะตา และบรรลุสู่ระดับดาราสวรรค์ และดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นไปอีกหลายขั้นอย่างรวดเร็ว! จะไม่ทำให้ข้าตกใจได้เช่นใด”
 
‘เซี่ยวหยู่’พูดด้วยความตกใจ
 
เมื่อได้ยินคำพูดของ’เซี่ยวหยู่’
 
‘เนี่ยลี่’ก็ถึงกับหยุดนิ่งไปชั่วครู่ ในความรู้สึกของเขานั้นเวลาได้ผ่านไปร่วมหกเดือน เขาได้ใช้เวลาในการบ่มเพาะพลังไปหกเดือนอย่างแน่นอน แล้วเหตุใด’เซี่ยวหยู่’จึงพูดขึ้นมาว่าแค่เพียงพริบตา?
 
‘เนี่ยลี่’ครุ่นคิดอย่างประหลาดใจ หรือว่าตอนที่อยู่สถาวะแปลกประหลาดนั่น มันจะเกี่ยวข้องกับเถาวัลย์ลึกลับในห้วงขอบเขตวิญญาณของเขาหรือไม่?
 
‘เนี่ยลี่’ครุ่นคิดอย่างรอบคอบ มันเป็นแค่ความรู้สึก….เพียงแค่ความรู้สึก หรือว่าจะเป็น พื้นที่ ที่ห้วงเวลาหยุดนิ่งเช่นนั้นเหรอ?
 
ในชีวิตนี้ของเขา ในห้วงขอบเขตวิญญาณของเขามีเถาวัลย์ลึกลับอยู่ ซึ่งในชีวิตที่ผ่านมาหาได้มีสิ่งนี้ไม่ หรือว่าเถาวัลย์ลึกลับนี้ จะมีความเกี่ยวข้องกับตำราจิตอสูรท่องเวลา
 
มีเพียงแค่ตำราจิตอสูรท่องเวลาเท่านั้น จึงจะควบคุมพื้นที่และเวลาเช่นนี้ได้!
 
‘เนี่ยลี่’ยังคงครุ่นคิด มีความเป็นไปได้ว่า การที่ตำราจิตอสูรท่องเวลาส่งเขากลับมายังโลกใบนี้อีกครั้ง และการที่ไม่อาจจะหาตำราจิตอสูรท่องเวลาเล่มนี้ได้จากพระราชวังทะเลทรายมาได้
 
‘เนี่ยลี่’คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขานำหน้าตำราที่เหลือของตำราจิตอสูรท่องเวลาออกมา และเริ่มทำการแผ่พลังสวรรค์เข้าไปในหน้าตำราจิตอสูรท่องเวลา จนฉีกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยราวกับดวงดารา แล้วมันก็เริ่มเข้ามารวมอยู่ในร่างของ’เนี่ยลี่’อีกครั้ง แล้วรวมเข้ากับเถาวัลย์ลึกลับในร่างกายของเขา
 
เขามั่นใจแล้วว่า! เถาวัลย์ลึกลับนี้มีความเกี่ยวข้องกับตำราจิตอสูรท่องเวลาอย่างแน่นอน!
 
หลังจากหน้าที่เหลือของตำราจิตอสูรท่องเวลา ที่กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ผสานเข้ากับเถาวัลย์ลึกลับ หัวใจของ’เนี่ยลี่’ก็เต้นอย่างรุนแรงอีกครั้ง และรุนแรงยิ่งขึ้นราวกับบ้าคลั่ง และเจตจำนงของเขาก็เข้าไปตรงที่ พื้นที่ ที่ห้วงเวลาหยุดนิ่งอีกครั้ง
 
มันเป็นความรู้สึกเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้!
 
พื้นที่ ที่ห้วงเวลาหยุดนิ่ง! เจตจำนงของเขาอยู่ตรงด้านล่างของต้นเถาวัลย์ลึกลับนั้น กลีบของดอกไม้หมุนวนไปมา ดูสวยงามยิ่งนัก
 
‘เนี่ยลี่’รู้สึกยินดียิ่งนัก หน้าที่เหลือของตำราจิตอสูรท่องเวลา เป็นกุญแจสำคัญที่กระตุ้นให้เกิดพื้นที่และเวลาหยุดนิ่ง!
 
เขาใช้เจตจำนงสั่งสมาธิลงไปตรงจุดนั้นและเริ่มทำการบ่มเพาะพลัง
 
ผ่านไปหกเดือน ดาราวิญญาณดวงที่หกของ’เนี่ยลี่’ก็ปรากฏขึ้น
 
ผ่านไปอีกหนึ่งปี ดาราวิญญาณดวงที่เจ็ดของ’เนี่ยลี่’ก็ปรากฏขึ้นมาอีก
 
และสามปีผ่านไป ดาราวิญญาณดวงที่แปดของ’เนี่ยลี่’ก็ปรากฏขึ้นมาอีกดวง
 
‘เนี่ยลี่’ยังคงนั่งสมาธิเพื่อบ่มเพาะพลัง ราวกับนักบวชอาวุโสที่กำลังเข้าสู่การวิปัสสนาภาวนา ในตอนนี้ห้วงขอบเขตวิญญาณของเขา
 เริ่มที่จะสงบราวกับทะเลที่ไร้คลื่น และสามารถกักเก็บพลังสวรรค์ที่ถ่ายเทมาจากภาพจิตรกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำได้อย่างต่อเนื่องและบรรจบกันเป็นหนึ่งเดียว
 
และห้าปีผ่านไป ดาราวิญญาณดวงที่เก้าก็ปรากฏขึ้นมา
 
ดาราวิญญาณทั้งเก้าดวง โคจรไปโดยรอบ จากนั้นก็กลืนกินชะตาวิญญาณทั้งเก้าไปอย่างสมบูรณ์ ดาราวิญญาณทั้งเก้าส่องประกายอย่างงดงาม
 
เมื่อเวลาผ่านไปมันก็เริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงรูปร่างแตกต่างกันไป ‘เนี่ยลี่’ที่ทำการบ่มเพาะพลังอยู่ เหลืออีกเพียงแค่ขั้นเดียวเท่านั้นก็จะบรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ได้
 
‘เนี่ยลี่’ยังคงบ่มเพาะพลังต่อไป และหลังจากผ่านไปสิบปี ดูเหมือนว่า’เนี่ยลี่’จะบรรลุถึงขั้นสูงสุดของระดับดาราสวรรค์แล้ว
 
แต่ทว่า ไม่ว่าจะฝึกฝนไปอีกเท่าใด เขาก็ไม่อาจที่จะบรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ไปได้ ราวกับว่าจะขาดเหลืออยู่อีกแค่เพียงครึ่งขั้นเท่านั้น การที่จะบรรลุถึงกระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์นั้น ดูเหมือนว่าจำเป็นที่จะต้องได้รับการกระตุ้นจากปัจจัยภายนอกด้วยเป็นแน่
 
‘เนี่ยลี่’ได้สติขึ้นมาอีกครั้งและได้ยินเสียง’เซี่ยวหยู่’เรียกชื่อเขา
 

 
“เนี่ยลี่! เจ้าทำอะไรอยู่กันแน่? ข้าถามเจ้าอยู่ทำไมไม่ตอบข้าเลย?”
 
 
“อะไรกัน? เจ้าถามอะไร? แล้วเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว?”
 
‘เนี่ยลี่’จ้องไปที่หน้า’เซี่ยวหยู่’แล้วเอ่ยถาม
 

 
“ก็แค่เพียงไม่กี่อึดใจ ที่ข้าเอ่ยถามไปแต่เจ้าก็มิได้ตอบกลับมา แล้วตกลงเจ้าจะตอบข้าไหม?”
 
‘เซี่ยวหยู่’ถามกลับไปอีกครั้ง พร้อมกับจ้องหน้า’เนี่ยลี่’ ‘เนี่ยลี่’ใช้วิธีไหนกัน แค่เพียงเวลาชั่วครู่ สามารถเพิ่มระดับพลังได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้? อีกเพียงแค่เล็กน้อยก็จะบรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ได้แล้ว
 
‘เนี่ยลี่’ยิ้มอย่างเศร้าใจเล็กน้อย เขาไม่อาจที่จะตอบ’เซี่ยวหยู่’ได้ เขากลัวว่าถึงแม้จะบอก’เซี่ยวหยู่’ไป นางก็ไม่อาจที่จะเข้าใจได้อยู่ดีใครเล่าจะไปจินตนาการได้ว่า ด้วยระยะเวลาเพียงเล็กน้อย ‘เนี่ยลี่’ได้ใช้เวลาผ่านไปร่วมยี่สิบปี
 
เรื่องของพื้นที่และเวลา ของตำราจิตอสูรท่องเวลา เป็นเรื่องที่เกินกว่าจะจินตนาการ! แม้เพียงหน้าเดียวของตำรา ก็สามารถหยุดทุกสรรพสิ่งได้ถึงยี่สิบปี!
 
‘เนี่ยลี่’ชำเลืองมองดูหน้าตำราที่เหลืออีกสองหน้าของตำราจิตอสูรท่องเวลา บางทีอีกสองหน้าที่เหลือของตำราจิตอสูรท่องเวลา
 อาจจะทำให้หยุดเวลาไปได้อีกสี่สิบปีก็เป็นได้!
 
แต่’เนี่ยลี่’ยังไม่พร้อมที่จะใช้งานมันในตอนนี้ เพราะเขานั้นได้ก้าวมาถึงขั้นที่เรียกว่า ระยะคอขวด แค่เพียงการบ่มเพาะพลังนั้นไม่เพียงพอ ที่จะทำให้บรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ได้
 
รอจนให้เขานั้นบรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ก่อน จากนั้นค่อยใช้อีกสองหน้าที่เหลือของตำราจิตอสูรท่องเวลา มันจะคุ้มค่ายิ่งกว่า…………….
 
จบตอน
 
แปลโดย นายมะพร้าว
 
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
 
ที่มา: