ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปพวก’ประธานหลิน’จากสมาคมการค้าหลงซีที่อยู่โดยรอบจับจ้องมาที่’เนี่ยลี่’ พวกเขานั้นพร้อมจะมีเรื่องได้ทุกเมื่อ
คนที่อยู่รอบกายประธานหลินล้วนแต่เป็นยอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกร ขั้นที่สามเป็นอย่างน้อย
ถ้าหากความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ พวกเขาจะกล้าที่จะเกลือกกลั้วอยู่ในสถานที่เช่นนี้หรือ? แม้ว่า’เนี่ยลี่’ เพิ่งจะทำการซื้อเหล่าเด็กหนุ่มจากชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์ แต่ฝ่ายตรงข้ามเป็นถึงประธานของสมาคมการค้าหลงซี สมาคมการค้าหลงซีนั้นมีอิทธิพลในเขตชายแดนนี้ยิ่งนัก แน่นอนว่า คงไม่ง่ายที่จะรับมือได้
และ’เนี่ยลี่’นั้นก็มีความแข็งแกร่งแค่เพียงระดับดาราสวรรค์เท่านั้น ทั้งสองฝ่ายเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ตรึงเครียด
“เจ้าเด็กผู้นี้ กล้าที่จะทำการซื้อขายตัดหน้าสมาคมการค้าหลงซี นั่นเป็นการแสวงหาความตายอย่างแท้จริง!”
“เขาไม่รู้เลยหรือว่า สมาคมการค้าหลงซี ควบคุมการซื้อขายในเขตชายแดนนี้ แค่พวกเขาพูดขึ้นมาคำเดียว ยอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกรหลายร้อยคน เว้นแต่ว่าเจ้าเด็กผู้นี้จะเดินทางมาพร้อมกับยอดฝีมือระดับเทพสงคราม ถ้าไม่เช่นนั้นก็คงเป็นเรื่องยากที่เจ้าเด็กผู้นี้จะวิ่งหนีความตายได้พ้น”
“เมื่อเดินเข้ามายังโลกแห่งนี้ คนที่โง่เขลาก็มักจะต้องตายอย่างน่าอนาถ”
เหล่าฝูงชนที่จับจ้องมาที่’เนี่ยลี่’บางคนก็แสดงความเห็นอกเห็นใจ บางคนก็รู้สึกมีความสุขกับการที่ได้เห็นความโชคร้ายของผู้อื่น
ดวงตาของประธานหลินจากสมาคมการค้าหลงซีเป็นประกายให้เห็นถึงจิตสังหาร แม้ว่าพันธสัญญาข้ารับใช้จะอยู่ในมือของ’เนี่ยลี่’
แต่พวกเขาจะไม่ยอมให้’เนี่ยลี่’ได้ลงนามในพันธสัญญาให้สมบูรณ์อย่างแน่นอนประธานหลินจากสมาคมการค้าหลงซีโบกมือขวาของเขา ให้ผู้ติดตามของเขาเดินเข้าไปใกล้’เนี่ยลี่’อย่างช้า ๆ
‘เนี่ยลี่’มองด้วยท่าทีที่ผ่อนคลายมิได้มีกังวลอันใด
ฝูงชนที่อยู่โดยรอบเริ่มทำการคาดเดา หรือว่าที่’เนี่ยลี่’กล้าทำเช่นนี้เพราะเขามีทักษะอะไรบางอย่าง หรือไม่ก็เป็นแค่คนตาบอดที่มีความเชื่อมั่นเท่านั้น หรือว่า’เนี่ยลี่’เพียงคนเดียว จะสามารถเอาชนะยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรของสมาคมการค้าหลงซีได้? ซึ่งเรื่องนี้เป็นไปได้ยากยิ่งนัก!
“ที่ชายแดนพื้นที่รกร้างที่ไร้ที่สิ้นสุด ไม่ควรที่จะท้าทายอำนาจของสมาคมการค้าหลงซี เจ้าเด็กบ้า เจ้ามีคำพูดสุดท้ายใด ๆ ที่ต้องการจะพูดหรือไม่?”
‘ประธานหลิน’จากสมาคมการค้าหลงซีมองดู’เนี่ยลี่’ด้วยท่าทีที่ดูถือตัว ใบหน้าของเขาดูเป็นประกาย เนี่ยลี่นั้นมีความแข็งแกร่งน้อยกว่าเขา แต่’เนี่ยลี่’กลับสงบนิ่งได้ถึงเพียงนี้ หรือว่าเขานั้นจะมั่นใจว่าจะสามารถรับมือกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดนี้ได้
‘ประธานหลิน’เป็นคนที่มากด้วยประสบการณ์ เขาทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง ‘เนี่ยลี่’นั้นสามารถโยนศิลาจิตวิญญาณไปถึงสามแสนก้อนได้อย่างง่ายดาย จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาเป็นแน่ เขาจึงยังรู้สึกเป็นกังวลอยู่บ้าง
แต่สมาคมการค้าหลงซีไม่อาจที่จะยอมให้ใครมาท้าทายที่ชายแดนพื้นที่รกร้างที่ไร้ที่สิ้นสุด ถ้าไม่เช่นนั้น ชื่อเสียงและอำนาจในการปกครองด้านการค้าของสมาคมการค้าหลงซีจะถูกลากลงบ่อโคลน!
‘ประธานหลิน’ขยิบตาให้สัญญาณ เขาเตรียมที่จะทำการจับกุม’เนี่ยลี่’ หลังจากนั้นค่อยสอบปากคำถามภูมิหลังของ’เนี่ยลี่’อย่างช้า ๆ
เป็นการหลีกเลี่ยงถ้าหากว่า’เนี่ยลี่’นั้นมีภูมิหลังไม่ธรรมดา ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการ ที่จะทำอะไรที่รุนแรงจนต้องแค้นเคืองใจกันในภายหลังเหล่าฝูงชนที่ห้อมล้อมอยู่กำลังจับตามองเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า
เมื่อเห็นว่าคนของประธานหลินค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ‘เนี่ยลี่’ก็เผยให้เห็นรอยยิ้มในทันที และพูดขึ้นว่า
“ข้าไม่ทราบมาก่อนว่าชายแดนพื้นที่รกร้างที่ไร้ที่สิ้นสุดนี้ เป็นพื้นที่เขตการค้าที่ถูกควบคุมโดย สมาคมการค้าหลงซี ข้าต้องอภัยสำหรับหรับความผิดพลาดที่ข้าได้ล่วงเกินท่าน นี่เป็นการแสดงความขอโทษจากข้า โปรดอภัยให้ข้าด้วย!”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ สายตาของประธานหลินจับจ้องไปที่ร่างกายของ’เนี่ยลี่’ สายตาที่กวาดมองด้วยความรู้สึกสงสัย
เขาไม่คิดเลยว่า’เนี่ยลี่’จะเป็นผู้เอ่ยปากขอโทษขึ้นมาก่อนเช่นนี้‘ประธานหลิน’พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แน่นอนว่าเขาไม่มีทางที่จะยอมปล่อย’เนี่ยลี่’ไป ‘เนี่ยลี่’นั้นแย่งชิง เด็กหนุ่มจากชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์ไปถึงหกคน เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ในตอนนี้’เนี่ยลี่’ยังไม่ได้ลงนามในพันธสัญญาอย่างสมบูรณ์
เขายังสามารถที่จะแย่งชิงหนังสือพันธสัญญาทั้งหกฉบับนั้นกลับมาได้!ถ้าหากหนังสือพันธสัญญาข้ารับใช้อยู่ในมือของ เผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์ พวกเขาก็คงไม่คิดที่จะแย่งชิง เพราะสมาคมการค้าหลงซีได้มีข้อตกลงกับเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์เอาไว้ แต่ทว่า เมื่อหนังสือพันธสัญญาอยู่ในมือของ’เนี่ยลี่’ หากพวกเขาจะแย่งชิงมา ก็ไม่ได้ทำผิดข้อตกลงอันใด
“เจ้ามีอะไรที่ต้องการพูดเช่นนั้นหรือ?”
‘ประธานหลิน’เอ่ยถามอย่างเย็นชา
“ชื่อของสมาคมการค้าหลงซี นั้นกู่ก้องฟ้าไม่ว่าผู้ใดก็ต้องเคยได้ยิน ข้าไม่ทราบว่า ท่านประธานหลินยินดีที่จะทำการค้ากับข้าหรือไม่?”
‘เนี่ยลี่’ยิ้มพร้อมกับพูดออกไป
“ธุรกิจเช่นนั้นหรือ ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้านั้นพูดเรื่องตลกหรืออย่างไร?”
‘ประธานหลิน’หัวเราะเขาเอามือกอดหน้าอกและจ้องมองที่’เนี่ยลี่’
“เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องตลกแต่อย่างใด ข้าเดินทางมายังชายแดนแห่งนี้ เพราะได้ยินเรื่องการซื้อขายของสมาคมการค้าหลงซี หวังว่าสมาคมการค้าหลงซีจะไม่ปฏิเสธที่จะทำการค้ากับผู้ที่เดินทางมาไกลด้วยความจริงใจใช่หรือไม่?”
‘เนี่ยลี่’ขมวดคิ้วและพูดออกไป
‘ประธานหลิน’รู้สึกแปลกใจและยังคงจับจ้องไปที่’เนี่ยลี่’เขาไม่เข้าใจเลยว่า ‘เนี่ยลี่’คิดจะพูดสิ่งใดกันแน่
เป็นเรื่องจริงหรือที่’เนี่ยลี่’ตั้งใจที่จะมาทำการค้ากับสมาคมการค้าหลงซี?
เมื่อคิดดูว่า’เนี่ยลี่’สามารถที่จะโยนศิลาจิตวิญญาณจำนวนสามแสนก้อนออกไปได้อย่างง่ายดาย ดวงตาของประธานหลินละออกไปจาก’เนี่ยลี่’ เขาเริ่มที่จะรู้สึกลังเลเล็กน้อย
เป้าหมายของสมาคมการค้าหลงซีคิดคือเรื่องของการค้า การที่’เนี่ยลี่’มาขัดขวางการค้าของเขา ทำให้เขานั้นรู้สึกไม่ค่อยพอใจ
เพราะการกระทำเช่นนั้นก็ไม่ต่างจากการปล้นเงินไปจากพวกเขา ในฐานะที่เป็นพ่อค้า การกระทำเช่นนั้นทำให้แค้นเคืองไม่ต่างจากการสังหารบิดาเลยทีเดียวแต่ถ้าหาก’เนี่ยลี่’ให้เขานั้นได้เงินนั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
แต่ทว่าใบหน้าของ’ประธานหลิน’ก็ดูไม่ค่อยพอใจเท่าใดนัก
“เจ้าเด็กน้อย เจ้าต้องการที่จะทำการค้าเรื่องใดกับข้า?”
‘ประธานหลิน’นิ่งเงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะเอ่ยถาม’เนี่ยลี่’ด้วยท่าทีที่เหยียดหยัน
“ในเมื่อการค้าได้มาเคาะประตูถึงหน้าบ้าน สมาคมการค้าหลงซีคงจะไม่หาหนทางปฏิเสธหรอกนะ?”
‘เนี่ยลี่’ยิ้มและพูดต่ออีกว่า
“ดูเหมือนว่าท่านประธานหลิน จะยังคงมีความแค้นเคืองต่อข้าอยู่ ก็แค่เด็กหนุ่มเพียงหกคนเท่านั้น เหตุใดท่านประธานหลินจึงต้องใส่ใจด้วย ข้าได้ยินมาว่าสมาคมการค้าหลงซี ทั่วทั้งชายแดนพื้นที่รกร้างที่ไร้ที่สิ้นสุดพวกท่านมีพื้นที่การค้า เกินกว่าครึ่งหนึ่ง หวังว่าแค่เรื่องเด็กหนุ่มแค่เพียงหกคน ท่านคงจะไม่คิดที่จะปิดกั้นการทำการค้าครั้งใหญ่กับข้า ถ้าหากเป็นเช่นนั้น ข้าก็คงจะดูท่านประธานหลินผิดไปแล้ว!”
“ระวังคำพูดของเจ้าด้วย?”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ คนที่ห้อมห้อมเขาอยู่ ก็รู้สึกโกรธและให้คนที่ล้อมอยู่ก้าวเข้าไปใกล้อีกก้าวหนึ่ง
‘เนี่ยลี่’ยังคงนิ่งสงบ และไม่ร้อนใจแม้แต่น้อย
“ช้าก่อน พวกเจ้าถอยกลับมาได้แล้ว!”
‘ประธานหลิน’พูดขึ้นมาพร้อมกับกวักมือเรียกคนของเขาให้กลับไป เขามองไปที่’เนี่ยลี่’
เด็กหนุ่มจากชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์หกคน ถ้าหากซื้อขายในที่แห่งนี้ก็อยู่ที่คนละสามหมื่นศิลาจิตวิญญาณ แต่ถ้านำไปขายต่อยังพื้นที่อื่น อย่างน้อยที่สุดก็ขายได้กว่าห้าหมื่นศิลาจิตวิญญาณ การที่’เนี่ยลี่’บอกว่า แค่เด็กหนุ่มเพียงหกคนเท่านั้น คำพูดของ’เนี่ยลี่’นั้นฟังดูใหญ่โตจนเกินไป
“ขอรับ”
ผู้ติดตามของ’ประธานหลิน’ตอบกลับไป พร้อมกับโค้งคำนับ จากนั้นก็ถอยออกมาทางอีกด้านหนึ่ง
“ข้าสงสัยว่า ว่าน้องชายตัวน้อย ต้องการทำการค้าใดกับสมาคมการค้าหลงซีของข้า?”
‘ประธานหลิน’พูดขึ้นมาพร้อมกับมองไปที่’เนี่ยลี่’
“มันก็แค่การค้าทั่ว ๆ ไป ข้าต้องการให้สมาคมการค้าหลงซี รวมรวมยอดฝีมือจากชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์จำนวนสองร้อยคน ก็เพียงเท่านั้น!”
‘เนี่ยลี่’พูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ
สองร้อยคนเช่นนั้นหรือ?
หลังจากได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ คนที่ได้ยินต่างก็รู้สึกเย็นยะเยือก แม้แต่’ประธานหลิน’ ก็ยังอดที่จะตกใจไม่ได้
สองร้อยคนไม่ใช่แค่เพียงตัวเล็กที่เล็กน้อย แม้ว่าจะต้องจ่ายในราคาที่ถูกที่สุดคือสามหมื่นศิลาจิตวิญญาณ ก็ต้องจ่ายออกไปถึงหกล้านศิลาจิตวิญญาณ! น่ากลัวว่าทั่วทั้งอาณาจักรซากมังกร คนมีแค่เพียงไม่กี่คนที่สามารถจ่ายได้ และมีเพียงนิกายศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่เท่านั้น
“น้องชายตัวน้อย กำลังพูดล้อเล่นกับข้าใช่หรือไม่?”
‘ประธานหลิน’จ้องมองไปที่’เนี่ยลี่’
สุดท้ายแล้ว เขารู้สึกว่าคำพูดของ’เนี่ยลี่’นั้นมีความน่าเชื่อถือ
“ล้อเล่นเช่นนั้นหรือ?”
‘เนี่ยลี่’หัวเราะออกมา และพูดต่อไปว่า
“พูดล้อเล่นกับท่านประธานหลิน และข้าจะได้ประโยชน์อันใด?”
“ข้าจะเชื่อได้เช่นใดว่า น้องชายตัวน้อย ต้องการที่จะซื้อยอดฝีมือจากชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์เป็นจำนวนมากจริง?”
‘ประธานหลิน’พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
“นี่คือศิลาจิตวิญญาณจำนวนห้าแสนก้อน!”
‘เนี่ยลี่’สะบัดมือขวาของเขา และโยนแหวนห้วงมิติไปให้กับ’ประธานหลิน’ และพูดขึ้นว่า
“ข้าขอฝากศิลาจิตวิญญาณเหล่านี้ไว้กับท่าน ถ้าหากท่านประธานหลินสามารถตอบสนองความต้องการของข้าได้ พวกเราจะสามารถทำการค้าร่วมกันได้”
………….จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
บทต่อไป
& บทที่ 424 前倨后恭 เริ่มต้นด้วยความโอหัง จบลงด้วยการนับถือ
ที่มา: