“ในชามียาพิษ !!”
 
‘ชูเฟิง’ รู้สึกเหมือนถูกสาป ในขณะที่ยาพิษเข้าสู่ท้องของเขา พลันเกิดการระเบิดของพลังขึ้นภายใน จากนั้นจุดกำเนิดพลังวิญญาณของเขาก็ถูกปิดผนึก พลังวิญญาณของเขาค่อยๆ ลดลง ในที่สุด ‘ชูเฟิง’ ก็ล้มลมไปกองกับพื้น
 

 
“บ้าเอ้ย…!!”
 
ในขณะนั้น ‘ชูเฟิง’ ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป แต่เขายังคงสบถอยู่ภายในใจของเขา
 
ในขณะที่เขาสบถอยู่นั้น เขารีบโคจรพลังวิญญาณของเขา เพื่อเชื่อมต่อกับโลกวิญญาณของเขา จากนั้นเขาก็สร้างรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณขนาดเล็ก ทำการปิดผนึกพิษที่เข้าสู่ร่างกายของเขา
 

 
“มันคือ…..ยาพิษนั่นอีกแล้ว โธ่ !!”
 
‘ชูเฟิง’ ถึงกับตะลึง เมื่อเขาเริ่มวางรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณ เขาพบว่ามีปฏิกิริยาบางอย่าง เกิดขึ้นใต้ท้องของเขาอย่างรวดเร็ว ‘ชูเฟิง’ ไม่สามารถหยุดคิดถึงเหตุการณ์ที่เมืองวิหคเพลิงได้เลย เพราะในตอนนี้เขาได้รับผลของยาพิษแบบเดียวกันอีกครั้ง
 
และคนที่วางยาพิษยังเป็นสตรีอีกครั้ง แต่ยาพิษในครั้งนี้รุนแรงกว่ายาพิษกว่าครั้งก่อนมาก หากเขาไม่ได้มีพลังวิญญาณที่สูงขึ้น หรือเขาไม่รู้ถึงรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณ ในตอนนี้เขาคงสูญเสียสติ และตัวตนของเขาไปแล้ว
 

 
“ฮ่าๆ…เจ้าทึ่มเอ้ย !! เจ้าได้รับพิษแบบเดิมอีกครั้ง และเจ้ากำลังจะทำเรื่องบัดสี ทั้งๆ ที่เจ้าเป็นถึงผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณ ฮ่าๆ….ข้าอาจจะตายได้เลยนะเนี่น หัวเราะจนตายเลย ฮ่าๆ…เจ้าถูกวางยาถงสองครั้ง โดยสองสาวงาม และยังสำเร็จทั้งสองครั้งอีกด้วย ฮ่าๆ”
 
 
“ชูเฟิง เจ้าไม่ต้องต่อต้านมัน ปล่อยให้มันเป็นไป”
 
ในขณะที่ ‘ชูเฟิง’ กำลังปิดผนึกพิษเหล่านั้น ‘ต้านต้าน’ ก็เอาแต่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง นางกำลังมีความสุขบนความทุกข์ของ ‘ชูเฟิง’ นางหัวเราะจนต้องล้มลงเอามือข้างหนึ่งยันพื้น และอีกข้างกุมไปที่ท้องของนางเอง
 

 
“เจ้า……อย่าเข้ามายุ่ง ข้าจะไม่ยอมตกอยู่ภายใต้ฤทธิ์เช่นนั้นอีกแล้ว”
 
‘ชูเฟิง’ ไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่ ‘ต้านต้าน’ กล่าว เขายังคงปิดผนึกพิษต่อไป
 
ในขณะที่ ‘ชูเฟิง’ พยายามอย่างหนักนั้น ด้วยความสามารถของผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณระดับชุดคลุมสีเทานั้น ทำให้ ‘ชูเฟิง’ สามารถปิดผนึกพิษได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อพลังวิญญาณของเขาฟื้นฟูกลับมา เขายังคงไม่ได้ลุกขึ้นมาแต่อย่างใด
 
เขายังคงหลับตาและกองอยู่บนพื้นเช่นเดิม เขาแกล้งทำเป็นสลบเพื่อจะดูว่า สตรีทั้งสองนางจะทำอะไรกับเขา
 

 
“น้องไป๋ยี่ เราอยู่ไกลเกินไปจากการกระทำเช่นนี้”
 
เป็น ‘หยาน รู่วหยู’ ที่กล่าวออกมา ในขณะที่มอง ‘ชูเฟิง’ ที่มีใบหน้าแดงจนถึงหู และนอนอยู่บนพื้น นางรู้สึกกังวล และรู้สึกผิดในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของนางแสดงออกถึงความกังวลเล็กน้อย
 
‘ไป๋ยี่’ มองไปที่ ‘ชูเฟิง’ ด้วยสายตายเรียบเฉย จากนั้นจึงกล่าวออกมาว่า
 

 
“ศิษย์พี่หยาน ท่านไม่ต้องเป็นกังวลไป เขาจะต้องรู้สึกผิดแน่ๆ หากข้า ไป๋ยี่ ร่วมหลับนอนกับเขา”
 
ในขณะที่ ‘ไป๋ยี่’ กล่าวจบ นางก็ผละออกไป ผมสีดำขบับของนางพริ้วไหว พร้อมทั้งส่งกลิ่นหอมที่น่าหลงไหลออกมา
 

 
“แต่…….เขาถูกวางยาโดยเจ้า และนั่นก็ไม่ใช่ความตั้งใจของเขา ถ้าพวกเราทำเช่นนี้มัน……….”
 
‘หยาน รู่วหยู’ ยังคงแสดงความกังวลออกมา
 

 
“ข้าไม่เป็นไรศิษย์พี่ อย่าได้คิดมากในเรื่องนี้ ท่านไม่สามารถหลับนอนกับชายใดใช่มั้ย ท่านไม่สามารถทำได้ แต่ข้าสามารถทำได้ และที่ข้าทำทั้งหมดนี่ ก็เพื่อจะช่วยท่าน”
 
 
“ตราบใดที่ข้าทำเรื่องอย่างว่าระหว่างชายหญิงกับ ชูเฟิง นั่นก็หมายความว่า ชูเฟิง จะไม่หน้าไปพบท่านอีก เมื่อท่านเจ้าสำนักรู้เข้า ท่านจะต้องยกเลิกงานแต่งงานของท่านทั้งสอง และจัดงานแต่งงานสำหรับข้ากับ ชูเฟิง แทน”
 
 
“และข้าก็กำลังมองหาคนที่สามารถพึ่งพาได้ แม้ว่าตอนนี้ ชูเฟิง ยังเป็นเด็ก แต่เขาก็มีความสามารถที่ข้าจะพึ่งพาเขาได้”
 
 
“ไม่เพียงแต่เป็นการช่วยท่าน แต่มันเป็นการช่วยข้าด้วยเช่นกัน !!”
 
เมื่อ ‘ไป๋ยี่’ กล่าวจบ นางก็ผละจาก ‘หยาน รู่วหยู’ แต่ในตอนนั้น ‘หยาน รู่วหยู’ มอง ‘ชูเฟิง’ ด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิด และสับสน นางไม่รู้ว่าควรที่จะไปดีหรือไม่
 
‘ชูเฟิง’ ได้ยินทุกอย่างที่นางคุยกัน เขารู้สึกเป็นอย่างมาก เมื่อเขาต้องถูกหลอกโดยสตรีทั้งสองนาง ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไร หากเขาไม่มีความสามารถมากพอที่จะปิดผนึกพิษนั่น แม้เขาจะยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก แต่ชื่อเสียงของเขาคงถูกทำลายอย่างย่อยยับ อีกทั้งเขายังต้องแต่งงานกับ ‘ไป๋ยี่’ สตรีผู้ชั่วร้ายและหลอกลวงสำหรับเขา
 
*****ฝึ่บ*****
 
เมื่อคิดถึงจุดนั้น ‘ชูเฟิง’ จึงลุกขึ้น และชี้หน้าของ ‘หยาน รู่วหยู’ และ ‘ไป๋ยี่’ พร้อมทั้งตวาดไปว่า
 

 
“เจ้าสองคน !! พวกเจ้ามันสารเลว ข้าเชื่อพวกเจ้า แต่พวกเจ้ากลับมาหลอกลวงข้า วันนี้พวกเจ้าจะต้องชดใช้ !!”
 
 
“ชูเฟิง เจ้า…..!!”
 
‘หยาน รู่วหยู’ และ ‘ไป๋ยี่’ อุทานออกมาด้วยความหวาดกลัว เมื่อพวกนางเห็น ‘ชูเฟิง’ ลุกขึ้นมา
 

 
“ชูเฟิง หากเจ้าต้องการให้ชดใช้ เจ้ามาคิดกับข้า นี่ไม่เกี่ยวกับ ไป๋ยี่”
 
‘หยาน รู่วหยู’ ตอบสนองเป็นคนแรก นางทะยานตัวออกไปก่อนหน้า ‘ไป๋ยี่’ และหยุดอยู่ด้านหน้าของ ‘ชูเฟิง’
 
ร่างกายที่สวยงามของ ‘ไป๋ยี่’ กำลังทะยานออกจากคฤหาสน์ ไม่มีใครรู้ว่านางกำลังจะหนี หรือนางจะไปตามคนมาช่วย
 

 
“หืม…..อย่าได้หวังจะหลอกลวงข้าอีก วันนี้พวกเจ้าอย่าได้คิดหนี !!”
 
อย่างไรก็ตาม ‘ชูเฟิง’ สบัดแขนของเขาอย่างรวดเร็ว เขาสร้างรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณครอบคลุมทั้งคฤหาสน์ แม้ว่า ‘ไป๋ยี่’ จะโจมตีใส่มันเท่าไร มันก็ไม่สะดุ้งสะเทือนเลยแม้แต่น้อย นางร้องตะโกนออกมาเสียงดัง แต่ผู้คนด้านนอกก็ไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงของนาง
 

 
“ร้อง !! ร้องเข้าไป ร้องจนกว่าเจ้าจะพอใจ ต่อให้เจ้าร้องจนคอแตกตาย ก็ไม่มีใครมาช่วยเจ้า”
 
‘ชูเฟิง’ มอง ‘ไป๋ยี่’ ด้วยสายตาเหยียดหยัน จากนั้นเขาก็คว้าไปที่เอวขนาดเล็กของ ‘หยาน รู่วหยู’ เขาพยุงสาวงามในอ้อมกอดของเข้าขึ้น และกระโดดเข้าไปในห้องนอน และโยน ‘หยาน รู่วหยู’ ขึ้นไปบนเตียงขนาดใหญ่
 

 
“อ๊าา…….ชูเฟิง เจ้ากำลังจะทำอะไร !!”
 
ในทันที ‘หยาน รู่วหยู’ คิดจะหนี แต่นางก็ไม่อาจทำได้ เพราะแรงกดดันที่ส่งออกมาจาก ‘ชูเฟิง’ นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก แรงกดดันนั้นกดทับลงบนตัวของนาง นางไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ทำได้เพียงแค่เกลือกกลิ้งบนเตียงนั่น
 

 
“ ทำอะไร!!! เจ้าถามข้าว่าจะทำอะไรอย่างนั้นรึ !!”
 
 
“ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางระหว่างข้ากับเจ้า แต่ทำไมเจ้าถึงต้องหลอกลวงข้า หากว่าเจ้าต้องการรักษา และปกป้องร่างกายของเข้าให้บริสุทธิ์ ถ้าเจ้าไม่อยากแต่งงาน เจ้าก็ไม่ต้องแต่ง ทำไมเจ้าจะต้องทำให้มันเป็นเรื่องยากสำหรับข้าอีก ข้า ชูเฟิง ไปบังคับเจ้าให้ทำเช่นนั้นรึ”
 
 
“ข้าจะบอกเจ้าเอาไว้ เรื่องทั้งหมดที่ขึ้นในวันนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้า หากเจ้าต้องการรักษาความบริสุทธิ์ของร่างกายเจ้า ข้า ชูเฟิง จะเป็นคนทำลายพรหมจรรย์ของเจ้า เจ้าไม่สามารถทำเรื่องระหว่างชายหญิงได้ซินะ แต่ข้าจะทำเรื่องเช่นนั้นกับเจ้า”
 
ความโกรธกำลังครอบงำหัวใจของ ‘ชูเฟิง’ ดวงตาของเขาเป็นสีแดงเลือด เขาแนบตัวของเขาลงบนร่างกายของ ‘หยาน รู่วหยู’
 

 
“ม่ายยย….!! ชูเฟิง ปล่อยข้าไปเถอะ ข้าไม่สามารถทำได้ !! ข้าไม่สามารถทำเช่นนั้นกับผู้ชายได้ ขอร้องหละ เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ”
 
‘หยาน รู่วหยู’ พยายามดิ้นรนเพื่อชิวิตของนาง ใบหน้าของนางอาบไปด้วยน้ำตา
 
อย่างไรก็ตาม การกระทำของนางยิ่งเป็นการกระตุ้นสัญชาติญาณสัตว์ป่าของ ‘ชูเฟิง’ ยิ่งขึ้น เขาคว้าชุดสีชมพูของนางพร้อมทั้งฉีกกระชากออก เผยให้เห็นรูปร่างที่งดงาม ผิวที่ขาวเนียนปรากฏต่อหน้าของเขา
 
ในขณะนั้น ‘ไป๋ยี่’ รีบวิ่งเข้ามา และเห็น ‘ชูเฟิง’ กำลังข่มเหง ‘หยาน รู่วหยู’ อยู่ ใบหน้าของนางเปลี่ยนไปในทันที จากนั้นนางปลดกระโปรงของนางลง เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าอันทรงเสนห์ของนาง และกระโดดเข้ามาขวางด้านหน้าของ ‘ชูเฟิง’
 

 
“หลีกไปซะ !!”
 
อย่างไรก็ตาม ‘ชูเฟิง’ สะบัดแขนของเขา ทำให้เกิดกระแสพลังผลัก ‘ไป๋ยี่’ กระเด็นไปติดที่มุมของผนัง และกล่าวว่า
 

 
“คนเช่นเจ้า คิดจะเป็นผู้หญิงของข้า เจ้ามันไม่คู่ควร”
 
หลังจากกล่าวจบ ‘ชูเฟิง’ ก็จู่โจมหญิงงามที่อยู่ใต้ตัวของเขาทันที
 
ผู้แปลโดยคุณ#
 
ที่มา: