ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ทำให้เจ้านั้นพ่ายแพ้อย่างน่าสมเพช ข้าควรจะเป็นฝ่ายที่พูดเสียมากกว่า”
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มเล็กน้อย
ทันใดนั้น’หลงเทียนหมิง’และ’เนี่ยลี่’ก็จับจ้องกันราวกับพยัคฆ์ที่พร้อมจะขย้ำกัน
ยอดฝีมือของ’หลงเทียนหมิง’เริ่มที่จะมารวมตัวกัน ส่วนทาง’เนี่ยลี่’นั้น มีเพียงแค่’เนี่ยลี่’ที่ทะยานขึ้นไป
“เหตุใดเจ้าจึงไม่จัดเตรียมกำลังคน ที่จะมาต่อสู้กับเหล่ายอดฝีมือของข้า?”
‘หลงเทียนหมิง’มองไปทาง’เนี่ยลี่’และพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา พร้อมกับหัวเราะด้วยความดูถูก คนของเขาหกคนมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับวิถีแห่งมังกร และที่เหลือเป็นยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ แน่นอนว่าสามารถขยี้กองกำลังอสูรได้อย่างไม่ยากนัก
ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่’เนี่ยลี่’ พวกเขาไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว’เนี่ยลี่’คิดที่จะทำสิ่งใดกัน
‘เนี่ยลี่’มองไปที่’หลงเทียนหมิง’ เขาส่ายศีรษะและถอนหายใจก่อนที่จะพูดออกไปว่า
“มันก็เป็นแค่คำท้าทายเล็ก ๆ น้อย ๆ ข้าเองก็ไม่ต้องการที่จะรังแกเจ้าเลยจริง ๆ”
“เจ้าพูดเช่นนั้น หมายความว่าเช่นใดกัน?”
‘หลงเทียนหมิง’ตอบกลับเนี่ยลี่ไปอย่างเย็นชา
“จงอย่าได้มาพูดจาไร้แก่นสาร จงนำคนของเจ้าทั้งหมดออกมา ถ้าหากต้องการยอมแพ้ ก็จงรีบพูดออกมา!”
“เจ้าเด็กบ้า ถ้าหากเจ้าคิดที่จะโยนผ้ายอมแพ้ ก็จงรีบทำซะ อย่าทำให้พวกข้าต้องเสียเวลา!”
“กองกำลังอสูร อย่าเอาแต่หดหัวอยู่ในกระดอง เจ้าจงระวังยอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกรทั้งหมดของพวกเราให้ดี พวกเขาจะสังหารเจ้าแม้แต่เสื้อเกราะของพวกเจ้าก็จะไม่เหลือซาก”
คนของ’หลงเทียนหมิง’หลายคนตะโกนออกมา
ในตอนนี้ ‘เนี่ยลี่’เผยให้เห็นรอยยิ้ม เขาสะบัดมือขวาของเขา และยกมือขึ้นสูงพร้อมกับพูดว่า
“กองกำลังอสูร ข้าขอให้พวกเจ้าจงออกมา!”
พรึ่บบ! พรึ่บบ! พรึ่บบ!
จากนั้นก็มีคนจำนวนมากทะยานขึ้นมา และมารวมตัวกันที่ด้านข้างของ’เนี่ยลี่’
มียอดฝีมือราวสองร้อยคนที่มารวมอยู่โดยรอบ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้ามีกำลังคนเพียงเท่านี้เองหรือ?”
‘หลงเทียนหมิง’พูดพร้อมกับหัวเราะ
“ข้าคิดว่าแค่เพียงสองร้อยคนก็เพียงพอแล้ว ถ้าหากเจ้าคิดว่ายังไม่พอ ข้าก็สามารถเรียกมาเพิ่มได้อีก”
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่มุมปาก
เหล่าศิษย์ของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ หันมามองหน้ากัน กองกำลังอสูรมีกำลังคนแค่เพียงหยิบมือ แล้วจะเอาอะไรไปต่อสู้กับ’หลงเทียนหมิง’ได้?
ในขณะเดียวกัน ผู้ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล่าศิษย์ที่จ้องมองอยู่นั้น ปรมาจารย์ที่อยู่ในระดับเทพสงครามทั้งห้า หันมามองหน้ากันด้วยความตกใจ
แม้ว่าจะมีกำลังคนแค่ราวสองร้อยคน แต่พวกเขาต่างก็ปิดกั้นลมปราณของตนเองเอาไว้ สำหรับคนธรรมดาเป็นเรื่องที่ยากที่จะสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของพวกเขา แต่ปรมาจารย์ทั้งห้าที่อยู่ในระดับเทพสงครามสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน ทั้งสองร้อยคนนี้ ทั้งหมดเป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกร!
ยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรถึงสองร้อยคน!
ปรมาจารย์เทียนอู่และคนอื่น ๆ ที่อยู่ในระดับเทพสงครามต่างก็รู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก ยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ รวมทั้งหมดก็มีแค่เพียงร้อยกว่าคนเท่านั้น แต่’เนี่ยลี่’กลับมียอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรอยู่ในกองกำลังถึงสองร้อยคน
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเด็กผู้นี้ เกินกว่าที่ข้าคาดหมายยิ่งนัก ถึงกับเรียกยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรออกมาได้ถึงสองร้อยคน!”
ปรมาจารย์หลิงหลงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาด้วยเสียงอันดัง
“ท่านสามารถบอกได้หรือไม่ว่าเจ้าเด็กผู้นี้หายอดฝีมือเหล่านี้มาจากที่ใดกัน?”
ปรมาจารย์เทียนอู่นิ่งเงียบไป หลังจากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า
“ถ้าหากเขาสามารถที่จะมอบยาทิพย์เหล่านั้นให้แก่พวกเราได้ เขาก็ต้องสามารถมอบยาทิพย์พวกนั้นให้แก่คนของเขาได้เช่นกัน!”
“ท่านผู้นำนิกาย ท่านหมายความว่า เจ้าเด็กผู้นั้นใช้ยาทิพย์ในการหล่อเลี้ยงคนเหล่านี้ให้แข็งแกร่งขึ้นมา?”
ปรมาจารย์หลงเอี๋ยนพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ถูกต้องแล้ว!”
ปรมาจารย์เทียนอู่พยักหน้าตอบ
“ท่านมองดูคนเหล่านั้นให้ดี ส่วนใหญ่พวกเขานั้นอยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่หนึ่ง เท่าที่ดูก่อนหน้านี้พวกเขาคงจะอยู่แค่ระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ขั้นที่เก้า และทะลวงผ่านระดับวิถีแห่งมังกรขึ้นมาได้ไม่นานมานี้”
“ดูเหมือนว่าหลงเทียนหมิงจะพ่ายแพ้เสียแล้ว!”
ทันใดนั้น ‘เนี่ยลี่’ก็สะบัดมืออีกครั้งและพูดออกไปว่า
“ชนเผ่าเมฆาสวรรค์ พวกเจ้าจงออกมา!”
พรึ่บบ! พรึ่บบ! พรึ่บบ!
ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์กว่าร้อยคนได้ทะยานขึ้นมา พวกเขามารวมตัวกันที่ด้านข้างของ’เนี่ยลี่’
‘เนี่ยลี่’นั้นยังไม่กล้าที่จะใช้ภาพจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำต่อหน้าผู้อื่น ดังนั้นก่อนหน้านี้เขาจึงได้นำยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ออกมา และให้ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ปะปนอยู่กับคนของกองกำลังอสูร
เมื่อยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์กว่าร้อยคนปรากฏตัวออกมา เป็นภาพที่ดูสง่างามยิ่งนัก ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์นั้นมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
“โอ้พระเจ้า! ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์กว่าร้อยคน พวกเขามีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับวิถีแห่งมังกร!”
“โอ้สวรรค์!”
เหล่ายอดฝีมือในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ เริ่มที่จะตะโกนออกมาจากด้านหลัง เพราะเรื่องที่ได้เห็นตรงหน้ามันน่าตกใจยิ่งนัก ที่ได้เห็นยอดฝีมือในระดับวิถีมังกรอีกกว่าร้อยคน!
ปรมาจารย์ทั้งห้าหันมาจ้องหน้ากัน เมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขาได้แต่ยิ้มกันเงียบ ๆ
แค่เพียงยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรสองร้อยคนก็น่าตกใจเกินพอแล้ว นอกจากนี้ยังมียอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรอีกร้อยคนที่มาจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ นี่มันน่าอัศจรรย์เกินไปแล้ว
“เจ้าเด็กผู้นี้ไปยังพื้นที่รกร้างที่ไร้ที่สิ้นสุด และไปรวบรวมยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์มาเช่นนั้นหรือ?”
“ข้าเคยได้ยินมาว่า การซื้อยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ ที่แม้ว่าจะเป็นแค่เพียงยอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีมังกรขั้นที่หนึ่งก็มีราคาที่สูงยิ่งนัก และไม่ต้องพูดถึงในระวับวิถีแห่งมังกรขั้นอื่น ๆ แต่เจ้าเด็กผู้นี้กลับมียอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ ที่อยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรกว่าร้อยคน!”
ปรมาจารย์ชางเซวี่ยก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา
ปรมาจารย์เทียนอวิ๋นเองก็อดที่จะตกใจไม่ได้ ดูเหมือนว่าเขาจะประเมิน’เนี่ยลี่’เอาไว้ต่ำเกินไปแล้ว
“มันก็เป็นเรื่องที่เข้าใจไม่ได้ยากนัก เพราะเขามียาทิพย์นั้นอยู่เป็นจำนวนมาก หากขายยาทิพย์นั้นออกไปก็จะได้เงินมาเป็นจำนวนมาก การที่จะซื้อยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์จำนวนมากเช่นนี้ ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าใดนัก!”
ปรมาจารย์เทียนอู่ตอบกลับไป
ในตอนนี้มียอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกรจำนวนสามร้อยคน และแข็งแกร่งเกินกว่าที่คาดคิดอีกด้วย
ใครจะคิดเล่าว่าเนี่ยลี่จะใช้วิธีนี้ และจะสามารถนำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปสู่ความรุ่งเรือง
แม้ว่า’เนี่ยลี่’จะไม่ต้องการเป็นผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์แล้ว แต่เขาเกรงว่าจะเป็นการผิดสัญญาต่อปรมาจารย์ทั้งห้า เพราะมีเพียงเนี่ยลี่เท่านั้นที่จะฟื้นฟูให้นิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปสู่ความรุ่งเรืองได้
ในตอนนี้ ‘หลงเทียนหมิง’กำลังสับสนเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า
“เขาขี้โกง! ท่านปรมาจารย์ทั้งห้า เขากำลังขี้โกง!”
‘หลงเทียนหมิง’รีบตะโกนออกไป
‘เนี่ยลี่’ขมวดคิ้วเล็กน้อย และพูดออกไปว่า
“ข้าขอถามเล็กน้อยว่า ข้านั้นโกงเช่นใดกัน? นี่คือการทดสอบ และไม่มีกฏข้อไหนที่ห้ามมิให้ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์เข้าร่วมในกองกำลังใช่หรือไม่? ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์เหล่านี้ล้วนเป็นผู้รับใช้ของข้า เหตุใดพวกเขาจึงไม่อาจเข้าร่วมการต่อสู้ได้?”
เหล่ายอดฝีมือของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ต่างก็จับจ้องไปที่เขา และเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ที่เขาพูดออกมานั้นเป็นความจริง เขาหาได้โกงเลยแม้แต่น้อย
ยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์เหล่านี้ พวกเขาล้วนเป็นผู้รับใช้ของ’เนี่ยลี่’ ผู้รับใช้สามารถติดตามเข้าร่วมในการต่อสู้ได้
แต่ว่า การที่มียอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ที่มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับวิถีแห่งมังกรกว่าหนึ่งร้อยคน มันเกินกว่าที่จะเชื่อได้
แต่ปรมาจารย์เทียนอู่ ก็พูดออกไปว่า
“ผู้รับใช้ของเนี่ยลี่สามารถที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ได้ และมิได้เป็นการโกงแต่อย่างใด!”
หลังจากที่เหล่ายอดฝีมือของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ได้ยินคำพูดของปรมาจารย์เทียนอู่ ต่างก็คิดกันว่า เมื่อปรมาจารย์เทียนอู่พูดเช่นนั้น คนอื่น ๆ จะพูดอันใดอีกต่อไปได้?
‘หลงเทียนหมิง’ก็ตระหนักได้ในทันที ปรมาจารย์ทั้งห้านั้นกำลังให้การหนุนหลังเนี่ยลี่ เขาไม่รู้เลยว่า’เนี่ยลี่’นั้นใช้วิธีใดกันจึงทำได้ถึงเพียงนี้
‘หลงเทียนหมิง’นั้นรู้สึกเจ็บปวดในใจยิ่งนัก เขานั้นทำทุกอย่างมาเป็นเวลายาวนาน และเสียสละไปไม่น้อย เพื่อที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้นำนิกาย เขาไม่คิดเลยว่าเนี่ยลี่จะมาแย่งชิงไปจากเขา ทำให้ทุกสิ่งที่เขาทำมานั้นสูญเปล่า!
“เจ้าบ้าเอ๊ย!”
‘หลงเทียนหมิง’ รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาชี้นิ้วไปที่’เนี่ยลี่’และพูดขึ้นมาว่า
“ท่านปรมาจารย์ทั้งห้า และเหล่าศิษย์ของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ ทุกคนคงจะได้เห็นอำนาจแห่งเงินตราอันน่ามหัศจรรย์ของเขาแล้ว เขาสามารถซื้อยอดฝีมือจากชนเผ่าเมฆาสวรรค์ กว่าร้อยคน คนผู้นี้จะต้องได้รับการหนุนหลังจากพวกอสูรนอกรีต เขาอาจจะเป็นสายที่มาซุกซ่อนตัวอยู่ในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา ดังนั้น จึงไม่ควรที่จะปล่อยให้เขาเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ ไม่เช่นนั้นในภายภาคหน้านิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ ของเราจะต้องเกิดอันตรายขึ้นเป็นแน่!”
………………….จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
บทต่อไป
& บทที่ 441.5 战斗幻想 การต่อสู้ในจิตนาการผู้แปลแต่งเสริม
& บทที่ 442 聂宗主 ผู้นำนิกาย เนี่ย ต้นฉบับจริงที่มา: