ตอนที่แล้วตอนต่อไป“…เธอรู้รึเปล่า?”
เอียนถามไอริสที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามในขณะรถม้าที่เริ่มเคลื่อนที่
บางทีอาจเป็นเพราะเขาเหนื่อยจากการกำจัดพวกก๊อบลิน แต่ไรลีย์กำลังอยู่ในความฝันที่หนุนตักของแม่ของเขาต่างหมอน“ว่าอย่างไงจ๊ะ?”
ไอริสเอียงศีรษะของเธอด้วยความสงสัยราวกับจะบอกว่าเธอไม่เข้าใจคำถามของเอียน
“เกี่ยวกับนายน้อยน่ะครับ”
เหมือนกับว่าเขายังไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเห็น ใบหน้าของเอียนเริ่มสับสน
การนอนหลับอย่างสงบ หลังจากได้แสดงทักษะอันน่าทึ่ง
เขารู้สึกตกใจมากที่ไม่รู้สึกว่าทำไมเขาถึงไม่ตื่นขึ้นจากความฝัน“ฉันก็ไม่รู้จ๊ะ”
ขณะที่เธอไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับดาบ ไอริสไม่เข้าใจว่าเอียนกำลังถามอะไรอยู่ ดังนั้นเธอจึงพูดต่อหลังจากที่กระพริบสองครั้ง
“ฉันควรตอบอย่างไรดี … ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับดาบเลยจ๊ะ”
แม้ว่าเธอจะเข้ามาในตระกูลไอเฟลเลตาร์ ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะตระกูลนักดาบ แต่เธอไม่เคยถือดาบมาก่อนเพราะอาการป่วยของเธออย่างต่อเนื่อง
ดังนั้นไอริสไม่ทราบว่าทักษะที่ลูกชายของเธอแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้้สุดยอดขนาดไหน
แต่เธอรู้ว่ามันน่ากลัวมาก
และเธอรู้สึกโล่งใจที่ว่าลูกชายของเธอปลอดภัยและไม่ได้รับบาดเจ็บ“หัวใจของฉันอยู่ที่ตาตุ่ม ตอนที่ไรลีย์พุ่งเข้าใส่พวกก๊อบลิน คุณรู้มั้ย?”
เมื่อมองไปที่ไรลีย์ที่กำลังต่อสู้อยู่ก่อนหน้านี้ เธอได้ขยี้กำปั้นไว้จนเห็นได้ว่านิ้วมือได้จิกลงบนฝ่ามือของเธออย่างรุนแรง
“ฉันเข้าใจแล้วละ”
ไอริสก้มหน้าลง หลังจากที่ได้ยินเอียนตอบ
เธอกำลังจ้องมองไปที่ไรลีย์ที่กำลังนอนหลับอยู่ในตักของเธอ“ท่านหญิงครับ เกี่ยวกับเรื่องนี้ … “
“เก็บไว้เป็นความลับ”ในขณะที่กำลังขยับปากก็ต้องหยุดชะงักเมื่อโดนขัด เอียนสะดุ้งทันที
“หืม?”
“เก็บความลับเอาไว้ห้ามบอกใครในคฤหาสน์ ไม่เว้นแม้แต่ท่านเคาท์”
“ท-ทำไมหรอครับ?”เซร่าที่ขับรถม้าจากที่นั่งคนขับหันหลังกลับมาด้านใน
มันไม่ได้เป็นคำถามที่น่าตกใจ ที่ทำให้เอียนมึนงง
เธอก็รู้สึกเหมือนกัน
แต่เธอไม่ได้ถามว่าทำไม?
ถ้าเป็นเธอ เธอจะถามเรื่องเดียวกันจากไรลีย์“เพราะไรลีย์อยากให้เป็นแบบนั้นจ้ะ”
“ท่านหญิงครับ!!”“จุ๊ ๆ ”
ก่อนที่เอียนจะเร่งเสียงขึ้น ไอริสยกนิ้วชี้ขึ้นไปที่ริมฝีปากและทำเสียง ‘จุ๊’
การกระทำดังกล่าวไม่เพียงแต่ทำให้เกิดความกังวล แต่เกี่ยวกับการตื่นขึ้นของไรลีย์“ขอร้องล่ะจ้ะ..เอียน”
“……”แม่และลูกทำไมถึงคล้ายกันแบบนี้?
เซร่าถอนหายใจ ในขณะที่มองกลับไปที่ถนน
เป็นเพราะไรลีย์ทำท่าทางเหมือนกับคราวที่แล้ว
——–เมืองหลวงโซเลีย
สภาพอากาศที่นี่มีแดดและบรรยากาศก็ไม่เลวเช่นกัน
เซร่ายิ้มให้แม่และลูกชายหลังจากที่ลงจากรถม้าที่พวกเขานั่งมาตลอดทางตั้งแต่ตระกูลไอเฟลเลตาร์‘ตอนนี้!’ ยินดีต้อนรับสู่โซเลีย!”
“ท่านเหมือนจะตื่นเต้นมาก”
“แน่นอนว่ามันเป็นเวลานานมากแล้วที่ฉันจากบ้านมา”ขณะนี้ ‘ทั้งสามคน’ ประกอบไปด้วย ‘ไรลีย์’ ที่กำลังยืนอยู่บริเวณโซเลียฝั่งซ้าย
มันเป็นสถานที่ที่เซร่ารู้จักดี“อย่างไรก็ตามฉันรู้สึกเสียดายแทนเอียน ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีที่เราส่งเขาไปที่ปราสาทโซเลียเลยจ้ะ”
ทั้งหมดมีสี่คน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสามคนเท่านั้นที่ยังคงอยู่
เฉพาะเอียนเท่านั้นที่ไม่สามารถเห็นได้ในกลุ่มของพวกเขา
เหตุผลก็คือเพราะเขาต้องไปรับบัตรผ่านเข้าสนามประลองดาบของเมืองหลวง“ไม่ค่ะ ท่านหญิง มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วที่ส่งเอียนไปค่ะ “
เซร่าหลบตามองไปยังพื้นดินและพูดพึมพำที่ความวิตกกังวล
ไรลีย์พยักหน้าเหมือนบอกว่าเขาเห็นด้วย“……”
ถ้าคนที่ออกไปรับตั๋วไม่ใช่เอียน แต่เป็นเซร่า ซึ่งมันเลวร้ายมาก
เพราะเอียนจะพูดว่า ‘นายน้อยนั่น นายน้อยนี่’ และติดตามไรลีย์ตลอดทั้งวันทำให้วุ่นวาย ในขณะที่เขาลองถามเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำในช่วงเย็นวันนี้“เราควรไปที่ไหนก่อนดีคะ?”
“แน่นอน …อืมม..”เหงื่อไหลลงบนแก้มของไรลีย์
ไรลียฺ์ซึ่งคอของเขาแห้งผากเมื่อรถม้าเข้าเขตโซเลีย
จุดหมายปลายทางแรกได้รับเลือกแล้ว“โค้- … ไม่สิ เบียร์น้ำตาลดำ! เราจำเป็นต้องไปดื่มมัน!”
เหมือนจะรู้ว่าเขาพูด เซร่าเดินและยิ้มก่อนเริ่มเดิน
“มีคาเฟ่อยู่ใกล้ ๆ ที่นี่ ฉันเคยไปบ่อยๆค่ะ ซึ่งน่าจะมีสิ่งที่นายน้อยต้องการ ดังนั้นเราไปที่นั่นก่อนรวมทั้งหลบแดดด้วยค่ะ”
แม้ว่าท้องฟ้าจะไม่มีเมฆและเป็นวันที่อากาศเย็นๆ แต่ก็ร้อนเกินไปที่จะเดินไปรอบ ๆ เซร่าผู้ถือร่มให้ไอริสมองไปรอบ ๆ ตัวเธอ
เป็นเพราะเธอต้องเตรียมพร้อมรับมือกับอันตรายที่ไม่รู้จักเพราะเอียนได้ทิ้งภาระให้เธอคุ้มกันคนเดียว“เป็นอย่างไรบ้างเซร่า? มีอะไรเปลี่ยนไปไหม?”
“ดูเหมือนจะไม่ต่างกันจากเดิมมากนัก ถ้าที่เพิ่มเข้ามาคงจะเป็นโปสเตอร์โฆษณางานประลองดาบที่กำลังจะเปิดตัวเร็ว ๆ นี้ค่ะ? “เซร่าตอบกลับ หลังจากที่เห็นโปสเตอร์รูปดาบติดอยู่รอบ ๆ ทั่วทุกที่
การแข่งขันงานประลองดาบของเมืองหลวง
เทศกาลนี้ไม่เพียงมีแต่ขุนนางเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนธรรมดาที่สนใจเป็นจำนวนมาก
นั่นเป็นเพราะขุนนางจากทั่วทุกที่ต่างมารวมตัวกันที่นี่
สำหรับขุนนางที่นี่เป็นเหมือนการเชื่อมสัมพันธไมตรีและหาคนที่มีพรสวรรค์เพื่อช่วยให้พวกเขาเป็นผู้นำในอนาคตในดินแดนของพวกเขา“ตอนนี้ผมมองไปรอบ ๆ เห็นพวกมันติดอยู่ทุกที่เลย”
“ดูเหมือนว่านายน้อยที่ไม่สนใจการประลองเหรอคะ?”ไรลีย์ที่เดินพร้มทั้งนำมือทั้งสองจกกระเป๋ากางเกงและหันไปหาเซร่าและเริ่มสงสัยว่าเมื่อไหร่พวกเขาจะไปถึง
“เดินต่อไปอีกหน่อย ท่านเห็นหลังคาสีส้มนั่นไหม? “
เมื่อเห็นถ้วยแก้วที่เต็มไปด้วยของเหลวสีดำ ท่ามกลางคนที่มาชุมนุมกันใต้หลังคาที่เซร่าชี้ไปตาของไรลีย์ก็เบิกกว้างขึ้น
“โอ้—! “
ตามที่ไรลีย์สังเกตเห็นผู้หญิงสองคนเดินไปที่ร้านอย่างเฮฮาและสนุกสนาน
“ท่านคิดเหมือนกับไรลีย์ใช่ไหมคะ? เกี่ยวกับงานประลองนักดาบทัวร์นาเมนต์ “
เซร่าถามไอริส
“ค่ะ ฉันไม่คิดว่า … “
ไอริสไม่ต้องการบังคับให้ไรลีย์เข้าร่วมการแข่งขัน ถ้าเขาไม่ต้องการ
เป็นเพราะถ้าเธอบังคับให้เขาเข้าร่วมการแข่งขัน เธอจะผิดสัญญา เนื่องจากเขาไม่ได้มาที่โซเลียเพื่อเข้าร่วมการแข่ง แต่ต้องการไปชมดู“ฮ่า ๆ มันจะดีถ้าเราสามารถชมดูและกลับบ้านได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ … ปัญหาคือ คุณเอียนค่ะ”
หากเอียนบังเอิญกระตุ้นส่วนที่ละเอียดอ่อนของนายน้อยและการเล่นซ่อนหาจะเกิดขึ้นในโซเลีย และลืมเรื่องการชมหรืออะไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดจะวุ่นวายมาก
[ที่น่าตกใจคือราคาสุดพิเศษ! ห้องชุดสวีทซีไซด์ พัก 3 คืน นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลนักดาบ ตระกูลไอเฟลเลตาร์หนีออกจากบ้าน!]
[การค้นหาเด็กที่หลงทาง ผมสีดำ, ใบหน้าผ่อนคลาย …… ]โปสเตอร์แบบนั้นจะถูกติดในโซเลีย
“มันจะไม่เกิดขึ้นใช่มั้ย?”
“ฮ่า ๆ”“……?”
ไรลีย์ที่มาถึงก่อนและสั่งซื้อเบียร์น้ำตาลดำจากคนขายเครื่องดื่มและหันไปมองรอบ ๆ และมีเครื่องหมายคำถามขึ้นราวกับถามว่าพวกเขาเรียกเขาหรือ?
————————————————–
“อ่า…มันอยู่จริงๆสินะ”
หลังจากที่เบียร์น้ำตาลดำที่มีฟองถูกเสิร์ฟออกมา ไรลีย์ก็ยังคงนิ่งอยู่กับคำว่า ‘โค้ก’ ก่อนที่จะดื่มเร็วจนน้ำตาไหล
ไม่อาจพูดอะไรได้มันเป็นรสชาติเดียวกันกับที่เขาคิดถึง แต่ยังไม่สามารถขจัดความกระหายที่มีมาอย่างยาวนานได้“……”
ลูกค้าที่อยู่ใกล้ ๆ มองไรลีย์อย่างแปลกใจราวกับจะถามว่าอร่อยไหม
“ท่านแม่ ผมขอดื่มอีกแก้วนะครับ?”
“จัดไปเลยจ๊ะ”ไรลีย์กับแก้วที่ว่างเปล่าและมีน้ำแข็งอยู่ หลังจากที่ถามไอริสก็มุ่งตรงไปที่คนขายเครื่องดื่มทันที
ขณะที่แก้วในมือของไรลีย์ถูกส่งให้คนขายที่มีไหวพริบ เขานำถ้วยเบียร์น้ำตาลดำขึ้นมาอีกหนึ่งถ้วย
ราวกับรู้ว่าไรลีย์ชอบมัน ซึ่งกำลังมองไปที่เครื่องดื่มที่เพิ่งนำออกมา ทำให้เขามึนงง“…เอ่อ!!…”
“นายน้อยดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นแล้วค่ะ”
“ผมจะทำอย่างไรดี ผมแสบคอไปหมดแล้ว?”ถึงแม้เขาจะบอกว่าเป็นเรื่องที่น่าตลก แต่มันก็ทำให้ปากของไรลีย์บวมขึ้น
‘…หืมม…’
เซร่าที่กับยิ้มกับอาการของนายน้อยที่ดูมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม ดวงตาของเธอแคบลงหลังจากที่เห็นคนที่น่าสงสัยในขณะที่คุ้มครองนายน้อยอยู่
“พวกแกทำอะไรน่ะ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ทำ! “
“แกคิดว่าแกกำลังโกหกใคร?”มีกลุ่มผู้ชายตัวใหญ่และผู้หญิงหนึ่งคน
ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นคู่กรณีกัน แต่สิ่งที่เซร่าเห็นคือฉากที่กลุ่มคนที่ดูน่ากลัวมาก ๆ ที่กำลังลากผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะอายุประมาณสิบหกปี“นี่-นี่…เฮ้! ช่วยฉันด้วย! “
หญิงสาวที่ถูกจับได้เริ่มร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือ
มันเป็นอารมณ์ที่แสดงให้เห็นถึงความไร้เดียงสา“อย่ายุ่งน่า นังสารเลวนี่พยายามขโมยประเป๋าสตางค์ของพวกเรา”
“ฉันไม่เคยทำอย่างนั้น!”ขณะที่หญิงสาวคนนี้ตะโกนและทุกคนมองพวกเขาผู้ชายที่โบกมือใราวกับบอกให้เลิกสนใจ
ตรงกันข้ามกับคำขอร้องอย่างจริงใจของหญิงสาวที่ต้องการความช่วยเหลือ ใบหน้าของผู้ชายที่คิดเรื่องอกุศล‘ไอ้พวกนั้น … ‘
ในตอนนั้นเอง …
ในขณะที่เซร่ากำลังจะระเบิดอารมณ์ออกจากที่นั่งเพราะเธอไม่อาจทนกับความอยุติธรรมนี้ได้ ไรลีย์ได้เข้ามาแนะนำ“… เซร่า ไม่ต้องห่วงหรอก”
ไหล่ของเซร่าที่นิ่งอยู่แม้กระทั่งตอนที่เธอจะลุกขึ้นจากที่นั่ง
ไอริสเอียงศีรษะของเธอเพราะเธอไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไมไรลีย์จึงหยุดเซร่าแบบนั้น“นั่นเป็นการแสดงทั้งหมด”
“ห๊ะ?”ไรลีย์หันไปและเรียกคนขายเครื่องดื่ม
“ป้า!… ไม่ใช่สิ “
ไรลีย์ที่บังเอิญเรียกพนักงานเช่นเดียวกับที่เขาทำในชีวิตก่อนหน้านี้ได้เปลี่ยนคำพูดของเขาอย่างรวดเร็ว
“คนขายครับ ที่นี่มีหลอดมั้ย? ขอหลอดด้วยครับ”
“ได้สิ เดี๋ยวฉันนำมาให้นะคะ”ถึงแม้เขาจะชอบดื่มโค้กเข้าไปในปากของเขาและกลั้วปาก แต่ไรลีย์ก็ชอบที่จะใช้หลอดดูดมันและเอนหลังพิงพนักพิงบนเก้าอี้
“นายน้อย ท่านหมายถึงอะไร … ‘การแสดง’ คะ?”
เซร่ากำลังมองหาสถานการณ์ที่ค่อยๆหายไปอย่างเงียบ ๆ
มันก็ไม่ได้มีลักษณะเหมือนการแสดง“ตาของพวกนั้นมองไปที่ดาบของเธอหน่ะ”
“…?”
“อืม..ฉันไม่รู้ว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไรอยู่ แต่ … ก็ ขอบคุณค่ะ”ไรลีย์ที่ได้รับหลอดจากคนขายและวางมันไว้ในแก้วเบียร์น้ำตาลดำเริ่มดื่มเครื่องดื่มและมองไปที่ผู้ชายและผู้หญิงที่วุ่นวาย
“..มานี่!..”
“ไป!”พวกเขายังคงเดินออกไปไกล
รู้สึกว่าถ้าพวกเขาจะจัดการจบชีวิตของเด็กผู้หญิง“ถ้าผู้หญิงคนนั้นกำลังจะขอความช่วยเหลือและถ้าผู้ชายเหล่านั้นกำลังจะทำอะไรกับเธอ … ดวงตาและศีรษะของพวกเขาควรจะหมุนไปรอบ ๆ แต่…
ไรลีย์หยุดพูดเพื่อกลืนโค้กและพูดต่อ
“ดวงตาของพวกเขามองไปยังดาบของเซร่าเท่านั้น นั่นอาจจะหมายถึง?”
ไรลีย์ทำหน้าบอกว่าเขารู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นหลังจากที่ได้ดื่มของเหลวในถ้วยทั้งหมดผ่านทางหลอดและเคี้ยวน้ำแข็ง
“ฟู่วว อ่า..! ขอล่ะ อย่ามายุ่งกับเรื่องที่น่ารำคาญแบบนี้เลย”