หลังจากรับแหวนช่องมิติและปล่อยให้ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ กลับไปพักผ่อน ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็ไม่ยอมเสียเวลารีบปิดประตูขังตนเองอัพเกรดมีดสั้นที่ได้รับมา
อัพเกรด อัพเกรด และอัพเกรด ทุกครั้งที่พลังวิญญาณใกล้จะหมดสิ้น ‘ไป่หยุนเฟย’ จะหยุดการอัพเกรดมีดสั้นลงและใช้วิชาฝึกปรือวิญญาณเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณ วิธีนี้แม้จะไม่ช่วยให้พลังวิญญาณเพิ่มพูนอย่างรวดเร็วง่ายดายเช่นเดียวกับการใช้พลังวิญญาณจนหมดสิ้น แต่ก็ช่วยไม่ให้เสียเวลายามที่มันหมดสติไปได้
เพื่อจะอัพเกรดมีดสั้นถึงระดับ +8 จะเป็นต้องใช้แต้มวิญญาณเฉลี่ยราว 100 แต้ม ยามนี้ ‘ไป่หยุนเฟย’ มีพลังวิญญาณราว 1500 แต้ม ซึ่งใกล้เคียงกับระดับพลังวิญญาณของด่านวีรชนวิญญาณระดับกลาง ดังนั้นแล้วตั้งแต่เช้าตรู่จนกระทั่งถึงเวลาอาหารค่ำในยามสนธยา ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็อัพเกรดมีดสั้นถึงระดับ +8 ได้ทั้งหมดสามสิบหกเล่ม
‘ไป่หยุนเฟย’ ลากสังขารที่ใกล้สิ้นเรี่ยวแรงออกมารับประทานมื้อค่ำอย่างเร่งรีบจากนั้นกลับห้องเพื่อทำการอัพเกรดต่อไป
มันพลิกข้อมือหงายขึ้นก็ปรากฏมีดสั้นหรูหราอยู่ในมือ จะเป็นสิ่งใดหากไม่ใช่หนึ่งในมีดสั้นระดับสุดยอดที่ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ กล่าวถึง
“ระดับไอเทม: ดีเลิศ”
“สร้างความเสียหาย: 76”
“สิ่งจำเป็นในการอัพเกรด: แต้มวิญญาณ 6 แต้ม”
‘ไป่หยุนเฟย’ เคยผ่านตาสิ่งของระดับดีเลิศมาแล้วสองชิ้น ชิ้นแรกคือแหวนช่องมิติ ส่วนอีกชิ้นคือมีดสั้นฝังอัญมณีของ ‘จางหยาง’ อีกอย่างมีดสั้นนั้นสร้างความเสียหายได้ 85 หน่วย ซึ่งมากกว่าเล่มนี้อยู่บ้าง แต่กระนั้นมันก็ถูกทำลายไปแล้วระหว่างการอัพเกรดเมื่อไม่กี่วันก่อน
“ธรรมดา ชั้นดี ดีเลิศ หายาก สมบัติตกทอด นี่คือระดับสิ่งของที่ข้าเคยเห็นผ่านตามาก่อน…”
ขณะจ้องมองมีดสั้นในมือ แทนที่จะอัพเกรดทันที ‘ไป่หยุนเฟย’ กลับครุ่นคิดแยกแยะระดับสิ่งของที่เคยพบพานมา
“สิ่งของสามระดับแรกสร้างความเสียหายได้ไม่ถึง 100 หน่วย แต่หนามธารน้ำแข็งที่หายากระดับต่ำสร้างความเสียหายได้มากกว่า 200 หน่วย นี่หมายความว่า… สมควรมีระดับที่คั่นกลางอีกหนึ่งระดับหรือไม่?”
“หรือว่าอาวุธที่สร้างความเสียหายมากกว่า 200 หน่วย จะมีแต่วัตถุวิญญาณเท่านั้น? เมื่อเริ่มอัพเกรดสิ่งของสามระดับแรกจะใช้พลังวิญญาณเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อระดับการอัพเกรดเพิ่มขึ้นจะต้องการพลังวิญญาณที่มากขึ้นทีละน้อย ส่วนเป็นวัตถุวิญญาณที่เป็นระดับหายากขึ้นไปใช้แต้มวิญญาณจำนวนคงที่เพื่ออัพเกรด…”
“มีดสั้นชั้นดีจะสร้างความเสียหายเทียบได้กับมีดสั้นธรรมดา +10 แต่ทว่า… ไฉนมีดสั้นธรรมดา +10 จึงทรงพลังกว่าอย่างเห็นได้ชัด? หรือจะเป็นเพราะ… พลังวิญญาณที่ถูกถ่ายเทลงไป? เดิมทีไม่อาจถ่ายเทพลังวิญญาณเข้าสู่สิ่งของที่ไม่ใช่วัตถุวิญญาณได้ แต่เมื่อข้าใช้กระบวนการอัพเกรดก็กลับกลายเป็นสามารถทำได้ แม้จะถ่ายเทพลังวิญญาณลงไปเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้สิ่งของเหล่านี้กลายเป็นทรงพลังได้”
“นี่หมายความว่า พลังของวัตถุวิญญาณนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติที่เป็นตัวเลขเพียงอย่างเดียวแต่ยังเกี่ยวข้องกับวิธีที่ใช้อีกด้วย…”
“เช่นนั้นก็ลงมือต่อเถอะ ข้าต้องอัพเกรดของเหล่านี้เป็นระดับสูงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว หวังว่าข้าจะไม่โชคร้ายในจังหวะสุดท้ายอีก”
“ทุกครั้งข้าเพียงสามารถฝากความหวังกับโชคดี หรือจะไม่มีหนทางอื่นที่จะเพิ่มโอกาสอัพเกรดสำเร็จได้? บัดซบ…”
“อัพเกรด…” … … … …
วันต่อมา ;ไป่หยุนเฟย; ก็ปิดขังตนเองและใช้เวลาทั้งวันเพื่ออัพเกรดสิ่งของอยู่ในห้องอีก
เช้าวันต่อมา ‘หลี่เฉิงเฟิง’ มองประตูที่ถูกปิดลั่นดาลด้วยแววตากังวล ขณะที่มันจะเข้าไปเคาะประตูตาม ‘ไป่หยุนเฟย’ ออกมารับประทานอาหารเช้า ประตูก็ถูกผลักเปิดส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดพร้อมกับ ‘ไป่หยุนเฟย’ เดินออกมาด้วยท่าทีเหนื่อยล้าแต่เปี่ยมด้วยความตื่นเต้นยินดี
“หยุนเฟย เจ้า… หรือเจ้าจะทำสำเร็จแล้ว?”
เมื่อเห็น ‘ไป่หยุนเฟย’ เดินออกมาหลี่เฉิงเฟิงก็งงงันวูบก่อนจะรู้สึกตัวเอ่ยปากถามอย่างคาดหวัง
“มิผิด นับว่าข้าโชคดีไม่น้อยจึงทำสำเร็จในที่สุด ไปทดสอบพวกมันกันเถอะ!”
กล่าวจบ ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็ออกจากบ้านไป
“ช้าก่อน ช้าก่อน! ‘หยุนเฟย’ เจ้าเหน็ดเหนื่อยแล้ว สมควรล้างหน้าก่อนแล้วก็รับประทานมือเช้าก่อนจะออกไปทดสอบ ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ”
แม้ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ จะต้องการทดสอบอาวุธพิเศษที่ ‘ไป่หยุนเฟย’ สร้างขึ้นในบัดดลเช่นกัน แต่ก็ยังหักห้ามความอยากรู้อยากเห็นพลางชี้มือไปยังอาหารบนโต๊ะ
“โอ… ข้ายังไม่เป็นไร เพียงแต่เหน็ดเหนื่อยอยู่บ้างเท่านั้น รีบรับประทานก่อนเถอะ”
เมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะ ‘ไป่หยุนเฟย’ จึงพยักหน้า แล้วหันไปกล่าวกับ ‘หลิงเอ๋อร์’ ที่ด้านข้าง
“จริงสิหลิงเอ๋อร์ ในห้องข้ามีเศษผงโลหะกองสุมอยู่ รบกวนเจ้าช่วยเก็บกวาดให้ข้าด้วย”
หลังจากทานอาหารเช้า ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็ดูมีเรี่ยวแรงขึ้น มันและ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ ออกไปยังลานนอกหมู่บ้านอย่างกระตือรือร้น
เห็นสีหน้าคาดหวังของ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็หัวเราะและสะบัดข้อมือ มีดสั้นเล่มหนึ่งก็ปรากฏอยู่ในมือ
“ระดับไอเทม: ชั้นดี”
“ระดับการอัพเกรด: +12”
“สร้างความเสียหาย: 45”
“สร้างความเสียหายเพิ่มเติม: 176”
“ผลกระทบพิเศษสำหรับ +10: เมื่อจู่โจมมีโอกาส 3% ที่จะทำให้เป้าหมายตาบอดเป็นเวลาสูงสุด 3 วินาที”
“ผลกระทบพิเศษสำหรับ +12: เมื่อปะทะกับอาวุธศัตรู มีโอกาส 8% ที่จะตัดแยกอาวุธนั้นได้ (โอกาสเกิดผลกระทบผกผันกับระดับอาวุธของศัตรู ผลกระทบนี้ไร้ผลกับอาวุธระดับสมบัติตกทอดขึ้นไป)”
“สิ่งจำเป็นในการอัพเกรด: แต้มวิญญาณ 61 แต้ม”
หลังจากยืนยันคุณสมบัติของอาวุธอีกครา ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็มอบให้แก่ ‘หลี่เฉิงเฟิง’ พลางกล่าวว่า
“รับมีดนี้ไปก่อน ประเดี๋ยวข้าค่อยอธิบายคุณสมบัติแก่เจ้า”
จากนั้นพลิกข้อมืออีกครา มีดสั้นอีกเล่มก็ปรากฏในมือ
“ระดับไอเทม: ดีเลิศ”
“ระดับการอัพเกรด: +12”
“สร้างความเสียหาย: 78”
“สร้างความเสียหายเพิ่มเติม: 202”
“ผลกระทบพิเศษสำหรับ +10: เมื่อจู่โจมมีโอกาส 4% ที่สร้างภาพมายา”
“ผลกระทบพิเศษสำหรับ +12: เมื่อปักมีดลงจะสร้างความเสียหายเป็นสองเท่า”
“สิ่งจำเป็นในการอัพเกรด: แต้มวิญญาณ 66 แต้ม”
ด้วยข้อมูลที่เพิ่งปรากฏในจิตใจ ‘ไป่หยุนเฟย’ ก็อดไม่ได้ต้องกัดฟันกล่าวกับ ‘หลี่เฉิงเฟิง’
“นี่ ‘เฉิงเฟิง’ ไฉนข้าจึงรู้สึกว่าเจ้ามักจะโชคดีกว่าข้าเสมอ? เช่นครานี้แม้มีดส่วนใหญ่ที่ข้าพยายามยกระดับให้แก่เจ้าจะถูกทำลาย แต่หนึ่งในสองเล่มที่เหลืออยู่นี้กลับเป็นถึงมีดระดับดีเลิศ มิหนำซ้ำผลกระทบของมันยังทำให้ข้าอิจฉาแทบตายแล้ว…”
‘หลี่เฉิงเฟิง’ งงงันวูบก่อนจะกล่าวอย่างกระดาก
“บางทีเจ้าน่าจะเก็บไว้ใช้เอง ที่จริง…มีดสองเล่มที่ได้มาจากเจ้าก่อนหน้าก็ดีมากแล้ว”
“อ้อ… สองเล่มนั้นถูกทำลายไปแล้ว”
“… …”
“ฮ่า ฮ่า ข้าเพียงหยอกเจ้าเล่น ข้าบอกต่อเจ้าแล้วว่าจะยกระดับอาวุธแก่เจ้าแล้วจะให้ข้าเก็บไว้ใช้เองได้หรือ? ที่สำคัญเจ้าคิดว่าข้ายังจะขาดแคลนสิ่งของพวกนี้หรือ?”
‘ไป่หยุนเฟย’ กล่าวกลั้วหัวเราะ
“อีกอย่าง ข้าไม่ได้แตะต้องมีดสองเล่มนั้น เพราะข้าทราบว่าเจ้าอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก”
“เอาล่ะ ข้าจะอธิบายผลกระทบพิเศษจากมีดสั้นทั้งสองเล่มแต่เจ้า เจ้าต้องทำความเข้าใจและจดจำให้ดี เมื่อใช้ต่อสู้ในภายหน้าจะได้ทราบว่าต้องทำอย่างไร” … … … …
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป