ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป‘ชิงเฉี่ยน’กัดฟันก่อนจะพูดว่า
“ฉันไม่ยอมปล่อยให้โดนฆ่าเฉยๆหรอก ฉันไม่สนใจหรอกว่าเธอจะเป็นผู้เล่นลำดับสูงของเมืองฟ่านชูหรือไม่ ขอล้างแค้นก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
‘ชิงเฉี่ยน’นั้นกระโดดซ้ายขวาเพื่อตั้งหลัก ก่อนจะพุ่งเข้าไปโจมตี’ชางถง’ ‘ชิงเฉี่ยน’หยิบมีดของเล่มอีกเธอออกมา และเธอก็โจมตีโดยใช้มีดคู่
“เห?”
‘ชางถง’ใช้มือซ้ายของเธอหยิบร่มของเธอขึ้นมากัน เปรี้ยง!! ‘ว่านเอ๋อ’กางร่มพร้อมกันกระแทก’ชิงเฉี่ยน’กระเด็นกลับไป และ’ว่านเอ๋อ’เองก็กระโดดหลบไป บนหัวของเธอขึ้นข้อความว่า
“MISS”
นั่นก็หมายความว่า การลอบโจมตีของ’เว่ยเหลียง’เองก็ล้มเหลว ดูเหมือนว่า ‘ว่านเอ๋อ’จะคำนวนทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วล่ะนะ ‘เว่ยเหลียง’ที่โจมตีพลาดนั้นก็เสียหลัก ‘ว่านเอ๋อ’เห็นแบบนั้นก็เอาร่มกด’เว่ยเหลียง’ลงไปกับพื้น ส่งผลให้’เว่ยเหลียง’ลงไปกินหญ้าเต็มปาก
‘เว่ยเหลียง’เงยหน้าขึ้นมามองพี่สาวของเธอ ก่อนจะพูดว่า
“พี่คะ…..”
‘ชิงเฉี่ยน’ที่เห็นแบบนั้นก็ทำได้แค่กัดฟันมอง’หลินว่านเอ๋อ’ ‘ว่านเอ๋อ’นั้นยิ้มก่อนจะพูดว่า
“ถ้าพวกเธอเป็นเพื่อนกับหลี่เซียวเหยาแล้ว ก็หยุดการต่อสู้ไว้แค่นี้เถอะ มันเป็นความเข้าใจผิดเล็กๆน้อยๆน่ะ”
‘ชิงเฉี่ยน’พูดด้วยสีหน้าเย็นชา
“เธอบอกให้พวกเราหยุดเนี่ยนะ? อย่าลืมสิว่าเธอฆ่าคนของเราไปถึง 5 คน แถมยังทำให้ฉันเสียเลเวลไป 2 และเว่ยเหลียงนั้นเสียไปถึง 3 ไหนดูหน่อยสิว่าเธอจะแก้ปัญหายังไง?”
‘เว่ยเหลียง’ที่ยังนอนอยู่บนหญ้าก็พูดเสริมว่า
“ถ้าพวกเราไม่แก้แค้นแล้วล่ะก็ คนอื่นเขาจะมองว่าผู้เล่นในเมืองป้าฮวงนั้นง่ายยังไงล่ะ”
มีดของว่านเอ๋อนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดง ว่านเอ๋อยิ้มแล้วพูดว่า
“ขอโทษจริงๆนะ ถ้างั้นก็….”
ในขณะเดียวกันก็มีเสียงจากบนฟ้า
“พอได้แล้วว่านเอ๋อ ถ้าพวกนั้นไม่หยุด ก็สู้กันก็พอ แล้วค่อยไปขอโทษหลี่เซียวเหยาทีหลัง ฮึ ไม่งั้นแล้วเขาจะมองกันว่าผู้เล่นในเมืองฟ่านชูนั้นยอมให้บดขยี้ได้ง่ายๆ”
‘ชิงเฉี่ยน’มองขึ้นไปก็เห็นกับ เอลฟ์สายลมคนหนึ่งกำลังบินอยู่ เอลฟ์คนนั้นเป็นนักเวทย์ มีชื่อว่า ‘ชางย่วย’
แว้บ! เบอร์เซิร์กเกอร์ของ ปราก ลุกขึ้นแล้วบ่นพึมพำว่า
“ให้ตายสิ ชางย่วย อันดับ 7 ของเมือง’ฟ่านชู’ แล้วก็อันดับ 3 ‘ชางถง’ ผู้ที่เป็นแอสซาซินที่เก่งที่สุดในเมืองฟ่านชู ไม่สิ ในเซิร์ฟเวอร์เลยทีเดียว…”
“นั่นเป็นผู้ช่วยของเธอสินะ?”
‘ชิงเฉี่ยน’พูด ฉันรีบเดินเข้าไประหว่าง’ว่านเอ๋อ’กับ’ชิงเฉี่ยน’ก่อนจะพูดว่า
“พอได้แล้ว นี่มันเป็นการเข้าใจผิดกัน”
ฉันชี้ไปที่’ว่านเอ๋อ’เพื่อแนะนำตัวให้’ชิงเฉี่ยน’รู้จัก
“ชิงเฉี่ยน ทั้งสองคนนี้มีชื่อว่า ‘ชางถง’ และ ‘ชางย่วย’ พวกเธอเป็นเพื่อนในโลกจริงของฉัน พวกเธอมาหาฉันที่เมืองป้าฮวงเฉยๆน่ะ”
แล้วฉันก็มองไปทาง’ว่านเอ๋อ’ ก่อนจะชี้ไปที่’ชิงเฉี่ยน’
“คุณหนูครับ คนๆนี้คือชิงเฉี่ยน เธอมาจากกิลด์ [ปราก] ก็จริงอยู่ แต่เธอเป็นเพื่อนของผม และเธอเองก็ยังช่วยผมมากมาย เธอพาเพื่อนๆของเธอมาช่วยผม ในตอนที่ศพของผมกำลังถูกเฝ้าอยู่ แต่ผมคาดไม่ถึงจริงๆว่าคุณหนูจะมา ก็เลยไม่ได้บอกอะไร ทำให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น”
‘ว่านเอ๋อ’กระพริบตา
“พวกนี้ มาช่วยนายสู้จริงๆอย่างงั้นหรอ?”
“ครับ”
“ถ้างั้นนี่มันก็คงเป็นการเข้าใจผิดครั้งใหญ่เลยล่ะนะ”
‘ว่านเอ๋อ’เดินไปหา’ชิงเฉี่ยน’และ’เว่ยเหลียง’ เธอก้มลงก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า
“ไม่รู้เลยว่าเธอมาช่วยหลี่เซียวเหยา ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะ อืม พูดมากไปมันก็ไม่ช่วยอะไร ดังนั้นฉันจะตอบแทนเธอด้วยการกระทำก็แล้วกันนะ เผื่อจะยกโทษให้”
ว่านเอ๋อหยิบหมวกเกราะออกมาก่อนจะพูดว่า
“เจ้าหมวกระดับทองแดง เลเวล 27 นี้ดรอปมาจากบอสเลเวล 31 หวังว่านี่จะทดแทนกับสิ่งที่ฉันทำลงไปนะ…..”
‘ชิงเฉี่ยน’มองไปที่หมวกเกราะอยู่ซักพักแล้วก็รับไป ถึงแม้ว่าเธอจะสวมใส่มันไม่ได้ก็จริง แต่เธอก็คงจะเอาไปให้’แหยนเจ่า’ล่ะนะ หลังจากที่’ชิงเฉี่ยน’รับหมวกไปแล้วก็ยิ้มแล้วพูดว่า
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเซียวเหยาจะมีเพื่อนที่เก่งขนาดนี้ ฉันคิดว่าเจ้าบ้านี่เล่นอยู่คนเดียวเฉยๆซะอีก”
“อะแฮ่ม”
ฉันกระแอม
“อย่ามาถือโอกาสว่าคนอื่นตามใจชอบสิ….”
ชิงเฉี่ยนยิ้ม
“เอาล่ะ ฉันจะรับนี่ไว้ในฐานะของปลอบใจก็แล้วกันนะ ว่าแต่ว่าพวกเธอจะเอายังไงกับพวก [วายุทรชน] กันล่ะ?”
ชางถงห่อปาก
“จะให้เฝ้าศพมันก็น่าเบื่อจะตายไปนะ”
ฉันพูดขึ้นมาว่า
“ช่วยอยู่ที่นี่ซักครึ่งชั่วโมงได้ไหมครับ ผมเองกำลังทำเควสระดับ AA อยู่ แล้วเควสนี้นั้นให้ผมจัดการกับโจรที่นี่น่ะครับ…..”
“ว่าไงนะ?”
หลินว่านเอ๋อตกใจ ก่อนจะพูดต่อว่า
“นี่นาย….นายได้รับเควสเนื้อเรื่องระดับ AA อย่างงั้นหรอ?”
“ครับ ไม่งั้นแล้วผมคงไม่ยอมให้ชิงเฉี่ยนพาคนมาช่วยผมหรอกครับ”
“อืม….”
ชางย่วยบินลงมาก่อนจะยิ้มให้ฉันแล้วพูดว่า
“ว่านเอ๋อกับฉันตอนนี้เองก็ว่าง ดังนั้นพวกเราจะช่วยนายทำเควสเองนะ”
“ตะ…แต่ว่าเควสนี้มันแชร์ไม่ได้นะครับ”
“ไม่เป็นไร พวกเราฆ่ามอนสเตอร์เอาค่า EXP ก็ได้ เพราะเลเวลของพวกมันก็ไม่ได้น้อยเท่าไร”
“Ok!”
จู่ๆฟ้ากดสดใส แดดเลยส่องมาที่พวกเรายืนอยู่ ‘หลินว่านเอ๋อ’ที่ยืนอยู่ก็กำลังไหม้ เนื่องจากว่าเธอนั้นเลือกเผ่า เอลฟ์แห่งจันทร์ ดังนั้นแล้วช่วงตอนกลางวัน พลังโจมตีของเธอจะลดลง 25% แล้วก็ HP ของเธอจะลดลง 1% ต่อวินาที เมื่อตากแดด
ฉันมอง’ว่านเอ๋อ’กำลังไหม้อยู่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ‘ว่านเอ๋อ’ที่สังเกตว่าฉันกำลังมองอยู่ก็หันมาถามฉันว่า
“มีอะไรหรอ?”
ฉันก็เลยชี้ไปที่ไหล่ของเธอ
“คุณหนูกำลังไหม้อยู่น่ะครับ…..”
หลินว่านเอ๋อร้อง โอ๊ะ ก่อนจะหยิบร่มมาบังแดด เผ่ามูนเอลฟ์นั้นสามารถเลือกได้เฉพาะผู้หญิงเท่านั้น และเพราะเป็นแบบนั้น มูนเอลฟ์เลยสามารถ มีตัวเลือกที่ศัลยกรรมทั้งตัวและหน้าได้มากกว่าเผ่าอื่นๆ และแน่นอนว่าเผ่านี้นั้นก็เป็นที่ต้องการของผู้เล่นชายมาก เพราะการมีสาวสวยอยู่ข้างกายนั้น ทำให้มีกำลังใจสู้มากขึ้นเป็นกองเลย
“โอ๊ะ หมอนี่มัน…”
‘หลินว่านเอ๋อ’เตะศพที่นอนคว่ำศพหนึ่งให้หงายหน้าขึ้นมา เธอมองอยู่ซักครู่นึงก่อนจะพูดว่า
“เจ้านี่หน้าตาคุ้นๆแฮะ”
‘ตงเฉิงย่วย’
“หรือว่า……”
‘หลินว่านเอ๋อ’ดูเหมือนจะเข้าใจเรื่องทุกอย่างแล้ว
“อ๋อ รู้แล้วว่าทำไมหลิวอิงกับซูย่วยถึงมาหาหลี่เซียวเหยาถึงห้องเรียนวันนั้น……”
ฉันชี้ไปที่ศพของ’เฟิงย่วย’
“นั่นก็ ซูย่วยน่ะ เอ่อ คนที่ติดอันดับสาวสาวยของมหาลัยเราน่ะ”
‘ตงเฉิงย่วย’ยิ้ม
“ฉันได้ยินมาว่านายถูกลอบโจมตีที่ [Black Blood Cave] สินะ โดยแผนที่โดนก็คือให้ซูย่วยใช้มารยาแกล้งหลอกนายใช่ไหม?”
ฉันหน้าแดง
“อย่าไปพูดถึงเรื่องในอดีตเลย….”
หลินว่านเอ๋อถามฉันว่า
“นายชอบเธอหรอ?”
ฉันหลบหน้า
“เปล่าครับ….”
“ไม่ได้ชอบแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ?”
“คุณหนู…ผ้าคลุมหลวมแล้วน่ะครับ”
“……ไปตายซะ!!”
‘ชิงเฉี่ยน’นั้นคอยเฝ้าศพของพวกกิลด์ [วายุทรชน] ที่คืนชีพมา ซึ่งถ้าพวกเขากล้าคืนชีพมา ‘ชิงเฉี่ยน’จะจัดการฆ่าซ้ำทันที ผ่านไปซักพัก ก็ไม่มีใครในกิลด์ [วายุทรชน] กล้าคืนชีพกันมาอีกเลย ฉัน ‘ว่านเอ๋อ’ แล้วก็’ตงเฉิงย่วย’ก็ตัดสินใจเดินทางไปฆ่าพวกโจร
“พวกนั้นใช่ไหม?”
‘เฉิงย่วย’ถาม
“อือ เดี๋ยวฉันจะวิ่งนำทางก็แล้วกัน”
“ไม่ต้องหรอก นายแค่คอยฮีลว่านเอ๋อก็พอ”
‘ตงเฉิงย่วย’ร่ายสกิลน้ำแข็งโจมตีใส่พวกโจร สร้างความเสียหายถึง
“417”
อยากรู้จังเลยแฮะว่าเธอใช้ MP เท่าไรในการทำความเสียหายขนาดนี้ โจรที่โดนโจมตีก็รีบวิ่งเข้ามาทันที ‘หลินว่านเอ๋อ’ที่เห็นแบบนั้นก็ใช้สกิล [Gouge] ใส่ทันที]!
“319!”
เธอเดินขยับอีกนิดหน่อยเพื่ออ้อมไปด้านหลังของโจร จากนั้นก็ใช้สกิล [Bleed] แล้วก็ [Backstab] ตามลำดับ
“447! “
“512!”
จากนั้น’ตงเฉิงย่วย’ก็ยิงสกิลไฟซ้ำไปอีกที ส่งผลให้โจรตายโดยที่ทั้งสองคนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรซักนิดเลย ให้ตายสิ ทั้งสองคนประสานงานกันได้ดีจริงๆ ฉันพูดด้วยท่าที่อึ้งว่า
“นี่ พวกเธอเก็บเลเวลกันแบบนี้หรอ?”
“ใช่แล้ว ทำไมหรอ?”
‘เฉิงย่วย’หัวเราะคิกคัก
“โคตรโหด”
‘หลินว่านเอ๋อ’
“หลี่เซียวเหยา ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่านายเก็บเลเวลยังไง เพราะนายเองก็โดนเขา PK ตายออกจะบ่อย แต่เลเวลนายก็ไม่ได้น้อยเท่าไรน่ะ….”
ฉันอัญเชิญโบโบ้ขึ้นมา ให้ทั้งสองคนดูค่าสถานะของมัน
ที่มา: