ตอนที่แล้วตอนต่อไป“นายจะรับผิดชอบเองอย่างนั้นหรอ?”
‘แหยนเจ่า’มองมาที่ฉันก่อนจะพูดด้วยเสียงโทนต่ำว่า
“เซียวเหยา ฉันเองก็เข้าใจนะว่านายเองก็สนิทกับชิงเฉี่ยน แต่ว่าในฐานะลูกผู้ชายแล้ว ฉันคิดว่านายน่าจะไม่ควรจะให้ใครมายุ่งกับเรื่องของนายนะ ตอนที่ชิงเฉี่ยนนั้นพาคนไปช่วยนาย นายก็น่าจะพยายามห้ามเธอมาช่วยสิ ไม่ใช่ไปทำให้ [ปราก] กับ [วายุทรชน] เป็นศัตรูกัน!!”
ฉันที่เป็นเพียงแค่ฮีลเลอร์น้อยๆ แต่ก็ไม่ได้เกรงกลัวนักดาบเลเวล 31 คนนี้เลยซักนิด ฉันโต้ตอบไปว่า
“การเป็นลูกผู้ชายจริงๆนั้น ฉันก็รู้เพียงแค่ว่า ถ้าหากเพื่อนของฉันมีปัญหาแล้ว ฉันก็จะต้องเข้าไปช่วย และฉันเองกับชิงเฉี่ยนก็เป็นเพื่อนกัน ดังนั้นฉันจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเธอเด็ดขาด เออแล้วฉันก็รู้ด้วยว่าการเป็นหัวหน้าที่ดีนั้น ต้องเป็นคนแบกปัญหา ไม่ใช่ปัดสวะไปให้กับลูกทีม ลุงแหยนเจ่า ลุงคิดว่าลุงเหมาะแก่การเป็นหัวหน้าของกิลด์ [ปราก] จริงๆงั้นหรือ?”
ทุกอย่างเงียบสงัดลง ถ้ามีใครทำเข็มหมุดตกลงมาก็คงจะได้ยินกันทั่ว ‘แหยนเจ่า’นั้นเป็นผู้เล่นลำดับ 1 ของเมืองป้าฮวง เป็นหัวหน้ากิลด์ปราก แล้วก็เป็นคนที่สามารถสร้างกระบวนท่า [Peerless Strike] ได้ แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าที่จะเผชิญหน้าเขาแน่ๆ ‘ชิงเฉี่ยน’ที่อยู่ด้านหลังฉันทำหน้าตาเป็นกังวล เธอพึมพาว่า
“เซียวเหยา…”
‘เว่ยเหลียง’กระซิบว่า
“หมอนี่ไม่รอดแน่ๆ เดี๋ยวหมอนี่ก็จะได้รู้ว่าเวลาที่ลุงแหยนเจ่าโกรธแล้วมันจะน่ากลัวยังไง…”
‘แหยนเจ่า’มองฉันถลึงจนตาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า ผ่านไป 1 นาที เขาก็ชักดาบของตัวเองออกมาพร้อมกับพูดว่า
“เซียวเหยา ฉันดีใจนะที่ชิงเฉี่ยนมีเพื่อนดีๆแบบนาย แต่นายรู้ใช่ไหมว่าผลของการกระทำเมื่อซักครู่นั้นมันเป็นยังไง? มา ขอดูหน่อยสิว่าฮีลเลอร์ที่เก่งที่สุดในเมืองป้าฮวงนั้นมีฝีมือขนาดไหนกัน ช่วยยืนยันหน่อยสิว่านายคู่ควรกับการยกเลิกการไล่ชิงเฉี่ยนออกจากกิลด์รึเปล่ากัน แต่ถ้านายนั้นมีดีแต่คำพูดแล้วละก็ นายเองก็เป็นแค่คนไร้ค่าเท่านั้นเอง”
ฉึก ธงสีแดงถูกปักลงบนพื้น
ติ๊ง ข้อความจากระบบ : ผู้เล่น นักรบแหยนเจ่า ท้าท่านประลอง ท่านจะรับคำท้าหรือไม่?
(ถ้าหายตายแล้วจะไม่เสียเลเวลและของ)
ฉันเลือกรับคำท้า แล้วอัญเชิญโบโบ้ออกมาเพื่อเตรียมต่อสู้
“พี่เซียวเหยา…”
‘ชิงเฉี่ยน’ตัวสั่น ตาของเธอแดงก่ำราวกับจะร้องไห้แล้วยังไงยังงั้น ฉันหลับตาตั้งสมาธิไว้กับการต่อสู้ ตอนนี้สมาธิแล้วก็ประสาทสัมผัสของฉันนั้นเฉียบคบกว่าทุกๆครั้ง ฉันคิดว่าถ้าฉันไม่ได้เล่นฮีลเลอร์แล้วก็คงชนะเขาได้ไม่ยาก ฉันเองก็รู้นะว่านักรบ’แหยนเจ่า’นั้นแข็งแกร่ง ถึงแม้จะเป็น’หลินว่านเอ๋อ’มาสู้แทนฉันก็มีโอกาสชนะเพียง 50%
แต่ถึงกระนั้นแล้วยังไงก็ต้องลุย แผนของฉันก็คือ ฉันจะต้องฆ่า [Killer Bee] ของหมอนั่นก่อน และคอยรักษาเลือดตัวเองไว้ให้ไม่ตาย จากนั้นก็ให้โบโบ้โจมตี
อืม….ฉันคิดว่าฉันก็น่าจะพอมีโอกาสชนะอยู่แหละนะ สายตาผู้คนนับพันกำลังจ้องตัวเลขนับถอยหลังการต่อสู้
“3! ” “2! ” “1! ”
เริ่มประลองได้!! แน่นอนว่าหลังจากที่สัญญาณเริ่มประลองดังขึ้น แหยนเจ่าก็เรียก [Killer Bee] ของเขาบินพุ่งตรงมา ในขณะที่เขานั้นวิ่งไปทางซ้าย พยายามจะหลบโบโบ้ ดูเหมือนว่าเขาจะพยายามรักษาเลือดไว้ไม่ให้ตายในทีเดียว โบโบ้นั้นเข้าประทะกับผึ้งของแหยนเจ่า ซึ่งแน่นอนว่าโบโบ้ก็เสียเลือดไปนิดหน่อยและฉันเองก็ใช้สกิลฮีลให้จนเลือดกลับมาเต็ม แต่ว่าผึ้งของ’แหยนเจ่า’นั้นตาย ผู้คนที่กำลังมุงอยู่นั้นถึงกับอึ้งไปเลย
เพราะพวกเขาคงไม่คิดว่าสัตว์เลี้ยงของ’แหยนเจ่า’จะตายง่ายขนาดนี้
เคล้ง !
‘แหยนเจ่า’เตรียมใช้สกิล [Combo Lv4] ใส่ฉัน อืม สกิล [Combo Lv3] นั้นมีโอกาส 50% ที่จะตีติดสามครั้ง แต่เลเวล 4 นั้นมีถึง 80% แถมยังเพิ่มพลังโจมตีในการฟันแต่ละครั้งอีก ฉันกระโดดหลบพร้อมกับเอาไม้เท้ามากัน
เปรี้ยง!!
ประกายไฟเกิดขึ้นรอบๆไม้เท้าของฉัน ด้วยแรงของการโจมตีของแหยนเจ่านั้นทำให้ฉันเสียสมดุลเลยทีเดียว ตัวเลขมากมายลอยขึ้นมาบนหัวของฉัน
“MISS! ”
“147! ”
“+160! ”
“374! ”
ถึงแม้ว่าครั้งแรกจะพลาด แล้วครั้งที่สองจะกันลดความเสียหายไว้ได้ แต่ถ้าฉันไม่ใช้สกิล [Hemostasis] ไว้หลังจากที่กันแล้วก็คงตายแน่ๆ ‘แหยนเจ่า’ทึ่งไป เพราะเขาไม่คิดว่าการโจมตีครั้งแรกของเขานั้นจะพลาดเป้า แต่เขาเองนั้นก็ไม่ได้เผลอเรอ อาศัยจังหวะที่ฉันยังทรงตัวไม่ค่อยดีอยู่นั้นโจมตีซ้ำด้วยสกิล [Heavy Strike Lv4]
สกิลนี้ที่เลเวล 4 นั้นจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีถึง 4% ของดาเมจทั้งหมด ซึ่งน่ากลัวมากสำหรับฉันที่มีพลังป้องกันแค่ 85 สกิลนี้นั้นใช้เวลา 0.5 วินาทีในการสั่งการ ดังนั้นฉันจึงเอาไม้เท้าของฉันโจมตีไปราวกับว่ามันเป็นดาบ ฟัน ผ่า แล้วก็กระแทก แล้วก็ฟันซ้ำ
อืม ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่กระบวนท่า แต่มันก็สร้างความเสียหายได้ถึง ‘280’ และทำให้’แหยนเจ่า’ชะงักลงจนเสียจังหวะการใช้สกิลได้ ‘แหยนเจ่า’ที่พลาดท่าให้ฉันก็โกรธมาก เขาฟาดดาบมาใส่ฉันด้วยความโกรธ ฉันรีบก้มลงหลบ ทำให้เขาฟันไปโดนที่กำแพงเมืองเต็มๆจนเกิดประกายไฟ
หูย ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าโดนเข้าไปแล้วจะเป็นยังไง ฉันกลิ้งหลบไปข้างๆก่อนจะใช้สกิล [Heal Lv3] ใส่ตัวเอง แล้วก็สั่งโบโบ้ให้ใช้สกิล [Sting] โจมตีใส่ไหล่ของแหยนเจ่า
แกร๊งๆ!
“297! ”
ให้ตายเถอะ พลังป้องกันสูงไปนะ
“ตายซะ!”
‘แหยนเจ่า’ไม่รีรอใช้สกิล [Peerless Stike] ใส่โบโบ้ทันที สกิล [Peerless Strike] นั้นเป็นการผสานการโจมตี 5 ครั้งคือ ผลัก ฟัน ฟัน เตะ แล้วก็ผ่า การโจมตีสามครั้งแรกนั้นเร็วมากจนโต้ตอบได้ยาก แต่มันมีจุดอ่อนอยู่ที่ก่อนจะเตะนั้นจะมี ช่องว่าง 0.3 วินาที และจากการที่สกิลนี้นั้นมีจุดอ่อน ทำให้ได้ระดับของสกิลอยู่ที่ A เท่านั้น
ซึ่งช่วงช่องว่าง 0.3 วินาทีนั้น ฉันกระโดดเข้าไปเหยียบเท้าของเขาก่อนที่เขาจะเตะ
“ผลั่ก”
การขัดสกิลของฉันสำเร็จทำให้การโจมตีที่เหลือของ’แหยนเจ่า’นั้นพลาดไป โบโบ้เองก็เลือดน้อยแล้วแต่ ถ้ามันโจมตีติดคริแล้วแหยนเจ่านั้นตายแน่นอน เปรี้ยง!!
“254! ”
น่าเสียดายที่ไม่ทำให้ตาย ‘แหยนเจ่า’นั้นมี HP เหลืออยู่เพียงแค่ 200 แต่เขาฟันโบโบ้ตายซะก่อน สกิลฮีลของฉันเองก็ติดคูลดาวน์อยู่ ทำให้ฉันช่วยโบโบ้ไว้ไม่ได้ แน่นอนว่าผลการแข่งก็ชัดเจนแล้วล่ะ
“ไปตายซะ ”
หลังจากที่หมอนั่นฆ่าโบโบ้แล้วก็มาโจมตีฉันต่อ
“365! ”
“331! ”
และแน่นอนว่าฉันก็ตายตามโบโบ้ไปเช่นกัน
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : ผู้เล่น เซียวเหยาจื้อไจ้ ได้แพ้การประลองให้กับ ผู้เล่น นักรับแหยนเจ่า
“เป็นการต่อสู้ที่งดงามมากเลยครับ หัวหน้า”
“ว่าแล้วว่าลุงต้องเป็นคนที่เก่งที่สุด”
“สกิล [Combo] นั้นเข้าเป้าเต็มที่เลยล่ะ”
(จริงๆแล้วติดคูลดาวน์อยู่ ไอนี่บ้า) ทุกคนนั้นแสดงความยินดีให้กับ’แหยนเจ่า’ แต่เขานั้นกลับไม่ดีใจเลย แต่สีหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยความงุนงงว่าฉันหยุดคอมโบของเขาได้ยังไงกัน แน่นอนว่านั่นเป็นจุดพลิกครั้งใหญ่เลย เพราะจริงๆแล้วการที่นักดาบมาสู้กับฮีลเลอร์แล้วโดนฮีลเลอร์สกัดได้ถึงขนาดนั้นมันก็เหมือนกับการแพ้นั่นแหละนะ
‘ชิงเฉี่ยน’เดินเอาแขนมายกตัวฉันขึ้นก่อนจะพูดว่า
“ต้องขอโทษจริงๆนะพี่เซียวเหยา ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง”
ฉันส่ายหัวแล้วกระซิบกับเธอว่า
“ไม่หรอก เป็นความผิดของฉันเอง ฉันเป็นคนสร้างเรื่องเอง”
‘ชิงเฉี่ยน’นั้นแทบจะปล่อยโฮแล้ว
“พี่เซียวเหยา ทำไมถึงดีกับฉันขนาดนี้กัน”
“เพราะชิงเฉี่ยนเองก็ดีกับฉันเหมือนกันไม่ใช่หรอไง?”
“……”
‘แหยนเจ่า’มองฉันด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดว่า
“เซียวเหยา ฉันไม่สนใจเรื่องความสัมพันธ์ของนายกับพวก [วายุทรชน] หรอกนะ แต่ว่าอย่าเอา [ปราก] เข้าไปเกี่ยว ต่อให้ชิงเฉี่ยนเป็นเพื่อนของนายก็เถอะ แต่นายเองก็น่าจะรู้จุดยืนของตัวเองด้วย”
ฉันลุกขึ้นมา ปัดขี้ฝุ่นที่ตัวก่อนจะตอบไปว่า
“ลุง ผมขอเสนอว่าชิงเฉี่ยนควรจะออกจากกิลด์ [ปราก] ถาวร เมื่อฉันสร้างกิลด์แล้ว ฉันจะมาเอาตัวเธอไปจากลุงเอง”
“แก!”
‘แหยนเจ่า’พูดด้วยน้ำเสียงโกรธว่า
“เซียวเหยา แกสู้กับฉันไม่ได้แท้ๆ แต่แกกล้าดียังไงถึงพูดแบบนี้ออกมา!!”
ฉันตอบกลับไปว่า
“ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะสู้นายไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าในอนาคตจะสู้ไม่ได้ซักหน่อย….”
ที่มา: