ฉันเดินออกจากประตูเหนือของเมืองป้าฮวงอย่างช้าๆ ย่วยชิงเฉี่ยนเดินตามฉันไป ก่อนจะพูดว่า
 

 
“พี่เซียวเหยา…”
 
เธอทำหน้าราวกับจะร้องไห้เต็มแก่แล้ว ฉันหันหน้าไปมองเธอก่อนจะยื่นมือไปจับแก้มเธอ ยิ้มให้แล้วพูดว่า
 

 
“ขอตัวไปเก็บเลเวลก่อนนะ แล้วหลังจากที่ฉันแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ฉันจะพาตัวเธอออกไปจากกิลด์ [ปราก] โดยการโค่นลุงแหยนเจ่าเอง ช่วยรอด้วยนะ!!”
 
‘ย่วยชิงเฉี่ยน’พยักหน้า น้ำตาของเธอไหลอาบแก้ม ‘แหยนเจ่า’ที่ยืนดูอยู่ก็กำลังกัดฟัน ฉันคิดว่าหมอนี่ก็คงเกลียดฉันเข้าไส้แล้วล่ะนะ ในขณะที่’ย่วยเว่ยยเหลียง’ก็พูดเบาๆว่า
 

 
“พี่สาว….เซียวเหยา….”
 
ฉันเดินออกจากเมืองไปพร้อมกับโบโบ้ จุดหมายก็คือเมืองมังกร ตอนนี้ก็ 5 โมงเย็นแล้ว แต่’หลินว่านเอ๋อ’ก็ยังไม่ได้โทรมาหาฉัน ฉันไม่ได้อยากออกไปหาอะไรกินหรอกนะ ตอนนี้สิ่งที่ฉันอยากทำน่ะ ก็คือการเดินทางไปให้ถึงเมืองมังกร จากนั้นแล้วอาจจะได้เปลี่ยนคลาสก็ได้
 
หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ฉันก็มาถึงเมืองมังกรจนได้ ฉันปีนภูเขาขึ้นไป โดยที่คาบคทาไว้ที่ปาก ฉันพลาดร่วงหล่นลงมา
 
ข้อความจากระบบขึ้นข้อความมาบอกฉันว่า : ท่านติดสถานะบาดเจ็บ ความสามารถของท่านลดลง 74%
 
รู้แล้วว่าสถานะบาดเจ็บมันมาจากการตกนี่เอง…. ฉันใช้สกิล [Therapy] ใส่ตัวเอง สกิลนี้ฉันได้มาตอนเปลี่ยนคลาส ไม่คิดว่าเลยจะได้ใช้ หลังจากที่ฉันหายบาดเจ็บแล้วฉันก็ปีนต่อ หลังจากที่ผ่านไป 1 ชั่วโมง ตกไป 7-8 ครั้ง ฉันก็มาถึงกำแพงเมืองมังกรจนได้ ฉันตะโกนเรียกทหารยามที่อยู่ข้างบนว่า
 
“ช่วยโยนเชือกลงมาหน่อย แล้วดึงฉันขึ้นไปที ฉันมีสาสน์ส่งถึงราชาของเมืองนี้”
 
ฟุ้บ! เขาโยนเชือกลงมาให้ฉัน แล้วฉันก็ปีนขึ้นไป แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดของฉัน ทำให้ฉันร่วงลงมาอีกครั้ง
 
ฉันก็เลยร้องตะโกนว่า
 

 
“พี่ชาย ช่วยดึงผมขึ้นไปทีเถอะ….”
 
ทหารยามข้างบนส่ายหัว
 

 
“ไร้ค่าจริง….”
 
ถึงแม้จะบ่นแต่เขาก็ใจดีดึงฉันขึ้นไป….
 
หลังจากที่ฉันเข้ามาในเมืองมังกรได้สำเร็จก็รู้สึกโล่งอกมาก แต่ก่อนที่ฉันจะไปหา’หลิวชวง’นั้น ก็มีชายผู้หนึ่งที่มากับขวานเพลิง เขาจับคอฉันแล้วพูดว่า
 

 
“เฮ้ย เจ้าหนู มาจากไหนกัน? ทำไมถึงลอบเข้าเมืองนี้มากันหะ?”
 
ฉันโต้ตอบ
 

 
“ลอบเข้า? ไม่เห็นหรอไงว่าทหารยามเป็นคนช่วยฉันขึ้นมาเนี่ย ฉันนำสาสน์จากเมืองป้าฮวงมาส่งให้กับราชาหลัวหลิน เข้าใจยัง? เข้าใจก็ปล่อยได้แล้ว”
 
 
“เหอะ เจ้าหนูนี่ดื้อจริงๆ….”
 
เขาปล่อยคอฉันแต่เอาขวานเข้ามาจ่อที่คอของฉันแทน
 

 
“พูดซะ ว่าทำไมเจ้าถึงมาที่นี่กัน?”
 
ฉันจ้องเขา หมอนี่ต้องเป็นหัวหน้าหรือแม่ทัพแน่ๆ แล้วก็ใช่จริงด้วย หมอนี่มีชื่อว่า ‘ ซูเค่อ ‘ด้วยหนวดที่เต็มหน้าแบบนี้ แล้วก็ร่างกายกำยำแบบนี้ หมอนี่ต้องเป็นเผ่าบาบาร์เรี่ยนแน่ๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงเสียงนึงดังขึ้นมาจากด้านหลังฉัน
 

 
“ซูเค่อ พอได้แล้ว ปล่อยเขาซะ เขาเป็นมิตรกับเมืองมังกรแห่งนี้”
 
 
“รับทราบครับ แม่ทัพหลิวชวง…”
 
‘ซูเค่อ’รีบถอยออกมาทันที ‘หลิวชวง’นั่นเองที่ช่วยฉันเอาไว้ เธอเป็นคนที่ฉันอยากจะเจอมากที่สุดในเมืองนี้เลยทีเดียว เพราะเธอเป็นคนๆเดียวที่ยังไม่ได้ปฏิบัติกับฉันแย่ๆเลย ‘หลิวชวง’มองมาที่ฉันแล้วพูดว่า
 

 
“ได้นำจดหมายแนะนำตัวมาด้วยรึเปล่า?”
 
ฉันพยักหน้า
 

 
“แน่นอนครับ”
 
 
“ดี…”
 
หลิวชวงยิ้ม
 

 
“เอาจดหมายมาให้ฉัน แล้วเราจะเริ่มพิธีแต่งตั้งทหารใหม่กัน”
 
 
“ครับ”
 
ฉันยื่นจดหมายไปให้’หลิวชวง’ เธอยกมือขึ้นมาทาบที่อกฉันแล้วพูดว่า
 

 
“พูดตามฉันซะ….”
 
ฉันพูดตามที่เธอพูดขึ้นมาทุกอย่างจนเสร็จ
 

 
(เนื้อหาของคำพูดก็คือ ต่อให้ตายก็จะปกป้องที่นี่ ที่ๆเป็นจุดป้องกันแรกของทั้ง 7 อาณาจักร เมื่อมีภัยอันตรายเข้ามาก็จะเข้าสู้ และจะไม่ทรยศต่อความคาดหวังของประชาชน)
 
 
“ดีมาก……”
 
มือของเธอนั้นมีพลังออกมา แสงสีทองโผล่ขึ้นมารอบตัวฉัน เสียงจากระบบที่คุ้นหูก็ดังขึ้นมา
 
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : ยินดีด้วย ตอนนี้ท่านสามารถเปลี่ยนสายอาชีพของท่านได้
 
ท่านจะได้เปลี่ยนสายอาชีพเปลี่ยนเป็น นักดาบ แล้วจะได้รับฉายาของสายอาชีพว่า “ผู้เก็บกวาดแดนมังกร”
 
แต่อย่างไรก็ตาม ทางระบบจำเป็นที่จะต้องลบสายอาชีพ ฮีลเลอร์ของท่าน และระบบจะสุ่มสกิลของอาชีพเก่าของท่านมาให้ท่าน 1 สกิล ท่านต้องการจะเปลี่ยนสายอาชีพเป็น
 
“ผู้เก็บกวาดแดนมังกร” หรือไม่?
 
สุดยอดไปเลย!! ฉันมีโอกาสได้สกิลของอาชีพก็ 1 สกิลสินะ ให้ตายสิ ทุกสกิลมันมีประโยชน์ทั้งนั้นเลยแฮะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะได้หมดล่ะนะ…. ฉันกดยืนยัน
 
อืม ยังไงยังไงฉันก็จำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนสายอาชีพล่ะนะ ไม่งั้นแล้วฉันก็จะแทบทำอะไรไม่ได้มากในการต่อสู้เลย ไม่มีทั้งการโจมตีและป้องกันที่เด่นซักอย่าง ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว ฉันจะช่วย’ชิงเฉี่ยน’จากน้ำมือของ’แหยนเจ่า’ได้ยังไงกัน?
 
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : คุณได้รับการสุ่มสกิลเป็นสกิล [Heal Lv3] เยี่ยมๆ โชคดีสุ่มได้สกิลฮีลพอดี
 
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : ยินดีด้วย ท่านได้เปลี่ยนอาชีพสำเร็จ ตอนนี้ท่านได้เปลี่ยนเป็นอาชีพ “ผู้เก็บกวาดแดนมังกร”
 
เป็นสายอาชีพย่อยของนักดาบ ตอนนี้คุณสามารถใส่ชุดประเภทเกราะได้
 
แล้วค่าการเติบโตของคุณก็เปลี่ยนไป
 

 
STR 1.0
 
 
VIT 0.8
 
 
AGI 0.9
 
 
DEF 0.8
 
 
และคุณก็ได้รับสกิล : [Combo LV1]
 
หลังจากที่ฉันได้เห็นว่าค่าการเจริญเติบโตเปลี่ยนไปฉันก็โล่งอก เพราะฮีลเลอร์นั้นมีค่าการเจริญเติบโตของ STR อยู่ที่ 0.5
 
ซึ่งเลเวลนึงฉันอัพไป 10 แต้ม จะทำให้ได้ค่า STR เพิ่มมาแค่ 5 แต่ถ้าเป็น 1 แล้ว ก็จะเป็น 10 นั่นเอง เยี่ยมไปเลย!!
 
เอาล่ะ ไหนขอดูสถานะหน่อยสิว่าเป็นยังไงแล้วบ้าง
 

 
[เซียวเหยาจื้อไจ้] (ผู้เก็บกวาดแดนมังกร)
 
 
เลเวล : 29 พลังโจมตี : 236-301
 
 
พลังป้องกัน : 104 HP : 410
 
 
MP : 320
 
 
ค่าเสน่ห์ : 25
 
ขนาไม่ได้ใส่อาวุญพลังโจมตีของฉันก็มี 301 แล้ว!! นี่ถ้าฉันใส่ [Jade City Sword] เข้าไปด้วยก็จะได้พลังโจมตีเพิ่มมาอีก 300 เป็น 601 ซึ่งเยอะกว่าพลังโจมตีของโบโบ้แล้ว หึๆๆ แล้วฉันเองก็ได้สกิล [Combo] มาอีก ซึ่งสกิลนี้ที่เลเวล 10 นั้นจะทำให้โจมตีทันที 5-6 ครั้งติด ซึ่งอาชีพอื่นนั้นทำไม่ได้
 
ฉันจึงอยากได้สกิลนี้มาก เพราะในอนาคตนั้น อาชีพนักดาบจะเป็นคนสร้างความเสียหายหลักนั่นเอง แน่นอนว่า ถ้าฉันสามารถสร้างคอมโบเป็นของตัวเองได้ ก็จะยิ่งดีเลยล่ะ ตอนนี้ฉันเลเวล 29 EXP 7% ดังนั้นต้องใช้เวลาอีกซักพักเลยกว่าจะ 30 ซึ่งฉันก็กะว่า วันนี้จะเล่นให้เลเวล 30 ก่อนและทำให้สกิล [Combo] อัพถึงเลเวล 3 ก่อนแล้วค่อยออกจากเกม
 
เพราะว่าตอนนี้ไอเทม [Jade City Sword] กับ [Silver Locked Battle Boots] นั้นกำลังรอให้ฉันไปใช้อยู่นั่นเอง ฉันหันไปถามหลิวชวง
 

 
“เอ่อ ท่านหลิวชวง ใครเป็นอาจารย์ของผมหรอ?”
 
‘หลิวชง’ตอบ
 

 
“ตอนนี้นายยังเป็นแค่ลิ่วล้อของเมืองมังกร ดังนั้นอาจารย์ของนายก็คือ ‘ต๋าหลิน’ เขารับหน้าที่ในการเก็บกวาด และเขาจะเป็นคนที่คอยสอนทุกๆอย่างที่นายจำเป็นจะต้องเรียนรู้ให้กับนาย….”
 
“เข้าใจแล้วครับ เอ่อ….ว่าแต่ผมจะไปนอนที่ไหนหรอครับ? ในเมืองหรอ?”
 
‘หลิวชวง’ยิ้ม
 

 
“ไม่ ภารกิจการเก็บกวาดขยะนั้นอยู่นอกเมือง ซึ่งนายจะมาอยู่ในเมืองไม่ได้หรอกนะ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะพานายไปหาต๋าหลินเอง นายเองตอนนี้เป็นสมาชิกของเมืองมังกรแล้ว ดังนั้นเขาก็น่าจะยอมรับนายแล้วล่ะนะ”
 
หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็จับฉันโยนออกไปนอกกำแพงเลย ให้ตายสิ นี่ตั้งใจจะฆ่ากันรึเปล่าเนี่ย? ระหว่างที่กำลังลอยนั้น หิมะก็เข้าเต็มหน้าฉันไปหมด ฉันเองก็กำลังจะร่วง สิ่งที่ฉันเห็นข้างหน้าก็คือ กองไฟ!!
 
ตุ้บ! หน้าของกระแทกเข้ากับพื้นเต็มๆ แต่ก็ไม่เป็นอะไรมาก ฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เห็น’ต๋าหลิน’กำลังย่างหมีอยู่ โดยที่เขานั้นใช้ไม้เสียบตัวหมีแล้วโหนไปบนต้นไม้สองต้น ก่อนจะจุดไฟเผา สายตาของเขาดูเตรียมพร้อมมีสติอยู่ตลอดเวลา เหมาะสมแก่การเป็นอาจารย์มากเลยล่ะ
 

 
“โอ้ย!”
 
ร่างกายของฉันเพิ่งรู้สึกเจ็บ ‘ต๋าหลิน’ได้ยินเสียงของฉันจึงหันมาแล้วพูดว่า
 

 
“เจ้าหนู มาทำอะไรที่นี่เนี่ย?….เดี๋ยวก่อน นั่นมันตราเมืองของเรานี่ นี่หลิวชวงยอมให้นายเข้าร่วมกองทัพอย่างงั้นหรอเนี่ย?”
 
ฉันพยักหน้า
 

 
“ครับ ตอนนี้ผมเป็น ผู้เก็บกวาดขยะแดนมังกร แล้วครับ แล้วท่านก็เป็นอาจารย์ของผมครับ”
 
‘ต๋าหลิน’ตบขาตัวเอง
 

 
“บ๊ะ!! หลิวชวงส่งคนไร้ค่าแบบนี้มาเป็นลูกศิษย์ฉันเนี่ยนะ”
 
ฉันปัดหิมะบนไหล่ของฉันออกก่อนจะพูดว่า
 

 
“ถึงแม้ว่าผมจะอ่อนแอ แต่ยังไงท่านก็ต้องฝึกผมให้ถึงที่สุดอยู่ดี….”
 
‘ต๋าหลิน’มองมาที่ฉัน เขากัดฟัน
 

 
“ได้ๆ ข้าจะชี้แนะเจ้าเอง!!”
 
ฉันพยักหน้า
 

 
“เอาล่ะ ตอนนี้ผมมีแค่สกิล [Combo] ท่านอาจารย์มีเทคนิคหรือสกิลอื่นๆจะสอนผมไหมครับ?”
 
 
“เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”
 
 
“……”
 
ฉันนั่งอยู่ข้างกองไฟระหว่างที่’ต๋าหลิน’กำลังกินเนื้อ และเมื่อตอนที่แสงจันทร์นั้นส่องลอดผ่านเมฆออกมา เขาก็ลุกขึ้นแล้วพูดกับฉันว่า
 

 
“เจ้าหนู ได้เวลาลุยแล้ว ฉันจะสอนเรื่องที่จำเป็นสำหรับการอยู่ที่นี่ให้”
 
ฉันหยิบไม้เท้าของฉันเดินตามเขาผู้ซึ่งเป็นอาจารย์ของฉันไป
 
เอาล่ะ ตอนนี้ภารกิจของ ผู้เก็บกวาดขยะแดนมังกรก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!
 
ที่มา: