ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ให้ความสนใจกับการฮิลซะ มันกำลังจะตายแล้ว”
หลี่มู่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นปั้งงงง
“1148!”
ตัวเลขดาเมจลอยออกมาจากหัวของผม มันเป็นการดิ้นรนครั้งสุดท้ายของนายพลโครงกระดูกแล้วละนะ โชคยังดีที่ผมมีเลือดมากพอผมจึงยังไม่ตาย ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าบอสมันยังมีไพ่ตายอีกรึเปล่า ไม่งั้นแย่แน่
“เมจหยุดโจมตีได้”
นายผล’เหลี่ยนป๋อ’ตะโกน
“เซียวเหยานายรีบฆ่ามันซะ พวกเราตกลงกันแล้วว่านายจ ะเป็นคนฆ่า พวกเราไม่คืนคำหรอกนะ”
ทันทีที่กลุ่มของเมจและมือปืนหยุดโจมตี ผมก็มองไปที่มานาของตัวเอง มันมีมากกว่า 200 นิดหน่อย ผมจึงกินยาทะเลสีครามทันที แล้วใช้ ความแข็งแกร่งของคนพันคน ระดับ 5 ทันที ท่าต่อเนื่องพุ่งเข้าจู่โจมทันทีจนเลือดของมันไหลออกมาไม่หยุดสุดท้ายมันก็ตาย
สำเร็จพวกเราสามารถฆ่าบอสระดับทองภายในเวลาแค่ 8 นาทีได้สำเร็จค่าประสบการณ์ของผมเพิ่มขึ้นถึง 40% การเป็นคนฆ่าบอสนี่มันให้ค่าประสบการณ์เยอะจริงๆ เหมือนที่เขาพูดกันว่า ที่’เจี้ยนเฟิงซาน’และ’เหยียนเส่า’ สามารถขึ้นมาเป็นระดับท๊อปในบอร์ดได้ เพราะพวกเขา เป็นคนฆ่าบอสเอง
พวกเขาล่าบอสระดับทองแดงกับเงินทุกวัน ในขณะที่ผมล่าแค่มอนสเตอร์ธรรมดา พวกเขามีลูกน้อยหลายคน ในขณะที่ผมเป็นแค่ผู้เล่นเดี่ยวอ๊ากกกกนายพลโครงกระดูกร้องอย่างโหยและกลายเป็นศพ พร้อมกับดรอปไอเท็มออกมา ผมมองไปยังกองไอเท็มและยิ้มออกมา
“หลี่มู่ นี่มันเป็นบอสของนาย ทำไมนายไม่มาตรวจสอบเองละ”
‘หลี่มู่’หัวเราะ และพยักหน้าเบาๆ ‘หลีมู่’เดินไปที่กองของไอเท็ม น่าเสียดายที่ป้ายสร้างกิลไม่ดรอปออกมา เขาเก็บไอเท็มเสร็จพลางหันกลับมา เขายิ้มเล็กน้อย
“ตอนนี้เรามาแบ่งของกันเถอะ”
【เกราะอกวายุทมิฬ】: ระดับเงิน : Level 42
Defense 117Attack + 25
Magic Power + 11
Increases defense by 0.5%
【ไม้เท้าหยกดำ】: ระดับเงิน : Level 44
เฉพาะเพศหญิง Magic attack 170 – 255
Magic power +27Strength +18Increases
magic attack by 2%
【รองเท้าวายุกระหน่ำ】: เกราะหนังระดับเงิน : Level 42
Defense 49Magic power +25Agility +17Increases
magic attacks by 0.7%.
“เซียวเหยา นายจะเอา เกราะอกวายุทมิฬ ชิ้นนี้มั้ย”
‘หลี่มู่’ถามผมยืนอยู่ตรงข้างศพของบอสพลางส่ายหัว
“ไม่ละ เกราะอกของผมระดับทองนะ”
‘หลี่มู่’หัวเราะ
“โอเค ชั้นควรจะรู้ละนะ ถ้ามันไม่ใช่ระดับทอง นายคงชนบอสไม่ไหวแน่ งั้นพวกเราจะเอาเกราะอกชิ้นนี้เอง ไป่ฉี หวางเจี้ยน พวกนายตกลงกันเอาเองว่าใครจะเป็นคนใช้มัน”
“ได้”
‘หลี่มู่’หยิบไม้เท้าหยกดำออกมา
“สำหรับนักเวทหญิงละนะ น่าเสียดาย นักเวทเป็นผู้ชายทั้งหมด เราจะทำอะไรกับมันดีละ”
ผมเสนอทันที
“ทำไมเราไม่ให้บลูกับเร็ดสุ่มมันละ ผมรู้ว่ามันสำหรับนักเวท แต่ว่า พลังเวท +27 และความแข็งแกร่ง +18ฮิลเลอก็ต้องการเหมือนกันละนะ”
“โอเค พวกเธอสุ่มมันเลย”
หลังจากนั้นไม่นาน ไม้เท้าหยกดำก็กลายเป็นของ เรด เธอยิ้มอย่างมีความสุขเหมือนได้กินอะไรหวานๆ มาส่วนรองเท้าวายุกระหน่ำกลายเป็นของนักเวท ระดับ 39 น่าเสียดายที่ระดับของเขาน้อยไป….
“ส่วนนี่ก็เงิน 25 ทอง มาแบ่งมันเถอะ”
‘หลี่มู่’กล่าว ผมมองไปที่บอร์ดของเมืองป้าฮวง ถึงแม้ว่าหลังจากฆ่าบอสผมจะไม่เลเวลอัพก็เถอะ ตอนนี้ผมอยู่ห่างจากระดับหนึ่งกับระดับสองไม่ไกลแล้ว
- นักดาบเหยียนเส่า Level 44 Class: นักดาบ
- เจี้ยนเฟิงซาน Level 44 Class: นักดาบ
- นายพลหลี่มู่ Level 43 Class: นักดาบ
- มังกรทะยาน Level 43 Class: นักเวท
- เย่วชิงชิง Level 43 Class: นักฆ่า
- ซิมเปิล Level 43 Class: นักเวท
- พยัคฆ์ทมิฬ Level 42 Class: บาบาเรี่ยน
- เซียวเหยาจื่อไจ๋ Level 42 Class: ผู้พิทักษ์สุสานแห่งเมืองมังกร
- นายพลหวางเจี้ยน Level 42 Class: นักดาบ
- เย่วเว่ยเหลียง Level 42 Class: นักฆ่า
‘หลี่มู่’เขายืนอยู่ด้านข้างศพของบอส เขามองไปยังตารางอันดับเมืองป้าฮวง แล้วเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
“บ้าเอ้ย เจี้ยนเฟิงซานระดับ 44 แล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ละก็ วันนี้หมอนั้นระดับ 45 แน่ๆ ฉันได้ยินมาว่าเขายังไม่ได้ออฟไลน์ตั้งแต่เมื่อคืนเลยหละ”
ผมช่วยอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ยิ้มเท่านั้น
“มันเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ หมอนั้นมันได้ไอเท็มระดับม่วงชิ้นแรกไป แต่ว่าระดับของหมอนั้นยังใช้ไม่ได้ หมอนั้นเลยต้องรีบเก็บระดับไงละ”
นายพล’หวางเจี้ยน’เดินมาที่พวกเรา แล้วตบไหล่ผม
“พี่น้องเซียวเหยา อย่าเสียใจไป มันแค่ดาบระดับม่วงชิ้นนึ่ง สักวันเดี๋ยวไอเท็มที่ดีกว่านั้นก็ดรอปออกมา”
ผมกล่าวอย่างใจเย็น
“มันไม่ใช่เพราะฉันไม่ได้ดาบนั้นมาหรอกนะ แต่เป็นเพราะคนอย่างเจี้ยนเฟิงซานได้ดาบนั้นไปต่างหาก ที่ทำให้ผมรู้สึกแย่นะ”
นายพล’ไป่ฉี’เดินถือขวานเข้ามา
“พวกเราจะไปล่าบอสต่อ หรือว่าจะกลับเมืองดีละ”
‘บลู’ เม้มริมฝีปากของเธอ
“ทำไมเราต้องกลับละ ฉันยังใช้ยาเลือดกับยามานาไปนิดเดียวเอง ใครจะไปคิดละว่า ด้วยการชนของเซียวเหยาจื่อไจ๋ บอสระดับทองไม่หันมาโจมตีฉันเลย”
‘หลี่หมุ่’กล่าวขึ้น
“ทุกคนรอเดี๋ยวนะ”
“มีอะไรงั้นเหรอ”
‘หวางเจี้ยน’ถาม’หลี่มู่’ไม่ตอบ เหมือนกำลังคุยกับใครอยู่…หลังจากนั้นไม่กี่นาที ‘หลี่มู่’ก็หันมามองพวกเรา
“พวกเราเก็บของให้เรียบร้อย พวกเราต้องรีบไปแล้วหละ พวกเราจะไปที่ด้านเหนือของ หุบเขาปีศาจอันโหดร้ายกัน”
“หุบเขาปีศาจอันโหดร้าย?”
ผมเอียงคอเล็กน้อย
“มันอยู่ตรงไหน”
‘หลี่มู่’พูดด้วยเสียงเบาๆ
“ชั้นได้ยินมาว่า พวก [วราตออฟฮีโร่] ส่งผู้เล่นกว่า 400 คนไปล่าบอสที่ หุบเขาปีศาจอันโหดร้ายในตอนเช้า พวกเขาตายไป 7 ครั้งแล้วหละ และก็พึ่งตายอีกครั้งเมื่อสองนาทีที่ผ่านมานี่เอง และในที่สุดพวก ทรราชของเวสเทอนชู ก็ติดสินใจจะไปล่ามันอย่างจริงจัง เราจะปล่อยให้พวกนั้นไม่ได้”
‘หวางเจี้ยน’กำกำปั้นของเขาแน่น
“ขนาดผู้เล่นกว่า 400 คนยังแพ้เลย เรามีแค่ 20 คนเราจะสู้ได้เหรอ?”
“นายคิดว่าไงเซียวเหยา”
‘หลี่มู่’มองมาที่ผมผมจับดาบหยกของผมและยิ้มเล็กน้อย
“ผมจะถามแค่อย่างเดียว บอสตัวนั้นคลาสอะไร ระดับเท่าไหร่”
“เลเวล 57 คลาสม่วง….”
‘หลี่มู่’พูดอย่างช้าๆ
“พวกเราจะไป..”
ผมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อปรับลมหายใจ ก่อนที่จะพูด
“เอาหละ เลิกคุยและไปกันเถอะ ผมแค่ต้องการ การฮิลที่ดี ผมก็สามารถสู้บอสได้แล้ว แต่ก่อนอื่นพวกเราต้องรู้ก่อนว่า บอสมีทักษะพิเศษอะไรบ้าง ก่อนที่เราจะสู้กับมัน”
“โอเค”
‘หลี่มู่’หัวเราะ
“นายนี่เป็นคนที่ชอบความท้าทายจริงๆ”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ผมแค่ต้องการไอเท็มระดับม่วงต่างหาก”
“…”
….ในขณะที่เราออกจากป่าป้าฮวงนั้น ในที่สุดเราก็มาถึงปลายทาง สายลมจากภูเขาพัดมาปะทะหน้าของพวกเรา ผมมองไปที่ทางเข้ารูปส่ามเหลี่ยมของหุบเขา ผิวของภูเขามันดูผิดปกติ มันเหมือนกับเป็นใบหน้าของ ปีศาจอันโหดร้าย ผมเดาว่ามันคงเป็นที่มาของชื่อหุบเขานี้ละนะ
“รอก่อน…”
ผมยกมือของผมเพื่อกัน’หลี่มู่’ไว้หลังจากนั้นไม่กี่นาที กลุ่มของผู้เล่นที่เกราะของพวกเขาต่างแตกหัก ก็วิ่งออกมาจากทางเข้าของ หุบเขา นั้นมันเป็นพวกผู้เล่นของ [วราตออฟฮีโร่] แน่ๆ
ทรราชของเวสเทอนชู ลูกหมู และ ความงามอันเป็นนิรันดร์ ก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย ร่างกายของพวกเขาดูซีดเซียวและน่าเกรียด ทรราชของเวสเทอนชู ตอนนี้เลเวลเขาอยู่ที่ 39 เห็นได้ชัดว่าบอสที่อยู่ข้างในแข็งแกร่ง จริงๆ…..
“พวกเราจะยอมแพ้แล้วงั้นเหรอ ฉันไม่อยากจะยอมเลย…..”
ความงามอันเป็นนิรันดร์กล่าวออกมาด้วยรอยย่นเต็มใบหน้าทรราชของเวสเทอนชูจับดาบของเขาแน่นและกล่าวว่า
“ที่รัก ไม่ต้องกัลวลไป รอให้พวกเราเลเวล 45 ก่อนค่อยมาสู้กับมันใหม่ ตอนนี้มันยากเกินไปสำหรับพวกเรา พวกเราแพ้มามากเกินไปแล้ว พวกเราต้องกลับไปเก็บเลเวลใหม่แล้วหละ”
ลูกหมูกล่าวด้วยเสียงเบาๆ
“พวกเราใช้ ฮิลเลอระดับ 40 + แต่ก็ยังให้ผลลัพที่ไม่ดีพอ นั้นเพราะว่าตัวชนของพวกเรายังไม่ถึกพอ บ้าเอ้ย พระเลเวล 41 โดนบอสฆ่าเร็วมาก”
‘ความงามอันเป็นนิรันดร์’กล่าว
“พลังป้องกัน 1000ก็พอแล้ว และหมอนั้นนะมีพลังป้องกัน 1200+ เลยนะ”
“ถึงแม้ว่าพลังป้องกันของหมอนั้นจะพอ..”
‘ทรราชของเวสเทอนชู’กัดฟันแน่น
“แต่พลังโจมตีของหมอนั้นมันไม่พอ มันไม่สามารถ ควบคุมความสนใจของบอสได้ ห้าครั้งแรกที่พวกเราตาย มันเป็นความผิดของพวกตัวชน ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้วหละ ”
‘ความงามอันเป็นนิรันดร์’
“………………”
ในไม่ช้ากลุ่มของผู้เล่นอีกกลุ่มหนึ่งก็ออกมาจากหุบเขากลุ่มของพวกเราหลบอยู่ในพุ่มไม้ และมองดูขบวนผู้เล่นที่ผ่านไป ‘หวางเจี้ยน’กระซิบ
“ตอนนี้ผู้เล่น 200 คนก็ผ่านเราไปแล้ว ผมคิดว่าส่วนที่เหลือคงกลับไปเกิดที่เมืองแล้ว ดังนั้นพวกเราเข้าไปกันเถอะ”
‘หลี่มู่’พยักหน้า
“ไปกันเถอะ ใช้รูปแบบเหมือนก่อนหน้านี้ เซียวเหยาเป็นตัวชนหลัก ส่วนที่เหลือคอยซัพพอร์ทแล้วกัน ”
“โอเค!!”
ผมจับดาบของผมแน่น และเดินออกมาจากที่ซ่อน ผมมองไปรอบๆ เมื่อตรวจสอบแล้วว่าไม่มีใคร ผมก็กวักมือเรียกคนอื่นๆ กลุ่มของเรากำลังเดินเข้าสู่ หุบเขาปีศาจอันโหดร้ายแล้ว ไม่นานพวกเราก็เข้ามาในหุบเขาเรียบร้อย
ทันทีที่พวกเราเข้ามา ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของปิศาจทันที พวกผู้หญิงในกลุ่มต่างรู้สึกกลัว แผนที่นี้ออกแบบมาได้โหดร้ายชะมัด ภายในหุบเขาปีศาจอันโหดร้าย มันดูยุ่งเหยิงมากเลยละ ภายในผนังหินเต็มไปด้วยร่องรอยของการต่อสู้
ร่างของผู้เล่นที่อยู่กันเต็มพื้น ภายในหุบเขา มีหญ้าที่กำลังลุกไหม้ด้วยเวทมนต์ของนักเวทย์ ที่ตรงกลางมีมอสเตอร์กำลังคลานอยู่ มันส่งเสียงคำรามเล็กน้อย เสื้อผ้าของมันดูเหมือนจะเป็นผ้าขี้ริ้วมากกว่า
“มันคือบอสงั้นเหรอ ”
นายพล’หลี่มู่’กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นผมมองอย่างระมัดระวัง มันเหมือนเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ มันคือมอนสเตอร์ที่มีลักษณะเหมือนมนุษย์ มันปกป้องทุกอย่างด้วยกิ่งไม้และท่อเหล็กของมัน มันมีหัวถึง 3 หัว มีแขน 4 ข้าง ที่ท้องของมันมีรอยเย็บเต็มไปหมด กลิ่นเน่าเหม็นจากตัวของมันต่างลอยฟุ้งเต็มอากาศไปหมด บ้าเอ้ย บอสตัวนี้ กลิ่นเหม็นชะมัดยาด
【ศพหัวหน้า】(บอสระดับม่วง)Level：57
Attack：？？？
Defense：？？？
Health：？？？
Skill：？？？
รายละเอียด : ศพหัวหน้า มันเกิดมาจากวิญญาณของปีศาจจำนวนมาก มันไม่มีหัวใจ และมันยังดุร้ายมาก แม้แต่ นักเวทย์แห่งความมืดจากป่าแห่งความมืดก็ยังต้องกลัวมัน มันกล่าวว่า หัวหน้าศพมันฆ่ายากมาก ในอดีดยังมีกองทัพถูกทำลายด้วยศพหัวหน้าอีกด้วย
ปล.แบบว่า ชื่อสกิลหรือว่าชื่อคนอะไรแบบนี้ บางครั้งผมก็อาจจะทับศัพครับแล้วแต่ว่าช่วงนั้นขี้เกียจแปลมั้ย 5555
ที่มา: