I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 93 หมวกเกราะเพลิงแห่งดวงประทีป

| Zhan Long | 1543 | 2364 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ฟู่ [ดาบสายลม] ทำให้เกิดสายลมสีฟ้าครามพุ่งเข้าสู่ร่างของบอสทันที ด้วยเสียงร้องอันเจ็บปวดร่างของบอสเกือบถูกผ่าออกเป็นสองท่อน แขนทั้งหลายของมันต่างเลื้อยคลานเหมือนตัวหนอน ช่างน่ารังเกียจจริงๆ ถึงแม้เลือดของมันจะเหลือ 0% แต่มันยังไม่ตาย มันยังเหลือเลือดอีกเล็กน้อย

“ฆ่ามันซะ”

ผู้นำของ [Flying Dragon] วิ่งออกมาด้านหน้าในขณะที่เขา ร่าย [เสาเพลิงและเสาน้ำแข็ง] มาที่เท้าของผม

“+600!”

“779!”

ด้วยการฮิลของผม ทำให้เลือดไม่ลดลงมาก ในขณะเดียวกันที่ ด้านข้าง ‘บลู’กับ’เรด’ ก็ฮิลผมพร้อมกัน ในขณะที่หลบพวกอัศวินสองคนที่ไล่พวกเธอ ทำให้ผมมีเลือดเหลือพอที่จะเอาตัวรอดแล้ว

“บัดซบ”

เบอเซิกเกอเลเวล 41 ใช้ [Flame Axe] มาที่ผมทันที ด้วยความใจเย็น ผมสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของขวานได้ มันพุ่งมาจากด้านหลังของผม แต่ผมก็เร็วพอทำให้ผมสามารถหลบมันได้ มันไม่ใช่เรื่องน่าตกใจเลยที่ผมหลบได้ เพราะการโจมตีนั้นมันคาดเดาได้ง่ายมาก

ด้วยการโจมตีที่ผิดพลาดทำให้ชื่อของเขาเปลี่ยนสีทันที ผมโจมตีกลับไปอย่างรวดเร็วทำให้เขาต้องรีบหนีทันที

“กรรรรร”

บอสมันกำลังหมุนขวานอย่างแรงไปรอบตัว ผมทิ้งตัวลงด้านล่างทันที มันเร็วมากจนผมเกือบจะหลบไม่พ้น ที่ด้านหลังของผม ขวานเจาะเข้าไปที่หน้าผากของ เบอเซิกเกอร์ระดับ 43 ทำให้เกิดดาเมจทันที 1407! แต่มันก็ไม่สามารถฆ่าเขาได้

บางทีเขาอาจจะมีอุปกรณ์ที่ดีหรือไม่ก็ อัพค่าความอดทนมาเยอะแน่ๆ ดาบหยกของผมฟันเข้าที่คอของเขาทันที ทำให้เขาตายไป โดยที่ชื่อของผมก็ไม่เป็นสีแดง ผมมองไปรอบๆ ผมยกดาบของผมขึ้นและทำการจู่โจมบอสต่อ พวกเราต้องฆ่าบอสให้ได้ ที่ด้านข้าง นักเวทกับฮิลเลอตายหมดแล้ว

ความกดดันทั้งหมดต่างพุ่งมาที่ผม ผมฟันบอสอย่างรวดเร็ว ในที่สุดในการโจมตีครั้งที่ 3 บอสก็ตายลงไป เงินดรอปออกมา และเลเวลของผมพุ่งไปที่ 44 ทันที

อัพทีเดียวสองเลเวล บอสระดับม่วงนี่มันใจกว้างชะมัดยาด ในขณะเดียวกัน ผมก็พุ่งเข้าไปเก็บของทันที หืมม หมวกสีแดง ขวาน แล้วก็….แล้วก็แผ่นป้ายสีส้ม มันคือ….มันคือป้ายสร้างกิล ผมเก็บเหรียญเงินและไอเท็มทั้งหมดใส่กระเป๋า โว้ววว ภารกิจของผมสำเร็จแล้ว

แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ [ดาบน้ำแข็ง] พุ่งทะลวงหน้าอกของผมจากด้านหลัง ดาเมจของมันคือ 1,128 มันคงตีติดคริติคอลซินะ ในขณะเดียวกันหัวหน้าของพวกมันก็ตะโกน

“ฆ่ามัน”

ในขณะเดียวกันเขาก็ใช้ [เสาเพลิงและเสาน้ำแข็ง] ใส่ผมอีกครั้ง และผมก็ตายทันที ระดับของผมร่วงลงมาที่ 43 วิญญาณผมหลุดออกจากร่างทันที และผมก็เห็นแผ่นป้ายสีส้มดรอปออกไปบนพื้น มังกรทะยาน หยิบมันขึ้นมาและหัวเราะ

“ว้าววว ป้ายสร้างกิล ฮ่าๆๆ ด้วยป้ายสร้างกิลชิ้นแรกนี้ [Flying Dragon] จะกลายเป็นกิลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”

ในช่องพูดคุยของทีม

“บลู รออะไรละ ฟื้นชีพผมเดี๋ยวนี้”

ที่ด้านบนของภูเขา มีเสียงกรีดร้องดังออกมา และ ‘เรด’ก็ตายในที่สุด ‘บลู’โพล่ออกมาจากผนัง โดยที่ในอกของเธอมีดาบปักอยู่ เธอเหลือเลือดแค่ 17% เธอใช้พลังเฮือกสุดท้ายเพื่อใช้ [ฟื้นชีพ] ….

ฟุบบบ ผมเกิดมาที่จุดก่อนหน้านี้ด้วยเลือดและมานา 50% ผมใช้ทักษะคอมโบไปที่ มังกรทะยานทันที แต่ก็ถูกป้องกันไว้ด้วย [โล่มานา]

เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง !!!

ผมตะโกน

“ตายซะ ไอ้ระยำ”

โล่ของเขาเริ่มที่จะปริแตก ตาของมังกรทะยานเบิกกว้างและใช้ [เสาเพลิงและเสาน้ำแข็ง] อีกครั้ง เขาไม่มีทีท่าว่าจะถอย เป็นคนที่หยิ่งผยองมาก

“เซียวเหยาจื่อไจ๋ แกจะทำลายโล่ของชั้นและฆ่าชั้น หรือจะตายอยู่ที่นี่เหมือนหมากันละ ฮ่าๆๆ”

ผมแกว่างดาบของผมอย่างเร็ว หลังจากที่ตายไปหนึ่งครั้ง คูลดาวสกิลทั้งหมดก็กลับมาใช้ได้อีกครั้ง ไปเลย [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน]

เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง **

เสียงปะทะอันดัง ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มังกรทะยานเขาคิดไม่ถึงว่าหลังจากที่ผมตาย คูลดาวจะถูกรีเซ็ต ด้วย [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] ของผมความทนทานของ โล่มานาลดลงอย่างรวดเร็ว คิดว่าดาเมจของผมจะเหมือนกับพวกนักดาบธรรมดาพวกนั้นงั้นเหรอ

ผมกระแทกเขาอย่างแรง

เปรี้ยงง **

ทำให้เขาพุ่งถอยหลังไปทันที นอกจากนี้ยังทำให้เขาติดสถานะ มึนงงอีกด้วย อั๊กกกก [Wind Blade] ช๊าจเรียบร้อยแล้ว ทันใดนั้นเอง [Wind Blade] ของผมก็ทำลายโล่มานาของเขาเรียบร้อย ด้วยพลังของ  [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] ทำให้มังกรทะยานถอยหลังจนไปติดกับผนังทันที

ย้า !! บูทศึกกุณแจเงินของผมระเบิดพลังออกมาอย่างรุนแรง ผมจะต้องฆ่ามันให้ได้ ผลึกน้ำแข็งกระจายออกไปทั่ว ผมใช้ [ดาบน้ำแข็งทมิฬ] ทันที

คว๊ากกกกก *

เลือดไหลออกมาจากหน้าออกของมันอย่างมาก

“1009!”

เป็นการโจมตีที่หมดจด ด้วยพลังของ [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] ทำให้มันไม่มีโอกาสฮิลแม้แต่น้อย ฟุบบบ ผมเอื้อมมือไปหยิบ ป้ายสีส้มทันที ในขณะที่ผมจะหลบหนี ผมก็รู้สึกเจ็บปวดทันที ห่าฝนจากลูกปืนต่างพุ่งมาที่ผมทันที นอกเหนือกว่านี้ยังมี เวท [Chilling Wind] และ [Ice Cones] ยังพุ่งมาที่ผมอีกด้วย

ขาทั้งสองข้างของผมล้มลงที่พื้น และผมก็ตายทันที ในร่างของวิญญาณ ผมรีบตรวจสอบ ช่องเก็บของทันที บ้าเอ้ย หมวกระดับทองแดงผมดรอปไป แต่ไม่มีไอเท็มที่ได้จากบอสดรอปแหะ อุปกรณ์ทั้งสองยังอยู่ ป้ายสร้างกิลก็ยังอยู่ การมี ค่าเสน่ห์เยอะนี่มันดีจริงๆ

ฟุบบบบ !

ผมปรากฏขึ้นที่สุสาน ในร่างของวิญญาณ ทันทีที่ผมปรากฏนายพล’หลี่มู่’ ‘หวางเจี้ยน’ และ’ไป๋ฉี’ ต่างมองมาที่ผม

“เซียวเหยา นายถูกฆ่าเหมือนกันงั้นเหรอ ระดับนายกลับไปเป็น 42 นี่นายโดนฆ่าไปสองครั้งงั้นเหรอ”

ผมเหยียดแขนและยิ้ม

“เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี ผมก็ยอมตายนะ”

‘หลี่มู่’กำหมัดแน่น

“แล้วเหตุการณ์เป็นไงมั่ง”

ผมยิ้ม แล้วหยิบป้ายสีส้มออกมาโบกไปมา

“คิดว่ามันคืออะไร?”

“ป้ายสร้างกิล!!”

ตาของหลี่มู่เกือบถลนออกมาจากเบ้า ‘หวางเจี้ยน’ ‘ไป๋ฉี’ และ’เหลี่ยนป๋อ’ ต่างพากันกระโดด ผมหัวเราะ

“ป่าว นี่มันแค่ป้ายศักดิ์สิทธิ์แห่งเพลิง”

“ไปตายซะ!!”

“ฮ่าๆๆ ถึงตานายตอบแทนแล้วหละ”

“อ่าแน่นอน”

“ก่อนอื่นพวกเราต้องฟื้นชีพก่อน แต่ว่าพวก [Flying Dragon] ต้องเฝ้าศพของพวกเราอยู่แน่นอน”

‘หลี่มู่’กระซิบ ผมพยักหน้า

“พวกเขาต้องอยู่แน่นอน เพราะพวกนั้นรู้ว่าผมมี ป้ายสร้างกิลนี่นา แต่ตอนนี้มันแลกเปลี่ยนกับนายไม่ได้ พวกเราต้องหาทางคืนชีพกันให้ได้ก่อน มาปรึกษากันว่าจะเอาไงต่อไปเถอะ”

อ่า กลุ่มของพวกเรากลับมาและมองไปยังเงาของผู้เล่นที่เต็มไปหมด พวกเขากระจายตัวเพื่อจะเอา ป้ายสร้างกิลให้ได้ ผมกลับมาที่สุสาน และแน่นอน พวกกิล [Flying Dragon] ส่งคนมาเฝ้าศพของพวกเราเต็มไปหมด

แม้มังกรทะยานจะฟื้นกลับมาแล้ว เขากำคฑาแน่น และตะโกนด้วยความเกรี้ยวกราด

“จัดตำแหน่งซะ นักฆ่ากระจายตัวออกไป ระวังพวกมันไว้ อย่าปล่อยให้มันใช้ใบกลับเมืองได้ พวกเราจะเฝ้าศพของพวกมันอยู่ที่นี่ ต่อให้ต้องใช้เวลามากกว่า 24 ชม พวกเราก็ต้องทำ”

“ไอ้บ้านั้นมันโหดชะมัด จะรอ 24 ชั่วโมงนี่”

‘หลี่มู่’ยิ้ม

ผมยิ้ม

“งั้นก็ปล่อยให้พวกมันรอต่อไป พวกมันอยู่ได้ไม่ตลอดหรอก เมื่อพวกมันเหลือน้อยกว่า 30 พวกเราจะฟื้นชีพและไปฆ่าพวกมันกัน จากนั้นพวกเราจะแสดงให้เห็นว่าใครน่ากลัวกว่ากัน”

นายพลไป๋ฉีหัวเราะ

“ใช่ ใครกลัวกัน ฆ่ามันให้หมด”

“เซียวเหยา ชั้นเห็นบอสดรอปอุปกรณ์ด้วย มันคืออะไรงั้นเหรอ”

ผมมองไปที่กระเป๋า และหยิบไอเท็มทั้งสองออกมา มันคือ หมวกสีแดงเข้ม และขวาน ผมหมุนมือไปมาทำให้มันปรากฏข้อมูลขึ้น

【หมวกเกราะเพลิงแห่งดวงประทีป】(อุปกรณ์ระดับม่วง)

Type: Armor

Defense:180

Strength:+35

Endurance:+32

MP resistance:ลดดาเมจเวท 2% magic

Extra:เพิ่มพลังโจมตี 4%

Level Requirement:45

พวกเรามองไปที่คุณสมบัติของมัน  บ้าเอ้ย นี่มันเป็นพลังป้องกันจากหมวกเกราะจริงเหรอเนี่ย พลังป้องกันมันมากกว่า โล่แห่งกองกำลังพ่ายศึก เสียอีก ถ้าผู้เล่นระดับ 45 ใส่มัน มันจะไม่หนาเหมือนเหล็กเลยเหรอเนี้ย เยี่ยมไปเลย

“บ้าเอ้ย หมวกเกราะระดับม่วง!!”

ตาของ’หลี่มู่’เบิกกว้าง เขาหัวเราะ

“ยินดีด้วยเซียวเหยา มันเป็นเกราะที่เยี่ยมมาก อ่า มันจะเพิ่มพลังโจมตีให้นาย 4% ด้วยพลังโจมตี 1000 ของนาย มันจะบวกให้นายถึง 40 จุดเลยละ”

ผมอายเล็กน้อย

“อันนี้….ให้ผมงั้นเหรอ”

นายพล’หวางเจี้ยน’กล่าวด้วยความจริงใจ

“ไม่ต้องเกรงใจ ตามข้อตกลงของเรา มันเป็นของนายอยู่แล้ว มาดูอีกชิ้นนึ่งกันเถอะ”

“อ่า”

ผมเหลือบมองขวานและยิ้ม

“ขวานระดับทอง…”

 

【ขวานสวรรค์อหังการ】(อุปกรณ์ระดับทอง)

Attack:340-590

Strength:+27

Endurance:+24

Extra:เพิ่มพลังโจมตี 5%

Extra:ไม่สนพลังป้องกัน 2% ของเป้าหมาย

Level Requirement:45

‘ไป๋ฉี’ตาลุกวาว

“บ้าเอ้ย พลังโจมตี 590”

ผมมองไปที่อันดับอุปกรณ์ ดาบหยกของผมตกไปอยู่อันดับ 3 แล้ว ผมไม่มีข้อโต้แย้งกับพลังของขวานนั้นละนะ ผมแบกขวานสวรรค์อหังการแล้วพูด

“ผมไม่สามารถใช้มันได้ งั้นเอาให้ไป๋ฉีมั้ย”

‘หลี่มู่’ส่ายหัว

“พวกเราไม่ใช่เจี้ยนเฟิงซาน อาวุธชิ้นนี้มันไม่ใช่ถูกๆ นะ ตั้งแต่ต้นจนจบ มีแค่นายที่ยืนชนบอส ไป๋ฉีควรจะซื้อมันจากนายมากกว่าถึงจะถูก เซียวเหยานายไม่ใช่คนรวย ขายขวานนั้นเถอะ แล้วแลกทองเป็นเงินหยวน นายไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร อีกทั้งนายยังจะมอบป้ายสร้างกิลให้เราอีก ชั้นไม่ได้พูดเกินจริงนะ ป้ายสร้างกิลนะมีราคาหลายล้านหยวนเลยละ”

ผมเม้มริมฝัปากเล็กน้อย

“โอเค ผมจะขายมัน แต่ผมไม่ขายแพงหรอกนะ”

‘ไป๋ฉี’หัวเราะ

“อ่า ฉันเข้าใจ”

‘หวางเจี้ยน’มองไปยังระยะห่างของพวกผู้เล่น กิล [Flying Dragon] แล้วย่นคิ้วเล็กน้อย

“ไอ้พวกบ้าพวกนี้มันจะเฝ้าศพของเรานานแค่ไหนกันนะ”

ผมคิดเล็กน้อย

“มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้”

ไม่กี่นาทีต่อมา ก็มีเสียงข้อความมาจากคุณหนูแสนสวย ‘ชางถ่ง’

“เซียวเหยา ฉันได้ข่าวมาว่าร่างของนายกับพวกนายพล ถูกเฝ้าด้วย เหล่าเด็กที่น่าสมเพชของ [Flying Dragon] งั้นเหรอ”

“โอ้ ข่าวร้ายนี่ ไปไวกว่าข่าวดีมากเลยนะ”

‘หลินว่านเอ๋อ’ส่งหน้ายิ้มมาให้

“ตอนนี้ ฉันเป็นรองผู้บังคับการของ [Hero Mound] แล้วฉันสามารถสั่งการคน 500 คนให้ไปช่วยนายได้ ตกลงไหม?”

ผมคัดค้าน

“ไม่ ลูกผู้ชายที่แท้จริง จะไม่ยืมมือของใคร ผมให้คุณมาไม่ได้…”

‘หลินว่านเอ๋อ’เงียบไปพักนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็พูดว่า

“ฉันอยากช่วยคน นั้นคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ นายคิดว่าการที่ฉันอยู่ข้างนาย ฉันจะไม่ทำอะไรเลยงั้นเหรอ? รอและดูพวก [Flying Dragon] ถูกเก็บกวาดจนหมดเถอะ”

 

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments