I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 95 ความหึงหวง

| Zhan Long | 1511 | 2336 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ปล.สรุปใช้ทับศัพท์ดีกว่านะครับ ฮ่าๆ

“ฆ่าฮิลเลอก่อน”

Q-Sword สะบัดดาบของเขา กลุ่มของ [Hero Mound] ก็พุ่งเข้ามาทันที กลุ่มของ เบอเซิกเกอร์ อัศวิน และนักดาบคลาสสอง พุ่งเข้าจู่โจมผู้เล่นของกิล [Flying Dragon] ทันที โดยที่ไม่ทันตั้งตัว

เหล่าฮิลเลอที่ไม่ทันได้เตรียมตัวต่างถูกฉีกกระชากกลายเป็นชิ้นๆ ด้วยดาเมจมหาศาลจากทักษะอย่าง [Flame Axe] ทันที …..

“บ้าเอ้ยยย”

มังกรทะยานตะโกนพร้อมกับ ใช้ [เสาเพลิงและเสาน้ำแข็ง] ไปที่ Q-Sword ทันที เปรี้ยงงงง

“779!”

ร่างที่เต็มไปด้วยเกราะหนักของ Q-Sword สั่นสะท้าน พลังป้องกันเวทของเขาไม่ค่อยดีนัก Q-Sword ยกดาบขึ้นและพุ่งเข้าหา มังกรทะยานทันที หากเขาเข้าใกล้นักเวทได้ละก็ นักเวทเหล่านั้นก็หมดโอกาสชนะแล้ว รองเท้าของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปตามพื้นดิน มังกรทะยาน รีบใช้ [เสาน้ำแข็ง] ของเขาใส่ Q-Sword ทันที

ทำให้เขาเคลื่อนที่ช้าลง มันคือกลยุทธ์พื้นฐานที่นักเวทใช้ในการสู้กับนักดาบ “Hit and Run” ถ้าหากพลังโจมตีของนักเวทสูงพอ เขาก็จะสามารถหลีเลี่ยงการต่อสู้ระยะประชิดได้ มังกรทะยานเข้าใจในจุดนี้ดี จึงใช้มันทำให้ตนเองได้เปรียบ

ฟู่ ฟู่

ร่างของ Q-Sword เรืองแสงขึ้นจากการฮิล ด้วยฮิลเลอสิบกว่าคน ทำให้เขาไม่มีทางตายแน่ๆ ตอนนี้มีเพียงแค่คำถามเดียวเท่านั้น ว่าเขาจะใช้เวลาเท่าไหร่ในการฆ่ามังกรทยาน

“หยุดก่อน Q-Sword ”

หน้าของมังกรทยานเปลี่ยนสี

“สักวันชั้นจะทำให้แกเสียใจ ที่มาโจมตีพวกเรา [Flying Dragon]”

เงาของใบมีดปรากฏออกมาโดยไม่ทราบที่มา มันคือทักษะ [เลือดไหล] ของนักฆ่า ทันใดนั้นก็มีเงาของผู้หญิงปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของมังกรทยาน เธอคือสาวงามเลเวล 44 นาม’ชางถ่ง’นั้นเอง ‘หลิงว่านเอ๋อ’แทงมีดใส่มังกรทะยานอย่างไร้ความปราณี ทำให้เกิดรูขึ้นที่โล่มานาทันที

นอกจากนี้พิษจากมีดของเธอยังทำให้มังกรทะยานติดพิษอีกด้วย หน้าของมังกรทะยานเขียวคล้ำทันที อีกทังพิษยังลดเลือดของเขาอย่างเร็วอีกด้วย

“เธออยากตายใช่มั้ย?”

เขาโบกคฑาและใช้ [หนามหิน] ทันที

ย๊า*

‘หลินว่านเอ๋อ’หลบออกด้านข้างทันที มีดในมือซ้ายของเธอหายไปแล้ว เธอเอื้อมมือไปที่ด้านหลังแล้วหยิบร่มเหล็กสีแดงออกมา เธอกางร่มออกและใช้มันป้องกันหนามหินส่วนมากไว้ได้

“344!”

ตามปกติแล้ว [หนามหิน] จะทำดาเมจประมาณ 500 กว่า แต่เพราะมันถูกป้องกันได้เลยเหลือเพียง 344 หน้าของมังกรทะยานยิ่งเขียวคล้ำขึ้นไปอีก

“ว่านเอ๋อโจมตีต่อไป”

บนทองฟ้า มีเสียงหวานใสดังขึ้น ‘ตงเฉินเย่’ กำลังบินด้วยปีกโปร่งใสของเธอ เธอสะบัดคฑา และใช้ [เสาไฟและเสาน้ำแข็ง] ไปที่มังกรทะยานทันที ความทนทานของโล่มานา ของมังกรทยานลดลงไปมากแล้ว และมันกำลังอ่อนแรง รองเท้าโลหะบดขยี้ลงที่พื้นดิน เกิดเป็นเงาไฟสีแดงขึ้นที่เหนือหัวของมังกรทะยาน ทันใดนั้น เงานั้นก็หยุดสั่นไหว Q-Sword พุ่งเข้าไปฟันโล่มานาทันที มังกรทะยานกัดฟันแน่น

“แก Q-Sword”

“ไปตายซะ ไอ้สารเลว!!”

Q-Sword ยิ้มและเริ่มใช้ทักษะ ปรากฏออร่าขึ้นที่ใต้เท้าของเขา มันคือการเริ่มต้นของทักษะผสานนั่นเอง ทักษะผสานระดับ S [Thunder Universe]!! การโจมตีจาก [Thunder Universe] นั้นรวดเร็วเหมือนกับสายฟ้าฟาด ดาบของเขาเจาะไปที่โล่มานาของมังกรทยานทันที

การโจมตีครั้งนี้ประกอบไปด้วยการโจมตี 6 ครั้ง : ฟันในแนวราบ+ฟันลงด้านล่าง+ฟันลงด้านล่าง+ฟันในแนวราบ+ฟันในแนวราบ+ฟัน [ดาบเพลิง] ขึ้นบน [ดาบเพลิง]

ฉีกกระชากโล่มานาเหมือนกับก้อนเนยเนื่องมาจากมันติดคริติคอลนั้นเอง

“1984!”

การโจมติติดคริติคอล ทำให้ร่างของมังกรทะยานลอยขึ้นสู่ฟ้าทันที เมื่อร่างของมังกรทะยานตกลงมาสู่พื้น ก็มีหมอกพุ่งออกมา ในขณะเดียวกัน ก็มีอุปกรณ์สองชิ้น แล้วก็ยาจำนวนมากหล่นออกมา

“ว้าวววว”

‘นายพลหวางเจี้ยน’กำดาบแน่น

“เป็นการโจมตีที่เร็วมาก เขาทำได้ยังไงกัน โจมตี 6 ครั้งใน 1.4 วินาที”

‘นายพลเหลียนป่อหลี’ตาและมองมาที่ผม

“เซียวเหยานายคิดว่าไง ทักษะผสานของ Q-Sword เป็นไงบ้าง”

ผมกำดาบหยกของผมแน่นและพูดอย่างแผ่วเบา

“มันมีความเร็วที่โดดเด่นมาก มันดูเป็นธรรมชาติ อำมหิตและดูเป็นอิสระ บางทีทักษะผสานของเขาอาจพัฒนามาจากเพลงมวยไร้ลักษณ์ก็ได้ Q-Sword น่าจะเป็นผู้ชำนาญด้านเพลงมวยไร้ลักษณ์แน่ๆ เพลงมวยไร้ลักษณ์เป็นส่วนหนึ่งของศิลปะการต่อสู้ของครอบครัวดาวเหนือ ตอนที่ผมอาศัยอยู่ที่มณฑลเหอเป่ย์ ผมเคยได้ประมือกับ ปรมาจารย์เพลงมวยไรลักษณ์ เล็กน้อยการโจมตีของเขานั้นผันแปรอยู่ตลอด ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อนเลยละ” เหลียนป่อพึมพำ “อย่างที่คิด นายก็เป็น ปรมาจารย์เหมือนกัน”

ผมหัวเราะ

“ไม่ ปรมาจารย์ไม่เหมือนคนแบบผมหรอกนะ ผมตายมากกว่า 10 ครั้งซะอีกในหนึ่งอาทิตย์”

‘หลี่มู่’ตบที่ไหลผมและยิ้ม

“นายยืนหยัดแม้ว่าอุปสรรค์มันจะหนักหนาขนาดไหน นายเป็นคนที่มีความพยายามระดับปรมาจารย์เลยหละ ความสามารถนั้นแหละจะทำให้นายกลายเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ นายไม่คิดอย่างนั้นรึไง”

ผมพูดอะไรไม่ออก ในที่สุด การต่อสู้ภายในหุบเขาปีศาจก็สิ้นสุดลง หลังจากที่สมาชิกกิล [Flying Dragon] คนสุดท้ายถูกตงเฉินเย่ฆ่า Q-Sword ยกดาบของเขาและชี้ไปยังส่วนลึกของ หุบเขาปีศาจ

“ไม่ต้องเฝ้าศพ ใครที่ชื่อแดง พวกเราจะเข้าไปยังส่วนลึกของหุบเขา เพื่อฆ่ามอนสเตอร์เพื่อลบชื่อแดง ก่อนกลับเมืองฟ่านซู”

กร๊อบ กร๊อบ

ขาคู่งามราวกับหิมะสิขาว เหยียบย่ำลงบนใบไม้แห้ง ‘หลิงว่านเอ๋อ’หมุนร่มของเธอในขณะที่เธอเดินมาที่ศพของผม รองเท้าคู่งามของเธอเหยียบลงบนพื้นหญ้าอย่างแผ่วเบา เธอหัวเราะในขณะที่มองมายังศพของผม

“หลีเซียวเหยา ทำไมนายยังไม่ฟื้นชีพละ นายรออะไรอยู่?”

‘ตงเฉินเย่’ร่อนลงมาที่พื้นและหัวเราะ

“เซียวเหยา ออกมาทักทายพวกเราหน่อย”

ฟุบบบ

ผมยืนยันการฟื้นชีพ และใช้ฮิลทันที ทำให้เลือดผมกลับมาเต็มอีกครั้ง ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าผมจะไม่ตายก่อน เพราะแถวนี้มีนักฆ่าของ [Flying Dragon] อยู่รอบๆ ผมไม่อยากดรอปของที่ได้จากบอสมาหรอกนะ

“ขอบคุณนะ ว่านเอ๋อ”

‘หลิงว่านเอ๋อ’โบมือ

“แค่นี้มันไม่พอหรอกนะ ทำไมนายไม่เลี้ยงข้าวพวกเราละ”

ผมพยักหน้า

“ได้”

ในขณะเดียวกัน Q-Sword ก็เดินเข้ามาพร้อมกับผู้เล่นของกิล [Hero Mound] เล็กน้อย ประกอบไปด้วย เบอเซิกเกอร์ระดับ 44 ชื่อ[ลมหายใจแห่งดาบ] และนักดาบสาวระดับ 43 ชื่อ [น้ำตาแห่งดาบ] ลมหายใจแห่งดาบ คือน้าของ Q-Sword

หน้าตาแห่งดาบเธอดูสวย และเธอมีส่วนที่คล้ายกับ Q-Sword ไม่ต้องเดาเลยว่า เธอก็คือน้องสาวของ Q-Sword เธอคงจะตามพี่ชายของเธอเข้ามาเล่นเกมละนะ ช่างเป็นครอบครัวที่รักกันจริงๆ ผมมองไปที่ Q-Sword และยิ้ม

“ขอบคุณ [Hero Mound] ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยพวกเรา”

Q-Sword ยิ้มอย่างสุภาพ

“มันไม่มีอะไรมาก หลิงว่านเอ๋อ คือรองหัวหน้ากิลของเรา เธอเป็นมือขวาที่เยี่ยมมากๆ ด้วยคำสั่งของว่านเอ๋อ พี่น้องของเราหลายพันคน ก็พร้อมที่จะเคลื่อนพล อีกอย่างเพื่อนของว่าเอ๋อ ก็เหมือนกับเพื่อนของเรา นายไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ ฮะๆ”

เขามองผมขึ้นลง

“เซียวเหยาจื่อไจ๋ นายทำให้หลายกิลในเมืองป้าฮวงต่างร้อนใจ และนายยังเป็นคนดังของเมืองอีกดูเหมือนนายจะเป็นคนที่เดาทางได้ยากนะ ชั้นได้ยินมาว่า นายสามารถชนะเจี้ยนเฟิงซานได้ ชั้นรู้ว่าเจี้ยนเฟิงซานเก่งแค่ไหน แสดงว่านายก็ต้องเก่งมากแน่ๆ”

ผมพูดอย่างใจเย็น

“มันก็แค่ข่าวลื่อน่า ผมไม่คู่ควรจะเป็นคู่แข่งของเจี้ยนเฟิงซานหรอก ผมรู้ความสามารถของผมดี แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณ [Hero Mound] นะที่มาช่วยพวกเรา ถ้าวันนึ่งนายต้องการความช่วยเหลือ ชั้นจะไปช่วยทันที”

‘Q-Sword’ พยักหน้า

“โอเค ไม่มีปัญหา พวกเรา [Hero Mound] ไม่หยิ่งหรอกนะ”

หลังจากคุยกันเสร็จ ‘Q-Sword’ ก็เดินไปหา’หลิงว่านเอ๋อ’

“ว่านเอ๋อ ช่วยพวกเราตรวจสอบรอบๆ ที เผื่อมีคนแอบติดตามมา พวกเราตายตอนนี้ไม่ได้หรอกนะ บทลงโทษของชื่อแดงมันเยอะเกินไป”

‘หลิงว่านเอ๋อ’พยักหน้า

“โอเค”

‘หลิงว่านเอ๋อ’หันมาหาผมและหัวเราะ

“ฉันจะไปตรวจสอบรอบๆ นายควรจะกลับเมืองได้แล้วละนะ ที่นี่มันอันตราย นายดูเหมือนของว่างของมอนสเตอร์มากนะ”

เหมือนความเคารพที่มีต่อผมจะลดลงไปอีกระดับแล้วซินะ

“คุณกำลังดูถูกผม….”

‘หลิงว่านเอ๋อ’หัวเราะ

“โอเค ฉันเข้าใจ แต่นายไม่อยากให้ของที่ได้มาจากบอสดรอปใช่มั้ยละ เพราะฉะนั้นนายควรจะกลับเมืองนะ”

“โอเค หลิงว่านเอ๋อ พวกคุณ…….”

ผมมองไปที่ชื่อสีแดงด้วยความลังเล ‘หลิงว่านเอ๋อ’และ’ตงเฉินเย่’ ตามหลังของ ‘Q-Sword’ ไป ผมยืนมองพวกเขาเดินจากไปอย่างคนโง่ ภายในหน้าอกของผมเต็มไปด้วยความผิดหวัง

ตริงงง

ปรากฏข้อความของคนที่อยู่ห่างจากผมประมาณ 100 หลา ‘หลิงว่านเอ๋อ’นั้นเอง

“คนบ้า ทำไมยังไม่รีบกลับเมืองอีก ฉันจะไปลบชื่อแดง อีก 1 ชั่วโมงเราค่อยไปกินข้าวกัน”

“หืมมม…โอเค”

หลังจากที่ปิดข้อความไป ผมยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลาย ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกผิดหวัง

“อะแฮ่ม อะแฮ่ม ดอกไม้ที่ร่วงหล่นไหลไปตามสายน้ำ แต่สายน้ำนั้นมันไม่เพียงพอต่อดอกไม้ที่ร่วงหล่น”

‘หลี่มู่’กล่าวด้วยเสียงอันเบา ผมชำเลืองไปที่เขา

“ไปให้พ้นเลย คนที่มีการศึกษาแบบนาย ไม่น่าแต่งกลอนงี่เง่าแบบนั้นเลย……………ไปที่สมาคมสร้างกิลด์ซะ ไปสร้างกิลของนายไป๊”

‘หลี่มู่’รับป้ายสร้างกิลด์จากผมไปและหัวเราะ

“ฮ่าๆ เซียวเหยาจื่อไจ๋ นายนี่เป็นคนขี้หึงนะเนี้ย”

“ไปให้พ้น!!”

หน้าของผมแดงก่ำ ผมเอาใบกลับเมืองออกมา และใช้มันทันที

ฟุบบบบ

หลังจากมาถึงเมืองป้าฮวง ผมก็วิ่งไปยังที่เก็บของทันที ผมเอาหมวกเกราะเพลิงแห่งดวงประทีป ใส่ไว้ในคลังทันที เพราะผมยังใส่มันไม่ได้ หากผมเอามันไปด้วยและดรอปละก็ คงเสียใจไปนานโขทีเดียว หลังจากเสร็จสิ้นผมก็เดินแบกขวานสวรรค์อหังการ ไปที่ตลาดตรงทิศเหนือทันที ผมตะโกนด้วยเสียงอันดัง

“อาวุธระดับทอง ของเบอเซิกเกอร์เลเวล 45 ขวานสวรรค์อหังการ มันมีดาเมจสูงสุดถึง 590 มันคืออาวุธอันดับสองของเซิฟเวอร์ เสนอราคามาเลย ห้ามเสนอต่ำกว่า 1000 ทอง”

หลังจากที่ผมโชว์อาวุธอันดับสองไป คนก็เข้ามามุงดูเยอะมาก ตอนนี้ราคาอยู่ที่ 1300 ทองแล้ว ผมยังไม่ขายหรอกนะ ผมคิดว่าผมต้องได้เยอะกว่านี้แน่ๆ เพราะมันเป็นโอกาสที่หายาก ผมคงฆ่าบอสระดับม่วงคนเดียวไม่ได้แน่ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีไอเท็มเจ๋งๆ แบบนี้มาอีก

“1500 G!”

เสียงที่ดังมากกว่าทุกคนเสนอราคาออกมา เขาคือผู้เล่นที่ระดับสูงสุด บนหัวของเขาปรากฏ

ตัวอีกศรสีทอง Title: Ba Huang City’s Number 1 เขาคือ’เจี้ยนเฟิงซาน’

ไม่น่าเชื่อ เขาระดับ 45 แล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะสามารถยึดครองตำแหน่งสูงสุดใน บอร์ดเมืองป้าฮวงของเหยียนจ้าวได้ ทุกคนหันไปมองทันที ‘เจี้ยนเฟิงซาน’เขาไม่ได้มาคนเดียว ‘ซิมเปิล’ และ’ฟูเช่นมอเร่น’ ก็มาด้วย ทั้งสองคนคอยเป็นองค์รักษณ์ เหมือนกับ’เจี้ยนเฟิงซาน’ เป็นราชาแห่งเมืองป้าฮวงเลยหละ

‘เจี้ยนเฟิงซาน’เดินมาข้างหน้า ที่หลังของเขาคือดาบที่เรืองแสงสีม่วง มันคือดาบสวรรค์สั่งนั้นเอง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

“พี่น้องเซียวเหยา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

ผมมองเค้าและยิ้มอย่างใจเย็น

“ไม่ใช่ว่าวันก่อนนายพึ่งฆ่าชั้นไปรึไง ยังจะมาพูดว่าไม่ได้เจอกันนานอีกนะ”

เขาย่นจมูกเล็กน้อย และยังคงยิ้มต่อไป

“นี่คือ ขวานสวรรค์อหังการใช่มั้ย? นายจะขายมันเท่าไหร่ละ”

ผมคิดเล็กน้อย

“ถ้าคนจาก [Vanguard] อยากจะซื้อมัน ราคาของมันคือ 4000 ทอง ไม่น้อยกว่านี้แม้แต่ทองแดงเดียว”

“แก……”

‘เจี้ยนเฟิงซาน’ลังเลเล็กน้อย เขาพยายามข่มความโกรธเอาไว้ ด้านหลังของเขา ‘ซิมเปิล’เดินเข้ามา เธอหัวเราะและพูด

“โอเค ราคา 4000 ทองใช่มั้ย งั้นฉันจะไป [Treasure Grove] เพื่อซื้อทอง นายรอที่นี่ซักพักนะ”

ผมพยักหน้า

“โอเค”

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments