ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดยคุณ Plaperanya June Manassananผมเรียบเรียงนิดหน่อย ไม่มากเท่าไหร่ครับ
################################################
ทะเลสาบด้านตะวันตกเมืองหางโจว ถนนเขตที่พักอาศัย เวลา 17:00 น.
“พี่เซียวเหยา บ้าน 3 ห้องหลังนี้เป็นไงบ้างพี่”
‘ซงฮาน’ถามขณะที่ถือใบเสร็จ ผมอดบ่นไม่ได้ว่า
“เหมือนโดนขูดรีดเลยแฮะ 2500หยวน/เดือน แพงจริงๆ”
ผมยืนที่ระเบียงและมองออกไป
“แต่ก็เยี่ยมไปเลย อยู่ชั้น 2 แถมมีตั้ง 3 ห้อง จะว่าไปมันก็ถูกนั่นแหละ มีร้านค้าและร้านอาหารเล็กๆ อยู่ด้านล่าง อาหารราคาประหยัด ที่พักแบบนี้แหละที่เราต้องการ”
“แต่พวกเราจะไม่มีเงินพอจะทำสิ่งอื่นเลยนะ”
‘หลิวย่ง’ขมวดคิ้ว
“แค่จะซื้ออาหารก็ยากแล้ว เรามีเงินเหลือแค่ 300 หยวน เราจะทำยังไงต่อ?”
“ถ้าจะย้าย พวกนายต้องหารถบรรทุกซึ่งมันแพง ดูเหมือน Zhan long สตูดิโอจะมีบะหมี่เป็นอาหารในอาทิตย์แรกนะ”
‘หลิงว่านเอ๋อ’ที่ยืนข้างผมพูดออกมา ‘รันมิน’กำมือแน่น
“บะหมี่แพงมาก แพ็คละ 2 หยวน ซึ่งมันไม่ได้ทำให้อิ่มเลย”
“ใช่”
ผมพยักหน้าเห็นด้วย ‘ซงฮาน’มองผม
“พี่เซียวเหยา พี่เป็นหัวหน้า พี่บอกเราที พี่จะทำยังไงในสถานการณ์แบบนี้”
“ไม่ยาก รันมินลงไปข้างล่าง ซื้อข้าวสารและผักในราคาขายส่งมา อย่างน้อยมันจะช่วยเราได้ถึงอาทิตย์หน้า 7วันน่าจะพอให้พวกนาย lv.40 เมื่อถึงตอนนั้นเราจะเริ่มเก็บเงินและไอเทมเพื่อแลกเป็นเงินกัน”
ผมบอกทุกคน
“ได้เลย ไม่มีปัญหา”
‘รันมิน’พยักหน้า ‘หลิงว่านเอ๋อ’มองมาที่ผมและอดที่จะบ่นไม่ได้ว่า
“พวกนายนี่ เป็นพวกไม่รู้จักวิธีเอาตัวรอดจริงๆ “
ผมยิ้มกว้างแล้วตอบเธอว่า
“พวกเราก็แค่อดทนเพื่อให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ แค่นั้นเอง”
‘ซงฮาน’ ‘หลิวย่ง’ และ’รันมิน’ โบกมือเพื่อแสดงว่าไม่เป็นไร เพื่อความฝันแล้ว มันก็ต้องผ่านความลำบากซักเล็กน้อยละนะ
ต่อมาผมเห็นการรวมกันของข้าวและผักดอง แม้เป็นอาหารธรรมดา แต่มันอร่อยสำหรับพวกเรา
ช่วงค่ำ หลังจากสมาชิกของ Zhan long สตูดิโอกลับบ้านเพื่อเตรียมตัว ผมก็กลับมาจัดกระเป๋าและเก็บดาบของผม’เสี่ยวไห่’ ปกติแล้วผมจะไม่นำดาบพกติดตัวเพราะมันเป็นอาวุธร้ายแรง ผมได้เป็นหัวหน้าของสตูดิโอ ห้องของผมต้องเผชิญกับแสงอาทิตย ผมเก็บ’little black’ไว้ใต้เตียง
‘ซงฮาน’ กับ ‘หลิวย่ง’ นอนห้องเดียวกัน ส่วน ‘รันมิน’ นอนห้องสุดท้าย
19:00 น. โรงอาหารมหาวิทยาลัยหลิวหัว ‘ตงเฉินเย่’มองผมด้วยสายตาตื่นเต้น
“เซียวเหยา นายสร้างทีม Zhan long อีกครั้งแล้ว ยินดีด้วยนะ นายจะไม่โดนรังแกอีกแล้วใช่มั้ย”
ผมพยักหน้า ถ้ามี ซงฮาน รันมิน และ หลิวย่ง จะไม่มีใครฆ่าพวกเราได้อีก ด้วยกำลังของเรา พวกเราสามารถล้มผู่เล่น 10 คนโดยไม่เสียเหงื่อเลย คุณหนู’หลิง’ตักพุดดิ้งเข้าปากหนึ่งคำก่อนหันมามองผม
“นายดูกระดาษนั่นตลอดเลย มันคืออะไร?”
ผมยิ้มกว้าง
“ประสบการณ์และข้อมูลส่วนตัวครับ ผมจะส่งคำร้องเปิดสตูดิโอกับเว็บไซต์ของ Destiny เลยต้องมีข้อมูลของสมาชิก 3 คนหรือมากกว่านั้นครับ”
“ชั้นขอดูได้มั้ย”
‘หลิงว่านเอ๋อ’ถาม
“ได้สิครับ”
ผมส่งกระดาษแผ่นนั้นให้คุณหนู’หลิง’ เรียวตาสวยมองกระดาษแล้วหัวเราะพร้อมอ่านออกเสียง
“เซียวเหยา 25 ปี เมือง หางโจว เข้าร่วม 2014 อันดับสูงสุด 3,147,789 สถานะในเกมส์ ID ‘เซียวเหยาจื่อไจ้’ lv.42 นักดาบ การควบคุมยอดเยี่ยม การใช้ทักษะดี ฮ่าๆๆๆ”
ผมจ้องไปที่คุณหนู
“โธ่ ว่านเอ๋อ อย่าหัวเราะสิครับ”
คุณหนู’ว่านเอ๋อ’หัวเราะเบาๆแล้วอ่านต่อ
“ซงฮาน 24 ปี เมือง หางโจว เข้าร่วม 2015 ID ‘Wolf totem’ อันดับสูงสุด 497 สถานะ ยังไม่เริ่มเกมส์ ฮ่าๆๆ อันดับของ ซงฮาน สูงนี่หน่า เซียวเหยา นายแน่ใจนะว่านายเป็นหัวหน้า?”
ผมกอดอกแล้วหัวเราะเบาๆ
“ตั้งแต่เด็ก ซงฮาน เค้าเป็นน้องชายผม ไม่เคยมีสักครั้งที่ผมไม่สามารถสั่งเค้าได้”
“อย่างงี้นี่เอง”
ดวงตาอันงดงามของ’หลิงว่านเอ๋อ’มองกระดาษแล้วอ่านต่อไป
“รันมิน 26 ปี เมือง หางโจว เข้าร่วม 2014 ID ‘Hero Ran Min’ อันดับสูงสุด 2,141,770 สถานะ ยังไม่เริ่มเกมส์ หือ รันมิน คือ Old k ซินะ? ดูเหมือนความสามารถของเค้าเท่ากับนาย…”
ฟังแล้วรู้สึกเจ็บปวด ผมก้มหน้าลงกินข้าวผัดทะเลหนึ่งคำ ‘ตงเฉินเย่’ปลอบผมว่า
“อันดับของเซียวเหยาตอนนี้ไม่เกิน3ล้านหรอกน่า”
‘หลิงว่าน’เอ๋อหัวเราะ
“แน่นอนซิ มีคนแค่ล้านเดียวเอง แต่ถ้านับรวมผู่เล่นใหม่ก็จะเป็น6ล้านคน”
‘หลิงว่านเอ๋อ’มองที่กระดาษแล้วอ่านอีกครั้ง
“หลิวย่ง 27 ปี เมือง หางโจว เข้าร่วม 2014 ID ‘Glass Fox’ อันดับสูงสุด 3479 สถานะ ยังไม่เริ่มเกมส์ อะไรกัน ชั้นไม่คิดเลยว่าชายวัยกลางคนอย่าง Fox จะมีอับดับ3000+ หรือว่า.. Zhan long ของแท้จะเป็นเสือหมอบหรือมังกรหลับ ก็เป็นได้”
“ชายวัยกลางคน? Fox แค่ 27 เองนะครับ”
ผมบอก
“เข้าดูเหมือนคนอายุ 40…”
“ดี คุณชนะแล้ว หลิงว่านเอ๋อ ถ้าคุณไม่หยุดอ่านใจผม ผมจะสู้กับคุณเดี๋ยวนี้!!”
“จ้าจ้า นายคิดว่าชั้นชั่วร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“…..”
“เซียวเหยา ชั้นรู้ว่านายยังไม่ได้นอนเมื่อคืน ทำไมนายถึงดูไม่เป็นอะไรเลย?”
‘ตงเฉินเย่’ถาม ผมพยายามเพื่อให้เปลือกตาเปิดขึ้นตลอด
“ทำไมผมจะไม่ง่วงละ?”
“เพราะฉะนั้น นายต้องไปนอน แล้วหลับจนถึงพรุ่งนี้เช้าเลย”
‘ตงเฉินเย่’ดุผมแล้วทำหน้ามุ่ย
“ดูสิ ตานายเริ่มแดงแล้วนะ เห้อ…”
‘หลิงว่านเอ๋อ’ทนไม่ได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นแล้วจัดกระโปรงของเธอ
“พอแล้ว ตงเฉิน อย่าทำแบบนี้”
“ทำไมละ?”
ตงเฉินถามด้วยแววตาสงสัย หลิงว่านเอ๋อกัดริมฝีปากพร้อมกำมือแน่น
“ยัยบ้า .. เธอใจดีกับบอดี้การ์ดของชั้นขนาดนั้นนะ จะให้ฉันทนดูได้ยังไง”
‘ตงเฉินเย่’ขำ
“อ๋อ เข้าใจละ ชั้นจะห้ามใจให้มากขึ้นนะ”
‘หลิงว่านเอ๋อ’มองมาที่ผม
“นายจะเข้าคลาสเรียนพรุ่งนี้รึเปล่า?”
“ไม่”
ผมส่ายหัว
“ผมจะนอนถึงเที่ยงคืน แล้วตื่นขึ้นมาเก็บระดับถึงเที่ยง ผมสามารถออกมาทานมื้อเย็นกับคุณหนูตอนผมออกจากเกมส์”
“เห้อ ทำไมถึงใช้ชีวิตแบบนี้นะ…”
ผมยืดแขนแล้วยิ้มกว้างให้เธอ
“ผมจำเป็นต้องเก็บระดับให้ถึง 45 ให้ไวที่สุด เพื่อสวมใส่ หมวกเกราะแห่งดวงประทีป ตอนนั้นพวก ซงฮาน จะระดับ 10 พอดี แล้วออกจากเมืองเริ่มต้นมาที่ เมืองป้าฮวง ผมจะพาพวกเค้าเก็บระดับ ผมจำเป็นต้องใส่ หมวกเกราะแห่งดวงประทีป เพราะผมมีศัตรูเยอะ ถ้าผมใส่มันแล้ว มีแต่คนโง่เท่านั้นที่กล้าทำอะไรผม!!”
“ฟังเหมือนนายกำลังเจอทางรอด…”
‘หลิงว่านเอ๋อ’บอกผม
“มันคือหนทางแห่งการอยู่รอด”
ผมบอกเธอ
“คิดอะไรของนาย ใน 3 เมืองใหญ่มีผู้เล่นอย่างน้อย 100 คนสามารถขยี้นายได้!”
‘หลิงว่านเอ๋อ’ถาม
“ความซื่อสัตย์คือคุณธรรม คุณควรมีไหวพริบมากกว่านี้ คุณหนู”
ผมตอบ หลังจากออกจากร้านกาแฟ ผมแวะที่ซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อให้’หลิงว่านเอ๋อ’และ’ตงเฉินเย่’ซื้อขนมขบเคี้ยว ดูเหมือนพวกเธอไม่มีความกระตือรือร้นในคลาสเรียนของเช้าพรุ่งนี้… เหมือนผม และวางแผนจะเก็บระดับแทน
เมื่อผมกลับมาถึงห้องพัก รูมเมทผมกำลังต่อสู้อยู่กับอะไรบางอย่างในเกมส์ ผมคิดว่ามีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถรู้ระดับของเขาได้ ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น ผมต้องเลื่อนระดับให้ถึง45 เพื่อ Zhan long สตูดิโอ ผมต้องแข็งแกร่งเพื่อปกป้องพวกเค้า
เริ่มออนไลน์…. ผมปรากฎตัวขึ้นที่เมือง ป้าฮวง ผมก็ไปซ่อมแซมชุดเกราะและซื้อเสบียง หลังจากนั้นผมถือดาบและมุ่งตรงไปเมืองมังกรทันที ‘ให้ตายซิ นั่นเป็นเมืองอันดับ 2 ของผม แต่ผมกลับไม่ได้สิทธิพิเศษอะไรเลย ผมต้องเดินถึง 1 ชม.เพื่อไปที่เมืองมังกร!!’
ประมานบ่ายโมง ในที่สุดผมก็ถึงเมืองมังกรแล้ว ผมตรงไปยังสุสานมังกรทันที ผมหวังว่า คาร์ลจะมีภารกิจให้ผมทำนะ โอ้..มีจริงๆด้วย ภารกิจแรกคือจัดการกับด้วงลึกลับที่เข้ามาในเขตสุสาน 1000 ตัว ด้วงลึกลับระดับ 47 จะมีพลังโจมตีและป้องกันสูงมาก มันเหมาะกับการเก็บระดับไปเลย , ภารกิจที่สองยากมากขึ้นนิดหน่อย ผมต้องไปขุดหลุมศพมังกรในส่วนลึกของสุสาน ซึ่งมีจิตวิญญาณมังกรสถิตอยู่ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักโบราณคดีเลยแฮะ ทำงานอย่างหนักในฐานะผู้เก็บกวาดเมืองมังกร ใครจะคิด จากเก็บอุจจาระมังกรจะกลายเป็นผู้ดีแลสุสานมังกร !!!
พวกด้วงลึกลับมันเป็นมอนสเตอร์ระดับสูง ให้ค่าประสบการณ์เยอะมาก ผมต้องจัดการกับมัน 1000 ตัวเพื่อภารกิจ ผมล่าอย่างไม่หยุดพักจนเวลาล่วงเลยมาถึง 9 โมงเช้า
ไม่รู้ว่าผมฆ่าแมลงไปเท่าไร แต่หลังส่งภารกิจแถบค่าประสบการณ์ผมพุ่งจากระดับ 43 กับ 47% ขึ้นเป็น ระดับ 43 กับ 79% อีกไม่ไกลก็จะระดับ 44 แล้ว ผมเก็บระดับอย่างต่อเนื่องด้วยดาบหยกของผม ด้านในสุสานมังกร ผมมองไปยังพื้นที่มืดมิด และเจอร่องรอยของพลังงานมังกรแดงซึมลงไปในพื้น นั่นแสดงว่าตรงนั้นเป็นหลุมศพของมังกร ผมเริ่มขุดทันที ผ่านไป 5 นาที ผมเจอมันแล้ว ‘กระดูกมังกร’ ผมนำมันขึ้นมาจากหลุม
“ดิ๊งง”
การแจ้งเตือนจากทางระบบ ‘ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณค้นพบ ‘กระดูกมังกร’
ได้รับค้าประสบการณ์ 4000 แต้มค่ะ ภารกิจนี้ให้ค่าประสบการณ์เยอะมาก
ก่อนเที่ยงผมอยู่ที่ระดับ 44 กับ 67% ผมน่าจะระดับ 45 ในวันนี้โดยไม่มีปัญหาอะไร ผมสังเกตุระดับของผู่เล่นคนอื่น ‘เจี้ยนเฟิงซาน’ระดับ 47แล้ว ‘เหยี่ยนเจ้าอู่ซวง’ก็ระดับ 47 แล้วเช่นกัน
แสดงว่าทุกคนกำลังเก็บระดับแบบบ้าระห่ำอยู่แน่นอน
“ดิ๊งง” เสียงจากระบบ
“ผู้เล่น [Wolf totem] ต้องการเป็นเพื่อนกับคุณ , ยอมรับ?”
ผมกดยอมรับตัวละครของ Little wolf ในรายชื่อเพื่อน เขาดูตื่นเต้นมาก
“เกมส์เสมือนจริง 90% สนุกจริงๆพี่เซียวเหยา Fox Old k และผม เราเก็บระดับด้วยกัน พวกเราใช้ ID เดิมแต่เมืองที่พวกเราอยู่ไกลจากพี่มากเลย”
ผมพยักหน้า
“ลุยเลย รีบๆระดับ 10 ใน 10ชม. แล้วมาที่เมืองป้าฮวงนะ พี่จะพาพวกนายเก็บระดับเอง!!”
“ได้เลยครับพี่”
Little wolf ตอบผม
ที่มา: