ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดยคุณ Plaperanya June Manassananผมเรียบเรียงเพิ่มนิดหน่อย
########################
ผมออนไลน์ต่อเนื่องมา 24ชม.แล้ว ก่อนเช้าผมก้าวสู่ระดับ 45 เรียบร้อย
บนหัวของผมมีสัญลักษณ์ของผู้เล่นอับดับ 7 ของเมืองป้าฮวง ผมกระชับดาบในมือแล้วเดินเข้าไปในภูเข้าไฟ มีมอนสเตอร์มากมายแต่ไม่มีตัวไหนน่าสนใจเลย ผมเลยตัดสินใจกลับเมือง ฮวง เพื่อส่วมใส่ไอเทมระดับม่วงของผม!!
ผมใช้วาร์ปสกอร์กลับเมืองแล้วรีบเดินไปที่คลังทันที ผมนำหมวกเกราะแห่งดวงประทีป มาใส่ มันดูเข้ากับผ้าคลุมเพลิงน้ำแข็งมากๆ เหมือนมีออร่ารอบตัวผมเลย เนื่องจากเป็นหมวกระดับสูงมันจึงสามารถปกปิดใบหน้าของผมได้ ถ้าไม่มีใครตรวจสอบชื่อผมก็จะไม่มีใครรู้จักผมเลย
เพราะกฎของเกมส์นี้ ถ้าผู้เล่นมีเพื่อนที่ระดับห่างกันเกิน 10 ระดับจะสามารถปกปิดชื่อได้ ผมอดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า ‘มันทำให้ผมดูดีจริงๆ’ *
[หมวกเกราะแห่งดวงประทีป] (ระดับม่วง)
ชนิด : เกราะหมวก
ป้องกัน : 180
ความแข็งแกร่ง : +35
ความทนทาน : +32
ป้องกันเวทย์ : ลดความเสียหายจากเวทย์ 2%
ความสามารถพิเศษ : เพิ่มพลังโจมตี 4%
ระดับที่ต้องการ : 45 เยี่ยม!!
มันไม่ได้เปลี่ยนแค่รูปลักษณ์ของผม แต่ความสามารถของมันดีเช่นเดียวกัน!
[ เซียวเหยาจื่อไจ้ ] (ผู้พิทักษ์สุสานมังกร) ระดับ : 45
โจมตี : 796-1071
ป้องกัน : 1022 พลังชีวิต : 1833
มานา : 696 ค่าเสน่ห์ : 31
พลังชีวิต 1800 มีนักดาบหรือเบอร์เซิกเกอร์จำนวนไม่มากหรอกที่จะมีแบบนี้ได้ มันใกล้เคียงกับพลังชีวิตของไนท์กับพระเลย พลังโจมตี 1071 ผมยังมีค่าพลังโจมตีพิเศษของ ดาบหยก อีก 3% , 4% จาก หมวกเกราะแห่งดวงประทีป , 3% จากบัฟของเมือง ป้าฮวง , 0.7% จากเกราะกระดูกมังกร และ 10% จากสกิลออร่าดาบ รวมแล้วเป็น 21.4% ผมจะมีพลังโจมตี 1300+
แต่ก็นะ ในฟอรั่มบอร์ดบอกว่า ‘เจี้ยนเฟิงซาน’สวมใส่ ดาบสวรรค์สั่ง และมีพลังโจมตีถึง 1400+ น่ากลัวจริงๆ เค้าตีแรงกว่าผมถึง 300 ดาเมจเลย นี่มันเครื่องจักรสังหารชัดๆ ผมคงต้องหลบหน้าพวกแวนการ์ดซักระยะ ถ้าผมมีไอเทมเท่าเค้า ผมไม่มีทางแพ้แน่นอน!!
ผมมองดูรายชื่อเพื่อน ปรากฎว่า พวก ‘ซงฮาน’ ระดับ 10 กันหมดแล้ว เก็บระดับกันไวจริงๆ ผมส่งข้อความหาพวกเขา
” อีกนานไหม กว่าพวกนายจะถึง เมืองป้าฮวง”
“อีก 10 นาทีครับพี่ พวกเราเดินทางมาด้วยกัน”
‘ซงฮาน’ตอบผม
“เยี่ยมเลย”
ผมรอพวกเค้าที่ประตูเมืองทางเหนือ ผ่านไป 10 นาที ผู้เล่น 3 คนในชุดผู้เล่นใหม่ก็มาถึง ‘Wolf totem’ ระดับ 10 แอสซาซินฝึกหัด ‘Hero ran min’ ระดับ 10 เบอเซิกเกอร์ฝึกหัด ‘Glass fox’ ระดับ 10 มือปืนฝึกหัด …….
“วิ้วว…ววว”
ลมเย็นพัดมาจากนอกเมือง ผ้าคลุมของผมโบกปลิวตามแรงลม ดาบที่มีออร่าสีทองคลุมอยู่ แสงออร่าจากชุดเกราะ หมวกที่มีรังสีฆ่าฟันพวยพุ่งออกมาบางๆ พวกเขา 3 คนตรวจสอบชื่อผมและพบว่า
“???”
พวกเขาจึงไม่ใส่ใจและเดินต่อ พวกเขาจำผมไม่ได้!!!
“ฮ่าๆ ไปหาพี่เซียวเหยากันเถอะ คืนนี้พวกเราต้องระดับ 20 กัน ปล่อยความกังวลใจให้มันลอยไปกับสายลมเถอะ”
‘ซงฮาน’ถือมีดของเข้าพร้อมหัวเราะ Old k ถือขวานแล้วหัวเราะอีกคน
“ฮ่าๆ อารมณ์ดีจังเลย พวกเราจะได้ฝ่าฟันสิ่งต่างๆในเกมส์อีกครั้ง!!”
Fox หรี่ตา
“ไว้ระดับสูงกว่านี้แล้วค่อยพูดเถอะ!”
‘ซงฮาน’ พูดต่อ
“ใน 7 วันนี้ เราต้องขยันเข้าไว้ ถ้าเราไม่นอนและเก็บระดับต่อเนื่อง เราจะสามารถตามพวกระดับสูงๆได้ทัน”
Fox พยักหน้า
“มันก็จริงนะ ผู้เล่นส่วนใหญ่จะออนไลน์กัน 12ชม. ถ้าพวกเราออนไลน์ได้ถึง 18ชม. เราตามทันแน่!!”
“แน่นอน!!!”
ผมขยับตัวและกางมือขวางพวกเขาไว้
“หืออ…?”
“เฮ้ย อยากตายเหรอ นายกำลังทำให้ชั้นอารมณ์ไม่ดีนะ”
Old k มองหน้าและขู่ผมพร้อมกระชับขวานในมือ ผมปิดออร่าแสงจาก หมวกเกราะแห่งดวงประทีป ทำให้สามารถมองเห็นหน้าได้ ผมขำ
“เอาจริงเหรอ Old k นายคิดว่าจะสู้กับใครกัน?”
“หลี่เซียวเหยา นี่นายย..”
Old k หัวเราะและมองผม
“นี่นายระดับเท่าไร? ชุดนายโคตรเท่เลย”
‘ซงฮาน’ ลังเลก่อนจะบอกว่า
“ถ้านายดู 10 อันดับผู้เล่นในเมืองป้าฮวง ผู้เล่นอันดับ 7 ของเมืองป้าฮวง คือ ‘เซียวเหยาจื่อไจ้ ระดับ 45’ Fox พยักหน้าให้ผม “
“เซียวเหยา ระดับนายสูงจริงๆ zhan long สตูดิโอต้องพึ่งนายแล้ว!”
‘ซงฮาน’สะบัดมีดของเขาไปมา
“พวกเราต้องไปเรียนสกิล และเตรียมตัวเลยใช่ไหม?”
ผมเชิญพวกเขาเข้าปาร์ตี้ แล้วบอกว่า
“อันดับแรกไปเรียนสกิลพื้นฐานของแต่ละคน แล้วเจอกันที่ประตูเมืองทางเหนือ ผมจะเตรียมของไว้ให้เอง”
“โอเค ได้เลย!”
หลังจากแยกกัน ผมเดินดูของที่ใกล้ๆประตูด้านเหนือ ในการเก็บระดับ พวกเขาต้องมีสัตว์เลี้ยง killer bee เป็นทางเลือกที่ดีเลย เพราะมันมีศักยภาพที่สูงพอตัว
ผมจ่าย 10 gold ต่อ Killer bee ที่มีพรสวรรค์ 70% 1 ตัว
แล้วเดินเลือกซื้อไอเทมส่วมใส่ชิ้นอื่นๆ ผมมองไอเทม 3 ชิ้นที่ซื้อมา [ Piercing bone dagger ] lv.20 ระดับเงิน โจมตี 75-145 , agility +21 , ความทนทาน +14 ราคา 40 gold [ Scorching hot gun ] lv.19 ระดับทองแดง โจมตี 37-95 , agility +18 , ราคา 40 gold [ Savage war axe ] lv.22 ระดับเงิน โจมตี 90-180 , strength +22 , ความทนทาน +19 ราคา 60 gold
ผมใช้เงินไปเยอะเลยกับอาวุธ 3 ชิ้นนี้ เหลือเงินไม่ถึง 100 gold ซะแล้ว ผมยังต้องซื้อโพชั่นต่างๆและต้องซ่อมแซมอุปกรณ์อีก หมวกของผมมีค่าซ่อมแซมที่แพงมากเลย เพราะมันเป็นไอเทมระดับสูง
ผมเลือกชุดระดับต่ำกว่า 30 โดยเลือกเน้นไปที่ค่าป้องกันและความทนทาน เพื่อให้พวกเขามีโอกาสรอดชีวิตมากขึ้น เพราะถ้าผมปกป้องพวกเขาไม่ได้ ก็ไม่ต้องพูดเรื่องการเก็บระดับเลย!!
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามคนก็กลับมาพร้อมกับอาการตื่นเต้นกับสกิลใหม่ของพวกเขา ผมเทรด killer bee ให้พวกเขา
“นี่เป็นสัตว์เลี้ยงที่ดีที่สุดตอนนี้ และนี่เป็นไอเทมที่จะให้พวกนายใช้ในอนาคต เก็บวันไว้ หลังจากเก็บระดับวันนี้ พวกนายจะใช้มันได้”
ผมส่งไอเทมให้พวกเขา สีหน้าพวกเขาดูตื่นเต้นมากซงฮาน มอง [ Piercing bone dagger ] แล้วยิ้ม
“ว้าวว..พลังโจมตี 145 ดีกว่าที่ผมใช้ตั้ง 2 เท่าแหนะ!”
“รีบเก็บมันไว้เถอะ แล้วก็เอาเงินไปคนละ 10 gold ด้วยนะ ตอนนี้เราพร้อมออกจากเมืองกันแล้ว คืนนี้พวกเราจะเก็บระดับให้ 20 กัน เมื่อพวกนายใส่ไอเทมที่ผมให้ได้แล้ว ตอนนั้นพวกนายจะสามารถเก็บระดับกันเองได้โดยไม่ต้องพึ่งผม!”
ผมบอกทุกคน Fox กระซิบเบาๆ
“ชั้นว่าเรามีปัญหานะ…”
“อะไรเหรอ”.
ผมถาม
“กลุ่มพวกเรามี เบอเซิกเกอร์ , แอสซาซิน , มือปืน? พวกเราไม่มีฮิลเลอร์”
ผมยิ้มแล้วยกมือขึ้นและใช่สกิล ‘Heal’ ใส่ Fox
“แล้วนี่อะไรเอ่ย?”
Fox ตกใจ
“บ้าเอ้ยยี่มันเหมือนกับพี่เลี้ยงเด็กเลยนี่หว่า…”
‘ซงฮาน’ขำ
“เยี่ยม งั้นไปลุยกันเถอะ ผมรอไม่ไหวแล้ว!!”
“ไปกันเลย!!!!!”
ผมนำผู้เล่นหน้าใหม่ 3 คนออกจากเมืองเพื่อหามอนสเตอร์ ผมทำดาเมจเยอะไม่ได้ เพราะผมระดับสูงเกินไป พวกเขาจะไม่ได้ประสบการณ์จากปาร์ตี้ มันเป็นวิธีที่ช้ากว่าให้พวกเขาล่ากันเอง ผมให้พวกเขาโจมตีก่อน เมื่อเลือดมอนสเตอร์ลดไป 5% ผมจะเข้าไปฆ่ามัน เพราะตามกฎผู้เล่นต้องโจมตีเกิน 5% ถึงจะได้รับค่าประสบการณ์ 100% หลังจากวางแผนเรียบร้อย
ผมเลือก Ashen bear lv.22 ผมให้ไอเทม lv.10 ระดับเขียว ให้พวกเขาก่อนละเริ่มเก็บระดับกัน
***TL : ผู้แต่งไม่ได้ระบุวิธีการแบบละเอียด ***
พื้นที่ที่มีมอนสเตอร์ระดับต่ำ คราคร่ำไปด้วยผู้เล่น ผมจึงพาพวกเขาไปลึกไปในป่าที่จะมีมอนสเตอร์ระดับเพิ่มขึ้น ผู้เล่นเริ่มน้อยลง นี่แหละคือสิ่งที่ผมต้องการ!
“โฮก”
Ashen bear เงยหน้าขู่คำราม ‘ซงฮาน’กระซิบบอก
“เห..มอนสเตอร์ระดับ 22 ไม่ตลกแล้ว เอาจริงเหรอพี่เซียวเหยา?”
ผมยิ้ม
“ผมจะเข้าไปล่อมอนสเตอร์เอง พวกนายสร้างปาร์ตี้ใหม่ด้วยนะ จะได้ไม่ต้องแชร์ประสบการณ์กับผม แต่จำไว้ให้ดี ผมจะล่อให้มอนสเตอร์ตีผมก่อน ผมฮิลตัวเองได้ พอมอนเตอร์มาแล้ว พวกนายค่อยจัดการมัน ตกลงนะ?”
“ได้เลย”
ทั้ง 3 คนพยักหน้าตอบ
ที่มา: