ปล.ช่วงนี้เน๊ตบ้านเน่ามากเลยครับ ไม่รู้เป็นเหมือนกันรึเปล่า เข้ากูเกิ้ลยังต้องรอ
 
(แปลโดยคุณ Kritchapong Tae)
 
*****************************************************************************
 
ผมค่อย ๆ นั่งลงบนหิน ยิ้มแล้วพูดว่า
 

 
“เยี่ยม! ตอนนี้ Zhan Long ก็ไม่ขาด DPS แล้ว หลังจากที่ได้ราชินีผีเสื้อมายา พวกเราก็จะมีสัตว์เลี้ยงสุดยอดนักเวทย์ที่โจมตีเวทย์หมู่ได้ซะทีด้วยท่า [เพลิงนรกาล]”
 
‘มัทฉะ’ทำหน้าน่ารักพร้อมยิ้ม
 

 
“ขอบคุณค่ะบอส…แต่ สัตว์เลี้ยงนี้เก่งมาก มันจะไม่เสียของเหรอคะ? ถ้าอยู่ในมือหนูอ่ะค่ะ”
 
 
“ทำไมถึงคิดว่าเสียของล่ะ?”
 
ผมดูเวลา
 

 
“ดีเลย ได้เวลากลับเมืองแล้ว ตอนนี้เธอระดับ 36 ตอนนี้สามารถร่วมกลุ่มกับพวกซงฮาน รันมินและ เป็ดที่รักได้แล้วล่ะนะ”
 
 
“โอเคค่ะ บอส!”
 
ผมกดใช้ใบกลับเมือง มันก็เกิดแสงสว่างวาบ ผมก็ออกจากถ้ำทันที ……..
 
“ฟ้าว!!”
 
เวลา 8 โมงเช้า เป็นเวลาที่ผู้เล่นมีจำนวนสูงที่สุด และตอนนี้เมืองป้าหวงก็ดูคึกคักไปหมด ไม่กี่นาทีต่อมา สมาชิกของกลุ่มเราก็มาที่หน้าร้านตีอาวุธ
 
‘ซงฮาน’ ระดับ 45 เก็บเลเวลได้ไวสุด ‘รันมิน’ 44 ‘Fox’ 43 และ ‘เป็ดที่รัก’ 44 และเราก็ชวน เบอร์เซิร์กเกอร์ระดับทอง ‘ชางเล่ย’ น้อง’ชางเย่ว’ถึงแม้ว่าเขายังไม่ได้เข้ามาร่วมในสตูดิโอ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในพวกของเรา
 

 
“พี่เซียวเหยา!”
 
‘ซงฮาน’และ’ชางเล่ย’ตะโกนพร้อมกัน แล้วก็หันหน้ามองกันแล้วก็ยิ้ม เห็นฉากนี้แล้วผมก็อดยิ้มไม่ได้ ‘ซงฮาน’เป็นคนเดียวที่เรียกผมแบบนี้ แต่ตอนนี้มี’ตงเฉิงเล่ย’ อีกคนนึง ผมรู้สึกว่าผมจะมีน้องชายเพิ่ม 2 คนแล้ว ผมเดินมาข้างหน้าพร้อมกับป้ายหินสะพายอยู่ข้างหลังและถือดาบประกาบวสันต์ในมือ แล้วถาม
 

 
“ดูเหมือนระดับของทุกคนจะเพิ่มอย่างไวมาก แสดงให้เห็นถึงพยายามกันอย่างหนัก พวกนายพยายามต่ออีก 2-3 วันเพื่อเพิ่มระดับ  ตอนนี้ระดับเฉลี่ยของพวกเราคือ 44 ซึ่งหมายความว่ากำลังก้าวเข้าสู่อันดับ 1 ของระดับปกติ ถ้าเช่นนั้นเราจะมาปรึกษากันว่าหนทางในอนาคตเราจะก้าวไปในทิศทางไหนกัน ทุกคนเชิญนั่งกันก่อน”
 
 
“ได้!”
 
‘ซงฮาน’รีบโดดไปนั่งข้าง ๆ ‘เป็ดที่รัก’ ‘ชางเล่ย’จับจองที่ถัดจาก ‘Fox ‘ขณะที่’รันมิน’ยืนอยู่หลังจากที่ปักขวานเขาลงดิน เขายิ้ม
 

 
“ผมไม่นั่งนะเพราะผมมีสมาธิดีกว่าถ้าผมยืน”
 
‘เป็ดที่รัก’วางไม้เท้าระหว่างเธอกับ’ซงฮาน’  ‘มัทฉะ’ที่มีราชินีผีเสื้อมายาเกาะที่ไหล่ ขยับมายืนข้าง ๆ ผมเสื้อคลุมปลิวกระซิบเบาๆ
 

 
“หัวหน้าคะ ขอหนูอยู่ตรงนี้ใกล้ ๆ คุณนะคะ มันทำให้หนูรู้สึกปลอดภัยมากกว่า”
 
ผมไม่พูดแต่พยักหน้า
 

 
“อืม ได้สิ”
 
‘Fox’ กล่าว
 

 
“การประชุม Zhan Long เริ่ม ณ บัดนาว อะไรวาระแรก?”
 
ผมเริ่มเปิดการประชุม
 

 
“ปัจจุบันนี้ ผมยุ่งมากๆกับภารกิจของคุณหนูในชีวิตจริง หรือไม่ก็วิ่งมาที่นี่ ไม่ก็อยู่ในเกม ดังนั้น ผมจึงไม่รู้สถานการณ์ปัจจุบันในเกมว่าเป็นอย่างไรบ้าง Fox นายเป็นหูของทีมและมีความฉลาด บอกได้ไหมว่าปัจจุบันเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”
 
‘Fox’ ผงกหัวแล้วพูด
 

 
“เรื่องแรก เกิดการตั้งกิลด์สำคัญในเมืองป้าหวง หลังจากที่มีการก่อตั้งกิลด์ [Valiant Bravery] มี 3 กิลด์หลักที่ตั้งขึ้นแล้ว [Vanguard], [ปราก],[มังกรบิน] เรื่องที่ 2 กิลด์ล่าสุดที่ตั้งขึ้นเมื่อ มังกรทะยานซื้อ หินสร้างกิลด์ สนนราคา 1,700,000 หยวนจากฟางเกอเชฺว แห่งเมืองจิวหลี่ [Legend]”
 
‘ซงฮาน’ตกใจ
 

 
“ฟางเกอเชฺว ได้หินสร้างกิลด์ มากกว่า 1 อันหรอ?”
 
‘Fox’ ตอบพร้อมชู 3 นิ้ว
 

 
“ เรื่องที่ 3 ค่าเสน่ห์ของฟางเกอเชฺว ว่าเกิน 40 แต้มไปแล้ว เนื่องจากเขาได้หินสร้างกิลด์มา 3 ก้อน ก้อนแรกไว้สร้างกิลด์[Legend], 2 ให้พันธมิตรเขา ขณะที่ก้อนที่ 3 ขายให้กับมังกรทะยาน”
 
ผมถอนหายใจ
 

 
“แปลว่าตอนนี้เมืองป้าหวงแบ่งเป็น 4 ขุมพลัง [Valiant Bravery],[Vanguard],[ปราก],[มังกรบิน] ที่จะตั้งตัวเป็นใหญ่”
 
‘มัทฉะ’ยิ้ม
 

 
“หัวหน้าคะ [Valiant Bravery] ไม่นับนะคะ เท่าที่รู้พวกเขามีสมาชิกประมาณ 3000 คนซึ่งมีแต่ผู้เล่นที่เป็นขาจร ในขณะที่อีก 3 กิลด์ มีผู้เล่นที่ลงทะเบียนประมาณ 380,000 คน”
 
‘Fox’ เห็นด้วย
 

 
“อืม จากการคาดการณ์[Valiant Bravery] ท่ามกลาง 4 กิลด์ในป้าหวง งานหนักที่สุด”
 
‘ซงฮาน’
 

 
“พี่เซียวเหยา นี่เป็นข่าวร้ายสำหรับเราเลยนะ”
 
ผมเห็นด้วย
 

 
“เป็นเรื่องจริง ใน 4 กิลด์ที่ว่านี้ [Valiant Bravery] จะเป็นเพื่อนเรา  [Vanguard] เป็นศัตรูคู่อาฆาต ขณะที่ มังกรบินยังมีเรื่องกันยาว ในขณะที่ [ปราก] เยี่ยนจ้าวอู๋ซวง ก็ยังประทับใจต่อตัวผมไม่ค่อยดี ถ้าเราสร้างกิลด์ทันทีที่นี่และดึง เย่วซิงเซียนและเย่วเวยเหลียง เยี่ยนจ้าวอู๋ซวงจะต้องไม่ยอมแน่ ท่าทางการสร้างกิลด์ของเราจะต้องยุ่งยากแน่ ๆ”
 
‘รันมิน’หยิบขวานมาถือพร้อมกับทำหน้าเบื่อ ๆ
 

 
“บอส ทำไมไม่บอกล่ำว่าเราจะต้องก้าวไปทางไหน จะให้พวกเราทำอะไร? ผมเบื่อที่จะฟังเรื่องสัพเพเหระแล้ว…”
 
ผมลังเลที่จะพูด
 

 
“ก็ได้ ผมคิดว่า คุณทั้ง 5 คนควรพามัทฉะไปฝึกด้วย ตอนนี้เกือบจะระดับ 40 แล้ว พวกเราต้องเก็บแต้มจากบอสที่เกิดใหม่ที่นี่รอบๆ เมืองป้าหวงนี่ พวกจะต้องล่าบอสเพื่อเก็บหินสร้างกิลด์ ซะก่อนเพื่อสร้างกิลด์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ Fox ตอนนี้เรามีสมาชิกอย่างไม่เป็นทางการประมาณเท่าไหร่?”
 
‘Fox’ เขินๆแล้วหัวเราะ
 

 
“ก็ยังมีไม่มากหรอกครับ รวมพี่ด้วยก็ 5 คน แต่ถ้าเป็นคนที่ยังไม่ได้อยู่ในสตูดิโอรวมลูกเป็ดที่รักและชางเล่ย ผมมีเพื่อนดี ๆ ที่สัญญาว่าจะมาร่วมกับเรา รวมแล้วก็ประมาณ… 47 คน”
 
ผมรู้สึกยังไม่ค่อยพอใจนัก
 

 
“น้อยไป ยังไม่พอ ถ้าจะให้ดี 47 คนนี้น่าจะพามาได้อีก 200 คน ถ้าเรามีซัก 100 คน เราก็พอที่จะประกาศสงครามกับกิลด์ [ความโกรธเกรี้ยวของผู้กล้า] ได้”
 
‘Fox’ แย้ง
 

 
“ใช่อย่างที่พูดนั่นล่ะบอส ผมจะลองหาสมาชิกเพิ่มเองแต่ขณะเดียวกันผมก็ต้องคำนวณเวลาเกิดของบอสแต่ละตัวด้วย”
 
 
“ดีมาก งั๊นปิดประชุมเพียงเท่านี้ พามัทฉะไปเก็บเลเวลด้วยแล้วกันแล้วเพิ่มเลเวลให้ถึงจนถึง 40 ภายใน 24 ชั่วโมงล่ะ”
 
 
“แน่นอน ปล่อยให้หน้าที่พวกเราเถอะ”
 
 
“ดี!”
 
 
“ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝาก….หัวใจ..~.”
 
ณ เวลาเดียวกัน โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
 
ทำให้ผมต้องออกจากเกมมารับ เป็นเบอร์ของ’หว่างสิน’!
 

 
“โย่ว! หัวหน้าหรอ?”
 
‘หว่างสิน’ตอบกลับแบบสุภาพ
 

 
“อืมหลี่เซียวเหยา นี่ชั๊นเอง!”
 
 
“คุณโทรมาหาผม มีธุระอะไรรึเปล่าครับ?”
 
 
“ชั๊นอยากได้ความช่วยเหลือจากนาย”
 
 
“ช่วยเหลือ? ผมไม่ได้เป็นตำรวจแล้วนะ, ทำไมยังต้องการตัวผมอีกล่ะ?”
 
น้ำเสียงเขาดูกังวล
 

 
“หลี่เซียวเหยา ชั๊นถามนายอย่าง นายสนใจจะกลับมาเป็นตำรวจไหม? ยังจำได้ไหม๊ นายเคยถวายสัตย์ปฏิญาณภายใต้ธง”
 
ผมช๊อคหัวใจแทบหยุดเต้น
 

 
“หัวหน้า ผมไม่ได้ต้องการตำแหน่งใดๆ ผมแค่อยากใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุขเท่านั้นเอง”
 
‘หว่างสิน’หัวใจเข้าลึกๆ ตอบกลับมาว่า
 

 
“ชั๊นรู้ว่านายรู้สึกอย่างไรและชั๊นไม่สามารถช่วยนายได้จริงๆ แต่ในวันนี้ ใต้การบังคับบัญชาโดยตรงจากชั๊นชั๊นรับประกันว่าชั๊นจะเสี่ยงชีวิตชั๊นปกป้องนายจากความอยุติธรรมทั้งปวง ดังนั้น หลี่เซียวเหยา นายกลับมาทำงานร่วมกันอีกครั้งที่สถานีตำรวจหางโจวด้วยเถอะ แค่ซั่วคราวก็ได้ ชั๊นขอร้องล่ะ!”
 
ผมคลึงหมัดแล้วกระซิบถาม
 

 
“หัวหน้า ผมรู้ว่าคุณพูดความจริง พวกตำรวจกำลังเจอศัตรูที่น่ากลัวอยู่งั๊นหรอ?”
 
 
“ใช่ มันเป็นพวกสมาพันธ์เลือดธุรกิจหลักคือค้ายาและลักลอบขนของเถื่อน ที่รู้จักกันในนาม “***”  ยิ่งตอนนี้มันแค่ขนยาล๊อตใหญ่ข้ามชายแดน แต่ก็ทำได้แค่รู้ว่ามันจะทำอะไรด้วยกลุ่มกวาดล้างยาเสพติดของพวกเรา  เมื่อวานพวกเราได้ไปซุ่มอยู่ที่จุดนัดส่งยาตามที่สายของเรารายงาน ทุกอย่างที่ว่าเป็นไปได้สวย จู่ ๆ ก็มีสัตว์ประหลาดดุร้ายปรากฏขึ้นมา หนึ่งในพี่น้องของเราก็ถูกฉีกแขนออกไป”
 
(TL: *** มันมีมาตั้งแต่ต้นฉบับ)
 
ผมตกใจที่ได้ยิน
 

 
“ถึงกับถูกฉีกแขนเลยเรอะ! ใครที่ทำมันจะแข็งแรงมากแค่ไหนกันนะ?”
 
‘หว่างสิน’ตอบ
 

 
“นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องเรียกนายไงล่ะ นายอาจจะหยุดเจ้าสิ่งนั้น”
 
 
“เจ้าสิ่งนั้นหรอ? มันดูเหมือนอะไรหรอ?”
 
 
“มันเป็นสัตว์ที่ดูคล้ายหมาป่าขนสีดำ กระสุนไม่ระคายผิวมันเลยพวกเรายิงไปอย่างน้อย ๆ ก็ 17 นัดแต่ไม่มีเลือดซักหยด ถึงมันมีฟันที่คมกริบที่ใช้ฉีกกระดูก กระชากแขนของคนที่แข็งแรงได้ ”
 
ผมขมวดคิ้ว
 

 
“ฟังดูไม่ใช่คนแล้ว ทำไมมีเจ้าสิ่งนั้นในหางโจวล่ะ?”
 
‘หว่างสิน’ส่ายหัว
 

 
“ชั๊นไม่รู้หรอก แต่เราต้องหยุดการแลกเปลี่ยนที่จะเกิดขึ้นในคืนนี้ ไม่เช่นนั้นยาเสพติดชุดใหญ่จะกระจายไปทั่วทั้งเขตหางโจว มันมีจำนวนมหาศาลเลยเราปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้”
 
‘หว่างสิน’ถามด้วยน้ำเสียงจริงใจอีกครั้ง
 

 
“หลี่เซียวเหยา กลับมาเถอะ พวกเราจำเป็นต้องมีนาย! เฉินปิง มีอุปกรณ์ใหม่เพื่อศึกษาเกี่ยวกับเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นและพบขุมพลังพิเศษ 14 จุดในร่างนั้น นี่ไม่ใช่สิ่งที่ตำรวจธรรมดาจะรับมือได้”
 
ผมมึน
 

 
“บ้าชัดๆ! ตั้ง 14 จุดเลยหรอ?”
 
 
“ใช่”
 
จังหวะนั้น หัวใจผมเย็นเฉียบ การทดสอบค่าพลังพิเศษใช้วัดค่าพลังวิญญาณที่ไหลเวียนในร่าง โดยทั่วไป ในคนปกติแล้วจะมีพลังปล่อยออกมาไม่มาก ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ฝึกตน เนื่องจาก ผู้ฝึกตนสามารถแสดงพลังพิเศษออกมาเมื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ปลดปล่อยพลังจำนวนมากในการต่อสู้ รึว่าเจ้าสัตว์ประหลาดนั่นจะอยู่ที่กองทัพอากาศ?
 
………..
 
ผมสูดลมหายใจลึกๆแล้วพูด
 

 
“ก็ได้ หัวหน้า ผมจะกลับไปที่สถานีตำรวจหางโจวแต่ผมจะไม่ใส่ชุดตำรวจนะ เอาแค่ตราตำรวจมาให้ผมก็พอ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ รอผมอยู่ที่ สำนักงานเขตเวสต์เลค นั่นล่ะ!”
 
 
“เยี่ยม! เอาอาวุธนายมาด้วยล่ะ ประวัตินายใกล้จะกู้เสร็จละมันโดนเข้ารหัสเต็มไปหมด ไม่มีปัญหาแน่ ถ้าไม่ใช่เจ้าหน้าที่ระดับรัฐมนตรีถามเอา ”
 
 
“โอเค!”
 
ผมวางสาย ผมบอกลา พวก’ซงฮาน’ ‘สตรอเบอรรี่มัทฉะ’ และคนอื่น ๆ ก่อนจะออฟไลน์ ตอนนี้ก็ราว ๆ 2 ทุ่ม ‘หลินว่านเอ๋อ’และ’ตงเฉิงยู่’ น่าจะอยู่ในหอหญิงแล้ว เพราะฉะนั้นก็หมดห่วง ……..
 
รีบบินกลับไปยังสตูดิโอ ผมรีบกลับไปยังห้องผมแล้วเปิดประตูเบาๆ ผมเห็น’มัทฉะ’กำลังนอนอยู่บนเตียง ยังเล่นเกมส์อยู่ ผมเข้าไปที่เตียง เปิดกล่องที่อยู่ใต้เตียง เอาเสี่ยวไฮแล้วสะพายไว้ข้างหลังและปิดประตูอย่างเงียบที่สุด
 
แล้วตรงไปยังสำนักงานตำรวจเขตทะเลสาบหางโจว
 
(TL: เสี่ยวไฮ คือดาบนะเผื่อใครไม่ทราบ)
 
ผมงงมาก!   ขนสีดำ, ผิวหนังยิงไม่เข้า นี่มันตัวอะไรกัน?
 
ที่มา: