ตอนที่แล้วตอนต่อไปผมค่อยๆ ย่องเข้าไปไกล้ๆ บอสเพื่อจะดูข้อมูลของมัน พลางส่งเข้าไปยังช่องกลุ่ม
【จักรพรรดิแห่งเชียง เหยาซิง】(บอสระดับม่วง) Level: 58
Attack: 1570-1950
Defense: 1120
Health: 280000
Abilities: 【เจาะเกราะ】【Flame Blade】【การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า】
คำอธิบาย : จักรพรรดิแห่งเชียง เหยาซิง เมื่อห้าชนเผ่ารุกรานจีนแผ่นดินใหญ่ จักรพรรดิแห่งเชียงได้ทำลายโฮ้วเหลียง เป็นจักพรรดิที่เผด็จการและโหดร้าย เขาให้เหล่าทหารทั้งฆ่าและก็ปล้น มันเป็นสันดานของเขาอย่างแท้จริง เขาทำให้ผู้คนต้องเดือดร้อนมากมาย จนกระทั้งเขาตาย เขาจึงมาปกป้องจิตวิญญาณของวีรบุรุษหรันมิน
‘เฉิงเย่ว’มองบอสจากที่ไกลๆ พลางกล่าว
“ครั้งนี้ไม่มีรองบอสแหะ มันคงจะง่ายขึ้นนะฉันว่า”
ผมส่ายหัว
“บางทีอาจจะเป็นเพราะทักษะ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] ของมัน พวกเราควรจะระวังตัวไว้เพราะเราไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง บอสระดับม่วงเลเวล 58 ตัวนี้น่าจะเป็นตัวที่ยากที่สุดที่ผมเคยเจอมาเลยหละ ดังนั้นก็ระวังกันหน่อย และห้ามตายละ ใช้กลยุทธ์เหมือนเดิม ชั้นจะโจมตีก่อน ทุกคนคอยอยู่ด้านหลัง เราจะวางกลยุทธ์หลังจากที่เรารู้วิธีการต่อสู้ของบอสแล้ว หมอทั้งสอง ฮิลผมให้ดีๆ ละ”
‘หยู่จื่อเฉิงโช่ว’ และ’เป็ดที่รัก’พยักหน้า
“ไว้ใจได้”
ผมพุ่งเข้าไปโจมตีพร้อมกับโบโบ้ ‘ว่านเอ๋อ’และ’เฉิงเย่ว’ก็เรียกสัตว์เลี้ยงของพวกเธอพร้อมกับพุ่งตามหลังผมมา สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวสามารถช่วยผมชนได้ดีเลยหละ
ฟุบบบ
ผมวิ่งมาเกือบจะถึงระยะ 20 เมตร จักรพรรดิแห่งเชียง ‘เหยาซิง’ก็ลุกขึ้นทันที มันยกดาบสั้น(scimitar) สีทองขึ้นมา พร้อมกับตะโกนก้อง
“ความบากบั่นของข้าเหยาซิง ไม่ใช่สิ่งที่มดปลวกเช่นพวกเจ้าจะมาโค่นล้มได้ เข้ามาลิ้มรสดาบสั้น(scimitar) ของข้าซะ ข้าจะสอนให้พวกแกได้รู้จักที่ต่ำที่สูงซะบ้าง!!!!”
ฮั้ววววว
เปลวเพลิงที่บ้าคลั่งลุกโชติช่วงบนดาบของมัน พร้อมกันนั้นมันก็วิ่งตรงเข้ามาหาพวกเรา มันไม่เหมือนกับบอสที่เราเคยเจอก่อนหน้านี้!!! มันเริ่มจู่โจมพวกเราก่อน ก่อนที่ผมจะจู่โจมมันเสียอีก ดาบสั้นของมันถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิงอันบ้าคลั่ง มันคือทักษะ [Flame Blade]!!!
การเคลื่อนไหวของมันเร็วมาก ผมไม่สามารถหลบมันพ้นได้ ผมทำได้เพียงการถอยไปด้านหลังเพื่อลดแรงกระแทกเท่านั้น
1542！
[Flame Blade] ของมันรุนแรงจริงๆ ผมไม่รอให้มันได้โจมตีครั้งที่สองผมรีบใช้ [ดาบน้ำแข็งทมิฬ] ทันที
เปรี้ยงงงงง 1428！
หลังจากนั้นอากาศก็เริ่มที่จะห่อหุ้มตัวของผม ผมรีบใช้ฮิล แล้วก็ [เพลงดาบร้อยสังหาญ] ในเวลาเดียวกัน เพิ่มเลือดและจู่โจมในเวลาเดียวกัน!!!
ด้วยการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ค่าสถานะต่อสู้มันบอกว่าผมดึงความสนใจของบอสได้ถึง 85% เลยทีเดียว หลังจากที่’หยู่จื่อเฉิงโช่ว’เห็นดังนั้น เธอก็รีบกล่าวทันที
“เป็ดที่รัก พวกเราควรจะเริ่มฮิลได้แล้ว!!”
TL : ค่าสถานะต่อสู้ เหมือนเกมทั่วไป มันจะแสดงดาเมจที่ทำได้ ดาเมจที่ได้รับตรงช่องข้อความ ประมาณนี้
ฟุบบ ฟุบบบ
ด้วยการฮิลสองครั้งทำให้เลือดของผมกลับมาเต็มอีกครั้ง บอสเริ่มที่จะตื่นเต้นกับการต่อสู้ มันฟาดฟันดาบสั้นของมันพร้อมกับตะโกน
“ย๊ากกกก ดูซะข้าจะตัดเจ้าเหมือนก้อนเนย สั่วๆ เอง!!!!!”
[Penetration]! 1109！
ต้องขอบคุณมากๆ ที่ทักษะนี้มันเบากว่า [Flame Blade]!!!!
ผมถอยห่างจากบอสเล็กน้อยก่อนบอสจะเข้าถึง ผมกระโดดถอยหลังพร้อมกับใช้คอมโบ แสงสีทองส่องสว่างจากดาบของผม การโจมตีทั้งสี่ครั้งพุ่งเข้าหน้าผากของมันเต็มๆ ทำให้มันยิ่งโกรธมากขึ้น
“อ๊ากกกกกกกกกกก”
หลังจากที่โดนการโจมตีไปจังๆ สี่ครั้งมันก็ล้มลงที่พื้นพร้อมกับคำรามลั่น ทันใดนั้นขนสีดำก็เริ่มเข้าปกคลุมที่หัวของมัน จนถึงปลายเท้า โดยไม่คาดคิดมันกลายร่างเป็นหมีต่อสู้ร่างยักษ์!!! มีดสั้นในมือของมันสว่างยิ่งขึ้นและคมยิ่งขึ้น จนดูน่ากลัวมาก ผมรีบตะโกนทันที
“รักษาผมดีๆ!!!”
หลังจากพูดเสร็จผมก็หยิบยาฟื้นพลังออกมาดื่มจนเลือดเต็ม ผมเริ่มที่จะก้าวถอยหลัง แต่ผมก็ยังเร็วไม่พอ หมีที่เปลี่ยนร่างมาจากจักรพรรดิแห่งเชียง ‘เหยาซิง’พุ่งมาหาผมอย่างรวดเร็ว!!!
“กรรรรร”
คมมีดสีแดงโลหิตปรากฏขึ้นด้านบนของมัน พร้อมกันนั้นมันก็กระหน่ำโจมตีเข้าที่หลังของผม ความเจ็บปวดของมันรุนแรงพอที่จะทำให้คนตายได้เลยหละ 1672！
‘เป็ดที่รัก’รีบฮิลผมทันที ทำให้เลือดของผมกลับมาเต็มอีกครั้ง แต่นั้นยังไม่ใช่ปัญหา เพราะบอสกำลังไล่ผมอย่างไม่ลดละ การโจมตีของมันไม่ถึงวินาทีด้วยซ้ำไป และในที่สุดมันก็ใช้ทักษะอีกทักษะจนได้ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า]!!! 1794！ ….
หัวใจของผมเกือบหยุดเต้น ผมรีบฮิลให้ตัวเองทันที ผมหันหลังกลับพร้อมกับกำดาบแน่น และใช้ [ดาบสายลม] ฟันเข้าไปที่ไหล่ของมัน ผมหวังว่ามันจะเป็นตัวหยุดการโจมตีของมันได้ แต่ผมก็ต้องพบกับความผิดหวัง ก่อนที่จักรพรรดิแห่งเชียงจะตาย เขาได้ฉายาว่าราชาแห่งนรก และมันกำลังจะโจมตีผมครั้งที่สามแล้ว!!! 1983！
การโจมตีของมันแต่ละครั้งรุนแรงกว่าก่อนหน้านี้มาก มันหน้ากลัวจริงๆ +1368！ +511！
‘หยู่จื่อเฉิงโช่ว’รีบใช้ ทั้งฮิลและ [Hemostasis] ทันทีทำให้เลือดของผมกลับมามีมากกว่า 2000 อีกครั้ง มันมาอีกแล้ว [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] ครั้งที่ 4!!!!
ตอนนี้หน้าของผมเขียวคล้ำไปหมด ทักษะ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] มันขี้โกงจริงๆ โจมตีสี่ครั้ง แต่ละครั้งก็ยิ่งจะรุนแรงมากยิ่งขึ้น เปรี้ยงงงง 1942！
ผมโดนโจมตีไปอีกครั้ง มันเกือบทำให้เลือดของผมหมดหลอดเลยทีเดียว จักรพรรดิแห่งเชียงคำราม สัญลักษ์ของทักษะ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] บนหัวมันยังอยู่ บ้าเอ้ย
นี่ทักษะของมันยังไม่ขบอีกงั้นเหรอเนี้ยย ทักษะของหมอก็ยังคูลดาวอยู่ คงหมดหวังกันแล้วงานนี้
“ฉันจะเตรียมตัวฟื้นชีพให้กับเซียวเหยา เป็นที่รัก เธอเตรียมฟื้นเลือดให้เขานะ”
‘หยู่จื่อเฉิงโช่ว’รีบตะโกนทันที ต้องขอบคุณที่เธอมีประสบการณ์การต่อสู้มาเยอะ ทำให้เธอรู้ว่าควรทำยังไง ‘เป็ดที่รัก’พยักหน้าเข้าใจ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล
“บอส!! อย่าตายนะ!!!”
ฟุบบบ
‘หลิวว่านเอ๋อ’ยื่นมืออกไปพลางกางร่มเหล็กออกมา พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ
“มันจบแล้ว หลี่เซียวเหยา ไม่สามารถกันมันได้แน่”
‘เฉิงเย่ว’รีบพูด
“ว่านเอ๋อ เธอจะออกไปทำไม ขนาดเซียวเหยาเขายังกันมันไม่ได้ แล้วเธอจะกันมันได้เหรอ?”
แม้จะเป็นแบบนั้น ‘ว่านเอ๋อ’ก็ยังใช้ทักษะ [Haste] ของนักฆ่าเพิ่มความเร็วมาหาผม เธอกระแทกไหล่ของผมเบาๆ
“ก่อนอื่นนายต้องออกไปก่อน”
แม้ว่าเธอจะใช้ความแข็งแกร่งเพียงเล็กน้อย แต่เธอก็สามารถเล็งไปได้ตรงจุด ทำให้ผมกลิ้งออกมา 7-8 เมตร เธอจับร่มด้วยมือซ้าย ส่วนมือขวาก็ดันที่ซี่โครงของร่ม เพื่อกลายเป็นโหมดป้องกันของ เอล์ฟแห่งจันทรา
เปรี้ยงงงง
แสงสีแดงสาดส่องไปทั่วทั้งแผนที่ ด้วยการโจมตีของ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] ครั้งที่ห้า ทำให้ร่างของเธอพุ่งกระเด็นเหมือนว่าวขาดสายป่าน บนหัวของเธอปรากฏดาเมจ 1773!
แม้ว่าอุปกรณ์ของเธอจะดี แต่เลือดของเธอก็เกือบหมดหลอด
วาป วาป วาป
ด้วยการฮิลสามครั้ง เลือดของผมก็กลับมาเต็มอีกครั้ง นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่มั่นใจได้อีกอย่างคือ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] มีการโจมตีด้วยกัน 5 ครั้ง นอกจากนี้หลังจากใช้ท่านี้ บอสจะอ่อนแอลง 10 วินาที ค่าสถานะจพลดลง พลังป้องกันจะเหลือเพียงครึ่งเดียว นั่นหมายความว่าถึงเวลาที่พวกเราจะจู่โจมแล้ว!!
“ว่านเอ๋อ..ขอบคุณนะ”
ผมกล่าวในช่องกลุ่ม ‘ว่านเอ๋อ’ค่อยๆ ลุกขึ้นมาจากพื้น เธอกุมไปที่ไหล่ของตัวเอง
“มันเจ็บมาก….”
‘เฉิงเย่ว’หัวเราะเบาๆ
“ยินดีด้วยกับผู้เล่นชางถ่ง ความใกล้ชิดกับผู้เล่น’เซียวเหยา’ เพิ่มขึ้น 1 เพิ่มเปอเซ็น การยึดครองหัวใจของเขา 1%”
ทันใดนั้นใบหน้าของ’ว่านเอ๋อ’ก็แดงก่ำทันที
“ตงเฉิง ยัยบ้าถ้าเธอพูดอีกครั้ง ฉันจะกัดเธอ!!”
‘ตงเฉิงเย่ว’
“มาซิๆ มากัดฉันเลย ถ้าเธอกล้ากันฉัน ฉันจะเรียกเธอว่า xx”
TL : มีมาแต่แรกแล้ว xx
ว่านเอ๋อ
“…..”
ผม
“….”
ทุกคน
“…..”
มีเพียง’หยู่จื่อเฉิงโช่ว’เท่านั้นที่ยังคง ใจเย็นอยู่ เธอเผยอปากพร้อมกับหัวเราะและพูด
“ฉันละอิจฉาความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถอธิบายได้ของเธอสองคนจริงๆ เรามาฆ่าบอสก่อนเถอะ ค่อยมาคุยเรื่อง xx อีกครั้ง”
‘ว่านเอ๋อ’หยิบร่มของเธอจากพื้นและยืนขึ้น เธอแลปลิ้นพร้อมกับหัวเราะ
“ทั้งหมดเป็นเพราะตงเฉิง ยัยบ้า ฮือๆ”
‘หยู่จื่อเฉิงโช่ว’กล่าว
“เซียวเหยาถ้าบอสใช้ท่า [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] อีกครั้ง นายจะทำยังไง? ทักษะฮิลของพวกเรา ยังไม่สามารถช่วยได้ ยอกจากนี้ความเร็วของบอสก็เร็วเกินกว่าที่คุณจะหลบได้”
จิตใจของผมสั่นไหว
“มันฉะ ถ้าบอสใช้ทักษะ [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] อีกครั้งเธอใช้ เถาวัลย์แห่งการเต้นรำของผีเสื้อเพื่อหยุดมัน หากหยุดมันไม่ได้ ว่านเอ๋อ เย่วเอ๋อ เรียมนุษย์เมืองของพวกเธอออกมา เพื่อกันและลดความเร็วมัน ไม่ให้มันโจมตีผม ด้วยแผนนี้ เราย่อมมีโอกาศแน่ๆ”
สามสาวพยักหน้า …..
ไม่ถึง 30 วินาที [การฟาดฟันของหมีแห่งท้องฟ้า] ก็มาอีกครั้ง จักรพรรดิแห่งเชียง ‘เหยาซิง’เปลี่ยนร่างเป็นหมีอีกครั้ง ในขณะที่เหวียงดาบสั้นพุ่งมาหาพวกเรา มันก็ตะโกนขึ้น
“แผ่นดินใหญ่เอ๋ย ทหารแห่งเชียงของข้า จะใช้เลือดของพวกเจ้าในการละเลงเป็นสีสัน โลกทั้งใบจะโกลาหิล และเผ่าของข้า เผ่าเซี่ยงจะเป็นผู้ปกครองพวกเจ้าเอง”
ผมฟาดดาบประกายวสันต์เข้าหน้ามันจังๆ ทิ้งรอยแผลไว้ แต่ข้างล่างไหล่ของผมก็ถูกมันโจมตีไป เป็นที่รักก็ฮิลผมทันที การโจมตีครั้งที่สอง ‘หยู่จื่อ’ก็ฮิลผม การโจมตีครั้งที่สาม!!!
ฟุบบบบ
เถาวัลย์สีเขียวพุ่งขึ้นมากพื้น เข้าพันขาทั้งสองข้างของมัน ผมตกตะลึกและจ้องมองอย่างเอ๋อๆ ราชินีผีเสื้อแห่งภาพลวงตามันมีพลังสูงจริงๆ สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของบอส ทั้งๆ ที่ระดับห่างกันขนาดนี้ได้ หลังจากที่การโจมตีครั้งที่สาม ไม่เกิดขึ้น
ผมก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก การโจมตีของมันรุนแรงมาก หากว่ามันติดคริละก็ ผมตายแน่ๆ โชคดีที่โอกาศคริของบอสต่ำมาก ถ้ามันมีโอกาสติดคริเหมือนนักฆ่า ผมคงตายไปหลายรอบแล้วแน่ๆ บอสตัวที่สองนั้นไม่ยากเย็นอะไร ถึงแม้ว่าจะมีปัญหานิดหน่อยก็เถอะ เมื่อพวกเราหาเทคนิคเจอพวกเราก็สู้กับมันง่ายมาก
ผมสามารถใช้ทักษะ [สะท้อน] เพื่อกันการโจมตีได้หนึ่งครั้ง ‘เฉิงเย่ว’ ‘ว่านเอ๋อ’ ‘ซงฮาน’ และคนอื่นๆ ทำดาเมจได้เยอะพอสมควร ไม่ถึงสิบนาทีเลือดของบอสระดับม่วงเลเวล 58 ก็ไกล้เหลือศูนย์เต็มทีแล้ว
เปรี้ยงงงง
ลูกกระสุนปืนพุ่งเข้าใส่แก้มของบอส ใครจะไปคิดว่า หลิวย่งที่มีดาเมจต่ำมาก จะใช้ [Aimed Shot] ในการปิดฉากบอสได้
“โฮ โฮ”
จักรพรรดิแห่งเชียง เหยาซิง ล้มลงที่พื้นพร้อมกับตะโกนดังลั่น
“ผู้ปกครองที่แท้จริงจะไม่ยอมแพ้ใคร!!!”
ผมเดินไปด้านหน้าพร้อมกับเตะศพของมัน
“ไม่มีใครสนใจหรอกว่าแกตะยอมแพ้หรือไม่”
เมื่อบอสตายลง เหรียญทองก็กระจายเต็มพื้น ‘ซงฮาน’กำหมัดแน่น
“ผมมีความรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ หลิวย่งเขามีค่าสเน่ห์แค่ 2 บางทีอาจจะไม่มีของระดับทองเลยก็ได้”
ผมกลัวจะเป็นแบบนั้นมาก
“หวังว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้นนะ”
ผมเดินไปหยิบไอเท็มทันที มันมีอยู่สองชิ้นคื มีดที่ส่องแสงสีเขียว กับเกราะอกที่ส่องแสงสีแดง หลังจากที่เห็นข้อมูลของมีดแล้วหน้าผมก็เขียวคล้ำทันที
【มีดสั้นคนเถื่อน】(ไอเท็มระดับเขียว)
Attack: 320-440
Strength: +25
Level Requirement: 54
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้มแหย่ๆ
“อุปกรณ์ของฉัน……..”
ผมโยนมันให้เธอทันที
“เอาไปเลย คงไม่มีใครคิดจะทอยคะแนนแล้วหละ”
‘ซงฮาน’หัวเราะอย่างครื้นเครง
‘ว่านเอ๋อ’ยังคงไร้ความรู้สึกอยู่เช่นเดิม ผมมองไปยังไอเท็มอีกชิ้นทันที หลังจากที่ผมหันไปเห็นค่าสถานะของมันผมก็หยุดหัวเราะทันที มันทำให้ทุกคนหยุดตาม มันคือเกราะระดับพระเจ้างั้นเหรอ?
ที่มา: