ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ดูเหมือนว่าภารกิจนี้มันจะเป็นไปไม่ได้นะ”
ผมมองออกไปตรงทิศทางของบอส ผมกัดฟันทันที
“พวกเรามาถึงเจ้าของรังจริงๆ ซักที แต่ครั้งนี้มันคือบอสระดับจักรพรรดิเลเวล 62 ผมไม่รู้ว่าเราจะมีโอกาศชนะมากแค่ไหน”
‘ว่านเอ๋อ’แชร์ข้อมูลของบอสมาที่กลุ่มทันที
【มู่หรงจวิ้น จักรพรรดิเผ่าเซียนเปย】 (บอสระดับจักรพรรดิ) Level: 62
Attack: 1820-2250
Defense: 1350
Health: 500,000
Skills: 【คมดาบโลหิตอสูร】 【โลหิตอสูรอันเชิญ】 【เศษเสี้ยวจิตวิญญาณนักสู้โบราณ】
คำอธิบาย : มู่หรงจวิ้น จักรพรรดิเผ่าเซียนเปย เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์และโหดร้าย เขาเป็นหนึ่งในคนที่เริ่มสงครามโดยไม่ไตร่ตรองอะไรก่อน ในยุคของเขา เขาเป็นผู้นำทัพ 150000 คน เพื่อไปล้อมทัพของหรั่นหมินจำนวน 10000 คน หลังจากที่หรั่นมินถูกจับ เขาได้บังคับให้หรั่นหมินตั้งตัวเขาเอเป็นจักพรรดิ แต่หรันหมินปฏิเสธพร้อมกับกล่าวว่า “เจ้าพวกคนเถื่อนพวกเจ้าไม่คู่ควรที่จะปกครองใคร ความวุ่นวายที่พวกเจ้าได้ก่อก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเจ้าไม่คู่ควร ข้าจะไม่มีวันยอมรับเจ้าเป็นจักรพรรดิ ในนามของวีรบุรุษแห่งแผ่นดินจีน ข้าจะไม่มีวันก้มหัวให้เจ้า” ด้วยความโกรธ มู่หรงจวิ้นได้สั่งให้โบยแส้เขาไป 300 ครั้ง ก่อนจะส่งเข้าไปยังเมืองมังกร แม้เขาจะตายไปแล้ว เขาก็ยังมาจองจำหรั่นหมิน คอยตามหลอกหลอนต่อไป ……
‘ซงฮาน’กำหมัดแน่น
“เควสนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย พลังโจมตี 2250 แบบนี้ตีธรรมดา พี่เซียวเหยาก็ยังโดนมากกว่า 1000 แน่นอน ถ้าบอสใช้ทักษะ พี่เซียวเหยามีโอกาสตายสูงมาก”
‘ว่านเอ๋อ’เดินมาด้าหลังผม
“ถ้าเซียวเหยาตายพวกเราก็ควรจะตายด้วย เราปล่อยให้เซียวเหยาตายคนเดียวไม่ได้หรอก ถ้าเราทำแบบนั้น มันไม่ดีแน่นอน”
‘ตงฉฺงเหล่ย’คว้าขวานของเขาพร้อมกับเตรียมพร้อม
“ผมมีความสุขมากที่จะได้ตายพร้อมกับพี่เซียวเหยา ผมน่าจะรับการโจมตีได้ครั้งหนึ่งละนะ”
ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้
“ตอนนี้อยู่ข้างหลังชั้นไว้อาเหล่ย ให้ชั้นไปทดสอบมันก่อน นี่คือบอสระดับจักรพรรดิตัวแรงของเซิฟเวอร์ พวกเราควรจะใช้ทั้งหมดที่เรามี แล้วเราจะไม่เสียใจภายหลัง”
“โอเค!!!”
ฟุบบบบ
มู่หรงจวิ้น ลุกขึ้นเพื่อเผชิญหน้ากับพวกเรา เสื้อคลุมสีโลหิตของเขาโบกสะบัดไปกับสายลม เขาขบเขี้ยวฟัน พร้อมกับหัวเราะ
“แม้ข้าจะละจากโลกภายนอกมานาน ข้าก็รู้ว่าสักวัน วันนี้ย่อมมาถึง เจ้าพวกเด็กน้อยรุ่นหลังที่พยายามจะปลดปล่อยวิญญาณของหรั่นหมิน เข้ามา ถ้าพวกเจ้าล้มข้าได้ วิญญาณของหรั่นหมินก็จะถูกปลดปล่อยจากการถูกจองจำนับหมื่นปีของเขา ไม่เช่นนั้นละก็ เขาจะกลายเป็นวิญญาณภายใต้อานัตของข้าตลอดไป”
“มู่หรงจวิ้น เขาประกาศสงครามแล้ว….”
ผมกลืนน้ำลายตัวเองพร้อมกับกำดาบแน่น
“อวี่จื่อเฉิงโช่ว เป็ดที่รัก ดูแลผมดีๆ ละ ผมจะเข้าไปทดสอบพลังของบอส ว่ามันจะโหดแค่ไหน”
“โอเค”
ผมพุ่งเข้าหามันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะถึงมันผมก็กระโดดขึ้นสู่อากาศพร้อมกับปลดปล่อยทักษะ [ดาบสายลม] ระดับ 6 ใส่มัน
เปรี้ยงงงงงงง
มันพุ่งเข้าใส่ไหล่ของมู่หลงจวิ้น อย่างรุนแรง 1321!
พลังป้องกันของมันสูงจริงๆ แม้พลังโจมตีของผมจะสูงมาก แต่ก็ไม่สามารถ ผ่านพลังป้องกันของมันไปได้ หลังจากที่ผมลงสู่พื้น มู่หลงจวิ้นก็เข้าสู่โหมดต่อสู้ทันที
มันฟาดดาบตัดผ่านเกราะอกของผม มันสวนผมด้วยการโจมตีธรรมดาเท่านั้น 1179!
ผมมองไปที่ความเสียหายด้วยความสะพรึง ด้วยเกราะเนบิวล่าของผม ผมมีพลังป้องกันสูงถึง 1583 ซึ่งเทียบกับพระระดับสูงได้เลยทีเดียว แต่ว่าบอสก็ยังฟัดผมเหมือนกับตัดเต้าหู้ยังไงยังงั้น มันแรงมากจริงๆ สิ่งเลวร้ายจริงๆ ยังมาไม่ถึง !!!!
มันจับคอของผมด้วยมืออันใหญ่โตของมัน!! มันแทงดาบยาวของมันทะลุผมไป เลือดหยดออกมาชโลมดาบของมันด้วยโลหิตของผม นี่คือความแรงของหนึ่งในทักษะของมัน [คมดาบโลหิตอสูร] “1987”
ผมรีบถอยกลับทันที ยังโชคดีที่ได้ฮิลจากสองสาว
“+1421！”
“+1123！”
‘เป็ดที่รัก’และ’อวี่จื่อเฉิงโช่ว’ฮิลพร้อมกัน ในขณะที่’หลิวย่ง’ยิงบอสเพื่อเรียกความสนใจ แม้พวกเขาจะเห็นว่าผมชนบอสได้ไม่นานก็ตาม พลังโจมตีของบอสระดับจักรพรรดิมันสูงมากจริงๆ …..
ผมทุบหมัดลงที่พื้น ใช้ทักษะ [Binding Chain] เพื่อหยุดการเคลื่อนที่ของมัน เพื่อซื้อเวลาหายใจซักเล็กน้อย คาดว่าน่าจะหยุดมันได้ประมาณ 3.7 วินาที ผมเรียกโลโบ้ออกมาโจมตีมัน ในขณะเดียวกัน’เฉิงเย่ว’ก็ใช้ทักษะ [หัตอัสนีบาต], [Icicle Spell] และ [Pillars of Fire and Ice]
แต่โชคไม่ดีที่บอสตัวนี้มีพลังป้องกันเวทสูงมาก ดังนั้นเลยทำดาเมจได้ไม่สูงเท่าไหร่ ‘มู่หลิงจวิ้น’ ตะคอกพลางหันมาสนใจโบโบ้ มันใช้ [คมดาบโลหิตอสูร] อีกครั้ง!!!!
ฉับบบบบบ
โบโบ้โดนดาเมจอันรุนแรงเข้าไป ร่างกายสั่นสะท้านพร้อมกับร่วงลงสู่พื้นทันที
บ้าจริง มันก็ไม่น่าแปลกหรอกที่โบโบ้จะทนมันไม่ได้ 2761!
‘ว่านเอ๋อ’ปรากฎที่ด้านข้างของบอส มีดของเธอเรืองแสงขึ้นมา มันคือการคอมโบกันของทักษะ [Bleed] และ [Backstab] !!! 1278！ 1311！
มู่หลงจวิ้นคำรามด้วยความโกรธ ฟาดดาบกลับหลังทันที ‘ว่านเอ๋อ’รีบกางร่มออกมากันอย่างรวดเร็ว
เปรี้ยงงงง
แม้จะมีร่มมากันไว้ได้ เธอก็ยังถูกทำให้ถอยไปถึง 10 เมตร และเสียเลือดไปถึง 1127 นี่ขนาดเธอไปอยู่ด้านข้างบอสไม่ถึงวินะนั้น เธอก็ยังสามารถป้องกันมันได้ บอกได้เลยว่าเธอนี่มือสังหารอาชีพชัดๆ
หลังจาก’ว่านเอ๋อ’ดึงความสนใจของมันไป ทักษะของผมก็คูลดาวเสร็จเรียบร้อย สายลมหมุนวนรอบร่างของผม [เพลงดาบร้อยสังหาร]!!! และตามด้วย คอมโบ เป็นการดึงความสนใจของมันกลับมาสู่ผมเหมือนเดิม มันโจมตีกลับมาด้วยทักษะ [คมดาบโลหิตอสูร] ด้วยการฟันขนานกับพื้นเข้าใส่ผม 1774！
ด้วยแสงสีขาวนวลเลือดผมก็เพิ่มมาอีก 1400 กว่า ‘อวี่จื่อเฉิงโช่ว’ตะโกนเรียกผม
“ยืนชนมันไว้เซียวเหยาอย่าถอย ไม่อย่างนั้นพวกเราสู้กับมันไม่ได้แน่ อีกอย่างมันใช้แค่ทักษะ [คมดาบโลหิตอสูร] เท่านั้น มันไม่ค่อยมีโอกาสติดเฟทอลมากนักหรอก นอกเหนือจากนั้นนายก็ทนมันได้แน่นอน”
ผมพยักหน้าในขณะที่รับการโจมตีปกติไป ‘เป็ดที่รัก’รีบฮิลผมทันที ตอนนี้เหงื่ออาบทั้งใบหน้าของหมอทั้งสองคนแล้วเลือดของผมจะลดเหลือประมาณ 20-50% ถ้าไม่ใช่เพราะฮิลระดับ 6 ของผมละก็ ผมคงยืนนานขนาดนี้ไม่ไหวแน่
“สู้ต่อไป บอสเหลือเลือด 85% แล้ว”
‘ว่านเอ๋อ’ชูกำปั้นขึ้นมาให้กำลังใจ เธอยืนอยู่ด้านหลังของมันไม่ไกลเท่าไหร่ เพื่อหาโอกาสจู่โจมมัน
“สกิลของฉันคูลดาวอยู่ อย่ายอมแพ้เซียวเหยา”
‘อวี่จื่อเฉิงโช่ว’ตะโกนออกมา แม้เธอจะเป็นหมออันดับหนึ่งของเซิฟเวอร์ เธอก็ยังไม่สามารถรักษาจังหวะไว้ได้
“ว่านเอ๋อ ทำลายจังหวะของบอส ไม่งั้นเราเสร็จมันแน่ๆ”
‘ว่านเอ๋อ’ไม่ตอบอะไร เธอหายไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นบอสก็มีเลือดพุ่งออกมา มันคือการลอบโจมตี ที่มีสตั้นด้วย!!
แต่โชคไม่ดีบอสไม่ได้ติดสตั้น มันหันกลับมามองเธอ พร้อมกับฟาดดาบมา
ฟุบบบ
ปฏิกิริยาของ’ว่านเอ๋อ’ไวมาก ก่อนที่ดาบของมันจะถึงตัวเธอ เธอก็ใช้ [Gouge] อย่างรวดเร็ว ทำให้มันติดสตั้นไป 2.1 วินาที
“ว่านเอ๋อ ถอยมา”
ผมตะโกนบอก ‘ว่านเอ๋อ’ยิ้มน้อยๆ ให้ผม พร้อมกับถอยกลับ แม้แต่ตอนถอยเธอก็ยังคงสง่างามเสมอ
…. หลังจากที่บอสหายจากสถานะสตั้น ก็ต้องมาเจอกับทักษะ คอมโบของผม และดึงความสนใจของมันมาอีกครั้ง และคนอื่นๆ ก็โจมตีใส่มันทันที
“โฮโฮ”
ไม่กี่นาทีต่อมา เลือดของมันก็เหลือต่ำกว่า 50% แล้ว มันชูมือขึ้นและคำราม ทันใดนั้นมันก็ถูกล้อมรอบด้วยอักษรรูนสีเทา 4 ตัว มันชูดาบขึ้นสูงพร้อมกับกล่าวเบาๆ
“ราชาหมาป่าโบราณแห่งทุ่งหญ้า จงตื่นจากการหลับใหลในสถานที่แห่งความมืดมิด จงนำพลังของเจ้ากลับมา จงตื่นจากการหลับใหลปีศาจแห่งโลหิตเอ๋ย ข้ามู่หลงจวิ้น ขอเรียกเจ้า ปีศาจโลหิต!!!”
ฟุบบบบ
วงกลมสีแดงขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ในจังหวะต่อมาก็มีปีศาจสีแดงโลหิตออกมา มันคือบอสระดับม่วง เลเวล 62 ชื่อของมันคือ อสูรโลหิต มันคือม่อนอัญเชิญ!!!!
“แย่แล้ว แบบนี้ยิ่งวุ่นวายมากยิ่งขึ้น”
ใบหน้าของ’ว่านเอ๋อ’ซีดเซียว
“ตงเฉิง มนุษย์เสือของเธอกับฉันจะไปกันบอสระดับม่วงไว้ หลังจากฆ่ามันได้เราค่อยมาคิดต่อว่าจะทำยังไงดี มันมีเลือดแค่ 50000 เพราะงั้นมันคงฆ่าไม่ยาก เซียวเหยาทนไว้ก่อนนะ”
มู่หลงจวิ้นมันฟาดดาบเข้าที่ลำคอของผม ทำให้ผมต้องถอยกลับมา
“ไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลด้านนี้เอง พวกเธอรีบฆ่าอสูรโลหิตซะ ไม่งั้นพวกเราเสร็จมันแน่”
กลุ่มของเราถูกแยกออกเป็นสองด้าน ผมสู้กับบอสในขณะที่มีหมอสองคนคอยฮิล ส่วน’ว่านเอ๋อ’ รอช่วยเหลือผม ‘ซงฮาน’โจมตีอสูรโลหิตด้วย [Gourge] ในขณะเดียวกัน มนุษย์เสือทั้งสองตัวทำหน้าที่เป็นตัวชน
มันคงไม่ตายเร็วเท่าไหร่ ‘รันมิน’เหวี่ยงขวานพร้อมกับใช้ [คมขวานพายุหมุน] เข้าห้อมล้อมอสูรโลหิต แต่มันก็โจมตีกลับมาที่รันมินทันที เกือบทำให้เขาแยกออกเป็นสองส่วน เสียเลือดไปกว่า 89% ทำให้เขาถอยไปกว่า 100 เมตร
…… เปรี้ยงงงง
ร่างกายของผมได้รับความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าบอสมันติดเฟทอล และผมก็ตายทันที ‘อวี่จื่อเฉิงโช่ว’รีบใช้ [ฟื้นชีพ] ให้ผมทันที พร้อมกับพูดอย่างเสียใจ
“เซียวเหยา ฉันเสียใจกับนายจริงๆ นายเป็นคนเดียวที่เสียเลเวลอย่างต่อเนื่อง”
ผมลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับเก็บดาบขึ้นมา ใช้ทักษะ [ดาบแห่งความโกลาหน] ก่อนจะพุ่งเข้าหามันอีกครั้ง
“มันเป็นเรื่องปกติ ที่พวกตัวชนจะต้องเจอกับสถานะการณ์แบบนี้”
หลังจากที่บอสเลือดลดลงเรื่อยๆ มัทฉะก็ตะโกนขึ้น
“ทุกคนระวังตัว เมื่อบอสมีเลือดเหลือประมาณ 10% หรือ 20% มันต้องใช้ทักษะที่สามแน่ๆ [เศษเสี้ยวจิตวิญญาณนักสู้โบราณ] มันต้องรุนแรงแน่ๆ เพราะงั้นควรจะเตรียมตัวป้องกันมัน”
‘ว่านเอ๋อ’ขมวดคิ้ว
“ถ้ามันเป็นแบบที่เธอว่าจริง พวกเราก็ควรจะรอมันและอย่างอยู่กันเป็นกลุ่ม ไม่งั้นภารกิจของเราจบเห่แน่”
‘มัทฉะ’ส่ายหัว
“ไม่ มันยังมีวิธีหลีกเลี่ยงความล้มเหลวอยู่”
“โอ้ อะไรงั้นเหรอ?”
‘มัทฉะ’กล่าวเบาๆ
“เมื่อมันใช้ [เศษเสี้ยวจิตวิญญาณนักสู้โบราณ] เป็ดที่รักใช้ [ฟื้นชีพ] ให้อวี่จื่อเฉิงโช่ว [ฟื้นชีพ] มีคูลดาว 15 วินาที ถ้าทุกคนตาย อวี่จื่อเฉิงโช่วก็ฟื้นชีพให้เซียวเหยา เท่านี้ก็มีตัวชนกับหมอแล้ว หลังจากนั้น 15 วิ อวี่จื่อฉฺงโช่วก็ [ฟื้นชีพ] ให้กับเป็ดที่รัก และก็ค่อยๆ ฟื้นชีพให้ทุกคนในกลุ่มที่เหลือ บอสไม่สามารถฟื้นเลือดได้ ดังนั้นเราย่อมชนะแน่นอน”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้มยกย่องเธอ
“พี่สาวมัทฉะ เป็นคนที่คิดได้รอบคอบจริงๆ เธอควรจะได้รับฉายา นักวางกลยุทธ์แห่งพระเจ้านะ มันเป็นวิธีที่สุดยอดจริงๆ”
‘มัทฉะ’หัวเราะเล็กน้อย
“นี่มันเป็นแค่แผน ฉันไม่รู้ว่า เมื่อทำจริงๆ แล้วมันจะโอเคไหม”
ที่มา: