I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 191 ความหยิ่งยโส

| Zhan Long | 1471 | 2336 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ฟุบบบบ

ผมรู้สึกเจ็บปวดจากการที่ถูกเหล่าต้นไม้ใบหญ้าพัวผันที่ขา ผมรั้งอยู่ท้ายสุดของกลุ่ม ตอนนี้สมาชิกของเราเหลือเพียง ‘รันมิน’ ‘เป็ดที่รัก’ ‘มัทฉะ’ ‘ซงฮาน’ และผม ผู้เล่นของกิลด์ [Valiant Bravery] ต่างหายไปหมดสิ้น

จำนวนที่หน้าต่างแสดงให้เห็นคือ 5 VS 25 พวกเรามีเพียงแค่ 5 คนเท่านั้น

ใครจะคิดหละว่า เพียงแค่การต่อสู้ไม่นาน เราก็เหลือผู้เล่นอยู่เพียงน้อยนิดเท่านั้น ………. ผมนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ พลางกำหมัดแน่น ผมกล่าวขึ้นด้วยความว้าวุ่น

“การตัดสินใจใช้กลยุทธ์ที่จะยึดพื้นที่ราบสูงนั้น มันผิดรึเปล่า?”

‘ซงฮาน’ปรากฎขึ้นมา

“พี่เซียวเหยา กลยุทธ์ของเราไม่ผิดหรอก ความแข็งแกร่งของผู้เล่นมันห่างมากเกินไป กำลังเสริมของ  [Flying Dragon] มันน่าตกใจจริงๆ โดยเฉพาะ 13 อีเกิล พลังโจมตีของพวกนั้นไม่ต่ำกว่า 1900 เลยซักคน แค่พวกเขาก็ฆ่าผู้เล่นเกราะหนักของเราไปมากมาย”

‘รันมิน’นั่งลงบนหญ้าพลางกล่าว

“พวกเราเหลือแค่ห้าคน แต่พวกนั้นเหลือตั้ง 25 คน มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะชนะ”

‘มัทฉะ’ที่บินอยู่บนอากาศ ขัดขึ้น

“พวกเรายังมีโอกาสอยู่ พวกเราจะไม่โจมตีที่ราบสูง และหันมาใช้ กลยุทธ์แทน”

“กลยุทธ์อะไร?”

‘ซงฮาน’ถามด้วยความประหลาดใจ ‘มัทฉะ’ยิ้ม

“พวกนั้นชนะพวกเราได้อย่างง่ายดาย แถมยังฆ่าหัวหน้ากิลด์ [Valiant Bravery] ได้อีกด้วย พวกนั้นต้องกำลังยิ้มเยาะอยู่แน่ๆ ดังนั้นเราจะส่งเหยื่อล่อไป”

ผมถามเสียงต่ำ

“ใครคือเหยื่อล่อ?”

มัทฉะตบเบาๆ ที่ 34C ของเธอพลางยิ้ม

“จะเป็นใครได้ถ้าไม่ใช่ฉัน? เพราะฉันระดับต่ำสุดในนี้ ฉันไม่ได้อ่อแอนะ ฉันยังมีประโยชน์อยู่ บอส คุณไม่เห็นเหรอ ฉันเกือบฆ่า  Fallen Wolf ด้วย [Phantom Slash] เชียวนะ เขาต้องเกลียดฉันมากแน่ๆ เมื่อเขาเห็นฉันบินเข้าไปใกล้ๆ พวกเขาทั้ง 13 คนต้องวิ่งมาที่ฉันแน่ๆ และเมื่อถึงตอนนั้น บอสกับซงฮานก็เริ่มภารกิจสังหารได้เลย”

“การโจมตีด้วยมือปืนจากระยะไกล จะฆ่าพวกนั้นได้ง่ายมาก”

ผมมองไปรอบๆ

“เฮ้ หลิวย่งอยู่ไหน?”

‘รันมิน’พูดด้วยรอยยิ้ม

“ขวานของ Fallen Wolf ส่งเขากลับเมืองป้าฮวงไปแล้ว”

ผม

“….”

‘มัทฉะ’กุมหน้าอกของเธอพลางกล่าว

“ตอนนี้ทุกคนต้องเตรียมพร้อมนะ สงครามระหว่างกิลด์ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในสามเมืองหลักของเซิฟจีน มีการถ่ายทอดสดทางทีวี อย่างที่ทุกคนเห็นมีผู้เล่นนับล้านที่กำลังดูพวกเราอยู่ ดังนั้นเราต้องไม่ทำอะไรน่าอายและเตรียมตัวให้พร้อม”

ผมหันไปมองตัวเลขของผู้ที่ชมสงครามครั้งนี้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้มีผู้ชมมากถึง 2,748,872 คน ผู้เล่นเกือบสามล้านกำลังมองดูเรา ไม่ว่าสงครามครั้งนี้จะแพ้หรือชนะ ผู้เล่นทั้งเซิฟเวอร์ต้องตระหนึกถึง Zhan Long ของเราอย่างแน่นอน เพราะอย่างนั้นเราต้องทำมันให้ออกมาดี ไม่เช่นนั้น การโฆษณาตัวเองของเราจะสูญเปล่าแน่ๆ

ผมยืนขึ้นอย่างขึงขังพลางกล่าว

“เยี่ยม ทุกคนทำตามแผน พวกเรามีแค่ 5 คน ดังนั้นทุกคนต้องทำให้เต็มที่ที่สุดนะ”

ผมตรวจดูแผนที่และเจอเข้ากับพุ่มไม้สูง ก่อนที่จะชี้มือให้ทุกคนดู

“จุดนี้คือจุดที่เราจะรวมกลุ่มกัน ซงฮาน นายซ่อนตัวอยู่ด้านหน้า รันมินกับชั้นจะซ่อนอยู่ตรงกลาง พวกเราจะใช้ พุ่มไม้นี้ปกปิดตัวเราจากจุดบนแผนที่ และเป็ดที่รักจะอยู่หลังสุด เราจะใช้ประโยชน์จากความคล่องตัวของมัทฉะ ล่อ 13 อีเกิลมาที่นี่ ชั้นจะโจมตีก่อน และดึงความสนใจพวกนั้นมาที่ชั้น ซงฮาน นายต้องฆ่าพวกนั้นให้ได้หนึ่งคนในขณะที่พวกนั้นกำลังหันมาสนใจชั้น ชั้นจะฆ่าให้ได้ 1-2 คน เมื่อทักษะ [Shield of the Crimson Dragon] ของชั้นเหลือระยะเวลาแค่ครึ่งเดียว รันมินนายก็ใช้ [Whirlwind Slash] และ  [Savage Jump Slash] ฆ่าให้ได้ 4-6 คน อย่าเข้าไปในวงต่อสู้มาก หลังจากนั้นนายต้องถอย และหาเป้าหมายใหม่”

ทุกคนพยักหน้า

“โอเค”

….. ตามแผนพวกเราจะใช้ สภาพแวดล้อมปกปิดตัวเอง และเข้าใกล้ ที่ราบสูง  ‘มัทฉะ’เธอลอยอยู่บนอากาศ ขาขาวราวหิมะของเธอดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ เธอหัวเราะพลางกล่าว

“ฉันจะไปแล้ว อธิษฐานให้ฉันกลับมาอย่างปลอดภัยนะ”

ผมพยักหน้า

“ระวังด้วย พวกเราจะรอเธออยู่ตรงนี้นะ”

“โอเค”

‘มัทฉะ’เธอบินออกไปด้วยปีกของเธอ ในขณะเดียวกัน’ซงฮาน’ก็ใช้ [Stealth] หายตัวไป ผมและ’รันมิน’ช่วยกันตัดหญ้ามาไว้ในหลุมขนาดเล็กและพวกเราก็โดดลงไป ทำให้จุดของพวกเราหายไปบนแผนที่ทันที …..

‘มัทฉะ’เธอไปบินไปอย่างระแวดระวัง จนเมื่อเธอแน่ใจแล้วว่าปลอดภัยเธอก็ตะโกนออกมาอย่างน่ากลัว

“Fallen Wolf เจ้าคนไร้ยางอาย”

‘Fallen Wolf’ กล่าวด้วยสีหน้าโกรธแค้น

“ชั้นนี่นะไร้ยางอาย? คนจาก Zhan Long ต่างหากที่ไร้ยางอาย หลังจากที่จู่โจม ก็วิ่งหนีอย่างรวดเร็ว แกมุดหัวอยู่ไหนละ เซียวเหยาจื่อไจ๋  ออกมาสู้กับชั้นสิวะ อย่าขี้ขลาดที่รู้แต่วิธีหลยซ่อนซิเห้ย เมื่อถึงเวลา 120 นาที พวกเราก็จะชนะ [Valiant Bravery] งั้นเหรอ? น่าขำสิ้นดี”

‘มัทฉะ’กระพริบตาเล็กน้อยและยิ่มอย่าง ภูมิใจ ก่อนที่จะยั่วยุต่อ

“[Vanguard] ก็แค่กลุ่มของพวกอันธพาลแค่นั้นแหละ ฉันคิดว่ามันไม่ควรจะเป็น 13 อินทรีย์นะ น่าจะเป็น วัว 13 ตัว โอ้! ไม่ใช่ซิ น่าจะเป็น เป็ด 13 ตัวมากกว่านะ”

 

TL : ผู้ชายในจีนไม่ชอบให้ถูกเรียกว่าเป็ด

 

‘Fallen Wolf’ สั่นไปด้วยความโกรธ

“อย่าดูถูกเรา [Vanguard] แกไม่มีสิทธ์ทำเช่นนั้น”

‘มัทฉะ’ยิ้มอย่างลึกลับ เธอรีบทำมือให้ระยะห่างระหว่างนิ้วชี้และนิ้วหัวแม่มือห่างกัน 2 cm พลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“สิ่งที่น่าอดสูที่สุดก็คือ นายยาวเท่านี้ไง!!”

“บัดซบ!!!”

‘Fallen Wolf’ คลั่งไปแล้วเรียบร้อย เขาคว้าขวานพลางกระโดนเข้าหา’มัทฉะ’พร้อมกับตะโกนก้อง

“ไปตายซะ!!!”

ฟวับบบบ เสียงหวีดไป

‘มัทฉะ’เธอรีบถอยหนีอย่างรวดเร็วโดยไม่หันกลับมามองด้านหลังเลย

“Fallen Wolf อย่าใจร้อน”

‘มังกรทะยาน’ร้องสั่ง

“ปกป้อง ที่ราบสูงแล้วเราก็จะชนะ มันไม่มีปัญหาหรอกว่าพวกนั้นจะทำอะไรใน 100 นาที พวกเราสามารถรอได้ เพราะงั้นจะไปหลงคำยั่วยุของพวกนั้น”

‘Fallen Wolf’ กล่าวด้วยไปหน้าไม่รับแขกอย่างแรง

“ตอนนี้พวกมันมีแค่ 5 คน รวมหมอด้วย พวกนั้นมีแค่น้อยนิดแต่นายกลับจะหลบอยุ่นี้งั้นเหรอ? แล้วเรากับพวกเต่าหดหัวอย่าง Zhan Long จะแตกต่างกันยังไงละ? มังกรทะยานนายอยู่นี่ไป พวกชั้นจะไปฆ่าพวกมัน พวกเรา [Vanguard] ไม่ใช่เต่าหดหัว 13 อีเกิล ตามชั้นมา พวกเราจะไปฆ่ามันกัน”

ผู้เล่นเกราะหนักทั้ง 12 คนเข้าสู่ป่าเพื่อจะเริ่มการล่าของพวกมัน ….

“บอสพวกมันมาแล้ว”

‘มัทฉะ’กระซิบในช่องกลุ่ม

“ชั้นเห็นแล้ว บินต่อไป พวกนั้นไม่มีทักษะระยะไกล และพวกโจมตีระยะไกล เพราะงั้นเธอไม่เป็นอันตรายแน่ๆ อย่าบินเร็วไปละ เดี๋ยวพวกนั้นตามไม่ทัน”

“ทราบแล้วค่ะ!”

“ระวังตัวด้วยละ”

…… หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนบินมาจากท้องฟ้า ‘มัทฉะ’นั้นเอง และมีจุดสีแดงในแผนที่ตามเธอมา ‘Fallen Wolf’ เดินมาพร้อมกับมี นักดาบ 2 คน เบอเซิกเกอร์ 3 คนเดินตามหลังมา พวกเขาจะถึงด้านหน้าของพวกเราแล้ว

‘ซงฮาน’พึมพำในช่องกลุ่ม

“พี่เซียวเหยา พวกเราจะฆ่า Fallen Wolf ก่อนรึเปล่า?”

“ไม่”

ผมส่ายหัว

“ฆ่าคนอื่นก่อน Fallen Wolf ไม่ใช่เป้าหมายที่ดีเท่าไหร่ ชั้นอยากจะแล่เนื้อเถือหนัง 13 อินทรีย์ที่ตามเขามาก่อน และดูเขาโกรธแค้นพวกเรา ฮ่าๆ”

“โอเค”

“เตรียมตัวได้ ชั้นจะออกไปแล้ว”

“โอเค”

ในขณะที่พวกนั้นเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และ เรื่อยๆ จนเบอเซิกเกอร์เข้ามาถึงระยะ 5 เมตร การต่อสู้ก็ปะทุขึ้น

ฟุบบบบ

พุ่มไม้และใบหญ้า แตกกระจายออก ผมพุ่งขึ้นจากหลุม พร้อมกับมีแสงสีทองปรากฏขึ้นมา ผมฟันเข้าที่หน้าอกของเบอเซิกเกอร์ระดับ 54 ทำดาเมจมหาศาล 1192! 1087! 1094! 1127! ตายทันที!!

ผมหันกลับหลังพร้อมกับยื่นมือไปจับด้ามดาบของนักดาบคนหนึ่งที่ฟันมาหาผม ผมโต้กลับไปด้วย [Fierce Ice Blade] เข้าสู่หน้าอกของเขาทันที ทำดาเมจ 1574 ไม่ต้องรอให้นักดาบคนนั้นตอบโต้ ผมรีบโจมตีอีกครั้งด้วยการโจมตีธรรมดาทันที ทำดาเมจไป 974 ทำให้เขาตายทันที

ผมจากอุปกรณ์และทักษะ [Turmoil Sword] มันน่ากลัวมากจริงๆ พลังโจมตีของผมมันสุดยอดมากๆ มากพอที่จะเป็นผู้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของเมืองป้าฮวงทีเดียว ผมรีบเหวี่ยงขาเข้าที่ หน้าอกของ นักดาบอีกคน ทำให้เขาต้องถอยร่นไป

ในขณะเดียวกัน อากาศก็ปะทุขึ้นมาจากใต้เท้าของผม มันคือทักษะ [เพลงดาบร้อยสังหาร] และจบด้วยการโจมตีธรรมดา เพื่อรักษาคูลดาวเอาไว้ ตอนนี้ผู้เล่นตายภายใต้คมดาบของผมไปสามคนแล้ว …..

“ไม่!!!!”

สองวิหลังจากนั้น

ในที่สุด ‘Fallen Wolf’ ก็รู้สึกตัว เขามองมายังผมด้วยความเกลียดชัง

“เซียวเหยาจื่อไจ๋ ชั้นท้าให้แกมาสู้กับชั้น หยุดฆ่าพี่น้องของชั้นซะ”

ผมยกดาบขึ้นกันขวานของเขาเสียงดังลั่น ผมรับเตะเข้าไปที่ท้องของมันทันที ทำให้เขาต้องถอยไปหลายเมตรทีเดียว ความแตกต่างของความแข็งแกร่งเห็นได้อย่างชัดเจน !!!

ที่ด้านหลังผม ‘ซงฮาน’สตั้นเข้าไปที่ เบอเซิกเกอร์ด้วย [Gouge] และโจมตีต่อเนื่องสามครั้งติดทันที ทำให้เขาร่วงลงสู่พื้นไป เพียงแค่ไม่กี่วินาที 13 อีเกิลของ [Vanguard] ก็เหลือเพียง 9 คนแล้ว!! ……

“รวมกลุ่มกัน ฟอเมชั่นป้องกัน!!”

‘Fallen Wolf’ตะโกนออกคำสั่ง

“ใช้ [Flame Axe] และ [Ice Blade] ใส่เซียวเหยาจื่อไจ๋ซะ แค่กำจัดเขาพวกเราก็จะชนะแล้ว”

ฟุบ ฟุบ ฟุบ [

Flame Axe] 7 อันและ  [Ice Blade] 2 อันพุ่งตรงมาหาผมทันที

การที่จะหลบหนีการโจมตีขนาดนี้ได้นั้น มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!!!!

 

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments