ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดยคุณ WildFox
*******************
“ว่ายังไงนะ?!”
ทันที่ที่’ซีฉู่ป้าหวาง’ได้ยินสีหน้าพลันเปลี่ยนเป็นเลิ่กลั่กด้วยความไม่แน่ใจกระชับดาบในมือพูดว่า
“ไหน. . . .พวกที่ว่ามันไปหลบอยุ่ตรงไหน ไอ้พวกของแม่ทัพโปเกนั่นอ้ะนะ? ฮึ่ย…มันก็แค่ไอพวกขี้แพ้ละวะ…..พวกมันจะมีน้ำยามาทำอะไรพวกเราได้ ใช่ไหม?”
‘เสี่ยวจู’หัวเราะเสียงเบาหวิวว่า
“พวกขี้แพ้อย่างนั้นหรือครับหัวหน้า? ถ้าหัวหน้าคิดจริงๆว่าพวกของแม่ทัพหลี่มู่เป็นพวกขี้แพ้นั่นเป็นความคิดที่ผิดมหันต์เลยครับ จริงอยู่ที่ว่าพวกของแม่ทัพหลี่มู่จะพ่ายแพ้สงครามระหว่างกิลด์จนถึงต้องกับยุบกิลด์ของตัวเอง
แต่นั่นก็เป็นเพราะว่าศัตรูของพวกเค้านั้นแข็งแกร่งเกินไป กิลด์[Flying Dragon]ต้องจ้างหน่วยรบพิเศษของกิลด์ [Vanguard]ที่ชื่อว่า หน่วย 13 อินทรีอีกทั้งพวกผู้เล่นระดับท๊อปที่มีรายชื่อบนบอร์ด CBN
จากทั้งของเมืองฟานซูและเมืองจิ่วลี่มาอีกไม่น้อย ถึงกระนั้นพวกเค้าก็ยังหืดจับกว่าจะเอาชนะกิลด์[Valiant Bravery]ลงได้
มาตอนนี้. . . .ผู้เล่นที่มีฝีมือของ[Valiant Bravery]มาเข้าร่วมกับเซียวเหยาจื้อไจ้ เยว่ชิงเฉียนและเยว่เหว่ยเหลียงซึ่งล้วนเป็นพวกมีชื่อติดอันดับของเมืองปาฮวงทั้งนั้น พวกเค้าเป็นเหมือนเสือบาดเจ็บที่เต็มไปด้วยเพลิงแค้น หัวหน้าคิดเหรอครับว่ากำลังของพวก[Zhan Long]ตอนนี้จะด้อยกว่าของพวก Valiant Bravery น่ะครับ?”
ใบหน้าของ’ซีฉู่ป้าหวาง’ค่อยๆซีดลงทันทีที่พอจะมองสถานการณ์รบตอนนี้ออก แต่ก็ยังฝืนใจหัวเราะเบาๆว่า
“มันก็ไม่ได้เลวร้ายถึงขั้นนั้นมั้ง ด้วย. . .ด้วยกำลังเกือบๆ 1400 คนของเราซึ่งมากกว่า เกือบ 3 หรือ 4 เท่าของพวกมันเลยนะ ต่อให้พวก[Zhan Long] มันจะเก่งขนาดไหนก็ตามเถอะ พวกเราต้องชนะ. . . “
‘เสี่ยวจู’ได้แต่ถอนหายใจหนักหน่วงพร้อมพูดว่า
“พวกเราต้องทุ่มกำลังสู้สุดตัวไม่อย่างนั้นเราจะแพ้อย่างแน่นอนครับ!”
ไม่มีคำกล่าวใดจาก’ซีฉู่ป้าหวาง’อีก ตอนนี้สิ่งที่ทำได้เพียงอย่างเดียวคือเฝ้าดูสถานการณ์ต่อไป . . . . . .
“ฆ่ามันนนนน!”
ในที่สุด เสียงคำรามที่ดังมาจากอีกฟากหนึ่งของหุบเขาซึ่งเป็นเสียงที่ผมอดใจรอมาเป็นชาติก็ดังขึ้น กลุ่มนักรบสวมเกราะหนักผมสูงทะยานเข้าโรมรันจากอีกฟากของหุบเขาซึ่งนำหน้ามาโดยแม่ทัพ’หลี่มู่’และแม่ทัพ’หวังเจี้ยน’ที่มี ป้ายสีทองเด่นชัดบนศรีษะของทั้งคู่บ่งบอกให้รู้ว่านี่คือผู้เล่นอันดับสูงสุดลำดับที่ 5 และลำดับที่ 10ของเมืองปาฮวงกำลังมาแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย!
“ชิบไก่แล้วหัวหน้า! พวกมันโผล่มาโน้นแล้ว!”
ลูกตาทั้งสองข้างของ’เสี่ยวจู’แทบถลนออกมานอกเบ้า สีหน้าของ’ซีฉู่ป้าหวาง’ซีดแทบไม่มีเลือดฝาดแต่ก็ยังชูดาบขึ้นพร้อมทั้งบัญชาการรบเสียงดังต่อไปว่า
“หน่วยที่หก หน่วยที่เจ็ดออกไปต้านพวกมันไว้!”
พลันกองกำลังประมาณ 100 คนสองกองก็เคลื่อนตัวไปทางทิศที่ศัตรูหน้าใหม่กำลังโถมเข้ามา พวกอาชีพพระส่วนหนึ่งใช้โล่ของตัวเองปักลงที่พื้นพร้อมกับย่อตัวลงด้านหลังเพื่อแปรขบวนเป็นแนวกำแพงป้องกันการบุกตามรูปแบบการทำศึก
“โครม!”
แม่ทัพ’หลี่มู่’ย่อตัวลงเล็กน้อยใช้ร่างกายตัวเองกระแทกโล่ที่ตั้งไว้กระเด็นหวือลอยไปในอากาศมือที่กำดาบพลันเปล่งแสงรูปดาวหกแฉกฟาดลงบนอัศวินคนหนึ่งที่มีเลเวล 49 ตายทันที ความแตกต่างของสเตตัสมันมากเกินไปและศัตรูแทบจะไม่มีโอกาสป้องกันการบุกของเค้าได้เลย!
‘หรันหมิ่น’วิ่งมาเป็นแถวหน้าด้วย กวัดแกว่งขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอนคู่ใจ เมื่อเปล่งเสียงคำรามสายลมหอบใหญ่ก็เกิดขึ้นทุกครั้งที่เค้าหวดซ้ายป่ายขวาตามคมขวาน เค้าดูเหมือนกังหันโลหิตที่กำลังหมุนติ้วๆขณะใช้สกิลคมขวานวายุหมุน สกิลโจมตีหมู่ท่านี้ช่างทรงพลังจริงๆ
เมื่อรวมเข้ากับค่าความเสียหายของขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอนด้วยแล้ว’หรันหมิ่น’ก็แทบจะไร้เทียมทาน ทะลุเข้าเปิดช่องแนวต้านรับของกิลด์[wrath of the Heroes]เสียกระจุย ด้วยค่าดาเมจที่น่าตกตะลึง
“1734 !”
“1527 !”
“1839 !”
เค้าโจมตีจนหลุดจากกลุ่มเปิดช่องเป็นแนวยาวไว้ด้วยกำลังของเค้าเอง แม่ทัพหวังเจี้ยนเสียบนักธนูคนหนึ่งพลางกล่าวว่า
“ให้ตายสิ พลังโจมตีของหรันหมิ่นนี่มันไร้ที่ติจริงๆ ไอสกิลคมขวานวายุหมุนนี่มันไม่น่าจะเป็นแค่สกิลระดับS เท่านั้น ถ้ามันโหดแบบนี้เป็นสกิลระดับSSS ไปเถอะ. . . .”
แม่ทัพ’หลี่มู่’หัวเราะพลางกล่าวว่า
“อย่าไปคิดอะไรง่ายๆแบบนั้น สกิลระดับ SSS และ SS ส่วนใหญ่ตอนนี้มีแต่พวกประเภทสกิลติดตัว ระดับสกิลโจมตี SSSของจริงนี่มันต้องมีค่าโจมตีที่ชวนขนหัวลุกแน่นอน คอยดูต่อไปเถอะ มันต้องมีสกิลโจมตีระดับ SSS ที่ถล่มภูเขาเผาเมืองได้ด้วยแค่การโจมตีครั้งเดียวแน่ๆเลย!”
“ปึ้ก!”
ลูกธนูดอกหนึ่งยิงมาสตันแม่ทัพ’หลี่มู่’จากกลุ่มของนักธนูที่กำลังเล็งมาพร้อมเสียงว่า
“ยิง! ฆ่าไอแม่ทัพโปเกหลี่มู่นั่นซะ!”
“ฮึ้บ!”
‘หรันหมิ่น’ย่อตัวลงเล็กน้อยพลันรอบๆเท้าก็มีเปลวเพลิงลุกขึ้น ถัดมาด้วยเสียง
“ซู่ม!”
เมื่อเขาดีดตัวขึ้นไปกลางอากาศพลันกระแทกลงพื้นด้วยการใช้สกิลคมโหดกระโดดตื้บ[Savage Jump Slash]!
“ตู้มมมม!”
ขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอนเปล่งประกายเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าเป็นสกิลโจมตีหมู่ พลันร่างของกลุ่มนักธนูที่เล็งแม่ทัพหลี่มู่ทั้งห้าคนก็สลายกลายเป็นแสง!แสงของการถูกฆ่าวิบวับต่อไปอย่างไม่ขาดสาย ที่ใดที่หรันหมิ่นผ่านไปก็ราบเป็นหน้ากลองไปไม่เหลือแม้แต่หญ้าสักต้นเดียว . . . . ..
“บัดซบ!”
‘ซีฉู่ป้าหวาง’กำดาบในมือตัวเองแน่นดวงตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ
“ไอ. . . .ไอหรันหมิ่นอะไรนั่นเมื่อก่อนมันยังเป็นแค่ผุ้เล่นหน้าใหม่ไม่ใช่รึไง? แล้วมันทำแบบนั้นได้ยังไง มันแข็งแกร่งขนาดมีเลเวล 54 เร็วอย่างนี้ได้ยังไงหือ?มันไปแอบเก็บเลเวลเร็วอย่างนั้นได้ไง?”
‘เสี่ยวจู’ผงกศรีษะว่า
“ใช่แล้วครับหัวหน้า หรันหมิ่นเป็นหนึ่งในทีมงาน Zhan Long สตูดิโอ อีกทั้งเค้ายังเป็นเพื่อนสนิทของเซียวเหยาจื้อไจ้ในชีวิตจริงอีกด้วย หัวหน้าจะไม่ให้เป็นแบบนี้ได้ยังไง?
เซียวเหยาจื้อไจ้มันฝึกสอนคนเหล่านี้ให้เป็นเหมือนมันแบบเดียวกะที่ทำกับหรันหมิ่นไม่ต้องแปลกใจไปเลยว่าอีกหน่อยมันจะกลายเป็นศัตรูตัวเอ้ของเราในไม่ช้า
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ. . . .หรันหมิ่นมันเป็นพวกมีกำลังแต่สมองน้อย มันบุกเข้ามาไกลเกินไป เราสามารถสั่งให้นักเวทย์ของเรารุมฆ่ามันได้ครับหัวหน้า เอาเลยไหมครับ”
“จัดไปเลย!”
‘เอียนสั่วเฟิงเยว่’พยักหน้าสั่งการ
ครู่ต่อมานักเวทย์นับไม่ถ้วนก็เล็งเป้าลอคหัว’หรันหมิ่น’ทันที!
“ย่าห์. . .!”
‘หรันหมิ่น’เรียกใช้สกิลคมขวานวายุหมุนอีกครั้งด้วยขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอนตามด้วยคมโหดกระโดดตื้บเก็บศัตรูไปได้อีกเกือบ 30 ชีวิตก่อนที่จะโดนรุมยิงด้วยเวทย์ไฟและถูกฆ่าในที่สุด!
“ตุ้บ. . .”
เสียงของ’หรันหมิ่น’ล้มลงกับพื้นพร้อมกับดรอปขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอน พวกกิลด์[Wrath of the Heroes]ที่อยู่ใกล้รีบพุ่งจะเข้าไปเก็บด้วยความโลภ!
“อย่าหวัง ไอ้พวกสารเลว!”
แม่ทัพ’หลี่มู่’ถึงก่อนใคร เค้าวาดดาบสกัดพวกที่พุ่งเข้ามาเก็บของ รีบหยิบขวานรบคมแฝดวิญญาณหลอนเก็บใส่ช่องเก็บของแล้วพูดในช่องสนทนากิลด์ว่า
“หรันหมิ่น ผมเก็บขวานของนายไว้แล้ว ไม่ต้องห่วงเสร็จเรื่องแล้วผมจะคืนให้นายเอง!”
. . . . . . . .
“เวรล่ะ!”
ผมเหวี่ยงกำปั้นไม่มีรูไปด้านหลังอัดนักรบคลั่งคนหนึ่งหมอบลงไปขณะที่สายตาจับจ้องอยู่ที่แนวรบอีกฟากหนึ่ง ‘มัตชะ’ยิ้มแห้งๆด้วยริมฝีปากแดงสวยรายงานว่า
“เอ่อ….หัวหน้าคะ หรันหมิ่นไปเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้ละค่ะ. . . .”
“ผมคิดไว้แล้วล่ะว่าสถานการณ์มันต้องออกมาเป็นแบบนี้ อย่าพูดถึงมันให้ช้ำใจเลย. . .“
“หึ. . . .แม้ถึงอย่างนั้นการโจมตีของพวกเค้าก็แข็งแกร่งไม่น้อยนะคะ ฮี่ฮี่ นี่คือกำลังรบระดับสูงของZhan Long ด้วยการมีกองกำลังแบบนี้กิลด์Zhan Longของเราสามารถวางรากฐานที่เมืองปาฮวงได้แน่นอนค่ะ! แม้หรันหมิ่นจะถูกฆ่าไปแล้วแต่ด้วยการใช้เพียงสองสกิลเค้าจัดการสังหารศัตรูไปถึง 50 คน มากกว่าหัวหน้าซะอีก!ยังไงก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วค่ะ. . .”
ผมฝืนกลั้นน้ำตาไว้พลางพูดว่า
“ให้ตายสิ นี่ถ้าผมมีสกิลโจมตีกลุ่มระดับ S ซักสกิลสองสกิลละก็คงไม่น่าอับอายอย่างตอนนี้. . . “
“ฮ่าฮ่า. . . .หัวหน้าน่าร๊อคอ้ะ…….”
ชั่วเวลาเพียงไม่ถึง 5 นาที กองกำลังจาก[wrath of the Heroes]ทั้งสองหน่วยก็สลายไปพวกมันไม่สามารถต้านทานการโจมตีที่นำโดยแม่ทัพ’หลี่มู่’และกองกำลังของเค้าได้
ใบหน้าของ’ซีฉู่ป้าหวาง’บิดเบี้ยวอย่างน่าเกลียดด้วยความโกรธตะโกนอย่างเดือดดาลว่า
“ไอลูกหมาเอ้ย หน่วยที่ 1 2 3 และ 4 บุกไปพร้อมกันเลย ผมไม่เชื่อว่าจะหยุดการบุกของไอพวกนักรบเส็งเคร็งนั่นไม่ได้! เวรเอ้ย!”
“หะ..หัวหน้าครับใจเย็นๆ. . .”
‘เสี่ยวจู’พยายามปลอบ ภายใต้การนำของ’เอียนสั่วเฟิงเยว่’ กำลังร่วม 300 คนได้หันไปต้านทานการบุกของนักรบสายประชิดแห่งกิลด์ Zhan Long ด้วยเหตุนี้ทำให้สถานการณ์ทางฝ่ายแนวตั้งรับอีกด้านเบาบางลงพลัน ‘เยว่ชิงเฉียน’ ‘ซ่งหาน’และบรรดาเหล่านักฆ่าของพวกเค้าเริ่มทำการลอบโจมตีฝ่ายศัตรูไปทั่วสนามรบ
พวกเค้าใช้ยุทธวิธีโดยการหายตัวลอบเข้าไปแล้วใช้สกิลเจาะเลือด(Bleed)และสกิลแทงหลัง(Backstab)สองสกิลอย่างรวดเร็วสังหารศัตรูแล้วรีบใช้สกิลเร้นกาย(Stealth)เพื่อหายตัวแล้วไปเชือดเหยื่อรายใหม่ต่อไป
ซึ่งมีผลอย่างมากกับพวกที่สวมชุดหนังหรือชุดผ้าซึ่งส่วนใหญ่จะตายทันทีไม่ทันให้ฮีลเลอร์ของกิลด์[Wrath of the Heroes]ได้ทำการรักษาทันเป็นการลดจำนวนนักเวทย์ฮีลเลอร์ที่มีน้อยอยู่แล้วให้น้อยลงไปอีก
“ฮึ่ม….!”
‘ตงเฉิงเหล่ย’แกว่งขวานของตัวเองพร้อมคำรามทะทานไปด้านหน้า ซึ่งเบื้องหน้าเค้าคือแนวตั้งรับของเหล่าอัศวินและพระที่ตั้งโล่ซ้อนเป็นแนวขวาง’ตงเฉิงเหล่ย’เอาไว้ เค้าไม่เพียงแค่ไม่หยุดแม้แต่ก้าวเดียวด้วยซ้ำยังพุ่งไปด้านหน้าอย่างเต็มกำลัง
“นั่น! ชางเหล่ยจะทำอะไรน่ะ?”
แม่ทัพ’หลี่มู่’กล่าวพลางเบิกตากว้าง แม่ทัพหวังเจี้ยนส่ายศรีษะไปมาพร้อมกล่าวว่า
“ข้า. . .ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่. . .”
อึดใจต่อมาคำตอบก็ปรากฏด้วยเสียงดังสนั่น
“โครม!”
‘ชางเหล่ย’กระแทกแนวโล่ตั้งรับที่ประกอบไปด้วยพวกอัศวินและพระราวเจ็ดคนปลิวหวือลอยไปเกือบสิบเมตร นี่มันพลังของคนรึเปล่านี่!
“เฮ้ย!!”
แม่ทัพ’หลี่มู่’อ้าปากค้าง
“มัน. . . .มันทำแบบนี้ได้ด้วยเรอะ?เจ้าเด็กนี่มัน เครื่องจักรสังหารชัดๆ!เอาล่ะพี่น้องได้โอกาสแล้วบุก! ถล่มไอพวกกิลด์[Wrath of the Heroes]ให้สิ้นซาก!”
เหมือนไม้ซีกมางัดไม้ซุงการประสานงานและความสามารถของผู้เล่นในกิลด์[wrath of the Heroes]มีไม่ถึงครึ่งของ Zhan Long พวกมันแม้แต่จะรักษาสถานการณ์ไว้สักช่วงหนึ่งยังทำไม่ได้และต้องล่าถอยอย่างฉุกละหุก
ผมกระชับดาบประกายวสันต์ในมือด้วยจิตใจที่ลิงโลดตะโกนสั่งการทันทีว่า
“ได้โอกาสแล้ว โจมตีสวนกลับไปเลย!”
บรรดาพลธนูและนักเวทย์ของเราขยับขึ้นมา
ในขณะที่ผมและ’มัตชะ’นำสายประชิดเข้าบดขยี้โต้กลับประสานกับทัพของแม่ทัพ’หลี่มู่’ หลังจากโดนตีกระหนาบทั้งสองด้านเป็นซนด์วิช กิลด์[Wrath of the Heroes]ก็สูญเสียการเคลื่อนที่และโดนไล่สังหารทีละคนทีละคน พวกมันหมดหวังที่จะป้องกันการโจมตีด้วยการยิงถล่มของเรา เหมือนพายุพัดเอาใบไม้ลอยหายไป
ในชั่วเวลาเพียง 30 นาที จากผู้เล่นทั้งหมดของ[Wrath of the Heroes]กว่า 1200 คนมีผู้เหลือรอดเพียง 100 คน โชคไม่ดีที่ผู้เล่นฝั่งกิลด์[Zhan Long]ที่ยืนหยัดอยู่ยังมีมากกว่า 200 คน ได้เปรียบเต็มประตู!
“วูบ วูบ วูบ. . . .”
ห่างออกไป สมาชิกกิลด์[Wrath of the Heroes]เริ่มกลับมาเกิดที่ศพตัวเองอีกครั้ง!
“หัวหน้ากิลด์!”
แม่ทัพ’หลี่มู่’ร้องเรียกขณะที่มือถือดาบยาวที่เต็มไปด้วยโลหิต กล่าวด้วยน้ำเสียงดีใจว่า
“ดูเหมือนว่าเจ้าพวก[Wrath of the Heroes]มันยังไม่ยอมแพ้แฮะ พวกมันกำลังกลับมาเกิดใหม่และชุบชีวิตเพื่อกลับมาสู้เราอีกครั้ง เอายังไงดี?”
ผมดึงดาบออกจากอกของร่างนักธนูรายหนึ่งพร้อมกับถีบร่างเค้าทิ้งไปอย่างไม่ใยดีตะโกนก้องว่า
“ฆ่ามันต่อไปอย่าได้ปราณี! พวก[Wrath of the Heroes]มันพยายามจะข่มขู่เรา วันนี้แหละ ให้พวกมันลิ้มรสความขมขื่นดูบ้าง ไออีคนไหนจากกิลด์[Wrath of the Heroes]ที่กล้าคืนชีพต้องตาย อย่าให้ใครรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”
แม่ทัพ’หวังเจี้ยน’หัวเราะว่า
“โหดได้ใจ ข้าชอบ!”
“ฟั่บ ฟั่บ…..”
รองเท้ารบย่ำลงไปบนยอดหญ้า ชั่นพาร่างมาถึงตำแหน่งที่กองบัญชาการของฝั่งศัตรูตั้งอยู่ เบื้องหลังตามมาด้วยมัตชะคนสวยเธอมองที่ผมอย่างชื่นชมพูดว่า
“หัวหน้าคะ อยากจะไปเด็ดหัวแม่ทัพฝั่งศัตรูรึยังเอ่ย?”
“อืม ถ้าผมไม่จัดการกับหลิวอิง มันคงไม่พอให้พวกเค้ายอมรับความพ่ายแพ้!”
“ตกลงค่ะ ฉันจะไปกับหัวหน้าด้วย!”
“ตกลง !”
ตวัดดาบแล้วพาร่างทะยานไปด้วยความเร็วสูง พุ่งไปหา ‘ซีฉู่ป้าหวัง’ซึ่งล้อมรอบไปด้วยผู้เล่นอารักขาอยู่กว่าสิบคน ‘เอียนสั่วเฟิงเยว่’โกรธจนหน้าเขียวเมื่อเห็นผมพุ่งเข้ามาตะโกนสั่งการว่า
“เซียวเหยามันมาแล้ว! ฆ่ามันเร็ว!”
“ควั่บ!”
“MISS !”
เสียงหลบการโจมตีจากนักดาบคนหนึ่ง พลันเรียกใช้สกิลเกราะมังกรสีชาดพร้อมด้วยสกิล[Haste]เพื่อเร่งความเร็วขณะเข้าชาร์จ! ‘ซีฉู่ป้าหวาง’เต็มไปด้วยความกระหายเลือดและไม่ยอมอยู่หลังองรักษ์ทั้งหลายกระชับดาบยาวในมือเค้าทะยานมาด้านหน้าและตะโกนเสียงดังว่า
“หลี่เซียวเหยา! แกกับชั้นมาดวลกัน!”
น่าเสียดาย มันคงเข้าใจอะไรผิดไป ผมตอนนี้ไม่ใช่ฮีลเลอร์ถือดาบเหมือนเมื่อก่อน ความเร็วของการพัฒนาตัวละครอยู่เหนือจินตนาการของมันขณะที่ ‘ซีฉู่ป้าหวาง’ยังติดอยู่แค่ระดับของนักรบเงินหยวน
TL : คนที่จ่ายเงินเพื่อพัฒนาตัวละครอย่างเดียวไม่ได้ฝึกฝีมือ
เพียงพลิกปลายเท้าเล็กน้อย ผมก็หลบสกิลโจมตีต่อเนื่อง[Combo]ของ’หลิวอิง’ พลันดาบประกายวสันต์ก็ทะลุผ่านอกของมันจากด้านหลังด้วยสกิลคมดาบน้ำแข็งกล้า[Fierce Ice Blade] และด้วยการตวัดข้อมืออีกครั้งก็ใช้ออกด้วยสกิลโจมตีต่อเนื่อง เด็ดชีพมันในทันที!
แรงกระแทกจากด้านหลังทำให้ผมติดสตัน เป็น’เอียนสัวเฟิงเยว่’นั่นเองที่โจมตี! จากบนอากาศ คมดาบเย็นเยียบตัดผ่านร่างของ’เอียนสั่วเฟิงเยว่’ เธอถูกสังหารทันทีเช่นเดียวกัน!
“อุ . . .”
‘เอียนสั่วเฟิงเยว่’ค่อยๆทรุดลงไปและสิ้นใจ ตวัดดาบขึ้นแล้ว’มัตชะ’ก็ฉีกยิ้มสะใจ
“หึ ลอบทำร้ายหัวหน้าฉันเหรอ สะกดคำว่าตายไม่เป็นใช่ไหม…….”
ที่มา: